Het peutertopic (2-4 jaar) deel 121

Ik heb afgelopen zaterdag, nav dit topic, de buggy maar weer eens van stal gehaald, Toch best handig idd.

Men, wat wordt mijn peuter bijdehand. De waarom-vragen lijken passé en hebben plaatsgemaakt voor de hoe-vragen. "Hoeveel tanden heb je?" "Hoe poept een vlinder?"

En ik moet, vooral bij een verbod, met retegoeie arumenten komen:
Ik: "L, niet op de bank springen."
L: Waarom niet?"
Ik: 'Omdat je er dan doorheen zakt."
L: "Zit daar ook hout onder, net zoals bij het bed?"
Ik: "Ja, en dat kan kapot."
L: "Maar ik spring héél zachtjes. Kijk maar!"
Ik: "Je mag helemaal niet springen. Ook niet zachtjes. Toen je nog kleiner was, was je veel lichter. Toen mocht dat wel. Maar nu ben je al zó groot. Nu zak je er doorheen."
L: "Toen ik een baby'tje was?"
Ik: "Toen je nog een baby'tje was idd."
L: "Maar toen ik een baby'tje was, kon ik nog helemaal niet springen! Dus je jokt!"
Ik: "Toen je iets groter was dan."
L: "Mag ik wel met één been springen?"
Ik: "Óók niet! Je mag níet springen. Helemaal niet."
L: "Ik mag wel lopen, hè?"
Ik: "Voorzichtig, ja."
L: "En kruipen?"
Ik: "Dat ook."
L (kruipend): 'Dan mag ik ook zo springen (springt op handen en knieen)."
Enz.

[ Bericht 2% gewijzigd door -Spring op 14-01-2013 14:03:09 ]

Spring dat klinkt supervermoeiend maar zo herkenbaar! Hoe bedoel je ze zijn op zoek naar grenzen!? Maarstiekem vind ikhet ook wel grappig, zo inventief

Hoi
Ik post hier nooit, maar nu ben ik hard op zoek naar tips. En ik hoop dat jullie die hebben.

Isabel heeft de gewoonte om net genoeg te eten dat ze geen erge honger meer heeft, en vindt het dan niet meer de moeite om zelf te eten. Gevolg is dus dat we de helft van de maaltijd met voeren bezig zijn terwijl zij ergens mee aan het spelen is (bestek, pannen, pannenlappen, eten, etc)
Op het moment weigert ze om haar pap en brood zelf te eten, en ik stoor me er mateloos aan. Meestal ben ik Tobias aan het voeden (timing enz ) en kom dan dus niet zelf aan eten toe, terwijl ik samen eten belangrijk vind. Daarnaast zorgt het ook voor spanning en ergernis bij mij, waardoor het eten er niet gezelliger op wordt.
Hoe zorg ik ervoor dat ze meer zelf eet? Of is dat onbegonnen werk, en komt dat vanzelf oid?

Oh, en stoppen met eten als zij het genoeg vindt is wmb ook geen optie, omdat we dan of 's avonds of 's nachts een schreeuwend hongerig kind hebben. Zeggen dat ze dan geen eten krijgt omdat het slaaptijd is, heeft in zoverre zin dat ze dan na een half uur weer wakker is.. enz enz..

Tja, mijn eerste ingeving zou inderdaad zijn: zelf laten eten en zelf laten bepalen wanneer het voldoende is. Als je dat niet wil, weet ik het even niet. Misschien beginnen met zelf eten bij ontbijt, lunch en tussendoortjes en alleen het avondeten niet, zodat je 's nachts niet met een hongerig kind zit? Ik zou in ieder geval het speelgoed absoluut van tafel verbannen, blijven zitten tot iedereen klaar is (in het redelijke uiteraard) en verder vooral gezellig aan het eten zijn, terwijl zij dan maar wacht tot het gedaan is.

S is ook wel eens 'klaar' omdat ze niet langer aan tafel wil zitten, maar wil spelen, maar als dan, zoals altijd, blijkt dat ze toch moet blijven zitten tot we klaar zijn en er nog niet gespeeld wordt, eet ze vaak nog wel wat.

het enige wat ik zo 1-2-3 kan bedenken morretje is het toch loslaten. serveer 3x daags een maaltijd en 2x daags een tussendoortje op vaste tijden, dwing haar niet tot eten (wel tot erbij blijven zitten) en hou dat stug vol. met een blij gezicht aan tafel en geduldig 's nachts "nee liefje, tis nu tijd om te slapen, niet om te eten. morgenochtend gaan we ontbijten, volgende keer wat meer eten dan he "

tis het enige wat ik bedenken kan he

quote:

Op maandag 14 januari 2013 15:11 schreef miss_sly het volgende:
Tja, mijn eerste ingeving zou inderdaad zijn: zelf laten eten en zelf laten bepalen wanneer het voldoende is. Als je dat niet wil, weet ik het even niet. Misschien beginnen met zelf eten bij ontbijt, lunch en tussendoortjes en alleen het avondeten niet, zodat je 's nachts niet met een hongerig kind zit? Ik zou in ieder geval het speelgoed absoluut van tafel verbannen, blijven zitten tot iedereen klaar is (in het redelijke uiteraard) en verder vooral gezellig aan het eten zijn, terwijl zij dan maar wacht tot het gedaan is.

S is ook wel eens 'klaar' omdat ze niet langer aan tafel wil zitten, maar wil spelen, maar als dan, zoals altijd, blijkt dat ze toch moet blijven zitten tot we klaar zijn en er nog niet gespeeld wordt, eet ze vaak nog wel wat.

Dat laatste is hier ook het geval, vaak na een paar happen is ze "klaar"... maar als ze dan moet blijven zitten en wachten tot wij klaar zijn, gaan er vaak ook toch nog wel wat happen in. Ook als ze dan vast haar toetje krijgt, is ze ook daarna nog wel geneigd wat te eten van haar bord. Of dreigen dat wij het anders opeten helpt nog wel eens. Maar irritant is het wel, dat herken ik heel goed.

en idd geen speelgoed aan tafel. dat mag hier ook niet. ook geen bekers drinken en ook geen knuffels en knuffeldoekjes

het enige wat er hier op tafel staat tijdens de maaltijd is het eten. en iedereen blijft zitten tot iedereen klaar is. en buitentijdse tussendoortjes (alsubegrijptwatikbedoel) doen we zelden. ravi is trouwens ook zn peuterfase ik-wil-niet-eten gestart, die van selene is net over

Er ligt geen speelgoed meer op tafel, het lukt d'r gewoon niet om d'r aandacht bij het eten te houden. Alles is aantrekkelijk genoeg om mee te spelen, ook d'r eigen handen.

Aan tafel blijven zitten tot iedereen klaar is doen we al, heeft geen effect.

Simmu, het nadeel van haar minder laten eten dan ik wenselijk acht is ook, dat ze echt stront- en strontchagrijnig wordt van te weinig eten. Dan kan ze alleen nog maar huilen en gillen. Dan valt er dus niet meer redelijk uit te leggen dat het nu geen eettijd is maar slaaptijd. Plus dat ik op het moment echt geen energie heb om dat door te zetten, ik functioneer redelijk, maar dat is het dan ook op het moment. Dus om dan 's nachts echt uit te proberen of het zin heeft haar geen eten aan te bieden maar weer in slaap te sussen zie ik absoluut niet zitten nu. *tijdens slaaptijd laten eten heeft ook niet mijn voorkeur trouwens, ik zorg nu dus zelf wel dat ze overdag genoeg eet*

Goed, ik ga proberen bij mij de knop om te zetten, eten moet idd leuk zijn. Toetje wil ze bijna nooit, maar we hebben dan ook alleen yoghurt in huis. Evt met roosvicee of rozijnen.

Ik weet niet hoeveel ze eet en hoeveel tussendoortjes en fruit, enzo, maar als ik denk dat S wat te weinig gegeten heeft, bied ik nog wat fruit als toetje aan.

En dat chagrijnig zijn enzo, kan dat niet ook met een lage suikerspiegel te maken hebben? Ik meen zoiets wel eens gelezen te hebben. Wellicht is alleen een mandarijntje, een handje amandelen of andere noten, wat rozijntjes, etc. we voldoende om haar door die fase heen te trekken zonder er eten in te dwingen. Uiteindelijk wil je toch dat ze leert dat ze haar eigen gevoel kan vertrouwen met betrekking tot honger?

Of idd klein beginnen... Alleen het ontbijt niet voeren en later uitbouwen..

Miss, denk idd ook dat een lage suikerspiegel zorgt voor een enorm slecht humeur idd. Overdag trek ik haar daar ook uit met idd fruit, nootjes, soepstengels, crackers ed. Maar ze geeft dus nooit aan dat ze wat wil eten. Drinken laatst voor het eerst. Doen jullie peuters dat wel?

Ja hier wel.. maar ik heb er dan 1 die vlagen nog haar bord opeet ...
En van die lage suikerspiegel is dus heel herkenbaar...

Lastig zeg morretje. Ik geef Sofie vaak nog fruit na het eten als ze slecht gegeten heeft. Donderdag at ze zo nog 2 peren na het eten.
Sofie vraagt overdag alleen om koekjes of fruit. Drinken vraagt ze wel af en toe om.

Hier zijn we vrij makkelijk. Yaro mag best speelgoed aan tafel. Hij moet gewoon iets te doen hebben. Hij mag ook van tafel maar zolang wij nog eten spelen we niet met hem mee.
Yaro eet ook weinig maar lijkt geen behoefte te hebben aan meer. Ik heb zijn buien ook niet kunnen linken aan een lage spiegel.

Yaro vraagt zelden om eten, ja interesse in wat we eten
Ik vraag en maak het. Soms eet hij maar soms ool niet. Ik maak me er niet druk om. De keren dat hij wel om eten vraagt eet hij wel goed overigens.
Bij het avondeten eet hij negen van de tien keer alleen groente.
Toetjes eet hij niet en koekjes eet hij ook zelden.

Oh ja, fruit aanbieden na het eten is ook nog wel een optie.
Boterham in helften doen we ook al. 'S Morgens eet ze pap, maar dat weigert ze ronduit om zelf te eten. Het gaat alleen zoveel sneller dan een bh, en zeker op spsz-dagen wel belangrijk. Maar de andere dagen eens iets anders aanbieden is ook wel een goeie. Overigens is brood vooral een bordje van het beleg volgens mijn peuter:-) ongeacht of het nu smeer are, strooibare of kaas/vlees is, het beleg wordt er eerst afgesnoept..

Ik zou ook met dat ontbijt beginnen dan, dan eet ze toch lekker niet? Geef je naar de psz een boterham en een stuk fruit mee.
Mex is nog geen 2,5 en ik heb hem al een jaar niet gevoerd. Ik denk eigenlijk dat er bij jullie een slechte gewoonte is ingeslopen...

Eens met Troeta.

quote:

Op maandag 14 januari 2013 20:41 schreef pessie het volgende:

[..]

Sticky broodbeleg speculoospasta krijgt ze er nietaf zonder de helft van het broodje op te eten. Oh, en kaas en vleeswaren wordt hier sowieso niet gegeten door meneer, hij is nu van vokken, kokobood en pinakas. En speculoospasta dus, maar dat hoort bij hem gewoon bij het boodje eten

Grappig dat gaat er hier niet in. Hier is het kaas, worst of pindakaas.

quote:

Op maandag 14 januari 2013 20:02 schreef Troeta het volgende:
Ik zou ook met dat ontbijt beginnen dan, dan eet ze toch lekker niet? Geef je naar de psz een boterham en een stuk fruit mee.
Mex is nog geen 2,5 en ik heb hem al een jaar niet gevoerd. Ik denk eigenlijk dat er bij jullie een slechte gewoonte is ingeslopen...

Oh ja, slechte gewoonte zeker..
eerlijk? Ik durf dus bovenstaande niet, omdat ik bang ben dat ik dan geen kant meer op kan met d'Or vanwege d'r humeur dan..

quote:

Op maandag 14 januari 2013 20:41 schreef pessie het volgende:

[..]

Sticky broodbeleg speculoospasta krijgt ze er nietaf zonder de helft van het broodje op te eten. Oh, en kaas en vleeswaren wordt hier sowieso niet gegeten door meneer, hij is nu van vokken, kokobood en pinakas. En speculoospasta dus, maar dat hoort bij hem gewoon bij het boodje eten

Jam, pindakaas en chocopasta kan anders prima hoor, schraap je gewoon met je tanden van je boterham.

Hmm, en als je het dan op een dag doet dat jullie nergens heen hoeven? Laat je d'r thuis gewoon sjaggerijnig zijn en kan ze een end weg gillen.
Ook vervelend, maar minder vervelend als op straat bijv.
Enne...jij bent de baas he

Ik help hier trouwens ook nog regelmatig met eten. Het boeit hem niet zo erg dat hele eten. Soms gaat het heel goed en dagen totaal niet. Als hij niet meer wilt dan maakt het niet uit of we hem helpen of niet.
Soms is het zeggen voldoende, soms aangeven en soms in zijn mond stoppen.
Gisteren uit eten geweest en dan wil hij heel graag zelf met bestek eten. Daar geniet ik van, maar een beetje hulp vind ik niet erg.