The Andromeda Strain
VS, 1971. De eerste 'outbreak' film, dat in de decennia sinds '71 een heel genre op zich is geworden. Er is ook een remake uit 2008 maar die is als alle remakes, flink verneukt t.o.v. het origineel.
Besprak ik afgelopen week twee sci-fi-films die aan het lage eind van acceptabele sixties-en-seventies-films zitten, dit keer is dat anders. The Andromeda Strain is de codenaam voor een mysterieuze ziekte die uitbreekt, waarvoor een groep hoofdpersoon-wetenschappers zo snel mogelijk een oplossing moeten bieden.
Zoals veel films in no-time verouderd raken, zo is deze film na veertig jaar nog zo blits als destijds. De decors zijn nog steeds futuristisch, de sfeer nog steeds beklemmend, het verhaal nog steeds geloofwaardig. Goed acteerwerk van minder bekende, maar zeer begaafde acteurs, een feilloos script, heerlijk futuristische technobabble door de hele film heen.
Ik las ooit dat goede sci-fi is wat de naam zegt: fictie gebaseerd op wetenschap. Deze film is dat zeker. In plaats van de bekende moderne hack-n-slash-spacebattle-sprookjes waarin special effects onze hersenfunctie compleet uitblocken, is deze film een nadenkfilm, die je, net als een handvol andere fantastische sci-fi's, nog dagen laat nadenken achteraf.
Zoals gezegd: de hier al 40 jaar actieve regisseur Robert Wise (bekend van o.a. Sound of Music, West Side Story, Star Trek: The Motion Picture en The Day the Earth Stood Still) overtreft zichzelf in dit gekunstelde meesterwerkje – van de eerste flyovers boven het ziekgeraakte 'all American' stadje, tot de allerlaatste fadeout.
Mooie quote: “Dad, something very peculiar has just happened a few minutes ago...” [telefoonverbinding wordt verbroken] “This communication is being monitored. The connection has been broken for reasons of national security. You will be briefed at the appropriate time. Thank you for your cooperation, Mrs. Stone.”
Oordeel: IMDb doet de film af met een 7,2 – mijns inziens toch echt te laag. Ja, er zitten imperfecties in, maar het feit dat je twee uur op het puntje van je stoel blijft zitten bij een film van 42 jaar oud, zegt genoeg over de voortdurende kwaliteit ervan. Al met al een dikke 8 en een aanrader voor alle liefhebbers van sci-fi.
Steun Stichting Bijen Zonder Zorgen!
op FOK! op Facebook op de website