R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hier verder!
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"A relationship is not based on the time you’ve spent together, but the foundation you’ve built together."
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"A relationship is not based on the time you’ve spent together, but the foundation you’ve built together."
Drie stappen vooruit, twee achteruit?quote:Op zaterdag 19 januari 2013 16:17 schreef QEX het volgende:
Zie nog dezelfde mensen van 16 maanden terug. Gaat redelijk met mij, nog veel downs en niet genoeg ups.
Is dat niet met alles?
Voor mij vandaag op de kop af een jaar terug.
En nog worstel ik af en toe met vragen die toch geen antwoord hebben
A lie may take care of the present, but it has no future..
You can't pay me enough to be nice to you...
You can't pay me enough to be nice to you...
hier het zelfde.quote:
[..]
Drie stappen vooruit, twee achteruit?
Is dat niet met alles?
Voor mij vandaag op de kop af een jaar terug.
En nog worstel ik af en toe met vragen die toch geen antwoord hebben
'Good enough is better than perfect if it leaves time for fun,'
Een bende ist!quote:
Biertje?
A lie may take care of the present, but it has no future..
You can't pay me enough to be nice to you...
You can't pay me enough to be nice to you...
Logisch ook. Het is lastiger van een borderliner af te komen dan van een niet-borderliner. Die blijft dan ook langer in dit topic zitten.quote:
Dit begint meer een borderline topic te worden, zou een andere plek beter voor zijn. Zie nog dezelfde mensen van 16 maanden terug. Gaat redelijk met mij, nog veel downs en niet genoeg ups.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Ik denk dat dat wel meevalt, als je die descripties doorleest, moet er toch wel heel veel met je mis zijn. En ja, wat is er mis mee dat je een stempel op iemand drukt als je er later achter komt dat die figuur ergens last van had. Het kan helpen bij je verwerking. Anders blijft het maar in je kop steken van, goh, waarom deed hij dat nou?quote:
[..]
Als mensen eens de DSM IV zouden doorlezen zouden ze ook echt anders naar zichzelf kijken"OMG ik heb die en die en die stoornis!!!
"
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Als iemand naderhand gediagnosticeerd wordt met een psychische stoornis kan dat idd wel 'innerlijke rust' geven.quote:
[..]
Ik denk dat dat wel meevalt, als je die descripties doorleest, moet er toch wel heel veel met je mis zijn. En ja, wat is er mis mee dat je een stempel op iemand drukt als je er later achter komt dat die figuur ergens last van had. Het kan helpen bij je verwerking. Anders blijft het maar in je kop steken van, goh, waarom deed hij dat nou?
Maar dan is het stempeltje ook terecht.
Hier roept iedereen gelijk maar 'borderliner' als iemand het heeft over een irrationele veranderlijke ex met moodswings, terwijl daar nog nooit eem professioneel oog bij is komen kijken
Dan stel ik je liever de vraag, wat is belangrijker, dat jouw psycholoog het gedrag van een vriend van je als borderline beschrijft, of dat die vriend van je naar een psycholoog gaat en het borderline plakaat krijgt?quote:Op maandag 21 januari 2013 09:13 schreef Moira. het volgende:
[..]
Als iemand naderhand gediagnosticeerd wordt met een psychische stoornis kan dat idd wel 'innerlijke rust' geven.
Maar dan is het stempeltje ook terecht.
Hier roept iedereen gelijk maar 'borderliner' als iemand het heeft over een irrationele veranderlijke ex met moodswings, terwijl daar nog nooit eem professioneel oog bij is komen kijken
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Iemand die geen recht heeft om 'wettige' diagnoses te stellen moet ook niet op een internetforum of via via gaan roepen dat iemand een psychische stoornis heeft. Dat weet je helemaal niet, dus doe dan ook niet alsof. Als iemand die diagnose wél heeft, dan hoor je mij niet praten.quote:
[..]
Dan stel ik je liever de vraag, wat is belangrijker, dat jouw psycholoog het gedrag van een vriend van je als borderline beschrijft, of dat die vriend van je naar een psycholoog gaat en het borderline plakaat krijgt?
Ik heb al gezegd wat ik bedoel, volgens mij snap je me niet
Wat is daar mis mee? Hallo?! Dat zijn toch ook mensen? Hoe zou jij het vinden als jij er niks aan kan doen dat je een stoornis in je hersens hebt en iedereen maar gillend van je wegrent omdat je zo moeilijk in de omgang bent? Fuck dat man, daar kan die borderliner toch niks aan doen? Wat fucking respectloos. Bah.quote:
[..]
En wat is daar mis mee? Lees een gemiddeld psychologie, VIVA, of borderline forum door en je zou niet alleen wegrennen, je zou ook anderen waarschuwen voor dit soort dames en heren. Je moet er niet aan denken om met zo'n iemand in een relatie te zitten.
En men zegt hier wel leuk dat er niet veel mensen borderline hebben, maar iemand met borderline zal ook niet snel naar de huisarts gaan van, waarom heeft mijn ex-vriend(in) zo veel moeite om mij los te laten. Waarom klaagt mijn vriendin over mijn zelfbeeld? Dat is toch niet zijn zorg? Mensen met borderline hebben empathie issues, ik zie ze dus in 9 van de 10 gevallen ook niet naar een huisarts/psyscholoog gaan voor een diagnose. Lees eens een avond een borderline forum door en je denkt wel 10 keer na voor je eventueel verder zou willen met een borderline gf/bf.
Als jij weet dat iemand borderline heeft en je gaat daarmee in een relatie, dan doe je eventuele relatie-issues ook jezelf aan. Maar een beetje respect en begrip tonen, is dat al te veel gevraagd?
Er zijn ook borderliners die een goeie relatie hebben, met een partner die zich af en toe verplaatst in de stoornis en wat daarbij komt kijken. Mensen die er zo over denken als jij net omschreef maakt de situatie voor de bordeliner in kwestie alleen nog maar vele malen erger.
Waarom heeft jouw ex-vriendin moeite met jou los laten? Zoiets heet liefdesverdriet. Heel normaal.
Waarom klaagt jouw vriendin over jouw zelfbeeld? Misschien is er iets mis met jouw zelfbeeld en wil ze dat bijstellen? Of bedoelde je dat ze over haar eigen zelfbeeld klaagt? Onzekerheid over zichzelf is mens-eigen, daar komt geen stoornis bij kijken hoor.
Genoeg 'normale' mensen (dus die geen psychische stoornis hebben) laten ook vaak zat 'borderline-symptomen' zien, hou dan alsjeblieft op met elke keer maar roepen dat het borderline is.
Je kunt pas definitief zeggen dat het borderline is op het moment dat die diagnose is gesteld.
Een borderliner wilt zich niet laten onderzoeken voor een diagnose? Dan kun jij nooit zeggen dat het borderline is.
Sommige mensen zijn moeilijk in de omgang ZONDER stoornis. Nu ophouden met 'borderline' gooien.
misschien zitten hier ook wel eens mensen die een ex hebben met een desbetreffende diagnose van een professional??, dan kan het geen kwaad om wat ervaringen uit te wisselen. het is echt niet altijd een excuus om je ex in een hokje te plaatsen van gestoord wijf/kerel. Je moet niet onderschatten hoe iemand met die diagnose een ander kan slopen in een relatie. Hoe vervelend en moeilijk het voor hen ook is.quote:
[..]
Iemand die geen recht heeft om 'wettige' diagnoses te stellen moet ook niet op een internetforum of via via gaan roepen dat iemand een psychische stoornis heeft. Dat weet je helemaal niet, dus doe dan ook niet alsof. Als iemand die diagnose wél heeft, dan hoor je mij niet praten.
Ik heb al gezegd wat ik bedoel, volgens mij snap je me niet
[..]
Wat is daar mis mee? Hallo?! Dat zijn toch ook mensen? Hoe zou jij het vinden als jij er niks aan kan doen dat je een stoornis in je hersens hebt en iedereen maar gillend van je wegrent omdat je zo moeilijk in de omgang bent? Fuck dat man, daar kan die borderliner toch niks aan doen? Wat fucking respectloos. Bah.
Als jij weet dat iemand borderline heeft en je gaat daarmee in een relatie, dan doe je eventuele relatie-issues ook jezelf aan. Maar een beetje respect en begrip tonen, is dat al te veel gevraagd?
Er zijn ook borderliners die een goeie relatie hebben, met een partner die zich af en toe verplaatst in de stoornis en wat daarbij komt kijken. Mensen die er zo over denken als jij net omschreef maakt de situatie voor de bordeliner in kwestie alleen nog maar vele malen erger.
Waarom heeft jouw ex-vriendin moeite met jou los laten? Zoiets heet liefdesverdriet. Heel normaal.
Waarom klaagt jouw vriendin over jouw zelfbeeld? Misschien is er iets mis met jouw zelfbeeld en wil ze dat bijstellen? Of bedoelde je dat ze over haar eigen zelfbeeld klaagt? Onzekerheid over zichzelf is mens-eigen, daar komt geen stoornis bij kijken hoor.
Genoeg 'normale' mensen (dus die geen psychische stoornis hebben) laten ook vaak zat 'borderline-symptomen' zien, hou dan alsjeblieft op met elke keer maar roepen dat het borderline is.
Je kunt pas definitief zeggen dat het borderline is op het moment dat die diagnose is gesteld.
Een borderliner wilt zich niet laten onderzoeken voor een diagnose? Dan kun jij nooit zeggen dat het borderline is.
Sommige mensen zijn moeilijk in de omgang ZONDER stoornis. Nu ophouden met 'borderline' gooien.
Maar misschien is een apart topic ook niet zo'n gek idee.
Hope is the first step on the road to dissapointment
Dat snap ik helemaal prima, maar ik zie er gelijk al 6 over praten, en 6 anderen die roepen dat andermans ex misschien wel borderline heeft. Ik weet dat er één of twee ook daadwerkelijk in die situatie zitten, de rest is gewoon random geroep. Zo denken mensen wel vaker; "oh ik heb een keer gehoord dat schizofrene mensen ook zo reageren, dan is hij/zij vast ook schizofreen!". Daar moet ik het gewoon niet zo van hebben.quote:
[..]
misschien zitten hier ook wel eens mensen die een ex hebben met een desbetreffende diagnose van een professional??, dan kan het geen kwaad om wat ervaringen uit te wisselen. het is echt niet altijd een excuus om je ex in een hokje te plaatsen van gestoord wijf/kerel. Je moet niet onderschatten hoe iemand met die diagnose een ander kan slopen in een relatie. Hoe vervelend en moeilijk het voor hen ook is.
Maar misschien is een apart topic ook niet zo'n gek idee.
Maar idd, is er niet al een R&P topic over borderline dan? Daar kunnen betrokkenen (dus exen van borderliners etc) en mensen die misschien wel denken dat iemand borderline heeft ook meepraten.
Klopt, ik begrijp jouw argument ook. Maar wat al eerder werd geroepen, als je het een keer heb meegemaakt dan wordt er aardig heftig op gereageerd als de term borderline weer word genoemd. Ik maak mij daar ook snel schuldig aan, heeft gewoon te maken in hoeverre jezelf er nog mee zit.quote:
[..]
Dat snap ik helemaal prima, maar ik zie er gelijk al 6 over praten, en 6 anderen die roepen dat andermans ex misschien wel borderline heeft. Ik weet dat er één of twee ook daadwerkelijk in die situatie zitten, de rest is gewoon random geroep. Zo denken mensen wel vaker; "oh ik heb een keer gehoord dat schizofrene mensen ook zo reageren, dan is hij/zij vast ook schizofreen!". Daar moet ik het gewoon niet zo van hebben.
Maar idd, is er niet al een R&P topic over borderline dan? Daar kunnen betrokkenen (dus exen van borderliners etc) en mensen die misschien wel denken dat iemand borderline heeft ook meepraten.
Hope is the first step on the road to dissapointment
Ik ontken niet dat Borderline in een relatie moeilijk kan zijn , want ik weet dat dit zo is. Het gaat hier meer om de mensen die meteen bij elk gedrag van een meisje heel gauw roepen dat het borderline is , zonder uberhaupt echt te weten wat het is ( ja rara , zelfs voor deskundige die er voor leren is het een ingewikkeld iets om echt te diagnoses te stellen, laat staan mensen die er nooit voor geleerd hebben)quote:
[..]
Klopt, ik begrijp jouw argument ook. Maar wat al eerder werd geroepen, als je het een keer heb meegemaakt dan wordt er aardig heftig op gereageerd als de term borderline weer word genoemd. Ik maak mij daar ook snel schuldig aan, heeft gewoon te maken in hoeverre jezelf er nog mee zit.
Het gebeurd alleen steeds vaker dat mensen in dit topic dus de diagnose zelf gaan stellen.
Kijk soms hebben de mensen na de relatie al heel gauw een ander omdat ze al klaar waren in gedachten met de ander , hoe hard het ook is voor de ander , hoeft geen borderline te zijn.
Soms worden meiden na relatie te hebben gehad soms ineens het idee van he, ik heb een poos wat vast gehad , nu wil ik dat niet nu wil ik van mijn vrijheid genieten en ga ik met iedereen naar bed wie ik wil ..... hoeft geen borderline te zijn.
Soms zijn mensen ontevreden over de ander persoon en willen niets meer met de ander te maken hebben, jammer voor diegene maar hoeft geen borderline.
Soms hebben mensen emotionele uitbarstingen , zoiets heet liefdesverdriet hoeft geen borderline te zijn
Soms hebben mensen spijt na het uitmaken en weten ze niet wat ze willen , dat heet besluiteloosheid hoeft geen borderline te zijn
En zo gaat de lijst even door . Kijk als er een diagnose is geweest en iemand heeft een relatie met iemand die een diagnose heeft dan is het een ander verhaal .
Maar soms hebben gedragingen totaal niet met een stoornis te maken maar meer met de situatie en daar ligt een heel verschil tussen .
Duidelijk. Je hebt ook gelijk. Ik wil persoonlijk alleen nooit meer wat te maken hebben met iemand met die diagnose. En ik neem ook alle "ja, maar ik heb het ook niet makkelijk met mijn stoornis" met een ontzettende korrel zout. Maar dat heeft met mijn gekwetste ego en frustratie te maken.quote:
Ik kan mij alleen wel vinden in mensen die het wel fijn vinden om een verklaring achter een bepaald gedrag te vinden...en als dat nu een stoornis is..tja
Hope is the first step on the road to dissapointment
Ik begrijp inderdaad niet helemaal wat je bedoelt. Maar ik herken het enigszins wel hoor. Mijn moeder zit bijvoorbeeld in een opgesloten pscyhiatrisch centrum maar ze hebben er in 20 jaar nooit een 'fatsoenlijke' diagnose op kunnen stellen. Feit is wel dat ze niet voor haar zelf kan zorgen en dagelijkse hulp nodig heeft. Officieel plakaat of niet, ze heeft ergens last van.quote:
[..]
Iemand die geen recht heeft om 'wettige' diagnoses te stellen moet ook niet op een internetforum of via via gaan roepen dat iemand een psychische stoornis heeft. Dat weet je helemaal niet, dus doe dan ook niet alsof. Als iemand die diagnose wél heeft, dan hoor je mij niet praten.
Ik heb al gezegd wat ik bedoel, volgens mij snap je me niet
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Om de inhoud van het topic maar weer met de titel te laten klopen, even een ‘statusupdate’ van mijn kant:
Het is alsof ik een maandje terug ‘wakker’ ben geworden. Ik krijg langzaam mijn eigen leven weer op de rails, werk aan mezelf en begin nu toch steeds minder met mijn ex bezig te zijn. Ik mis haar echter nog steeds wel veel. De woede is verdwijnt echter langzaam en ik begin met een goed gevoel terug te kijken op alle leukere herinneringen samen. De ‘opnieuw proberen’-deur staat wat mij betreft nog wel op een kier, maar het zal een weloverwogen idee van haar kant moeten zijn. Dat komt, of dat komt niet.
Het gekke is wel dat ik inmiddels nog minder van haar gedrag begrijp. Zij (en ik) zijn altijd wel contact met elkaar blijven zoeken na de relatie. Dit ging nooit echt op een leuke manier. Hebben elkaar ook een paar keer gezien, maar ook dit ging niet leuk. Tóch bleven we contact zoeken. Tot er bij mij op een gegeven moment een knop om ging. We zijn met heel veel ruzie (“flikker dan maar op! Etc”) de laatste keer bij elkaar weggegaan. Ik heb besloten toen geen contact meer met haar te zoeken. (Tot dit punt was misschien al wel bekend, aangezien ik hier eerder over gepost heb hier)
Gek genoeg bleef zij wel contact met mij zoeken en ik wist niet goed wat ik hiermee moest. Ik negeerde het dus maar gewoon. Een tijdje terug deed ze opeens weer heel onverschillig en toen ging er bij mij een wekker af. Dit was het gedrag waar ik me zo aan stoorde. Wel contact zoeken, maar heel onverschillig doen. Ik heb haar toen boos opgebeld om te zeggen dat ze daarmee moest stoppen of moest uitleggen hoe het nou zat. Gevolg: vet goed gesprek. Conclusie was dat ze het toch wel fijn vond om met me te praten en dat ik toch nog speciaal voor haar was. We hebben afgesloten met de ‘afspraak’ dat we normaal contact wel konden proberen, mits de inzet van twee kanten zou blijven komen.
Ik verwachtte hier niet direct heel veel van. Maar nu het vreemde: na tijden lang heel onverschillig gedaan te hebben zoekt ze sinds het telefoontje nu opeens elke dag contact. (al zo’n twee weken lang). Niet alleen kort ‘hoi hoe is het?’, maar we praten daadwerkelijk. Ze heeft me ook al weer een keer gezellig willen bellen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben hier hartstikke blij mee. Ik ben niet meer emotioneel afhankelijk van haar, heb geen directe verwachtingen meer en vind elk normaal contact met haar dus gewoon fijn.
Het brengt me echter wel in verwarring. Eerst heel hard roepen me niet kwijt te willen, het op een emotionele manier toch uitmaken, daarna roepen dat ik nog alles voor haar ben (alleen zonder verliefdheid), vervolgens binnen een week aan de rebound en heel onverschillig en afstandelijk worden. In diezelfde periode toonde ze heel af en toe wel opeens heftige emotie maar over het algemeen oppervlakkig en onverschillig. En dan nu opeens dit weer.
Het is alsof ik een maandje terug ‘wakker’ ben geworden. Ik krijg langzaam mijn eigen leven weer op de rails, werk aan mezelf en begin nu toch steeds minder met mijn ex bezig te zijn. Ik mis haar echter nog steeds wel veel. De woede is verdwijnt echter langzaam en ik begin met een goed gevoel terug te kijken op alle leukere herinneringen samen. De ‘opnieuw proberen’-deur staat wat mij betreft nog wel op een kier, maar het zal een weloverwogen idee van haar kant moeten zijn. Dat komt, of dat komt niet.
Het gekke is wel dat ik inmiddels nog minder van haar gedrag begrijp. Zij (en ik) zijn altijd wel contact met elkaar blijven zoeken na de relatie. Dit ging nooit echt op een leuke manier. Hebben elkaar ook een paar keer gezien, maar ook dit ging niet leuk. Tóch bleven we contact zoeken. Tot er bij mij op een gegeven moment een knop om ging. We zijn met heel veel ruzie (“flikker dan maar op! Etc”) de laatste keer bij elkaar weggegaan. Ik heb besloten toen geen contact meer met haar te zoeken. (Tot dit punt was misschien al wel bekend, aangezien ik hier eerder over gepost heb hier)
Gek genoeg bleef zij wel contact met mij zoeken en ik wist niet goed wat ik hiermee moest. Ik negeerde het dus maar gewoon. Een tijdje terug deed ze opeens weer heel onverschillig en toen ging er bij mij een wekker af. Dit was het gedrag waar ik me zo aan stoorde. Wel contact zoeken, maar heel onverschillig doen. Ik heb haar toen boos opgebeld om te zeggen dat ze daarmee moest stoppen of moest uitleggen hoe het nou zat. Gevolg: vet goed gesprek. Conclusie was dat ze het toch wel fijn vond om met me te praten en dat ik toch nog speciaal voor haar was. We hebben afgesloten met de ‘afspraak’ dat we normaal contact wel konden proberen, mits de inzet van twee kanten zou blijven komen.
Ik verwachtte hier niet direct heel veel van. Maar nu het vreemde: na tijden lang heel onverschillig gedaan te hebben zoekt ze sinds het telefoontje nu opeens elke dag contact. (al zo’n twee weken lang). Niet alleen kort ‘hoi hoe is het?’, maar we praten daadwerkelijk. Ze heeft me ook al weer een keer gezellig willen bellen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben hier hartstikke blij mee. Ik ben niet meer emotioneel afhankelijk van haar, heb geen directe verwachtingen meer en vind elk normaal contact met haar dus gewoon fijn.
Het brengt me echter wel in verwarring. Eerst heel hard roepen me niet kwijt te willen, het op een emotionele manier toch uitmaken, daarna roepen dat ik nog alles voor haar ben (alleen zonder verliefdheid), vervolgens binnen een week aan de rebound en heel onverschillig en afstandelijk worden. In diezelfde periode toonde ze heel af en toe wel opeens heftige emotie maar over het algemeen oppervlakkig en onverschillig. En dan nu opeens dit weer.
ook niet.
Jij fungeert als oude schoenen totdat ze een paar spiksplinternieuwe heeft gevonden. Zodra ze aan de vriend is zul je een stuk minder tot niets van haar horen.
Die kans bestaat inderdaad. Ik ga me dus nu ook niet weer opeens als 'gewillige oude schoenen' opstellen naar haar. Wat me echter bezig houd is dat ze bleef volhouden dat ze de laatste tijd van onze relatie niet alleen niets meer voor mij voelde, maar eigenlijk ook niet meer aan mij dacht. Ik speelde geen enkele rol meer in haar dagelijks leven. Dit in tegenstelling tot de rebound. Met de rebound is het inmiddels kapot maar gaat ze nog wel vaak leuk mee uit enzo. Daarnaast krijgt ze verre van te weinig aandacht van andere mannen, heeft ze veel vrienden en is ze nu echt 'miss popular'. Waarom zoekt ze dan precies die persoon die eigenlijk helemaal niet meer in haar leven zit op om als 'oude schoenen' te laten fungeren. Waarom niet iemand bij wie dat 'makkelijker' is? De nieuwe 'rebounds' staan voor haar in de rij.quote:
Jij fungeert als oude schoenen totdat ze een paar spiksplinternieuwe heeft gevonden. Zodra ze aan de vriend is zul je een stuk minder tot niets van haar horen.
ook niet.
maar bij jou is het toch het meest makkelijk/vertrouwd? Ongeacht de strubbelingen en (misschien) ruzies?quote:
[..]
Die kans bestaat inderdaad. Ik ga me dus nu ook niet weer opeens als 'gewillige oude schoenen' opstellen naar haar. Wat me echter bezig houd is dat ze bleef volhouden dat ze de laatste tijd van onze relatie niet alleen niets meer voor mij voelde, maar eigenlijk ook niet meer aan mij dacht. Ik speelde geen enkele rol meer in haar dagelijks leven. Dit in tegenstelling tot de rebound. Met de rebound is het inmiddels kapot maar gaat ze nog wel vaak leuk mee uit enzo. Daarnaast krijgt ze verre van te weinig aandacht van andere mannen, heeft ze veel vrienden en is ze nu echt 'miss popular'. Waarom zoekt ze dan precies die persoon die eigenlijk helemaal niet meer in haar leven zit op om als 'oude schoenen' te laten fungeren. Waarom niet iemand bij wie dat 'makkelijker' is?
Hope is the first step on the road to dissapointment
Toen ze deze zomer ging studeren in een andere stad heeft ze mij compleet uit dat 'nieuwe' leventje gelaten. Ze heeft haar oude leventje, inlusief ondergetekende, compleet achter zich gelaten. Kortom: ze had heel veel behoefte aan iets 'nieuws'. Ze is ook altijd, ook laatst nog, blijven hameren op hoe blij ze is met deze stap, met haar nieuwe leven en dat ze nergens spijt van heeft.quote:
[..]
maar bij jou is het toch het meest makkelijk/vertrouwd? Ongeacht de strubbelingen en (misschien) ruzies?
En dan opeens zoekt ze weer naar iets 'ouds en vertrouwds' ipv gewoon naar wéér iets nieuws...
Zo lang ik het niet snap laat ik het maar gewoon zijn gang gaan. Het 'oude schoenen' verhaal is voorlopig de meest voor de hand liggende verklaring. Aan de andere kant wil ik niet weer de jongen zijn die achteraf 'alle hints' te laat begreep, wanneer er iets anders achter zit.
ook niet.
Zat er ook niet een behoorlijk leeftijdsverschil tussen jullie 2?quote:
[..]
Toen ze deze zomer ging studeren in een andere stad heeft ze mij compleet uit dat 'nieuwe' leventje gelaten. Ze heeft haar oude leventje, inlusief ondergetekende, compleet achter zich gelaten. Kortom: ze had heel veel behoefte aan iets 'nieuws'. Ze is ook altijd, ook laatst nog, blijven hameren op hoe blij ze is met deze stap, met haar nieuwe leven en dat ze nergens spijt van heeft.
En dan opeens zoekt ze weer naar iets 'ouds en vertrouwds' ipv gewoon naar wéér iets nieuws...
Zo lang ik het niet snap laat ik het maar gewoon zijn gang gaan. Het 'oude schoenen' verhaal is voorlopig de meest voor de hand liggende verklaring. Aan de andere kant wil ik niet weer de jongen zijn die achteraf 'alle hints' te laat begreep, wanneer er iets anders achter zit.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
ja, 4 en half jaar. Ik kan op basis van heel veel logica haar gedrag sinds de zomer prima verklaren. Alleen haar gedrag van de laatste weken gaat daar dus weer 180 graden tegenin. Dat is wat het verwarrend maakt.quote:
[..]
Zat er ook niet een behoorlijk leeftijdsverschil tussen jullie 2?
ook niet.
Maar was jij niet 21 en zij 17? Of zoiets in die geest? Dan denk ik dat dat gedrag een stuk beter te verklaren is, toch? En misschien wordt een oudere vriend, of vriendje in die contrijen nog steeds als een positief iets gezien?quote:
[..]
ja, 4 en half jaar. Ik kan op basis van heel veel logica haar gedrag sinds de zomer prima verklaren. Alleen haar gedrag van de laatste weken gaat daar dus weer 180 graden tegenin. Dat is wat het verwarrend maakt.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
23 en 19 op dit momentquote:
[..]
Maar was jij niet 21 en zij 17? Of zoiets in die geest? Dan denk ik dat dat gedrag een stuk beter te verklaren is, toch? En misschien wordt een oudere vriend, of vriendje in die contrijen nog steeds als een positief iets gezien?
Het zal moeten blijken wat ze wil. Ik wil prima ook vriendelijk met haar omgaan, maar wil haar ook de ruimte en tijd geven om alles op een rijtje te zetten. Zoals ik al zei: het zal van haar kant af moeten komen als ze 'meer' wil. Ik heb geen zin om in welke mate dan ook backup te spelen nu ik verder ben met mijn leven. Toch wil ik haar niet negeren en ook van mijn kant initiatief en betrokkenheid tonen, zo zit ik nu eenmaal in elkaar.
Het lastige is dat ze een heel trots meisje is. Destijds leek het vaak of ze harder zichzelf aan het overtuigen was dat ze niets meer voor me voelde dan dat ze mij probeerde te overtuigen. Als ze nu spijt heeft zal ze dat niet zomaar toegeven vrees ik.
Ik vind het dus moeilijk hoe ik met de situatie om moet gaan. Ik wil me niet anders voordoen dan ik ben natuurlijk. Omdat ik heel veel om haar geef zou ik het liefst nu haar tegemoet komen, maar daar speel ik dan wel weer die backup mee. Iets wat ik dus niet wil. Tenzij ik natuurlijk niet de 'backup' ben en ze echt meer wil, dan is het juist weer goed. Lastig, lastig.
Op dit moment doe ik dus maar gewoon even 'niets'.
ook niet.
