Het laffe ja-knikkersgehalte in de Nederlandse ''showbizz''

Gisteravond was er weer een aflevering van het geweldige TV-Programma ''Knevel en van den Brink''. Johan Derksen was te gast, dan weet je dat er iemand met een uitgesproken mening aanschuift. Het tweede onderwerp dat werd aangesneden bij dit programma had betrekking tot André Rieu. Er was een vrouw te gast die constant liep te schuimbekken bij fragmenten over Andre Rieu, en zelfs als ze het over Andre Rieu had, liep het kwijl van de mond. Zoals u waarschijnlijk weet, walgt Derksen van dit soort mensen: ''Bent u een onderzoeker? Ik krijg namelijk het gevoel dat u ook wel een fan bent. Maar je kunt ook stellen dat dit soort kitsch in een circus wordt vertoond. Ik vind Rieu een commercieel fenomeen, maar het is wat kitscherig. Een soort Gerard Joling van de klassieke muziek''. Als Rieu aan de telefoon hangt: ''Als hij nou de carnaval weg laat en in een keurige smoking gaat spelen, denk ik dat er niemand komt opdraven. Ik denk dat het hoofdzakelijk het feest is waar de mensen voor op komen draven, en de populaire manier waarop hij klassieke muziek ten gehore brengt''. Rieu denkt dat Derksen nog nooit naar een klassiek concert is geweest. Dat bevestigt Derksen dan ook: ''Ja, dat kan ik bevestigen. Maar dan is meneer Rieu gelijk weer op zijn pik getrapt. Dat is niet helemaal ten onrechte. Maar ik het tot ten verveling toe de shows van Rieu op TV gekeken''.

Rieu reageert dan op een walgelijke manier met de indruk van: ''Ik eis dat je braaf ja-knikt, anders maak ik je helemaal kapot''. Dat is nou precies iets waar Derksen zich de pleuris aan ergert. Mensen die braaf ja-knikken en elkaar nooit afbranden. Het is een eng gezelschap.

Een voorbeeld:



Klacht: Het laffe ja-knikgehalte in de wereld.