De kunst van het loslaten van je ex #223 - Detachment in progressss

quote:

Op zondag 17 maart 2013 03:36 schreef Babela het volgende:

[..]

Hij heeft geen facebook zij wel. Het probleem is dat we gemeenschappelijke vrienden hebben die op haar status reageren dat ze met hem is en dan zie ik dat. En het lijkt alsof ze het allemaal maar doodnormaal vinden dat zij tweeen opeens samen zijn verdomme

Ik vind je maar zeiken.. als het allemaal zo'n pijn doet dan blokkeer je haar gewoon op je Facebook en dan zie je echt niets meer van haar, ook niet als jouw vrienden op haar status of foto reageren. Als ik je posts lees kan jij het gewoon niet loslaten en probeer je steeds contact te zoeken..

Is het uit met je ex dan moet je gewoon elk contact verbreken, al helemaal als je slecht uit elkaar bent gegaan. Blokkeren op Whatsapp en Facebook en gewoon duidelijk tegen iedereen zeggen dat het uit is en je er niets meer over wilt horen. Uiteindelijk zal je merken dat je er vanzelf overheen komt en je minder aan hem gaat denken, maar daar gaan maanden zo niet jaren overheen indien jullie een vrij hechte relatie hadden.

Ook al heb ik het uitgemaakt met mijn ex, toch doet het na bijna een halfjaar nog steeds pijn, je hebt toch veel meegemaakt. Zonet liep ik met de hond door het recreatiegebied, de laatste keer dat ik daar liep was met mijn ex.. tja.. dan denk je daar toch even aan; ook niets mis mee natuurlijk.

Zelfs in een relatie denk ik soms aan mijn vorige ex..

Shit happens, geniet van het leven

klotezooi mijn relatie is over na 4 jaar, ik heb hem zelf kapotgemaakt, we houden nog van elkaar maar het gaat niet meer ik heb hem al 3 weken niet gezien maar het besef komt vandaag pas

quote:

Op zondag 17 maart 2013 18:59 schreef KwadeAfdronk het volgende:
klotezooi mijn relatie is over na 4 jaar, ik heb hem zelf kapotgemaakt, we houden nog van elkaar maar het gaat niet meer ik heb hem al 3 weken niet gezien maar het besef komt vandaag pas

Sterkte :c

quote:

Op zondag 17 maart 2013 19:16 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Als het uitgaat en je bent direct in staat om alle koorden door te knippen ben je natuurlijk mentaal al vrij ver heen qua verwerking.

Ja ik heb haar nu geblokt. Sorry hoor maar ik wist dat niet, zo vaak zit ik er niet op.
Maar je kunt wel zeggen dat je me vind zeiken maar het is vers en dan zeiken de meesten veel. Maak gewoon teveel shit mee nu, mijn hoofd zit er vol van. En dan een ex die je gaat smsen zodra hij weer thuis is van zijn liefje en vraagt of ik rare dingen heb gedaan toen ik op stap was wtf. Had hem verwijderd en geblokt maar wat is het dan moeilijk om niet te reageren en ik kan die blokinstelling van het smsen niet vinden !!

quote:

Op zondag 17 maart 2013 23:51 schreef Babela het volgende:

[..]

Ja ik heb haar nu geblokt. Sorry hoor maar ik wist dat niet, zo vaak zit ik er niet op.
Maar je kunt wel zeggen dat je me vind zeiken maar het is vers en dan zeiken de meesten veel. Maak gewoon teveel shit mee nu, mijn hoofd zit er vol van. En dan een ex die je gaat smsen zodra hij weer thuis is van zijn liefje en vraagt of ik rare dingen heb gedaan toen ik op stap was wtf. Had hem verwijderd en geblokt maar wat is het dan moeilijk om niet te reageren en ik kan die blokinstelling van het smsen niet vinden !!

Trek je niks van 'm aan, ik denk dat bijna iedereen zich in jou herkent. De eerste paar weken ben je nog helemaal van de kaart en weet je niet zo goed wat je moet doen/denken. Hij wil zich nog vasthouden aan het vertrouwde (jij dus), en volgens mij wil jij dat ook. Helaas gaat dat op den duur gewoon voor nog meer moeilijkheden zorgen, dus als je er al snel achter bent dat het beter is om niet te reageren dan ben je wat mij betreft al 10 stappen verder.
Zelf postte ik hier ook iets van 20 keer per dag toen het net uit ging, dus maakt niet uit wat je hier schrijft, het is in ieder geval beter dan ermee zitten en jezelf vanbinnen opeten.

Nogmaals sterkte

quote:

Op vrijdag 15 maart 2013 18:55 schreef Babela het volgende:

[..]

Oh dat is wel heel naar ja! Snap dat je je nu rot voelt.. Sterkte, komt wel goed Maar waarom zou je iemand vragen om je te blokkeren? Snap ik niet

Snap ik ook niet. Ik zou zeggen; blokkeer en verwijder mij, dan hoef je er ook niet naar te kijken. Maar hij had kennelijk de behoefte om op een nare toon te vragen of ik hem wilde blokkeren. dat heeft ie wel vaker en is totaal onredelijk

heb echt een kutweekend gehad. Voel me zo leeg zonder hem. Baal ook van mezelf; ik ging zo lekker en had al weken niet op hem gereageerd. Maar hij raakte me echt door zo gemeen te doen terwijl ik hem redelijk recent nog had geholpen met van alles. Ook redelijk dom van mezelf, want hij deed al heel erg gaar en dan alsnog helpen. Is gebrek aan eigenwaarde waar ik echt aan moet en zal gaan werken.

had echt niet moeten reageren op dat block-verzoek, maar kon gewoon niet geloven dat hij zo met mij omgaat. De jongen die mij zo vaak heeft getroost, gesteund, zoveel van me pikte, zo vol compassie was naar mijn zwaktes, zegt nu doodleuk dat hij niet meer van me houdt. En dat mijn hulp niet oprecht is, omdat ik er van alles voor terugwil. Hij zei dat als ik hem echt wilde helpen, ik niet zo moest zeuren achteraf. Echt gemeen.

Voorheen bleek juist uit die gefrustreerde smsjes enzo dat hij nog lang niet over me heen was, maar juist zijn koele toon van vrijdag zegt dat hij nu echt niet meer van me houdt en ergens doet dat pijn, al weet ik dat het niet gaat werken. Het zou me niks uit moeten maken na alles wat hij heeft gedaan maar dat doet het wel.

Pff morgen therapie, need it!!

quote:

Op maandag 18 maart 2013 09:45 schreef kloon89 het volgende:

[..]

Snap ik ook niet. Ik zou zeggen; blokkeer en verwijder mij, dan hoef je er ook niet naar te kijken. Maar hij had kennelijk de behoefte om op een nare toon te vragen of ik hem wilde blokkeren. dat heeft ie wel vaker en is totaal onredelijk

heb echt een kutweekend gehad. Voel me zo leeg zonder hem. Baal ook van mezelf; ik ging zo lekker en had al weken niet op hem gereageerd. Maar hij raakte me echt door zo gemeen te doen terwijl ik hem redelijk recent nog had geholpen met van alles. Ook redelijk dom van mezelf, want hij deed al heel erg gaar en dan alsnog helpen. Is gebrek aan eigenwaarde waar ik echt aan moet en zal gaan werken.

had echt niet moeten reageren op dat block-verzoek, maar kon gewoon niet geloven dat hij zo met mij omgaat. De jongen die mij zo vaak heeft getroost, gesteund, zoveel van me pikte, zo vol compassie was naar mijn zwaktes, zegt nu doodleuk dat hij niet meer van me houdt. En dat mijn hulp niet oprecht is, omdat ik er van alles voor terugwil. Hij zei dat als ik hem echt wilde helpen, ik niet zo moest zeuren achteraf. Echt gemeen.

Voorheen bleek juist uit die gefrustreerde smsjes enzo dat hij nog lang niet over me heen was, maar juist zijn koele toon van vrijdag zegt dat hij nu echt niet meer van me houdt en ergens doet dat pijn, al weet ik dat het niet gaat werken. Het zou me niks uit moeten maken na alles wat hij heeft gedaan maar dat doet het wel.

Pff morgen therapie, need it!!

Ik snap het wel. Hij heeft contact gezocht en nu zit hij weer in je hoofd. En ik snap ook wel dat je er op reageert, heb ik ook. Vind het zo moeilijk om het te negeren, dat kan ik niet hoewel ik het wel wil. Gelukkig heb ik verder niks meer van mijn ex gehoord dat scheelt weer, dan zakt het weer even.

Nu blijf je er over nadenken, bang dat hij niet meer van je houd. Maar misschien wil hij je juist ook wel raken zodat je weer 'onderdanig gedrag' vertoont zeg maar. Want als je boos bent of iets, dan vind je dat wel fijn. Als iemand tegen je zegt van je te houden en je terug te willen, weet ik van mezelf. Ik wil je nu niet natuurlijk hoop geven, zeker niet. Maar ik vind het allemaal wel apart.

Fijn dat je naar therapie gaat, ik mag niet van mijn moeder terwijl ik mijn verhaal kwijt wil. Gelukkig kan het hier een beetje maar het is toch anders. Hoop dat je therapie je goed gaat helpen!

quote:

Op maandag 18 maart 2013 00:09 schreef BestIEverHad het volgende:

[..]

Trek je niks van 'm aan, ik denk dat bijna iedereen zich in jou herkent. De eerste paar weken ben je nog helemaal van de kaart en weet je niet zo goed wat je moet doen/denken. Hij wil zich nog vasthouden aan het vertrouwde (jij dus), en volgens mij wil jij dat ook. Helaas gaat dat op den duur gewoon voor nog meer moeilijkheden zorgen, dus als je er al snel achter bent dat het beter is om niet te reageren dan ben je wat mij betreft al 10 stappen verder.
Zelf postte ik hier ook iets van 20 keer per dag toen het net uit ging, dus maakt niet uit wat je hier schrijft, het is in ieder geval beter dan ermee zitten en jezelf vanbinnen opeten.

Nogmaals sterkte

Dankje vind ik heel lief van je dat je dat zegt. Ik snap ook niet waarom hij zich aan mij vasthoud. Hij heeft me laten gaan voor een ander waar ie altijd al verliefd op was. Maar ze hebben nog niet eens gezoend. Hij zei ja ik kan zo met haar gaan maar waarom zou ik? ( ja sorry heb toch gereageerd op het smsje ) Dan denk ik wat wil je dan. Als je echt zo verliefd bent dan wil je altijd bij iemand zijn en ook intiem zijn toch? Je liefde laten zien.
Vreemd figuur snap er niks van. Merk wel echt als ik contact heb dat het goed gaat, maar zodra hij niet meer smst het juist slechter en daarna weer beter. Daarom vind ik het ook zo moeilijk niet op hem te reageren enzo, omdat ik mij dan juist goed voel. Of is dat vreemd?

Het liefst wil ik hem nog steeds terug, ook al weet ik dat het niet kan. Zijn van die momentjes, dat ik denk ik wil bij je liggen en alleen denk aan de leuke tijden. For some reason cijfer ik de kuttijden weg en dat hij mij ingeruild heeft voor een ander. Maar ik blijf me wel sterk houden, ga echt niet terug. Al weet ik dat de dag komt dat hij gaat zeggen ik wil je terug. En dat word een hele moeilijke dag ..

quote:

Op maandag 18 maart 2013 10:09 schreef Babela het volgende:

[..]

Ik snap het wel. Hij heeft contact gezocht en nu zit hij weer in je hoofd. En ik snap ook wel dat je er op reageert, heb ik ook. Vind het zo moeilijk om het te negeren, dat kan ik niet hoewel ik het wel wil. Gelukkig heb ik verder niks meer van mijn ex gehoord dat scheelt weer, dan zakt het weer even.

Nu blijf je er over nadenken, bang dat hij niet meer van je houd. Maar misschien wil hij je juist ook wel raken zodat je weer 'onderdanig gedrag' vertoont zeg maar. Want als je boos bent of iets, dan vind je dat wel fijn. Als iemand tegen je zegt van je te houden en je terug te willen, weet ik van mezelf. Ik wil je nu niet natuurlijk hoop geven, zeker niet. Maar ik vind het allemaal wel apart.

Fijn dat je naar therapie gaat, ik mag niet van mijn moeder terwijl ik mijn verhaal kwijt wil. Gelukkig kan het hier een beetje maar het is toch anders. Hoop dat je therapie je goed gaat helpen!

Wat stom dat je niet mag..

ja voorheen wilde hij me zeker raken, met boze smsjes en foto' s van allerlei snollies. Dat was echt geen pretje, maar nog wel een soort van bevestignig dat hij met me bezig was. Nu klonk hij zo koel en afstandelijk, zei dat hij de afgelopen weken dingne in een ander perspectief was gaan zien mbt mij. Daarvoor stuurde hij tussen de gare berichten ook nog wel dat ie het heel moeilijk had, van me hield enzo (2 weken terug nog, niet gereageerd) maar nu niks van dat alles. Alleen dat mijn hulp niet oprecht was, wat ik heel kut vind. Want dat was het wel en heb bijna de neiging om hem weer te helpen om eht maar aan te tonen. Maar goed, duidelijk eigenwaarde-issues hier.

quote:

Op maandag 18 maart 2013 10:14 schreef Babela het volgende:

[..]

Dankje vind ik heel lief van je dat je dat zegt. Ik snap ook niet waarom hij zich aan mij vasthoud. Hij heeft me laten gaan voor een ander waar ie altijd al verliefd op was. Maar ze hebben nog niet eens gezoend. Hij zei ja ik kan zo met haar gaan maar waarom zou ik? ( ja sorry heb toch gereageerd op het smsje ) Dan denk ik wat wil je dan. Als je echt zo verliefd bent dan wil je altijd bij iemand zijn en ook intiem zijn toch? Je liefde laten zien.
Vreemd figuur snap er niks van. Merk wel echt als ik contact heb dat het goed gaat, maar zodra hij niet meer smst het juist slechter en daarna weer beter. Daarom vind ik het ook zo moeilijk niet op hem te reageren enzo, omdat ik mij dan juist goed voel. Of is dat vreemd?

Het liefst wil ik hem nog steeds terug, ook al weet ik dat het niet kan. Zijn van die momentjes, dat ik denk ik wil bij je liggen en alleen denk aan de leuke tijden. For some reason cijfer ik de kuttijden weg en dat hij mij ingeruild heeft voor een ander. Maar ik blijf me wel sterk houden, ga echt niet terug. Al weet ik dat de dag komt dat hij gaat zeggen ik wil je terug. En dat word een hele moeilijke dag ..

Ja juist op die dag meot je sterk zijn. En dat zal beter gaan wanneer je nu alvast sterk "doet", al voelt dat misschien niet zo. fake it till you make it.

quote:

Op maandag 18 maart 2013 10:47 schreef kloon89 het volgende:

[..]

Wat stom dat je niet mag..

ja voorheen wilde hij me zeker raken, met boze smsjes en foto' s van allerlei snollies. Dat was echt geen pretje, maar nog wel een soort van bevestignig dat hij met me bezig was. Nu klonk hij zo koel en afstandelijk, zei dat hij de afgelopen weken dingne in een ander perspectief was gaan zien mbt mij. Daarvoor stuurde hij tussen de gare berichten ook nog wel dat ie het heel moeilijk had, van me hield enzo (2 weken terug nog, niet gereageerd) maar nu niks van dat alles. Alleen dat mijn hulp niet oprecht was, wat ik heel kut vind. Want dat was het wel en heb bijna de neiging om hem weer te helpen om eht maar aan te tonen. Maar goed, duidelijk eigenwaarde-issues hier.

Misschien denkt hij wel dat werkte niet, dus probeert hij het op een gemene nare manier. Heeft hij niks meer van zich laten horen daarna?

Na een half jaar spookt zelfs mijn ex nog vers door mijn hoofd, ze neemt af en toe nog contact met me op meestal om dingen te zeggen of te vragen uit blijkt dat het der nog veel doet.
Al doet ze wel stoer van dat ze er over heen is, denk dat het ook een beetje te maken heeft met koppigheid. Het niet willen toe kennen dat ze er spijt van heeft enzo. Ik wil binnenkort een brief naar der sturen met daar in een hoop tekst en aan het einde de vraag of ze nog een keer wil afspreken of dat ik de brief moet zien als afsluiting.
Is dit een slim idee, wat vinden jullie ? Ik zou haar namelijk nog graag terug willen!

quote:

Op maandag 18 maart 2013 19:14 schreef MrNiceGuy87 het volgende:
Na een half jaar spookt zelfs mijn ex nog vers door mijn hoofd, ze neemt af en toe nog contact met me op meestal om dingen te zeggen of te vragen uit blijkt dat het der nog veel doet.
Al doet ze wel stoer van dat ze er over heen is, denk dat het ook een beetje te maken heeft met koppigheid. Het niet willen toe kennen dat ze er spijt van heeft enzo. Ik wil binnenkort een brief naar der sturen met daar in een hoop tekst en aan het einde de vraag of ze nog een keer wil afspreken of dat ik de brief moet zien als afsluiting.
Is dit een slim idee, wat vinden jullie ? Ik zou haar namelijk nog graag terug willen!

Ik heb ooit zo'n laatste poging gewaagd. Ik had me 100x tegen me zelf gezegd: als dit antwoord negatief is dan is het ook echt klaar. Ik kreeg een brief terug met daarin de boodschap dat het nu en voor altijd over was. Dankzij deze brief ben ik het vanaf dat moment echt gaan verwerken.. Hopelijk heb je een ex die net zo duidelijk is.

quote:

Op maandag 18 maart 2013 19:14 schreef MrNiceGuy87 het volgende:
Na een half jaar spookt zelfs mijn ex nog vers door mijn hoofd, ze neemt af en toe nog contact met me op meestal om dingen te zeggen of te vragen uit blijkt dat het der nog veel doet.
Al doet ze wel stoer van dat ze er over heen is, denk dat het ook een beetje te maken heeft met koppigheid. Het niet willen toe kennen dat ze er spijt van heeft enzo. Ik wil binnenkort een brief naar der sturen met daar in een hoop tekst en aan het einde de vraag of ze nog een keer wil afspreken of dat ik de brief moet zien als afsluiting.
Is dit een slim idee, wat vinden jullie ? Ik zou haar namelijk nog graag terug willen!

Hier een beetje hetzelfde verhaal. Toen hij het uit maakte hadden we ook nog regelmatig contact. We zagen elkaar regelmatig en soms had ik ook het idee dat hij mij nog niet had los gelaten. Het voedde mijn valse hoop, ik kon het niet verwerken met het gevoel dat hij spijt had. Toen een rebound relatie kapot liep omdat ik erachter kwam dat ik nog te veel van mijn eerste ex hield, heb ik hem ook gemaild over mijn gevoelens en de vraag of hij nog achter zijn keuze stond. Dat was 5 maanden na de break-up, en heel onverwachts. Hij bevestigde dat hij achter zijn keuze stond maar mij zag als beste vriendin. Dit verklaarde een hele hoop voor mij, en vanaf hier kon ik beginnen met verwerken. Ik heb het contact ook even stilgezet, dat is een sterke aanrader. Dat ga ik nu weer voorzichtig oppakken.

Dus ik zeg, doen. Maar bereid je wel voor op een afwijzing. Want de gedachte dat ze spijt zal hebben maar er te koppig voor is, komt ook voort uit die valse hoop.

quote:

Op maandag 18 maart 2013 10:14 schreef Babela het volgende:

[..]

Dankje vind ik heel lief van je dat je dat zegt. Ik snap ook niet waarom hij zich aan mij vasthoud. Hij heeft me laten gaan voor een ander waar ie altijd al verliefd op was. Maar ze hebben nog niet eens gezoend. Hij zei ja ik kan zo met haar gaan maar waarom zou ik? ( ja sorry heb toch gereageerd op het smsje ) Dan denk ik wat wil je dan. Als je echt zo verliefd bent dan wil je altijd bij iemand zijn en ook intiem zijn toch? Je liefde laten zien.
Vreemd figuur snap er niks van. Merk wel echt als ik contact heb dat het goed gaat, maar zodra hij niet meer smst het juist slechter en daarna weer beter. Daarom vind ik het ook zo moeilijk niet op hem te reageren enzo, omdat ik mij dan juist goed voel. Of is dat vreemd?

Het liefst wil ik hem nog steeds terug, ook al weet ik dat het niet kan. Zijn van die momentjes, dat ik denk ik wil bij je liggen en alleen denk aan de leuke tijden. For some reason cijfer ik de kuttijden weg en dat hij mij ingeruild heeft voor een ander. Maar ik blijf me wel sterk houden, ga echt niet terug. Al weet ik dat de dag komt dat hij gaat zeggen ik wil je terug. En dat word een hele moeilijke dag ..

Hier ga je fout. Je maakt het jezelf moeilijker door alles in je gedachte te romantiseren ('hij komt terug'). Je moet verder met je leven, niet denken aan wat er kán gebeuren, maar in het 'nu' leven.

quote:

Op maandag 18 maart 2013 22:13 schreef BestIEverHad het volgende:

[..]

Hier ga je fout. Je maakt het jezelf moeilijker door alles in je gedachte te romantiseren ('hij komt terug'). Je moet verder met je leven, niet denken aan wat er kán gebeuren, maar in het 'nu' leven.

Ik heb dit vaker meegemaakt en weet dat deze dag zal komen. En als ie niet komt ben ik alleen maar blij echt waar. Maar het is 80% kans dat het wel gebeurd en ik vrees die dag

Maar met die brief zal ik dan wachten, of gewoon nu doen ? Volgende maand zouden we 4 jaar hebben en volgende maand is het een half jaar uit. Of zou ik het gewoon nu doen, zodat ik tenminste zsm duidelijkheid heb en krijg ?

Ja, waarom zou je wachten op die data die er eigenlijk niet meer toe doen?

quote:

Op dinsdag 19 maart 2013 20:51 schreef MrNiceGuy87 het volgende:
Maar met die brief zal ik dan wachten, of gewoon nu doen ? Volgende maand zouden we 4 jaar hebben en volgende maand is het een half jaar uit. Of zou ik het gewoon nu doen, zodat ik tenminste zsm duidelijkheid heb en krijg ?

Gewoon doen. Bereid je wel voor op een naar antwoord, maar dan heb je 't wel gedaan. What's the worst that could happen?

quote:

Op maandag 18 maart 2013 22:17 schreef Babela het volgende:

[..]

Ik heb dit vaker meegemaakt en weet dat deze dag zal komen. En als ie niet komt ben ik alleen maar blij echt waar. Maar het is 80% kans dat het wel gebeurd en ik vrees die dag

Hm, nouja, je moet in ieder geval niks verwachten, word je ook niet teleurgesteld. Ik weet zeker dat het over een maand of 2 veel beter gaat met je en dat je het al grotendeels hebt verwerkt.

quote:

Op dinsdag 19 maart 2013 21:31 schreef BestIEverHad het volgende:

[..]

Hm, nouja, je moet in ieder geval niks verwachten, word je ook niet teleurgesteld. Ik weet zeker dat het over een maand of 2 veel beter gaat met je en dat je het al grotendeels hebt verwerkt.

Ik hoop het wel ja! Heb vandaag weer even een rot dag, mis hem gewoon. Hij zoekt nog steeds contact, word er gek van. En ik weet nog steeds niet hoe ik sms moet blokken. Het ene moment reageer ik niet, ben ik sterk genoeg. Maar als hij mij 's avonds een smsje stuurt dan faal ik nog wel eens. Het zijn ook van die vreemde smsjes, wat ik aan het doen ben, of 's avonds weltrusten enzo. Hij maakt het mij zo moeilijk. Weet iemand hoe je sms kunt blokken?

Mooi topic dit. Ben zelf 4 maanden geleden uit elkaar gegaan met mijn vriend waar ik 6 jaar een relatie mee had. Eigenlijk dacht ik wel dat ik er overheen was. Maar opeens komt dan de klap. Als je kijkt naar de eerste post ben ik bij stap 3 "tot inkeer komen". Ik heb inderdaad de afgelopen tijd heel veel gedate, gefeest etc. Allemaal wel leuk, maar niet zoals ik hoopte.

Sinds een paar weken voel ik me nu enorm eenzaam; depressief zelfs. Gekke is dat ik nog nooit depressieve gevoelens heb gehad, zo ben ik niet. Ik wil ook helemaal niet meer bij hem terugkomen, we moesten echt uit elkaar. Nu hoorde ik van het weekend dat mijn ex een nieuwe vriendin heeft. En dan zie je ook dat bericht op FB voorbij komen.. Ouch.

Ik wil echt heel graag door met mijn leven, maar het lukt gewoon niet. Constant zie ik hem voor me met die andere meid. Of ik weet dat ze samen zijn op dat moment en dan voel ik me gewoon enorm klote. Hoe kom ik hier nou over heen en ga ik de zon achter de wolken zien?

quote:

Op woensdag 20 maart 2013 14:15 schreef Pinkdwarf het volgende:
Mooi topic dit. Ben zelf 4 maanden geleden uit elkaar gegaan met mijn vriend waar ik 6 jaar een relatie mee had. Eigenlijk dacht ik wel dat ik er overheen was. Maar opeens komt dan de klap. Als je kijkt naar de eerste post ben ik bij stap 3 "tot inkeer komen". Ik heb inderdaad de afgelopen tijd heel veel gedate, gefeest etc. Allemaal wel leuk, maar niet zoals ik hoopte.

Sinds een paar weken voel ik me nu enorm eenzaam; depressief zelfs. Gekke is dat ik nog nooit depressieve gevoelens heb gehad, zo ben ik niet. Ik wil ook helemaal niet meer bij hem terugkomen, we moesten echt uit elkaar. Nu hoorde ik van het weekend dat mijn ex een nieuwe vriendin heeft. En dan zie je ook dat bericht op FB voorbij komen.. Ouch.

Ik wil echt heel graag door met mijn leven, maar het lukt gewoon niet. Constant zie ik hem voor me met die andere meid. Of ik weet dat ze samen zijn op dat moment en dan voel ik me gewoon enorm klote. Hoe kom ik hier nou over heen en ga ik de zon achter de wolken zien?

Dat heb ik nu dus ook. Alleen was het mij ons al 1 week nadat het uit was. Maar ik moet zeggen, de eerste week dat ik het wist was het kutste. Ik dacht inderdaad constant aan hem en die ander, maar na verloop van tijd zakt dat. Ik had eerst ware pijnscheuten als ik er aan dacht.. Maar als ik er nu aan denk, heb ik zoiets van ja, het doet pijn maar waarom zou ik hieraan denken? Laat hem maar lekker.

Je bent nu 4 maanden verder, geef het een paar weekjes en dan is dit ook weer voorbij. Het komt wel goed.

quote:

Op maandag 18 maart 2013 10:59 schreef Babela het volgende:

[..]

Misschien denkt hij wel dat werkte niet, dus probeert hij het op een gemene nare manier. Heeft hij niks meer van zich laten horen daarna?

Feitelijk denk ik ook niet dat het werkt. En zou ik ook genoeg eigenwaarde moeten hebben om iemand die me zo behandelt, uit mijn hoofd te zetten. Maar ja, het blijft moeilijk en ik blijf mijn eigen aandeel ook zien.

Sindsdien hij vrijdag dus zei dat hij niet meer van me hield, heeft-ie wel wat laten horen. Paar berichten, met wat ik aan het doen was, dat we geen ruzie meer moesten maken en nog wat dingen.

Gister uit het niets iets ehh seksueel getints wat ik heel pijnlijk vond eigenlijk. Ik was zijn grote liefde en de seks was bijzonder liefdevol, terwijl hij daarvoor maar wat rondneukte zonder ooit echt ene band op te bouwen met zo' n meisje. Maar nu behandelt hij me als 1 of ander doorsnee sletje en dat vind ik een pijnlijke degradatie. Hij was voor mij echt gekapt met al die onzin en het steekt me dat hij toch weer die oude draad heeft opgepakt. Zijn moeder merkte nog op dat hij tijdens onze relatie zo was veranderd; zachter, liever, rustiger en alles beter op orde. Ik was het eerste meisje waar hij echt van hield en zijn best voor deed. Daarvoor was het nogal een harde en een player die meisjes echt alleen als object zag. Het deed me goed dat ik die ontwikkeling bewerkstelligde, maar nu doet het pijn dat hij (waarschijnlijk) weer in die patronen terug is, of in ieder geval dergelijk gedrag naar mij vertoont.

Gister therapie dus en dat was bijzonder nuttig; ik heb de ogen uit mijn kop gejankt.
Ik heb wat dingen opgeschreven om de boel te relativeren en om me te helpen voor als ik weer in de verleiding kom om op hem te reageren. Dat was goed maar helaas voel ik de dingen nog niet helemaal zo al kan ik ze uitstekend rationeel beredeneren.

Mocht iemand nog tips of helpende gedachten hebben, graag!