Zwangerschap vertellen? 2

quote:

Op zondag 16 juni 2013 16:21 schreef Seven. het volgende:

[..]

Mishu, no offence maar jouw moeder bepaalt nog welke plantjes je in je tuin hebt . Dat TS in jouw optiek niet in de perfecte omstandigheden zit om een kind op te voeden, wil niet zeggen dat ze het helemaal niet kan. .

Haha true maar ik wil dan ook nog geen kind

quote:

Op zondag 16 juni 2013 20:37 schreef Whiskers2009 het volgende:

[..]

Goed om te horen dat er iemand is die je onvoorwaardelijk steunt
En 3/4 personen die jou willen steunen en bijstaan lijken me genoeg (hoe meer hoe beter natuurlijk, maar 3/4 is een solide basis).

In dit geval vraag ik me af of zo iemand steunen zo iemand wel echt helpt.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 19:33 schreef Seven. het volgende:

[..]

Neem het maar van mij aan dat het echt niet zo erg is hoor . 'Dat klein mensje in mijn buik' hou toch op. Het feit dat je abortus overweegt of pleegt geeft toch wel aan dat je in dit stadium bar weinig om dat kleine mensje geeft en dat hoeft ook niet. Je bent niet voor niets 9 maanden zwanger, het duurt even voor zo'n band groeit.

Jemig, wat is dit. Mijn mond valt open van deze reactie (en van een paar andere reacties toen TS aangaf ontzettend in de knoop te zitten met het besluit tot abortus)

Het duurt even voor een band groeit? Waarom wordt er dan zoveel gejankt als iemand een miskraam krijgt? Zelfs al heb je een kinderwens, move on, die eierstok bevat zat eitjes.

Ik snap TS volkomen en het is stuitend hoe weinig steun ze hier krijgt. Nu zou ik mijn ziel en zaligheid niet aan Fok ophangen, maar het droevige is dat jullie het nog serieus menen ook

Snappen jij (en een paar anderen) niet dat als TS een abortus doet terwijl dat tegen haar natuur indruist, dat dit een rouwproces is, niet minder waardig dan andere rouwprocessen?

quote:

Op zondag 16 juni 2013 19:20 schreef zara05 het volgende:
Ik realiseer mij dat abortus misschien de verstandigste keuze is. Financieel en de manier waarop ik aan onderdak moet komen, studeren, weinig steun, de kans van een vader die ook ouderschap wil hebben en een kind opvoeden is misschien niet realistisch. Met pijn in mijn hart zeg ik dit en wil het helemaal niet, maar als ik de opties bekijk heb ik er vrij weinig. Ik lees ontzettend veel verhalen van andere vrouwen die ook een abortus hebben laten plegen en er psychisch ontzettend veel last hadden van huilbuien tot angst en depressies. Of wat ik het ergst vond om te lezen dat je daarna juist een "nieuwe" baby wil hebben en vooral een stukje wat iemand anders schreef: "Maar ik ga er kapot aan! Elke keer ik alleen ben, begin ik te wenen en verlang ik naar dat klein mensje in mijn buik ..."

Dat vind ik echt verschrikkelijk om te lezen. Ik jank al om alles de laatste dagen maar dit lezen wordt mij echt teveel.

Het zal sowieso moeilijk zijn en niet plezierig. Je moet zoiets echt kunnen verwerken. Als je het doet, denk dan maar aan later en hoeveel mooie kinderen je nog gaat hebben

quote:

Op zondag 16 juni 2013 21:36 schreef _Lily_ het volgende:

[..]

Jemig, wat is dit. Mijn mond valt open van deze reactie (en van een paar andere reacties toen TS aangaf ontzettend in de knoop te zitten met het besluit tot abortus)

Het duurt even voor een band groeit? Waarom wordt er dan zoveel gejankt als iemand een miskraam krijgt? Zelfs al heb je een kinderwens, move on, die eierstok bevat zat eitjes.

Ik snap TS volkomen en het is stuitend hoe weinig steun ze hier krijgt. Nu zou ik mijn ziel en zaligheid niet aan Fok ophangen, maar het droevige is dat jullie het nog serieus menen ook

Snappen jij (en een paar anderen) niet dat als TS een abortus doet terwijl dat tegen haar natuur indruist, dat dit een rouwproces is, niet minder waardig dan andere rouwprocessen?

Omdat bij een miskraam vrouwen vaak wat ouder zijn en de goede eitjes dan juist niet echt in de rij staan.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 21:44 schreef Mishu het volgende:

[..]

Omdat bij een miskraam vrouwen vaak wat ouder zijn en de goede eitjes dan juist niet echt in de rij staan.

Neem me niet kwalijk, maar dit is onzin. Statistisch geneuzel wat statistisch inderdaad klopt, maar waar een individu niets aan heeft

Ik zou haar best willen steunen hoor, maar ik zou niet weten hoe.
Ik kan wel heel makkelijk zeggen, nou dan krijg je toch lekker je kindje, alles zal vast wel goed
komen, een kindje heeft alleen liefde nodig.

maar dat is niet helemaal waar... dus zeg ik dat niet.

Ik wil haar wel veel sterkte wensen, wat volgens mij staat haar beslissing eigenlijk al vast en
gaat ze de zwangerschap voldragen. Dus sterkte heeft ze wel nodig, mocht ze toch voor abortus
kiezen wens ik haar ook sterkte, wat kunnen wij meer doen dan?

Het enige wat ik hier zie is mensen die haar wel met haar beide beentjes op de grond willen
hebben, zodat ze wel de juiste beslissing maakt. Straks is er weer een mensje bij, een totaal
afhankelijk wezentje, daar moet je wél voor kunnen zorgen.

Dus TS sterkte met welke beslissing je ook neemt!

[ Bericht 9% gewijzigd door FANNvanhetlaatsteuur op 16-06-2013 21:58:35 ]

Mensen zoals je moeder en je stiefvader nu zullen extreem reageren omdat het voor hen een grote schok is en nee dat is zeker niet leuk om te horen, maar ik vraag me af in hoeverre ze je straks echt in de steek zouden laten als jij besluit er 100% voor te gaan. Iets roepen is makkelijker dan het ook daadwerkelijk doen.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 21:46 schreef _Lily_ het volgende:

[..]

Neem me niet kwalijk, maar dit is onzin. Statistisch geneuzel wat statistisch inderdaad klopt, maar waar een individu niets aan heeft

Je moet er niet te zwaar aan tillen. Het zijn geen maanden.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 21:52 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:
Ik zou haar best willen steunen hoor, maar ik zou niet weten hoe.
Ik kan wel heel makkelijk zeggen, nou dan krijg je toch lekker je kindje, alles zal vast wel goed
komen, een kindje heeft alleen liefde nodig.

maar dat is niet helemaal waar... dus zeg ik dat niet.

Ik wil haar wel veel sterkte wensen, wat volgens mij staat haar beslissing eigenlijk al vast en
gaat ze de zwangerschap voldragen. Dus sterkte heeft ze wel nodig, mocht ze toch voor abortus
kiezen wens ik haar ook sterkte, wat kunnen wij meer doen dan?

Het enige wat ik hier zie is mensen die haar wel met haar beide beentjes op de grond willen
hebben, zodat ze wel de juiste beslissing maakt. Straks is er weer een mensje bij, een totaal
afhankelijk wezentje, daar moet je wél voor kunnen zorgen.

Dus TS sterkte met welke beslissing je ook neemt!

Precies.

quote:

Op woensdag 12 juni 2013 20:53 schreef Sunshine1982 het volgende:
Ik vind wel dat de man in kwestie het recht heeft het te weten. Ook al wil je een abortus, je hebt 2 nodig om een baby te maken. Hij heeft wel degelijk inspraak in de hele kwestie

helemaal mee eens, de man in kwestie moet het altijd weten, behalve als het natuurlijk je aanrander is

quote:

Op zondag 16 juni 2013 19:36 schreef Seven. het volgende:
Ik zal het dan nog maar eens benadrukken: heel die abortus interesseerde me geen fluit. Ik was bijna 17, ging er naartoe met mijn moeder en tot mijn grote verbazing zaten er allemaal wijven van eind 20 in de wachtzaal (het is lopende bandwerk).

Euh, kan ik me niet een topic van jouw herrineren over die abortus en de tik die je 11 jaar later kreeg?

quote:

Op zondag 16 juni 2013 22:11 schreef erodome het volgende:

[..]

Euh, kan ik me niet een topic van jouw herrineren over die abortus en de tik die je 11 jaar later kreeg?

Ja, ik heb er 10 jaar later nog een weekje of 2 mee geworsteld in combinatie met PMS en dat was het wel weer.

Nou 3/4 mensen die je steunen is meer dan genoeg.
En voor sommige mensen hier: steunen is echt niet dat iemand anders het kind opvoed. Steunen kan op heel veel manieren en ja misschien past die tante wel iedere week een dag of 2 op. Wat is daar mis mee?
Mijn ouders passen ook 2 dagen op de kinderen van mijn zus. Zij en haar man zijn 30 + met goede banen. Zijn zij nu slechte ouders omdat ze de kinderen 2 dagen bij oma en opa brengen

Het gaat er gewoon om dat ze iemand heeft die haar begrijpt en die haar helpt tijdens de zwangerschap en eventueel in de opvoeding.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 23:15 schreef Gwniemand het volgende:

Mijn ouders passen ook 2 dagen op de kinderen van mijn zus. Zij en haar man zijn 30 + met goede banen. Zijn zij nu slechte ouders omdat ze de kinderen 2 dagen bij oma en opa brengen

Goede vergelijking. Heus.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 21:36 schreef _Lily_ het volgende:

[..]

Jemig, wat is dit. Mijn mond valt open van deze reactie (en van een paar andere reacties toen TS aangaf ontzettend in de knoop te zitten met het besluit tot abortus)

Het duurt even voor een band groeit? Waarom wordt er dan zoveel gejankt als iemand een miskraam krijgt? Zelfs al heb je een kinderwens, move on, die eierstok bevat zat eitjes.

Ik snap TS volkomen en het is stuitend hoe weinig steun ze hier krijgt. Nu zou ik mijn ziel en zaligheid niet aan Fok ophangen, maar het droevige is dat jullie het nog serieus menen ook

Snappen jij (en een paar anderen) niet dat als TS een abortus doet terwijl dat tegen haar natuur indruist, dat dit een rouwproces is, niet minder waardig dan andere rouwprocessen?

Ik zeg helemaal niets over miskramen. Miskramen zijn klote als je je verheugd op de komst van je baby. TS verheugt zich er nog niet echt over maar je hebt wel gelijk: het ligt voor iedereen anders. Het enige dat ik er van kan zeggen is dat het mij eigenlijk vrijwel niets deed buiten de 2 weken die ik er 2 of 3 jaar geleden mee geworsteld heb. En vergis je niet, ik heb 6 weken rondgelopen met de gedachte dat ik het door zou zetten, namen en alles zitten bedenken. Dat TS er een rouwproces van maakt moet ze zelf weten maar ik vind wel dat ze de andere kant ook moet kennen, want rouwproces is voor velen ook te negeren. Ik heb TS ook verteld welke gevolgen ik er wel van ondervonden heb en die waren ronduit kut. Maar als ik het van tevoren had geweten, dan nog had ik abortus laten plegen.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 23:16 schreef Copycat het volgende:

[..]

Goede vergelijking. Heus.

Oow ik vergelijk mijn zus niet met to.


Maar iemand kwam met een reactie; dat tante dan maar oppast, nadat to zei dat ze op de steun van haar tante kon rekenen.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 23:15 schreef Gwniemand het volgende:
Nou 3/4 mensen die je steunen is meer dan genoeg.
En voor sommige mensen hier: steunen is echt niet dat iemand anders het kind opvoed. Steunen kan op heel veel manieren en ja misschien past die tante wel iedere week een dag of 2 op. Wat is daar mis mee?
Mijn ouders passen ook 2 dagen op de kinderen van mijn zus. Zij en haar man zijn 30 + met goede banen. Zijn zij nu slechte ouders omdat ze de kinderen 2 dagen bij oma en opa brengen

Het gaat er gewoon om dat ze iemand heeft die haar begrijpt en die haar helpt tijdens de zwangerschap en eventueel in de opvoeding.

Je zus is getrouwd met een man die blijkbaar ook graag kinderen wilde en ze wonen in een leuk eigen huis, iedereen gelukkig als het goed is.

TS is alleen, heeft geen werk, woont bij haar moeder en stiefvader die allerminst gecharmeerd zullen zijn van het idee en ze wilde het zelf eigenlijk niet (nu).

Jij snapt het .

quote:

Op zondag 16 juni 2013 23:27 schreef Seven. het volgende:

[..]



TS is alleen, heeft geen werk, woont bij haar moeder en stiefvader die allerminst gecharmeerd zullen zijn van het idee en ze wilde het zelf eigenlijk niet (nu).

Maar dat mogen we niet zeggen, anders steunen we haar niet.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 23:43 schreef FANNvanhetlaatsteuur het volgende:

[..]

Maar dat mogen we niet zeggen, anders steunen we haar niet.

En we mogen niet zeggen dat abortus weinig impact heeft op bepaalde mensen, en we mogen niet zeggen dat TS slimmer had moeten zijn met anticonceptie, we mogen de omstandigheden van TS niet benadrukken.

TS kan beter haar plan trekken zonder fok.

quote:

Op zondag 16 juni 2013 23:50 schreef Seven. het volgende:

[..]

En we mogen niet zeggen dat abortus weinig impact heeft op bepaalde mensen, en we mogen niet zeggen dat TS slimmer had moeten zijn met anticonceptie, we mogen de omstandigheden van TS niet benadrukken.

TS kan beter haar plan trekken zonder fok.

Ja ik zeg niks meer

TS, even concreet. Som voor mij eens op wat je verwachtingen zijn van het moederschap, hoe stel jij je dat voor? Want uiteindelijk is dat het enige dat het kan maken en breken. Er zijn genoeg vrouwen die alleen een kind opvoeden en die daar succes mee hebben. Dit zijn doorgaans vrouwen die redelijk sterk in hun schoenen staan en die een helder plan en verwachtingspatroon hebben.

Dus, ga je gang, maak jezelf er een voorstelling van in redelijk detail (niet van 'ik noem haar Sophietje en we gaan elke dag wandelen in het park en als ze 4 wordt krijgt ze een babyborn' maar eerder van 'ik zou hier gaan wonen, daar gaan werken, zus en zo regelen voor opvang, financieel zou ik het op manier A aanpakken etc etc').

Zolang de knoop nog niet doorgehakt is, is er nog steeds een baby op komst. Wie weet kom je met een plan op de proppen dat in de praktijk heel goed kan werken. Maar als moeder zul je nog al eens de regelneef uit moeten hangen, dus best begin je nu met plannen. Kunnen andere moeders je ook meegeven wat zij realistisch vinden en wat niet.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 00:06 schreef zara05 het volgende:

[..]

Ik verheug mij heel erg op een kindje, maar het moet wel mogelijk en realistisch zijn besef ik mij ook wel. En door dit alles voel ik mij nou niet bepaald positief door die keuze en met mijn ouders. Misschien dat ik daarom niet zo enthousiast klink.

Waarom overweeg je in godsnaam abortus als je je verheugt op het krijgen van dit kindje? Behandel het als het mooiste geschenk dat je kunt krijgen en zorg dat je leven op orde krijgt. De vader inlichten kan na 3 maanden ook wel, daar hoef je je de komende weken nog niet druk over te maken.