Promoveren #11: Translationele multidisciplinaire promovendi hangplek

quote:

Op dinsdag 3 december 2013 23:23 schreef Rayen23 het volgende:
Beste PhD ers,

Misschien zouden jullie wat vraagjes kunnen beantwoorden.

Hebben jullie PhDers relatief gezien een zee aan tijd en flexibiliteit?
Hoe delen jullie het vierjarige traject in? qua tijdsplanning en drukte?
Hoeveel stress ervaren jullie?
Heb het idee dat het verschilt waar en wat voor ondwerzoek je doet, wat voor onderzoek wordt geacht relaxter te zijn en wat wordt gezien als die hard onderzoek ( biochemisch lab onderzoek, genetisch onderzoek)?

Ligt erg aan het onderzoek inderdaad. Ik heb het redelijk druk aangezien ik een groot aantal multicenter klinische studies doe. Alles regelen en aansturen kost ongeveer al mijn tijd, daarnaast moet ik nog bezig zijn met grants, financiële zaken, nieuwe onderzoeken opzetten e.d.

Als je een studie doet waar je een database hebt dan kun je beginnen op het punt waar ik pas na zo'n drie vier jaar aan kan beginnen. Dus die hebben naar mijn idee zeeën van tijd.

Flexibel is voor mij relatief want ik zit met patiënten en besprekingen, maar buiten dat kan ik verder in theorie alles zelf indelen. Stress is natuurlijk persoonlijk. Ik ben wel afhankelijk van veel dingen zoals patienten en wanneer bijv de inclusie niet snel genoeg loopt of andere zaken/afdelingen roet in het eten gooien kan het wel eens wat stressvol zijn. Over het algemeen valt het wel mee. Ik doe ook zeven onderzoeken ipv de gebruikelijke 1-2. Al zijn twee daarvan niet echt veel werk.

Ik vind zelf dat je voor een PhD wel alles gezien moet hebben. Dus zelf grants aanvragen, begrotingen maken, protocollen indienen (c.q. bureaucratische hel), logistiek opzetten, mensen aansturen e.d. Dit hoort allemaal bij onderzoek en is naar mijn idee ook het meest tijdrovend en lastigst. Bij sommigen ligt het onderzoek al klaar voeren ze het uit of moeten ze slechts data uit een database analyseren of wat vragenlijstjes en daar artikelen over schrijven. Ik hoop dat ik niemand tegen het zere been schop maar dat vind ik geen promotie. Zo leer je geen zelfstandig onderzoek doenen hoeft al helemaal geen vier jaar te duren. Wordt hier ook niet serieus genomen.

quote:

Op woensdag 4 december 2013 09:44 schreef ssebass het volgende:

[..]

Ligt erg aan het onderzoek inderdaad. Ik heb het redelijk druk aangezien ik een groot aantal multicenter klinische studies doe. Alles regelen en aansturen kost ongeveer al mijn tijd, daarnaast moet ik nog bezig zijn met grants, financiële zaken, nieuwe onderzoeken opzetten e.d.

Als je een studie doet waar je een database hebt dan kun je beginnen op het punt waar ik pas na zo'n drie vier jaar aan kan beginnen. Dus die hebben naar mijn idee zeeën van tijd.

Flexibel is voor mij relatief want ik zit met patiënten en besprekingen, maar buiten dat kan ik verder in theorie alles zelf indelen. Stress is natuurlijk persoonlijk. Ik ben wel afhankelijk van veel dingen zoals patienten en wanneer bijv de inclusie niet snel genoeg loopt of andere zaken/afdelingen roet in het eten gooien kan het wel eens wat stressvol zijn. Over het algemeen valt het wel mee. Ik doe ook zeven onderzoeken ipv de gebruikelijke 1-2. Al zijn twee daarvan niet echt veel werk.

Ik vind zelf dat je voor een PhD wel alles gezien moet hebben. Dus zelf grants aanvragen, begrotingen maken, protocollen indienen (c.q. bureaucratische hel), logistiek opzetten, mensen aansturen e.d. Dit hoort allemaal bij onderzoek en is naar mijn idee ook het meest tijdrovend en lastigst. Bij sommigen ligt het onderzoek al klaar voeren ze het uit of moeten ze slechts data uit een database analyseren of wat vragenlijstjes en daar artikelen over schrijven. Ik hoop dat ik niemand tegen het zere been schop maar dat vind ik geen promotie. Zo leer je geen zelfstandig onderzoek doenen hoeft al helemaal geen vier jaar te duren. Wordt hier ook niet serieus genomen.

haha thnx voor de reacties. Zoals ik t lees is komt er bij een Phd dus best veel zelfdiscipline bij kijken, veel regelwerk en stress is inderdaad subjectief. In welk opzicht wordt een PhD dan niet serieus genomen als je alleen onderzoek doet waarbij je data analyseert?

Omdat dataverzameling ook een essentieel onderdeel is van het werk van een wetenschapper, vermoed ik. Daar ben ik het ook wel mee eens.

quote:

Op woensdag 4 december 2013 14:22 schreef Rayen23 het volgende:

[..]

haha thnx voor de reacties. Zoals ik t lees is komt er bij een Phd dus best veel zelfdiscipline bij kijken, veel regelwerk en stress is inderdaad subjectief. In welk opzicht wordt een PhD dan niet serieus genomen als je alleen onderzoek doet waarbij je data analyseert?

Omdat je het grootste deel van onderzoek doen overslaat. De data analyseren en artikelen schrijven kan ik bijvoorbeeld pas op zijn vroegst na zo'n 3,5 jaar doen. Al het harde en moeilijke werk zit er dan al op. Als je al je data al aangeleverd krijgt sla je dus 3,5 jaar aan onderzoek over. Veel essentiële zaken die er voor zorgen dat je zelfstandig onderzoek kan opzetten, geld regelen, toestemming verkrijgen, uitvoeren, mensen aansturen en in goede banen leiden mis je dan. Wat is dan de toegevoegde waarde ten opzichte van een (literatuur) onderzoekje dat je ook al in je bachelor of master hebt gedaan?
Met een promotietraject moet je ook alles er omheen leren, dus vanaf het idee tot aan de uiteindelijke publicatie en alles daar tussen. Zo kun je daarna volledig zelfstandig onderzoeken opzetten en leiden zonder steeds bij anderen aan te moeten kloppen. Er zit een wereld van verschil tussen promotietrajecten. Ik zou mij daar goed in verdiepen.

Even uitpuffen hier hoor. Hoeveel vakantie hebben jullie in de vakantie?

Ik weinig helaas: veel nakijkwerk (ik heb een gedeeltelijke docentaanstelling) en stress om het volgend jaar goed te beginnen.
Ik ben mn eerste hoofdstuk aan het schrijven met mijn prof, en hij stuur me iedere ochtend een mailtje met daarin de voortgang. Hij werkt er tussen 3 en 9 uur 's ochtends aan (ja, echt.. ). Dus ik voel iedere dag de druk om te werken terwijl ik echt heel erg toe ben aan vakantie.. bah..

quote:

Op maandag 30 december 2013 21:44 schreef lemonlime het volgende:
Even uitpuffen hier hoor. Hoeveel vakantie hebben jullie in de vakantie?

Ik weinig helaas: veel nakijkwerk (ik heb een gedeeltelijke docentaanstelling) en stress om het volgend jaar goed te beginnen.
Ik ben mn eerste hoofdstuk aan het schrijven met mijn prof, en hij stuur me iedere ochtend een mailtje met daarin de voortgang. Hij werkt er tussen 3 en 9 uur 's ochtends aan (ja, echt.. ). Dus ik voel iedere dag de druk om te werken terwijl ik echt heel erg toe ben aan vakantie.. bah..

Ik zit pas aan het einde van mijn eerste jaar, dus dan heb je nog tijd (in ieder geval, dat is wat iedereen om me heen roept.) Dus ik was tussen kerst en nieuwjaar vrij, de 2e wel weer gewoon aan de slag voor een deadline aankomende maandag.

Voelt het wel alsof je iets doet als je werkt of lijkt het meer op aanmodderen? In dat tweede geval is een paar daagjes rust misschien geen slecht idee.

quote:

Op maandag 30 december 2013 23:02 schreef Operc het volgende:

[..]

Ik zit pas aan het einde van mijn eerste jaar, dus dan heb je nog tijd (in ieder geval, dat is wat iedereen om me heen roept.) Dus ik was tussen kerst en nieuwjaar vrij, de 2e wel weer gewoon aan de slag voor een deadline aankomende maandag.

Voelt het wel alsof je iets doet als je werkt of lijkt het meer op aanmodderen? In dat tweede geval is een paar daagjes rust misschien geen slecht idee.

Ik zit aan het eind van mn tweede jaar, van vijf. En het voelt wel als werk hoor, maar ik heb zoveel losse dingen te doen en organisatiestress dat ik eigenlijk niet aan mijn eigen onderzoek toe kom. Heel frustrerend eigenlijk. Ik heb wel studenten die mijn onderzoek uitvoeren, en dat gaat prima, maar ik heb het gevoel dat ik zelf wat grip verlies. Kom bijv. helemaal niet toe aan lezen en me verder verdiepen.

Ach, wat dagen echt vrij zou goed zijn inderdaad

Ik ga dit topic volgen probs dat ik ook ga promoveren richting regeltechniek.

Hoe kijkt men hier tegen promoveren in het buitenland op?

Ik mag officieel in de OP! Zal de TS van het volgende deel wel even reminden.

dotKoen (PhD, Utrecht, neurologie)

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:03 schreef dotKoen het volgende:
Ik mag officieel in de OP! Zal de TS van het volgende deel wel even reminden.

dotKoen (PhD, Utrecht, neurologie)

Top, gefeliciteerd!

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 22:03 schreef dotKoen het volgende:
Ik mag officieel in de OP! Zal de TS van het volgende deel wel even reminden.

dotKoen (PhD, Utrecht, neurologie)

Gefeliciteerd.

Feli! Wat wordt het onderwerp (behalve neuro )?

quote:

Op dinsdag 7 januari 2014 23:14 schreef Szlie het volgende:
Feli! Wat wordt het onderwerp (behalve neuro )?

Verbeteren van preventie van herseninfarcten bij overlevers van een intracerebrale bloeding onder antitrombotica. Daarnaast een imaging deel om de prognose in de acute fase van een intracerebrale bloeding beter te voorspellen.

En bedankt voor de felicitaties

quote:

Op woensdag 8 januari 2014 07:42 schreef dotKoen het volgende:

[..]

Verbeteren van preventie van herseninfarcten bij overlevers van een intracerebrale bloeding onder antitrombotica. Daarnaast een imaging deel om de prognose in de acute fase van een intracerebrale bloeding beter te voorspellen.

En bedankt voor de felicitaties

Klinkt interessant. Gefeliciteerd!

quote:

Op woensdag 8 januari 2014 07:42 schreef dotKoen het volgende:

[..]

Verbeteren van preventie van herseninfarcten bij overlevers van een intracerebrale bloeding onder antitrombotica. Daarnaast een imaging deel om de prognose in de acute fase van een intracerebrale bloeding beter te voorspellen.

En bedankt voor de felicitaties

Hot topic! Ben wel nieuwsgierig naar de details. Hoe te verbeteren? Welke beeldvormende techniek (zal MRI zijn, welke sequenties)? Als je het te herkenbaar vindt worden, moet je maar DM'en of PM'en.

Leuk! Wanneer begin je? Dokter je ernaast nog of is het fulltime onderzoek?

en ik heb eindelijk een datum!! 28 mei gaat t gebeuren.

Oh! Dit topic was er ook nog!

Da's fijn nieuws!

Ik zie dit topic nu pas voor het eerst. even blijven volgen.

quote:

Op woensdag 8 januari 2014 05:42 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Als je de kans hebt, doen. Mijn ervaring is dat het knap lastig kan zijn om toegelaten te worden.

Ik heb zelf gepoogd die weg te volgen (Harvard ), maar daar waren hoge TOEFL en GRE scores voor nodig. Een Duitse collega is indertijd ondanks een lage score op die toetsen aangenomen op Tufts University, en die is daar wel heel veel beter van geworden. Ik red me wel, maar soms denk ik wel eens "had ik maar een vak geleerd".

Hier ben ik het niet persé mee eens.

Noem me burgelijk of iets, maar ik heb altijd erg op mijn plek gezeten in de stad Groningen waar ik woon. Daarnaast woonde ik al bijna 3 jaar samen met mijn vriendin op het moment dat ik begon met mijn promotie. M'n vriendin begon toen der tijd aan een MD/PhD traject ik zelf aan een regulier PhD traject.

Ondanks dat we de cijfers, contacten, mogelijkheden hadden om in het buitenland te promoveren (Cambridge notabene) hebben we er beide expliciet voor gekozen dit niet te doen. Je leeft ook als je student bent! Je leeft als je promoveert en wat mij betreft niets minder dan wanneer je afgestudeerd bent. We waren en zijn beide extreem gelukkig met de kansen die we krijgen en het gave onderzoek dat we doen... ik wist dat als we naar het buitenland zouden gaan we elkaar veel minder zouden zijn en mijn leven nog veel meer in het teken zou staan van wetenschap dan het al staat, daar pas ik voor.

Ik zit momenteel in één van de beste onderzoeksgroepen van Europa in mijn veld (in Groningen notabene) en heb meer dan voldoende kansen en keuzes binnen mijn veld. Dat is meer dan voldoende voor me en daar leef ik voor. Nee, ik heb altijd een beetje een aversie tegen lui die roepen dat het buitenland een absolute must is. Probeer je maar gewoon te onderscheiden als onderzoeker en goed te zijn in wat je doet! Dan kom je er vanzelf wel. Ik heb nul buitenland ervaring langer een paar maanden maar heb de carriëre, uitdaging en het inkomen waar ik 10 jaar geleden op school ook al zo op hoopte en daarnaast ook nog eens een vrouw met een prachtig arts specialisme waar ik al sinds mijn bachelor mee samen heb kunnen zijn zonder dat we elkaar langer dan een paar maanden hebben moeten missen.

Allemaal in Groningen. Middelbare school, bachelor, master, PhD.... het kan absoluut!
Waarschijnlijk komt binnenkort aan Groningen echter wel een eind. De randstad biedt toch een stuk meer keuzes voor ons beide momenteel.

Ik snap je heel goed Lyrebird.

Maar dat neemt niet weg dat er ook in Nederland instituten zijn waar je met meer dan tien nationaliteiten op één lab zit. Zelf spreek ik al jaren geen woord Nederlands meer op mijn eigen lab.

En op het moment dat je één keer in Cell of Nature hebt gepubliceerd lijkt die buitenland ervaring plots veel minder interessant te zijn, dan kijkt men plots alleen nog naar je H-index.

Maar ik kan me voorstellen dat dit ook per vakgebied enorm fluctueert. En inderdaad inmenging in zoveel mogelijk disciplines vanuit zoveel mogelijk internationale betrekkingen geeft je absoluut een flink voordeel in het High-Impact publiceren.