F&S Films & Series
Flitsende films en spannende series, bespreek het hier met elkaar!
Als ik van een film geniet dan is het voor mij een goede film. Anders geniet ik er niet van. Het lijkt mij dat dit voor de meeste mensen geldt. Hoe kan je genieten van een slechte/matige film?quote:Op vrijdag 15 februari 2013 09:35 schreef Viking84 het volgende:
[..]
Bij mij is 'ik heb ervan genoten' niet genoeg; dat is van toepassing op de gemiddelde Pathé-film. Maakt de films nog niet tot goede films. Merk in m'n omgeving dat veel mensen 'heb ervan genoten' gelijkstellen aan 'goeie film'. Dat is wel verwarrend voor mensen die met een kritischer blik naar films kijken.
Cul-de-sac (1966)
Blofeld (Donald Pleasence dus, rechts
) doet een beetje te hard zijn best voor de rol maar dat mag de pret niet drukken. De zwart-wit cinematografie is schitterend in deze film. Het plot is erg onwaarschijnlijk op momenten maar toch wordt het leuk gebracht. Het doet een beetje denken aan de eerste film van Polanski: Knife in the Water, maar in plaats van dat het stel een man vrijwillig betrekt in hun leven, worden ze nu min of meer gegijzeld in hun eigen (zeer grote) huis.
Het hoogtepunt van de film is een 6 of 7 minuten durende scène op het strand die in één keer werd geschoten. Een indrukwekkende scène als je bedenkt dat het vliegtuig dat overvliegt perfect getimed moest worden.
Polanski heeft mooiere films gemaakt, maar deze mag er ook zeker wezen.
7,5/10
Blofeld (Donald Pleasence dus, rechts
) doet een beetje te hard zijn best voor de rol maar dat mag de pret niet drukken. De zwart-wit cinematografie is schitterend in deze film. Het plot is erg onwaarschijnlijk op momenten maar toch wordt het leuk gebracht. Het doet een beetje denken aan de eerste film van Polanski: Knife in the Water, maar in plaats van dat het stel een man vrijwillig betrekt in hun leven, worden ze nu min of meer gegijzeld in hun eigen (zeer grote) huis. Het hoogtepunt van de film is een 6 of 7 minuten durende scène op het strand die in één keer werd geschoten. Een indrukwekkende scène als je bedenkt dat het vliegtuig dat overvliegt perfect getimed moest worden.
Polanski heeft mooiere films gemaakt, maar deze mag er ook zeker wezen.
7,5/10
Silver Linings Playbook (2012)
Leuke film. Ik had er eigenlijk niet zoveel van verwacht, maar het heeft me in positieve zin verrast. Het is een romantische drama (met een beetje komedie) over Pat, een man met een bipolaire stoornis, die na het plegen van zwaar geweld de kwaliteit van zijn leven probeert te verbeteren. Hierbij ontmoet hij een chick genaamd Tiffany, die een grote impact op zijn leven heeft en zijn proces om zijn leven te verbeteren.
Jennifer Lawrence en Bradley Cooper acteerden heerlijk, ze pasten ook goed samen. Ook Robert de Niro deed het goed als de typische vader. Mede door de goede acting krijgt deze film een 8.5/10 van mij.
Samenvatting: goede film met goede acteerwerk, genomineerd voor Best Picture (Oscars), krijgt een 8.5 van mij.
Leuke film. Ik had er eigenlijk niet zoveel van verwacht, maar het heeft me in positieve zin verrast. Het is een romantische drama (met een beetje komedie) over Pat, een man met een bipolaire stoornis, die na het plegen van zwaar geweld de kwaliteit van zijn leven probeert te verbeteren. Hierbij ontmoet hij een chick genaamd Tiffany, die een grote impact op zijn leven heeft en zijn proces om zijn leven te verbeteren.
Jennifer Lawrence en Bradley Cooper acteerden heerlijk, ze pasten ook goed samen. Ook Robert de Niro deed het goed als de typische vader. Mede door de goede acting krijgt deze film een 8.5/10 van mij.
Samenvatting: goede film met goede acteerwerk, genomineerd voor Best Picture (Oscars), krijgt een 8.5 van mij.
"Nibnub. A name to remember."
The Perks of Being a Wallflower (2012)
Redelijke film over het leven van een introverte ecto met no friends. Voor hem is het een ramp om naar school te gaan. Gelukkig ontmoet hij twee mensen, gespeeld door Ezra Miller en Emma Watson (
), die met hem bevriend raken en zijn leven beter maken.
Het acteerwerk was prima, vooral Ezra Miller was stijl. Emma Watson was ook goed, ookal komt dit vooral door haar uiterlijk.
De film zelf was niet echt bijzonder en ook niet echt emotioneel, zoals het hoort te zijn. Het einde was ongelofelijk slecht en was eigenlijk niet echt een einde.
Samenvatting: goede acteerwerk, matige film, overhyped, probeert een diepe film te zijn die veel emotie opwekt maar is het niet, krijgt een 6.4 /10 van mij.
Redelijke film over het leven van een introverte ecto met no friends. Voor hem is het een ramp om naar school te gaan. Gelukkig ontmoet hij twee mensen, gespeeld door Ezra Miller en Emma Watson (
), die met hem bevriend raken en zijn leven beter maken.Het acteerwerk was prima, vooral Ezra Miller was stijl. Emma Watson was ook goed, ookal komt dit vooral door haar uiterlijk.
De film zelf was niet echt bijzonder en ook niet echt emotioneel, zoals het hoort te zijn. Het einde was ongelofelijk slecht en was eigenlijk niet echt een einde.
Samenvatting: goede acteerwerk, matige film, overhyped, probeert een diepe film te zijn die veel emotie opwekt maar is het niet, krijgt een 6.4 /10 van mij.
"Nibnub. A name to remember."
A Good Day to Die Hard (2013) - IMDb
Een nieuwe Die Hard betekent een nieuwe locatie. Dit keer speelt het spectakel zich af in Rusland en krijgen we ook een beetje Tsjernobyl te zien. Nadat we de moeizame relatie tussen John en zijn dochter in deel 4 hebben mogen aanschouwen, blijkt in deel 5 dat het nog erger kan. Niet alleen heeft Jack McClane een hekel aan zijn vader, hij geeft hem ook overal de schuld van en dreigt hem zelfs dood te schieten in een van de eerste confrontaties. Een vruchtbare basis voor samenwerking, lijkt mij zo.
Met zijn 97 minuten geen lange zit, al had de film zeker baat gehad bij een extra 30 minuten. Enige diepgang heeft nu plaatsgemaakt voor een aaneenschakelijk aan explosies. Het verhaal blijft vrij oppervlakkig; een slechte Rus heeft bewijs tegen een andere slechte Rus en Jack wil dat bewijs als derde partij ook hebben. Verder leren we in deze film dat Rusland geen politie heeft, want gedurende de hele film raakt het verkeer compleet ontregeld en gebeurt er vanalles, maar meer dan een enkele politiewagen heb ik niet kunnen ontdekken. Ook het einde blijkt uiteindelijk weinig verrassend en de twist(s) zie je van ver aankomen.
Wel is het leuk om Bruce Willis weer te zien in deze rol en ook de 'yippee ki yay' mag natuurlijk niet ontbreken. Er is, zoals verwacht mag worden van een Die Hard film, best wat humor verwerkt in de film, maar flauwe grappen als 'I am on vacation' worden helaas tot in den treure herhaald terwijl John niet eens op vakantie was. En je kan wel raden wat er gebeurt met de relatie tussen McClane en zijn zoon (die het vertikt om hem 'dad' te noemen). Cliche ten top.
Stunts en explosies genoeg, waarna de McClanes natuurlijk gewoon weer kunnen lopen, maar een groot gebrek aan een goed verhaal en script maken dit tot de slechtste Die Hard. Hadden ze toch niet beter Jack Bauer kunnen casten? Of eigenlijk waren 4 films ook wel genoeg.
Een 6,4 voor Bruce Willis.
Een nieuwe Die Hard betekent een nieuwe locatie. Dit keer speelt het spectakel zich af in Rusland en krijgen we ook een beetje Tsjernobyl te zien. Nadat we de moeizame relatie tussen John en zijn dochter in deel 4 hebben mogen aanschouwen, blijkt in deel 5 dat het nog erger kan. Niet alleen heeft Jack McClane een hekel aan zijn vader, hij geeft hem ook overal de schuld van en dreigt hem zelfs dood te schieten in een van de eerste confrontaties. Een vruchtbare basis voor samenwerking, lijkt mij zo.
Met zijn 97 minuten geen lange zit, al had de film zeker baat gehad bij een extra 30 minuten. Enige diepgang heeft nu plaatsgemaakt voor een aaneenschakelijk aan explosies. Het verhaal blijft vrij oppervlakkig; een slechte Rus heeft bewijs tegen een andere slechte Rus en Jack wil dat bewijs als derde partij ook hebben. Verder leren we in deze film dat Rusland geen politie heeft, want gedurende de hele film raakt het verkeer compleet ontregeld en gebeurt er vanalles, maar meer dan een enkele politiewagen heb ik niet kunnen ontdekken. Ook het einde blijkt uiteindelijk weinig verrassend en de twist(s) zie je van ver aankomen.
Wel is het leuk om Bruce Willis weer te zien in deze rol en ook de 'yippee ki yay' mag natuurlijk niet ontbreken. Er is, zoals verwacht mag worden van een Die Hard film, best wat humor verwerkt in de film, maar flauwe grappen als 'I am on vacation' worden helaas tot in den treure herhaald terwijl John niet eens op vakantie was. En je kan wel raden wat er gebeurt met de relatie tussen McClane en zijn zoon (die het vertikt om hem 'dad' te noemen). Cliche ten top.
Stunts en explosies genoeg, waarna de McClanes natuurlijk gewoon weer kunnen lopen, maar een groot gebrek aan een goed verhaal en script maken dit tot de slechtste Die Hard. Hadden ze toch niet beter Jack Bauer kunnen casten? Of eigenlijk waren 4 films ook wel genoeg.
Een 6,4 voor Bruce Willis.
Wreck-It Ralph (2012) - IMDb
Wreck-It Ralph (stem: John C. Reilly) is een arcade game-personage met als grootste taak het slopen van dingen. Dit maakt hem niet bepaald geliefd bij de rest van de personages, in tegenstelling tot Fix-It Felix, de goedzak in het spel die alles repareert wat Ralph sloopt en daarvoor medaille na medaille ontvangt. Omdat Ralph het zat is als paria te worden behandeld, besluit hij zijn eigen medaille te winnen in een ander spel, om zo te laten zien dat hij ook een good guy kan zijn.
In Wreck-It Ralph lopen diverse spellen door elkaar heen. Ralph probeert een medaille te krijgen in een First Person Shooter, waarna hij te maken krijgt met de intimiderende Sergeant Calhoun (stem: Jane Lynch, waar het personage qua uiterlijk ook op lijkt) en hordes aan ‘virussen’. Door omstandigheden belandt hij vervolgens in een spel genaamd Sugar Rush, wat het best te omschrijven valt als een racespel waar de omgeving gemaakt is van snoep. Daar vinden we Vanellope, een schattig meisje maar tevens een glitch in het spel, die Ralph het bloed onder de nagels vandaan haalt. (En met haar stem ook een enkele bioscoopbezoeker). Wat Ralph niet weet is dat een van de virussen met hem mee is gekomen en zich in alle rust aan het voortplanten is...
Een feest van herkenning natuurlijk voor de liefhebbers van arcadespellen. Het concept is creatief uitgewerkt door te verklaren hoe de personages van spel tot spel kunnen komen en daarbij alleen hun best doen om het spel optimaal te laten functioneren. Immers, wanneer dit niet gebeurt kan het zo maar zijn dat het spel afgesloten wordt! Wie achterblijft in het spel zal met spel en al verdwijnen, de rest van de personages hangen spel-loos rond, als zwervers. Visueel is het prachtig, zoals verwacht mag worden. De subtiele verschillen tussen het uiterlijk van de verschillende personages – oudere en modernere spellen – is op leuke wijze vormgegeven. Uit alles blijkt de liefde voor games en de personages.
Echter blijft de film een hele tijd hangen in het super schattige en kleurrijke Sugar Rush, en krijgen we (behalve de FPS en Wreck-It Ralph) niet meer werelden te zien. Wat op zich prima is, als de volwassen kijker op een andere manier wordt uitgedaagd. Maar de humor overstijgt het kinderlijke niveau van Sugar Rush helaas veelal niet, waardoor het geen film is die iedereen zal bekoren. Denk hierbij aan flauwe woordgrappen (de meerdere betekenissen van het woord ‘duty’), napraten en het uitschelden van Wreck-It Ralph voor vanalles en nogwat. En hoe erg zijn adem stinkt, dat ook.
Echter door de visuele pracht en praal, een goed uitgewerkt en origineel verhaal, toch een van de betere animatiefilms van het jaar. Ook het noemen waard is Paperman, de korte film vooraf aan de hoofdfilm. Werkelijk een pareltje en bijna geheel in zwart/wit!
7,5
Wreck-It Ralph (stem: John C. Reilly) is een arcade game-personage met als grootste taak het slopen van dingen. Dit maakt hem niet bepaald geliefd bij de rest van de personages, in tegenstelling tot Fix-It Felix, de goedzak in het spel die alles repareert wat Ralph sloopt en daarvoor medaille na medaille ontvangt. Omdat Ralph het zat is als paria te worden behandeld, besluit hij zijn eigen medaille te winnen in een ander spel, om zo te laten zien dat hij ook een good guy kan zijn.
In Wreck-It Ralph lopen diverse spellen door elkaar heen. Ralph probeert een medaille te krijgen in een First Person Shooter, waarna hij te maken krijgt met de intimiderende Sergeant Calhoun (stem: Jane Lynch, waar het personage qua uiterlijk ook op lijkt) en hordes aan ‘virussen’. Door omstandigheden belandt hij vervolgens in een spel genaamd Sugar Rush, wat het best te omschrijven valt als een racespel waar de omgeving gemaakt is van snoep. Daar vinden we Vanellope, een schattig meisje maar tevens een glitch in het spel, die Ralph het bloed onder de nagels vandaan haalt. (En met haar stem ook een enkele bioscoopbezoeker). Wat Ralph niet weet is dat een van de virussen met hem mee is gekomen en zich in alle rust aan het voortplanten is...
Een feest van herkenning natuurlijk voor de liefhebbers van arcadespellen. Het concept is creatief uitgewerkt door te verklaren hoe de personages van spel tot spel kunnen komen en daarbij alleen hun best doen om het spel optimaal te laten functioneren. Immers, wanneer dit niet gebeurt kan het zo maar zijn dat het spel afgesloten wordt! Wie achterblijft in het spel zal met spel en al verdwijnen, de rest van de personages hangen spel-loos rond, als zwervers. Visueel is het prachtig, zoals verwacht mag worden. De subtiele verschillen tussen het uiterlijk van de verschillende personages – oudere en modernere spellen – is op leuke wijze vormgegeven. Uit alles blijkt de liefde voor games en de personages.
Echter blijft de film een hele tijd hangen in het super schattige en kleurrijke Sugar Rush, en krijgen we (behalve de FPS en Wreck-It Ralph) niet meer werelden te zien. Wat op zich prima is, als de volwassen kijker op een andere manier wordt uitgedaagd. Maar de humor overstijgt het kinderlijke niveau van Sugar Rush helaas veelal niet, waardoor het geen film is die iedereen zal bekoren. Denk hierbij aan flauwe woordgrappen (de meerdere betekenissen van het woord ‘duty’), napraten en het uitschelden van Wreck-It Ralph voor vanalles en nogwat. En hoe erg zijn adem stinkt, dat ook.
Echter door de visuele pracht en praal, een goed uitgewerkt en origineel verhaal, toch een van de betere animatiefilms van het jaar. Ook het noemen waard is Paperman, de korte film vooraf aan de hoofdfilm. Werkelijk een pareltje en bijna geheel in zwart/wit!
7,5
Love and Other Drugs (2010) - IMDb
Romantische komedie met Jake Gyllenhaal en Anne Hathaway (gelukkig nog met lang haar), waarbij de zij in het verhaal een ernstige degeneratieve ziekte (Parkinson) heeft. De film heeft op zich een aantal leuke grappen en de chemie tussen de goede acteurs Gyllenhaal en Hathaway spat van het scherm af, zoals we eerder ook al een beetje zagen in Brokeback Mountain, daarnaast zit er enorm veel naakt in, wat met Hathaway extreem prettig is om naar te kijken. Toch werkt de film totaal niet en dat komt eigenlijk door de thematiek, die veel te zwaar is voor een luchtige romcom, en te speciaal voor de extreem voorspelbare romcom dramatische structuur. In een uitstekende scene vertelt een man wiens vrouw in het laatste stadium van Parkinson zit wat Gyllenhaal te wachten staat, waar je als kijker over na begint te denken. Meteen na die scene komt Gyllenhaals karakter met zijn broer als een soort misplaatste buddymovie in een aantal hilarische situaties terecht, maar daar zit je op dat moment helemaal niet op te wachten en daarom slaan alle lolligheden dood. En dat geldt eigenlijk voor meer aspecten van de film. Leuk om naar te kijken, goede acteurs, maar uiteindelijk best een beetje stom.
6.
Romantische komedie met Jake Gyllenhaal en Anne Hathaway (gelukkig nog met lang haar), waarbij de zij in het verhaal een ernstige degeneratieve ziekte (Parkinson) heeft. De film heeft op zich een aantal leuke grappen en de chemie tussen de goede acteurs Gyllenhaal en Hathaway spat van het scherm af, zoals we eerder ook al een beetje zagen in Brokeback Mountain, daarnaast zit er enorm veel naakt in, wat met Hathaway extreem prettig is om naar te kijken. Toch werkt de film totaal niet en dat komt eigenlijk door de thematiek, die veel te zwaar is voor een luchtige romcom, en te speciaal voor de extreem voorspelbare romcom dramatische structuur. In een uitstekende scene vertelt een man wiens vrouw in het laatste stadium van Parkinson zit wat Gyllenhaal te wachten staat, waar je als kijker over na begint te denken. Meteen na die scene komt Gyllenhaals karakter met zijn broer als een soort misplaatste buddymovie in een aantal hilarische situaties terecht, maar daar zit je op dat moment helemaal niet op te wachten en daarom slaan alle lolligheden dood. En dat geldt eigenlijk voor meer aspecten van de film. Leuk om naar te kijken, goede acteurs, maar uiteindelijk best een beetje stom.
6.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Ik geniet altijd volop van Schwarzeneggerfilms hoor, terwijl ik kan zien dat ze niet geweldig zijn.quote:Op vrijdag 15 februari 2013 14:37 schreef Desunoto het volgende:
[..]
Als ik van een film geniet dan is het voor mij een goede film. Anders geniet ik er niet van. Het lijkt mij dat dit voor de meeste mensen geldt. Hoe kan je genieten van een slechte/matige film?
Helemaal super.
Slecht voorbeeld. Commando is de beste film van de jaren tachtig. Maar ja, er is wel bepaalde pulp waar je dan wel van kan genieten ookal krijg je wat kromme tenen en plaatsvervangende schaamte hier en daar.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Tien films te noemen die beter zijn.quote:
Slecht voorbeeld. Commando is de beste film van de jaren tachtig. Maar ja, er is wel bepaalde pulp waar je dan wel van kan genieten ookal krijg je wat kromme tenen en plaatsvervangende schaamte hier en daar.
Dit, dus.
quote:
Commando is de beste slechte film van de jaren tachtig.
Wie dit leest is hek.
Zeg, dit is duidelijk niet de bedoeling van dit topic. Open anders evt. een topic over de jaren 80. 
In some matters there's no reality, only perception. Truth exists, but people have a vested interest in not knowing it.
Open Water 2: Adrift (2006) - IMDb
Ik wilde een B-film zien en ik kreeg een C-film voorgeschoteld. De eerste Open Water film was best te pruimen, ook doordat het in die film over twee duikers gaat die in moederziel alleen op open zee moeten zien te overleven. Dit is iets wat met duiken een reële angst is. In Open Water 2: Adrift gaat het echter over een grote groep mensen die niet in staat is een jacht op te klimmen. Dit is eigenlijk zo onwaarschijnlijk, dat ik me al snel begon te ergeren aan de stommiteit van de hoofdpersonen, terwijl er zoveel echte kansen om op die boot te komen, onbenut worden gelaten. Puur de aanwezigheid van die boot maakt dit deel een stuk minder interessant. En bovendien:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Al met al is het wel een kantje boord vermakelijke film voor anderhalf uur dom vermaak, maar verwacht er niet te veel van. Het is een beetje een film in de trend van Mega Shark en consorten,SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.IMDb: 5,0
Ik: 5
Hot Fuzz (2007) - IMDb
Hot Fuzz vandaag weer eens aangezet, en wat blijft het toch een heerlijke film! En ik ben een steeds grotere fan aan het worden van Simon Pegg
.
Het verhaal: een overachiever bij het Londonse politiecorps Nicholas Angel (Pegg) doet het zo enorm goed dat de rest van het corps voor lul staat. Gevolg: hij krijgt promotie naar sergeant en wordt daarmee weggepromoveerd naar het saaiste plattelandsdorpje ter wereld, Sandford.
Met hevige tegenzin gaat hij die saaie kant op. Aldaar wordt hij gekoppeld aan de sullige zoon van de chief, en als snel blijkt, het op eerste oog idyllisch dorpje dat al tig jaar verkozen wordt tot veiligste en fijnste gemeente van Engeland is toch niet zo idyllisch. Moord, intriges, verdwijningen etc zjin schering en inslag maar worden weggewoven als ongelukken. Want - je begrijpt zelf - binnenkort komt de keuringscommissie weer langs om het dorp te beoordelen dus er mag niets mis zijn. Maar helaas voor het dorp, Angel laat het daar niet zomaar bij.
Het hele verhaal bevat veel humor, actie en toch wel onverwachte wendingen die vooral gewoon leuk zijn. De kwinkslagen naar oa. Bad Boys II zijn goed gekozen en komen goed uit de verf en op de een of andere manier hoort het gewoon in deze film. Alsof er nooit een Bad Boys II is geweest
Zeer vermakelijk, gewoon goede actie-humor film.
IMDB: 7,9
Ik: 9
Hot Fuzz vandaag weer eens aangezet, en wat blijft het toch een heerlijke film! En ik ben een steeds grotere fan aan het worden van Simon Pegg
.Het verhaal: een overachiever bij het Londonse politiecorps Nicholas Angel (Pegg) doet het zo enorm goed dat de rest van het corps voor lul staat. Gevolg: hij krijgt promotie naar sergeant en wordt daarmee weggepromoveerd naar het saaiste plattelandsdorpje ter wereld, Sandford.
Met hevige tegenzin gaat hij die saaie kant op. Aldaar wordt hij gekoppeld aan de sullige zoon van de chief, en als snel blijkt, het op eerste oog idyllisch dorpje dat al tig jaar verkozen wordt tot veiligste en fijnste gemeente van Engeland is toch niet zo idyllisch. Moord, intriges, verdwijningen etc zjin schering en inslag maar worden weggewoven als ongelukken. Want - je begrijpt zelf - binnenkort komt de keuringscommissie weer langs om het dorp te beoordelen dus er mag niets mis zijn. Maar helaas voor het dorp, Angel laat het daar niet zomaar bij.
Het hele verhaal bevat veel humor, actie en toch wel onverwachte wendingen die vooral gewoon leuk zijn. De kwinkslagen naar oa. Bad Boys II zijn goed gekozen en komen goed uit de verf en op de een of andere manier hoort het gewoon in deze film. Alsof er nooit een Bad Boys II is geweest
Zeer vermakelijk, gewoon goede actie-humor film.
IMDB: 7,9
Ik: 9
lolwut
GRAN TORINO
Hoewel het een vrij sterke drama film was vind ik hem wel IETS overdreven in sommige recensies, ik zou deze film namelijk nooit een 8.5 - 9 geven.
Het is op zich een vrij sterke drama film, goed acteerwerk en vermaakt van het begin tot het eind zonder saaie stukjes... En ook het einde is erg sterk...
ALleen tja je blijft wel vragen hebben zoals, waarom die ''chagarijnige man'' dan niet eerder iemand anders hielp.. waarom toen ''plots'' wel ......
Maja op dat na wel interesante drama film, en zker een aanrader om te zien.. tis zekr een beter dan gemiddelde drama film maar ook weer geen TOP TOP TOP film om t zo te zeggen
7.5
Scott Pilgrim versus the World
Dit was een... nouja, vreemde film. Zeer vreemd. Heel erg vreemd. Maar daarom toch weer geweldig, al was het af en toe wat rommelig.
Cijfer: 8
Dit was een... nouja, vreemde film. Zeer vreemd. Heel erg vreemd. Maar daarom toch weer geweldig, al was het af en toe wat rommelig.
Cijfer: 8
Helemaal super.
Van Helsing dus (maar ik ga ervan dat het plaatje nu werkt
)Ga er niet te veel woorden aan vuil maken. Matigheid ten top. Na de eerste 20 minuten kon ik je al precies vertellen welke scenes er ongeveer zouden komen en hoe de film zou eindigen. matige special effects, belabberd verhaal en zeer matige acteurs. Verspilde tijd.
4.5/10
There are only 151 Pokémon.
Chronicle (2012) - IMDb
Deze film laat realistisch hoe het is als drie jongens superkrachten krijgen. Eerst hebben ze vooral wat lol met hun krachten. Maar één van de jongens draait door.
De film is goed in de realiteit gegrond. Dit is zeer waarschijnlijk hoe het echt zou gaan als jongens superkrachten zouden krijgen. De manier waarop de jongens in het begin omgaan met hun superkrachten is erg goed gedaan.
Maar het verhaal van de gepeste mishandelde jongen die door het lint gaat, is te voorspelbaar. Waardoor ik gewoon zat te wachten tot het moment dat het eindelijk eens zou gaan gebeuren. Het eindgevecht is echt episch.
De film is een soort van found-footage. Aangezien het grotendeels van de film is opgenomen door de jongens zelf. (De rest is van andere camera's). Maar hier is een klein probleem mee. Omdat het niet geloofwaardig meer is dat iemand die zijn superkrachten voor illegale doeleinden gebruikt dat zou opnemen.
cijfer: 7.2
Deze film laat realistisch hoe het is als drie jongens superkrachten krijgen. Eerst hebben ze vooral wat lol met hun krachten. Maar één van de jongens draait door.
De film is goed in de realiteit gegrond. Dit is zeer waarschijnlijk hoe het echt zou gaan als jongens superkrachten zouden krijgen. De manier waarop de jongens in het begin omgaan met hun superkrachten is erg goed gedaan.
Maar het verhaal van de gepeste mishandelde jongen die door het lint gaat, is te voorspelbaar. Waardoor ik gewoon zat te wachten tot het moment dat het eindelijk eens zou gaan gebeuren. Het eindgevecht is echt episch.
De film is een soort van found-footage. Aangezien het grotendeels van de film is opgenomen door de jongens zelf. (De rest is van andere camera's). Maar hier is een klein probleem mee. Omdat het niet geloofwaardig meer is dat iemand die zijn superkrachten voor illegale doeleinden gebruikt dat zou opnemen.
cijfer: 7.2
Scream 4 (2011) - IMDb
Nineties flashback! Heb je de eerdere delen niet gezien dan is dit een 'gewone' slasherfilm met een dikke knipoog naar het horrorgenre. Maar wanneer je bekend bent met de Scream films, dan is het een feest van herkenning. Alle clichees uit de Scream films worden tevoorschijn gehaald om vervolgens weer te worden afgebroken, in deze 'remake'.
Dat de film niet wat succesvoller is geweest, is eigenlijk best vreemd, want hij is het kijken meer dan waard.
IMDb: 6,2
Ik: 7
[ Bericht 0% gewijzigd door Lemans24 op 16-02-2013 18:14:19 ]
Afgelopen week een paar dagen grieperig thuis geweest. Op internet kwam ik een filmpje tegen waarin de kwaliteit van Aliens 3 werd verdedigd. Omdat het al een tijd geleden is geweest dat ik de films heb gezien, en toch thuis was Alien, Aliens en Alien 3 nog eens bekeken (Aliens 4 laat ik even buiten beschouwing voor nu..)
Alien
Daar waar het allemaal is begonnen met de Alien franchise, enkele jaren voordat ik geboren werd Natuurlijk zie je de leeftijd van de film terug aan de visie op de technologie die in de toekomst gebruikt zou worden. Maar maakt dit de film direct oudbollig? Nee, absoluut niet. Wat overeind is gebleven is een goed opgebouwde, beklemmende en sfeervolle film die de volledige looptijd spannend is. Daarbij blijf ik het design van de Alien en veel andere setpieces door H.R. Giger echt geweldig vinden.
Verhaal in het kort; De bemanning van een ruimte-sleepboot komt een ogenschijnlijk noodsignaal tegen. Volgens de regels van “The Company” zijn ze verplicht dit te onderzoeken. Eenmaal geland verliest John Hurt een tongzoenwedstrijd met een Facehugger en wordt aan boord van het schip gebracht. Dom natuurlijk, want Hurt geeft tijdens de lunch geboorte aan een Alien.
Wat volgt is een spannend kat en -muisspel in het ruimteschip waarbij Ripley en de rest van de bemanning proberen te ontsnappen aan de Alien.
Aliens
Dus, Ripley en de kat overleven de Alien, maar komen thuis in een zee van bureaucratie. Gestript van haar rang wordt ze gevraagd om mee te gaan naar de planeet waar ze de eerste Alien hebben opgepikt. Haar verhaal wordt namelijk niet geloofd, maar toeval wil dat het contact met de kolonisten van de betreffende planeet verloren is gegaan. Ripley is een stoere meid dus gaat mee.
Deel 2 van de reeks pakt het in eerste instantie nogal anders aan; weg is de eenzame bemanning die niet weet wat er te gebeuren staat, en in zijn de mariniers die weten dat er Aliens zijn en wel even hun “ass zullen kicken”. Natuurlijk loopt dat allemaal voor geen meter en voor je het weet zitten we in een vergelijkbare situatie als in deel 1; Kleine groep mensen die zich moeten verdedigen tegen een meedogenloze moordmachine.
Het grote verschil is dat de Alien in dit deel veel explicieter en in grotere getalen in beeld gebracht wordt. Daarnaast ligt de focus in dit deel niet alleen meer op een beklemmende sfeer, maar ook deels op de actie. Gelukkig gaat Cameron niet overboard met de actie waardoor het geen standaard 80’s actiefilm wordt.
Aliens 3
Pfoeh, Ripley wins again, maar stort toch neer op een planeet. Een planeet met zwaar gelovige gevangenen welteverstaan. De Aliens blijken nooit ver weg, en een voor een beginnen gevangenen te verdwijnen (oh, en een hond..).
Dit deel krijgt op IMDB een aanzienlijk lagere score dan de vorige delen, iets dat ik niet helemaal begrijp. Alle drie de delen geven hun eigen draai aan het verhaal van Ripley, waarbij ik het verhaal van 3 een mooi vervolg en einde van de trilogie vind. Er worden wat eindjes aan elkaar geknoopt, de aard van Weyland-Yutani wordt nog eens duidelijk gemaakt, en enkele interessante figuren uit de gevangenis worden goed neergezet.
Daarnaast is het meest belangrijke; de spanning van een Alien in de buurt duidelijk voelbaar gedurende de film. Het enige echte minpunt aan deze film vond ik de waardeloze CGI die op sommige momenten in deze film is gebruikt om de Alien te tonen. Dat zag er niet meer uit, en staat in schril contrast tot de fantastische Alien “poppen” die verder werden gebruikt en er nog steeds goed uit zagen.
Ik heb de drie films binnen 2 dagen gezien en daardoor veel Ripley in een korte tijd gezien. Dat maakte dat ik het einde (ondanks dat het er al even zat aan te komen) best intens vond. Ik vraag mij af hoe dit ervaren werd door mensen die de film voor het eerst tijdens de release in de bios zagen.
Anyway, 3 heerlijke spannende Alien films gezien. Nummer 4 laat ik even liggen omdat ik mij van de laatste keer kan herinneren dat ik hem niet zo boeiend vond (plus, dat is de enige die ik als 14 jarige in de bios zag, en weken lang nachtmerries van heb gehad )
Vanavond Prometheus bekijken!
Alien
Daar waar het allemaal is begonnen met de Alien franchise, enkele jaren voordat ik geboren werd
Natuurlijk zie je de leeftijd van de film terug aan de visie op de technologie die in de toekomst gebruikt zou worden. Maar maakt dit de film direct oudbollig? Nee, absoluut niet. Wat overeind is gebleven is een goed opgebouwde, beklemmende en sfeervolle film die de volledige looptijd spannend is. Daarbij blijf ik het design van de Alien en veel andere setpieces door H.R. Giger echt geweldig vinden. Verhaal in het kort; De bemanning van een ruimte-sleepboot komt een ogenschijnlijk noodsignaal tegen. Volgens de regels van “The Company” zijn ze verplicht dit te onderzoeken. Eenmaal geland verliest John Hurt een tongzoenwedstrijd met een Facehugger en wordt aan boord van het schip gebracht. Dom natuurlijk, want Hurt geeft tijdens de lunch geboorte aan een Alien.
Wat volgt is een spannend kat en -muisspel in het ruimteschip waarbij Ripley en de rest van de bemanning proberen te ontsnappen aan de Alien.
Aliens
Dus, Ripley en de kat overleven de Alien, maar komen thuis in een zee van bureaucratie. Gestript van haar rang wordt ze gevraagd om mee te gaan naar de planeet waar ze de eerste Alien hebben opgepikt. Haar verhaal wordt namelijk niet geloofd, maar toeval wil dat het contact met de kolonisten van de betreffende planeet verloren is gegaan. Ripley is een stoere meid dus gaat mee.
Deel 2 van de reeks pakt het in eerste instantie nogal anders aan; weg is de eenzame bemanning die niet weet wat er te gebeuren staat, en in zijn de mariniers die weten dat er Aliens zijn en wel even hun “ass zullen kicken”. Natuurlijk loopt dat allemaal voor geen meter en voor je het weet zitten we in een vergelijkbare situatie als in deel 1; Kleine groep mensen die zich moeten verdedigen tegen een meedogenloze moordmachine.
Het grote verschil is dat de Alien in dit deel veel explicieter en in grotere getalen in beeld gebracht wordt. Daarnaast ligt de focus in dit deel niet alleen meer op een beklemmende sfeer, maar ook deels op de actie. Gelukkig gaat Cameron niet overboard met de actie waardoor het geen standaard 80’s actiefilm wordt.
Aliens 3
Pfoeh, Ripley wins again, maar stort toch neer op een planeet. Een planeet met zwaar gelovige gevangenen welteverstaan. De Aliens blijken nooit ver weg, en een voor een beginnen gevangenen te verdwijnen (oh, en een hond..).
Dit deel krijgt op IMDB een aanzienlijk lagere score dan de vorige delen, iets dat ik niet helemaal begrijp. Alle drie de delen geven hun eigen draai aan het verhaal van Ripley, waarbij ik het verhaal van 3 een mooi vervolg en einde van de trilogie vind. Er worden wat eindjes aan elkaar geknoopt, de aard van Weyland-Yutani wordt nog eens duidelijk gemaakt, en enkele interessante figuren uit de gevangenis worden goed neergezet.
Daarnaast is het meest belangrijke; de spanning van een Alien in de buurt duidelijk voelbaar gedurende de film. Het enige echte minpunt aan deze film vond ik de waardeloze CGI die op sommige momenten in deze film is gebruikt om de Alien te tonen. Dat zag er niet meer uit, en staat in schril contrast tot de fantastische Alien “poppen” die verder werden gebruikt en er nog steeds goed uit zagen.
Ik heb de drie films binnen 2 dagen gezien en daardoor veel Ripley in een korte tijd gezien. Dat maakte dat ik het einde (ondanks dat het er al even zat aan te komen) best intens vond. Ik vraag mij af hoe dit ervaren werd door mensen die de film voor het eerst tijdens de release in de bios zagen.
Anyway, 3 heerlijke spannende Alien films gezien. Nummer 4 laat ik even liggen omdat ik mij van de laatste keer kan herinneren dat ik hem niet zo boeiend vond (plus, dat is de enige die ik als 14 jarige in de bios zag, en weken lang nachtmerries van heb gehad
)Vanavond Prometheus bekijken!
Too lazy to be an evil genius..
PSN ID: Cheironnl
PSN ID: Cheironnl
Ik kon het niet meer aanzien, ik werd er hyper en zelf agressief van. Afgezetquote:Op vrijdag 15 februari 2013 15:54 schreef Nibnub het volgende:
Silver Linings Playbook (2012)
[ afbeelding ]
Leuke film. Ik had er eigenlijk niet zoveel van verwacht, maar het heeft me in positieve zin verrast. Het is een romantische drama (met een beetje komedie) over Pat, een man met een bipolaire stoornis, die na het plegen van zwaar geweld de kwaliteit van zijn leven probeert te verbeteren. Hierbij ontmoet hij een chick genaamd Tiffany, die een grote impact op zijn leven heeft en zijn proces om zijn leven te verbeteren.
Jennifer Lawrence en Bradley Cooper acteerden heerlijk, ze pasten ook goed samen. Ook Robert de Niro deed het goed als de typische vader. Mede door de goede acting krijgt deze film een 8.5/10 van mij.
Samenvatting: goede film met goede acteerwerk, genomineerd voor Best Picture (Oscars), krijgt een 8.5 van mij.
NMNS: Taart Soury is geen probleem, die leg ik wel ergens vast in een keuken met wat rookgerei.
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
Muizen? Kleine harige opdonders met een kaas fixatie., en Lucie Ball die gillend op een tafel staat in een oudbollige tv serie. En een vaste PI is KUT !!!! NIET doen
hulde, welkom bij de aliens clubquote:
Afgelopen week een paar dagen grieperig thuis geweest. Op internet kwam ik een filmpje tegen waarin de kwaliteit van Aliens 3 werd verdedigd. Omdat het al een tijd geleden is geweest dat ik de films heb gezien, en toch thuis was Alien, Aliens en Alien 3 nog eens bekeken (Aliens 4 laat ik even buiten beschouwing voor nu..)
[ afbeelding ]
Alien
Daar waar het allemaal is begonnen met de Alien franchise, enkele jaren voordat ik geboren werd
Verhaal in het kort; De bemanning van een ruimte-sleepboot komt een ogenschijnlijk noodsignaal tegen. Volgens de regels van “The Company” zijn ze verplicht dit te onderzoeken. Eenmaal geland verliest John Hurt een tongzoenwedstrijd met een Facehugger en wordt aan boord van het schip gebracht. Dom natuurlijk, want Hurt geeft tijdens de lunch geboorte aan een Alien.
Wat volgt is een spannend kat en -muisspel in het ruimteschip waarbij Ripley en de rest van de bemanning proberen te ontsnappen aan de Alien.
Aliens
Dus, Ripley en de kat overleven de Alien, maar komen thuis in een zee van bureaucratie. Gestript van haar rang wordt ze gevraagd om mee te gaan naar de planeet waar ze de eerste Alien hebben opgepikt. Haar verhaal wordt namelijk niet geloofd, maar toeval wil dat het contact met de kolonisten van de betreffende planeet verloren is gegaan. Ripley is een stoere meid dus gaat mee.
Deel 2 van de reeks pakt het in eerste instantie nogal anders aan; weg is de eenzame bemanning die niet weet wat er te gebeuren staat, en in zijn de mariniers die weten dat er Aliens zijn en wel even hun “ass zullen kicken”. Natuurlijk loopt dat allemaal voor geen meter en voor je het weet zitten we in een vergelijkbare situatie als in deel 1; Kleine groep mensen die zich moeten verdedigen tegen een meedogenloze moordmachine.
Het grote verschil is dat de Alien in dit deel veel explicieter en in grotere getalen in beeld gebracht wordt. Daarnaast ligt de focus in dit deel niet alleen meer op een beklemmende sfeer, maar ook deels op de actie. Gelukkig gaat Cameron niet overboard met de actie waardoor het geen standaard 80’s actiefilm wordt.
Aliens 3
Pfoeh, Ripley wins again, maar stort toch neer op een planeet. Een planeet met zwaar gelovige gevangenen welteverstaan. De Aliens blijken nooit ver weg, en een voor een beginnen gevangenen te verdwijnen (oh, en een hond..).
Dit deel krijgt op IMDB een aanzienlijk lagere score dan de vorige delen, iets dat ik niet helemaal begrijp. Alle drie de delen geven hun eigen draai aan het verhaal van Ripley, waarbij ik het verhaal van 3 een mooi vervolg en einde van de trilogie vind. Er worden wat eindjes aan elkaar geknoopt, de aard van Weyland-Yutani wordt nog eens duidelijk gemaakt, en enkele interessante figuren uit de gevangenis worden goed neergezet.
Daarnaast is het meest belangrijke; de spanning van een Alien in de buurt duidelijk voelbaar gedurende de film. Het enige echte minpunt aan deze film vond ik de waardeloze CGI die op sommige momenten in deze film is gebruikt om de Alien te tonen. Dat zag er niet meer uit, en staat in schril contrast tot de fantastische Alien “poppen” die verder werden gebruikt en er nog steeds goed uit zagen.
Ik heb de drie films binnen 2 dagen gezien en daardoor veel Ripley in een korte tijd gezien. Dat maakte dat ik het einde (ondanks dat het er al even zat aan te komen) best intens vond. Ik vraag mij af hoe dit ervaren werd door mensen die de film voor het eerst tijdens de release in de bios zagen.
Anyway, 3 heerlijke spannende Alien films gezien. Nummer 4 laat ik even liggen omdat ik mij van de laatste keer kan herinneren dat ik hem niet zo boeiend vond (plus, dat is de enige die ik als 14 jarige in de bios zag, en weken lang nachtmerries van heb gehad
Vanavond Prometheus bekijken!
ik moet ook prometheus nog kijken trouwens, heb 'm klaar staan 
There are only 151 Pokémon.
Oliver Sherman (2010)
Eenzaam en verlaten, zonder familie, vertrekt oorlogsveteraan Oliver Sherman naar het platteland op zoek naar de soldaat die zijn leven gered heeft in de oorlog. Die man, Franklin Page, is verder gegaan met zijn leven. Hij heeft een vrouw, twee kinderen en een betrouwbare baan in een veilig landelijk stadje. Bij aankomst lijkt Sherman in eerste instantie onschuldig en ingetogen. Maar als hij zichzelf dieper in het leven van Page begeeft ontpopt hij zich tot een boos onstabiel individu die gevoelig is voor jaloezie. De stabiliteit waar Franklin zo hard voor gewerkt heeft wordt al snel bedreigd. Het geweld waarvan hij dacht het achter zich gelaten te hebben in de oorlog begint opnieuw te verschijnen, zowel in zijn huishouden als in de stad zelf.
Beetje sombere tragische film waar een kern van waarheid denk wel inzit voor mensen die als soldaat hebben gevochten. Mijn cijfer een 6.
Eenzaam en verlaten, zonder familie, vertrekt oorlogsveteraan Oliver Sherman naar het platteland op zoek naar de soldaat die zijn leven gered heeft in de oorlog. Die man, Franklin Page, is verder gegaan met zijn leven. Hij heeft een vrouw, twee kinderen en een betrouwbare baan in een veilig landelijk stadje. Bij aankomst lijkt Sherman in eerste instantie onschuldig en ingetogen. Maar als hij zichzelf dieper in het leven van Page begeeft ontpopt hij zich tot een boos onstabiel individu die gevoelig is voor jaloezie. De stabiliteit waar Franklin zo hard voor gewerkt heeft wordt al snel bedreigd. Het geweld waarvan hij dacht het achter zich gelaten te hebben in de oorlog begint opnieuw te verschijnen, zowel in zijn huishouden als in de stad zelf.
Beetje sombere tragische film waar een kern van waarheid denk wel inzit voor mensen die als soldaat hebben gevochten. Mijn cijfer een 6.
Die Hard (1988)
Eigenlijk wilden we Cop Out kijken (B-films ) maar omdat hij verkeerd was opgenomen gingen we maar Die Hard kijken. En ik heb er geen spijt van: Bruce Willis is ook met haar geweldig, maar Alan Rickman (als Duitser 
) steelt de show. Enig minpunt zijn de cliché Duitse slechteriken: op een of andere manier zijn de meesten blond, heten ze allemaal Hans, Fritz, Karl of Heinrich enzovoort. Maar toch, goede film. Yippee kay yee motherfucker!
Cijfer: 8,5/10
Eigenlijk wilden we Cop Out kijken (B-films
) maar omdat hij verkeerd was opgenomen gingen we maar Die Hard kijken. En ik heb er geen spijt van: Bruce Willis is ook met haar geweldig, maar Alan Rickman (als Duitser ) steelt de show. Enig minpunt zijn de cliché Duitse slechteriken: op een of andere manier zijn de meesten blond, heten ze allemaal Hans, Fritz, Karl of Heinrich enzovoort. Maar toch, goede film. Yippee kay yee motherfucker!Cijfer: 8,5/10
Helemaal super.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |