[OUD] Hoe gaat het met ons? #18

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:16 schreef Ticootje het volgende:
Niet alleen voor jezelf en je kinderen hou je je huis aan kant, een partner die altijd in een opgeruimd huis thuiskwam en nu maar moet leven in een bende want op het fokforum zijn er nog veel meer die dat ook gezellig vinden lijkt me ook niet helemaal normaal.

Ik doe een hoop voor mijn partner, maar als hij het niet netjes genoeg vindt kan hij het toch ook prima zelf opruimen? Het is niet zo dat hij "maar moet leven in een bende", hij heeft niks aan zijn handjes hoor.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 14:47 schreef Ticootje het volgende:
Er lijkt me een verschil tussen of het wel eens niet opgeruimd is of dat het huis altijd een tyfuszooi is. Jezelf geen druk op willen leggen is dan lekker makkelijk, je geeft je kinderen toch ook mee dat opruimen erbij hoort?

Als je compleet gestrest raakt van het huishouden met kinderen dan ligt dat misschien niet aan je huishouden. Huishoudhulp 1x per 2 weken zou dan wellicht een hele verlichting zijn om routine te vinden.

Een opgeruimd huis is een opgeruimde geest. Je kan toch niet tot rust komen thuis als het echt een vieze troep is?

Dan kunnen mensen zeggen dat dat gezelligheid uitstraalt, maar voor mij straalt dat wanhoop uit, dat iemand totaal niet goed in dr vel zit en geen begin ziet.

Niet iedereen ziet dat zo. En wat is vies? Is mijn huis vies omdat ik niet elke dag een stofzuiger door mijn huis haal?

Uiteraard leer ik mijn kinderen dat ze op moeten ruimen. Maar als ik de hele dag thuis ben, ruimen we 1x op, aan het eind van de dag. Tussendoor alleen dingen als puzzels die af zijn, verf/potloden als de oudste er klaar mee is, spelletjes, etc. Maar op de grond staan duplobouwwerken die half af zijn, 1001 autootjes, treinbaan, playmobil, speelgoed van dreumes, knuffels... en overal wordt mee gespeeld. Soms tegelijk, soms binnen 5 minuten wisselend van het een naar het ander. Als ik/we alles tussendoor opruimen, merk ik dat de speelflow niet lekker loopt. Uit het zicht, uit het hart, ofzo. Dus liever veel slingerend speelgoed en tevreden spelende kindjes, dan een opgeruimd huis en jengelende peuter. En dreumes trekt sowieso direct na opruimen weer van alles over de grond. Als de hulp komt, is het zaak om de woonkamer op te ruimen en direct de kinderen mee te nemen naar buiten of andere ruimte .

Het is inderdaad belangrijk om zelf tevreden te zijn in je eigen huis. Erger je je aan troep of viezigheid, zorg dat er iets aan gedaan kan worden. Een hulp is 1 oplossing, maar misschien ook een oma die een dagje op de kinderen let zodat jij even een goede slag kan maken. Meer wegen naar Rome enzo. En soms is het heel verhelderend juist om te beseffen dat je de lat misschien erg hoog legt en dat een keer minder stofzuigen of dweilen in de week heus niet het einde van de wereld betekent.

Waarom zouden de mensen die geen opgeruimd huis hebben nou net weer de leukste mensen zijn?
En waarom zouden mensen die geen opgeruimd huis hebben geen leuke mensen zijn?

Er wordt gesproken over geen druk opleggen, maar intussen wordt er links en rechts alsnog met een oordeel over al dan niet opgeruimde huizen gestrooid.

Ik vind het een goed idee om iedereen in zijn/haar waarde te laten, maar dat gebeurt dan alsnog niet

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:16 schreef Ticootje het volgende:
Qua huishouden pas ik misschien ook wel in het hokje neurotisch. Maar dat geeft niet, ik raak niet overspannen van de druk die ik mezelf op leg. Het is altijd zo geweest, ook voordat er kinderen waren.

Ik vind het iets om over na denken dat als je altijd wel van een opgeruimd huis hield en dat het na kinderen krijgen opeens een punt van overspannen is.

Niet alleen voor jezelf en je kinderen hou je je huis aan kant, een partner die altijd in een opgeruimd huis thuiskwam en nu maar moet leven in een bende want op het fokforum zijn er nog veel meer die dat ook gezellig vinden lijkt me ook niet helemaal normaal.

Ik denk dat het begint met balans. En dan vooral balans in jezelf. Hoe fijner je in ke vel zit, hoe meer je ook kunt geven om je heen.

Prioriteiten stellen... ik vind een opgeruimd huis zo onbelangrijk op dit moment! We hebben een huishoudster die de kamer stofzuigt en dweilt, de keuken en badkamer poetst en we doen zelf ook nog wel aan schoonmaken, maar opgeruimd is het niet. Als ik me ga ergeren aan de rommel, dan pas zit ik niet goed in mijn vel. Dan moet ineens alles opgeruimd, want dan heb ik tenminste nog ergens controle over (mezelf niet onder controle, maar mijn huis wel, zoiets).

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:25 schreef miss_sly het volgende:
Waarom zouden de mensen die geen opgeruimd huis hebben nou net weer de leukste mensen zijn?
En waarom zouden mensen die geen opgeruimd huis hebben geen leuke mensen zijn?

Er wordt gesproken over geen druk opleggen, maar intussen wordt er links en rechts alsnog met een oordeel over al dan niet opgeruimde huizen gestrooid.

Ik vind het een goed idee om iedereen in zijn/haar waarde te laten, maar dat gebeurt dan alsnog niet

Ik heb iets geschreven dat volledig uit z'n verband wordt gerukt. Ik heb letterlijk dit opgeschreven:

quote:

Ik vind de leukste mensen niet de mensen die hun huis altijd netjes op orde hebben en zou dat werkelijk nooit gebruiken als criterium om een ander te beoordelen, en ook mezelf niet.

Daarmee zeg ik dus juist dat er geen verband is tussen hoe je huis eruit ziet en of je wel of geen leuk mens bent. Misschien wat krom opgeschreven van mij, dat kan, maar elders wordt deze gedachtegang nu juist (door SQ bijvoorbeeld) bevestigd. Ik had ook kunnen schrijven:

quote:

Ik vind de leukste mensen niet de mensen die van hun huis een rommel maken en zou dat werkelijk nooit gebruiken als criterium om een ander te beoordelen, en ook mezelf niet.

Dat komt namelijk op hetzelfde neer. Vervolgens wordt van 'het huishouden doen' een heel onderwerp gemaakt, en voelen mensen zich aangesproken terwijl dat helemaal niet de kern van de uitwisseling van gedachten was hier. Integendeel zelfs.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:25 schreef miss_sly het volgende:
Waarom zouden de mensen die geen opgeruimd huis hebben nou net weer de leukste mensen zijn?
En waarom zouden mensen die geen opgeruimd huis hebben geen leuke mensen zijn?

Er wordt gesproken over geen druk opleggen, maar intussen wordt er links en rechts alsnog met een oordeel over al dan niet opgeruimde huizen gestrooid.

Ik vind het een goed idee om iedereen in zijn/haar waarde te laten, maar dat gebeurt dan alsnog niet

ik zie dat niet echt zo. Volgens mij is er voor beide benaderingen gewoon ruimte hier en wordt iedereen ook in haar waarde gelaten. Maar als iemand zich benadeeld voelt hoor ik dat graag

Cactus, het is ook niet zo gek dat je emoties alle kanten op gaan nu. Het is écht niet niks. Kun je er wel ergens over praten? En helpt het om bijvoorbeeld een flink stuk te lopen?

Ik ben wel blij om te horen dat het tussen jou en Sjaak nu beter gaat. Hou vol, je bent een kanjer

och Cactus weet verder even niet zo goed wat ik moet zeggen, anders dan praat erover, met je mevrouw en met andere geleifden en vriendin. Je kunt het niet alleen, en het moet ook niet alleen.

en dan de rest van de discussie - ik lees even een dag niet mee zeg...

ik dacht een heleboel tijdens het lezen en ik zal proberen het duidelijk en niet te gefrustreerd op te schrijven

ik merk voor mezelf dat ik me (onterecht, dat zal heus) aangesproken voel door de posts, alsof het 'slechts' gaat om een last die ik mezelf heb opgelegd, iets wat ik mezelf aandoe. als eeuwige perfectionist is dat idd een valkuil. maar toch denk ik dat het bij mij deze keer om iets essentieel anders gaat.het gaat om het gevoel dat ik niet genoeg voel voor mijn kind, dat ik soms zou willen dat hij er niet was, om geen plezier meer beleef aan wat dan ook. geen libido meer heb. heel heel erg verdrietig ben.

loslaten van huishouden en idealen is hier al lang geleden gebeurd - en als het goed met mij gaat vinden veel mensen mijn huis denk ik alsnog een rommeltje

de opvang voor Melba is geregeld trouwens, met 1 voorbehoud van schoonouders ivm logeren van 20 t/m 22 april. als dat niet doorgaat moet ik kort van te voren nog op zoek naar een oplossing voor alleen de 22e. mijn moeder komt ook bij me logeren de eerste helft van die week, zodat ik er niet alleen voor sta. . (ze moet dan wel werken, dus kan niet oppassen op mijn werkdagen waar geen opvang is). Maar het komt denk ik goed, met veel kunst- en vliegwerk.

Peutenjacht loopt niet goed. Elke mail met afwijzing of bericht op de site dat ze geen mensen aannemen of drie-vier maanden wachttijd hebben voelt als een klap in mijn gezicht en dan moet ik weer energie bijeenrapen om de volgende op de lijst te proberen...

Lieve kwak probeer je alsjeblieft niet aangevallen te voelen over een discussie die niet over jou ging, noch door jou werd aangewakkerd. Je hebt je energie voor andere dingen nodig.

Ik vind het zo rot dat het zo slecht met je gaat. En ik vind het zo suf dat er gewoon géén hulp te vinden is!

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:42 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Ik heb iets geschreven dat volledig uit z'n verband wordt gerukt. Ik heb letterlijk dit opgeschreven:

[..]

Daarmee zeg ik dus juist dat er geen verband is tussen hoe je huis eruit ziet en of je wel of geen leuk mens bent. Misschien wat krom opgeschreven van mij, dat kan, maar elders wordt deze gedachtegang nu juist (door SQ bijvoorbeeld) bevestigd. Ik had ook kunnen schrijven:

[..]

Dat komt namelijk op hetzelfde neer. Vervolgens wordt van 'het huishouden doen' een heel onderwerp gemaakt, en voelen mensen zich aangesproken terwijl dat helemaal niet de kern van de uitwisseling van gedachten was hier. Integendeel zelfs.

punt is nou juist dat in dit topic wordt gepredikt dat we moeten doen waar we ons zelf goed bij voelen, maar vervolgens worden nette mensen dan weer weggezet als neurotisch, en niet de leukste mensen, of in ieder geval neem je dat niet als criterium.

Overigens voel ik me op geen enkele manier aangesproken, hoor. Ik heb voor mij een prima balans en wat de rest van de wereld denkt, maakt me echt niets uit. Maar ik vind het nogal tegenstrijdig in dit topic, eerlijk gezegd, en dat viel me op.

Belangrijk is dat als je eigenlijk een opgeruimd huis wil, en dat lukt niet, en je voelt je daar niet fijn bij, dat je aan dat laatste iets moet doen. Of opruimen of veranderen.
Als je een opgeruimd huis niet belangrijk vindt, hoef je niet op te gaan Ruimen omdat je denkt dat een ander dat belangrijk zou kunnen vinden.

Het is allemaal goed, als het is waar jij je goed bij voelt.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:49 schreef Stormqueen het volgende:
Lieve kwak probeer je alsjeblieft niet aangevallen te voelen over een discussie die niet over jou ging, noch door jou werd aangewakkerd. Je hebt je energie voor andere dingen nodig.

Ik vind het zo rot dat het zo slecht met je gaat. En ik vind het zo suf dat er gewoon géén hulp te vinden is!

het maakt me af en toe echt radeloos. en ik heb vooral de energie niet hier zo lang mee bezig te zijn. die energie heb ik nodig voor andere dingen.

en verder valt het gelukkig nog niet zo op want het gaat zolang ik er niet over praat of over nadenk alleszins goed met me, zo lijkt het van buiten. hoef pas te huilen als ik "aan het gevoel kom".

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:51 schreef miss_sly het volgende:
Belangrijk is dat als je eigenlijk een opgeruimd huis wil, en dat lukt niet, en je voelt je daar niet fijn bij, dat je aan dat laatste iets moet doen. Of opruimen of veranderen.
Als je een opgeruimd huis niet belangrijk vindt, hoef je niet op te gaan Ruimen omdat je denkt dat een ander dat belangrijk zou kunnen vinden.

Het is allemaal goed, als het is waar jij je goed bij voelt.

Dit dus,

Opruimen heeft bij mij nooit echt prioriteit gehad. En nu met kinderen ook niet (nou ja, iets meer). Tico vond dat blijkbaar wel altijd fijn/belangrijk en dat verandert ook niet door het hebben van kinderen. Gemene deler is dat we allebei geen druk voelen om het te doen. Dus is het goed.

Of je je wel of niet aangesproken voelt, zit denk ik voor een groot deel hoe je er zelf in staat. Als jij wil graag een opgeruimd huis wil maar je kunt je er niet toe zetten door door persoonlijke omstandigheden dan is dat gewoon niet tof.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:11 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Vieze troep is wel weer een ander stadium dan rommelig...

Voor een groot deel is dat ook perceptie. Wat ik rommelig vind, vindt mijn moeder een grote bende.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:51 schreef miss_sly het volgende:

punt is nou juist dat in dit topic wordt gepredikt dat we moeten doen waar we ons zelf goed bij voelen, maar vervolgens worden nette mensen dan weer weggezet als neurotisch, en niet de leukste mensen, of in ieder geval neem je dat niet als criterium.

Sorry, maar volgens mij begrijp je echt niet wat ik probeer te zeggen. Ik zet niet mensen weg als neurotisch, dat heeft niemand hier gedaan. Ik schrijf alleen maar dat ik mensen en ook mezelf niet wil beoordelen op basis van hoe iemands huis eruit ziet. That's all. En omdat Ticootje aangaf dat je een vies huis als uiting van wanhoop kan opvatten, gaf ik aan dat je andersom een net huis kunt zien als uiting van een neurotische persoonlijkheid. Juist om aan te geven hoe absurd dergelijke interpretaties zijn. Maar misschien probeer ik iets simpels veel te ingewikkeld uit te leggen.

Deze 'discussie' gaat te lang door, dus ik laat het nu hierbij. Dit is immers niet de bedoeling van het topic.

Kwak, en MevrouwCactus, ik weet ook niet zo goed wat te zeggen. Zoals nu wel weer blijkt, zijn woorden altijd zo beperkt. .

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:52 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

het maakt me af en toe echt radeloos. en ik heb vooral de energie niet hier zo lang mee bezig te zijn. die energie heb ik nodig voor andere dingen.

en verder valt het gelukkig nog niet zo op want het gaat zolang ik er niet over praat of over nadenk alleszins goed met me, zo lijkt het van buiten. hoef pas te huilen als ik "aan het gevoel kom".

Ach Kwaks
Dat is het nare met als je psychisch hulp nodig hebt, dat vechten voor hulp zo eenvoudig nog niet is. En je laatste zin, die zou ik zelf geschreven kunnen hebben.

Nou weet ik niet precies hoe het in NL is, maar zou het cb kunnen helpen? Ik heb een mijn problemen daar aangekaart en zij hebben me een eerstelijns psych aangeboden. Die verwees me al snel door naar tweedelijns. Hier prioriteren ze (jonge) moeders, voor hen zelf, maar ook voor hun kinderen.

Verder heeft die hele opruimdiscussie wel een rare wending genomen zeg. Hoe we van jezelf beschermen tegen verwachtingen van buitenaf, naar juist die verwachtingen uitspreken, vind ik jammer.

Ik heb net 6 praktijken gemaild, waarvan er twee zelfs zeggen geen wachttijd te hebben en een een relatief korte. Dit stemt me enigzins positief!

Het kost even wat energie maar ik voel me er nu wel goed over. Dankjulliewel voor het meedenken lieve meiden.

Nu gauw naar huis, nakijken lukt me nu toch niet meer.

Volgens mij is het maar net waar je prioriteiten liggen. Als bijvoorbeeld je kinderen meer aandacht nodig hebben dan gaat dat ten koste van poetsen. Of andersom, maar net wat je dan belangrijker vindt.

Het liefst heb ik het huis zo opgeruimd en schoon mogelijk want ik word heel onrustig van 'rommel'. Aan de andere kant wil ik ook zien dat er geleefd wordt. En ik heb nu al niet de energie om alles spik en span te houden, ik vermoed niet dat dat met kinderen anders is. Nu ligt het er ook aan wat voor 'rommel'. Ik vermoed dat speelgoed minder onrust verstoort (want link met plezier) dan bijvoorbeeld een vaat die maar blijft liggen.

Wat ook kan helpen is goede opbergruimten, zoveel mogelijk dichte kasten, dingen die niet de hele dag door belangrijk zijn uit het zicht. Dingen waar je wel blij van wordt weer wel in het zicht.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:45 schreef Stormqueen het volgende:
Cactus, het is ook niet zo gek dat je emoties alle kanten op gaan nu. Het is écht niet niks. Kun je er wel ergens over praten? En helpt het om bijvoorbeeld een flink stuk te lopen?

Ik ben wel blij om te horen dat het tussen jou en Sjaak nu beter gaat. Hou vol, je bent een kanjer

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Kwak, ook een heel dikke voor jou. Ik hoop dat jij ook iemand vindt bij wie je alles kwijt kan, want dat kan zo ontzettend helpen.

Weet je Cactus, als je voor jezelf niet wil "zeuren" moet je dat natuurlijk vooral niet doet. Maar waar jullie doorheen gaan is zwaar, loodzwaar, groot, niet te bevatten, doodeng, raar en nogmaals zwaar. Spui hier alsjeblief als jij daar behoefte aan hebt.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 17:31 schreef Roomsnoes het volgende:
Weet je Cactus, als je voor jezelf niet wil "zeuren" moet je dat natuurlijk vooral niet doet. Maar waar jullie doorheen gaan is zwaar, loodzwaar, groot, niet te bevatten, doodeng, raar en nogmaals zwaar. Spui hier alsjeblief als jij daar behoefte aan hebt.

Precies dit! Ajb lucht je hart, spui je verdriet en onzekerheden als jij daar steun aan hebt... mensen die het niet willen lezen kunnen verder scrollen of wegklikken...

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 15:56 schreef Kyara het volgende:

[..]

Voor een groot deel is dat ook perceptie. Wat ik rommelig vind, vindt mijn moeder een grote bende.

Nou dit ook idd.
Een tijdje terug had ik mijn huis aan de kant. Bijna eng zo schoon en opgeruimd. Vraagt mijn moeder wat ik heb veranderd in huis
En dan vervolgens: 'wat ligt hier nou? Oh een uitgedroogde erwt'
zelf die vond ze nog! En het was echt schoon. Zeikerd.

Cactus ik weet niet precies wat er speelt, ik zal efen een stukje moeten terugbladeren denk ik. Als ik vanavond een oplader heb zal ik dat zeker doen.
Voor nu en spui hier lekker wat je wil. Daar is het forum juist voor.

Kwak voor jou geldt hetzelfde hè. Je hoeft je voor ons niet groot te houden

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 16:48 schreef Unihipili het volgende:
Volgens mij is het maar net waar je prioriteiten liggen. Als bijvoorbeeld je kinderen meer aandacht nodig hebben dan gaat dat ten koste van poetsen. Of andersom, maar net wat je dan belangrijker vindt.

Volgens mij is de key nu net dat het niet zo eenvoudig is. Omdat je soms bepaalde dingen heel belangrijk kunt vinden, maar andere niet los kunt laten. Of je zo murw of radeloos bent dat je nergens aan begint. De kern van de discussie ging er volgens mij nu net om dat het niet allemaal een keus is en dat als dingen niet lukken, dat het zo destructief is om jezelf dat voortdurend kwalijk te blijven nemen. Ik kan me niet voorstellen dat er hier mensen zijn die aan kinderen zijn begonnen met het idee ze maar even op de tweede plaats te zetten na hun oh zo belangrijke huishouden

MwC en Kwak Wat kunnen onze gedachten ons toch in de weg zitten he Ik hoop zo voor jullie dat er gauw weer wat verlichting komt en wat licht enzo. Dit is al zwaar, en het gevoel tegenover je kindje (en lief enzo) maakt het nog pittiger allemaal.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Huis: ik ruim grotendeels op omdat ik zelf heel graag een opgeruimde leefomgeving wil, omdat mijn lief een reusachtige chaoot is en overzicht dus fijn is en een klein beetje omdat ik vind dat het 'hoort'. Mijn moeder is een überhuishoudnerd, en zal het hier denk ik nooit netjes en schoon genoeg vinden.

quote:

Op woensdag 30 maart 2016 18:13 schreef danic het volgende:

[..]

Nou dit ook idd.
Een tijdje terug had ik mijn huis aan de kant. Bijna eng zo schoon en opgeruimd. Vraagt mijn moeder wat ik heb veranderd in huis
En dan vervolgens: 'wat ligt hier nou? Oh een uitgedroogde erwt'
zelf die vond ze nog! En het was echt schoon. Zeikerd.

Sopje maken en een doekje in handen geven. Dat helpt.