[Tukkers op FOK!] #997 Omdat het kan.

Hoe lang zit je daar dan Drizzt?

Gaat hier wel goed ja

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:30 schreef Cue_ het volgende:
Hoe lang zit je daar dan Drizzt?

Nu zo'n 1,5 week en heb nog 2,5 week te gaan. Was aan het begin afgesproken dat het sowieso maximaal een maand is aangezien ik op 26 april weer in Borne woon.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:32 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Fijn Voel je je ook al wat beter?

Heel ietsje ja Ben iig niet meer zo lamlendig als pak 'em beet 2 weken geleden. Ben er nog lang niet, maar ik zit iig al op de goede weg

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:35 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Fijn

Nog even flink doorzetten en dan ben ik weer fit genoeg om je te kontneukn.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:27 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Overigens;
Bestek kan je vragen, kan je gewoon krijgen.

Dat weet ik niet. Staat nergens aangegeven en het wordt niet aan me gevraagd bij de counter.

quote:

Normaal komt er altijd gezeik dat er te weinig sla op zit, maargoed, Nederlanders moeten altijd klagen.

Dat doen ze zeker.

quote:

Voor de QP zou je extra zout en peper kunnen vragen.

Zie bestek. Ik weet het als niet-reguliere klant niet.

quote:

Bestel je je cola zonder ijs? Dat scheelt al een hoop. Anders kan je ook wat anders bestellen dan een cola. We hebben genoeg andere dranken.

Dat kan ik volgend jaar wel een keer doen. Wellicht is dat toch beter.

quote:

Ofterwijl; al je punten zijn waardeloos.

Dat vind ik niet zo klantvriendelijk van je.

M'n oma ook maar even belletje gedaan om te bedanken

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:38 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ehm..

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:48 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Gewoon neuken is goed hoor Kontneuken niet

Vooruit dan maar.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:54 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Lekker ding

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:57 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Zeg jij

Inderdaad

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:59 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ik heb trouwens dé opleiding gevonden die mij toch kan opleiden tot mijn droombaan

Vertel!

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:59 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ik heb trouwens dé opleiding gevonden die mij toch kan opleiden tot mijn droombaan

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:01 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Integrale Veiligheidskunde Kan ik toch rechercheur worden

Heuj

Drizzt, je gevoel voor humor wordt daar in ieder geval niet aangetast merk ik

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:01 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Integrale Veiligheidskunde Kan ik toch rechercheur worden

Ah dat deed een oud collega ook. Mooie verhalen over gehoord en dat lijkt me een leuke tak. Ik zit de laatste tijd een beetje te kijken naar criminilogie. Maar dat is alleen nog oriënteren.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:05 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ja, Criminologie lijkt me ook zo mooi Maar dat is alleen WO toch?

Zie verschillende dingen.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:05 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ja, Criminologie lijkt me ook zo mooi Maar dat is alleen WO toch?

Dat is toch Crime Science @ Saxion? http://www.saxion.nl/cs

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:05 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Ja, Criminologie lijkt me ook zo mooi Maar dat is alleen WO toch?

Heb daar wel eens een korte collega over gehad op het HBO.. was een minor ofzo die je dan kon doen.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:08 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Crime Science kan ik niet studeren. Omdat ik geen scheikunde, wiskunde en natuurkunde op havo niveau heb en aankan

Ow oke, zo ver was ik nog niet qua lezen Ben je klaar dan met je huidige opleiding of mis ik wat?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:09 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Heb daar wel eens een korte collega over gehad op het HBO.. was een minor ofzo die je dan kon doen.

Wat heb jij met minderjarige midgets?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:12 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Wat heb jij met minderjarige midgets?

Wie zegt trouwens iets over minderjarig?

Nee heb ook niet het juiste. Maar vanuit integrale Veiligheidskunde moet het kunnen?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:10 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ja, een minor en een master geloof ik. Maar die kan ik beide doen bij Integrale Veiligheidskunde, waardoor ik mij specialiseer tot rechercheur

"Calling all units, we have a situation in J's bed. First come, first serve."

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:15 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Sinds ik weet dat ik dat kan studeren

Ik zou willen dat ik dat al door had .

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:17 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Heeft mij ook 2,5 jaar aan studie voor niets gekost

Ik heb 4 jaar ICT gedaan voordat ik er achter kwam dat het niks voor mij was om de hele dag op kantoor te zitten en naar een scherm te staren De bieb is veel leuker

Oeh, ik zat net even naar de OP te kijken en bedacht me dat dat plaatje over een maandje ofzo aangepast moet worden

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:23 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Ik heb 4 jaar ICT gedaan voordat ik er achter kwam dat het niks voor mij was om de hele dag op kantoor te zitten en naar een scherm te staren De bieb is veel leuker

Komt me deels bekend voor.

En ja de OP weg met Hulst.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:27 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Ik kom heeeeel misschien ook weer in Enschede wonen.

Heb je certificaten van je afgebroken studie dan ofzo?

Enschede

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:13 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

"Calling all units, we have a situation in J's bed. First come, first serve."

Go go gadget dick...

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:27 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Ik kom heeeeel misschien ook weer in Enschede wonen.

quote:

Ik moet even kijken of ik op het Saxion ook in het tweede jaar kan instromen. Anders blijf ik in Amersfoort.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:27 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Ik kom heeeeel misschien ook weer in Enschede wonen. Ik moet even kijken of ik op het Saxion ook in het tweede jaar kan instromen. Anders blijf ik in Amersfoort.

Ik heb nog wel een kamer 'te huur'.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:30 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Go go gadget dick...

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:29 schreef Cue_ het volgende:
Enschede

Scootmobielen!
Busbanen!
PVDA!

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:31 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Vrij naar Eminem's As The World Turns.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:35 schreef 100% Tukker het volgende:
Cue_
Cue_
Cue_

Wat lief

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:35 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

Dankje. Maar nee.

BAM!

Je hoorde die droom gewoon uit rlkaar spatten...

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:40 schreef Kreator het volgende:
Je hoorde die droom gewoon uit rlkaar spatten...

En het roestige mes dat in je rug werd gestoken... en dat ze hem dan ook nog even ronddraait... omdat het kan...

Sinds maandag dus beetje over na te denken of ik eventueel serieus van baan zou willen switchen momenteel. Mocht het daartoe leiden.
Vind het lastig waarom heb ik daarin nou geen grote ambities ofzo.. zou een hoop gedoe schelen

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:46 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

En het roestige mes dat in je rug werd gestoken... en dat ze hem dan ook nog even ronddraait... omdat het kan...

Precies, ze komt mooi bij mij in bed te liggen.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:01 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Niet jezelf dwingen om nu iets te kiezen. Bij mij kwam het ook per toeval op mijn pad en dacht ik 'verrek, dát wil ik doen!'. Op den duur schiet je wel iets te binnen, spreek je iemand die je erover verteld of vind je op een andere manier toevallig wat je écht wil doen, maar dwing je zelf niet af om nu al een keuze te maken. Zeker niet als je al een baan hebt.

Nouja een vriend van me kwam aanzetten met een functie die opzich wel interessant is. Ondanks dat de functie momenteel vergeven lijkt te zijn, wil die manager alsnog wel m'n CV en motivatiebrief.

In dit geval zou dus die vriend van me een goed woordje voor me kunnen doen en zou het het allemaal wat kunnen versoepelen.

Daarbij weet ik ook dat waar ik nu zit niet voor eeuwig is en het ook wel goed is voor mij om iets anders te gaan doen.

en wat ik écht wil.. ik heb geen idee, ook nooit gehad. Dus verwacht ook niet dat dat komt.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 13:50 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Vuige sadist.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:02 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Precies, ze komt mooi bij mij in bed te liggen.

Ik gun het je.

_{Al weet ik niet of Nath's anus er blij mee zal zijn.}

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:03 schreef Cue_ het volgende:

en wat ik écht wil.. ik heb geen idee, ook nooit gehad. Dus verwacht ook niet dat dat komt.

Ik weet het wel, maar echt realistisch is het niet.

Bij twijfel gewoon niet doen.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:05 schreef 100% Tukker het volgende:
Ik weet het wel, maar echt realistisch is het niet.

Bij twijfel gewoon niet doen.

Messie worden?

Kan natuurlijk altijd een brief schrijven en kijken wat er evt voor mogelijkheden zijn. Maar dan komt het wel ineens dichtbij
En ben een schijtert eerste klas

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:06 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Messie worden?

Kan natuurlijk altijd een brief schrijven en kijken wat er evt voor mogelijkheden zijn. Maar dan komt het wel ineens dichtbij
En ben een schijtert eerste klas

Je verliest er toch niks door? En kan er alleen maar door winnen. Dus waarom niet een sprong in het diepe?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:09 schreef Daywalk3r het volgende:
Je verliest er toch niks door? En kan er alleen maar door winnen. Dus waarom niet een sprong in het diepe?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:06 schreef Cue_ het volgende:

En ben een schijtert eerste klas

En dat ik nu een motivatiebrief moet gaan schrijven

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:06 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Messie worden?

Kan natuurlijk altijd een brief schrijven en kijken wat er evt voor mogelijkheden zijn. Maar dan komt het wel ineens dichtbij
En ben een schijtert eerste klas

Zit er met mijn leeftijd niet meer in, zo'n voetbalcarrière. Misschien kan ik nog een jaartje pinchhitter worden bij Telstar, maar dan houdt het wel op.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:12 schreef 100% Tukker het volgende:
Zit er met mijn leeftijd niet meer in, zo'n voetbalcarrière.

Vroeger wel geprobeerd?

Keuken zit er bijna in. Nog 1 horde... blad rechts is langer dan geplanned. Moet gezaagd worden..

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:27 schreef Kreator het volgende:
Keuken zit er bijna in. Nog 1 horde... blad rechts is langer dan geplanned. Moet gezaagd worden..

FOR THE HORDE!

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:27 schreef Kreator het volgende:
Keuken zit er bijna in. Nog 1 horde... blad rechts is langer dan geplanned. Moet gezaagd worden..

Komt wel goed schatje

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 12:41 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

Je weet het niet, omdat je er niet naar vraagt Als wij álles moeten gaan aanwijzen, zijn we daar drukker mee dan met jou zo snel mogelijk je eten bezorgen.

Ik wil hier toch heel even op terugkomen, Nath. Over dat bestek en zo.

Kijk, ik bestel als onwetende Mac-bezoeker een voor mij onbekende burger. Ik krijg het ding geserveerd in zo'n kartonnen doosje. Ik loop met het doosje naar een vrije plek en ga hoopvol zitten, snakkend om de burger tussen mijn lipjes te proppen. Ik open het doosje en zie tot mijn verbazing dat er wel erg veel sla op zit. Optimist als ik ben, tracht ik het ding toch zonder te soppen/morsen op te eten, maar uiteraard gaat dat niet. Alles flikkert bij wijze van op mijn tray. Mijn fijne motoriek is immer niet zo heel erg ontwikkeld omdat ik een lompe boer ben. Omdat ik toch graag dagelijks wat groenvoer binnenkrijg en ik voor de gehele burger heb betaald, wil ik de gevallen sla wel graag opeten op een nette manier. Moet ik dan mijn burger laten staan, helemaal teruglopen naar de counter om daar bestek te vragen? Terwijl er misschien 100 mensen voor de counter staan te wachten. Als ik daarop moet wachten wordt mijn burger koud en voordringen wil ik niet. Of kan ik dan gewoon mijn hand opsteken of zo, zodat een Mac-medewerker mij komt helpen met mijn problemen.

Niet om te zeuren of zo, maar ik vind het een beetje de omgekeerde wereld.

Bij een echt restaurant (wat de Mac pretendeert te zijn als ik het uithangbord mag geloven) ligt het bestek (maar ook peper en zout) reeds op de tafels.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:16 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Vroeger wel geprobeerd?

Nee, ik ging op m'n 17e liever met m'n matties hangen op straat met een dikke blow.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:30 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Ik wil hier toch heel even op terugkomen, Nath. Over dat bestek en zo.

Kijk, ik bestel als onwetende Mac-bezoeker een voor mij onbekende burger. Ik krijg het ding geserveerd in zo'n kartonnen doosje. Ik loop met het doosje naar een vrije plek en ga hoopvol zitten, snakkend om de burger tussen mijn lipjes te proppen. Ik open het doosje en zie tot mijn verbazing dat er wel erg veel sla op zit. Optimist als ik ben, tracht ik het ding toch zonder te soppen/morsen op te eten, maar uiteraard gaat dat niet. Alles flikkert bij wijze van op mijn tray. Mijn fijne motoriek is immer niet zo heel erg ontwikkeld omdat ik een lompe boer ben. Omdat ik toch graag dagelijks wat groenvoer binnenkrijg en ik voor de gehele burger heb betaald, wil ik de gevallen sla wel graag opeten op een nette manier. Moet ik dan mijn burger laten staan, helemaal teruglopen naar de counter om daar bestek te vragen? Terwijl er misschien 100 mensen voor de counter staan te wachten. Als ik daarop moet wachten wordt mijn burger koud en voordringen wil ik niet. Of kan ik dan gewoon mijn hand opsteken of zo, zodat een Mac-medewerker mij komt helpen met mijn problemen.

Niet om te zeuren of zo, maar ik vind het een beetje de omgekeerde wereld.

Bij een echt restaurant (wat de Mac pretendeert te zijn als ik het uithangbord mag geloven) ligt het bestek (maar ook peper en zout) reeds op de tafels.

Je kan ook gewoon eerst je burger opeten, dan naar de counter lopen, evt wachten op je beurt en dan bestek vragen.. want je sla hoef je toch niet warm op te eten

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:33 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Je kan ook gewoon eerst je burger opeten, dan naar de counter lopen, evt wachten op je beurt en dan bestek vragen.. want je sla hoef je toch niet warm op te eten

Maar dan loop je weer het risico (als je alleen bent), dat de schoonmaak-Turk mijn tray + gevallen sla opruimt omdat ik als klant niet meer op die plek zit maar wortel sta te schieten voor een counter.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:40 schreef 100% Tukker het volgende:
Maar dan loop je weer het risico (als je alleen bent), dat de schoonmaak-Turk mijn tray + gevallen sla opruimt omdat ik als klant niet meer op die plek zit maar wortel sta te schieten voor een counter.

Bakje met sla meenemen in je hand

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:40 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Maar dan loop je weer het risico (als je alleen bent), dat de schoonmaak-Turk mijn tray + gevallen sla opruimt omdat ik als klant niet meer op die plek zit maar wortel sta te schieten voor een counter.

Gewoon niet naar de mc gaan en thuis een veganistische burger bereiden

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:30 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Ik wil hier toch heel even op terugkomen, Nath. Over dat bestek en zo.

Kijk, ik bestel als onwetende Mac-bezoeker een voor mij onbekende burger. Ik krijg het ding geserveerd in zo'n kartonnen doosje. Ik loop met het doosje naar een vrije plek en ga hoopvol zitten, snakkend om de burger tussen mijn lipjes te proppen. Ik open het doosje en zie tot mijn verbazing dat er wel erg veel sla op zit. Optimist als ik ben, tracht ik het ding toch zonder te soppen/morsen op te eten, maar uiteraard gaat dat niet. Alles flikkert bij wijze van op mijn tray. Mijn fijne motoriek is immer niet zo heel erg ontwikkeld omdat ik een lompe boer ben. Omdat ik toch graag dagelijks wat groenvoer binnenkrijg en ik voor de gehele burger heb betaald, wil ik de gevallen sla wel graag opeten op een nette manier. Moet ik dan mijn burger laten staan, helemaal teruglopen naar de counter om daar bestek te vragen? Terwijl er misschien 100 mensen voor de counter staan te wachten. Als ik daarop moet wachten wordt mijn burger koud en voordringen wil ik niet. Of kan ik dan gewoon mijn hand opsteken of zo, zodat een Mac-medewerker mij komt helpen met mijn problemen.

Niet om te zeuren of zo, maar ik vind het een beetje de omgekeerde wereld.

Bij een echt restaurant (wat de Mac pretendeert te zijn als ik het uithangbord mag geloven) ligt het bestek (maar ook peper en zout) reeds op de tafels.

Does not compute.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:40 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Bakje met sla meenemen in je hand

Maar daar zitten dus allemaal klodders honing-mosterdsaus op. Heb ik mijn jatten onder de saus. Ook niet de bedoeling.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:46 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Maar daar zitten dus allemaal klodders honing-mosterdsaus op. Heb ik mijn jatten onder de saus. Ook niet de bedoeling.

Hoe besmeur jij de onderkant en bovenkant van t bakje met de saus?

daarbij kan je ook de hele tray meenemen he

met het smerige bakje daar gewoon op.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 11:58 schreef 100% Tukker het volgende:

Eén die je zelf hebt gemaakt?

Slechts één keer een trojan geschreven

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

De ironie is dat ik iets opzocht wat 20 jaar geleden gesloopt is toen ik tegen deze nieuwe trojan aanliep. Als bejaarde Enschedeër ken je ongetwijfeld de Wethouder Nijkampbrug nog. Wat een mooi uitzicht was dat

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:48 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Hoe besmeur jij de onderkant en bovenkant van t bakje met de saus?

De sla ligt op mijn tray en dat moet ik dan eerst in het doosje scheppen met mijn klauwen.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:55 schreef ACT-F het volgende:

[..]

De ironie is dat ik iets opzocht wat 20 jaar geleden gesloopt is toen ik tegen deze nieuwe trojan aanliep. Als bejaarde Enschedeër ken je ongetwijfeld de Wethouder Nijkampbrug nog. Wat een mooi uitzicht was dat

Weth.Nijkampbrug

Zeker kan ik me die herinneren. Was een mooie brug over de Zuiderval geweest, maar ja... het moest weer gesloopt worden hè. Kost wat, maar dan heb je ook niks.

Stelletje zeikwijven met dat gejammer op de mac hier Ga naar binnen, vreet wat je kunt en rot dan weer op

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:05 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

De sla ligt op mijn tray en dat moet ik dan eerst in het doosje scheppen met mijn klauwen.

Neem dan je tray mee zoals ik zei

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:06 schreef 100% Tukker het volgende:
Zeker kan ik me die herinneren. Was een mooie brug over de Zuiderval geweest, maar ja... het moest weer gesloopt worden hè. Kost wat, maar dan heb je ook niks.

Eanske, de bruggenslopers Nog zo'n video van dezelfde maker, een mooi idyllisch tunneltje (Twekkelertunnel), nu gewoon dichtgemetseld

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:11 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Neem dan je tray mee zoals ik zei

Ja, dat mag dan ongetwijfeld weer niet vanwege de hygiëne.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:12 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Eanske, de bruggenslopers Nog zo'n video van dezelfde maker, een mooi idyllisch tunneltje (Twekkelertunnel), nu gewoon dichtgemetseld

bouwhuis2

Hmmm, waar zat die ook alweer.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:33 schreef 100% Tukker het volgende:
Ja, dat mag dan ongetwijfeld weer niet vanwege de hygiëne.

Je mag niet met je tray lopen?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:46 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Je mag niet met je tray lopen?

Het zou me niks verbazen.

Als ik Nath mag geloven doet de Mac er alles aan om vooral niet ergens voor aansprakelijk te worden gehouden.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:09 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:
Stelletje zeikwijven met dat gejammer op de mac hier Ga naar binnen, vreet wat je kunt en rot dan weer op

Het is Mc, Jizzt. Niet Mac.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:48 schreef 100% Tukker het volgende:

Het zou me niks verbazen.

Als ik Nath mag geloven doet de Mac er alles aan om vooral niet ergens voor aansprakelijk te worden gehouden.

Dan zouden ze je tray naar je tafeltje moeten brengen zoals een echt restaurant betaamt

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:48 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Dan zouden ze je tray naar je tafeltje moeten brengen zoals een echt restaurant betaamt

"Hallo, hier is uw bacterie- en virusvrije burger."

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:57 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ik heb gewoon geen zin om hierop in te gaan. Doe het er maar mee.

Ach, ik plaag je toch gewoon een beetje!



* 100% Tukker kietelt Nath in haar zij.

Sorry.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:33 schreef 100% Tukker het volgende:

Hmmm, waar zat die ook alweer.

Naast de tunnel van de Lambertus Buddestraat. Vroeger liep er een spoorlijn langs de Westerval wat ooit naar Boekelo ging. Dit is gezien richting de Parkweg, met rechts de Hendrik ter Kuilestraat:





Vroeger Stelletje opa's op een bankje

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:59 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Je probeert het nu wel echt uit te lokken he? Ga dan verdomme gewoon niet naar de Mc. Klootzak.

(als minder lange TOFfer snap ik deze felle reactie niet echt )

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:59 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Je probeert het nu wel echt uit te lokken he? Ga dan verdomme gewoon niet naar de Mc. Klootzak.

Hap niet zo

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:01 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ik ben het gewoon even zat. En ik heb koppijn. Klaar.

Kusje op je hoofd

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:01 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ik ben het gewoon even zat.

Ja, dat ben je.

Sorry. Bedoelde het niet zo.

* 100% Tukker trekt zich terug op zolderkamer.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:59 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Naast de tunnel van de Lambertus Buddestraat. Vroeger liep er een spoorlijn langs de Westerval wat ooit naar Boekelo ging. Dit is gezien richting de Parkweg, met rechts de Hendrik ter Kuilestraat:

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

Vroeger Stelletje opa's op een bankje

Moet toch even Google Mapsen om het te plaatsen.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:07 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Dat zeg je elke keer. Maar moge het even duidelijk zijn dat dit dan echt de laatste keer is.

Als het aan mij ligt wel. Was verder niet persoonlijk hoor, wilde gewoon even zeuren en een (domme) 'discussie' proberen te starten.

quote:

Nu steek ik me verdomme een joint op

Pass it to the left.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:06 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Moet toch even Google Mapsen om het te plaatsen.

En gevonden? Ik bedoel niet de Mac hè.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 15:59 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Naast de tunnel van de Lambertus Buddestraat. Vroeger liep er een spoorlijn langs de Westerval wat ooit naar Boekelo ging. Dit is gezien richting de Parkweg, met rechts de Hendrik ter Kuilestraat:

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

Vroeger Stelletje opa's op een bankje

Volgens mij is dat van voor mijn tijd. Ik kan me een klein stukje spoor langs de Westerval nog wel herinneren (tussen de Parkweg en de Volksparksingel), maar die tunnel en zo zegt mij niks. Maar dat kan ook aan de overmatige thc-consumptie liggen.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:12 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Weet ik wel. Maar elke keer als ik hier weer eens om de hoek kom kijken begin je te zeuren over de Mc, en lok je elke keer een 'domme discussie' uit. Ben daar nu echt klaar mee.

Duidelijk. Won't happen again.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:18 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Fijn, dankje

You're welcome.

Je weet gelukkig dat ik eigenlijk een heel lief mannetje ben hè.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:15 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Volgens mij is dat van voor mijn tijd. Ik kan me een klein stukje spoor langs de Westerval nog wel herinneren (tussen de Parkweg en de Volksparksingel), maar die tunnel en zo zegt mij niks. Maar dat kan ook aan de overmatige thc-consumptie liggen.

1990 is jouw tijd opa Die tunnel was goed verstopt in de bosjes, vandaar Die lijn ging langs de Rigtersbleek, Hartman, kruiste de Tubantiasingel en ging richting het station:



Kruising Tubantiasingel, met links de huidige SNT. Verder links buiten beeld een afgebrande Mac.

Julliekunnen wel een kiss and make up doen op mijn housewarming. .

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:24 schreef ACT-F het volgende:

[..]

1990 is jouw tijd opa Die tunnel was goed verstopt in de bosjes, vandaar Die lijn ging langs de Rigtersbleek, Hartman, kruiste de Tubantiasingel en ging richting het station:

[ afbeelding ]

Kruising Tubantiasingel, met links de huidige SNT. Verder links buiten beeld een afgebrande Mac.

Het begint een beetje naar boven te komen. Hier ligt het tracé dus min of meer parallel aan de huidige spoorbaan (op de foto rechts)?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:32 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Het begint een beetje naar boven te komen. Hier ligt het tracé dus min of meer parallel aan de huidige spoorbaan (op de foto rechts)?

Klopt helemaal. Op de achtergrond zie je een koploper staan. Waar nu Menzis is was vroeger een smoezelig spooremplacement. Maar dat is echt heel vage jeugdherinnering.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:25 schreef Kreator het volgende:
Julliekunnen wel een kiss and make up doen op mijn housewarming. .

Alsof daar ook maar iemand naartoe wil gaan

Ik was daarnet even een bakkie thee gaan halen in het keukentje. De radio stond aan en je hoorde "het is een nacht" van Guus Meeuwis. Ik dacht: "weet je waar dat over gaat? Kontneukn", en toen moest ik giechelen

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:44 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:
Ik was daarnet even een bakkie thee gaan halen in het keukentje. De radio stond aan en je hoorde "het is een nacht" van Guus Meeuwis. Ik dacht: "weet je waar dat over gaat? Kontneukn", en toen moest ik giechelen

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:44 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:
Ik was daarnet even een bakkie thee gaan halen in het keukentje. De radio stond aan en je hoorde "het is een nacht" van Guus Meeuwis. Ik dacht: "weet je waar dat over gaat? Kontneukn", en toen moest ik giechelen

Interpret

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:38 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Klopt helemaal. Op de achtergrond zie je een koploper staan. Waar nu Menzis is was vroeger een smoezelig spooremplacement. Maar dat is echt heel vage jeugdherinnering.

Ik zag het net ja!

Vaag is een understatement. Raar dat dat soort dingen zo snel vervagen.

Een jaar geleden heb ik nog een avondje gesurft op een website met een fotoarchief van Enschede. Bijzonder leuk om die oude meuk weer te zien.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:45 schreef 100% Tukker het volgende:

Vaag is een understatement. Raar dat dat soort dingen zo snel vervagen.

Een jaar geleden heb ik nog een avondje gesurft op een website met een fotoarchief van Enschede. Bijzonder leuk om die oude meuk weer te zien.

Memories Dat heb ik vooral met dingen die er niet meer zijn; toch leuk om het weer terug te zien. Zoals het parkeerdek van de Irenegarage waar je steil naar boven reed om vervolgens ergens te parkeren te midden van een betonjungle. Prachtig vond ik dat

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:54 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Ik ben echt compleet vergeten hoe het Van Heekplein eruit zag voor ze het compleet op de schop gooiden. Ik weet ook echt niet meer hoelang geleden dat is, maar ik weet nog dat die plannen er toen waren om 'm te maken zoals die nu is en ik dacht 'Zonde, zoals 'ie nu is, is 'ie mooier '. Maar ik heb echt geen idee meer hoe het toen was.

Het was veel mooier, knusser Jij weet

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:54 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Ik ben echt compleet vergeten hoe het Van Heekplein eruit zag voor ze het compleet op de schop gooiden. Ik weet ook echt niet meer hoelang geleden dat is, maar ik weet nog dat die plannen er toen waren om 'm te maken zoals die nu is en ik dacht 'Zonde, zoals 'ie nu is, is 'ie mooier '. Maar ik heb echt geen idee meer hoe het toen was.

http://www.totzoverensche(...)ption=on&keywords=on

Ik mis de Boulevard.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:54 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Memories Dat heb ik vooral met dingen die er niet meer zijn; toch leuk om het weer terug te zien. Zoals het parkeerdek van de Irenegarage waar je steil naar boven reed om vervolgens ergens te parkeren te midden van een betonjungle. Prachtig vond ik dat

Lekker parkeren in de vislucht.

En toen kon je bij de patatkraam aldaar patat eten uit zo'n 'ijscohoorn'. Een revolutionaire uitvinding was dat!

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:58 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Lekker parkeren in de vislucht.

En toen kon je bij de patatkraam aldaar patat eten uit zo'n 'ijscohoorn'. Een revolutionaire uitvinding was dat!

Die lucht! Legendarisch Als je een gebakken vis bestelde werd je in het Duits aangesproken, en dat terwijl ik toch echt geen snor heb

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:58 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ja, ik weet dus alleen niet meer hoe het eruit zag

[..]

Kan het daar zo gauw niet vinden

Niets van vlak voor de verbouwing nee. Klote, laatst zag ik daar nog een mooie overzichtsfoto van, maar die kan ik zo snel niet weer vinden.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:58 schreef TheGirlNextDoor het volgende:

[..]

Ja, ik weet dus alleen niet meer hoe het eruit zag

[..]

Kan het daar zo gauw niet vinden

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:06 schreef ACT-F het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Ja, die ja!



Toen kon je nog gewoon op de markt parkeren met je stalen ros.

Dat kan ik me niet eens herinneren

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:00 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Die lucht! Legendarisch Als je een gebakken vis bestelde werd je in het Duits aangesproken, en dat terwijl ik toch echt geen snor heb

Nee, echt Duits oog je niet nee. Had je een bruin hemd aan?

Ik ben jong

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 16:57 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

http://www.totzoverensche(...)ption=on&keywords=on

Ik mis de Boulevard.

Ja, toen het centrum nog autovriendelijk was Voor 2 gulden kon je de hele dag op parkeren op het parkeerdek. Tegenwoordig betaal je ¤20 voor een veel te duur aangelegde parkeergarage

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:08 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]



Nee, echt Duits oog je niet nee. Had je een bruin hemd aan?

Het was gewoon een Duitse invasie, overal Duitsers op de zaterdagmarkt

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:08 schreef Cue_ het volgende:
Ik ben jong

Teun en ik zaten toen al samen op die bankjes voor de Blokker te zeuren over de jeugd van tegenwoordig.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:08 schreef Cue_ het volgende:
Dat kan ik me niet eens herinneren

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:08 schreef Cue_ het volgende:
Ik ben jong

Hoe jong ben je dan?

"Die vervloekte rolschaatsers!"
"Stelletje vlerken!"

choppers van defensie over ons

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:11 schreef ACT-F het volgende:

Hoe jong ben je dan?

Lekker jong

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:09 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Ja, toen het centrum nog autovriendelijk was Voor 2 gulden kon je de hele dag op parkeren op het parkeerdek. Tegenwoordig betaal je ¤20 voor een veel te duur aangelegde parkeergarage

En daar bovenop nog de hotelkosten omdat je voor middernacht de stad niet uit bent met de auto.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:12 schreef Cue_ het volgende:
choppers van defensie over ons

Toe maar weer. Gewoon onder werktijd je laten dekken door militairen. Jij bent me er één!

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:14 schreef 100% Tukker het volgende:
Toe maar weer. Gewoon onder werktijd je laten dekken door militairen. Jij bent me er één!

Ik mistte ze

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:13 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Lekker jong

Moet nu aan jonge kaas denken, de kaasboeren zaten in het overdekte gedeelte van de markt

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:13 schreef 100% Tukker het volgende:

En daar bovenop nog de hotelkosten omdat je voor middernacht de stad niet uit bent met de auto.

Sinds de verbouwing kom ik daar ook niet meer

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:15 schreef ACT-F het volgende:

[..]



Moet nu aan jonge kaas denken, de kaasboeren zaten in het overdekte gedeelte van de markt

Jonge kaas is natuurlijk ook erg lekker!

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:15 schreef ACT-F het volgende:

[..]

Sinds de verbouwing kom ik daar ook niet meer

Ik heb er één keer geparkeerd.

Wat wel handig is aan die garage is dat je het van Heekplein ondergronds over kan steken tijdens een regenbui.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:16 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Zo, pizza in de oven

Dat ga ik zo ook maar eens maken. Pizza Hawai!

* 100% Tukker naar supermarkt loopt.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:16 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Jonge kaas is natuurlijk ook erg lekker!

Ik lust wel een bammetje

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:16 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Zo, pizza in de oven

Met jonge kaas

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:18 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Ik heb er één keer geparkeerd.

Wat wel handig is aan die garage is dat je het van Heekplein ondergronds over kan steken tijdens een regenbui.

Dat is wel ¤20 waard natuurlijk

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:18 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Dat ga ik zo ook maar eens maken. Pizza Hawai!

Met jonge kaas

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:19 schreef 100% Tukker het volgende:
* 100% Tukker naar supermarkt loopt.

Grolsch is in de aanbieding bij de Emté

Ik moet nog boodschappen doen... en de keuken achoonmaken. .
Bijna klaar die gast. Vanaf half acht vanmorhen. Nonstop.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:13 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Lekker jong

Te jong voor mij dus.

/moving on.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:48 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Te jong voor mij dus.

/moving on.

Wat is te jong?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 17:51 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Wat is te jong?

Kan niet echt een harde lijn trekken, maar alles onder de 25 ofzo

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 19:07 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Kan niet echt een harde lijn trekken, maar alles onder de 25 ofzo

goeiedag luitjes

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 19:18 schreef rulerofdeath het volgende:
goeiedag luitjes

Kearl

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 19:19 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Kearl

Justin

goed te passe?

ben net terug van een hele kleine vakantie naar oost duitsland.

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 19:07 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Kan niet echt een harde lijn trekken, maar alles onder de 25 ofzo

Ze heeft een prachtige leeftijd

ja hoi

de lente is begonnen met een laag sneeuw

nieuwe radio zit in de Ibiza

maar nu ga je ook weer kijken naar andere dingen die je aan kunt passen / mooier kunt maken

Mogge

Goedemorgen.
Een vader had twee zonen waarvan de oudste knap en verstandig was en zich overal wist aan te passen, de jongste echter was dom, begreep niets en kon niet leren. Als de mensen hem zagen zeiden zij: "Daar zal die vader nog last mee krijgen!" Als er iets te doen viel, dan moest de oudste het altijd opknappen. Maar wanneer zijn vader hem 's avonds laat ofwel 's nachts vroeg, iets te halen en de weg leidde dan over het kerkhof of een andere griezelige plek, dan antwoordde hij: "Och nee vader, daar ga ik niet heen, dat vind ik griezelig," want hij was bang. Of, wanneer er 's avonds bij het vuur verhalen verteld werden waarvan je kippenvel kreeg dan zeiden de toehoorders dikwijls: "O, wat griezelig!" De jongste zoon zat dan in een boek en hoorde het aan en kon maar niet begrijpen wat dat betekende. "Altijd zeggen zij, wat griezelig, wat griezelig! Ik vind het helemaal niet griezelig; dat zal wel weer zo'n kunst zijn waarvan ik niets begrijp."

Nu gebeurde het, dat zijn vader eens tot hem sprak: "Hoor eens, jij daar in de hoek, je wordt groot en sterk, jij moet ook iets leren om je brood mee te verdienen. Kijk eens hoe je broer zijn best doet, maar met jou is het boter aan de galg gesmeerd." - "Maar vader," antwoordde hij, "ik wil best wat leren, ja wat mij betreft zou ik graag leren griezelen, daar begrijp ik nog helemaal niets van." De oudste broer begon te lachen toen hij dat hoorde en dacht bij zichzelf: Mijn hemel, wat is mijn broer een domkop, daar komt nooit iets van terecht wie een haakje wil worden moet zich tijdig ombuigen. Zijn vader zuchtte en antwoordde: "Griezelen zal je wel leren, maar je brood zal je daarmee niet verdienen."

Kort daarop kwam de koster op bezoek; de vader klaagde zijn nood en vertelde dat zijn jongste zoon in alles zo slecht beslagen ten ijs kwam, hij wist niets en leerde niets. 'stel je voor, toen ik hem vroeg waarmee hij zijn brood wilde verdienen zei hij warempel dat hij wilde leren griezelen." - "Als dat alles is," antwoordde de koster, "dan kan hij dat wel bij mij leren, stuur hem maar naar mij toe, ik zal hem wel bijschaven." De vader vond het best, want hij dacht: Dan wordt die jongen toch nog een beetje bijgewerkt. De koster nam hem dus in huis en hij moest de klok luiden. Na een paar dagen wekte de koster hem om middernacht en zei tegen hem dat hij moest opstaan, in de kerktoren klimmen en de klok luiden. Ik zal jou wel eens leren griezelen, dacht de koster en liep heimelijk vooruit. Toen de jongen boven kwam en zich omkeerde om het klokkentouw te grijpen zag hij op de trap tegenover het galmgat een witte gedaante staan. "Wie is daar," riep hij, maar de gedaante gaf geen antwoord en bewoog zich niet. "Geef antwoord," riep de jongen, "of maak dat je wegkomt, je hebt hier 's nachts niets te maken." Maar de koster bleef onbeweeglijk staan, opdat de jongen zou denken dat hij een spook was. De jongen riep voor de tweede maal: "Wat moet je hier? Spreek, als je een eerlijke kerel bent, of ik gooi je de trap af." De koster dacht: Het zal wel niet zo ernstig gemeend zijn, hield zich stil en stond daar alsof hij van steen was. Toen maande de jongen hem voor de derde maal en toen dat ook tevergeefs was, nam hij een aanloop en gooide het spook de trap af. Het viel tien treden naar beneden en bleef in een hoek liggen. Daarop luidde de jongen de klok, liep naar huis en zonder een woord te zeggen ging hij naar bed en sliep verder. De vrouw van de koster wachtte een hele tijd op haar man, maar hij kwam niet terug. Tenslotte werd zij bang, wekte de jongen en vroeg: "Weet je niet waar mijn man gebleven is? Hij is voor jou de toren opgegaan. "Nee," antwoordde de jongen, "maar er stond iemand op de trap tegenover het galmgat en omdat hij geen antwoord gaf en ook niet weg ging, heb ik hem voor een boef aangezien en hem de trap afgegooid. Gaat u er maar heen, dan zult u zien of hij dat was; het zou me spijten." De vrouw holde weg en vond haar man die in een hoek lag te jammeren en een been had gebroken.

Zij droeg hem naar beneden en spoedde zich daarna met luid misbaar naar de vader van de jongen. "Uw zoon," riep zij, "heeft groot onheil aangericht, hij heeft mijn man van de trap gegooid zodat hij een been gebroken heeft. Haal die deugniet bij ons weg!" De vader schrok, liep er snel heen en schold de jongen uit: "Wat zijn dat voor goddeloze streken, die moet de duivel je ingeblazen hebben." - "Vader," antwoordde hij, "luister nou eens even: ik ben geheel onschuldig, hij stond daar midden in de nacht als iemand die kwaad in de zin heeft. Ik wist niet wie het was en heb hem driemaal gemaand te spreken of weg te gaan." - "Ach," sprak de vader, "met jou beleef ik niets dan narigheid, ga uit mijn ogen, ik wil je niet meer zien." - "Ja vader, heel graag. maar wacht tot het dag is, dan ga ik erop uit om te leren griezelen, dan kan ik toch iets waarmee ik mijn brood kan verdienen." - "Leer wat je wilt," sprak de vader, "het is mij om het even. Hier heb je vijftig daalders, ga daarmee de wijde wereld in en zeg aan niemand waar je vandaan komt en wie je vader is, want ik schaam mij voor je." - "Ja vader, zoals u wilt, als u niet meer van mij verlangt dan dat, dan kan ik mij daar gemakkelijk aan houden."

Toen de dag aanbrak, stak de jongen de vijftig daalders in zijn zak, ging de grote weg op en sprak steeds voor zich heen: "Kon ik maar griezelen, kon ik maar griezelen." Er kwam een man aan die het gesprek dat de jongen met zichzelf voerde hoorde, en toen ze een stuk verder waren en de galg konden zien zei de man tegen hem: "Zie je, daar is de boom waar er zeven bruiloft gevierd hebben met de dochter van de touwslager en nu leren zij vliegen, ga daaronder zitten en wacht tot de nacht invalt, dan leer je wel griezelen." - "Als het anders niet is," antwoordde de jongen, "dan is dat gemakkelijk gedaan; maar als ik zo snel leer griezelen, dan krijg jij mijn vijftig daalders, kom morgen maar bij mij terug." Toen liep de jongen naar de galg, ging eronder zitten en wachtte tot de avond viel. En omdat hij het koud had maakte hij een vuur aan, maar te middernacht werd de wind zo koud dat hij het ondanks het vuur niet warm kon krijgen. En toen de wind de gehangenen tegen elkaar sloeg zodat ze heen en weer bewogen, dacht hij: Ik heb het hier beneden al zo koud, wat zullen die daar boven rillen van de kou. En omdat hij een medelijdend hart had, zette hij de ladder tegen de galg, klom naar boven, knoopte de een na de ander los en haalde ze alle zeven naar beneden. Daarop pookte hij het vuur op, blies het aan en zette hen er omheen, zodat zij zich konden warmen. Doch zij zaten daar maar en bewogen zich niet en hun kleren vatten vlam. Toen zei hij: "Let een beetje op, anders breng ik jullie weer naar boven." De doden echter hoorden niets, zwegen en lieten hun lompen verbranden. Toen werd hij boos en zei: "Als jullie niet wilt opletten dan kan ik er ook niets aan doen, ik heb geen zin met jullie te verbranden," en hij hing ze een voor een weer op. Daarna ging hij bij zijn vuur zitten en sliep in en de volgende morgen kwam de man bij hem om die vijftig daalders en sprak: "Nou, weet je nu wat griezelen is?" - "Nee," antwoordde hij, "hoe zou ik dat weten? Die daarboven hebben hun mond niet opengedaan en zij waren zo dom dat zij die paar oude lappen die zij aan hun lijf hebben, lieten verbranden." - Toen begreep de man dat hij die dag geen vijftig daalders zou beuren. Hij ging weg en sprak: "Zo iemand heb ik nog nooit ontmoet."

De jongen ging ook zijns weegs en begon weer voor zich uit te mompelen: "Ach, als ik maar kon griezelen, ach, griezelde ik maar." Dat hoorde een voerman die achter hem aankwam en hij vroeg: "Wie ben jij?" - "Dat weet ik niet," antwoordde de jongen. De voerman vroeg verder: "Waar kom je vandaan?" - "Dat weet ik niet." - "Wie is je vader?" - "Dat mag ik niet zeggen." - "Wat brom je toch steeds in je baard?" - "Nou," zei de jongen, "ik zou willen griezelen, maar niemand kan het mij leren." - "Laat dat domme geklets," sprak de voerman, "kom ga met mij mee, ik zal zien dat ik je onderdak verschaf." De jongen ging met de voerman mee en 's avonds kwamen zij bij een herberg waar zij wilden overnachten. Toen sprak hij bij het binnentreden van de gelagkamer weer hardop: "Kon ik maar griezelen, kon ik maar griezelen." De waard die het hoorde, begon te lachen en sprak: "Als je daar behoefte aan hebt, dan is er hier wel gelegenheid voor." - "Ach, wees stil," zei de waardin, "al meer dan één eigenwijze jonge man heeft er met zijn leven voor geboet, het zou jammer zijn van die mooie ogen als die het daglicht niet meer zouden zien." Maar de jongen zei: "Al is het nog zo moeilijk, ik wil het nu eenmaal leren, daarom ben ik erop uitgetrokken." Hij liet de waard dan ook niet met rust voor deze vertelde dat niet ver daar vandaan een betoverd slot stond waar iemand wel kon leren wat griezelen was, als hij maar drie nachten in dat slot wilde waken. De koning had aan degene die het wilde wagen zijn dochter tot vrouw beloofd en dat was de schoonste jonkvrouw die door de zon beschenen werd. In het slot waren ook grote, door boze geesten bewaakte schatten, die dan vrij zouden komen en een arme meer dan rijk konden maken. Velen waren er al binnen gegaan maar nog geen enkele was er weer uitgekomen. De volgende morgen ging de jongen naar de koning en sprak: "Zo het mij vergund is, dan zou ik wel drie nachten in het betoverde slot willen waken." De koning keek hem aan en daar de jongen hem beviel sprak hij: "Je mag nog drie dingen vragen, maar het moeten levenloze dingen zijn en die mag je meenemen naar het slot." De jongen dacht even na en zei toen: "Dan vraag ik om een vuur, een draaibank en een houtsnijbank met het mes."

De koning liet al deze dingen overdag voor hem naar het slot brengen. Toen de nacht inviel liep de jongen er naar toe, legde in een van de kamers een groot vuur aan, zette de houtsnijbank met het mes ernaast en ging op de draaibank zitten. "Ach, als ik maar griezelde," sprak hij, "maar hier zal ik het ook wel niet leren." Tegen middernacht wilde hij zijn vuur eens opporren en toen hij erin zat te blazen klonk plotseling geschreeuw uit een hoek: "Au, miauw, wat hebben wij het koud." - "Zotskappen," riep de jongen, "waarom schreeuwen jullie? Als jullie het koud hebt, kom dan bij het vuur zitten om je te warmen." En toen hij dat gezegd had, kwamen twee grote zwarte katten met een geweldige sprong op hem af, gingen ieder aan een kant van hem zitten en keken hem met vurige ogen heel wild aan. Na een poosje, toen zij warm waren geworden, spraken zij: "Vriend, zullen we eens kaarten?" - "Waarom niet," antwoordde hij, "maar laat eerst jullie poten zien." Zij strekten hun klauwen uit. "Hé," zei hij, "wat hebben jullie lange nagels, wacht, die moet ik eerst afknippen." Daarop pakte hij ze bij hun nekvel, tilde ze op de houtsnijbank en schroefde hun poten vast. "Ik heb eens naar jullie vingers gekeken en dan vergaat mij de lust om te kaarten!" Hij sloeg ze dood en wierp ze naar buiten in het water. Toen hij echter die twee tot zwijgen had gebracht, kwamen er uit alle hoeken en gaten zwarte katten en zwarte honden aan gloeiende kettingen, steeds maar meer en meer zodat hij zich niet meer kon bergen en zij schreeuwden verschrikkelijk, trapten op zijn vuur, trokken het uit elkaar en wilden het uitdoven. Hij keek het een poosje rustig aan maar toen het hem te bar werd pakte hij zijn houtsnijmes en riep: "Weg met jullie boeventuig," en hij hakte op ze in. Een gedeelte sprong weg, de anderen sloeg hij dood en wierp ze naar buiten in de vijver. Teruggekomen blies hij in de vonken zodat het vuur opnieuw begon te branden en warmde zich erbij. En toen hij daar zo zat kon hij zijn ogen niet langer openhouden en kreeg slaap. Hij keek om zich heen en zag in de hoek een groot bed staan. "Dat komt goed van pas, sprak hij en ging erin liggen. Maar toen hij zijn ogen wilde sluiten begon het bed vanzelf te rijden en reed het hele slot door. "Goed zo," sprak hij, "vooruit maar." En zo rolde het bed voort alsof er zes paarden voorgespannen waren, de drempels over en de trappen op en af tot opeens, hopsasa, het omsloeg, helemaal ondersteboven, zodat het als een berg boven op hem kwam te liggen.

Maar hij wierp de dekens en de kussens de lucht in, kroop er uit en zei: "Laat nu maar rijden wie rijden wil," ging bij het vuur liggen en sliep tot de dag aanbrak. 's Morgens kwam de koning en toen hij hem daar op de grond zag liggen dacht hij dat de spoken hem hadden omgebracht en dat hij dood was. Hij zei: "Het is toch zonde van zo'n mooi mensenkind." Dat hoorde de jongen; hij richtte zich op en zei: "Zover is het nog niet." De koning was verbaasd maar ook verheugd en hij vroeg hoe het gegaan was. "Heel goed," antwoordde de jongen, "er is één nacht om, de twee andere zullen ook wel voorbij gaan. De jongen ging terug naar de herberg en daar zette de waard grote ogen op. "Ik had niet gedacht, dat ik je levend terug zou zien; heb je nu geleerd wat griezelen is?" - "Nee," antwoordde de jongen, "alles is tevergeefs, was er maar iemand die het mij kon leren."

De tweede nacht toog hij opnieuw naar het oude slot, ging bij het vuur zitten en hief weer zijn oude lied aan: "Kon ik maar griezelen." Tegen middernacht hoorde hij lawaai en gestommel, eerst zachtjes, toen steeds harder, dan was het weer even stil en tenslotte kwam met luid geschreeuw een half mens uit de schoorsteen naar beneden en viel voor hem neer. "Hola," riep hij, "er hoort nog een helft bij, dit is niet genoeg." Toen begon het lawaai opnieuw, het raasde en beide en de andere helft viel ook naar beneden. "Wacht," sprak hij, "ik zal eerst het vuur een beetje voor je aanblazen." Toen hij dat gedaan had en weer omkeek waren de beide stukken met een klap bij elkaar gekomen en er zat een afschuwelijke man op zijn plaats. "Zo zijn wij niet getrouwd," sprak de jongen, "die bank is van mij." De man wilde hem opzij duwen maar de jongen liet zich dat niet welgevallen, schoof hem met geweld opzij en ging weer op zijn plaats zitten. Toen vielen er nog meer mannen naar beneden, de een na de ander en zij namen negen knekels en twee doodskoppen, zetten die overeind en begonnen te kegelen. De jongen kreeg er ook zin in en vroeg: "Hoor eens, mag ik meedoen?" - "Ja, als je geld hebt." - "Geld genoeg," antwoordde hij, "maar de ballen zijn niet helemaal rond." Toen nam hij de doodskoppen, klemde ze in de draaibank en draaide ze rond. "Ziezo, nu rollen ze beter," sprak hij, "kijk eens, nu gaat het fijn." Hij speelde mee en verloor wat geld, maar toen het twaalf uur sloeg, was alles voor zijn ogen opeens verdwenen. Hij ging liggen en sliep rustig in. De volgende morgen kwam de koning naar hem kijken. "Hoe is het je deze keer vergaan?" vroeg hij. "Ik heb gekegeld," antwoordde de jongen, "en een paar centen verloren." - "Heb je dan niet gegriezeld?" - "Och wat," zei hij, "ik heb plezier gemaakt. Als ik maar wist wat griezelen was."

De derde nacht ging hij weer op zijn bank zitten en sprak knorrig. "Als ik nu maar griezelde." Laat in de nacht kwamen zes grote mannen een doodkist binnenbrengen. Toen sprak hij: "Haha, dat is vast mijn neefje dat een paar dagen geleden gestorven is!" wenkte hem met zijn vinger en riep: "Kom neefje, kom!" Zij zetten de doodkist op de grond, maar hij ging er naartoe en nam het deksel eraf er lag een dode man in. Hij voelde aan zijn gezicht maar het was ijskoud. "Wacht," sprak hij, "ik zal je een beetje warmen," en hij ging naar het vuur, maakte zijn hand warm en legde die op het gezicht van de dode maar die bleef koud. Toen nam hij hem uit de kist, ging bij het vuur zitten en nam de dode op schoot en wreef zijn armen om het bloed weer in beweging te krijgen. Toen ook dat niet hielp bedacht hij dat wanneer twee mensen in bed liggen ze elkaar verwarmen en hij legde hem in zijn bed, dekte hem toe en ging naast hem liggen. Na een poosje werd de dode warm en begon te bewegen. Toen sprak de jongen: "Kijk eens neefje, heb ik je niet mooi verwarmd?" De dode echter riep "Nu ga ik je wurgen!" - "Wat!," antwoordde de jongen, "is dat mijn loon? Dan ga je meteen weer de kist in," en hij tilde hem op, wierp hem erin en deed de deksel dicht; toen kwamen de zes mannen en droegen hem weer weg. "Ik kan maar niet griezelen," zei hij, "hier leer ik het mijn levensdagen niet."

Daarop kwam er een man binnen die groter was dan alle anderen en hij zag er verschrikkelijk uit, maar hij was oud en had een lange witte baard. "O, jij onderkruipsel," riep hij, "nu zal je spoedig leren wat griezelen is, want je moet sterven." - "Niet zo haastig," antwoordde de jongen, "als ik moet sterven, ben ik er toch zelf ook nog bij." - "Ik zal je wel krijgen," sprak de boze geest. "Kalm aan, maak je niet dik, zo sterk als jij bent ben ik ook en wellicht nog sterker." - "Dat zullen we zien," sprak de oude man, "als je sterker bent dan ik, laat ik je gaan. Kom laten we de proef op de som nemen." Toen bracht hij hem door donkere gangen naar het vuur van een smidse, nam een bijl en sloeg het aambeeld met één slag de grond in. "Dat kan ik nog veel beter," zei de jongen en liep naar het andere aambeeld. De oude ging naast hem staan om toe te kijken en zijn witte baard hing naar beneden. Toen pakte de jongen de bijl, doorkliefde het aambeeld met één houw en klemde daarbij de baard van de oude man erin vast. "Nu heb ik je," sprak de jongen, "nu ben jij het die moet sterven." Daarop pakte hij een ijzeren stang en sloeg op de oude los tot die begon te jammeren en hem smeekte op te houden, dan zou hij hem grote schatten geven. De jongen trok de bijl eruit en liet hem los. De oude man bracht hem weer terug naar het slot en toonde hem in een kelder drie kisten vol goud. Hij sprak: "Daarvan behoort één deel aan de armen, één deel aan de koning en het derde is voor jou." De klok van het kasteel sloeg twaalf uur, de geest verdween en de jongen stond in het donker. "Ik zal er wel uit zien te komen," sprak hij, en tastte in het rond. Hij vond de weg naar de kamer en viel in slaap bij zijn vuur. De volgende morgen kwam de koning die zei: "Nu zal je wel geleerd hebben wat griezelen is." - "Nee," antwoordde de jongen, "het was niet veel bijzonders. Mijn dode neef was er en er is een man met een baard gekomen die mij daar beneden veel geld heeft laten zien, maar wat griezelen is heeft niemand mij verteld." De koning sprak: "Jij hebt het slot verlost en zult mijn dochter trouwen." - "Dat is alles goed en wel," antwoordde hij, "maar ik weet nog steeds niet wat griezelen is."

Daarop werd het goud naar boven gebracht en de bruiloft werd gevierd, maar de jonge koning, hoe lief hij zijn gemalin ook had en hoe gelukkig hij ook was, zei nog steeds: "Als ik maar kon griezelen, als ik maar griezelde." Dat ergerde de jonge koningin tenslotte, maar haar kamermeisje zei: "Ik zal u wel helpen en dan leert hij heus wel griezelen." Zij ging naar buiten naar de beek die door de tuin stroomde en liet daar een hele emmer vol grondels uit ophalen. 's Nachts als de jonge koning sliep, moest zijn vrouw de deken wegtrekken en de emmer koud water vol grondels over hem uitgieten, zodat die kleine visjes om hem heen spartelden. En toen werd hij wakker en riep: "Hu, wat griezelig, wat griezelig, lieve vrouw. Ja, nu weet ik wat griezelen is."

Zo beter Krea?

Sodeknetter wat een verhaal op de vroege morgen

Mogguh, ik heb slecht geslapen en mag zometeen al aan allerlei dingen beginnen... vandaag is de eerste dag dat ik er tegenop zie

Mogge.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:23 schreef Ratelslangetje het volgende:
Goedemorgen.
Een vader had twee zonen waarvan de oudste knap en verstandig was en zich overal wist aan te passen, de jongste echter was dom, begreep niets en kon niet leren. Als de mensen hem zagen zeiden zij: "Daar zal die vader nog last mee krijgen!" Als er iets te doen viel, dan moest de oudste het altijd opknappen. Maar wanneer zijn vader hem 's avonds laat ofwel 's nachts vroeg, iets te halen en de weg leidde dan over het kerkhof of een andere griezelige plek, dan antwoordde hij: "Och nee vader, daar ga ik niet heen, dat vind ik griezelig," want hij was bang. Of, wanneer er 's avonds bij het vuur verhalen verteld werden waarvan je kippenvel kreeg dan zeiden de toehoorders dikwijls: "O, wat griezelig!" De jongste zoon zat dan in een boek en hoorde het aan en kon maar niet begrijpen wat dat betekende. "Altijd zeggen zij, wat griezelig, wat griezelig! Ik vind het helemaal niet griezelig; dat zal wel weer zo'n kunst zijn waarvan ik niets begrijp."

Nu gebeurde het, dat zijn vader eens tot hem sprak: "Hoor eens, jij daar in de hoek, je wordt groot en sterk, jij moet ook iets leren om je brood mee te verdienen. Kijk eens hoe je broer zijn best doet, maar met jou is het boter aan de galg gesmeerd." - "Maar vader," antwoordde hij, "ik wil best wat leren, ja wat mij betreft zou ik graag leren griezelen, daar begrijp ik nog helemaal niets van." De oudste broer begon te lachen toen hij dat hoorde en dacht bij zichzelf: Mijn hemel, wat is mijn broer een domkop, daar komt nooit iets van terecht wie een haakje wil worden moet zich tijdig ombuigen. Zijn vader zuchtte en antwoordde: "Griezelen zal je wel leren, maar je brood zal je daarmee niet verdienen."

Kort daarop kwam de koster op bezoek; de vader klaagde zijn nood en vertelde dat zijn jongste zoon in alles zo slecht beslagen ten ijs kwam, hij wist niets en leerde niets. 'stel je voor, toen ik hem vroeg waarmee hij zijn brood wilde verdienen zei hij warempel dat hij wilde leren griezelen." - "Als dat alles is," antwoordde de koster, "dan kan hij dat wel bij mij leren, stuur hem maar naar mij toe, ik zal hem wel bijschaven." De vader vond het best, want hij dacht: Dan wordt die jongen toch nog een beetje bijgewerkt. De koster nam hem dus in huis en hij moest de klok luiden. Na een paar dagen wekte de koster hem om middernacht en zei tegen hem dat hij moest opstaan, in de kerktoren klimmen en de klok luiden. Ik zal jou wel eens leren griezelen, dacht de koster en liep heimelijk vooruit. Toen de jongen boven kwam en zich omkeerde om het klokkentouw te grijpen zag hij op de trap tegenover het galmgat een witte gedaante staan. "Wie is daar," riep hij, maar de gedaante gaf geen antwoord en bewoog zich niet. "Geef antwoord," riep de jongen, "of maak dat je wegkomt, je hebt hier 's nachts niets te maken." Maar de koster bleef onbeweeglijk staan, opdat de jongen zou denken dat hij een spook was. De jongen riep voor de tweede maal: "Wat moet je hier? Spreek, als je een eerlijke kerel bent, of ik gooi je de trap af." De koster dacht: Het zal wel niet zo ernstig gemeend zijn, hield zich stil en stond daar alsof hij van steen was. Toen maande de jongen hem voor de derde maal en toen dat ook tevergeefs was, nam hij een aanloop en gooide het spook de trap af. Het viel tien treden naar beneden en bleef in een hoek liggen. Daarop luidde de jongen de klok, liep naar huis en zonder een woord te zeggen ging hij naar bed en sliep verder. De vrouw van de koster wachtte een hele tijd op haar man, maar hij kwam niet terug. Tenslotte werd zij bang, wekte de jongen en vroeg: "Weet je niet waar mijn man gebleven is? Hij is voor jou de toren opgegaan. "Nee," antwoordde de jongen, "maar er stond iemand op de trap tegenover het galmgat en omdat hij geen antwoord gaf en ook niet weg ging, heb ik hem voor een boef aangezien en hem de trap afgegooid. Gaat u er maar heen, dan zult u zien of hij dat was; het zou me spijten." De vrouw holde weg en vond haar man die in een hoek lag te jammeren en een been had gebroken.

Zij droeg hem naar beneden en spoedde zich daarna met luid misbaar naar de vader van de jongen. "Uw zoon," riep zij, "heeft groot onheil aangericht, hij heeft mijn man van de trap gegooid zodat hij een been gebroken heeft. Haal die deugniet bij ons weg!" De vader schrok, liep er snel heen en schold de jongen uit: "Wat zijn dat voor goddeloze streken, die moet de duivel je ingeblazen hebben." - "Vader," antwoordde hij, "luister nou eens even: ik ben geheel onschuldig, hij stond daar midden in de nacht als iemand die kwaad in de zin heeft. Ik wist niet wie het was en heb hem driemaal gemaand te spreken of weg te gaan." - "Ach," sprak de vader, "met jou beleef ik niets dan narigheid, ga uit mijn ogen, ik wil je niet meer zien." - "Ja vader, heel graag. maar wacht tot het dag is, dan ga ik erop uit om te leren griezelen, dan kan ik toch iets waarmee ik mijn brood kan verdienen." - "Leer wat je wilt," sprak de vader, "het is mij om het even. Hier heb je vijftig daalders, ga daarmee de wijde wereld in en zeg aan niemand waar je vandaan komt en wie je vader is, want ik schaam mij voor je." - "Ja vader, zoals u wilt, als u niet meer van mij verlangt dan dat, dan kan ik mij daar gemakkelijk aan houden."

Toen de dag aanbrak, stak de jongen de vijftig daalders in zijn zak, ging de grote weg op en sprak steeds voor zich heen: "Kon ik maar griezelen, kon ik maar griezelen." Er kwam een man aan die het gesprek dat de jongen met zichzelf voerde hoorde, en toen ze een stuk verder waren en de galg konden zien zei de man tegen hem: "Zie je, daar is de boom waar er zeven bruiloft gevierd hebben met de dochter van de touwslager en nu leren zij vliegen, ga daaronder zitten en wacht tot de nacht invalt, dan leer je wel griezelen." - "Als het anders niet is," antwoordde de jongen, "dan is dat gemakkelijk gedaan; maar als ik zo snel leer griezelen, dan krijg jij mijn vijftig daalders, kom morgen maar bij mij terug." Toen liep de jongen naar de galg, ging eronder zitten en wachtte tot de avond viel. En omdat hij het koud had maakte hij een vuur aan, maar te middernacht werd de wind zo koud dat hij het ondanks het vuur niet warm kon krijgen. En toen de wind de gehangenen tegen elkaar sloeg zodat ze heen en weer bewogen, dacht hij: Ik heb het hier beneden al zo koud, wat zullen die daar boven rillen van de kou. En omdat hij een medelijdend hart had, zette hij de ladder tegen de galg, klom naar boven, knoopte de een na de ander los en haalde ze alle zeven naar beneden. Daarop pookte hij het vuur op, blies het aan en zette hen er omheen, zodat zij zich konden warmen. Doch zij zaten daar maar en bewogen zich niet en hun kleren vatten vlam. Toen zei hij: "Let een beetje op, anders breng ik jullie weer naar boven." De doden echter hoorden niets, zwegen en lieten hun lompen verbranden. Toen werd hij boos en zei: "Als jullie niet wilt opletten dan kan ik er ook niets aan doen, ik heb geen zin met jullie te verbranden," en hij hing ze een voor een weer op. Daarna ging hij bij zijn vuur zitten en sliep in en de volgende morgen kwam de man bij hem om die vijftig daalders en sprak: "Nou, weet je nu wat griezelen is?" - "Nee," antwoordde hij, "hoe zou ik dat weten? Die daarboven hebben hun mond niet opengedaan en zij waren zo dom dat zij die paar oude lappen die zij aan hun lijf hebben, lieten verbranden." - Toen begreep de man dat hij die dag geen vijftig daalders zou beuren. Hij ging weg en sprak: "Zo iemand heb ik nog nooit ontmoet."

De jongen ging ook zijns weegs en begon weer voor zich uit te mompelen: "Ach, als ik maar kon griezelen, ach, griezelde ik maar." Dat hoorde een voerman die achter hem aankwam en hij vroeg: "Wie ben jij?" - "Dat weet ik niet," antwoordde de jongen. De voerman vroeg verder: "Waar kom je vandaan?" - "Dat weet ik niet." - "Wie is je vader?" - "Dat mag ik niet zeggen." - "Wat brom je toch steeds in je baard?" - "Nou," zei de jongen, "ik zou willen griezelen, maar niemand kan het mij leren." - "Laat dat domme geklets," sprak de voerman, "kom ga met mij mee, ik zal zien dat ik je onderdak verschaf." De jongen ging met de voerman mee en 's avonds kwamen zij bij een herberg waar zij wilden overnachten. Toen sprak hij bij het binnentreden van de gelagkamer weer hardop: "Kon ik maar griezelen, kon ik maar griezelen." De waard die het hoorde, begon te lachen en sprak: "Als je daar behoefte aan hebt, dan is er hier wel gelegenheid voor." - "Ach, wees stil," zei de waardin, "al meer dan één eigenwijze jonge man heeft er met zijn leven voor geboet, het zou jammer zijn van die mooie ogen als die het daglicht niet meer zouden zien." Maar de jongen zei: "Al is het nog zo moeilijk, ik wil het nu eenmaal leren, daarom ben ik erop uitgetrokken." Hij liet de waard dan ook niet met rust voor deze vertelde dat niet ver daar vandaan een betoverd slot stond waar iemand wel kon leren wat griezelen was, als hij maar drie nachten in dat slot wilde waken. De koning had aan degene die het wilde wagen zijn dochter tot vrouw beloofd en dat was de schoonste jonkvrouw die door de zon beschenen werd. In het slot waren ook grote, door boze geesten bewaakte schatten, die dan vrij zouden komen en een arme meer dan rijk konden maken. Velen waren er al binnen gegaan maar nog geen enkele was er weer uitgekomen. De volgende morgen ging de jongen naar de koning en sprak: "Zo het mij vergund is, dan zou ik wel drie nachten in het betoverde slot willen waken." De koning keek hem aan en daar de jongen hem beviel sprak hij: "Je mag nog drie dingen vragen, maar het moeten levenloze dingen zijn en die mag je meenemen naar het slot." De jongen dacht even na en zei toen: "Dan vraag ik om een vuur, een draaibank en een houtsnijbank met het mes."

De koning liet al deze dingen overdag voor hem naar het slot brengen. Toen de nacht inviel liep de jongen er naar toe, legde in een van de kamers een groot vuur aan, zette de houtsnijbank met het mes ernaast en ging op de draaibank zitten. "Ach, als ik maar griezelde," sprak hij, "maar hier zal ik het ook wel niet leren." Tegen middernacht wilde hij zijn vuur eens opporren en toen hij erin zat te blazen klonk plotseling geschreeuw uit een hoek: "Au, miauw, wat hebben wij het koud." - "Zotskappen," riep de jongen, "waarom schreeuwen jullie? Als jullie het koud hebt, kom dan bij het vuur zitten om je te warmen." En toen hij dat gezegd had, kwamen twee grote zwarte katten met een geweldige sprong op hem af, gingen ieder aan een kant van hem zitten en keken hem met vurige ogen heel wild aan. Na een poosje, toen zij warm waren geworden, spraken zij: "Vriend, zullen we eens kaarten?" - "Waarom niet," antwoordde hij, "maar laat eerst jullie poten zien." Zij strekten hun klauwen uit. "Hé," zei hij, "wat hebben jullie lange nagels, wacht, die moet ik eerst afknippen." Daarop pakte hij ze bij hun nekvel, tilde ze op de houtsnijbank en schroefde hun poten vast. "Ik heb eens naar jullie vingers gekeken en dan vergaat mij de lust om te kaarten!" Hij sloeg ze dood en wierp ze naar buiten in het water. Toen hij echter die twee tot zwijgen had gebracht, kwamen er uit alle hoeken en gaten zwarte katten en zwarte honden aan gloeiende kettingen, steeds maar meer en meer zodat hij zich niet meer kon bergen en zij schreeuwden verschrikkelijk, trapten op zijn vuur, trokken het uit elkaar en wilden het uitdoven. Hij keek het een poosje rustig aan maar toen het hem te bar werd pakte hij zijn houtsnijmes en riep: "Weg met jullie boeventuig," en hij hakte op ze in. Een gedeelte sprong weg, de anderen sloeg hij dood en wierp ze naar buiten in de vijver. Teruggekomen blies hij in de vonken zodat het vuur opnieuw begon te branden en warmde zich erbij. En toen hij daar zo zat kon hij zijn ogen niet langer openhouden en kreeg slaap. Hij keek om zich heen en zag in de hoek een groot bed staan. "Dat komt goed van pas, sprak hij en ging erin liggen. Maar toen hij zijn ogen wilde sluiten begon het bed vanzelf te rijden en reed het hele slot door. "Goed zo," sprak hij, "vooruit maar." En zo rolde het bed voort alsof er zes paarden voorgespannen waren, de drempels over en de trappen op en af tot opeens, hopsasa, het omsloeg, helemaal ondersteboven, zodat het als een berg boven op hem kwam te liggen.

Maar hij wierp de dekens en de kussens de lucht in, kroop er uit en zei: "Laat nu maar rijden wie rijden wil," ging bij het vuur liggen en sliep tot de dag aanbrak. 's Morgens kwam de koning en toen hij hem daar op de grond zag liggen dacht hij dat de spoken hem hadden omgebracht en dat hij dood was. Hij zei: "Het is toch zonde van zo'n mooi mensenkind." Dat hoorde de jongen; hij richtte zich op en zei: "Zover is het nog niet." De koning was verbaasd maar ook verheugd en hij vroeg hoe het gegaan was. "Heel goed," antwoordde de jongen, "er is één nacht om, de twee andere zullen ook wel voorbij gaan. De jongen ging terug naar de herberg en daar zette de waard grote ogen op. "Ik had niet gedacht, dat ik je levend terug zou zien; heb je nu geleerd wat griezelen is?" - "Nee," antwoordde de jongen, "alles is tevergeefs, was er maar iemand die het mij kon leren."

De tweede nacht toog hij opnieuw naar het oude slot, ging bij het vuur zitten en hief weer zijn oude lied aan: "Kon ik maar griezelen." Tegen middernacht hoorde hij lawaai en gestommel, eerst zachtjes, toen steeds harder, dan was het weer even stil en tenslotte kwam met luid geschreeuw een half mens uit de schoorsteen naar beneden en viel voor hem neer. "Hola," riep hij, "er hoort nog een helft bij, dit is niet genoeg." Toen begon het lawaai opnieuw, het raasde en beide en de andere helft viel ook naar beneden. "Wacht," sprak hij, "ik zal eerst het vuur een beetje voor je aanblazen." Toen hij dat gedaan had en weer omkeek waren de beide stukken met een klap bij elkaar gekomen en er zat een afschuwelijke man op zijn plaats. "Zo zijn wij niet getrouwd," sprak de jongen, "die bank is van mij." De man wilde hem opzij duwen maar de jongen liet zich dat niet welgevallen, schoof hem met geweld opzij en ging weer op zijn plaats zitten. Toen vielen er nog meer mannen naar beneden, de een na de ander en zij namen negen knekels en twee doodskoppen, zetten die overeind en begonnen te kegelen. De jongen kreeg er ook zin in en vroeg: "Hoor eens, mag ik meedoen?" - "Ja, als je geld hebt." - "Geld genoeg," antwoordde hij, "maar de ballen zijn niet helemaal rond." Toen nam hij de doodskoppen, klemde ze in de draaibank en draaide ze rond. "Ziezo, nu rollen ze beter," sprak hij, "kijk eens, nu gaat het fijn." Hij speelde mee en verloor wat geld, maar toen het twaalf uur sloeg, was alles voor zijn ogen opeens verdwenen. Hij ging liggen en sliep rustig in. De volgende morgen kwam de koning naar hem kijken. "Hoe is het je deze keer vergaan?" vroeg hij. "Ik heb gekegeld," antwoordde de jongen, "en een paar centen verloren." - "Heb je dan niet gegriezeld?" - "Och wat," zei hij, "ik heb plezier gemaakt. Als ik maar wist wat griezelen was."

De derde nacht ging hij weer op zijn bank zitten en sprak knorrig. "Als ik nu maar griezelde." Laat in de nacht kwamen zes grote mannen een doodkist binnenbrengen. Toen sprak hij: "Haha, dat is vast mijn neefje dat een paar dagen geleden gestorven is!" wenkte hem met zijn vinger en riep: "Kom neefje, kom!" Zij zetten de doodkist op de grond, maar hij ging er naartoe en nam het deksel eraf er lag een dode man in. Hij voelde aan zijn gezicht maar het was ijskoud. "Wacht," sprak hij, "ik zal je een beetje warmen," en hij ging naar het vuur, maakte zijn hand warm en legde die op het gezicht van de dode maar die bleef koud. Toen nam hij hem uit de kist, ging bij het vuur zitten en nam de dode op schoot en wreef zijn armen om het bloed weer in beweging te krijgen. Toen ook dat niet hielp bedacht hij dat wanneer twee mensen in bed liggen ze elkaar verwarmen en hij legde hem in zijn bed, dekte hem toe en ging naast hem liggen. Na een poosje werd de dode warm en begon te bewegen. Toen sprak de jongen: "Kijk eens neefje, heb ik je niet mooi verwarmd?" De dode echter riep "Nu ga ik je wurgen!" - "Wat!," antwoordde de jongen, "is dat mijn loon? Dan ga je meteen weer de kist in," en hij tilde hem op, wierp hem erin en deed de deksel dicht; toen kwamen de zes mannen en droegen hem weer weg. "Ik kan maar niet griezelen," zei hij, "hier leer ik het mijn levensdagen niet."

Daarop kwam er een man binnen die groter was dan alle anderen en hij zag er verschrikkelijk uit, maar hij was oud en had een lange witte baard. "O, jij onderkruipsel," riep hij, "nu zal je spoedig leren wat griezelen is, want je moet sterven." - "Niet zo haastig," antwoordde de jongen, "als ik moet sterven, ben ik er toch zelf ook nog bij." - "Ik zal je wel krijgen," sprak de boze geest. "Kalm aan, maak je niet dik, zo sterk als jij bent ben ik ook en wellicht nog sterker." - "Dat zullen we zien," sprak de oude man, "als je sterker bent dan ik, laat ik je gaan. Kom laten we de proef op de som nemen." Toen bracht hij hem door donkere gangen naar het vuur van een smidse, nam een bijl en sloeg het aambeeld met één slag de grond in. "Dat kan ik nog veel beter," zei de jongen en liep naar het andere aambeeld. De oude ging naast hem staan om toe te kijken en zijn witte baard hing naar beneden. Toen pakte de jongen de bijl, doorkliefde het aambeeld met één houw en klemde daarbij de baard van de oude man erin vast. "Nu heb ik je," sprak de jongen, "nu ben jij het die moet sterven." Daarop pakte hij een ijzeren stang en sloeg op de oude los tot die begon te jammeren en hem smeekte op te houden, dan zou hij hem grote schatten geven. De jongen trok de bijl eruit en liet hem los. De oude man bracht hem weer terug naar het slot en toonde hem in een kelder drie kisten vol goud. Hij sprak: "Daarvan behoort één deel aan de armen, één deel aan de koning en het derde is voor jou." De klok van het kasteel sloeg twaalf uur, de geest verdween en de jongen stond in het donker. "Ik zal er wel uit zien te komen," sprak hij, en tastte in het rond. Hij vond de weg naar de kamer en viel in slaap bij zijn vuur. De volgende morgen kwam de koning die zei: "Nu zal je wel geleerd hebben wat griezelen is." - "Nee," antwoordde de jongen, "het was niet veel bijzonders. Mijn dode neef was er en er is een man met een baard gekomen die mij daar beneden veel geld heeft laten zien, maar wat griezelen is heeft niemand mij verteld." De koning sprak: "Jij hebt het slot verlost en zult mijn dochter trouwen." - "Dat is alles goed en wel," antwoordde hij, "maar ik weet nog steeds niet wat griezelen is."

Daarop werd het goud naar boven gebracht en de bruiloft werd gevierd, maar de jonge koning, hoe lief hij zijn gemalin ook had en hoe gelukkig hij ook was, zei nog steeds: "Als ik maar kon griezelen, als ik maar griezelde." Dat ergerde de jonge koningin tenslotte, maar haar kamermeisje zei: "Ik zal u wel helpen en dan leert hij heus wel griezelen." Zij ging naar buiten naar de beek die door de tuin stroomde en liet daar een hele emmer vol grondels uit ophalen. 's Nachts als de jonge koning sliep, moest zijn vrouw de deken wegtrekken en de emmer koud water vol grondels over hem uitgieten, zodat die kleine visjes om hem heen spartelden. En toen werd hij wakker en riep: "Hu, wat griezelig, wat griezelig, lieve vrouw. Ja, nu weet ik wat griezelen is."

Zo beter Krea?

Goed verhaal.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:25 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:
Sodeknetter wat een verhaal op de vroege morgen

Mogguh, ik heb slecht geslapen en mag zometeen al aan allerlei dingen beginnen... vandaag is de eerste dag dat ik er tegenop zie

Ik zie er al 30 jaar tegenop, Jizzt.

Sterkte.

Goedemorgen

Is het de moeite van het lezen waard?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:35 schreef Cue_ het volgende:
Is het de moeite van het lezen waard?

Nee, wel het quoten waard vind ik.

Goedemorgen. Veel beter. .

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:23 schreef Ratelslangetje het volgende:


Een vader had twee zonen waarvan de oudste knap en verstandig was en zich overal wist aan te passen, de jongste echter was dom, begreep niets en kon niet leren. Als de mensen hem zagen zeiden zij: "Daar zal die vader nog last mee krijgen!" Als er iets te doen viel, dan moest de oudste het altijd opknappen. Maar wanneer zijn vader hem 's avonds laat ofwel 's nachts vroeg, iets te halen en de weg leidde dan over het kerkhof of een andere griezelige plek, dan antwoordde hij: "Och nee vader, daar ga ik niet heen, dat vind ik griezelig," want hij was bang. Of, wanneer er 's avonds bij het vuur verhalen verteld werden waarvan je kippenvel kreeg dan zeiden de toehoorders dikwijls: "O, wat griezelig!" De jongste zoon zat dan in een boek en hoorde het aan en kon maar niet begrijpen wat dat betekende. "Altijd zeggen zij, wat griezelig, wat griezelig! Ik vind het helemaal niet griezelig; dat zal wel weer zo'n kunst zijn waarvan ik niets begrijp."

Nu gebeurde het, dat zijn vader eens tot hem sprak: "Hoor eens, jij daar in de hoek, je wordt groot en sterk, jij moet ook iets leren om je brood mee te verdienen. Kijk eens hoe je broer zijn best doet, maar met jou is het boter aan de galg gesmeerd." - "Maar vader," antwoordde hij, "ik wil best wat leren, ja wat mij betreft zou ik graag leren griezelen, daar begrijp ik nog helemaal niets van." De oudste broer begon te lachen toen hij dat hoorde en dacht bij zichzelf: Mijn hemel, wat is mijn broer een domkop, daar komt nooit iets van terecht wie een haakje wil worden moet zich tijdig ombuigen. Zijn vader zuchtte en antwoordde: "Griezelen zal je wel leren, maar je brood zal je daarmee niet verdienen."

Kort daarop kwam de koster op bezoek; de vader klaagde zijn nood en vertelde dat zijn jongste zoon in alles zo slecht beslagen ten ijs kwam, hij wist niets en leerde niets. 'stel je voor, toen ik hem vroeg waarmee hij zijn brood wilde verdienen zei hij warempel dat hij wilde leren griezelen." - "Als dat alles is," antwoordde de koster, "dan kan hij dat wel bij mij leren, stuur hem maar naar mij toe, ik zal hem wel bijschaven." De vader vond het best, want hij dacht: Dan wordt die jongen toch nog een beetje bijgewerkt. De koster nam hem dus in huis en hij moest de klok luiden. Na een paar dagen wekte de koster hem om middernacht en zei tegen hem dat hij moest opstaan, in de kerktoren klimmen en de klok luiden. Ik zal jou wel eens leren griezelen, dacht de koster en liep heimelijk vooruit. Toen de jongen boven kwam en zich omkeerde om het klokkentouw te grijpen zag hij op de trap tegenover het galmgat een witte gedaante staan. "Wie is daar," riep hij, maar de gedaante gaf geen antwoord en bewoog zich niet. "Geef antwoord," riep de jongen, "of maak dat je wegkomt, je hebt hier 's nachts niets te maken." Maar de koster bleef onbeweeglijk staan, opdat de jongen zou denken dat hij een spook was. De jongen riep voor de tweede maal: "Wat moet je hier? Spreek, als je een eerlijke kerel bent, of ik gooi je de trap af." De koster dacht: Het zal wel niet zo ernstig gemeend zijn, hield zich stil en stond daar alsof hij van steen was. Toen maande de jongen hem voor de derde maal en toen dat ook tevergeefs was, nam hij een aanloop en gooide het spook de trap af. Het viel tien treden naar beneden en bleef in een hoek liggen. Daarop luidde de jongen de klok, liep naar huis en zonder een woord te zeggen ging hij naar bed en sliep verder. De vrouw van de koster wachtte een hele tijd op haar man, maar hij kwam niet terug. Tenslotte werd zij bang, wekte de jongen en vroeg: "Weet je niet waar mijn man gebleven is? Hij is voor jou de toren opgegaan. "Nee," antwoordde de jongen, "maar er stond iemand op de trap tegenover het galmgat en omdat hij geen antwoord gaf en ook niet weg ging, heb ik hem voor een boef aangezien en hem de trap afgegooid. Gaat u er maar heen, dan zult u zien of hij dat was; het zou me spijten." De vrouw holde weg en vond haar man die in een hoek lag te jammeren en een been had gebroken.

Zij droeg hem naar beneden en spoedde zich daarna met luid misbaar naar de vader van de jongen. "Uw zoon," riep zij, "heeft groot onheil aangericht, hij heeft mijn man van de trap gegooid zodat hij een been gebroken heeft. Haal die deugniet bij ons weg!" De vader schrok, liep er snel heen en schold de jongen uit: "Wat zijn dat voor goddeloze streken, die moet de duivel je ingeblazen hebben." - "Vader," antwoordde hij, "luister nou eens even: ik ben geheel onschuldig, hij stond daar midden in de nacht als iemand die kwaad in de zin heeft. Ik wist niet wie het was en heb hem driemaal gemaand te spreken of weg te gaan." - "Ach," sprak de vader, "met jou beleef ik niets dan narigheid, ga uit mijn ogen, ik wil je niet meer zien." - "Ja vader, heel graag. maar wacht tot het dag is, dan ga ik erop uit om te leren griezelen, dan kan ik toch iets waarmee ik mijn brood kan verdienen." - "Leer wat je wilt," sprak de vader, "het is mij om het even. Hier heb je vijftig daalders, ga daarmee de wijde wereld in en zeg aan niemand waar je vandaan komt en wie je vader is, want ik schaam mij voor je." - "Ja vader, zoals u wilt, als u niet meer van mij verlangt dan dat, dan kan ik mij daar gemakkelijk aan houden."

Toen de dag aanbrak, stak de jongen de vijftig daalders in zijn zak, ging de grote weg op en sprak steeds voor zich heen: "Kon ik maar griezelen, kon ik maar griezelen." Er kwam een man aan die het gesprek dat de jongen met zichzelf voerde hoorde, en toen ze een stuk verder waren en de galg konden zien zei de man tegen hem: "Zie je, daar is de boom waar er zeven bruiloft gevierd hebben met de dochter van de touwslager en nu leren zij vliegen, ga daaronder zitten en wacht tot de nacht invalt, dan leer je wel griezelen." - "Als het anders niet is," antwoordde de jongen, "dan is dat gemakkelijk gedaan; maar als ik zo snel leer griezelen, dan krijg jij mijn vijftig daalders, kom morgen maar bij mij terug." Toen liep de jongen naar de galg, ging eronder zitten en wachtte tot de avond viel. En omdat hij het koud had maakte hij een vuur aan, maar te middernacht werd de wind zo koud dat hij het ondanks het vuur niet warm kon krijgen. En toen de wind de gehangenen tegen elkaar sloeg zodat ze heen en weer bewogen, dacht hij: Ik heb het hier beneden al zo koud, wat zullen die daar boven rillen van de kou. En omdat hij een medelijdend hart had, zette hij de ladder tegen de galg, klom naar boven, knoopte de een na de ander los en haalde ze alle zeven naar beneden. Daarop pookte hij het vuur op, blies het aan en zette hen er omheen, zodat zij zich konden warmen. Doch zij zaten daar maar en bewogen zich niet en hun kleren vatten vlam. Toen zei hij: "Let een beetje op, anders breng ik jullie weer naar boven." De doden echter hoorden niets, zwegen en lieten hun lompen verbranden. Toen werd hij boos en zei: "Als jullie niet wilt opletten dan kan ik er ook niets aan doen, ik heb geen zin met jullie te verbranden," en hij hing ze een voor een weer op. Daarna ging hij bij zijn vuur zitten en sliep in en de volgende morgen kwam de man bij hem om die vijftig daalders en sprak: "Nou, weet je nu wat griezelen is?" - "Nee," antwoordde hij, "hoe zou ik dat weten? Die daarboven hebben hun mond niet opengedaan en zij waren zo dom dat zij die paar oude lappen die zij aan hun lijf hebben, lieten verbranden." - Toen begreep de man dat hij die dag geen vijftig daalders zou beuren. Hij ging weg en sprak: "Zo iemand heb ik nog nooit ontmoet."

De jongen ging ook zijns weegs en begon weer voor zich uit te mompelen: "Ach, als ik maar kon griezelen, ach, griezelde ik maar." Dat hoorde een voerman die achter hem aankwam en hij vroeg: "Wie ben jij?" - "Dat weet ik niet," antwoordde de jongen. De voerman vroeg verder: "Waar kom je vandaan?" - "Dat weet ik niet." - "Wie is je vader?" - "Dat mag ik niet zeggen." - "Wat brom je toch steeds in je baard?" - "Nou," zei de jongen, "ik zou willen griezelen, maar niemand kan het mij leren." - "Laat dat domme geklets," sprak de voerman, "kom ga met mij mee, ik zal zien dat ik je onderdak verschaf." De jongen ging met de voerman mee en 's avonds kwamen zij bij een herberg waar zij wilden overnachten. Toen sprak hij bij het binnentreden van de gelagkamer weer hardop: "Kon ik maar griezelen, kon ik maar griezelen." De waard die het hoorde, begon te lachen en sprak: "Als je daar behoefte aan hebt, dan is er hier wel gelegenheid voor." - "Ach, wees stil," zei de waardin, "al meer dan één eigenwijze jonge man heeft er met zijn leven voor geboet, het zou jammer zijn van die mooie ogen als die het daglicht niet meer zouden zien." Maar de jongen zei: "Al is het nog zo moeilijk, ik wil het nu eenmaal leren, daarom ben ik erop uitgetrokken." Hij liet de waard dan ook niet met rust voor deze vertelde dat niet ver daar vandaan een betoverd slot stond waar iemand wel kon leren wat griezelen was, als hij maar drie nachten in dat slot wilde waken. De koning had aan degene die het wilde wagen zijn dochter tot vrouw beloofd en dat was de schoonste jonkvrouw die door de zon beschenen werd. In het slot waren ook grote, door boze geesten bewaakte schatten, die dan vrij zouden komen en een arme meer dan rijk konden maken. Velen waren er al binnen gegaan maar nog geen enkele was er weer uitgekomen. De volgende morgen ging de jongen naar de koning en sprak: "Zo het mij vergund is, dan zou ik wel drie nachten in het betoverde slot willen waken." De koning keek hem aan en daar de jongen hem beviel sprak hij: "Je mag nog drie dingen vragen, maar het moeten levenloze dingen zijn en die mag je meenemen naar het slot." De jongen dacht even na en zei toen: "Dan vraag ik om een vuur, een draaibank en een houtsnijbank met het mes."

De koning liet al deze dingen overdag voor hem naar het slot brengen. Toen de nacht inviel liep de jongen er naar toe, legde in een van de kamers een groot vuur aan, zette de houtsnijbank met het mes ernaast en ging op de draaibank zitten. "Ach, als ik maar griezelde," sprak hij, "maar hier zal ik het ook wel niet leren." Tegen middernacht wilde hij zijn vuur eens opporren en toen hij erin zat te blazen klonk plotseling geschreeuw uit een hoek: "Au, miauw, wat hebben wij het koud." - "Zotskappen," riep de jongen, "waarom schreeuwen jullie? Als jullie het koud hebt, kom dan bij het vuur zitten om je te warmen." En toen hij dat gezegd had, kwamen twee grote zwarte katten met een geweldige sprong op hem af, gingen ieder aan een kant van hem zitten en keken hem met vurige ogen heel wild aan. Na een poosje, toen zij warm waren geworden, spraken zij: "Vriend, zullen we eens kaarten?" - "Waarom niet," antwoordde hij, "maar laat eerst jullie poten zien." Zij strekten hun klauwen uit. "Hé," zei hij, "wat hebben jullie lange nagels, wacht, die moet ik eerst afknippen." Daarop pakte hij ze bij hun nekvel, tilde ze op de houtsnijbank en schroefde hun poten vast. "Ik heb eens naar jullie vingers gekeken en dan vergaat mij de lust om te kaarten!" Hij sloeg ze dood en wierp ze naar buiten in het water. Toen hij echter die twee tot zwijgen had gebracht, kwamen er uit alle hoeken en gaten zwarte katten en zwarte honden aan gloeiende kettingen, steeds maar meer en meer zodat hij zich niet meer kon bergen en zij schreeuwden verschrikkelijk, trapten op zijn vuur, trokken het uit elkaar en wilden het uitdoven. Hij keek het een poosje rustig aan maar toen het hem te bar werd pakte hij zijn houtsnijmes en riep: "Weg met jullie boeventuig," en hij hakte op ze in. Een gedeelte sprong weg, de anderen sloeg hij dood en wierp ze naar buiten in de vijver. Teruggekomen blies hij in de vonken zodat het vuur opnieuw begon te branden en warmde zich erbij. En toen hij daar zo zat kon hij zijn ogen niet langer openhouden en kreeg slaap. Hij keek om zich heen en zag in de hoek een groot bed staan. "Dat komt goed van pas, sprak hij en ging erin liggen. Maar toen hij zijn ogen wilde sluiten begon het bed vanzelf te rijden en reed het hele slot door. "Goed zo," sprak hij, "vooruit maar." En zo rolde het bed voort alsof er zes paarden voorgespannen waren, de drempels over en de trappen op en af tot opeens, hopsasa, het omsloeg, helemaal ondersteboven, zodat het als een berg boven op hem kwam te liggen.

Maar hij wierp de dekens en de kussens de lucht in, kroop er uit en zei: "Laat nu maar rijden wie rijden wil," ging bij het vuur liggen en sliep tot de dag aanbrak. 's Morgens kwam de koning en toen hij hem daar op de grond zag liggen dacht hij dat de spoken hem hadden omgebracht en dat hij dood was. Hij zei: "Het is toch zonde van zo'n mooi mensenkind." Dat hoorde de jongen; hij richtte zich op en zei: "Zover is het nog niet." De koning was verbaasd maar ook verheugd en hij vroeg hoe het gegaan was. "Heel goed," antwoordde de jongen, "er is één nacht om, de twee andere zullen ook wel voorbij gaan. De jongen ging terug naar de herberg en daar zette de waard grote ogen op. "Ik had niet gedacht, dat ik je levend terug zou zien; heb je nu geleerd wat griezelen is?" - "Nee," antwoordde de jongen, "alles is tevergeefs, was er maar iemand die het mij kon leren."

De tweede nacht toog hij opnieuw naar het oude slot, ging bij het vuur zitten en hief weer zijn oude lied aan: "Kon ik maar griezelen." Tegen middernacht hoorde hij lawaai en gestommel, eerst zachtjes, toen steeds harder, dan was het weer even stil en tenslotte kwam met luid geschreeuw een half mens uit de schoorsteen naar beneden en viel voor hem neer. "Hola," riep hij, "er hoort nog een helft bij, dit is niet genoeg." Toen begon het lawaai opnieuw, het raasde en beide en de andere helft viel ook naar beneden. "Wacht," sprak hij, "ik zal eerst het vuur een beetje voor je aanblazen." Toen hij dat gedaan had en weer omkeek waren de beide stukken met een klap bij elkaar gekomen en er zat een afschuwelijke man op zijn plaats. "Zo zijn wij niet getrouwd," sprak de jongen, "die bank is van mij." De man wilde hem opzij duwen maar de jongen liet zich dat niet welgevallen, schoof hem met geweld opzij en ging weer op zijn plaats zitten. Toen vielen er nog meer mannen naar beneden, de een na de ander en zij namen negen knekels en twee doodskoppen, zetten die overeind en begonnen te kegelen. De jongen kreeg er ook zin in en vroeg: "Hoor eens, mag ik meedoen?" - "Ja, als je geld hebt." - "Geld genoeg," antwoordde hij, "maar de ballen zijn niet helemaal rond." Toen nam hij de doodskoppen, klemde ze in de draaibank en draaide ze rond. "Ziezo, nu rollen ze beter," sprak hij, "kijk eens, nu gaat het fijn." Hij speelde mee en verloor wat geld, maar toen het twaalf uur sloeg, was alles voor zijn ogen opeens verdwenen. Hij ging liggen en sliep rustig in. De volgende morgen kwam de koning naar hem kijken. "Hoe is het je deze keer vergaan?" vroeg hij. "Ik heb gekegeld," antwoordde de jongen, "en een paar centen verloren." - "Heb je dan niet gegriezeld?" - "Och wat," zei hij, "ik heb plezier gemaakt. Als ik maar wist wat griezelen was."

De derde nacht ging hij weer op zijn bank zitten en sprak knorrig. "Als ik nu maar griezelde." Laat in de nacht kwamen zes grote mannen een doodkist binnenbrengen. Toen sprak hij: "Haha, dat is vast mijn neefje dat een paar dagen geleden gestorven is!" wenkte hem met zijn vinger en riep: "Kom neefje, kom!" Zij zetten de doodkist op de grond, maar hij ging er naartoe en nam het deksel eraf er lag een dode man in. Hij voelde aan zijn gezicht maar het was ijskoud. "Wacht," sprak hij, "ik zal je een beetje warmen," en hij ging naar het vuur, maakte zijn hand warm en legde die op het gezicht van de dode maar die bleef koud. Toen nam hij hem uit de kist, ging bij het vuur zitten en nam de dode op schoot en wreef zijn armen om het bloed weer in beweging te krijgen. Toen ook dat niet hielp bedacht hij dat wanneer twee mensen in bed liggen ze elkaar verwarmen en hij legde hem in zijn bed, dekte hem toe en ging naast hem liggen. Na een poosje werd de dode warm en begon te bewegen. Toen sprak de jongen: "Kijk eens neefje, heb ik je niet mooi verwarmd?" De dode echter riep "Nu ga ik je wurgen!" - "Wat!," antwoordde de jongen, "is dat mijn loon? Dan ga je meteen weer de kist in," en hij tilde hem op, wierp hem erin en deed de deksel dicht; toen kwamen de zes mannen en droegen hem weer weg. "Ik kan maar niet griezelen," zei hij, "hier leer ik het mijn levensdagen niet."

Daarop kwam er een man binnen die groter was dan alle anderen en hij zag er verschrikkelijk uit, maar hij was oud en had een lange witte baard. "O, jij onderkruipsel," riep hij, "nu zal je spoedig leren wat griezelen is, want je moet sterven." - "Niet zo haastig," antwoordde de jongen, "als ik moet sterven, ben ik er toch zelf ook nog bij." - "Ik zal je wel krijgen," sprak de boze geest. "Kalm aan, maak je niet dik, zo sterk als jij bent ben ik ook en wellicht nog sterker." - "Dat zullen we zien," sprak de oude man, "als je sterker bent dan ik, laat ik je gaan. Kom laten we de proef op de som nemen." Toen bracht hij hem door donkere gangen naar het vuur van een smidse, nam een bijl en sloeg het aambeeld met één slag de grond in. "Dat kan ik nog veel beter," zei de jongen en liep naar het andere aambeeld. De oude ging naast hem staan om toe te kijken en zijn witte baard hing naar beneden. Toen pakte de jongen de bijl, doorkliefde het aambeeld met één houw en klemde daarbij de baard van de oude man erin vast. "Nu heb ik je," sprak de jongen, "nu ben jij het die moet sterven." Daarop pakte hij een ijzeren stang en sloeg op de oude los tot die begon te jammeren en hem smeekte op te houden, dan zou hij hem grote schatten geven. De jongen trok de bijl eruit en liet hem los. De oude man bracht hem weer terug naar het slot en toonde hem in een kelder drie kisten vol goud. Hij sprak: "Daarvan behoort één deel aan de armen, één deel aan de koning en het derde is voor jou." De klok van het kasteel sloeg twaalf uur, de geest verdween en de jongen stond in het donker. "Ik zal er wel uit zien te komen," sprak hij, en tastte in het rond. Hij vond de weg naar de kamer en viel in slaap bij zijn vuur. De volgende morgen kwam de koning die zei: "Nu zal je wel geleerd hebben wat griezelen is." - "Nee," antwoordde de jongen, "het was niet veel bijzonders. Mijn dode neef was er en er is een man met een baard gekomen die mij daar beneden veel geld heeft laten zien, maar wat griezelen is heeft niemand mij verteld." De koning sprak: "Jij hebt het slot verlost en zult mijn dochter trouwen." - "Dat is alles goed en wel," antwoordde hij, "maar ik weet nog steeds niet wat griezelen is."

Daarop werd het goud naar boven gebracht en de bruiloft werd gevierd, maar de jonge koning, hoe lief hij zijn gemalin ook had en hoe gelukkig hij ook was, zei nog steeds: "Als ik maar kon griezelen, als ik maar griezelde." Dat ergerde de jonge koningin tenslotte, maar haar kamermeisje zei: "Ik zal u wel helpen en dan leert hij heus wel griezelen." Zij ging naar buiten naar de beek die door de tuin stroomde en liet daar een hele emmer vol grondels uit ophalen. 's Nachts als de jonge koning sliep, moest zijn vrouw de deken wegtrekken en de emmer koud water vol grondels over hem uitgieten, zodat die kleine visjes om hem heen spartelden. En toen werd hij wakker en riep: "Hu, wat griezelig, wat griezelig, lieve vrouw. Ja, nu weet ik wat griezelen is."

Zo beter Krea?

Morgé dopje,

Een keuken is een ruimte of plaats in een gebouw waarin mensen hun voedsel bereiden of laten bereiden.

Als het vertrek ook wordt gebruikt om de bereide maaltijd tot zich te nemen spreekt men wel van eetkeuken. Dan is er naast ruimte voor de keukenkastjes, het aanrecht en de apparatuur ook plaats voor een eettafel met stoelen eromheen.

In veel moderne woningen zijn de zithoek, eethoek en keuken geïntegreerd in een zodanig ingedeelde ruimte, dat de verschillende afdelingen onderling met elkaar in open verbinding staan. Deze zijn dus voor alle bewoners (en eventuele gasten) van het huis vrij toegankelijk, zonder een deur te hoeven gebruiken.

De plaats waar buitenshuis eten wordt bereid, zoals in de tuin, wordt meestal niet als keuken beschouwd. Een keuken op een schip heet kombuis.
Lijst van keukenapparatuur
Keuken in de veertiende eeuw
Colombiaanse keuken
Veldkeuken, foto genomen tijdens Tibetexpeditie in 1938

Een keuken kan van de volgende (elektrische) apparaten voorzien zijn:

Afzuigkap
Blikopener
Broodrooster
Broodzaag
Citruspers
Fornuis
Frituurpan
Grill
Keukenfabrikanten
Koffiemolen
Koffiezetapparaat
Koelkast
Kokendwaterkraan
Kookplaat
Kruimeldief
Magnetron
Mixer
Oven
Rechaud
Rijstkoker
Sapcentrifuge
Staafmixer
Steengrill
Tosti-ijzer
Vaatwasser
Vriezer
Waterkoker

quote:

Ik ben Eva en ik ben 15 jaar. Met mijn behoorlijke cup C en een lekker slank lijf heb ik toch al de nodige aandacht gehad van de jongens om me heen. Het was een zwoele zomeravond toen me iets geweldigs overkomen was. Ik lees altijd voordat ik ga slapen van die geile verhalen, ondertussen vinger ik mezelf en kom ik heerlijk klaar. Niet zo heerlijk als met een lul in mijn kut, maar toch. Ook die avond. Mijn jongere broer van 14 jaar en ik hebben een redelijk goede band en ook met zijn vrienden kan ik goed opschieten. Er is een deur tussen mijn kamer en die van mijn broer zodat we 's avonds eens lekker kunnen kletsen. Tegenwoordig wordt deze niet alleen maar gebruikt om bij te kletsen, maar ook als we snel wat nodig hebben of zo. Zo ook die avond. Ik was op mijn laptop wat verhaaltjes aan het lezen, terwijl ik met mijn vingers mijn kut verwende. De tussendeur ging open en snel haalde ik mijn hand weg. Mijn broer keek me grijnzend aan en vroeg of ik nog wat films had liggen. ''Kijk maar'' antwoordde ik. Mijn broer ging voor het kastje staan en keek tussen mijn verzameling. ''Heb je niets van porno?'' vroeg hij verbaasd. ''Dat staat hierop'' zei ik en ik draaide mijn laptop. ''Hier wordt ik zo geil van'' zei ik tegen hem. Hij was immers begonnen. ''En wat doe je dan allemaal?'' vroeg hij grijnzend aan me. ''Als ik zit te lezen, vinger ik mezelf klaar.'' ''Laat me dat maar eens zien dan'' zei hij. Ik deed alsof hij er niet was maar deed wel de dekens van me af. Ik las verder en intussen verdwenen mijn vingers weer in mijn kut. Ik kreunde en ik voelde dat mijn hoogtepunt niet ver weg was. Ik stond op en pakte uit de doos boven op de kast de enorme vibrator. Ik drukte hem direct in mijn kut toen ik op bed lag en zette hem op de hoogste stand. Bijna gelijk kwam ik klaar. Een beetje bijgekomen, werd ik me er weer van bewust dat mijn broer er nog was. Hij zat op de bureaustoel me uitvoerig te bekijken. Hij had een enorme bobbel in zijn joggingsbroek en nog steeds geil stond ik op. Ik drukte mijn lippen op die van hem en kreunde toen zijn handen naar mijn nog gevoelige kutje gleden. Een hand liet hij in mijn kutje glijden terwijl hij met de ander mijn tieten streelde. Ik maakte me los van hem en trok hem het bed op. Ik ging op hem zitten en trok zijn t-shirt uit. Ik liet mijn handen over zijn afgetrainde borst glijden en zoog aan zijn tepels. Hij kreunde en ik oefende wat druk uit met mijn kont op zijn stijve. ''Stevie. Je bent zo geil'' kreunde hij. ''Anders jij wel'' zei ik grijnzend. Ik trok zijn broek omlaag en ik zag hoe zijn paarse eikel al boven zijn boxer uitkwam. Ik trok deze kapot en liet mijn lippen over zijn eikel glijden. Ik zag zijn donzige haar boven zijn pik. Mijn mijn hand masseerde ik zijn gladde ballen, terwijl ik met de ander ruk bewegingen maakte over zijn schacht. Geil keek ik onder mijn wimpers door naar zijn gezicht. Hij lag met zijn mond open gezakt en zijn ogen gesloten te genieten van mijn handelingen. Ik beet zachtjes in zijn eikel en hij kreunde luid. ''Sshhtt. Mam en pap'' zei ik tegen hem. Hij schudde zijn hoofd. ''Die zijn weg.'' We hebben vrijspel. Ik zoog nog harder aan zijn lul en een luide kreun liet me merken dat hij kwam. Hij ontlaadde zich in mijn mond het leek wel of er geen eind aan kwam en ik slikte alles door. Ik kroop naar boven en gaf hem een geile tongzoen waarbij hij zichzelf proefde. ''Lik me'' sprak ik en ik draaide ons om. Nu lag ik onder. Mijn broer kroop tussen mijn benen en begon me te verwennen met zijn tong. Ik kronkelde onder zijn aanrakingen en kreunde luid. Hij stak een vinger in mijn kut en likte door mijn hele spleet. Kreunend drukte ik zijn hoofd dichter tegen mijn kut aan. Zonder me los te laten pakte hij de achtergelaten vibrator en ramde hem in mijn kut. Hij zette hem op z'n hoogst en ik kronkelde helemaal. Hij kwam boven me hangen en gaf me een wilde tongzoen. Daarna zakte hij af en zoog op mijn tepels. Ik hield het niet meer en kwam luid kreunend klaar. ''Ik wil je'' zei ik geil. Ik greep naar mijn nachtkastje en pakte er een condoom uit. ''Jij geile slet'' zei mijn broertje en met mijn tanden rolde ik het condoom over zijn lul. Ik ging op hem zitten en begon hem te berijden als een wild paard. Zijn handen gleden over mijn borsten en hij kneep af en toe. Er werd op de deur geklopt en deze werd opengemaakt. Stefan stak zijn hoofd de hoek om. ''Gaat ie lekker?'' ''Kom'' zei ik en ik wenkte hem. Stefan is de beste vriend van mijn broer ook 14 jaar en stiekem geil ik al heel lang op hem. Hij heeft zo'n lekker lichaam. En volgens mij een enorme neukstaaf. Stefan twijfelde geen moment en voor ik het wist voelde ik achterlangs zijn lul in mijn kut gaan.Zonder condoom voelde ik maar goed. Ik werd nu door twee neukstaven tegelijk geneukt en het duurde niet lang voordat ik schreeuwend klaarkwam. Met mijn kutspieren melkte ik de pik van mijn broer leeg en ik liet me van hem afglijden. ''Kun je nog even'' zei Stefan geil. Ik knikte en likte met mijn tong over mijn lippen. Hij ramde zijn lul in mijn kut en nam me diep. Ik legde mijn benen over zijn schouders en hij schoof zijn lul tot zijn ballen in mijn kut. Ik voelde me enorm gevuld door die dikke lange neukstaaf. Mijn broer was inmiddels ook weer stijf en hij kwam boven me hangen. Ik sloot mijn lippen om zijn lul en zoog hem af. Stefan verhoogde het tempo en voor ik het wist spoot hij in mijn kut. Hij trok zich terug maar ik was nog niet gekomen. Ik beveelde mijn broer me nog eens te nemen en ik ging op mijn handen en knieën zitten. Hij nam me op z'n hondjes en kwam over lekker goed bij. Kreunend en trillend van genot kwam ik klaar. Mijn broer stootte nog een paar maal en spoot zich ook leeg in mijn kut. Ik voelde hoe alles uit mijn kut liep. Het sperma van hun was nu vast gemengd. Geil kuste ik mijn broer en Stefan. ''Ik ben nog lang niet klaar met jullie'' sprak ik hoerig.

Die Eva toch.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:40 schreef Kreator het volgende:
Goedemorgen. Veel beter. .

[..]

Morgé dopje,

Een keuken is een ruimte of plaats in een gebouw waarin mensen hun voedsel bereiden of laten bereiden.

Als het vertrek ook wordt gebruikt om de bereide maaltijd tot zich te nemen spreekt men wel van eetkeuken. Dan is er naast ruimte voor de keukenkastjes, het aanrecht en de apparatuur ook plaats voor een eettafel met stoelen eromheen.

In veel moderne woningen zijn de zithoek, eethoek en keuken geïntegreerd in een zodanig ingedeelde ruimte, dat de verschillende afdelingen onderling met elkaar in open verbinding staan. Deze zijn dus voor alle bewoners (en eventuele gasten) van het huis vrij toegankelijk, zonder een deur te hoeven gebruiken.

De plaats waar buitenshuis eten wordt bereid, zoals in de tuin, wordt meestal niet als keuken beschouwd. Een keuken op een schip heet kombuis.
Lijst van keukenapparatuur
Keuken in de veertiende eeuw
Colombiaanse keuken
Veldkeuken, foto genomen tijdens Tibetexpeditie in 1938

Een keuken kan van de volgende (elektrische) apparaten voorzien zijn:

Afzuigkap
Blikopener
Broodrooster
Broodzaag
Citruspers
Fornuis
Frituurpan
Grill
Keukenfabrikanten
Koffiemolen
Koffiezetapparaat
Koelkast
Kokendwaterkraan
Kookplaat
Kruimeldief
Magnetron
Mixer
Oven
Rechaud
Rijstkoker
Sapcentrifuge
Staafmixer
Steengrill
Tosti-ijzer
Vaatwasser
Vriezer
Waterkoker

Ziet er goed uit jongen, die keuken.

WTF is happening here

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:47 schreef Cue_ het volgende:
WTF is happening here

Eva wordt geneukt door Stefan en haar broer.

quote:

Mijn broer stootte nog een paar maal en spoot zich ook leeg in mijn kut. Ik voelde hoe alles uit mijn kut liep. Het sperma van hun was nu vast gemengd. Geil kuste ik mijn broer en Stefan. ''Ik ben nog lang niet klaar met jullie'' sprak ik hoerig.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:49 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Eva wordt geneukt door Stefan en haar broer.

[..]

Het is stiekem een fantasie van jou he

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:47 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Ziet er goed uit jongen, die keuken.

Is wel mooi hè. In het echt wel mooier dan op de foto's trouwens. Kom maar een keer kijken. .

Foto's?? Waar?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:50 schreef Ratelslangetje het volgende:

.

Kernsplijting
Ga naar: navigatie, zoeken

Kernsplijting (zelden: kernfissie) is in de natuurkunde een proces waarbij een zware onstabiele atoomkern zich deelt of splijt in twee of meer lichtere kernen, waarbij aanzienlijke hoeveelheden energie vrijkomen.
Inhoud

1 Gestimuleerde splijting
2 Spontane kernsplijting
3 Geschiedenis
4 Uitleg kernsplijting
4.1 Vertraagde vorming van neutronen in kernreactoren
5 Kritische massa
6 Moderators
7 Vermindering van vangst zonder splijting door isotopenscheiding
8 Productie en zuivering van het materiaal
9 Beheersing - wapens of energie?
10 Noot
11 Zie ook
12 Externe link

Gestimuleerde splijting

Als een vrij neutron met een geschikte kinetische energie wordt ingevangen door de kern van een splijtbaar atoom raakt de kern in een aangeslagen toestand. Deze onstabiele kern deelt zich dan in verschillende splijtingsproducten: atoomkernen van andere elementen (brokstukken van min of meer willekeurige grootte (zie figuur) van de oorspronkelijke kern), gammafotonen, neutrino's en snelle neutronen.

De energieverdeling is ruwweg 3,5% gammastraling, 2,5% snelle neutronen en 94% in de kinetische energie van de brokstukken, die door de elektrostatische afstoting versneld worden tot 3% van de lichtsnelheid. Bij een atoombom wordt door de lading en snelheid van deze brokstukken ook zachte röntgenstraling gevormd.

Bijzonder bij gestimuleerde kernsplijting is dat het invangen van één neutron de productie van meerdere neutronen kan veroorzaken. Hierdoor kunnen de gevormde neutronen ook weer andere kernen splijten en ontstaat de mogelijkheid van een kettingreactie. De energie die vrijkomt bij één splitsingsreactie ligt in de orde van 100 miljoen eV. Bij chemische reacties zijn dat hooguit enkele eV, zodat de energieopbrengst gigantisch genoemd kan worden, als er inderdaad een kettingreactie optreedt en een aanzienlijk percentage van de kernen zich splijt. Een kerncentrale heeft in de orde van honderden tonnen uranium in de reactor, een kernwapen bevat enkele kilo's uranium of plutonium.
Een voorbeeld van een splijtingsreactie.

Een bekende splijtbare isotoop is uranium-235, waarmee vele splijtingsreacties mogelijk zijn. Enkele voorbeelden zijn:

235U + 1 neutron \rightarrow 2 neutronen + 92Kr + 142Ba + E (energie)
235U + 1 neutron \rightarrow 2 neutronen + 94Sr + 140Xe + E
235U + 1 neutron \rightarrow 3 neutronen + 90Kr + 143Ba + E

Spontane kernsplijting

Spontane splijting treedt op bij een aantal isotopen van zware elementen (thorium en zwaarder) die meestal ook al instabiel zijn door andere spontane vervalprocessen. Een goed voorbeeld is de plutoniumisotoop 236Pu. Deze kern kan zowel door het uitzenden van een α-deeltje als door uiteenspatten in twee brokken zijn bestaan beëindigen. In 69% van de gevallen doet het het eerste, in de resterende 31% het laatste. Spontane splijting is een voorbeeld van het tunneleffect in de kwantummechanica, waardoor bij toeval incidenteel toch 'onmogelijke' reacties optreden. Spontane kernsplijting van uranium-238 wordt in de praktijk gebruikt door de analyse van uraniumkristallen. Spontane splijtingsproducten veroorzaken karakteristieke sporen in het kristal. Het aantal van deze sporen is een maat voor de ouderdom van het kristal. Californium-252 (halfwaardetijd 2,645 jaar, percentage spontane splitsing 3.09), wordt gebruikt als neutronenbron in luchthavens voor de detectie van explosieven en in vele toepassingen die het watergehalte van een materiaal bepalen.
Geschiedenis
Lise Meitner en Otto Hahn.

Het splijtingsproces werd in 1938 ontdekt door Otto Hahn en Fritz Strassmann in Berlijn. Doorslaggevend bij deze ontdekking was ook de analyse van hun resultaten door Lise Meitner. De aanzet van de ontdekking was dat er een radioactieve stof werd gevormd die chemisch identiek bleek te zijn met Barium, atoomnummer 56, wat tot dan toe voor onmogelijk werd gehouden, aangezien bij alle eerdere experimenten zogenaamde transuranen werden gevormd, met atoomnummers groter dan die van Uranium. Het uiteenvallen van een atoomkern in grotere brokstukken werd voordien als ondenkbaar beschouwd, waardoor lang met publicatie van de bevindingen werd gewacht.

De resultaten van het beschieten van uranium met neutronen waren interessant en raadselachtig. Enrico Fermi en zijn medewerkers waren de eersten die dit in 1934 bestudeerden maar de resultaten werden pas enige jaren later correct geïnterpreteerd.

Op 16 januari 1939 arriveerde Niels Bohr uit Kopenhagen in de VS om verscheidene maanden in Princeton door te brengen. Hij was vooral gekomen om enkele abstracte problemen met Albert Einstein te bespreken. Net voor hij Denemarken verliet hadden twee van zijn collega's, Otto Frisch en Lise Meitner (allebei gevlucht uit Duitsland) hem verteld over hun idee dat de absorptie van een neutron door een uraniumkern soms ertoe leidde dat die kern in twee ongeveer gelijke delen splitste, waarbij enorm veel energie vrijkwam, een proces dat al spoedig 'kernsplijting' werd genoemd.

Deze hypothese werd ingegeven door de belangrijke ontdekking door Otto Hahn en Fritz Strassmann in Duitsland (gepubliceerd in Naturwissenschaften, vroeg in januari 1939) waarbij werd aangetoond dat bij het beschieten van uranium met neutronen een bariumisotoop ontstond. Meteen na zijn aankomst in de VS gaf Bohr dit idee door aan zijn voormalige student J.A. Wheeler en anderen op de Universiteit van Princeton, en van daaruit werd het mondeling doorgegeven en bereikte ook Enrico Fermi op de Universiteit van Columbia. Als gevolg van conversaties tussen Fermi, J.R. Dunning, en G.B. Pegram werd toen op Columbia gezocht naar de sterke ionisatiepulsen die je zou verwachten bij de zware rondvliegende fragmenten van een uraniumkern.

Op 26 januari 1939 werd een conferentie gehouden over theoretische natuurkunde in Washington D.C.. Fermi kwam voor deze bijeenkomst over uit New York voordat de splijtingsexperimenten in Columbia waren verricht. Na de bijeenkomst discussieerde Fermi met Bohr over kernsplijting, en Fermi noemde daarbij specifiek de mogelijkheid dat hierbij ook neutronen vrij zouden kunnen komen. Hoewel dit maar een gok was, was de implicatie daarvan, namelijk het mogelijk kunnen bestaan van een kettingreactie, aan insiders meteen duidelijk. In de pers verschenen een aantal sensationele stukjes over dit onderwerp. Al voordat het congres in Washington was afgelopen waren er verschillende andere experimenten in gang gezet om het bestaan van kernsplijting te bevestigen, en uit vier verschillende laboratoria (universiteit van Columbia, het Carnegie Institution of Washington, Johns Hopkins University en de University of California) werd bevestiging gepubliceerd in het nummer van 15 februari van Physical Review. Rond deze tijd had Bohr ook gehoord dat vergelijkbare experimenten rond 15 januari in zijn eigen laboratorium in Kopenhagen hadden plaatsgevonden. (De brief van Frisch aan Nature was gedateerd 16 januari en werd gepubliceerd in het nummer van 18 februari.) Frédéric Joliot in Parijs had ook zijn eerste resultaten gepubliceerd in de Comptes Rendus van 30 januari 1939. Vanaf dit moment verscheen er een niet aflatende stroom van publicaties over kernsplijting, zodat tegen de tijd dat J. Turner, van Princeton, een overzichtsartikel schreef in Reviews of Modern Physics op 6 december 1939, er al haast 100 publicaties beschikbaar waren. Een volledige analyse en bespreking van deze artikelen verscheen in het artikel van Turner en elders.
Uitleg kernsplijting

Atoomkernen bestaan uit protonen en neutronen.
Het aantal protonen is gelijk aan het atoomnummer Z.
Het aantal neutronen N is gelijk aan het verschil tussen het massagetal A en het atoomnummer.
Op deze deeltjes werken twee soorten krachten, de gewone Coulomb-krachten waardoor deeltjes met eenzelfde (positieve) lading elkaar afstoten, en de sterke kernkrachten die alleen op zeer korte afstand (één of twee kerndeeltjes) werkzaam zijn en die de deeltjes in de kern samenbinden. De afstotende kracht werkt dus alleen tussen de protonen onderling, terwijl de sterke kernkracht tussen alle soorten kerndeeltjes werkt. Hierdoor zorgt de aanwezigheid van neutronen voor een stabilisatie van kernen met meer dan één proton.
Druppelmodel van kernsplijting
De kansverdeling voor de gevormde splijtingsproducten van Uranium-235

In de gangbare modellen van kernsplijting wordt de kern voorgesteld als een druppel waarin de kerndeeltjes zich vrijelijk kunnen bewegen. De kern is bolvormig door de oppervlaktespanning. De tendens van kerndeeltjes om zo veel mogelijk buren te hebben leidt ertoe dat het kernoppervlak wordt geminimaliseerd. De aangeslagen kern van een splitsend atoom kan echter door vibraties uit elkaar worden gescheurd, door insnoering van de kern en de daaropvolgende elektrische afstoting van de twee brokstukken. De massaverdeling van de brokstukken is vrij willekeurig, maar de brokstukken hebben over het algemeen even atoomnummers. Kernen met een even aantal protonen zijn namelijk stabieler. Op grond van theoretische overwegingen betreffende de laagste energie kan ook afgeleid worden dat de verdeling in massacomponenten van 95 en 140 het gunstigst is.

Het werkingsprincipe van zowel een kernwapen als een kernreactor is dat er een nucleaire kettingreactie moet optreden. Als een neutron een splijting veroorzaakt die meer dan één nieuw neutron produceert, kan het aantal splijtingen enorm toenemen, met daarbij ook een enorme energieproductie. Dit is allemaal een kwestie van statistische kansen. Er zijn precies vier mogelijke resultaten voor een neutron dat bij een splijtingsreactie wordt geproduceerd:

het ontsnapt volledig aan het splijtbare materiaal
het wordt ingevangen door splijtbaar materiaal zonder tot een splijting te leiden
het wordt ingevangen door niet-splijtbare verontreinigingen in het materiaal
het wordt ingevangen en leidt tot een nieuwe splijtingsreactie

Als het verlies van neutronen door de eerste drie processen kleiner is dan het overschot dat door het vierde proces ontstaat, treedt de kettingreactie op; anders niet. Dit wordt vaak numeriek uitgedrukt als de neutronenvermenigvuldigingsfactor k, in:

k = f - l,

waarbij f het gemiddelde aantal neutronen is dat een splijting veroorzaakt, en l de gemiddelde som is van de verloren neutronen door de mechanismen 1, 2 en 3 hierboven aangegeven. Ieder van de eerste drie verliesprocessen hierboven kan binnen een gegeven configuratie zo waarschijnlijk zijn dat de bij splijtingsreacties gecreëerde extra neutronen niet voldoende zijn om de reactie aan de gang te houden. Als bijvoorbeeld het invangen door uraniumkernen van neutronen zonder dat dit wordt gevolgd door een splijting veel waarschijnlijker zou zijn dan een splijtende vangst, blijkt het principieel onmogelijk om een kettingreactie opgang te brengen. In een kernreactor maakt men daarom over het algemeen gebruik van neutronenmoderatoren die de neutronen afremmen zodat ze meer kans hebben te worden ingevangen door de uraniumkernen.

Als het aantal neutronen in een reactor dat een splijting veroorzaakt in de loop van de tijd afneemt, wordt de reactor 'subkritisch' genoemd. Als het aantal over de tijd gelijk blijft, wordt de reactor 'kritisch' genoemd en als het aantal met de tijd toeneemt heet hij 'superkritisch'. De kritikaliteit van de reactor wordt weergegeven door bovenstaande k, geschreven Keff (K-effectief), waarbij Keff het aantal neutronen in een generatie aangeeft gedeeld door het aantal neutronen in de vorige generatie.
Vertraagde vorming van neutronen in kernreactoren

Het is mogelijk kernreactoren te bouwen met een gecontroleerde kettingreactie doordat een gedeelte van de neutronen niet onmiddellijk door de splijting worden vrijgemaakt, maar enige tijd later door bepaalde splijtingsproducten, met halfwaardetijden van rond de 15 secondes worden geproduceerd. Dit resulteert erin in dat de gemiddelde levensduur van een neutron 0,1 seconde is [1]. De toe of afname van het aantal neutronen in de reactorkern (N) kan worden beschreven met:

dN/dt = \alpha N/\tau

\alpha is een exponentiële proportionaliteitsconstante. \tau is de gemiddelde levensduur van een neutron in de kern.

Doordat \tau gelijk is aan ongeveer 0,1 seconde, door het aandeel van de later gevormde neutronen is de reactie controleerbaar. Na 1 seconde wordt bij een \alpha van 0,01 het aantal neutronen dan (1+\alpha)1/\tau*N= 1,0110 ~ 1,1*N , een toename van tien procent. Als er alleen sprake zou zijn van direct gevormde neutronen (\tau=0,001 seconde) dan zou de productie toenemen met een factor van ongeveer 21.000 (1,011000).
Kritische massa

De fractie neutronen die uit een hoeveelheid uranium ontsnapt, kan worden geminimaliseerd door de grootte en de vorm van de uraniummassa aan te passen. In een bol is een oppervlakte-effect evenredig met het kwadraat van de straal, en een volume-effect evenredig met de derde macht van de straal. De ontsnapping van neutronen uit een hoeveelheid uranium is een oppervlakte-effect dat afhangt van de grootte van het oppervlak, maar splijtingsreacties komen door het hele materiaal voor en zijn daarom volume-effecten. Dus: hoe meer uranium er aanwezig is, hoe kleiner de kans is dat neutron-ontsnapping de overhand zal hebben over neutronenvangst gevolgd door splijting, en een kettingreactie zal ontstaan. Het verlies van neutronen door vangst zonder dat dit door een splijting wordt gevolgd, is eveneens een volume-effect, zodat voor dit effect een groter volume splijtbaar materiaal geen verschil maakt.

De kritieke omvang van een apparaat dat uranium bevat, is gedefinieerd als de grootte waarbij de productie van vrije neutronen door splijting precies gelijk is aan het verlies ervan door ontsnapping en door niet-splijtende vangstreacties. Als dus de grootte kleiner is dan de kritieke omvang, kan per definitie geen kettingreactie ontstaan of blijven bestaan.
Moderators

Thermische neutronen (neutronen met een lage bewegingsenergie) hebben de grootste kans een splijtingsreactie te veroorzaken in U-235, maar de neutronen die bij de splijtingsreactie ontstaan hebben veel hogere snelheden (ze zijn niet thermisch). Te zeggen dat de kettingreactie zichzelf in stand zou kunnen houden als er door splijtingsreacties meer neutronen worden geproduceerd dan geabsorbeerd is een oversimplificatie, omdat de waarschijnlijkheid van zowel neutronvangst met splijting als neutronvangst zonder splijting afhangt van de snelheid van de neutronen. De snelheid waarbij de vangst zonder splijting het meest waarschijnlijk is ligt echter in tussen de gemiddelde snelheid van neutronen die ontstaan bij het splijtingsproces en de snelheid waarbij vangst gevolgd door splijting het meest waarschijnlijk is.

Al voor de ontdekking van de kernsplijting was de gebruikelijke methode om neutronen te vertragen ze door een materiaal met lage atoommassa's te laten passeren, zoals waterstofbevattende verbindingen. Zo'n materiaal wordt een moderator genoemd. Het vertragingsproces bestaat simpelweg uit elastische botsingen tussen de deeltjes met hoge snelheid en deeltjes die nagenoeg stilstaan. Hoe dichter de massa van het neutron en het geraakte deeltje bij elkaar liggen, hoe meer kinetische energie het neutron bij een botsing zal verliezen. De (kernen van) lichte elementen zijn daarom het meest effectief als moderator voor neutronen, mits zij zelf niet deze neutronen invangen in de kern. Het is om die reden dat bijvoorbeeld borium niet geschikt is als moderator, ondanks de lage atoommassa (maar des te beter geschikt als materiaal voor regelstaven). Ook lithium valt op grond van die overweging af. Helium is slecht bruikbaar omdat het een gas is en geen verbindingen vormt. De keus ging daarom tussen waterstof, deuterium (beide in de vorm van water, resp. zwaar water), beryllium en koolstof. Ook tegenwoordig zijn dit nog steeds de meest praktische mogelijkheden. Enrico Fermi en Leo Szilard stelden als eersten het gebruik van grafiet (een vorm van koolstof) voor als moderator van een kettingreactie.

Een aantal natuurkundigen kwam op het idee dat het wellicht mogelijk was om uranium met een moderator te mengen. Dan zouden de hoog-energetische neutronen die vrijkomen bij splijtingsreacties, nadat ze uit de gespleten kern zijn gevlogen en voordat ze weer een nieuwe uraniumkern tegenkomen, door botsingen met de moderator zoveel snelheid verliezen dat hun snelheid onder de snelheid kwam te liggen waarbij vangst zonder splijting zeer waarschijnlijk is.
Vermindering van vangst zonder splijting door isotopenscheiding

Een extra complicatie wordt veroorzaakt door het feit dat natuurlijk uranium uit 3 isotopen bestaat: 234U, 235U en 238U, die respectievelijk 0.006, 0.7 en 99.3 procent van natuurlijk uranium uitmaken. We hebben al gezien dat de waarschijnlijkheden van processen (2) en (4) voor verschillende isotopen verschillen. We hebben ook gezien dat de waarschijnlijkheden verschillen voor neutronen met verschillende energieën.

Voor neutronen met een bepaalde snelheden (overeenkomend met een energie van enkele elektronvolt) heeft 238U een grote werkzame doorsnede voor de productie van 239U maar niet voor een splijtingsreactie. Er is ook een aanzienlijke kans op niet-elastische botsingen (waarbij dus geen vangst optreedt) tussen neutronen met hoge snelheden en 238U kernen. De aanwezigheid van 238U leidt dus zowel tot vertraging van snelle neutronen als tot het invangen van middelsnelle neutronen zonder splijting. Hoewel invangen zonder splijting bij 235U ook wel eens optreedt is het nu evident dat als we het 235U kunnen scheiden van het 238U en dit laatste kunnen verwijderen, we het optreden van vangst zonder splijting kunnen verminderen en daardoor de mogelijkheid van een kettingreactie kunnen vergroten. De kans op splijting van 235U ook door snelle neutronen is zelfs zo groot dat het gebruik van een moderator overbodig wordt als het 238U eenmaal is verwijderd. Helaas bestaat natuurlijk uranium voor slechts 1/140 deel uit 235U. Ook het relatief kleine verschil tussen de massa's van de isotopen maakt de afscheiding ervan lastig. Niettemin werd de mogelijkheid van het afscheiden van 235U al in een vroeg stadium van het Manhattanproject als zeer belangrijk onderkend.
Productie en zuivering van het materiaal

Hierboven is al gezegd dat de vangstdoorsnee voor neutronen voor verschillende materialen zeer verschilt. Bij sommige materialen is deze zeer groot, vergeleken met de maximale splijtingsvangstdoorsnee van uranium. Als we dus tot een kettingreactie willen komen moeten we effect (3) (niet tot splijting leidende vangst door verontreinigingen) terugbrengen tot een niveau waar dit geen belangrijk invloed meer uitoefent. Dit houdt in een zeer zorgvuldige zuivering van zowel het uraniummetaal als van het moderatormateriaal. Berekeningen tonen aan dat de maximaal toegestane concentraties van vele verontreinigende elementen slechts een paar delen per miljoen zijn (ppm), zowel in het uranium als in de moderator.
Voor 1940 was de totale hoeveelheid in de VS geproduceerd uranium niet meer dan een paar gram van twijfelachtige zuiverheid. De totale hoeveelheid metallisch beryllium was niet meer dan een paar kilo. De totale hoeveelheid geconcentreerd deuterium was niet meer dan een paar kilo, en koolstof was nog nooit in grote hoeveelheden geproduceerd met een zuiverheid die de benodigde kwaliteit voor een moderator zelfs maar benaderde. Productie en zuivering was dus een zeer belangrijk probleem.
Beheersing - wapens of energie?

De tot nu toe besproken problemen hebben alleen nog maar te maken met het op gang brengen van een kettingreactie. Als een dergelijke reactie nut moet afwerpen, moeten we hem kunnen beheersen. De aard van die beheersing verschilt naargelang we streven naar een gelijkmatige energieproductie of naar een explosie. Over het algemeen is voor kernenergie een door langzame neutronen opgewekte kettingreactie nodig die plaatsvindt in een mengsel of rooster van uranium en een moderator, terwijl voor een atoombom een kettingreactie door snelle neutronen in 235U of 239Pu nodig is, hoewel zowel langzame als snelle neutronen in beide gevallen een bijdrage kunnen leveren. Men dacht ook in 1940 al wel dat door gebruik van neutronen-absorberende elementen een kettingreactie voor de opwekking van energie zou kunnen worden beheerst. Het leek ook waarschijnlijk, hoewel niet zeker, dat een dergelijke kettingreactie zelfdovend zou zijn door de lagere kans op vangst gevolgd door splijting bij hogere temperaturen (door de uitzetting van het materiaal). Niettemin bestond de kans op een uit de hand lopende kettingreactie en het leek daarom verstandig het experiment met de kettingreactie in een onbewoond gebied uit te voeren.

Hierboven in dit artikel hebben we ons beziggehouden met het probleem hoe een nucleaire kettingreactie kan worden bereikt en onderhouden, maar nog niet hoe we hem kunnen gebruiken. De technologische kloof tussen het produceren van een beheerste kettingreactie en het gebruik daarvan als een grootschalige energiebron of een explosief apparaat is enigszins vergelijkbaar met de kloof tussen de ontdekking van het vuur en de fabricage van een stoomlocomotief.

Hoewel de productie van energie niet het eerste doel van dit project was, hebben we er genoeg aandacht aan besteed om het belangrijkste probleem te kunnen onthullen: het kunnen bereiken van een hoge werktemperatuur. Een efficiënte warmtemachine moet niet alleen warmte opwekken maar moet deze ook opwekken bij een voldoende hoge temperatuur. Om een systeem met een kettingreactie bij hoge temperatuur in bedrijf te houden en de opgewekte warmte om te zetten in arbeid is veel lastiger dan een dergelijk systeem bij lage temperaturen te laten werken.

Het bewijs dat een kettingreactie in principe mogelijk is betekent ook nog niet automatisch dat kernenergie effectief in een atoombom kan worden gebruikt. Om een atoombom te kunnen maken moet de kettingreactie zich ook heel snel uitbreiden; anders wordt maar een heel klein deel van de kernenergie vrijgemaakt voordat de bom uit elkaar vliegt en de kettingreactie door subkritisch worden van de splijtingsmassa tot stilstand komt. Het is ook nodig om te voorkomen dat de explosie voortijdig begint. Dit 'detonatieprobleem' was en is nog steeds een van de lastigste problemen bij het ontwerp van een efficiënte kernbom.

Er zijn al drie methoden genoemd om het ontstaan van een kettingreactie te vergemakkelijken: gebruik van een moderator; gebruik van zeer zuivere materialen; en gebruik van speciale materialen, 235U of 239Pu. Deze drie sluiten elkaar niet uit, en vele manieren zijn bedacht om kleine hoeveelheden 235U of 239Pu te gebruiken in een rooster dat verder vooral uit gewoon uranium of uraniumoxide bestaat en uit een moderator of verschillende moderators. Dergelijke configuraties staan meestal bekend als "verrijkte reactors" (enriched piles).
Noot

↑ Het aandeel van deze vertraagd vrijkomende neutronen is ongeveer 0,75% van het totaal

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:51 schreef Cue_ het volgende:
Foto's?? Waar?

Gesichtsbuch.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:52 schreef Kreator het volgende:

Gesichtsbuch.

Jammer

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:46 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Die Eva toch.

Oei, dat doet het bloed wel stromen op de vroege morgen

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:53 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Jammer

Nice

"Hun factureren en dan boeken hun dat door" Zo verschrikkelijk

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:50 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Het is stiekem een fantasie van jou he

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:50 schreef Kreator het volgende:

[..]

Is wel mooi hè. In het echt wel mooier dan op de foto's trouwens. Kom maar een keer kijken. .

Dat soberzo. Misschien morgen wel even.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 08:54 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:

[..]

Oei, dat doet het bloed wel stromen op de vroege morgen

Uh-huh. Had ik maar een zusje als Eva.

DIT WORDTDT MIJN NIEUWE BANK!

Incl vrouw?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:13 schreef Cue_ het volgende:
Incl vrouw?

Dat zou dan het enige positieve aan dat ding zijn .

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:21 schreef Mdrop het volgende:

[..]

Dat zou dan het enige positieve aan dat ding zijn .

Hij is zo lelijk als de nacht. Maar het ligt wel goddelijk denk ik.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:22 schreef Kreator het volgende:

[..]

Hij is zo lelijk als de nacht. Maar het ligt wel goddelijk denk ik.

Kans is groot inderdaad, maar ik mis nog zo'n uitklap geval voor de benen .

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:22 schreef Kreator het volgende:

[..]

Hij is zo lelijk als de nacht. Maar het ligt wel goddelijk denk ik.

Je moet volgens mij wel altijd in die bocht liggen.. dus perfect voor lepeltje lepeltje.. maar thats it denk ik.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:25 schreef Cue_ het volgende:

[..]

dus perfect voor lepeltje lepeltje

Geen bank voor mannen dus.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:37 schreef 100% Tukker het volgende:

Geen bank voor mannen dus.

L-L met een vrouw

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:22 schreef Kreator het volgende:

[..]

Hij is zo lelijk als de nacht. Maar het ligt wel goddelijk denk ik.

Zat net even bij Roller.de te checken. Daar hadden ze voorheen ook vrij veel 'fout' spul. Van die paarse suede PIMP-bedden en zo met allemaal glimmende tierelantijntjes. Staat er helaas niet meer tussen. Duitsland krijgt steeds betere smaak de laatste jaren.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:39 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Zat net even bij Roller.de te checken. Daar hadden ze voorheen ook vrij veel 'fout' spul. Van die paarse suede PIMP-bedden en zo met allemaal glimmende tierelantijntjes. Staat er helaas niet meer tussen. Duitsland krijgt steeds betere smaak de laatste jaren.

Was er laatst om te lachen om hun smaak, maar het viel vies tegen idd. Stonden maar 1 of 2 roze zalmbanken.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:38 schreef Cue_ het volgende:

[..]

L-L met een vrouw

Cool. Wanneer?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:54 schreef 100% Tukker het volgende:

Cool. Wanneer?

Wanneer ik een leuke vrouw gevonden heb

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:47 schreef Kreator het volgende:

[..]

Was er laatst om te lachen om hun smaak, maar het viel vies tegen idd. Stonden maar 1 of 2 roze zalmbanken.

Apart is dat hè. In een jaar of 3 tijd van compleet 'fout' naar 'best leuk spul voor een goede prijs'.

Moet je er toevallig nog langs binnenkort?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:55 schreef 100% Tukker het volgende:

[..]

Apart is dat hè. In een jaar of 3 tijd van compleet 'fout' naar 'best leuk spul voor een goede prijs'.

Moet je er toevallig nog langs binnenkort?

Ik wil er best ff weer kijken. Zeg het maar.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:55 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Wanneer ik een leuke vrouw gevonden heb

Als ik er 1 vind, mag ik dan meedoen?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:57 schreef Kreator het volgende:
Als ik er 1 vind, mag ik dan meedoen?

Maybe

Zo, heb net even een uurtje staan boogschieten

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 10:25 schreef Drizzt_DoUrden het volgende:
Zo, heb net even een uurtje staan boogschieten

Zie je in dagvoorziening tegenwoordig ofzo ?

Mogguh
Lappen tekst neerploffen

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 10:26 schreef Mdrop het volgende:

[..]

Zie je in dagvoorziening tegenwoordig ofzo ?

Revalidatiekliniek