abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_124450624
quote:
0s.gif Op vrijdag 22 maart 2013 19:59 schreef Vanyel het volgende:
Word je daar gelukkiger van?
Ja.
pi_124450787
quote:
0s.gif Op zaterdag 23 maart 2013 15:25 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Cijfers stellen sowieso niets voor. Als je echt iets bijzonders doet stelt dat iets voor. Een phd die gewoon zijn doctoraal krijgt en daarna iets baanbrekends doet, vind ik stukken bijzonderder dan die studeerkamergeleerde met zijn cum laude, maar die verder niets zinnigs heeft bijgedragen aan de wereld behalve wat slecht geciteerde en zemelige artikelen.

Ik vind dat je ook trots mag zijn op je hoge cijfers. Zoals je ook trots mag zijn als je op een hoog niveau sport. Dan draagt je prestatie ook niks bij aan de maatschappij, maar je doet het toch maar even.

Je legt de lat wel érg hoog als het gaat om 'iets voorstellen'. Volgens jouw definitie ken ik persoonlijk niemand die trots op zichzelf mag zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door ZuidKardinaal op 24-03-2013 18:27:14 ]
pi_124451093
quote:
0s.gif Op zondag 24 maart 2013 00:12 schreef Turalyon het volgende:
@ polderturk, ook klassen overgeslagen op de basisschool?
Zijn er hier uberhaupt mensen die dat hebben gedaan? En zoja hoeveel?
Ben blijven zitten, telt dat ook?
  zondag 24 maart 2013 @ 18:41:36 #79
124676 RobertoCarlos
Zit je nou naar me te loeruh?
pi_124451924
Waarom is dat eigenlijk belangrijk??
!!! Go 49-ers !!!
pi_124452341
quote:
0s.gif Op zondag 24 maart 2013 18:08 schreef ZuidKardinaal het volgende:

[..]

Ik vind dat je ook trots mag zijn op je hoge cijfers. Zoals je ook trots mag zijn als je op een hoog niveau sport. Dan draagt je prestatie ook niks bij aan de maatschappij, maar je doet het toch maar even.

Je legt de lat wel érg hoog als het gaat om 'iets voorstellen'. Volgens jouw definitie ken ik persoonlijk niemand die trots op zichzelf mag zijn.
Inderdaad, heel weinig mensen dragen daadwerkelijk iets bij aan een betere wereld. Dat vind ik inderdaad. Dat wil neit zeggen dat je niet trots op jezelf mag zijn natuurlijk. Je mag op vanalles trots zijn. En goede cijfers halen is ook zeker niet slecht, maar besef dat je daarmee niets anders bereikt dan een oefening zeer goed uitvoeren. Dat is niet te vergelijken met hoog sporten, maar met het hard trainen.

Je mag wat mij betreft hardstikke trots zijn op jezelf, maar enige nederigheid en inzicht in je eigen rol is niets mis mee. Mijns inziens ook een groot probleem bij de generatie die nu begin twintig is. Ze zullen alles: een goede opleiding, succesvolle baan, veel vrienden, sporten, leuke vakanties, een goed huis etc.etc. Vind je het gek dat er zoveel een burnout hebben, zoiets komt zelden voor. Je hebt meestal wel eits uit dat lijstje, maar alles? En dan ook nog mooi, gezond, dun, aardig en slim moeten zijn.... Kleine gezinnen, dus alle hoop van de ouders op hen gericht, kleinkindeen moeten er ook nog komen, perfect oeten we zijn.

Kortom: eis iets minder van jezelf, maar wat je doet, doe dat ook goed!
Whatever...
pi_124458819
quote:
0s.gif Op zondag 24 maart 2013 18:52 schreef Spanky78 het volgende:
En goede cijfers halen is ook zeker niet slecht, maar besef dat je daarmee niets anders bereikt dan een oefening zeer goed uitvoeren. Dat is niet te vergelijken met hoog sporten, maar met het hard trainen.
Als het goed is, zijn cijfers ook een blijk van inzicht. En creativiteit. Als je bijvoorbeeld je masterthesis afrondt, dan mag ik hopen dat je met 'een kunstje uitvoeren' geen 9 kan krijgen. Ook bij vakken die met een essay/project worden getoetst, kun je met een kunstje hoogstens een acht halen. Voor een 9 moet je dieper gaan dan dat, vraagtekens gaan zetten bij het kunstje zelf, of op een creatieve manier het kunstje her-uitvinden. Bij de opleiding die ik doe gaat het in ieder geval wel zo.

quote:
0s.gif Op zondag 24 maart 2013 18:52 schreef Spanky78 het volgende:
Mijns inziens ook een groot probleem bij de generatie die nu begin twintig is. Ze zullen alles: een goede opleiding, succesvolle baan, veel vrienden, sporten, leuke vakanties, een goed huis etc.etc. Vind je het gek dat er zoveel een burnout hebben, zoiets komt zelden voor. Je hebt meestal wel eits uit dat lijstje, maar alles? En dan ook nog mooi, gezond, dun, aardig en slim moeten zijn.... Kleine gezinnen, dus alle hoop van de ouders op hen gericht, kleinkindeen moeten er ook nog komen, perfect oeten we zijn.

Kortom: eis iets minder van jezelf, maar wat je doet, doe dat ook goed!
Ik heb heel veel last van die twintigers obsessie. En dat komt voor een deel doordat ik weet dat ik hoogbegaafd ben.

Wat is het beeld van een hoogbegaafde in de media: iemand ie zo slim is dat het succes hem gewoon aan komt waaien, die zo bij alle prestigieuze opleidingen binnen wandelt, de jongste is om x te doen, cum laude afstudeert, enz enz.

En omdat mij ook verteld werd dat ik hoogbegaafd zou zijn, verwachtte ik min of meer dat het bij mij ook zo zou gaan.

Het heeft mij enorm veel faalangst opgeleverd. Want het ging niet zo. Bij iedere keer dat mijn inspanningen niet meteen een daverend succes opleverden, was daar de twijfel. Wat is er mis met mij, wat ben ik nou voor hoogbegaafde??

Nu nog steeds voel ik mij schuldig dat ik niet én CL sta, én een yuppie leven heb én ook nog vette buitensport dingen doe. Want die mensen die dat combineren, die bestaan gewoon. Een kwestie van álle verloren uurtjes nuttig besteden ipv fokken en bankhangen. Dus als ik na een dag op de bank plof, (ipv meer te gaan sporten dan ik al doe, of mee te doen aan essay-wedstrijden) voel ik me wel een lambal.

Terwijl ik best gave dingen doe (en dat ook te horen krijg van andere mensen). Ik heb maar besloten dat ik iig mijn master met hoge cijfers kan afsluiten, dan heb ik tenmiste nog íets met mijn talent gedaan.

[ Bericht 0% gewijzigd door ZuidKardinaal op 24-03-2013 21:20:45 ]
  zondag 24 maart 2013 @ 21:37:05 #82
302800 Frith
fictief en almachtig
pi_124461376
er is geen relatie tussen intelligentie en succes in het leven.

dat er de schijn van een relatie tussen 'hoogbegaafd' en succes er wel is, komt omdat het geen echte term is en door mensen zelf wordt gebruikt voor een persoon die succesvol is in iets...

de verwarring van de twee termen maakt vervolgens de illusie compleet dat er een relatie zou zijn tussen succes en intellect, terwijl dit puur wishful thinking is.


edit: ik zat gisteren (weer) eens rond te kijken en kwam er (weer) op uit. Moet wel zeggen dat ik bij veel claims van hoogbegaafdheid zeer ernstige twijfels heb.

Tevens zou het tot het 18e levensjaar nog sterk variëren dus heeft een IQ test eigenlijk voor die tijd weinig zin om een labeltje te maken.

kun je zomaar een IQ test bij de GGD / Z aanvragen?
pi_124461451
quote:
0s.gif Op zondag 24 maart 2013 21:37 schreef Frith het volgende:

de verwarring van de twee termen maakt vervolgens de illusie compleet dat er een relatie zou zijn tussen succes en intellect, terwijl dit puur wishful thinking is.
Dat besef is er als puber nog niet, en dan is het wel frustrerend.
pi_124462367
quote:
0s.gif Op zondag 24 maart 2013 20:58 schreef ZuidKardinaal het volgende:

[..]

Als je bijvoorbeeld je masterthesis afrondt, dan mag ik hopen dat je met 'een kunstje uitvoeren' geen 9 kan krijgen.

Het is knap, maar helaas, het stelt egenlijk geen hol voor. het blijft een oefening, maar zeer zelden doet een masterstudent iets ECHT nieuws. Het is ook niet erg, het is tenslotte een leerschool voor eht echte werk. Reken maar dat de meeste mensen gedurende hun hele carriere niets nieuws of bijzonders doen. Ook niet heel erg, maar wel een feit. Kortom, denk niet dat je zo speciaal bent, want dat ben je niet. Ik ook niet hoor :)

quote:
Ik heb heel veel last van die twintigers obsessie. En dat komt voor een deel doordat ik weet dat ik hoogbegaafd ben.

Wat is het beeld van een hoogbegaafde in de media: iemand ie zo slim is dat het succes hem gewoon aan komt waaien, die zo bij alle prestigieuze opleidingen binnen wandelt, de jongste is om x te doen, cum laude afstudeert, enz enz.

En omdat mij ook verteld werd dat ik hoogbegaafd zou zijn, verwachtte ik min of meer dat het bij mij ook zo zou gaan.

Het heeft mij enorm veel faalangst opgeleverd. Want het ging niet zo. Bij iedere keer dat mijn inspanningen niet meteen een daverend succes opleverden, was daar de twijfel. Wat is er mis met mij, wat ben ik nou voor hoogbegaafde??

Nu nog steeds voel ik mij schuldig dat ik niet én CL sta, én een yuppie leven heb én ook nog vette buitensport dingen doe. Want die mensen die dat combineren, die bestaan gewoon. Een kwestie van álle verloren uurtjes nuttig besteden ipv fokken en bankhangen. Dus als ik na een dag op de bank plof, (ipv meer te gaan sporten dan ik al doe, of mee te doen aan essay-wedstrijden) voel ik me wel een lambal.

Terwijl ik best gave dingen doe (en dat ook te horen krijg van andere mensen). Ik heb maar besloten dat ik iig mijn master met hoge cijfers kan afsluiten, dan heb ik tenmiste nog íets met mijn talent gedaan.
Zoals ik al zei: niet doen. Probeer vooral ook nog even te genieten van het leven. Nog meer sporten omdat? Essaywedstrijden omdat? Als je het leuk vindt, doen! Wil je liever af en toe lamballen op de bank? Reken maar dat het nuttig is.

Ik was laatst voor een groot project twee weken op een ander continent. Het ging niet op zijn hollands, het duurde allemaal tijden en niet echt efficient. Weggegooide tijd? Nee! Integendeel, ik heb nog nooit zo lang exclusief aan 1 project gewerkt. Normaal heb ik honderdduizend zaken tegelijk, maar nu niet! Die twee weken leken lamballen, maar bleken supervruchtbaar. Nu het prpjec terg goed loopt is dat te danken aan die paar weken

Zo is het ook met je leven.Mijn te veel blowen, filosoferen, rondzwerven met een rugzak in de bergen, niet aanwezig zijn bij colleges, te veel meisjes proberen te versieren etc hebben wel degelijk nut gehad. Alleen kun je niet alles zo plannen.

De belangrijskte tip voor jonge bijna burn-out typjes: laat het los, volg eens je neus ipv je agenda. Doe wat je gevoel je zegt en heb schijt aan de conventies. Echt waar, doe het en je zult jaren later wellicht, mij gelijk geven. Iedereen hier roept yolo, yolo. Maar serieus. Je leeft echt maar 1x, dus bete rgeniet je ervan.
Whatever...
pi_124462398
Wat betreft die twintigersobsessie: ik denk dat ik ook wel iets vergelijkbaars herken. Ik heb al enige jaren (ben nu 25) een sterke drang om iets uitmuntends of bijzonders te bereiken. Niet dat ik daar tot dusver veel mee gedaan heb, maar ik heb zo een brok in mijn maag als het ware, die me lijkt te vertellen dat ik iets moet bereiken, de wereld moet veranderen.
Ik studeerde enige tijd geleden nog biomedische wetenschappen. Een van de wetenschappelijke velden waarin op dit moment natuurlijk het meest gebeurt. Heel veel doorbraken en nog heel veel te ontdekken. Het eerste jaar ging best aardig, al kon ik me niet altijd ertoe zetten zoveel tijd te steken in mijn studie als goed zou zijn. Vanaf het tweede jaar, al zat ik toen ook in nogal veel stress met mijn ex, had ik het ineens echt gehad. Ik wilde geen 'natte labs' meer, geen stomme geprotocoleerde proefjes uitvoeren op cellen, en met die proteïnen allemaal (en dan vooral al die namen) had ik het ook wel behoorlijk gehad. Dus ik ben ermee gestopt. Maar het maakt me wel een beetje angstig. Ik ben bang dat ik een domme fout maak. Ook wanneer ik nu wetenschappelijke artikelen zie die te maken hebben met dat veld voel ik vaak meteen die knoop in mijn maag weer. 'Shit, dat is toch wel interessant.' Is het ook. Maar ook interessant genoeg om het te willen studeren? Dat is altijd een lastige kwestie. Erover lezen kan boeiend zijn, maar wil je er ook een volledige studie aan wijden? Ik merk dat ik het vooral lastig vind enerzijds geïnteresseerd te blijven in 1 onderwerp, voor zo een lange tijd dat het me ook lukt de studie af te maken, en anderzijds haat ik gewoon echt het leren van naampjes en voelt dat ook heel nutteloos. Ik merk bijvoorbeeld dat een groot deel van de kennis die je op doet, een jaar later weer bijna geheel weg is. Van mijn vorige studiejaar weet ik niet meer zoveel, en ik heb het eerste jaar biomedische wetenschappen afgerond maar je moet mij echt niet meer vragen hoe de citroenzuurcyclus ook alweer in elkaar zat, terwijl de meeste mensen dat zelfs al op het vwo hebben gehad. Dus dan begin ik ook mijn vraagtekens te zetten bij het nut van zo een hele studie. Misschien onterecht.
pi_124463466
quote:
0s.gif Op zondag 24 maart 2013 21:52 schreef Spanky78 het volgende:

De belangrijskte tip voor jonge bijna burn-out typjes: laat het los, volg eens je neus ipv je agenda. Doe wat je gevoel je zegt en heb schijt aan de conventies. Echt waar, doe het en je zult jaren later wellicht, mij gelijk geven. Iedereen hier roept yolo, yolo. Maar serieus. Je leeft echt maar 1x, dus bete rgeniet je ervan.
Het komt, langzaam. Ik maak steeds meer keuzes. Ik leef nog als student, maar ik onderneem wél gave buitensport avonturen. En ik hoor best vaak (van types die wel alles voor elkaar hebben) dat ze jaloers zijn op onze avonturen. :)

Maar moeilijk blijft het. Als je opgroeit met het idee speciaal te zijn, gaat daar je zelfvertrouwen vanaf hangen. Zeker in mijn geval, want ik ben ook nog als autist gediagnosticeerd. Ik hing heel erg aan mijn hb, als een soort compensatie voor mijn handicap. Zo van 'ik ben een sociaal onhandig persoon, die er nooit echt bij zal horen, maar ik ben tenminste WEL briljant'' .

Komt ook door de media, denk ik, daar zijn alle autisten nooit alleen maar gehandicapt. Ze hebben altijd de een of andere bijzondere gave. Klinkt natuurlijk debiel, dat ik me zo door de media liet leiden, maar nogmaals, ik was toen een puber..
quote:
0s.gif Op zondag 24 maart 2013 21:52 schreef lateralize het volgende:
Wat betreft die twintigersobsessie: ik denk dat ik ook wel iets vergelijkbaars herken. Ik heb al enige jaren (ben nu 25) een sterke drang om iets uitmuntends of bijzonders te bereiken. Niet dat ik daar tot dusver veel mee gedaan heb, maar ik heb zo een brok in mijn maag als het ware, die me lijkt te vertellen dat ik iets moet bereiken, de wereld moet veranderen.

Vanaf het tweede jaar, al zat ik toen ook in nogal veel stress met mijn ex, had ik het ineens echt gehad. Ik wilde geen 'natte labs' meer, geen stomme geprotocoleerde proefjes uitvoeren op cellen, en met die proteïnen allemaal (en dan vooral al die namen) had ik het ook wel behoorlijk gehad. Dus ik ben ermee gestopt. Maar het maakt me wel een beetje angstig. Ik ben bang dat ik een domme fout maak.
Zeer herkenbaar. Ik verander iedere 2 jaar van interessegebied. Onze hele maatschappij is zó ingericht op mensen die al vanaf hun 12de weten wat ze willen. Bij veel vakgebieden kom je niet meer binnen als je niet al tig jaar aan het voorbereiden bent.

Dus iedere keer dat je switcht wordt je kans om te mogen laten zien wat je kunt kleiner, en wordt die steen groter. Bij mij in ieder geval wel.
pi_124476412
Ik denk dat onze maatschappij meer ingericht is op het beperken van mogelijkheden dan dat het ingericht is op mensen die daadwerkelijk weten wat ze willen. Ik begrijp wel waarom hoor. Je hebt specialisten nodig om een maatschappij zoals de onze in stand te kunnen houden, en je kunt ook niet hebben dat mensen 30 jaar zoeken naar hun roeping als ze in die 30 jaar ook werk zouden kunnen doen dat hun misschien net wat minder ligt maar waarin ze goed genoeg presteren om de maatschappij in stand te houden. Het systeem dat we kennen is eigenlijk sowieso verdoemd tot middelmaat. De voornaamste reden voor echte vooruitgang is denk ik dat er soms wat individuen zijn die het geluk hebben dat ze toevallig wel snel weten wat ze willen. Of dat ze toevallig óók heel goed zijn in iets anders, naast datgene dat hun 'roeping' zou zijn.
  maandag 25 maart 2013 @ 11:03:33 #88
262 Re
Kiss & Swallow
pi_124476568
quote:
7s.gif Op maandag 25 maart 2013 10:57 schreef lateralize het volgende:
Ik denk dat onze maatschappij meer ingericht is op het beperken van mogelijkheden dan dat het ingericht is op mensen die daadwerkelijk weten wat ze willen. Ik begrijp wel waarom hoor. Je hebt specialisten nodig om een maatschappij zoals de onze in stand te kunnen houden, en je kunt ook niet hebben dat mensen 30 jaar zoeken naar hun roeping als ze in die 30 jaar ook werk zouden kunnen doen dat hun misschien net wat minder ligt maar waarin ze goed genoeg presteren om de maatschappij in stand te houden. Het systeem dat we kennen is eigenlijk sowieso verdoemd tot middelmaat. De voornaamste reden voor echte vooruitgang is denk ik dat er soms wat individuen zijn die het geluk hebben dat ze toevallig wel snel weten wat ze willen. Of dat ze toevallig óók heel goed zijn in iets anders, naast datgene dat hun 'roeping' zou zijn.
dat een maatschappij gedoemd is tot middelmaat is omdat de meeste mensen een middelmaat zijn, daar is niets gedoemd aan, dat is gewoon een natuurlijk fenomeen. Als je boven de middelmaat staat kun je 2 dingen doen, leiden of profiteren
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_124476613
Hier een goede eyeopener.
'T is een redelijke lap tekst van een supermarktketeneigenaar begin vorige eeuw.
pi_124476769
quote:
3s.gif Op maandag 25 maart 2013 11:03 schreef Re het volgende:

[..]

dat een maatschappij gedoemd is tot middelmaat is omdat de meeste mensen een middelmaat zijn, daar is niets gedoemd aan, dat is gewoon een natuurlijk fenomeen. Als je boven de middelmaat staat kun je 2 dingen doen, leiden of profiteren
Hmm nee dat klopt niet helemaal.
De gemiddelde mens is inderdaad middelmatig, en de bevolking als geheel heeft een gemiddelde, maar die gehele bevolking heeft dan wel weer een maximum waarop het kan presteren. Het zit niet aan dat maximum, maar eronder, door de manier waarop de maatschappij is ingericht. Dat is de middelmatigheid waarover ik het heb.
pi_124476858
quote:
7s.gif Op maandag 25 maart 2013 10:57 schreef lateralize het volgende:
Ik denk dat onze maatschappij meer ingericht is op het beperken van mogelijkheden dan dat het ingericht is op mensen die daadwerkelijk weten wat ze willen. Ik begrijp wel waarom hoor. Je hebt specialisten nodig om een maatschappij zoals de onze in stand te kunnen houden, en je kunt ook niet hebben dat mensen 30 jaar zoeken naar hun roeping als ze in die 30 jaar ook werk zouden kunnen doen dat hun misschien net wat minder ligt maar waarin ze goed genoeg presteren om de maatschappij in stand te houden. Het systeem dat we kennen is eigenlijk sowieso verdoemd tot middelmaat. De voornaamste reden voor echte vooruitgang is denk ik dat er soms wat individuen zijn die het geluk hebben dat ze toevallig wel snel weten wat ze willen. Of dat ze toevallig óók heel goed zijn in iets anders, naast datgene dat hun 'roeping' zou zijn.
Maar da's ook wel typisch. Ikzelf heb ook lange tijd gezocht naar "wat ik nou echt wil". Doe nu werk waar ik niet met een hekel naartoe ga en daarnaast deeltijd een opleiding die ik wil doen. Dat is voor mij prima. Het zou leuk zijn om mijn droombaan te doen maar die kans is minuscuul, dat heb ik opgegeven.

Zo moet je schipperen met realiteit en wens.
  maandag 25 maart 2013 @ 11:37:47 #92
262 Re
Kiss & Swallow
pi_124477500
quote:
0s.gif Op maandag 25 maart 2013 11:11 schreef lateralize het volgende:

[..]

Hmm nee dat klopt niet helemaal.
De gemiddelde mens is inderdaad middelmatig, en de bevolking als geheel heeft een gemiddelde, maar die gehele bevolking heeft dan wel weer een maximum waarop het kan presteren. Het zit niet aan dat maximum, maar eronder, door de manier waarop de maatschappij is ingericht. Dat is de middelmatigheid waarover ik het heb.
mja, denk het dus niet, maximaal presteren is weer een andere curve, een subjectieve natuurlijk. Maar warom moet een maatschappij gemaximaliseerd worden, en wie heeft daar baat bij. verder zou een gemaximaliseerde maatschappij ook veel problemen gaan geven aangezien iedereen maximaal presteert
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
pi_124478206
Tja, als iedereen al zijn wakkere uren efficiënte besteedde had je een vrijwel utopische maatschappij gehad. Ben dan ook blij dat de wereld niet zo in elkaar zit, die personen worden enkel in Mythische verhalen besproken.

Sinds de humanistische wederopstanding eind 15e eeuw gaat het gelukkig een stuk beter, carpe diem is vanuit mijn redenering veruit de beste.

Laat iedereen toch lekker leven zoals hij of zij dat wil. Creationisme en leven om te werken is een achterhaald concept. Als iemand, Spanky78 bijvoorbeeld, voldoening haalt uit bijvoorbeeld blowen is dat prima. Zolang het maar geen negatieve invloed op de maatschappij heeft.

De fixatie op materiële prestaties en het hoogbegaafd zijn zouden juist een teken zijn van niet hoogbegaafd zijn. Materieel succes is concreet, de voldoening van een hoogbegaafde is abstract en dus niet vergelijkbaar.
pi_124478489
Nou ja, in het stukje dat ik daarstraks postte wordt al aangegeven dat mensen van gemiddelde intelligentie met motivatie, doorzettingsvermogen en zelfkennis stukken waardevoller voor de maatschappij zijn dan intelligente mensen die iets niet afmaken e.d.
pi_124478490
Lees in dit verband ook eens het essay "In Praise of Idleness" van Bertrand Russell.

http://www.zpub.com/notes/idle.html
pi_124481693
quote:
0s.gif Op maandag 25 maart 2013 12:08 schreef AlDieWillenteKaaprenVaren het volgende:
Nou ja, in het stukje dat ik daarstraks postte wordt al aangegeven dat mensen van gemiddelde intelligentie met motivatie, doorzettingsvermogen en zelfkennis stukken waardevoller voor de maatschappij zijn dan intelligente mensen die iets niet afmaken e.d.
Aansluitend daarop: http://www.elsevier.nl/Ca(...)tie-ELSEVIER242302W/
Ja, ik generaliseer.
pi_124481737
quote:
3s.gif Op maandag 25 maart 2013 11:37 schreef Re het volgende:

[..]

mja, denk het dus niet, maximaal presteren is weer een andere curve, een subjectieve natuurlijk. Maar warom moet een maatschappij gemaximaliseerd worden, en wie heeft daar baat bij. verder zou een gemaximaliseerde maatschappij ook veel problemen gaan geven aangezien iedereen maximaal presteert
Het gaat me niet om extremen; als robots het onderste uit de kan halen.
Het gaat me er puur om dat veel mensen in een positie gedwongen worden waarin ze een keuze moeten maken voor de rest van hun leven. Die keuze leidt vaak tot twee dingen, enerzijds 'settling for less' (iets dat invloed heeft op hun geluk en de voldoening die ze uit hun werk halen, alsook de kwaliteit van het afgeleverde werk), anderzijds dat je min of meer verplicht bent je te verbinden aan een beroep en weinig mogelijkheid hebt daar later nog verandering in aan te brengen (met dezelfde resultaten als voorgenoemde). Ik zeg ook niet dat het makkelijk is om zoiets te veranderen, ik zeg alleen dat het in mijn ogen interessant is om na te denken over een maatschappij waarin die beperkingen er niet zijn. Puur theoretisch, hypothetisch.
pi_124481767
En dat alles uiteindelijk aankomt op hard werken is natuurlijk evident. Mensen die nergens moeite in steken zijn niet nuttig, dat spreekt voor zich. Hoe intelligent dan ook.
pi_124481865
quote:
0s.gif Op maandag 25 maart 2013 13:46 schreef lateralize het volgende:
Ik zeg ook niet dat het makkelijk is om zoiets te veranderen, ik zeg alleen dat het in mijn ogen interessant is om na te denken over een maatschappij waarin die beperkingen er niet zijn. Puur theoretisch, hypothetisch.
Zo'n maatschappij zou waarschijnlijk voor het individu beter zijn, maar voor de maatschappij als geheel slechter.

quote:
0s.gif Op maandag 25 maart 2013 13:46 schreef lateralize het volgende:
En dat alles uiteindelijk aankomt op hard werken is natuurlijk evident. Mensen die nergens moeite in steken zijn niet nuttig, dat spreekt voor zich. Hoe intelligent dan ook.
Ik denk dat dat voor veel mensen in onze samenleving niet zo evident is.
Ja, ik generaliseer.
pi_124481984
Neuh klopt maar in dit topic zou dat wel evident moeten zijn. Alleen al door het percentage intelligente falers hier :P Mezelf incluis ;)
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')