Heftige dingen meegemaakt?

Slechts twee keer ongemakkelijk gevoeld op reis.

De eerste keer in Downtown LA na middernacht zonder geld na een excursie in Tijuana. Met een snorder naar het hotel die ons wonderwel niet beroofde.

De tweede keer tegen middernacht op het busstation in Managua, Nicaragua. Ik kan me de rovende oogjes nog goed herinneren en de buschauffeur die ons maar snel in een taxi zette om maar snel weg te zijn.

Ik heb me wel eens bedreigd gevoel en zelfs op een plek waar je het niet zo snel zou verwachten: op een paar honderd meter van het Capitool in Washington. We sloegen bij het vallen van de avond nietsvermoedend een willekeurige straat in om er na een paar meter achter te komen het eigenlijk meer een steeg voor laden en lossen was die in de avonduren diende als slaapplek voor tientallen daklozen, die erg geïnteresseerd keken naar deze naïeve Hollandse toeristen met hun rugzakjes vol creditcards en dollars. We twijfelden nog of we om moesten draaien of door moesten lopen alsof er niks aan de hand was. We kozen de laatste optie en uiteindelijk is er niks gebeurd. Maar het overbruggen van die paar honderd meter leek een eeuwigheid te duren.

Niet echt heftige dingen meegemaakt. Een keer 's avonds in LA (Compton) omsingeld door niet zulke fijne types bij een tankstation. Begonnen met iets van 20 man met bandana's e.d. rondjes om de auto te lopen. Ben maar snel weer ingestapt en (zonder te tanken) weggereden. Dacht hier moet ik geen minuut langer blijven staan.

Keer een aparte situatie met een huurauto. Op de plek waar ik de auto zou ophalen werd ik achterin de auto gezet met nog een ander persoon die ook een auto wilde huren en zonder iets te zeggen reed de bestuurder echt een kwartier weg van de plek naar een afgelegen gebied. Daar bleek een parkeergarage te zitten waar de huurauto's stonden. Dat kwartier was toch een beetje vreemd. Die Duiter naast mij (die dus ook een auto wilde huren) raakte aardig gesresst en bang. Word je zelf ook lekker nerveus van.

In china heb ik een aantal dingen meegemaakt. Meteen de eerste dag, toen ik mijn appartement moest krijgen. Het was het chinese nieuwjaar, dus alle chinezen waren met vakantie en de beveiliging zou ons de appartementen toewijzen. Voordat hij dit echter kon doen wilde die gast onze paspoorten controleren. Nadat hij dat gedaan had, pakt tie alle paspoorten en loopt zonder iets te zeggen of te gebaren het gebouw uit.

WTF

20 tot 30 minuten later komt tie terug met onze paspoorten, en aantal compleet zwarte a4-tjes dat schijnbaar kopieën van onze had paspoorten had moeten zijn.

Daarnaast ben ik ook een keertje verdwaald geweest in een chinese stad s'avonds laat met de fiets. Ik kon geen taxi nemen vanwege mijn fiets, en ik kon ook niemand om hulp vragen wat hun spraken geen engels, en ik geen chinees. Uiteindelijk een uur rond gefietst voordat ik iets bekends tegenkwam

Op een vakantieadres had een buurman hoeren besteld en toen deze sufgeneukt was hebben die snollen hun ''vriendjes" met shotguns binnengehaald omdat die lul alle beveiligingsvoorschriften had verbroken. Uiteindelijk is het goedgekomen, overvallers waren gevlucht en omdat het in een negerland was in het donker herken je ze nooit. Overigens had de politie daar 3 willekeurige negers opgepakt en ons verteld dat zij het waren..... Ga er nog steeds met plezier naartoe!

In Vietnam heb ik een voedselvergiftiging opgelopen waarbij ik (notabene als diabeet) drie dagen lang elke 20 minuten moest kotsen (of er nou wat uit kwam of niet...). In het hotel ging dat nog wel, maar toen ik de trein in moest van Hanoi naar Hue, waarbij er net allerlei overstromingen waren geweest dus de rit duurde 16 uur en ik lag in een gewone wagon omdat de luxere touristen klasse niet beschikbaar was (vanwege de overstromingen). Verder was het loeiheet, benauwd en had ik daardoor moeite met ademhalen en kreeg ik hartkloppingen; toen wilde ik wel graag thuis zijn...

Daarna nog een geweldige vakantie gehad natuurlijk, maar op dat moment heb ik het hele land vervloekt...

De gang in de trein die ik af moest om bij de wc te komen (en waar ik met dat groene licht echt moeite voor moest doen om niet eerder over mijn nek te gaan...):

Ik ben niet zo snel onder de indruk, maar volwaardig schipbreuk lijden en nota bene eindigen op een onbewoond eiland spant wel de kroon (na een dag gered door vissers).

En een keer het (buiten)landelijk nieuws gehaald omdat ons vliegtuig uit de lucht kwam donderen in een storm. We konden de dakpannen tellen van de huizen waar we overheen doken (een 737 en het zal niet veel meer dan 10 meter boven de huizen uit geweest zijn voordat hij hem weer omhoog trok). Schijnt dat daarna alle luchthavens in de omgeving gesloten waren vanwege te gevaarlijk weer.

quote:

Op maandag 24 juni 2013 10:07 schreef Impulse101 het volgende:
Ik ben niet zo snel onder de indruk, maar volwaardig schipbreuk lijden en nota bene eindigen op een onbewoond eiland spant wel de kroon (na een dag gered door vissers).

En een keer het (buiten)landelijk nieuws gehaald omdat ons vliegtuig uit de lucht kwam donderen in een storm. We konden de dakpannen tellen van de huizen waar we overheen doken (een 737 en het zal niet veel meer dan 10 meter boven de huizen uit geweest zijn voordat hij hem weer omhoog trok). Schijnt dat daarna alle luchthavens in de omgeving gesloten waren vanwege te gevaarlijk weer.

Ben je na de schipbreuk naar dat eiland gezwommen? Waren er meer aan boord?

quote:

Op maandag 24 juni 2013 10:07 schreef Impulse101 het volgende:
Ik ben niet zo snel onder de indruk, maar volwaardig schipbreuk lijden en nota bene eindigen op een onbewoond eiland spant wel de kroon (na een dag gered door vissers).

En een keer het (buiten)landelijk nieuws gehaald omdat ons vliegtuig uit de lucht kwam donderen in een storm. We konden de dakpannen tellen van de huizen waar we overheen doken (een 737 en het zal niet veel meer dan 10 meter boven de huizen uit geweest zijn voordat hij hem weer omhoog trok). Schijnt dat daarna alle luchthavens in de omgeving gesloten waren vanwege te gevaarlijk weer.

Welke boot was dat en welk vliegtuig was dat?

Ik heb een keer in mijn eentje in the middle of nowhere in Pakistan vastgezeten op een politiebureau; ik was net de grens vanuit Iran overgelopen en kwam er toen achter dat de bus naar de eerstvolgende grote stad (Quetta) die dag niet ging. Er was geen hotel in de buurt en ik mocht van de politie en het leger nergens naartoe. Daar zit je dan, midden in Baluchistan, een onherbergzaam gebied vol heroine-smokkelaars, ontvoerders en ander gespuis, op een politiebureau tussen corrupte politie-agenten die geen engels spreken, en dan komen er enorme meutes criminelen je gezelschap houden, allemaal in streepjespak en aanelkaar vastgeketend aan de voeten, net als in de stripverhalen. Het is allemaal goedgekomen gelukkig (ik heb 's avonds een lift kunnen regelen bij een groep Duitse/Zwitserse overlanders), maar op dat moment wenste ik wel heel hard dat ik weer lekker thuis zat.

2 minder prettige dingen meegemaakt. Waarvan de impact uiteindelijk nihil was

1. Bommelding in ons vliegtuig van Budapest naar Eindhoven. Na een mooie avond stappen is het niet fijn om ruim 5 uur vertraging te hebben. We kregen ook niks te eten/drinken van de luchtvaartmaatschappij en moesten alles helemaal zelf regelen. Uiteraard moesten we ook door allerlei extra controles heen. Uiteindelijk moesten we zelfs landen op Amsterdam omdat Eindhoven al dicht was. Daar moesten we ook weer door allerlei extra controles heen. Voor mij was het landen op Amsterdam wel prima omdat ik in Utrecht moest zijn. Mijn vrienden uit het zuiden waren minder blij. Hier het nieuwsbericht: http://www.omroepbrabant.(...)door+bommelding.aspx

2. Overval in ons hostel in Panama. We sliepen in een vrij populair hostel in Panama City, wat op een rand ligt van een slechtere wijk. Tijdens onze tweede nacht hoorden we wat tumult en geschreeuw, maar we dachten dat het die lompe Israëliers weer waren. Ook werd er nog op onze duer geklopt, maar niet op gereageerd. De volgende ochtend hing er een bedompte sfeer in het hostel. En we vroegen aan de balie wat er aan de hand was. Ze keken ons een beetje vreemd aan en zeiden dat ze waren overvallen. 4 gewapende mannen waren binnengedrongen en hadden het hele hostel gegijzeld en alle waardevolle spullen meegenomen inclusief iPods, laptops, telefoons en geld. Ze hebben alle mensen uit bed getrokken. Wij sliepen helemaal achterin en er was geen reserve-sleutel van onze kamer. In al het tumult zijn ze waarschijnlijk de laatste 2 kamers vergeten te checken, want wij en een ander stel hebben er helemaal niks van gemerkt. Engeltje op onze schouder?

[ Bericht 5% gewijzigd door Blik op 24-06-2013 12:00:02 ]

quote:

Op maandag 24 juni 2013 11:25 schreef Blik het volgende:
Tijdens onze tweede nacht hoorden we wat tumult en geschreeuw, maar we dachten dat het die lompe Israëliers weer waren.

Ik heb in een hostel in Panama City nog een paar biertjes gedronken met de paar Israeliers die wel met buitenstaanders wilden praten en vrij rustig waren.

In Israel bommeldingen meegemaakt, van die bomontmantelingsrobots gezien en niet naar buiten mogen, tanks op straat, hele troepen 17, 18-jarigen die naar het front gingen, demonstraties van Palestijnen/Arabieren, rokend Gaza gezien met aanvalshelikopters erboven, een ontbijtzaak met veel gewapende mensen op de dag van de inval in Gaza en per abuis een dolk meegesmokkeld aan boord van een vliegtuig. Toch nergens bedreigd gevoeld. IDF meisjes.

Het blijft een apart volkje met heel vriendelijke mensen en absolute klootzakken.

Niet iets heel ernstigs hoor.

In Curacao lekker aan de wandel en 's avonds iets eten in Willemstad. Dat liep uit, want wij nemen de tijd voor het eten. Rond 23:30 komen we terug op de parkeerplaats vanwaar de pendelbusjes altijd naar Lions Dive reden. Maar die zagen we niet meer... Wat nu? Ik nog gekeken of er gewone bussen reden. Nope... Tot we opeens toch nog zo'n busje zagen en die jongeman ons wel naar ons hotel wilde brengen. Ware het niet dat hij al vanaf 5:00 die ochtend op was.

Of dat we met 15 man in een busje voor 7 vervoerd werden. Daar kan alles.

En ik ben van mening dat toen broertje en ik jong waren, we bijna ontvoerd zijn. We waren met 2 auto's en mijn ouders' auto stond paar meter achter die van familie. Ze waren druk op de kaart aan het kijken. Ik kijk naar links, langs mijn broertje en zie door het raam 2 mannen recht op onze auto aflopen. Ware het niet dat mijn ouders klaar waren en weer terugkwamen. Toen draaiden ze zich om...

Toen ik op Frasier Island was in Australië ben ik letterlijk geraakt door onweer. het sloeg blijkbaar in via een boom in onze hut. De hut was vrij groot, genoeg plek voor 20 man. Een van de jongens was bezig met vorken om onze tenten recht te zetten. Op een gegeven moment sprong ik in de lucht en merkte dat de rest om mij heen dat ook had gedaan. vervolgens lag de jongen in een plas regen water. Hij kwam weliswaar snel weer bij bewustzijn en had (gelukkig) alleen maar een groot brandwond op zijn rug. Gelukkig geen zwaar gewonden, maar wel een momentje dat je je gaat beseffen dat je zwaara veel geluk heb gehad.

En in Cambodja ben ik overvallen terwijl ik s'nachts met een jongen terug liep naar het hostel. We liepen van een heuvel af toen er een scooter(veel vaart en motor snel uitgezet) bij mij aan de zijkant kwam. toen ik realiseerde dat dit niet per ongeluk zou zijn gebeurd was ik mijn tas al kwijt.dag geld en ipod touch.

Mijn minder prettige verhaal:

Ik heb een aantal maanden stage gelopen in de VS en op de terugreis is mijn reis-/huis-/stage-genoot niet opkomen dagen bij zijn terugvlucht (we vlogen 's avonds, maar hij ging nog lunchen in de stad terwijl ik ging relaxen in de lounge @ airport). Eerst was ik nog positief van "joh, ik zie hem wel bij de gate", wat vervolgens "joh, ik zie hem wel in het vliegtuig, misschien is hij nog wat kopen want ik zie hem niet" werd. Totdat het bleek dat hij niet in het vliegtuig zat...

Toen dacht ik aan een mogelijke beroving (geen paspoort/telefoon=niet kunnen reizen en niet kunnen bellen). Maar tijdens de tussenlanding had ik twee verbaasde ouders aan de telefoon om slecht nieuws te vertellen en werd ik later op de dag door de Amerikaanse politie (telefonisch) beschuldigd als verdachte in een vermissingszaak omdat ik hem als laatste die dag gezien had en "het land was ontvlucht".

Uiteindelijk bleek dat hij niet naar huis wou en bewust zijn vlucht gemist had....

1) Tijdens een verblijf van 5 weken bij een gastgezin in Japan (voor de grote aardbeving van 2011, wel in dezelfde regio) een aardbeving van 5 op de schaal van richter meegemaakt. De beving zelf was s' avonds, gast ouder direct naar mijn kamer om te controleren of ik niet in paniek was ofzo, ik was gewoon verbaast want in had nog nooit zoiets meegemaakt. Het is heel bizar want ik sliep in en futon op de vloer dus als je rechtop zit voel je je hele onderlijf bewegen.
De volgende ochtend wordt ik wakker van het rare geluid van klepperende schuifdeuren dat me vaag bekent voorkomt, ja hoor na-schok. We hebben die dag een uitstap naar de zee uitgestelt vanwege het risico op een tsunami.

2) In Phuket (na de tsunami van 2001), bij het binnenvaren van de haven na een excursie met nog 3 andere koppels krijgen we van de kapitein te horen dat er in Indonesië een aardbeving is geweest en dat het tsunami alarm heeft afgekondigd. We krijgen de keuze of we stappen in de taxi die ons zo dicht mogelijk bij ons hotel gaat proberen af te zetten maar aangezien al de kustgebieden ontruimd gaan zijn is de kans groot dat we ergens op een heuvel aan de rand van de stad gaan eindigen, of we nemen de taxi naar de woning van de kapitein (in de veilige zone) en blijven daar tot het alarm wordt opgeheven.
We zijn dus met zen alle naar de kapitein thuis gereden, zijn vrouw is spaghetti gaan halen voor 8 hongerige toeristen in de seven/eleven (de toeristen zijn nog wat bier en frisdrank gaan halen het wat gezelliger te maken) dus hadden eigenlijk wel geluk. Rond een uur of 10 's avonds werd het alarm opgeheven en konden we met de taxi terug naar het hotel. Er is uiteindelijk geen tsunami geweest maar het is wel geruststellend om te weten dat het alarmsysteem werkt.

Dus beide eigenlijk niets ernstig, alles is goed gegaan maar als je kijkt wat er op diezelfde plaatsen als is / nog moest had het een pak erger kunnen zijn.

Wij hebben een auto-ongeluk gehad in Nieuw-Zeeland met een huurauto. Wij hadden een auto die voorrang had gemist helaas. Wij sloegen af, hij ging rechtdoor en raakte ons dus frontaal. Doordat hij veel te hard reed en in de schemering zonder licht in een grijze auto, hebben we hem gewoonweg niet opgemerkt. Gelukkig had de tegenpartij niks en wij ook niet, maar beide auto's waren totall loss.

De bestuurder van de andere auto was een shabby local. Het eerste wat ie vroeg was of het een rentall car was. Toen we dat bevestigden zei ie dat dat mooi was, want die waren altijd verzekerd. Z'n auto had er een reparatie aankomen die niet te betalen was en hij gokte er al op dat we insurance zouden hebben. "I saw you coming and thought it'd be worth the gamble. Will pay me a nice new car you will "
De politie besloot al snel dat we het niet expres hadden gedaan (no shit serlock), en we kwamen eraf met een kleine boete.

Tja, daar stonden we dan. 's Avonds, autoverhuurbedrijf was niet meer te bereiken, ov reed niet meer en we waren slechts bij het politiebureau afgezet. Dan voel je je echt wel even in de steek gelaten. Natuurlijk, het was onze fout, maar als zelfs het noodnummer wat 24/7 bereikbaar moet zijn niet antwoordt, is dat echt niet leuk.

Daar een hotel genomen. De volgende dat het autoverhuurbedrijf wel kunnen bereiken, die met de mededeling kwamen dat we geen vervangende auto kregen. Omdat het ongeluk onze schuld was, blabla. Terwijl in de voorwaarden toch iets heel anders stond. Maar goed, was policy dit dat, we kregen geen auto meer mee. Great

Uiteindelijk hebben we onze rondreis per bus afgemaakt, en we hebben echt een toffe tijd gehad. Gelukkig hebben we niks lichamelijks overgehouden. Maar dat was echt wel een domper op de vakantie.

Leuk topic! Meer verhalen!

Ik ging in Durban met mijn vriendinnetje naar het strand en ik duik meteen de zee in. In het water zijn slechts twee andere zwemmers. Ik lach vrolijk naar ze en ze lachen terug. Een tijdje later zijn de twee een stuk verder de zee in gegaan en er begint er een om hulp te roepen. Ik dacht eerst dat hij een grap maakte, maar toen ik de angst in zijn ogen zag, wist ik dat het menens was. Zijn vriend was al niet meer bij bewustzijn! Ik ben naar ze toe gezwommen en moest toen kiezen wie ik zou proberen te helpen. Ik heb de bewusteloze jongen toen bij zijn arm gepakt en ben naar de kust gaan zwemmen. De andere jongen moest ik helaas achterlaten. Ik kon ze niet allebei meenemen.

Na enkele minuten gezwommen te hebben moest ik helaas ook de bewusteloze jongen los laten. De golven waren inmiddels zo hoog geworden en de stroming zo sterk dat ik mezelf nauwelijks meer kon redden. Op dat moment kwamen er lifeguards op surfplanken het water in en die haalden de twee jongens het water uit. Even later kwam er ook een om mij het water uit te halen. Ik was volledig uitgeput!

Er zijn inmiddels ambulances gearriveerd en ik moet de ambulance in en aan de zuurstof. Onderweg naar het ziekenhuis wordt me verteld dat de jongen die al bewusteloos in het water lag, helaas is overleden. De andere jongen wordt ook naar het ziekenhuis gebracht. Hoe zijn toestand is weet ik niet.

In het ziekenhuis moet ik aan het infuus en de zuurstof. Ook wordt er een Röntgenfoto van mijn longen gemaakt om te kijken of er water in zit. Dit is niet het geval, dus ik kan na enkele uren het ziekenhuis weer verlaten.

Toen ik in 2012 door Indonesië reisde, besloot ik een vliegticket naar Singapore te boeken. Ik zat op dat moment op Flores en vond een net iets goedkopere vlucht die vanaf Kupang op West-Timor vertrok. Dat was nog wel een paar eilanden verder, maar dan kon ik nog een mooie bootreis maken, zo dacht ik. Toevallig had ik de veerboot die ik moest halen al eens eerder op zijn route in de haven zien liggen en zelfs een reisschema meegekregen van de eerste stuurman, dus ik kwam keurig op tijd aan in de haven.

Ik was tegen die tijd wel gewend geraakt aan alle vertragingen, en was dan ook behoorlijk verrast toen bleek dat dit schip blijkbaar al uren te vroeg vertrokken was. Geen nood, verzekerde de havenmeester me, de boot zou verderop op het eiland nog eens stoppen, dus ik hoefde alleen een bus te vinden die naar het oosten ging. Het was de eerste keer dat ik hoopte op een typisch Aziatische chauffeur die met gevaar voor eigen leven over het eiland zou scheuren. Helaas, van een dollemansrit kwam weinig terecht, want ik was de enige passagier, dus besloot de chauffeur in zijn zoektocht naar meer klanten (wie geeft er om vertrek- en aankomsttijden als je ook meer passagiers kan vinden?) zijn vrienden op te pikken en onderweg te stoppen om zijn drankreservoir aan te vullen en zich te goed te doen aan een portie nasi. De drie uur reistijd die mijn Lonely Planet beloofde werden er zes, en zo kon ik de boot nog net aan de horizon zien verdwijnen toen we het kleine havendorpje aan het uiterste puntje van het eiland binnenreden.

Ik stond er wat verloren bij: 's avonds, in de middle of nowhere, met een vlucht die over 36 uur zou vertrekken. Gelukkig kwam, als een ware messias, één van de locals me tegemoet - een tengere donkere man, jaar of 40-50, die vertelde dat ik met wat boot-hoppen het nog wel kon redden. Bovendien kon ik gratis in zijn huis slapen en deelde hij zijn sigaretten en fles arak met me om de ellende te vergeten. Achteraf klinkt het als een gok, maar ik besloot de man maar te vertrouwen, ook toen ik onderweg naar zijn huis ontdekte dat hij zowel moslim als homo was en de hele nacht buiten voor de deur sigaretjes bleef roken terwijl ik binnen in slaap dommelde. Wakker en opgewekt, twee extra bootreizen en mijn in Kupang alsnog ingewilligde verzoek voor een dollemansrit verder zat ik op het vliegtuig. Van de kostenbesparing op mijn ticket bleef niet veel over, maar dat was deze ervaring wel waard.

Aan de grens van Canada naar VS verhoord worden in "interogationroom 2" omdat mijn paspoort net nieuw was.

2x voedselvergiftiging, 1x in Zuid-Amerika (1e keer op continent), 1x in Afrika (1e keer op continent).

De rit achter de voorruit boven in de nachtbus in Peru is me ook bijgebleven, je ziet letterlijk alle onmogelijke inhaalbewegingen van de chauffeur.

-1 keer enorm goed weggekomen, we stonden op camping in frankrijk op een soort schiereiland van 50 meter breed, we waren nog geen dag weg of een enorme storm heeft alles van die camping weggevaagd.

Daarnaast keer op Kreta waar een agent mijn vriend bewust een enorme bodycheck gaf (hij zag er nogal gay uit) ik ben er op afgestormd en die gast een beuk teruggegeven (als in harde duw in ze rug), liep uit op enorme scheldpartij maar gelukkig niet gearresteerd ofzo.