Occupy Gezi #42 Het speelkwartier is voorbij

quote:

Op vrijdag 21 juni 2013 07:59 schreef Aloulou het volgende:

[..]

Ik ken de AKP niet goed maar wel een inspirator voor hen en zijn ideeën over de Islam, Rashed al-Ghannouchi (Tunesier), "Islamitisch politiek filosoof" (beetje zoals Gulen) en daarnaast leider van de Tunesische Islamitische partij. Hij heeft 2 jaar in Turkije gewoond en ken zijn boeken over politiek en Islam, die onder AKP politici en zeker weten Erdogan bekend zijn. Daarnaast weet ik in grote lijnen wel hoe Erbakan bijv de Islam ziet in verhouding tot politiek. Ik weet vrijwel zeker dat Erdogan geen Islamist is die van mening is dat de staat de vrouw een hoofddoek moet opleggen in de publieke ruimte. Hij behoort tot de Islamisten die menen dat het niet de taak is van de staat om daarop toe te zien. Dat hij religieuze beperkingen niet heeft kunnen wegwerken is logisch gezien de geschiedenis van de Turkse republiek. Beetje bij beetje zal hij waar mogelijk die beperkingen wel willen wegwerken. Of dat lukt is een tweede.

[..]

Vrijdag zal men niet veranderen qua vrije dag en dat de Aya Sofya geen moskee meer is om te kunnen bidden accepteert men vermoed ik. Ik denk dat de AK partij het belangrijker vindt om de grotere "Islam lijn" aan te houden. Dus bepaalde normen en waarden die men uit de Islam haalt en vandaar dat ik zei dat hij (Erdogan en zijn kornuiten) daar ook op naziet in het publieke domein.
Maar hoewel dit door hen vanuit een religieus besef zo wordt ingevuld qua politiek beleid vermoed ik dat er toch veel Turken zijn die vanuit een conservatieve gedachte naar geloof en/of cultuur daar geen problemen mee hebben. En dan doel ik op het "terugdringen" van openbare zoenen naar het privedomein en/of alcoholgebruik.

De politieke geschiedenis van het moderne Turkije waarin een strikte scheiding van geloof en staat tientallen jaren de boventoon heeft gevoerd dwingt de AKP om water bij de ayranwijn te doen in haar politiek. Maar daarnaast hanteren ze zelf ook wel een Islam-light vergeleken bij extremere "Moslimbroeders" (Islamisten) in andere landen. Men zal ook niet zijn voor het opnemen van de sharia als "bron van wetgeving" in de Turkse grondwet omdat dat zelfmoord is in Turkije bijv.

[..]

Turken zijn een ander volk en hebben dan ook een totaal andere volksaard en men spreekt geen Arabisch. Hierdoor zijn ze minder vatbaar voor de "duizenden" religieuze Arabischtalige tv-programma's vanuit Egypte en de Golfstaten.

Maar ik denk dat er wel aardig wat Turken zijn die qua normen en waarden conservatief en behoudend zijn. Hetzij vanuit cultureel of religieus besef. Deze groep zal er minder tot geen enkel probleem mee hebben als bepaalde zaken worden teruggedrongen tot het privédomein. Voorbeelden daarvan heb ik gegeven zoals alcohol nuttigen en/of een zoentje in het openbaar. In die zin denk ik dat bepaalde AKP politiek wat die conservatieve koers betreft weldegelijk steun heeft. En wellicht bij meer Turken dan mensen denken?

Als laatste: is het niet zo dat de AKP een nieuwe grondwet willen schrijven? Of de huidige wilt aanpassen?

Dat openbaar zoenen-verhaal wil ik even toelichten: in een metrostation in Ankara zag een beveiliger via de camera's iets gebeuren (dat kan zoenen zijn, maar ook intiemer contact), waarna hij omriep: "geachte passagiers, neem alsjeblieft de fatsoensnormen in acht". Na deze eenmalige omroep schreven de kranten er schande van en werden er kamervragen over gesteld. Erdogan heeft dus geen verbod opgelegd op openbaar zoenen, dat mag gewoon.

Alcoholregulatie komt in elk land voor, Nederland heeft net besloten om de minimale kopersleeftijd op te schroeven naar 18. Alcoholregulatie volgt uit algemeen aanvaarde maatschappelijke belangen als gezondheid en kostenbesparing. Tegenstanders kunnen wel aanvoeren dat Erdogans intentie onzuiver is. Erdogan zei namelijk letterlijk in het Turkse parlement: "hoe kan de wet [de oorspronkelijke alcoholwet uit 1920] die door een paar dronkaards is opgesteld wel aanzien genieten en de waarheid die uit het geloof komt worden gezien als iets wat dient te worden afgewezen?". (Kemalisten werden hier heel boos om, omdat ze dachten dat met 'een paar dronkaards' Ataturk werd bedoeld, maar Erdogan heeft later uitgelegd dat tijdens de totstandkoming van deze wet Ataturk de parlementsvoorzitter was (die niet mag stemmen), en dat hij doelde op de CHP-leden.)

Erdogan ontkent dus niet dat achter alcoholregulatie ook een geloofsmotief zit. Maar hij ziet de Islamisering van het publieke domein niet als zelfstandig doel, hij benadrukt ook de algemeen aanvaarde maatschappelijke belangen en dat deze wet overal ter wereld voorkomt. Ik vind niet dat dit onder Islamisering valt, omdat ook zonder geloof deze wet valt te verdedigen en ook niet-gelovigen er baat bij hebben. Erdogan kan juridisch gezien geen pure Islamagenda voeren, omdat Turkije het EVRM-verdrag heeft geratificeerd. Politiek gezien kan hij dat niet maken wegens de toetredingsonderhandelingen met de EU, de Alevitische en atheistische minderheid en Sjiitische/ Christelijke buren.

Erdogan is een moslim maar geen Islamist. Een Islamitische CDA-er. Degene die vandaag rellen omdat Erdogan hun vrije levensstijl zou inperken, zijn vooral Kemalisten en Alevieten (marginale groepen als communisten, hippies en Westerse minderheden laat ik buiten beschouwing). De Kemalisten hebben eerder bewezen dat ze geen gram respect hebben voor Moslims en Koerden, waardoor hun pleidooi ongeloofwaardig over komt. In 2007 wilden ze Abdullah Gül niet als president omdat zijn vrouw een hoofddoek draagt. Kemalisten zijn 90 jaar lang blootgesteld aan staatspropaganda: pas op voor de islam/ de sjariah, dat achterlijke woestijngeloof ligt voortdurend op de loer. De Kemalistische angst dat de eigen vrijheid wordt ingeperkt is eigenlijk meer een verkapte wens om de eigen Kemalistische ideologie op moslims en Koerden op te leggen.

Tot 1950 kende Turkije maar 1 politieke partij, de Kemalistische CHP; van 1950 tot 1997 had Turkije een meerdere partijenstelsel, maar zorgden Kemalistische media, rechters, presidenten en generaals ervoor dat het Kemalisme uiteindelijk zegevierde. Vanaf 2002 heeft Erdogan langzaam maar zeker Kemalistische media, rechters, presidenten en generaals uit de weg geruimd (wat dat betreft is hij geduldiger dan Mohamed Morsi), maar onder circa 33% van het volk en zeer veel Turkse beroemdheden en artiesten leeft het Kemalisme nog steeds. Deze mensen zien hun Kemalistische idealen steeds verder in het geding komen, maar de Kemalistische oppositiepartij CHP is niet in staat om dat een halt toe te roepen, omdat de partij in een onderlinge machtsstrijd zit en sowieso een minderheid van het Turkse volk (zo'n 33%) een Kemalistische wereldvisie heeft. Uit die radeloosheid zijn veel Kemalisten gaan demonstreren en rellen.

Alevieten en Alawieten hebben al honderden jaren, al dan niet terecht, de opvatting dat Soennieten hen onderdrukken, waardoor ze het secularisme van de Kemalisten prefereren. Daarnaast zijn er aanwijzingen dat Syrische en Iraanse elementen hen voor hun karretje spannen.

Maar goed, dit is dus geen opstand tegen onderdrukking, maar juist voor onderdrukking, verstopt achter vrijheidsidealen en bomen.

quote:

Op vrijdag 21 juni 2013 14:29 schreef Slayage het volgende:

[..]

waar heb je dit vandaan?

http://www.habervaktim.com/haber/330961/boyle-tesaduf-olmaz.html
http://www.turkiyegazetesi.com.tr/gundem/46453.aspx
(ik had het trouwens van twitter, maar ik weet niet meer precies van wie).

quote:

Op vrijdag 21 juni 2013 18:57 schreef Capi het volgende:

[..]

Lekker belangrijk wie die gast is, het gaat om de wijze waarop hij een boodschap probeert over te brengen: geweldloos.

Het pamflet (een boek vind ik het niet echt) is trouwens al jaren in omloop, zarGon heeft het door jou aangehaalde filmpje ook al gepost.

Geweldloosheid is zeker een pluspunt. Er waren echter mensen die claimden dat dit een bijzonder vindingrijk en intelligente vorm van protest was, wat dus niet klopt. Zijn contact met de gesluierde vrouw doet afbreuk aan het vermeende spontane karakter van deze demonstraties.

quote:

Mijn vraag is dan ook, gezien de berichtgeving door Erdogan en aanhangers, wie de zogenoemde 'buitenlandse krachten/mogendheden' zijn die wanorde/chaos en verderf proberen aan te wakkeren en wat dan hun doel is, was, of zal zijn. Het is namelijk ook een bekende tactiek in autoritaire landen/dictaturen om dergelijke retoriek te bezigen, het wakkert namelijk het nationale eenheidsgevoel aan en poogt de aandacht weg te kanaliseren van de binnenlandse problematiek/verdeeldheid. Een goed voorbeeld hiervan zijn de beperkingen in Rusland voor NGO's, de invallen bij hun kantoren en het kopiëren van alle documenten bij de betreffende organisaties.

Ik erken dat te pas en ontepas ongedefinieerde buitenlandse krachten te voorschijn worden getoverd om eigen falen te bedekken, maar dit betekent evenmin dat Turkije een hermetisch afgesloten eiland is waar extrne factoren geen rol spelen. Erdogan heeft het steeds over de rentelobby, die door onrust te kweken meer rente opstrijkt. Ik betwijfel of dit waar is, het lijkt me meer een methode om eenheid te kweken tussen linkse en rechtse burgers die allebei antipathie koesteren jegens banken en rente. Sociale processen bieden een logische verklaring voor de totstandkoming van deze rellen. Wel constateer ik, en met mij ook vele tegenstanders van Erdogan, dat Westerse media en politici de boel opblazen, zie mijn eerdere posts voor mogelijke verklaringen.