Oorspronkelijke OP:
quote:Ik moet dit gewoon even van mij afschrijven :
In september 2006 kreeg ik iets met mijn vrouw. In juni 2007 zijn wij gaan samenwonen.
December 2008 zijn wij getrouwd en hebben kort daarna een woning gekocht.
December 2009 werd onze dochter geboren en een maand geleden werd onze zoon geboren. Dit is in het kort de huidige situatie.
Twee dagen geleden hebben wij echter te horen gekregen dat mijn vrouw darmkanker heeft en niet meer beter zal worden : met behandeling heeft zij nog wel "jaren" te leven volgens de artsen, echter kunnen zij ons nog niet vertellen of het twee jaar is of tien jaar.
Wij zijn er beide kapot van : het hele toekomstbeeld wat wij samen hadden is in duigen gevallen. Voor de kinderen vind ik het nog erger aangezien zij zonder hun moeder op zullen groeien.
Ik ben momenteel zo radeloos, ik probeer niet te huilen omdat ik vooral mijn dochter niet van streek wil maken maar ik vind het zo moeilijk om mij in te houden waar zij bij is.
Het vooruitzicht om er over een aantal jaar alleen voor te moeten staan als weduwnaar, zonder mijn vrouw de kinderen op moeten voeden vind ik zo verschikkelijk moeilijk op dit moment. Ik hou zou verschikkelijk veel van haar, mij een leven voorstellen zonder haar is voor mij het moeilijkste wat er is.
Ook dat zij langzaam aan af zal gaan takelen vind ik vreselijk ook omdat de kinderen dit mee zullen maken. De kans is groot dat de onze zoon zicht zijn moeder niet eens zal kunnen herinneren als hij groot is.
Waarom moest dit mijn vrouw nou overkomen, ze is nog zo jong (29). Ze is zo verschikkelijk lief en goed voor de kinderen..... Ik ben echt radeloos momenteel
[ Bericht 36% gewijzigd door Sunshine1982 op 22-06-2013 12:30:03 ]
Het raakt me enorm omdat jullie jongste bijna even oud is als mijn zoon. En nu moet hij zijn moeder missen. Wat is het toch oneerlijk. Heel veel sterkte voor jou en de kinderen.Zie edit in de OP. Ik zit mobiel en zag dat het oorspronkelijke topic dicht was. Als een mod nog iets wil aanpassen in de TT of OP, is dat natuurlijk ok.quote:Op zaterdag 22 juni 2013 12:27 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
Gecondoleerd past niet echt bij deze OP?
Ik hoop dat jullie in het afgelopen jaar nog een mooie tijd hebben gehad tussen de ellende door en mooie herinnerigen hebben kunnen maken voor jullie kindjes
Gecondoleerd en heel erg veel sterkte.
Heel veel sterkte.Heel veel sterkte bluuf en familie
heel veel sterkte..
Zo jong nog Bluuf en iedereen die van haar hield veel sterkte gewenst. Alleen om dit verhaal te lezen is het al heftig inderdaad.quote:Op zaterdag 22 juni 2013 13:53 schreef Lamb29 het volgende:
Gecondoleerd heel veel sterkte. Ik ben er stil van....
Gecondoleerd en heel veel sterkte, bluuf. En rust in vrede, Nanadu.
Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst.
Gecondoleerd Rust zacht Nanadu!
Veel sterkte.
Ontzettend veel sterkte gewenst.
Gecondoleerd en heel veel sterke
Heel veel sterkte nu en in de zware tijd die volgen gaat.
Ik hoop dat jullie de tijd hebben gehad om herinneringen aan hun mama (fotos/ filmpjes) op te bouwen voor de kinderen.
Kippenvel.
Gecondoleerd met dit vreselijke verlies...
Ik vond je echt een geweldige moeder zover ik je ken en hoop dat je echt van ze genoten heb het afgelopen jaar.
heel veel sterkte man en kinderen!
Gecondoleerd Bluuf, kindjes en familie. Veel kracht, warmte en steun gewenst voor nu en de komende tijd.
Bluuf, heel veel sterkte en kracht toegewenst voor jou en je kinderen
Nanadu, rust zacht.
Heel veel sterkte met dit enorme verlies..
Mijn oprechte medeleven gaat uit naar haar man en kinderen. Maar ook naar (schoon)ouders en verdere familie.
Gecondoleerd en sterkte en kracht op alle moeilijke dagen en momenten die nog komen.
H
Gecondoleerd bluuf&familie. Veel sterkte de komende tijd!
Wat is het leven toch oneerlijk...
[ Bericht 3% gewijzigd door Strega op 22-06-2013 21:25:58 ]
, heel veel sterkte Bluuf en kindertjes. Gecondoleerd Bluuf, sterkte voor jou en je kindjes en alle anderen die veel om Nanadu gaven...
van di soort dingen hoop je dat het je nooit zelf overkomt. Enorm heftig. Heel veel sterkte bluuf wat klinkt 'sterkte' in zo'n situatie toch loos Gecondoleerd Bluuf, familie en vrienden.
Dag Nanadu, je wordt gemist
er zijn hier geen woorden voor quote:
quote:
Heel veel sterkte. En ja, vreselijk oneerlijk.
Heel erg veel sterkte de komende periode.
Heel veel sterkte gewenst.
Heel veel sterkte
sterkte. Gecondoleerd en heel veel sterkte !!!!
Wat een oneerlijke kutsituatie.... zo gemeen en unfair. Geen woorden voor.
Ik hoop dat er heel veel mooie gerinneringen zijn verzameld in de afgelopen tijd. Zodat haar kinderen later terug zien wat voor een geweldige en liefhebbende moeder zij was... en is!
Heel veel sterkte voor iedereen die haar lief heeft mogen hebben.
Een grote klotenaaistreek is het... niets meer en niets minder.
Wát een hel voor jullie, ik wens jullie alle kracht toe.
...Gecondoleerd Bluuf en Bluuf kinderen. Heel veel sterkte toegewenst!
Niet te bevatten dit
Het is voor mij allemaal nog zo onwerkelijk, vooral omdat ik donderdag nog gewoon met haar aan het praten was en het relatief goed ging met haar. Vrijdag ging het ineens erg hard.
De afgelopen maanden waren er veel ups en downs : in maart was zij tijdelijk gestopt met de chemo omdat dit zoveel invloed had op hoe zij zich voelde en wat zij kon doen op een dag. De bedoeling was om in deze pauze zoveel mogelijk leuke dingen te ondernemen, maar helaas liep dat een beetje anders.
Het begon met vocht in haar benen waardoor zij vrijwel niet kon lopen. Toen dat over was kwam er weer een andere kwaal opzetten en dat ging eigenlijk de hele tijd zo door. Zij heeft dus eigenlijk ook niet kunnen genieten van haar pauze.
Wel hebben zijn wij in april nog wel een nachtje naar een hotel gegaan ; helaas kwam de thuiszorg welke voor daar geregeld was (dagelijkse injecties) niet opdagen waardoor ons weekende weg weer overshaduwd werd door een bezoek aan het ziekenhuis.
Konininnedag heeft zij de hele dag nog volgehouden en zijn wij met de kinderen naar het park hier gelopen. Dit was de eerste - en tegelijkertijd ook de laatste - keer wat wij met het gehele gezin op pad waren.
In de mei werden er uitzaaiingen in de rug ontdekt ; hiervoor is zij bestraald.
Een week geleden is zij nog aan haar rug geopereerd - qua conditie leek zij toen fit genoeg om geopereerd te worden. Lopen ging al een tijdje niet meer vanwege de pijn in haar rug en door de medicijnen had ze weinig kracht meer in haar benen.
Na de operatie leek het aanvankelijk goed te gaan met haar ; donderdag kwam ze moe over maar verder was ze wel gewoon helder en leek er weinig aan de hand te zijn.
Vrijdag ging het ineens zo hard met haar dat het eind dus in zicht kwam.
Het is zo onwerkelijk, vooral omdat de laatste week ineens erg hard is gegaan. precies 2 weken geleden was zij nog thuis en waren wij de eerste verjaardag van onze zoon aan het bespreken aangezien hij over 3 weken jarig is : zij keek hier zo erg naar uit. Precies een maand geleden zijn wij ook nog met zijn 2tjes wezen winkelen en zijn wij uit eten gegaan ; het was zo gezellig, niemand had gedacht dat zij in nog geen week tijd zo erg af zou takelen. Ik kan het nog steeds niet bevatten.
Nu komt nog het meest vervelende van alles : het regelen. De begravenis, de hypotheek, verzekeringen overzetten op mijn naam : kortom, de zaken waar je hoofd eigenlijk niet naar staat maar waar je je wel echt mee bezig MOET houden.
Geen idee wat te zeggen maar wel lezen en niet reageren voelt ook zo fout.
Gecondoleerd en heel veel sterkte voor de komende tijd.
Kan je geen goede vriend of buur vragen om al die zakelijke dingen te regelen. Instanties zoals banken/verzekeringen kunnen soms zo onsympathiek en bot uit de hoek komen, dat wil je niet meemaken. Ik zou je echt willen adviseren dit uit handen te geven.
Mbt de hypotheek heb ik een aantal vragen waar ik morgen meteen over moet bellen aangezien ik gisteren tussen de papieren nog een 2e polis voor een overlijdensrisicoverzekering tegenkwam : als de informatie klopt ben ik dan hypotheekvrij. Ik dacht altijd dat de helft van het huis afbetaald zou worden ipv het hele huis. Ik vind het zo erg dat ik dit niet eerder wist want dit had mijn vrouw zoveel rust gegeven, zij maakte zich tot op het laatste moment zorgen over onze financiële situatie welke niet best te noemen was (we hadden geen schulden ofzo maar alle eigen bijdragen mbt zorg en andere bijkomende kosten voor de zorg had als gevolg dat geld sparen geen optie was).
Zij was gewoon erg bang dat ik niet meer met de kinderen in ons huis kon blijven wonen en maakte zich daar veel zorgen over.
Bluuf ik hoop dat het goedkomt met je hypotheek.quote:
De begrafenis wordt door mij en mijn schoonzus geregeld. De financiële zaken afhandelen lukt op zich wel, de meeste zaken waren al omgezet naar mijn rekening.
Mbt de hypotheek heb ik een aantal vragen waar ik morgen meteen over moet bellen aangezien ik gisteren tussen de papieren nog een 2e polis voor een overlijdensrisicoverzekering tegenkwam : als de informatie klopt ben ik dan hypotheekvrij. Ik dacht altijd dat de helft van het huis afbetaald zou worden ipv het hele huis. Ik vind het zo erg dat ik dit niet eerder wist want dit had mijn vrouw zoveel rust gegeven, zij maakte zich tot op het laatste moment zorgen over onze financiële situatie welke niet best te noemen was (we hadden geen schulden ofzo maar alle eigen bijdragen mbt zorg en andere bijkomende kosten voor de zorg had als gevolg dat geld sparen geen optie was).
Zij was gewoon erg bang dat ik niet meer met de kinderen in ons huis kon blijven wonen en maakte zich daar veel zorgen over.
Neem de tijd, je hoeft echt niet alles morgen geregeld te hebben. Mijn ervaring is dat instanties over het algemeen juist wél coulant en invoelend zijn.
First things first.
Ontzettend veel sterkte met dit verlies en alle regelzaken eromheen
Hoi lieve bluuf, ik hoop dat je hypotheekvrij bent, dat zou zo'n last van je schouders zijn. Hopelijk lukt het je om ook op de begrafenis te focussen, had je al voorbereidingen getroffen met je vrouw? Het zal ongetwijfeld een mooi en waardig afscheid worden.quote:
De begrafenis wordt door mij en mijn schoonzus geregeld. De financiële zaken afhandelen lukt op zich wel, de meeste zaken waren al omgezet naar mijn rekening.
Mbt de hypotheek heb ik een aantal vragen waar ik morgen meteen over moet bellen aangezien ik gisteren tussen de papieren nog een 2e polis voor een overlijdensrisicoverzekering tegenkwam : als de informatie klopt ben ik dan hypotheekvrij. Ik dacht altijd dat de helft van het huis afbetaald zou worden ipv het hele huis. Ik vind het zo erg dat ik dit niet eerder wist want dit had mijn vrouw zoveel rust gegeven, zij maakte zich tot op het laatste moment zorgen over onze financiële situatie welke niet best te noemen was (we hadden geen schulden ofzo maar alle eigen bijdragen mbt zorg en andere bijkomende kosten voor de zorg had als gevolg dat geld sparen geen optie was).
Zij was gewoon erg bang dat ik niet meer met de kinderen in ons huis kon blijven wonen en maakte zich daar veel zorgen over.
Kan me ergens in de verte wel voorstellen dat het zo onwerkelijk voelt, ik heb nog nooit iemand op deze manier verloren. Bizar, jullie wisten al een jaar dat ze zou overlijden vroeg of laat, maar toch is het plotseling. Denk dat niets je kan voorbereiden op zoiets.
Gecondoleerd.
Vorig jaar waren we allebei zwanger en was Nanadu heel benieuwd hoe het zou gaan om straks 2 kindjes te hebben en hoe de interactie zou verlopen tussen die 2.
Ze keek er zo naar uit om haar kinderen samen te zien spelen, te zien opgroeien en ontwikkelen....
Niet eerlijk, zo had het niet moeten gaan verdomme!
Je hebt een hoop te regelen maar dat hoeft niet allemaal nu. Nu eerst het afscheid en de begrafenis. Al het andere kan best wachten tot daarna. Zorg eerst voor jezelf en de kinderen, dat jullie het afscheid samen zo "goed" maken als jullie nodig hebben
Daarna komt de rest van de wereld wel weer aan de beurt.
Wat een gewelidge vent ben jij dat je nu hier reageert.quote:
De begrafenis wordt door mij en mijn schoonzus geregeld. De financiële zaken afhandelen lukt op zich wel, de meeste zaken waren al omgezet naar mijn rekening.
Mbt de hypotheek heb ik een aantal vragen waar ik morgen meteen over moet bellen aangezien ik gisteren tussen de papieren nog een 2e polis voor een overlijdensrisicoverzekering tegenkwam : als de informatie klopt ben ik dan hypotheekvrij. Ik dacht altijd dat de helft van het huis afbetaald zou worden ipv het hele huis. Ik vind het zo erg dat ik dit niet eerder wist want dit had mijn vrouw zoveel rust gegeven, zij maakte zich tot op het laatste moment zorgen over onze financiële situatie welke niet best te noemen was (we hadden geen schulden ofzo maar alle eigen bijdragen mbt zorg en andere bijkomende kosten voor de zorg had als gevolg dat geld sparen geen optie was).
Zij was gewoon erg bang dat ik niet meer met de kinderen in ons huis kon blijven wonen en maakte zich daar veel zorgen over.
Heel veel sterkte met regelen, en zoals rewimo zegt, de wereld wacht echt wel even, probeer je te focussen op het afscheid, hoewel ik me ook kan indenken dat je dat nu niet even niet wilt, zo definitief. Onze gedachten gaan uit naar jullie
gecondoleerd en heel veel sterkte.Mijn ervaring niet, de Rabobank en Postcodeloterij waren enorme koude kikkers na het overlijden van mijn vader.quote:
[..]
Bluuf ik hoop dat het goedkomt met je hypotheek.
Neem de tijd, je hoeft echt niet alles morgen geregeld te hebben. Mijn ervaring is dat instanties over het algemeen juist wél coulant en invoelend zijn.
First things first.
Anyway, probeer familie te regelen die meekijkt en wellicht in WGR nog kan navragen hoe het zit met je hypotheek.
Verder gecondoleerd en heel veel sterkte voor jou en je kinderen!
Oh wat naar.quote:Op maandag 24 juni 2013 13:12 schreef Godshand het volgende:
[..]
Mijn ervaring niet, de Rabobank en Postcodeloterij waren enorme koude kikkers na het overlijden van mijn vader.
Anyway, probeer familie te regelen die meekijkt en wellicht in WGR nog kan navragen hoe het zit met je hypotheek.
Verder gecondoleerd en heel veel sterkte voor jou en je kinderen!
Gelukkig viel het in mijn geval (overlijden beide ouders) mee. Ik ben pas laat gaan regelen en opzeggen, maar geen instantie deed moeilijk. Kreeg ook met terugwerkende kracht betalingen terug en zo.
Ik hoop voor bluuf dat hier niet alle energie in gaat zitten.
Ik heb vandaag erg veel gebeld :quote:
[..]
Oh wat naar.
Gelukkig viel het in mijn geval (overlijden beide ouders) mee. Ik ben pas laat gaan regelen en opzeggen, maar geen instantie deed moeilijk. Kreeg ook met terugwerkende kracht betalingen terug en zo.
Ik hoop voor bluuf dat hier niet alle energie in gaat zitten.
- Kinderdagverblijf geïnformeerd (de kinderen gaan iedere dinsdag hierheen - morgen gaan zij ook)
- Hypotheek => ik ben nu officieel hypotheekvrij, alle betalingen vanaf nu krijg ik ook terug. Er worden papieren opgestuurd welke ik binnen 2 weken binnen heb, daarna kan ik een kopie van de de akte van overlijden terugsturen en daarna wordt alles in 1x afgelost.
- Telefoonabbo stopgezet
- Donaties van haar rekening aan goede doelen opgezegd
- Kinderen overgezet naar mijn ziektekostenverzekering
- Verzekeringen (inboedel/opstal etc) over laten zetten op mijn naam
- Waterleidingbedrijf overgezet op mijn naam
- Thuiszorginstanties geinformeerd, afspraak gemaakt om het zorgbed en de rolstoel op te halen
- Pensioenfonds van mijn vrouw gebeld - er bleek al enige tijd geen afdracht gedaan te zijn omdat bij hen stond ingevuld dat mijn vrouw niet meer werkzaam was bij haar werkgever terwijl zij nog gewoon inkomen uit werk had (ze stond nog gewoon onder contract en kreeg maandelijks haar salaris ook), dit wordt ook in orde gemaakt
En uiteraard bezig geweest met de uitvaart. Ik ben zelfs nog naar de kapper geweest want ik moet wel een normaal kapsel hebben as donderdag wanneer zij begraven wordt (zij zou nog mijn kop scheren maar dat kwam er iedere keer niet van omdat zij zich zo beroerd voelde).
Het voelt wel allemaal zo definitief op deze manier maar ik moet gewoon iets te doen hebben om te voorkomen dat ik mij op ga vreten, daar hebben zowel de kinderen als ik niets aan. Ook is het zo geweest dat mijn vrouw altijd de financiën bijhield en zij gewoon bang was dat ik dit zou verslonzen zodra zij zou komen te overlijden wat mij een reden geeft om hier meteen werk van de maken, ook omdat het mij "rust" geeft als ik weet dat deze dingen geregeld zijn.
Het moet wel iets van opluchting geven dat je je geen zorgen meer om de hypotheek hoeft te maken.
Ik wens je voor donderdag toe dat jullie op een mooie manier afscheid van nanadu kunnen nemen.
En wat een rust moet het geven dat je je geen zorgen meer hoeft te maken om de hypotheek.
Heel veel sterkte donderdag.
Heel veel sterkte voor alle achterblijvers
Ik ben zelf ontzettend nuchter maar wil toch graag geloven dat geliefden die niet meer bij ons zijn dit soort zaken gevoelsmatig toch meekrijgen. Hoe druk nanadu zich er ook om gemaakt heeft.
Ik hoop dat jullie donderdag op een mooie, fijne en respectvolle manier afscheid kunnen nemen
Wat enorm fijn dat het huis nu geen zorg meer is!
Heel heel erg veel sterkte Bluuf, ik heb hier geen woorden voor.. Rillingen over mijn rug en tranen over mijn wangen. Wat moet dit voor jou wel niet betekenen dan.. Fijn dat het huis in ieder geval geen zorg meer is!
Ik wens jou, de kinderen en iedereen die haar lief heeft voor donderdag een mooi afscheid toe
Zomaar een vraag en ik verwacht vooral geen antwoord want je hebt al genoeg aan je hoofd.. maar is ze thuis?
Ik zal een kaarsje voor jullie branden.
Heel veel sterkte morgen voor jullie allemaal
heel veel sterkte vandaag en ik hoop dat het een afscheid wordt zoals jullie voor ogen hadden
Vandaag, maar ook de dagen na vandaag.In het bijzonder vandaag.
.Mijn dochter (3 1/2 jaar) wilde toch in de kist kijken ; ik wist van tevoren niet of ik haar zou laten kijken maar toen zij zelf aangaf mama toch nog even te willen zien ben ik toch met haar gaan kijken. Uiteindelijk is zij daarna nog 3x wezen kijken met familieleden.
Aan het begin van de dienst moest zij nog even verkondigen door de hele zaal "mijn mama is dood", je hart breekt daar natuurlijk van. Mijn zoon (hij wordt 1 over 2 weken) heeft zich gedurende de dienst ook rustig gehouden maar dat was wel logisch aangezien ik een voorraad soepstengels en andere lekkernijen voor hem had meegenomen.
Toen de kist naar het graf gedragen werd liep mijn dochter ook netjes achter de kist aan met haar eigen rouwboeket en een ballon ; wij hadden ballonnen besteld om omhoog te laten voordat men de kist zou laten zakken. Mijn dochter wilde echter haar ballon graag houden dus mocht zij dat uiteraard. Ook besloot zij voordat men de kist liet zakken dat het toch wel zonde was om zo'n mooi boeket te begraven dus wilde zij perse haar eigen rouwboeket weer meenemen - daar zijn het natuurlijk kinderen voor. Uiteindelijk heeft zij ook nog bepaald wanneer er op de knop gedrukt moest worden om de kist te laten vallen en was zij nog de eerste die een schep zand op de kist gooide.
Het koffiedrinken wat altijd achteraf komt heb ik bewust kort gehouden omdat de kinderen dit nooit lang vol zouden houden.
Veel sterkte in deze moeilijke periode.
Zo'n grietje... Heftig hoor. Dat beinvloedt je rouwproces natuurlijk enorm, dat je twee van die hummels hebt. Ik hoop van harte dat je ook genoeg gelegenheid hebt om echt goed aan je eigen rouw toe te komen.
Ik hoop dat jullie samen goed dit verdriet een plek kunnen geven, het verlies samen mogen dragen en wens je voor de nabij en verre toekomst veel kracht en wijsheid toe
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
Goed nieuwsquote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
O wat lekker voor jullie!!!quote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
Ik moet er niet aan denken zelf in de situatie terecht te moeten komen dat een dierbare van mij overlijdt (het heeft weinig gescheeld of ik had zelf zo'n topic aan kunnen maken).
Gefeliciteerd. Maak er iets moois van samen.
Wat fijn! Hele fijne dag vandaag!quote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
Super! gefeliciteerd!!quote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
Wat fijn om te lezen dat de zon weer is gaan schijnen.quote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
Wens jullie al het geluk van de wereld!
Gefeliciteerd, en al het bestequote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
!Nanadu is nog geregeld in mijn gedachten. Het was zo bizar en verdrietig. Onze zoons zijn bijna even oud en zij was er opeens niet meer.
[ Bericht 18% gewijzigd door Phaidra op 10-09-2015 14:11:12 ]
Erg mooi nieuws! Veel geluk met zijn 5-enquote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
Ooooooooowhquote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
gefeliciteerd!!! Hele fijne dag gewenst vandaag, en natuurlijk daarna! Gefeliciteerd, en veel geluk met elkaar!
Gefeliciteerd!quote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
, heftig om weer terug te lezen en mooi dat het leven je weer toelacht, maak er een mooie dag van veel geluk samen met jullie kids!
Van harte gefeliciteerd.Zo mooi ditquote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
Ik vraag me wel iets af. Wanneer je partner overlijdt en je vervolgens een nieuwe vrouw ontmoet na een tijd, voel je je dan niet schuldig ten opzichte van je overleden partner? Met bijvoorbeeld de gedachte: ''Zou mijn partner hebben gewild dat ik na haar overlijden een nieuwe partner zou krijgen?''
Schijnbaar niet he.quote:
[..]
Zo mooi dit
Ik vraag me wel iets af. Wanneer je partner overlijdt en je vervolgens een nieuwe vrouw ontmoet na een tijd, voel je je dan niet schuldig ten opzichte van je overleden partner? Met bijvoorbeeld de gedachte: ''Zou mijn partner hebben gewild dat ik na haar overlijden een nieuwe partner zou krijgen?''
Zoveel mensen die na een overlijden verdergaan met een ander.
Ik zou zelfs erg graag zien dat mijn partner na mijn overlijden weer iemand zou hebben waar hij gelukkig mee zou worden, en niet alleen voor hem, ook voor de kinderen.quote:
[..]
Zo mooi dit
Ik vraag me wel iets af. Wanneer je partner overlijdt en je vervolgens een nieuwe vrouw ontmoet na een tijd, voel je je dan niet schuldig ten opzichte van je overleden partner? Met bijvoorbeeld de gedachte: ''Zou mijn partner hebben gewild dat ik na haar overlijden een nieuwe partner zou krijgen?''
dat...quote:
[..]
Ik zou zelfs erg graag zien dat mijn partner na mijn overlijden weer iemand zou hebben waar hij gelukkig mee zou worden, en niet alleen voor hem, ook voor de kinderen.
je leeft maar één keer, je kunt je leven niet overdoen, en de liefde voor je nieuwe partner hoeft geen afbreuk te doen aan de liefde voor je overleden partner, het is gewoon een nieuwe fase in je leven, denk ik (ik heb het nog niet zelf mee moeten maken), en het maakt ook een verschil of het jou met 30 of met 80 overkomt, en bovendien, je hebt er zelfs niet voor gekozenquote:
[..]
Zo mooi dit
Ik vraag me wel iets af. Wanneer je partner overlijdt en je vervolgens een nieuwe vrouw ontmoet na een tijd, voel je je dan niet schuldig ten opzichte van je overleden partner? Met bijvoorbeeld de gedachte: ''Zou mijn partner hebben gewild dat ik na haar overlijden een nieuwe partner zou krijgen?''
ik vermoed wel dat het voor mensen die heel dicht bij de overleden partner stonden, zoals familieleden of vrienden, best wel moeilijk kan zijn om het nieuwe geluk te aanschouwen en het voor hen nooit het juiste tijdstip is dat je met je "nieuwe" leven verder gaat
ik zie het nu met mijn schoonmoeder, ik gun haar van harte haar nieuw geluk, maar toch blijft het raar om erna te kijken
[ Bericht 3% gewijzigd door Zana op 10-09-2015 23:05:39 ]
Van harte gefeliciteerd!
Waarom niet?quote:
[..]
Zo mooi dit
Ik vraag me wel iets af. Wanneer je partner overlijdt en je vervolgens een nieuwe vrouw ontmoet na een tijd, voel je je dan niet schuldig ten opzichte van je overleden partner? Met bijvoorbeeld de gedachte: ''Zou mijn partner hebben gewild dat ik na haar overlijden een nieuwe partner zou krijgen?''
Zelf zou ik dat zeker gewild hebben als ikzelf zou komen te overlijden en een partner achter zou laten.
Natuurlijk wil je dat je partner verdergaat... Moet hij/ zij de rest van het leven alleen blijven? De liefde voor iedere persoon is anders, en doet niets af aan een eerdere.
Kan ik het ook eens van de andere kant bekijken.Voor mij is het echt een vraagstuk waarbij ik niet zeker weet ofdat het ethisch correct is om een andere partner te zoeken nadat mijn andere partner overleden is. Op de een of andere manier zou ik me er toch schuldig bij voelen, echter snap ik het standpunt wel van mensen die er geen problemen mee zouden hebben.
Ik heb het er destijds voor het overlijden uitgebreid besproken : alleen al voor de kinderen was het belangrijk om door te gaan (voor mij natuurlijk ook maar mijn belang is, sinds ik kinderen heb, ondergeschikt aan dat van de kinderen. De kinderen gaan altijd voor).quote:
Ah, wel leuk dat veel mensen op mijn vraag hebben gereageerd
Voor mij is het echt een vraagstuk waarbij ik niet zeker weet ofdat het ethisch correct is om een andere partner te zoeken nadat mijn andere partner overleden is. Op de een of andere manier zou ik me er toch schuldig bij voelen, echter snap ik het standpunt wel van mensen die er geen problemen mee zouden hebben.
Hoe snel je verder gaat is ook heel erg afhankelijk van de manier waarop de ander overlijdt (buiten het feit dat iedereen anders is en anders met tegenslagen om kan gaan) : als iemand plotsklaps uit je leven verwijderd wordt door bv een ongeluk dan zal het vaak langer duren voordat je verder kunt gaan. Ik heb in het begin best veel verwijten gekregen van mensen over mijn nieuwe relatie : er werd zelfs door mensen gesuggereerd dat ik al een relatie met haar had voordat Nanadu overleden was.
Wat die mensen zich waarschijnlijk niet konden realiseren was hoe ik erin stond.
Ik was 10 maanden lang alle privacy kwijt (continu thuiszorg en familie over de vloer), van enige vorm van intimiteit was geen sprake meer.
Dagjes weg als gezin met de kinderen was ook te zwaar (dus moesten er altijd weer mensen mee terwijl je ook gewoon alleen met je gezin wilt zijn).
Mijn dagen zagen er letterlijk zo uit in die tijd : je staat op, verzorgt de kinderen (en mijn zoon was toen nog een piepklein babytje van 1 maand), verzorgt nanadu tot de thuiszorg er is, werken, thuiskomen, direct koken, kinderen in bed leggen, wachten op de thuiszorg voor injecties : pas tegen 10 uur 's avonds had ik even een moment voor mijzelf (Ik was btw 30/31 destijds).
Het klinkt allemaal zo egoïstisch als ik het zo uitschrijf. Een feit is wel dat mijn leven een jaar lang compleet geleefd werd. Ook alles wat Nanadu maakte tot wie zij was was ondertussen verdwenen : zij had psychisch zo'n enorme klap gekregen (begrijpelijk). De balans in de relatie was daardoor ook verstoord geraakt : in plaats van haar gelijke veranderde ik plotsklaps in een verzorger. De liefde (en dan bedoel ik alleen op romantisch gebied) bloeide uit.
Nogmaals : het klinkt allemaal zo hard en egoïstisch als ik het zo uitschrijf maar ik denk dat veel mensen die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt het deels wel zullen herkennen.
Zo verschrikkelijk dat andere mensen dan ook nog zulke verwijten gaan maken.quote:
Ik heb in het begin best veel verwijten gekregen van mensen over mijn nieuwe relatie : er werd zelfs door mensen gesuggereerd dat ik al een relatie met haar had voordat Nanadu overleden was.
Wat die mensen zich waarschijnlijk niet konden realiseren was hoe ik erin stond.
Ik vind het niet hard en egoïstisch. Het is realistisch en begrijpelijk. Leef en geniet.quote:Nogmaals : het klinkt allemaal zo hard en egoïstisch als ik het zo uitschrijf maar ik denk dat veel mensen die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt het deels wel zullen herkennen.
Sommige mensen hebben helaas zeer weinig inlevingsvermogen en zullen meteen hun mening klaar hebben... Gelukkig hoef je geen verantwoording af te leggen, want het is jouw/jullie leven.
En ook al heb ik het (godzijdank) niet zelf mee moeten maken, ik heb alle begrip voor hoe het gegaan is. Wat een hel moet dat zijn geweest en hoe mooi is het dat je nu weer liefde gevonden hebt.
Heel veel geluk voor jullie twee en jullie als gezin!
Wat een fijne update! Gefeliciteerd.quote:
Even een enorme schop : enkele maanden na het overlijden heb ik een vrouw ontmoet. Van het één kwam het ander en om 1 uur vandaag geven wij elkaar het ja woord.
Kortom : alles gaat weer goed. Met de kinderen gaat het ook erg goed en ze zijn echt gek op hun stiefmoeder (ik heb er ook een stiefzoon dus wij zijn gezellig met zijn 5en).
Ik ben blij dat jij en de kinderen zo gelukkig zijn.
Fijn dat je het geluk weer hebt gevonden en dat het leven op die manier voor jou en je kinderen door kan gaan.quote:
Ik heb het er destijds voor het overlijden uitgebreid besproken : alleen al voor de kinderen was het belangrijk om door te gaan (voor mij natuurlijk ook maar mijn belang is, sinds ik kinderen heb, ondergeschikt aan dat van de kinderen. De kinderen gaan altijd voor).
Ik kan me goed voorstellen wat je beschrijft, over hoe moeilijk en zwaar het was. Er is niets op tegen om snel weer een nieuwe relatie aan te gaan, zolang dit vanuit stabiliteit gebeurt en die persoon ook beseft wat voor bagage er is in het gezin. Voor je kinderen lijkt het me het allerbelangrijkst dat enerzijds hun leven op een fijne manier verder gaat en dat er anderzijds genoeg ruimte blijft bestaan om hun gemis en verdriet over het verlies van hun moeder te uiten op het moment dat ze daar behoefte aan hebben. Want dat heb ik wel vaak vernomen helaas: dat met de komst van een 'nieuwe moeder' het praten en herinneringen ophalen over de eigen moeder een soort taboe wordt, ook uit loyaliteit jegens de stiefmoeder.
Thnx Cat voor de DM.
Gefeliciteerd met je huwelijk bluuf!!
[ Bericht 45% gewijzigd door Toekito op 13-09-2015 20:32:33 ]
Het klinkt niet egoïstisch, het is eerlijk. Je raakt langzaam degene kwijt waar je destijds voor koos en het lijkt me gruwelijk zwaar om evengoed dag in, dag uit voor die ander klaar te blijven staan. Jullie kunnen er beiden niets aan doen dat jullie dit overkomen is.quote:
[..]
Ik heb het er destijds voor het overlijden uitgebreid besproken : alleen al voor de kinderen was het belangrijk om door te gaan (voor mij natuurlijk ook maar mijn belang is, sinds ik kinderen heb, ondergeschikt aan dat van de kinderen. De kinderen gaan altijd voor).
Hoe snel je verder gaat is ook heel erg afhankelijk van de manier waarop de ander overlijdt (buiten het feit dat iedereen anders is en anders met tegenslagen om kan gaan) : als iemand plotsklaps uit je leven verwijderd wordt door bv een ongeluk dan zal het vaak langer duren voordat je verder kunt gaan. Ik heb in het begin best veel verwijten gekregen van mensen over mijn nieuwe relatie : er werd zelfs door mensen gesuggereerd dat ik al een relatie met haar had voordat Nanadu overleden was.
Wat die mensen zich waarschijnlijk niet konden realiseren was hoe ik erin stond.
Ik was 10 maanden lang alle privacy kwijt (continu thuiszorg en familie over de vloer), van enige vorm van intimiteit was geen sprake meer.
Dagjes weg als gezin met de kinderen was ook te zwaar (dus moesten er altijd weer mensen mee terwijl je ook gewoon alleen met je gezin wilt zijn).
Mijn dagen zagen er letterlijk zo uit in die tijd : je staat op, verzorgt de kinderen (en mijn zoon was toen nog een piepklein babytje van 1 maand), verzorgt nanadu tot de thuiszorg er is, werken, thuiskomen, direct koken, kinderen in bed leggen, wachten op de thuiszorg voor injecties : pas tegen 10 uur 's avonds had ik even een moment voor mijzelf (Ik was btw 30/31 destijds).
Het klinkt allemaal zo egoïstisch als ik het zo uitschrijf. Een feit is wel dat mijn leven een jaar lang compleet geleefd werd. Ook alles wat Nanadu maakte tot wie zij was was ondertussen verdwenen : zij had psychisch zo'n enorme klap gekregen (begrijpelijk). De balans in de relatie was daardoor ook verstoord geraakt : in plaats van haar gelijke veranderde ik plotsklaps in een verzorger. De liefde (en dan bedoel ik alleen op romantisch gebied) bloeide uit.
Nogmaals : het klinkt allemaal zo hard en egoïstisch als ik het zo uitschrijf maar ik denk dat veel mensen die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt het deels wel zullen herkennen.
Heel veel geluk met je gezin en nieuwe partner.
Ik heb zo'n situatie van vrij dichtbij meegemaakt. Mijn oom overleed na een naar ziekbed en zijn vrouw kreeg kort daarna een nieuwe relatie. We vonden dat wel moeilijk maar we zagen ook hoe gelukkig hij mijn tante en haar zoontje maakte.