Ik ben inmiddels 34. Mijn partner en ik kennen elkaar ruim 16 jaar. Op het oog een prima relatie en voor de buitenwereld zijn we het "ideale stel". Beide een leuke en vaste baan en een schitterend huis wat we prima kunnen betalen. Verder dus weinig operationele zorgen om het zo maar even uit te drukken.
We hebben samen ontzettend veel meegemaakt, wat er al die jaren alleen maar voor gezorgd heeft dat onze relatie sterker werd. Maar wat ook tot een onzettend hoge muur om mij heen heeft geleid. Alles voor zelfbescherming. Ik ga niet in een hoekje zitten janken, maar vooral doorgaan en doorgaan. Problemen ruim ik letterlijk op en stop ze in de kast. Mijn vriendin heeft dit eigenlijk ook altijd op deze manier gedaan.
We praten al jaren te weinig over de dingen die ons bezig houden, en ik heb er ook geen behoefte aan... Zaken die ons zoveel verdriet hebben gebracht, waarom alles weer oprakelen?
In het verleden hebben we afgesproken dat we niet wilden trouwen en dat we bewust niet voor kinderen zouden kiezen. Lekker van elkaar genieten, reizen etc.
Vorig jaar werd mijn vriendin ziek. Een fikse griep. Na 2 weken lag ze nog altijd ziek op bed. Conclusie: een burn-out door alles wat er in het verleden is gebeurd. Haar lichaam hielt gewoon op met functioneren... Doodmoe, letterlijk 21 uur per dag slapen gedurende een periode van ruim 3 maanden. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en is ze nog altijd thuis. Ze is gelukkig erg opgeknapt, maar nog altijd niet de "oude". Daarnaast is ze nooit depressief geweest gedurende deze periode en heeft ze haar positiviteit vast kunnen houden, maar goed, als je lichaam niet mee werkt, dan houdt het natuurlijk op.
Als ik bovenstaande even parkeer, dan heb ik gedurende onze relatie wel eens getwijfeld of dit het allemaal wel is. Ze is de enige waar ik ooit het bed mee heb gedeeld en ik heb haar nooit bedrogen. Is er meer? Is het gras groener? Geen sleur meer? Dit gevoel heb ik gelukkig altijd weer weten om te buigen. Zij is de ware voor mij.
Tot halverwege 2012. Ze wilt nu toch graag kinderen... En ik niet. Het gevoel van twijfel zet nu door. En ik word er stapelgek van. Vanwege het herstel van mijn partner durf ik er niet met haar over te praten... Bang voor de gevolgen? Ja, heel erg.
Sindsdien doe ik niets anders dan onze relatie analyseren en kom ik tot de conclusie dat ik het eigenlijk geen relatie kan noemen. Al jaren niet. We leven om elkaar heen, praten oppervlakkig met elkaar en ontwijk ik haar zelfs onbewust om maar niet te hoeven praten over wat ons werkelijk bezig houdt. Ons seksleven staat op het nulpunt en voordat ze ziek werd was het gemiddeld eens per 2 maanden...
Afgelopen week was weer zo'n ontwijkmoment. Met vrienden (alleen de mannen) op vakantie geweest. Daar een ontzettend leuke vrouw tegen het lijf gelopen en je raadt het al... Man, wat voelde dat goed. De geborgenheid, het vastpakken.. alles! Achteraf heb ik absoluut geen spijt en heb ik mijn vriendin niet eens gemist....
Natuurlijk is dat niet gezond, dat besef ik zelf ook wel. Maar wat betekent het dan wel? Hoe langer ik erover nadenk hoe meer ik tot de conclusie kom dat ik er wel klaar mee ben. Ik heb ook geen zin meer om aan onze relatie werken en het einge gevoel dat nu heerst is dat ik weer single wil zijn. Ik voel mijn relatie als een blok aan mijn been waardoor ik niet verder kom..
Mijn partner heeft hé-le-maal niets in de gaten. Mijn pokerface beschermt me namelijk al jaren tegen mijn werklijke gevoel.
Een psych zal zeggen dat dit vluchten is en vluchten nooit goed is, maar ik weiger om mij nu zo kwetsbaar te moeten opstellen. Wat dan ben ik bang dat mij hetzelfde gebeurd.
Pff, uiteindelijk wil ik mijn hart even luchten... Bedankt voor het lezen en mocht je ervaringsdeskundige zijn, dan hoor ik het graag...
Dat zegt toch gewoon dat het over is.quote:Afgelopen week was weer zo'n ontwijkmoment. Met vrienden (alleen de mannen) op vakantie geweest. Daar een ontzettend leuke vrouw tegen het lijf gelopen en je raadt het al... Man, wat voelde dat goed. De geborgenheid, het vastpakken.. alles! Achteraf heb ik absoluut geen spijt en heb ik mijn vriendin niet eens gemist....
Misschien ben ik daarin wat ouderwets dat kan ook.
Denk dat je eerst voor jezelf, al dan niet met vrienden of psych is voor jezelf op een rijtje moet hebben wat je nou echt wil en welke consequenties welke stap heeft.
Voor nu even genoeg, ik ga plat. Zal morgen vast nog opnieuw reageren als ik er nog eens over nagedacht heb.
Succes in ieder geval.
En begin daar dus ook absoluut niet aan; het maakt niets makkelijker of beter. Ga daarover dus in gesprek met je vriendin, dat jij echt geen kinderen wil. En wat de relatie zelf betreft, tsja... er aan werken heb je al geen zin meer in zeg je. Waarom eigenlijk niet. Wil je de makkelijkere weg van alles negeren en er vooral niet aan werken belopen. Heeft het dan nog wel toekomst om bij elkaar te blijven. En als je haar al niet durft te vertellen dat je echt geen kinderen wil, hoe wil je dan ooit vertellen dat je gevoel voor haar en je geloof in de relatie verdwenen is.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:27 schreef Dimens het volgende:
Geen ervaringsdeskundige maar ik denk dat je er beter mee kan stoppen. Als ik het zo hoor is er niets tussen jullie wat de relatie nog in stand zou moeten houden. Geen kinderen gelukkig.
Ga nou niet eerst een andere relatie aan voor je durft weg te gaan, want dan zal de klap alleen maar vele malen harder aankomen voor haar. Wees eerlijk en durf je gevoelens eens aan haar duidelijk te maken in een serieus gesprek. Of zet het op papier. Het meeste staat al in je openingspost. Sterkte en wijsheid gewenst de komende tijd.
Dit viel mij op. Is het echt oprakelen als het je toch al bezig houdt? Ik denk dat iets juist een grotere lading krijgt als je er niet over praat.quote:Op maandag 11 februari 2013 00:21 schreef silverpolo het volgende:
We praten al jaren te weinig over de dingen die ons bezig houden, en ik heb er ook geen behoefte aan... Zaken die ons zoveel verdriet hebben gebracht, waarom alles weer oprakelen?
Zolang je je niet kwetsbaar durft op te stellen in een relatie zal je nooit echt gelukkig blijven in een relatie denk ik, en ga je langs elkaar heen leven en groei je uiteindelijk uit elkaar.quote:
Mijn partner heeft hé-le-maal niets in de gaten. Mijn pokerface beschermt me namelijk al jaren tegen mijn werklijke gevoel.
Een psych zal zeggen dat dit vluchten is en vluchten nooit goed is, maar ik weiger om mij nu zo kwetsbaar te moeten opstellen. Wat dan ben ik bang dat mij hetzelfde gebeurd.
En ik weet niet waar je zo bang voor bent. Alsof het type relatie waar je nu in terecht bent gekomen wel fijn is.
Als jullie relatie echt zo is als je beschrijft, zal zij zich dat ook wel beseffen, dat wil niet zeggen dat ze er blij mee zal zijn of het gelijk zal accepteren, maar wel dat ze uiteindelijk waarschijnlijk ook blij zal zijn dat het zo gelopen is.
Kinderen of niet is trouwens vaak sowieso een breekpunt.
* Bastoenie ziet een lijk al in de kast liggenquote:
TS. Hoe ruim je problemen 'letterlijk' op en stop je ze in een kast? Hoe moet ik dat voor me zien?
TS je bent slecht bezig, schijnbaar kunnen jullie het er niet over hebben.
Kinderen voor je vrouw is misschien doordat d'r eierstrokken rammelen, bij jou niet.
Dit is natuurlijk al een dikke misstap, maar ga er maar niet van uit dat het ergens anders groener is.
Of je gaat uit elkaar of je gaat samen in therapie, meer kan je niet naar mijn mening.
Waarom ben je bij haar? Als jullie niet over gevoel praten dan blijft alleen het rationele over: Ze in lekker wijf, verdient veel etc. Vind jij dat een goede reden om een relatie op te baseren? Weet je wel wie je partner is en waarom ze dingen doet? En wil je dat wel of juist niet weten?
Stoppen met je relatie lost je probleem niet op; stoppen met je relatie ren je wederom voor een probleem weg. Niet handig... mijn inziens
Praten is de oplossing, als jullie dat niet kunnen doe dat met hulp van derde
Succes iig.quote:
Does....not.....compute.....quote:
Daar een ontzettend leuke vrouw tegen het lijf gelopen en je raadt het al... Man, wat voelde dat goed. De geborgenheid, het vastpakken.. alles! Achteraf heb ik absoluut geen spijt en heb ik mijn vriendin niet eens gemist....
Ik zou die 16 jaar weggooien, lekker met andere vrouwen bezig gaan, je bent nog jong en vol testosteron, go go go....
Wat is er lastig aan jezelf kwetsbaar te stellen? Doe ik ook, ga vaak op mijn bek, dus? Word je sterker van.
Lekker he zo'n hoge muur om je heen
Dat je die tegen onbekenden laat staan is begrijpelijk. Maar tegenover je partner?Wat bedoel je daarmee? Je bent bang dat als je met je partner praat over hoe je je voelt, dat je dan een burn out krijgt zoals zij?quote:
Een psych zal zeggen dat dit vluchten is en vluchten nooit goed is, maar ik weiger om mij nu zo kwetsbaar te moeten opstellen. Wat dan ben ik bang dat mij hetzelfde gebeurd.
Ik denk dat je meer kans hebt om op je bek te gaan als je gewoon ineens weggaat. Dan zit je straks in een kutflatje, blijkt het toch wel tegen te vallen en komt dat enorme schuldgevoel opzetten. Denk dat je beter nu kunt beginnen met praten, waarschijnlijk komt het dan alsnog op een scheiding uit, maar dan ben je wel eerlijk geweest. Ik zie niet hoe je daar sneller psychisch van onderuit zou gaan dan van vertrekken als een dief in de nacht.
Maar, wat ik wel weet: nu heb je weer een soort fijn gevoel gevonden op vakantie bij een andere vrouw (begrijpelijk). Maar bedenk je wel, stel je maakt het uit en je gaat verder met een ander, ooit zul je weer op ditzelfde punt belanden want je gaat confrontaties eerder uit de weg dan dat je ze wil uitpraten. Als jij niet leert over je gevoelens te praten, dan zal elke relatie stuk lopen! Tenzij je misschien een vrouw treft die het uit je sleurt.. Maar je hebt voor jezelf dus ook punten om aan te werken.
Of je het moet uitmaken weet ik niet. Dat voel jij alleen. Bedenk wel: wat je stuk maakt, krijg je niet meer terug. En het gras is meestal niet groener aan de overkant
Je hebt helemaal gelijk, maar het is wel simpel gezegd. Mensen denken idd vaak dat het gras groener is, maar het is heeeel moeilijk om je open te stellen tegen mensen. Ik heb dat ook. Alleen ik heb al vaker ondervonden dat het gras overal even groen isquote:
Ik blijf me er toch over verbazen, hoe makkelijk mensen een relatie weggooien en op vlak van communicatie met de partner volledig de plank misslaan, en dat meestal omdat ze in de veronderstelling zijn dat het gras bij de buren groener is.
Verder lijkt me dit niet eens een twijfelgeval: ik zou ermee stoppen. Voor een volgende relatie is het misschien handig om iemand te vinden die wat opener is. Twee van die gesloten boeken in een relatie is niet heel constructief
Precies, afkappen die handel en sletjes neuken.quote:
je zegt enerzijds dat gebeurtenissen door de jaren heen jullie band sterker heeft gemaakt maar anderzijds dat jullie nooit echt over dingen praten. Dat kan ik niet helemaal rijmen.
Verder lijkt me dit niet eens een twijfelgeval: ik zou ermee stoppen.
Gewoon zonder communicatie verder naar je vriendin die je al 16 jaar hebt, who gives a fuck.
Nou, dat zeg ik niet. Maar het lijkt erop alsof het punt waarop TS de boel nog kan keren, al gepasseerd is.quote:
[..]
Precies, afkappen die handel en sletjes neuken.
Gewoon zonder communicatie verder naar je vriendin die je al 16 jaar hebt, who gives a fuck.
Ik denk dat als je 16 jaar samen bent en allerlei tegenslagen hebt overwonnen samen, het toch minstens de moeite waard is om je klep eens open te trekken.quote:
[..]
Nou, dat zeg ik niet. Maar het lijkt erop alsof het punt waarop TS de boel nog kan keren, al gepasseerd is.
Dat denk ik ook, maar soms is het daarvoor te laat.quote:
[..]
Ik denk dat als je 16 jaar samen bent en allerlei tegenslagen hebt overwonnen samen, het toch minstens de moeite waard is om je klep eens open te trekken.
Verder vind ik het best wel een klotestreek om je in te laten met een andere vrouw terwijl je vriendin thuis in de lappenmand zit.
Ik begrijp het allemaal wel hoor, de sleur, de miscommunicaties, onstaat van negatieve patronen en de twijfel en uiteindelijke vlucht naar het spannende en onbekende. Maar het is niet eerlijk naar je partner toe (die ook haar verantwoordelijkheid niet heeft genomen om de relatie goed te houden). Natuurlijk is het een teken aan de wand dat vreemdgaan goed voelt, maar het is niet de goede indicator. Het is een gevolg, geen oorzaak. Het is geen reden om het uit te maken en je vriendin er van te beschuldigen dat zij een blok aan je been is. Je gedrag en rebelse additude vind ik dan ook een zwaktebod. Vergeefbaar als je 18 bent, bedenkelijk als je 34 bent.
Dat gezegd hebbende: een relatie onderhouden is werken. Intrinsieke motivatie is liefde. Houd je van haar? Ga dan verdomme de problemen aanpakken. Wil je niet oud worden met haar, dan moet je het uitmaken. Maar bovenstaande vraag is alleen beantwoordbaar door jou, op een moment dat je beoordelingsvermogen niet beinvloed wordt door frustratie en seksuele escapades.
Deze relatie stoppen is misschien wel het verstandigste, maar dat ontslaat je niet van het feit dat je zal moeten werken aan je geslotenheid, anders loopt elke volgende relatie net zo hard op de klippen.quote:
Beste lezer,
Ik ben inmiddels 34. Mijn partner en ik kennen elkaar ruim 16 jaar. Op het oog een prima relatie en voor de buitenwereld zijn we het "ideale stel". Beide een leuke en vaste baan en een schitterend huis wat we prima kunnen betalen. Verder dus weinig operationele zorgen om het zo maar even uit te drukken.
We hebben samen ontzettend veel meegemaakt, wat er al die jaren alleen maar voor gezorgd heeft dat onze relatie sterker werd. Maar wat ook tot een onzettend hoge muur om mij heen heeft geleid. Alles voor zelfbescherming. Ik ga niet in een hoekje zitten janken, maar vooral doorgaan en doorgaan. Problemen ruim ik letterlijk op en stop ze in de kast. Mijn vriendin heeft dit eigenlijk ook altijd op deze manier gedaan.
We praten al jaren te weinig over de dingen die ons bezig houden, en ik heb er ook geen behoefte aan... Zaken die ons zoveel verdriet hebben gebracht, waarom alles weer oprakelen?
In het verleden hebben we afgesproken dat we niet wilden trouwen en dat we bewust niet voor kinderen zouden kiezen. Lekker van elkaar genieten, reizen etc.
Vorig jaar werd mijn vriendin ziek. Een fikse griep. Na 2 weken lag ze nog altijd ziek op bed. Conclusie: een burn-out door alles wat er in het verleden is gebeurd. Haar lichaam hielt gewoon op met functioneren... Doodmoe, letterlijk 21 uur per dag slapen gedurende een periode van ruim 3 maanden. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en is ze nog altijd thuis. Ze is gelukkig erg opgeknapt, maar nog altijd niet de "oude". Daarnaast is ze nooit depressief geweest gedurende deze periode en heeft ze haar positiviteit vast kunnen houden, maar goed, als je lichaam niet mee werkt, dan houdt het natuurlijk op.
Als ik bovenstaande even parkeer, dan heb ik gedurende onze relatie wel eens getwijfeld of dit het allemaal wel is. Ze is de enige waar ik ooit het bed mee heb gedeeld en ik heb haar nooit bedrogen. Is er meer? Is het gras groener? Geen sleur meer? Dit gevoel heb ik gelukkig altijd weer weten om te buigen. Zij is de ware voor mij.
Tot halverwege 2012. Ze wilt nu toch graag kinderen... En ik niet. Het gevoel van twijfel zet nu door. En ik word er stapelgek van. Vanwege het herstel van mijn partner durf ik er niet met haar over te praten... Bang voor de gevolgen? Ja, heel erg.
Sindsdien doe ik niets anders dan onze relatie analyseren en kom ik tot de conclusie dat ik het eigenlijk geen relatie kan noemen. Al jaren niet. We leven om elkaar heen, praten oppervlakkig met elkaar en ontwijk ik haar zelfs onbewust om maar niet te hoeven praten over wat ons werkelijk bezig houdt. Ons seksleven staat op het nulpunt en voordat ze ziek werd was het gemiddeld eens per 2 maanden...
Afgelopen week was weer zo'n ontwijkmoment. Met vrienden (alleen de mannen) op vakantie geweest. Daar een ontzettend leuke vrouw tegen het lijf gelopen en je raadt het al... Man, wat voelde dat goed. De geborgenheid, het vastpakken.. alles! Achteraf heb ik absoluut geen spijt en heb ik mijn vriendin niet eens gemist....
Natuurlijk is dat niet gezond, dat besef ik zelf ook wel. Maar wat betekent het dan wel? Hoe langer ik erover nadenk hoe meer ik tot de conclusie kom dat ik er wel klaar mee ben. Ik heb ook geen zin meer om aan onze relatie werken en het einge gevoel dat nu heerst is dat ik weer single wil zijn. Ik voel mijn relatie als een blok aan mijn been waardoor ik niet verder kom..
Mijn partner heeft hé-le-maal niets in de gaten. Mijn pokerface beschermt me namelijk al jaren tegen mijn werklijke gevoel.
Een psych zal zeggen dat dit vluchten is en vluchten nooit goed is, maar ik weiger om mij nu zo kwetsbaar te moeten opstellen. Wat dan ben ik bang dat mij hetzelfde gebeurd.
Pff, uiteindelijk wil ik mijn hart even luchten... Bedankt voor het lezen en mocht je ervaringsdeskundige zijn, dan hoor ik het graag...
Als jullie relatie weer zo wordt als hij ooit was, zo goed als hij zou kunnen zijn, zou je er dan wel voor willen gaan? Het klinkt alsof je een stuk gevoel mist wat je van je vriendin niet (meer) krijgt, die geborgenheid.
Zoek de (echte, diepe) communicatie op en vecht voor je relatie.
Dit.quote:
Ik blijf me er toch over verbazen, hoe makkelijk mensen een relatie weggooien en op vlak van communicatie met de partner volledig de plank misslaan, en dat meestal omdat ze in de veronderstelling zijn dat het gras bij de buren groener is.
Je zegt zelf dat zij de ware voor je is en je bent heus geen 16 jaar bij elkaar gebleven omdat je niets voor haar voelt.
Praat erover, ga desnoods in relatietherapie, maar zorg in ieder geval dat je alles op alles hebt gezet voordat je uit elkaar gaat.
En als het dan nog niet werkt, dan werkt het niet, maar tot die tijd vind ik het gewoon slap om eruit te stappen.
Wat je nu doet is gewoon wegrennen voor je eigen problemen en daar ga jij je partner bijzonder veel pijn mee doen. En van wat ik van je verhaal lees heeft ze dat nergens aan verdient.
Man up!
eerlijk gezegd geloof ik deze alinea voor geen meter.quote:
We hebben samen ontzettend veel meegemaakt, wat er al die jaren alleen maar voor gezorgd heeft dat onze relatie sterker werd. Maar wat ook tot een onzettend hoge muur om mij heen heeft geleid. Alles voor zelfbescherming. Ik ga niet in een hoekje zitten janken, maar vooral doorgaan en doorgaan. Problemen ruim ik letterlijk op en stop ze in de kast. Mijn vriendin heeft dit eigenlijk ook altijd op deze manier gedaan.
ik heb eigenlijk de indruk dat het eerder samenhangt, dat de neiging 'niks op te lossen' en vooral maar 'doorgaan' zonder over dingen te praten, tot twee doodongelukkige mensen geleid heeft die vastzitten in een kennelijk nietsbetekende relatie...
de vraag is natuurlijk, wat ga je er nu eigenlijk verder aan doen?
is een keertje vreemdgaan nu je 'oplossing' om van die échte gevoelens ook een keertje te ervaren en voldoet dat dan om verder te gaan in die doodgebloedde relatie?
Misschien ervaart zij het ook wel op dezelfde manier en is het ook voor beide het beste om er mee te stoppen maar omdat jullie niet praten weten jullie het niet.
Je zegt ook dat je haar al 16 jaar kent, zijn jullie ook al zo lang samen of bestaat jullie relatie uit 2 of 3 aan elkaar geknoopte periodes? En waar ik ook benieuwd naar ben, houd je van haar?
Je geeft aan haar herstel niet in de weg te willen zitten met dit nieuws (je vreemdgaan). Maar een mededeling dat je de relatie niet meer ziet zitten en morgen je koffers pakt komt natuurlijk nog harder aan.
Bespreek juist dat je in de fout bent gegaan, en wat je daartoe heeft gebracht. Misschien moet zij ook dingen kwijt en kunnen jullie daarna alsnog proberen er iets van te maken. Maar geef haar in ieder geval de kan som er ook nog iets voor te doen. Ze is immers geen relatietje van maar een jaar ofzo.
En je kan heus wel een nieuwe relatie beginnen, maar dat gevoel van 't gras' zal je toch altijd wel blijven houden als dat nu eenmaal in je karakter zit. Daar zul je mee moeten leren omgaan.
Behalve dan het hoekje op internet dat ze FOK! noemen.quote:
Ik ga niet in een hoekje zitten janken, maar vooral doorgaan en doorgaan.
Vind ik juist volkomen begrijpelijk, eerlijk gezegd!quote:
Het is wel bizar dat je zegt te genieten van de geborgenheid bij die andere vrouw.
Na een lange relatie kan de liefde en de bewondering eruit zijn. Zonder het direct door te hebben, lopen je batterijen leeg. En als je dan bij een andere vrouw in bed ligt, die zich ongegeneerd en voor 100% aan jou geeft, ja, dan proef je intimiteit en geborgenheid die je thuis niet kreeg.
En dat "vechten voor je relatie", je doet net of die keuze beter is dan het uitmaken. Waaruit maak je dat op? Is dat jouw voorkeur voor lange relaties? Want het kan een prima keuze zijn om te stoppen met een relatie, hoor.
Het is zeker begrijpelijk dat TS genoot van de geborgenheid die hij thuis waarschijnlijk niet meer kreeg.quote:
[..]
Vind ik juist volkomen begrijpelijk, eerlijk gezegd!
Na een lange relatie kan de liefde en de bewondering eruit zijn. Zonder het direct door te hebben, lopen je batterijen leeg. En als je dan bij een andere vrouw in bed ligt, die zich ongegeneerd en voor 100% aan jou geeft, ja, dan proef je intimiteit en geborgenheid die je thuis niet kreeg.
En dat "vechten voor je relatie", je doet net of die keuze beter is dan het uitmaken. Waaruit maak je dat op? Is dat jouw voorkeur voor lange relaties? Want het kan een prima keuze zijn om te stoppen met een relatie, hoor.
Daarom is ´ervoor vechten´ misschien een goeie keuze, want als TS wel gelukkig in zijn relatie is als zijn vriendin meer liefde toont, valt het probleem misschien op te lossen door dit duidelijk te maken aan elkaar en door wel de diepere communicatie op te zoeken over wat ze nou echt bezig houdt/hield. Stoppen met een relatie is in sommige gevallen inderdaad een prima keuze, maar het lijkt mij zonde om te stoppen met een relatie waarin je door een niet onmogelijke verandering in je gedrag (meer de communicatie opzoeken) weer gelukkig zou kunnen zijn. Als dat inderdaad het geval is. In hoeverre de affectie die TS niet (meer) van zijn vriendin krijgt, onderdeel van het probleem is, kan ik niet inschatten.
Ik kan me goed voorstellen dat je na een relatie van 16 jaar een punt bereikt waarop je het gevoel hebt de relatie te willen beeïndigen. Maar, zoals door zovelen hiervoor al gezegd, probeer eerst alles uitgesproken en uitgewerkt te hebben voor je zo'n beslissing neemt. Je maakt je er wel erg gemakkelijk vanaf er niet meer aan te willen werken.
Bovendien is de kans erg groot dat je, zonder dat je eerst goed aan de relatie hebt gewerkt, spijt gaat krijgen wanneer je toegeeft aan het gevoel en het uitmaakt.
Succes en ik ben benieuwd naar het verloop...
quote:We hebben samen ontzettend veel meegemaakt, wat er al die jaren alleen maar voor gezorgd heeft dat onze relatie sterker werd.
ik vind deze twee zaken niet echt met elkaar stroken eigenlijk. hoe moeten we jouw relatie precies voorstellen?quote:Alles voor zelfbescherming. Ik ga niet in een hoekje zitten janken, maar vooral doorgaan en doorgaan. Problemen ruim ik letterlijk op en stop ze in de kast. Mijn vriendin heeft dit eigenlijk ook altijd op deze manier gedaan.
We praten al jaren te weinig over de dingen die ons bezig houden,
hoe kan een relatie sterker worden als je niet communiceert? ken je je vriendin eigenlijk wel? en zij jou? 16 jaar weggooien is zonde als je niet eens met elkaar gepraat hebt over wat jullie bezighoudt.
vind ik tenminste.
Ik zat er ook aan te denken...quote:
Leuk al dat geneuzel over hoe de relatie niet goed is in de basis, maar denk dat het feit dat jullie verschillen in het standpunt ''wel of geen kinderen'' al een reden is uit elkaar te gaan.
Maarja als zij desondanks bij hem wilt blijven ben je wel een enorme lul als je geen moeite in de relatie stopt, misschien is stoppen wel beter ja... Misschien is TS gewoon een luie donder die het licht moet zien en alles anders moet doen... Hoe erg kan je eigenlijk tegen kinderen zijn? Liever niet is iets anders dan ik moet ze echt niet.
Ik ben wel van mening dat je als je kinderen neemt je ze uiteraard wel goed moet opvoeden.
dit vind ik persoonlijk nogal een tenenkrommende uitspraak. ts is degene die vreemdgaat en hier wel een topic opent maar niets tegen haar zegt.quote:
[..]
Het is zeker begrijpelijk dat TS genoot van de geborgenheid die hij thuis waarschijnlijk niet meer kreeg.
Daarom is ´ervoor vechten´ misschien een goeie keuze, want als TS wel gelukkig in zijn relatie is als zijn vriendin meer liefde toont, valt het probleem misschien op te lossen door dit duidelijk te maken aan elkaar en door wel de diepere communicatie op te zoeken over wat ze nou echt bezig houdt/hield.
dus waarschijnlijk gaf zij te weinig geborgenheid en ts wordt vast heel gelukkig als zij maar meer liefde toont? flikker toch op joh! ts moet zn ballen gaan zoeken
Hangt een beetje van de persoon af.quote:
Ik kan ook echt niet begrijpen als mensen vanaf hun 16e al bij elkaar zijn, dat moet een keer fout gaan.
Op die leeftijd veranderd je nog ontzettend veel, maar dat hoeft geen probleem te zijn als je je partner's verandering gewoon steunt en de uitkomst van die verandering ook aantrekkelijk en leuk vindt.
In de kern blijft iemand toch wel dezelfde persoon namelijk.
Het is alleen wel een stuk lastiger, omdat met elke relatie die niet lukt, je dingen over jezelf leert.
In elke relatie maken we wel fouten en daar leren we van, waardoor latere relaties weer een grotere kans op slagen hebben.
Maar op het moment dat je relatie tegen een stootje kan, dan is het niet zo erg om een keer een fout te maken.
Jamaar soms is er een specifieke oorzaak als iemand vreemdgaat. En ik kan me goed voorstellen dat TS zijn vriendin de afgelopen maanden meer bezig is geweest met herstellen dan met TS.quote:
[..]
dit vind ik persoonlijk nogal een tenenkrommende uitspraak. ts is degene die vreemdgaat en hier wel een topic opent maar niets tegen haar zegt.
dus waarschijnlijk gaf zij te weinig geborgenheid en ts wordt vast heel gelukkig als zij maar meer liefde toont? flikker toch op joh! ts moet zn ballen gaan zoeken
Je beweert namelijk zelf al, dat je niets liever dan single wilt zijn.
dat zal best. dan praat je daarover met die persoon. ts en zn vriendin zitten samen in die relatie. als hij daar niet gelukkig in is moet hij daarover praten met haar. niet vreemdgaan en hier een topic openen. vandaar de opmerking dat ts zn ballen moet gaan zoeken. die is hij ergens onderweg kwijtgeraakt.quote:
[..]
Jamaar soms is er een specifieke oorzaak als iemand vreemdgaat. En ik kan me goed voorstellen dat TS zijn vriendin de afgelopen maanden meer bezig is geweest met herstellen dan met TS.
"Ja maar!", "Ja maar!", alsjeblieft zeg. Lui die vreemdgaan zoeken altijd wel iets om hun acties te rechtvaardigen of op zijn minst (ten koste van de nietsvermoedende partner) te relativeren. Vreemdgaan is gewoon ongelofelijk fout, klaar. Ben dan volwassen en zet er eerst een punt achter met je partner als je toch al buiten de deur wilt neuken en er van overtuigd bent dat het gras groener bij de buren is. Er is niets meer pijnlijker dan besodemietert te worden door de persoon waar je het meest van houdt.quote:
Jamaar soms is er een specifieke oorzaak als iemand vreemdgaat.
Ik denk met communiceren hoe hij het haar moet vertellen, want eigenlijk praten ze nooit over iets wezenlijks. Maar TS durft eigenlijk ook niet (muurtje opgebouwd, kan/wil geen gevoelens uiten want is zwakte in zijn ogen ec). Ik vrees dat hij het type man is dat een keer sigaretten gaat halen en nooit meer thuis komt. En die vriendin zich maar wanhopig afvragen wat zij verkeerd heeft gedaan, want ze zag dit totaal niet aankomen. Arme wicht.quote:
Waar heb je nu precies hulp bij nodig?
Je beweert namelijk zelf al, dat je niets liever dan single wilt zijn.
Gast als je iemand 16 jaar kent en al van alles mee gemaakt hebt wanneer is het dan te laat om te praten met diegene over dingen waar je het echt over wil hebben? Vertel me dat dan maar eens even.quote:
[..]
Dat denk ik ook, maar soms is het daarvoor te laat.
Verder vind ik het best wel een klotestreek om je in te laten met een andere vrouw terwijl je vriendin thuis in de lappenmand zit.
Verder vind ik het best wel een klotestreek om je in te laten met een andere vrouw terwijl je vriendin thuis in de lappenmand zit. Geef ik je dan wel helemaal gelijk in.
En dan ben je 34.quote:
[..]
Ik denk met communiceren hoe hij het haar moet vertellen, want eigenlijk praten ze nooit over iets wezenlijks. Maar TS durft eigenlijk ook niet (muurtje opgebouwd, kan/wil geen gevoelens uiten want is zwakte in zijn ogen ec). Ik vrees dat hij het type man is dat een keer sigaretten gaat halen en nooit meer thuis komt. En die vriendin zich maar wanhopig afvragen wat zij verkeerd heeft gedaan, want ze zag dit totaal niet aankomen. Arme wicht.
Niet te geloven dat ik dit advies geef maar het is gewoon zonde om de volgens jou 'ware' aan de kant te zetten omdat je andere vrouwen wilt neuken. Misschien wil zij ook wel door anderen gedaan worden, dat zou toch mooi zijn.
Steekhoudende post wel.quote:Op maandag 11 februari 2013 12:29 schreef MisssC het volgende:
Hoi! Ik heb niet alle reacties van iedereen gelezen, maar ik wilde toch even reageren. Wat een rot situatie! Ik herken mezelf er wel een beetje in. Ben ook niet heel erg een open boek en soms weet ik doordeweeks ook absoluut niet wat mijn vriend heeft uitgespookt (ik woon niet samen, ben 22).
Maar, wat ik wel weet: nu heb je weer een soort fijn gevoel gevonden op vakantie bij een andere vrouw (begrijpelijk). Maar bedenk je wel, stel je maakt het uit en je gaat verder met een ander, ooit zul je weer op ditzelfde punt belanden want je gaat confrontaties eerder uit de weg dan dat je ze wil uitpraten. Als jij niet leert over je gevoelens te praten, dan zal elke relatie stuk lopen! Tenzij je misschien een vrouw treft die het uit je sleurt.. Maar je hebt voor jezelf dus ook punten om aan te werken.
Of je het moet uitmaken weet ik niet. Dat voel jij alleen. Bedenk wel: wat je stuk maakt, krijg je niet meer terug. En het gras is meestal niet groener aan de overkant
Wat je ook gaat doen TS, het is sowieso wel een goed idee om te leren open naar je partner te zijn.
Ik ben benieuwd hoe open je eigenlijk naar andere dierbaren bent, hoeveel vertel je je vrienden en familie over jezelf?
Ook met een volgende ga je niet oud worden: verwacht je nou in een relatie waarin je vooral muurtjes bouw in plaats van bruggen.
Ga naar een psycholoog voor je straks in een gigantische midlifecrisis pleurt.
Het is niet te laat om te praten, maar als je je al inlaat met een andere vrouw, misschien wel om de relatie te lijmen..Ben t met veel reacties eens dat het probleem van TS ook na het verbeken van de relatie zal blijven bestaan, maar los daarvan is hij al een weg ingeslagen die niet echt bevorderlijk zal zijn voor de band.quote:
[..]
Gast als je iemand 16 jaar kent en al van alles mee gemaakt hebt wanneer is het dan te laat om te praten met diegene over dingen waar je het echt over wil hebben? Vertel me dat dan maar eens even.
Verder vind ik het best wel een klotestreek om je in te laten met een andere vrouw terwijl je vriendin thuis in de lappenmand zit. Geef ik je dan wel helemaal gelijk in.
Klopt maar als je iemand 16 jaar kent gaat die band ook niet zo 1, 2, 3 kapot omdat je een andere vrouw 1 keer gezien hebt lijkt mij.quote:
[..]
Het is niet te laat om te praten, maar als je je al inlaat met een andere vrouw, misschien wel om de relatie te lijmen..Ben t met veel reacties eens dat het probleem van TS ook na het verbeken van de relatie zal blijven bestaan, maar los daarvan is hij al een weg ingeslagen die niet echt bevorderlijk zal zijn voor de band.
Niet alleen gezien, maar ermee naar bed geweest. Dan zou het voor mij over en uit zijn, 16 jaar of niet.quote:
[..]
Klopt maar als je iemand 16 jaar kent gaat die band ook niet zo 1, 2, 3 kapot omdat je een andere vrouw 1 keer gezien hebt lijkt mij.
Als je er mee naar bed geweest bent voor mij ook dan kan TS er beter mee stoppen.quote:
[..]
Niet alleen gezien, maar ermee naar bed geweest. Dan zou het voor mij over en uit zijn, 16 jaar of niet.
Mooi gezegdquote:
in een relatie waarin je vooral muurtjes bouw in plaats van bruggen.
Wat iedereen zegt, praat met je vriendin en beslis pas later hoe jullie verder gaan.
En misschien is de doodgelopen relatie voor je vriendin wel één van de oorzaken van haar burn out? Als jullie er samen aan gaan werken heb je kans dat ze ineens weer tot leven komt.
Als ik jullie was zou ik er lekker even samen op uit gaan, maak een mooie reis. Dat is toch ook één van de redenen dat jullie geen kinderen wilden? Doorbreek de sleur!
quote:
Ik lees nergens dat TS vreemd is gegaan in zijn OP of mis ik iets?
quote:
[...]
Afgelopen week was weer zo'n ontwijkmoment. Met vrienden (alleen de mannen) op vakantie geweest. Daar een ontzettend leuke vrouw tegen het lijf gelopen en je raadt het al... Man, wat voelde dat goed. De geborgenheid, het vastpakken.. alles! Achteraf heb ik absoluut geen spijt en heb ik mijn vriendin niet eens gemist....
[...]
Ik kan misschien achter een steen leven maar ik zie nergens 'vreemdgaan'. Vastpakken kan ook alleen een knuffel zijn. Jaaa ik weet het, heel naïef. Maar ik lees NERGENS dat hij haar geneukt heeft.quote:
''En je raadt het al.....''quote:
[..]
Ik kan misschien achter een steen leven maar ik zie nergens 'vreemdgaan'. Vastpakken kan ook alleen een knuffel zijn. Jaaa ik weet het, heel naïef. Maar ik lees NERGENS dat hij haar geneukt heeft.
''Achteraf heb ik absoluut geen spijt...''
Mhwoa, lijkt mij duidelijk.
Zo interpreteerde ik dat dus ook.quote:
''En je raadt het al.....''
''Achteraf heb ik absoluut geen spijt...''
Mhwoa, lijkt mij duidelijk.
Misschien hebben wij wel gewoon een dirty mind!quote:
[..]
Zo interpreteerde ik dat dus ook.
En meerdere users hebben het over vreemdgaan en dat wordt door TS niet tegengesproken.quote:
[..]
Zo interpreteerde ik dat dus ook.
Heeft TS uberhaupt nog gereageerd eigenlijk ?quote:
[..]
En meerdere users hebben het over vreemdgaan en dat wordt door TS niet tegengesproken.
Ik heb TS nog geen 1 keer zien antwoorden. Nogmaals misschien ben ik wel blindquote:
[..]
En meerdere users hebben het over vreemdgaan en dat wordt door TS niet tegengesproken.
quote:
[..]
Heeft TS uberhaupt nog gereageerd eigenlijk ?
quote:
[..]
Ik heb TS nog geen 1 keer zien antwoorden. Nogmaals misschien ben ik wel blind
nee hij heeft inderdaad helemaal niets meer laten horen, wel online geweest nog zag ikRare maatschappij leven we toch in, als het plaatje maar klopt voor de buitenwereld is het minder erg, pas als het concreet wordt ingevuld wat al aan de gang is gaan we het pas erg vinden, en dan gelijk overspannen daarop reageren.
Inderdaad zeg, de gehele maatschappij is inderdaad af te leiden uit dit topic op Fok.quote:
Jemig wat een gedoe over dat vreemdgaan zeg. Alsof het niet al erg genoeg is dat TS eigenlijk compleet geen gevoelens meer voor zijn vriendin heeft en daarover liegt tegen haar, en iets alleen maar 'erg' is als er ook fysieke daad naar andere vrouw bij komt kijken. Dat eerste is veel erger. Dat tweede is puur lust wat in de diepere zin veel minder voorsteld.Als alleen het tweede zou gebeuren zou dat vervelend zijn, maar echt niet dramatisch ofzo.
Rare maatschappij leven we toch in, als het plaatje maar klopt voor de buitenwereld is het minder erg, pas als het concreet wordt ingevuld wat al aan de gang is gaan we het pas erg vinden, en dan gelijk overspannen daarop reageren.
Daarbij heb je blijkbaar een heleboel posts gemist aangezien er zat over is geschreven buiten het fysieke vreemdgaan om.
Hoezo gedoe? Dat maak jij er van. Ik merk alleen op dat IK het niet gelezen heb maar het wel gespeculeerd wordt. Stel je even niet zo aan. Tuurlijk is dit onwijs vervelend voor TS.quote:
Jemig wat een gedoe over dat vreemdgaan zeg. Alsof het niet al erg genoeg is dat TS eigenlijk compleet geen gevoelens meer voor zijn vriendin heeft en daarover liegt tegen haar, en iets alleen maar 'erg' is als er ook fysieke daad naar andere vrouw bij komt kijken. Dat eerste is veel erger. Dat tweede is puur lust wat in de diepere zin veel minder voorsteld.Als alleen het tweede zou gebeuren zou dat vervelend zijn, maar echt niet dramatisch ofzo.
Rare maatschappij leven we toch in, als het plaatje maar klopt voor de buitenwereld is het minder erg, pas als het concreet wordt ingevuld wat al aan de gang is gaan we het pas erg vinden, en dan gelijk overspannen daarop reageren.
Ik trek het even breder, omdat het je vast niet vreemd in de oren klinkt als ik zeg dat veel mensen eerder verbolgen zijn door een actie van vreemdgaan dan door het feit dat iemand bij een vriendin blijft terwijl die eigenlijk niets meer voor die persoon voelt. Dat tweede is een bedrog dat non-stop de hele tijd gebeurt en doorsluimerd, en is mijn ogen veel erger dan het eerste.quote:
[..]
Inderdaad zeg, de gehele maatschappij is inderdaad af te leiden uit dit topic op Fok.
Daarbij heb je blijkbaar een heleboel posts gemist aangezien er zat over is geschreven buiten het fysieke vreemdgaan om.
Ben het met je eens dat ik alleen inga op de berichten die over een eventueel vreemdgaan gingen, die deden namelijk mijn haren overeind staan. Vandaar.
Echter lijk jij hier geen zin meer in te hebben..