Verkracht meisje (17) pleegt zelfmoord #2

Zelfs na haar dood is Rehtaeh Parsons geen rust gegund. Op een herdenkingspagina die haar moeder Leah Parsons op Facebook oprichtte, bleven de verwensingen toestromen. 'Dat je er niet meer bent, is je verdiende loon', klonk het onder meer. Op een vals profiel werden dan weer onflatterende foto's van haar gepost. 'Ik steun geen hoeren, sorry'.

Het meisje werd verkracht door vier klasgenoten toen ze vijftien jaar oud was. Haar leven werd echter pas echt een hel toen de daders een foto van de wansmakelijke daad op haar school verspreidden. De pesterijen werden uiteindelijk zo erg dat Rehtaeh -na zeventien maanden vechten- geen uitweg meer zag: een week geleden hing ze zichzelf op. De machines hielden haar nog even in leven, maar uiteindelijk is ze vorige zondag overleden.

Op de bewuste foto was te zien hoe een van de daders seks met Rehtaeh had, terwijl zij in dronken staat door het raam kotste. 'Die jongen heeft toegegeven dat hij dat plaatje naar zijn vrienden gestuurd heeft om op te scheppen', aldus Leah. 'Een verkrachter vindt hij zichzelf echter niet, volgens hem wilde zij het zelf. Ik heb geprobeerd om hem in te peperen dat hij niet vrijuit gaat omdat ze zich niet verzette. Ze was gewoon te dronken om terug te vechten, ze heeft dat moment zelfs niet beleefd. Dat is dus wel degelijk verkrachting. Nu is hij bezorgd om zijn veiligheid, iedereen hier weet dat hij de foto verspreid heeft.'

Het hackerscollectief Anonymous heeft alvast gezworen om de identiteit van de daders bekend te maken.

'De verkrachting vond op 12 november 2011 plaats, in het huis van twee broers', haalt Leah bijna in tranen herinneringen op. 'Twee jongens waren toen zestien jaar oud, de twee anderen 14 en 17. Ze ging er heen met een vriendin, maar kende hen niet echt. Ze zijn pure wodka beginnen drinken en hebben cannabis gerookt. Daarna is haar vriendin vertrokken. Het laatste wat ze zich nog herinnerde, was dat iemand haar naar boven leidde. Daarna had ze seks met elk van hen. Toen ze weer wakker werd, wist ze niet meer wat er gebeurd was.'

Het ergste moest dan echter nog komen. De volgende dag al deed de foto vlot de ronde op de speelplaats. Volgens Leah hadden tientallen leerlingen de gênante pose al gezien toen Rehtaeh aankwam. Het zou de laatste keer geweest zijn dat ze naar die school ging. 'De dag erna is ze ingestort. Ze lag helemaal opgerold in mijn keuken en kon niet meer spreken. Toch kwam ik toen te weten wat er gebeurd was.'

Op haar Facebookpagina ging het hek van de dam. 'Sletten zijn hier niet welkom', klonk het onder meer. Of nog: 'Iedereen weet exact wat je gedaan hebt.' Veel mannen wilden onomwonden seks met haar. 'Je deed het met mijn vriend, dus waarom niet met mij?'

Vanuit de school bleef het tot op vandaag oorverdovend stil. 'Nooit heb ik iets van hen gehoord. Ze was geen student meer bij hen, dus trokken ze er zich niets van aan. Hoe erg dit ook klinkt: niet de verkrachting heeft haar zover gekregen, wel de publiekelijke vernederingen die nooit gestopt zijn. Zelfs haar beste vrienden lieten haar vallen. Iedereen weet dat kinderen in staat zijn tot wrede dingen, maar erger dan dit kon niet. Ze vond het als tiener altijd heel belangrijk om ergens bij te horen.'

In de maanden erna probeerde Rehtaeh het op een andere school, maar de focus ontbrak. Pas toen ze naar haar vader in Halifax verhuisde en een nieuwe vriendengroep vond, leek het weer de goede kant op te gaan. Toch bleef ze kampen met depressies en de angst dat ze opnieuw in de steek gelaten zou worden.

Dat ook de politie niets ondernam, maakte de zaak alleen maar frustrerender. 'Die inspecteur reageerde heel koud en afwijzend', gaat Leah verder. 'Ik moet jou mijn onderzoekstechnieken niet uitleggen', zei hij constant. Maar waarom moest het tien maanden duren vooraleer die jongens een eerste keer ondervraagd werden? Tenzij ze je brutaal op straat overvallen en harde DNA-bewijzen op je lichaam gevonden worden, is de kans groot dat ze je niet serieus nemen.'

Leah maakt zich nu ook zorgen om haar twee andere dochters, die nu drie en negen jaar oud zijn. Zullen ook zij door al deze commotie aangepakt worden? De oudste ging sinds de dood van haar zus alvast niet meer naar school, maar wil nu zelf terug.

Haar laatste wens is dat de daders voor het gerecht komen, maar daar denkt haar ex-man anders over. 'In dat geval zou ze opnieuw verkracht worden door het gerecht', schreef fotograaf Glen Canning op zijn website. 'Moeten wij zitten toekijken hoe die jongens een lichte straf krijgen, als ze al veroordeeld worden? Ze wisten dat ze ermee weg zouden komen. Ze hebben de foto's op hun Facebookpagina gezet en naar God weet wie allemaal gestuurd. Ze deelden het met de wereld als was het een leuk animatiefilmpje. Mijn dochter is niet doodgepest, ze raakte teleurgesteld tot de dood volgde. Teleurgesteld in mensen die ze dacht te kunnen vertrouwen, zoals de school en de politie. Ze was mijn dochter, maar ook uw dochter. In godsnaam, doe iets.' Onder al die druk liet de minister van Justitie van de Canadese provincie Nova Scotia de zaak toch heropenen.

http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)d-nog-verwenst.dhtml

quote:

Op vrijdag 12 april 2013 09:07 schreef vosss het volgende:

[..]

Inderdaad. Wat voor een opvoeding heeft dat kind gehad. 15 jaar en aan de wiet en sterke drank. Finaal naar de klote gezopen en geblowd dat ze niet meer weet wat ze doet.

En die moeder stapt daar overheen alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Begrijp me niet verkeerd ofzo, iemand verkrachten is ook niet normaal, maar op je 15de jezelf finaal van de wereld zuipen en blowen vind ik ook niet echt door de beugel kunnen.

Nooit van coma-zuipen gehoord ? Of al die jeugdhonken in Urk waar ze vanaf hun 12e zich lamzuipen.