quote:
Je bent er vroeg bij:
Op middelbare leeftijd maken veel mensen een midlife-transition door. Dit is een normaal groeiproces. 20% echter komt hierbij in een crisis terecht. De midlifecrisis is eigenlijk een keerpunt in het leven waarop iemand wegrent voor zijn ‘zelf’ die op de een of andere manier niet meer bij hem past. Hij is aan het vluchten voor schaduwen en demonen uit zijn jeugd en waar hij eigenlijk mee in het reine moet komen. Dit is een lange weg die hij moet gaan. Reken op jaren in plaats van maanden.
Een midlifecrisis is dus een emotionele staat van twijfel en onrust. Een persoon voelt zich oncomfortabel worden bij de gewaarwording dat zijn of haar leven half voorbij is. Het leidt over het algemeen tot een bezinning en zelfreflectie op wat men heeft gedaan met zijn of haar leven tot dat moment. Vaak gaat het gepaard met gevoelens dat men niet genoeg heeft bereikt, in welke zin dan ook. Mensen die een midlifecrisis ervaren klagen vaak over verveling of afgestompt zijn met hun baan, hun partner en hun sociale contacten. Men voelt een sterke aandrang om, soms ingrijpende, wijzigingen aan te brengen in deze levensgebieden. Er wordt nogal eens een koppeling gelegd met het levenslange proces van zelfactualisatie, een term die de psycholoog Abraham Maslow aan de top van zijn piramide plaatst (zie: motivatietheorie). Een midlifecrisis duurt ongeveer 3 tot 10 jaar bij mannen en 1 tot 5 jaar bij vrouwen: uiteraard is deze termijn strikt persoonsgebonden en er bestaat zelfs twijfel over de vraag of ieder mens te maken krijgt met een midlifecrisis. Tijdens de middelbare leeftijd zijn er diverse factoren die de persoonlijke ontwikkeling beïnvloeden. Deze factoren zijn onder andere (zeker niet uitputtend): werk en carrière; huwelijk en (buiten)echtelijke relaties; het volwassen worden van kinderen; fysieke veranderingen die gepaard gaan aan het ouder worden.
Iemand in een midlifecrisis pakt zijn problemen niet aan maar ontvlucht ze door zijn huidige leven te verlaten. Want daarin liggen zijn problemen en als hij een nieuw leven begint zijn dus ook zijn problemen weg, denkt hij (in feite neemt hij zijn onvrede met zich mee). Dus moet alles veranderen. Alles wat hem doet denken aan zijn huidige leven is fout. Zijn partner, gezin, vrienden, werk, uiterlijk doen hem allemaal denken aan zijn huidige leven. En dat wil hij ontvluchten, hij ervaart het als verstikkend. En dus moet dus alles anders. Omdat iemand in een midlifecrisis geen verantwoordelijkheden meer wil wordt er vaak afstand gedaan van de woning, de partner en (soms ook) de kinderen. Alleen als zijn echte problemen worden aangepakt en hij deze niet meer associeert met zijn huidige leven is er hoop.
bron:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Midlifecrisis