Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 223

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:23 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

En als je zo'n detail benoemt, heeft het kind ook eerder het idee dat je het echt meent. in plaats van de 30e "ik vind het mooi".

Ja dat ook. Je laat merken dat je ook echt met aandacht kijkt.

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:24 schreef Soempie het volgende:

[..]

Ja dat ook. Je laat merken dat je ook echt met aandacht kijkt.

Kan me herinneren dat mijn moeder een boek las en ik een tekening liet zien. Zegt ze: mooi! Terwijl ze verder leest en dus niet kijkt

(begrijp het wel met 5kinderen) maar kan het me nog goed herinneren haha

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:22 schreef Zoë23 het volgende:
afgelopen weekend zag ik een gezin, 3jongens en vader & moeder. De 2 jongens waren aan het klimmen en de 3e was bang (huilen en 'nee wil niet') pa zat hem echt te pushen dat hij t wel kon en niet moest zeuren. Zo zielig.

Het is meestal ook niet mijn tactiek, maar in sommige situaties en bij sommige kinderen is het even nodig. Chris is nogal bang aangelegd, en makkelijk ingesteld. Als ik weet dat hij iets wel leuk gaat vinden (glijbaan), en hij durft niet, dan pak ik hem wel even iets harder aan. Heb hem er ook wel eens afgeduwd.. En daarna gaat hij dan nog 15 keer zelf, omdat het zo leuk is.. Maar alleen als ik ook zeker weet dat het iets is dat hij leuk gaat vinden.

En bij zwemles kwamen we niet verder omdat hij zijn hoofd niet onder water deed en miepte bij elke spetter op zijn hoofd, hij was bang om te verdrinken (eigen woorden). Ik heb hem toen, met een waarschuwing, wel onder water geduwd. 2 keer. Zijn conclusie: hé, ik ben niet verzopen. En na driekwart jaar zwemles was hij eindelijk van de watervrees af. Het heeft hem een grote stap verder gebracht. Maar weer heel bewust nagedacht, overlegd met de juf en haar gezegd het niet te doen ivm vertrouwen, en hem duidelijk gewaarschuwd..

Waar kan ben ik echt wel een aardig moeder. Maar soms, heel soms ben ik ook lekker een heks.. Wel voor zijn eigen bestwil..

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:15 schreef Clubsoda het volgende:

[..]

Ik lees wel eens op het D&V forum, daar zitten veel moeders die met unconditional parenting bezig zijn.

Wat ik ervan begrijp is het idee dat complimenten ook als negatief ervaren kunnen worden omdat ze een waardeoordeel inhouden. Een kind wat een 'goed zo' krijgt omdat het zijn speelgoed opruimt, kan dan het gevoel krijgen dat hij niet de moeite waard was als hij dat niet had gedaan. De gedachte is volgens dat er geen gewenst of ongewenst gedrag bestaat, dus dat er geen reden is om te belonen en te straffen.

Ja, dat geeft Kohn ook wel zo aan. Al denk ik dat hij het wat overdrijft, maar misschien is dat juist om z'n punt helder te maken. Er zijn bijvoorbeeld ouders die vooral blij en trots zijn als hun kind presteert: een goed rapport, een doelpunt, enz. Hij geeft aan dat je daarmee de boodschap geeft dat het kind vooral dan de moeite waard is. Maar hij geeft ook aan dat het natuurlijk goed is om mee te leven, blij te zijn samen, enz. Het is niet zo zwart wit natuurlijk.

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:28 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

Het is meestal ook niet mijn tactiek, maar in sommige situaties en bij sommige kinderen is het even nodig. Chris is nogal bang aangelegd, en makkelijk ingesteld. Als ik weet dat hij iets wel leuk gaat vinden (glijbaan), en hij durft niet, dan pak ik hem wel even iets harder aan. Heb hem er ook wel eens afgeduwd.. En daarna gaat hij dan nog 15 keer zelf, omdat het zo leuk is.. Maar alleen als ik ook zeker weet dat het iets is dat hij leuk gaat vinden.

En bij zwemles kwamen we niet verder omdat hij zijn hoofd niet onder water deed en miepte bij elke spetter op zijn hoofd, hij was bang om te verdrinken (eigen woorden). Ik heb hem toen, met een waarschuwing, wel onder water geduwd. 2 keer. Zijn conclusie: hé, ik ben niet verzopen. En na driekwart jaar zwemles was hij eindelijk van de watervrees af. Het heeft hem een grote stap verder gebracht. Maar weer heel bewust nagedacht, overlegd met de juf en haar gezegd het niet te doen ivm vertrouwen, en hem duidelijk gewaarschuwd..

Waar kan ben ik echt wel een aardig moeder. Maar soms, heel soms ben ik ook lekker een heks.. Wel voor zijn eigen bestwil..

Ja dat kan ik begrijpen. In deze situatie was het zo dat we de jongste toen we wegfietsten nog hoorden huilen (zo hard) was op een hoge muur die scheef afliep en wat best eng kan zijn voor een jongen van 3/4jaar (kan het me iig goed voorstellen). Vader was best streng terwijl de jongste duidelijk z'n grens aangaf (naar mijn idee)
Ik zou dat in ieder geval niet doen als het onnodig is. Komt wel als het kind er zelf aan toe is.

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:28 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

Het is meestal ook niet mijn tactiek, maar in sommige situaties en bij sommige kinderen is het even nodig. Chris is nogal bang aangelegd, en makkelijk ingesteld. Als ik weet dat hij iets wel leuk gaat vinden (glijbaan), en hij durft niet, dan pak ik hem wel even iets harder aan. Heb hem er ook wel eens afgeduwd.. En daarna gaat hij dan nog 15 keer zelf, omdat het zo leuk is.. Maar alleen als ik ook zeker weet dat het iets is dat hij leuk gaat vinden.

Zoiets wilde ik daar ook over zeggen . Bij ons is J nogal bang uitgevallen. De fysio omschreef t als 'bewegingsangst'. Dus bij dingen waarvan ik weet dat hij het best zou kunnen, 'push' ik hem ook meer dan ik bijvoorbeeld bij S zou doen. En omdat J nou eenmaal snel jammert, staat hij daar ook weleens bij te jammeren. Maar als hij dan eenmaal heeft gemerkt dat hij het kan en dat het nog leuk is ook, wil hij het eindeloos herhalen. Maar dat moet je inderdaad goed aanvoelen. Hoever je kunt 'pushen' zonder hem nog banger te maken, zeg maar. En sinds we hem op deze manier helpen, is hij ontzettend vooruit gegaan. Hij wil veel meer proberen, leuk om te zien.

En nu lees ik Zoë's comment erbij. Dat is inderdaad niet leuk van die vader dan, zeg. Wat ik al zei: je moet wel aanvoelen of je kind net dat zetje nodig heeft, of dat het een brug te ver is. Zo is mijn huidige 'project': J zelf op de glijbaan hier laten klimmen (is geen trappetje, maar zijn stangen die nogal ver uit elkaar staan, hij vindt dat heel eng). Maar dat probeer ik dan elke dag even en als het niet lukt, is het ook prima. Als hij het maar probeert. En soms laat ik het ook weer even rusten (zoals vandaag).

eventjes, zodat ik het goed begrijp; bijv zeggen dat ze mooie kleuren heeft gebruikt? Ipv, jeetje wat mooi?
Vind het maar lastige materie en vond mijzelf toch echt niet dom (voordat ik een kind kreeg blijkbaar )

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:33 schreef Zoë23 het volgende:

[..]

Ja dat kan ik begrijpen. In deze situatie was het zo dat we de jongste toen we wegfietsten nog hoorden huilen (zo hard) was op een hoge muur die scheef afliep en wat best eng kan zijn voor een jongen van 3/4jaar (kan het me iig goed voorstellen). Vader was best streng terwijl de jongste duidelijk z'n grens aangaf (naar mijn idee)
Ik zou dat in ieder geval niet doen als het onnodig is. Komt wel als het kind er zelf aan toe is.

Sommige papa's willen dat hun kindje stoer meedoet. Die houden niet van watjes.. Alleen in hou niet van papa's die zo dwars over de grens van hun kind walsen voor iets waar het kind zelf niet blij van gaat worden..

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:37 schreef Susie het volgende:
eventjes, zodat ik het goed begrijp; bijv zeggen dat ze mooie kleuren heeft gebruikt? Ipv, jeetje wat mooi?
Vind het maar lastige materie en vond mijzelf toch echt niet dom (voordat ik een kind kreeg blijkbaar )

ik zit ook te denken hoe ik het concreet zou kunnen zeggen

Misschien zeggen "wat een bijzondere vlinder heb je getekend" of "is dit een poes?"

Soempie, dat hele idee van op een andere manier complimentjes geven, snap ik inderdaad. ('Mooie kleuren heb jij gebruikt' ipv 'mooie tekening'), maar dit:

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:18 schreef Soempie het volgende:

[..]

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat die intrinsieke motivatie vermindert als je een beloning geeft voor iets wat mensen al graag deden. Voorbeeld: je kind maakt een mooie tekening, helemaal uit zichzelf en jij zegt: 'oh, wat een mooie tekening'. Kohn had ook een mooi voorbeeld: kinderen die iets liefs doen voor een ander. Uit onderzoek bleek dat ze juist minder sociaal deden als ze kregen te horen dat ze lief waren.

snap ik eigenlijk nog steeds niet . Waarom zouden kindjes minder lief gaan doen als je ze verteld dat ze lief zijn? En waarom zou je iets wat je leuk vindt, minder graag doen als je daar een compliment over krijgt?

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:37 schreef Susie het volgende:
eventjes, zodat ik het goed begrijp; bijv zeggen dat ze mooie kleuren heeft gebruikt? Ipv, jeetje wat mooi?
Vind het maar lastige materie en vond mijzelf toch echt niet dom (voordat ik een kind kreeg blijkbaar )

Dat kan inderdaad. Of zeggen "Ik vind die blauw een mooie kleur, dat is mijn lievelingskleur, wat is de jouwe?", of "Ik zie dat je wel 5 kleuren gebruikt hebt voor die bloem, wat vrolijk"
Mooi is ook zo algemeen iets. Net als lief of stout. Probeer het specifieker te zeggen, dan snappen ze het beter. Ze leren meer van "wat fijn dat je je koekje deelde met je broer", dan van "dat was lief". Of van "Ik zie dat je broertje verdrietig wordt als je op zijn hoofd slaat" ipv "wat deed je stout"

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:36 schreef Fee-nix het volgende:

[..]

Zoiets wilde ik daar ook over zeggen . Bij ons is J nogal bang uitgevallen. De fysio omschreef t als 'bewegingsangst'. Dus bij dingen waarvan ik weet dat hij het best zou kunnen, 'push' ik hem ook meer dan ik bijvoorbeeld bij S zou doen. En omdat J nou eenmaal snel jammert, staat hij daar ook weleens bij te jammeren. Maar als hij dan eenmaal heeft gemerkt dat hij het kan en dat het nog leuk is ook, wil hij het eindeloos herhalen. Maar dat moet je inderdaad goed aanvoelen. Hoever je kunt 'pushen' zonder hem nog banger te maken, zeg maar. En sinds we hem op deze manier helpen, is hij ontzettend vooruit gegaan. Hij wil veel meer proberen, leuk om te zien.

En nu lees ik Zoë's comment erbij. Dat is inderdaad niet leuk van die vader dan, zeg. Wat ik al zei: je moet wel aanvoelen of je kind net dat zetje nodig heeft, of dat het een brug te ver is. Zo is mijn huidige 'project': J zelf op de glijbaan hier laten klimmen (is geen trappetje, maar zijn stangen die nogal ver uit elkaar staan, hij vindt dat heel eng). Maar dat probeer ik dan elke dag even en als het niet lukt, is het ook prima. Als hij het maar probeert. En soms laat ik het ook weer even rusten (zoals vandaag).

Mijn kleine is ook een bange poeperd. We waren bij de Efteling en bij een van de attracties kwam een beetje hardere muziek bij en het werd wat donker...ze vond het echt niet leuk, klemde zich vaan me vast. En bij Burgers zoo zat ze op een caroesel en die draaide wat hard, ik heb gewoon naast haar gelopen tot dat ze het echt echt niet leuk meer vond/

Idd er is pushen en pushen.
gewoon vertellen dat iets niet eng is en zelf voordoen bijvoorbeeld!

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:17 schreef Deepfreeze het volgende:


Een voorbeeld? Het consequent handelen. Daar was chris ook heerlijk vatbaar voor. Daan nog minder. Standaard is hier 1e keer waarschuwen, 2e keer waarschuwen anders volgt er een consequentie (speelgoed op de kast, we gaan naar huis van de speeltuin, naar de gang, afhankelijk van situatie) 3e keer ook handelen. Dus 1)Chris ik wil dat je de duplo teruggeeft aan je broertje, 2) Chris ik wil dat je de duplo terug geeft aan je broertje, anders mag je even niet meer met de duplo spelen & 3) Chris, je hebt de duplo niet terug gegeven, daarom mag je nu even 5 minuten (naar leeftijd) niet meer met de duplo spelen.. Dan kan het betekenen dat hij zelf wat anders zoekt om te doen, of op de bank gaat zitten kniezen, maar dat is dan zijn keus..

Dan moet je dus goed nadenken over de consequentie die je kiest. Want je kunt jezelf er ook mee in de vingers snijden (als je naar huis moet, kind juist blij omdat je niet meer met de buurvrouw op het bankje kletst)..
En het rustig blijven. Als er iets is, op ooghoogte gaan zitten en dan in rustige toon vertellen wat je van je kind verwacht. Dan voorkom je dat je doorschiet bij een zwaar dwarse kleuter..

Even dit stukje eruit gepikt, omdat ik het ook wel een mooie vind met betrekking tot de morele ontwikkeling.

Kohlberg beschrijft drie levels in de morele ontwikkeling. Bij het eerste stadium zijn kinderen/ mensen gericht op beloning en straf. Je doet iets niet om straf te vermijden of om een beloning te krijgen. Wat Kohl dan zo mooi aangeeft is dat je als consequentie ook kunt benoemen wat iets met een ander doet, in plaats van de beloning of straf voor het kind zelf aangeven.

In plaats van: als je niet stopt, mag je niet meer met de duplo (wat een consequentie is voor het kind zelf). Je kunt ook aangeven dat een ander er ook graag mee speelt, dat diegene verdrietig wordt als je het afpakt. Om zo dus die morele ontwikkeling te ondersteunen/ bevorderen. Uiteindelijk wil je dat mensen iets uit zichzelf doen of laten om de juiste redenen (hier komt die motivatie weer terug).

Je geeft vast ook wel aan dat het voor Daan niet tof is hoor, maar je beschreef het zo dat ik daar toch even op in wilde haken.

[ Bericht 0% gewijzigd door Soempie op 04-07-2013 22:24:01 ]

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:38 schreef Deepfreeze het volgende:

[..]

Sommige papa's willen dat hun kindje stoer meedoet. Die houden niet van watjes.. Alleen in hou niet van papa's die zo dwars over de grens van hun kind walsen voor iets waar het kind zelf niet blij van gaat worden..

Ja dat was het idd meer.
Precies

Fee-nix
Lijkt me een goede methode om hem stap voor stap te leren dat hij iets kan (en hoe leuk het kan zijn)

Ik heb geen boeken gelezen, cursussen gehad etc. dus ik hou het even bij meelezen .

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:42 schreef Fee-nix het volgende:
Soempie, dat hele idee van op een andere manier complimentjes geven, snap ik inderdaad. ('Mooie kleuren heb jij gebruikt' ipv 'mooie tekening'), maar dit:

[..]

snap ik eigenlijk nog steeds niet . Waarom zouden kindjes minder lief gaan doen als je ze verteld dat ze lief zijn? En waarom zou je iets wat je leuk vindt, minder graag doen als je daar een compliment over krijgt?

Ik zou het op moeten zoeken en ik heb het originele onderzoek niet, maar de intrinsieke motivatie wordt minder. Ze worden meer afhankelijk van goedkeuring van buitenaf. Waar ze eerder ook sociaal deden als papa of mama het niet zag, doen ze het nu voor een complimentje en dus niet meer zomaar uit zichzelf,

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:46 schreef Soempie het volgende:

[..]

Ik zou het op moeten zoeken en ik heb het originele onderzoek niet, maar de intrinsieke motivatie wordt minder. Ze worden meer afhankelijk van goedkeuring van buitenaf. Waar ze eerder ook sociaal deden als papa of mama het niet zag, doen ze het nu voor een complimentje,

Sociaal gewenst gedrag?

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:40 schreef bitterend het volgende:

[..]

ik zit ook te denken hoe ik het concreet zou kunnen zeggen

Misschien zeggen "wat een bijzondere vlinder heb je getekend" of "is dit een poes?"

Ik zie de reactie van het kind al voor me bij deze: nee mama, dat is een hondje.
Sorry, levendige fantasie hier

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:43 schreef bitterend het volgende:

[..]

Mijn kleine is ook een bange poeperd. We waren bij de Efteling en bij een van de attracties kwam een beetje hardere muziek bij en het werd wat donker...ze vond het echt niet leuk, klemde zich vaan me vast. En bij Burgers zoo zat ze op een caroesel en die draaide wat hard, ik heb gewoon naast haar gelopen tot dat ze het echt echt niet leuk meer vond/

Idd er is pushen en pushen.
gewoon vertellen dat iets niet eng is en zelf voordoen bijvoorbeeld!

Jup .

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:46 schreef Soempie het volgende:

[..]

Ik zou het op moeten zoeken en ik heb het originele onderzoek niet, maar de intrinsieke motivatie wordt minder. Ze worden meer afhankelijk van goedkeuring van buitenaf. Waar ze eerder ook sociaal deden als papa of mama het niet zag, doen ze het nu voor een complimentje,

Ahhh zo. Nee dan snap ik het niet. Ik las het echt alsof ze daar minder lief van zouden worden . Maar zo vanuit de motivatie gezien, snap ik m!

Klopt Soempie. Vaak is er voor zo'n "officiele waarschuwing" al iets vooraf gegaan als een opmerking van "ik vind het leuker als we samen spelen" of "Het is voor Daan ook leuk om blokjes te hebben".. Dan betrek ik het op mij of Daan. Ook bewust vaker op mij op baaldagen, om Daan niet altijd de boeman te laten zijn bij een spel.
Maar zodra ik zie dat het negatieve doorgaat, dan ben ik heel duidelijk in wat ik van hem wil, zonder extra info. Die heeft hij eerder al gehad.

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:48 schreef Zoë23 het volgende:

[..]

Sociaal gewenst gedrag?

Delen van speelgoed of eten bijvoorbeeld.

Het blijft interessant dat opvoeden.. En dan denk je dat je nr1 doorhebt, beland die in een nieuwe dwarse fase (nu wel over gelukkig). En trekt ondertussen nr2 opeens een heel ander plan met een expressiever karakter..

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:49 schreef Soempie het volgende:

[..]

Delen van speelgoed of eten bijvoorbeeld.

Ja precies. En hoe kun je die intrinsieke motivatie dan het beste stimuleren?

quote:

Op donderdag 4 juli 2013 21:49 schreef Deepfreeze het volgende:
Klopt Soempie. Vaak is er voor zo'n "officiele waarschuwing" al iets vooraf gegaan als een opmerking van "ik vind het leuker als we samen spelen" of "Het is voor Daan ook leuk om blokjes te hebben".. Dan betrek ik het op mij of Daan. Ook bewust vaker op mij op baaldagen, om Daan niet altijd de boeman te laten zijn bij een spel.
Maar zodra ik zie dat het negatieve doorgaat, dan ben ik heel duidelijk in wat ik van hem wil, zonder extra info. Die heeft hij eerder al gehad.

Ja, dat dacht ik ook al. Het is alleen niet bij iedereen vanzelfsprekend. Vanmiddag hoorde ik ook een: 'Niet doen! Lief doen, anders dan ...!', zonder uitleg. _{Een jongetje duwde M. om. En dat was echt geen ramp.} Ik zou dat zelf in eerste instantie aangrijpen om uitleg te geven. Maarja, ik weet ook niet wat er aan vooraf is gegaan natuurlijk.

ja! Mijn hersenen zijn weer op orde, ik begrijp hem!

En wat je (Soempie) eerder al eens zei; het is goed/leuk om er eens bij stil te staan. Natuurlijk zal je vaker 'moooooi' roepen, maar goed, geloof ook niet dat ze daar perse slechter van worden, maar als je ze op de andere manier op een leuke manier (onbewust dan ook nog denk ik?) kan motiveren, tof!