Het grote "rammelaars"-topic deel 41

ha hij doet het! dank je!

Ik zou me niet zo vastpinnen op leeftijd, het gaat toch niet altijd zoals je had gewild. Idealiter had ik ook voor mijn 30ste moeder willen zijn. Maar ik ontmoette mijn man op mijn 29ste. Uiteindelijk werd ik met 32 jaar zwanger en beviel ik op mijn 33ste. Vroeger was dat mega-oud (mijn ouders vinden dat in elk geval nu ook nog), maar volgens mij is die leeftijd helemaal niet zo uitzonderlijk. En wat dan nog, alsof het verder wat uitmaakt.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 10:38 schreef Fee-nix het volgende:
Ik kom ook nog maar even meerammelen... Eigenlijk waren wij van plan om vanaf juni voor een derde kindje te gaan proberen, maar we hebben het toch nog maar even uitgesteld.

Wat jammer Fee, dat jullie nog even geduld moeten hebben. Lijkt me lastig als je wel rammelt om dan die keuze te maken. Maar wel begrijpelijk natuurlijk. De tijd en energie hebben jullie nog even hard nodig voor J. Hoop dat hij snel z'n plek vindt op een andere psz.

Aventura, daar heb je gelijk in. dat niets toch gaat zoals je het gepland hebt. en voor mij is dat misschien ook maar goed ook. ik denk namelijk dat ik er voor mijn 30ste ook niet echt klaar voor was.

pvoess: ik dat jouw vraag even gemist. sorry. we hebben voor augustus gekozen omdat ik mijn man een voorstel tot compromis heb gedaan. we gaan eind juni naar een concert en leek me sowieso niet goed om misschien zwanger die drukte in te gaan. dus ik stelde vanaf 1 juli voor. mijn man is toen overstag gegaan maar heeft 1 augustus voorgesteld want hij wil de bouwvak nog even samen alles kunnen. snap het wel hoor. maar is wel wat langer wachten

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 13:29 schreef DagenNachtdromer het volgende:
Aventura, daar heb je gelijk in. dat niets toch gaat zoals je het gepland hebt. en voor mij is dat misschien ook maar goed ook. ik denk namelijk dat ik er voor mijn 30ste ook niet echt klaar voor was.

pvoess: ik dat jouw vraag even gemist. sorry. we hebben voor augustus gekozen omdat ik mijn man een voorstel tot compromis heb gedaan. we gaan eind juni naar een concert en leek me sowieso niet goed om misschien zwanger die drukte in te gaan. dus ik stelde vanaf 1 juli voor. mijn man is toen overstag gegaan maar heeft 1 augustus voorgesteld want hij wil de bouwvak nog even samen alles kunnen. snap het wel hoor. maar is wel wat langer wachten

Dat is raar? Stel je doet 1 juli de pil weg. Dan duurt het in het allergunstigste geval nog minimaal 14 dagen voordat je zwanger kan zijn. En nog eens 14 dagen voordat je dat dan ook weet. Dan zou je dus rond 1 augustus volgen de geldende tellingen 4 weken onderweg zijn, en 1 september bijvoorbeeld 8 weken. Dat is dan nog zo pril, dan kun je echt nog van alles ondernemen hoor! Ja behalve je klemzuipen dan

aventura: zo gaan mijn gedachten ook, maar mijn man was voor deze compromis al heel wat. ik begrijp het ook wel heel goed hoor. hij is ook een stukje jonger dan ik.
oen wij elkaar ontmoette was hij nog niet op het punt van denken aan samenwonen, trouwen of kinderen krijgen. dus voor mijn tijdklok en en gerammel gaat hij al een stuk sneller als dat hij zou doen als hij een vrouw van zijn leeftijd had getrouwd.

en klepzuipen doe ik al niet meer hoor, ben al een poosje langzaam aan het voorbereiden op... alvast stoppen met roken, drinken met mate en ik ben bezig met afvallen. als dan de tijd daar is is er niet de stress en moeten stoppen met alles en zwanger raken.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 13:18 schreef Soempie het volgende:

[..]

Wat jammer Fee, dat jullie nog even geduld moeten hebben. Lijkt me lastig als je wel rammelt om dan die keuze te maken. Maar wel begrijpelijk natuurlijk. De tijd en energie hebben jullie nog even hard nodig voor J. Hoop dat hij snel z'n plek vindt op een andere psz.

Ja, jammer he Soemp... Ook een kleine kans nu dat we nog samen in Z&G kunnen posten...

Maarja, idd, we hebben nu echt even die tijd en energie hard nodig. En ergens vind ik t ook wel weer fijn dat de twee jongens straks wat groter zijn. Hopelijk is J dan ook uit de luiers! En in de tussentijd werk ik ook hard aan m'n conditie. Ik vind t namelijk ook belangrijk dat ik fit ben voor een derde zwangerschap. Zo'n derde keizersnee is toch weer een aanslag op m'n lijf. Al met al is wachten het meest logisch en verstandig. Maar m'n eierstokken zijn t daar niet echt mee eens . (Vind t ook stiekem wel knap van mezelf dat ik dan toch met m'n gezonde verstand blijf nadenken, haha)

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 13:14 schreef Aventura het volgende:
Ik zou me niet zo vastpinnen op leeftijd, het gaat toch niet altijd zoals je had gewild. Idealiter had ik ook voor mijn 30ste moeder willen zijn. Maar ik ontmoette mijn man op mijn 29ste. Uiteindelijk werd ik met 32 jaar zwanger en beviel ik op mijn 33ste. Vroeger was dat mega-oud (mijn ouders vinden dat in elk geval nu ook nog), maar volgens mij is die leeftijd helemaal niet zo uitzonderlijk. En wat dan nog, alsof het verder wat uitmaakt.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 10:30 schreef DagenNachtdromer het volgende:
wauw wat een uiteenlopende meningen! wat interessant om te lezen. wat ik ook lees, en wat wij ook wel belangrijk vinden, is een tuin.

Ik vraag me ook af hoe het met de leeftijden zit, ik las al wat over tussen de 25 en 30. hoeveel tijd hebben jullie nog?

Ik ben dertig, vriend is 24 (bijna 25). Ik had ook altijd die gedachte om voor mijn dertigste moeder te zijn, dertig worden vond ik ook wel een beetje stom daardoor.

maar tegelijkertijd: ik heb een lieve vriend, die ook wil settelen en een gezinnetje stichten, we wonen samen in een fijn huisje, wat maakt dat extra jaartje wachten op een baan/diploma voor hem me dan nog uit? maar ja, die beierende eierstokken he?

Bovendien: toen ik 25 was had ik pas voor t eerst echt verkering ( laatbloeier) dus ik ben wel blij dat ik alsnog zo'n goeie kerel tegen ben gekomen op mijn 28e die ondanks het leeftijdsverschil wel al wil settelen nu

Ik heb mn jeugd ook een beetje uitgerekt denk ik. Gestudeerd van 18-23ste, in m'n afstudeerjaar pas echt actief bij mn studentenvereniging geworden, en tijdens mijn promotietraject vrolijk verder gedaan alsof ik student was toen ik 3 jaar geleden begon met werken op een school deed ik een opleiding ernaast dus ook dat was nog een soort studentenleven. Pas sinds vorig jaar ben ik heel burgerlijk met een baan van 4/5 dagen, een autootje en sinds een jaar ook samenwonend.

Sinds we samenwonen rammelt het ook veul harder dan daarvoor

Volgens mij hebben wij de zomer van 2015 als uiterste datum gesteld, dan moet mijn staafje eruit, en er komt sowieso geen nieuwe in. Ik hoop nog steeds eerder (zomer van 2014) maar aan de andere kant willen we nog heel veel. Ik ben dan 28, dus als alles gaat zoals we hopen, nog voor mijn 30e. Mijn vriend is dan 31.
Wij wonen in een maisonette, 75 vierkante meter, huiskamer, keuken en babykamer op de begane grond, slaapkamer en badkamer boven. Met zijn 3 genoeg ruimte, maar daarna gaan we toch wel weer groter wonen

quote:

Op donderdag 4 april 2013 23:22 schreef rammeltje het volgende:
@D&D: de operatie is inmiddels achter de rug. Wat men op de echo en MRI dachten te zien bleek tijdens de operatie niet zo te zijn! Wel zit de endometriose overal, maar is het heel klein (dus geen grote plakken wat je normaliter ziet) en hier en daar een verkleving door littekenweefsel. Mijn eileiders zijn vrij van endometriose en beide eierstokken uit. (Dat is ook het enige waar dan geen endometriose op zit... Voor de rest is het een soort sproetenkop) Wat dat betreft ziet het er een stuk rooskleuriger uit dan we voor de operatie hadden gedacht! Tijdens de operatie hebben ze dan ook niks gedaan .

Wat apart! Maar mooi dat het op zich mee viel dan!

Ons vorige huis was trouwens 40 m² met één slaapkamer die tegelijk ook badkamer was. De enige plek voor een wiegje was op het dakterras.

Inmiddels wonen we in een grotemensenhuis van 120 m² met drie slaapkamers en mogelijkheid tot opbouw. .

Ik ben trouwens 27, mijn vriend is 26.

Wij hebben een appartement met drie ruime slaapkamers. 85m2 totaal en een ruim balkon. Vaak gehoord dat we toch echt geen kinderen zouden moeten nemen in onze huidige woonsituatie. Ik vind de ruimte geen bezwaar maar een tuin zou prettig zijn. Geen reden om het niet te doen wmb.

Maar goed, ik heb ook geen rijbewijs en we hebben huisdieren. Dat vinden mensen ook niet verantwoord. Dus eerst rijbewijs halen, nieuw huis en dieren weg. Dan pas kinderen.

Oh wij hebben twee katten en er komt nog een hond. Dan zijn wij helemaal de goden aan het verzoeken Wel beiden een rijbewijs overigens, én auto met isofix

Ik ben bezig met mijn rijbewijs msr ik kan me niet voorstellen dat dat veel verschil gaat maken voor een baby. Mijn man zal dan toch de auto mee hebben naar zijn werk. En we hebben twee katten maar die blijven gewoon hier. Ik moet er dan alleen om denken dat die dikke domme kat niet op de baby gaat liggen ofzo. Ik kan me er op verheugen om 9 maanden lang de kattenbak niet te hoeven doen

Tzt komt er hier een tweede auto bij. Wsl gaat mijn moeder toch af en toe oppassen en die woont aan de andere kant van de stad. Met de auto ben je er binnen 10 minuten, met het openbaar vervoer in ruim een half uur, of meer als je de aansluiting mist. Dan is het toch wel handig sowieso vind ik het erg fijn om mobiel te zijn, en ergens heen als het kraakt en vriest is met de auto toch zoooo veel fijner dan op de fiets of in de wind te wachten op de bus

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 13:48 schreef DagenNachtdromer het volgende:
aventura: zo gaan mijn gedachten ook, maar mijn man was voor deze compromis al heel wat. ik begrijp het ook wel heel goed hoor. hij is ook een stukje jonger dan ik.
oen wij elkaar ontmoette was hij nog niet op het punt van denken aan samenwonen, trouwen of kinderen krijgen. dus voor mijn tijdklok en en gerammel gaat hij al een stuk sneller als dat hij zou doen als hij een vrouw van zijn leeftijd had getrouwd.

en klepzuipen doe ik al niet meer hoor, ben al een poosje langzaam aan het voorbereiden op... alvast stoppen met roken, drinken met mate en ik ben bezig met afvallen. als dan de tijd daar is is er niet de stress en moeten stoppen met alles en zwanger raken.

Ik bedoelde met drinken niet dat jij dat doet of deed hoor
Meer met dat je nergens toe beperkt bent als je pril zwanger bent. Oh, wacht ik lees het nu goed, je bedoelt de voorbereidingen voor het zwanger worden. Rook je eigenlijk? Want dan kan het al met al wel wat veel zijn.

edit: lezen is echt moeilijk

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 19:33 schreef Cassandra87 het volgende:
Tzt komt er hier een tweede auto bij. Wsl gaat mijn moeder toch af en toe oppassen en die woont aan de andere kant van de stad. Met de auto ben je er binnen 10 minuten, met het openbaar vervoer in ruim een half uur, of meer als je de aansluiting mist. Dan is het toch wel handig sowieso vind ik het erg fijn om mobiel te zijn, en ergens heen als het kraakt en vriest is met de auto toch zoooo veel fijner dan op de fiets of in de wind te wachten op de bus

Is ook fijner, maar geen vereiste om kinderen te "mogen".

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 20:38 schreef DanseMacabre het volgende:

[..]

Is ook fijner, maar geen vereiste om kinderen te "mogen".

Dat heb ik dan ook nooit gezegd

aventura: dat denk ik ook niet hoor dat jij dat denkt. maar zit nu wel lekker aan een rood wijntje ik ben wel al gestopt met roken, juist omdat ik dan niet alles tegelijk moet opgeven. weinig stress... het zal allemaal wel spannend genoeg zijn en dan is het zo moeilijk om te stoppen.

wij hebben het gelukkig een stuk makkelijk qua auto, ik ben huisvrouw dus heb de auto dan niet vaak nodig. mijn man moet dan maar zaterdag gezellig samen mee boodschappen doen gna gna gna :p

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 20:39 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

Dat heb ik dan ook nooit gezegd

Ik zeg niet dat jij het zegt.
Ik ben het juist met jou eens dat het wel praktischer is.

Hier hebben we ook nog tijd genoeg. Ik ben 22 mn vriend 24. Wel zijn we al 8 jaar samen en kriebelt het bij mij al jaren voor een kindje. Ben me er wel altijd van bewust geweest dat het verstandig was voor ons om nog een hele tijd te wachten. En nu we samenwonen en mijn opleiding af is komt het toch al een beetje in zicht. Hoop alleen nog op een goede baan die past bij mn studie...lastig op het moment.

moeilijk he nolita, en baby's zijn zo leuk! heb jij ook al overal kleintjes in je buurt?

Nee, hier niet veel kleintjes in de buurt. Nooit gehad ook eigenlijk. Misschien dat het me juist daardoor zo aantrekt. Laatste 3 jaar komen ze wel wat meer op mijn pad, maar dat vind ik alleen maar leuk. Kan het gevoel nog oproepen toen ik maanden geleden een flesje mocht geven op kraamvisite.
Laatst stonden mn vriend en ik samen in de lift met een meisje van ongeveer 2 met haar ouders. Wijst ze naar mn vriend en mij en zegt papa, mama. Haha wie weet zei dr vader :p
Heb de komende maanden wel een baantje waarbij ik ga werken met 4 jarigen, zin in!

Jij wel veel kleintjes in je omgeving begrijp ik?

Ja behoorlijk veel. Ben al 12 jaar tante enzo. En k zie overal zwangere vrouwen en bbaby's.