Depressie & Angst #24

even tijd voor jezelf summer!!

ik ben nog steeds blij met mijn AD! ik wilde er eerst ook niet aan maar uiteindelijk kon het niet anders, en achteraf had ik het eerder willen hebben, ik heb mij noout eerder zo kalm gevoeld! en ws maak ik zelf het stofje niet aan dus zal ik de rest van mb leven aan de AD zitten, maar dat is prima want mijn leven is best heel leuk zo!!

quote:

Op zondag 20 januari 2013 15:13 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
even tijd voor jezelf summer!!

ik ben nog steeds blij met mijn AD! ik wilde er eerst ook niet aan maar uiteindelijk kon het niet anders, en achteraf had ik het eerder willen hebben, ik heb mij noout eerder zo kalm gevoeld! en ws maak ik zelf het stofje niet aan dus zal ik de rest van mb leven aan de AD zitten, maar dat is prima want mijn leven is best heel leuk zo!!

Wie wa? Je slikt een pilletje en je bent vrolijk?

quote:

Op zondag 20 januari 2013 15:15 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Wie wa? Je slikt een pilletje en je bent vrolijk?

Na verloop van tijd wel.

Al dat gebash op medicatie, en vaak kunnen die mensen niet eens met goede argumenten komen
Dingen als "het is allemaal chemisch" Joh! Paracetamol is ook chemisch, en dat slikken ze wel.
"Ik heb 30 jaar geleden het geprobeerd, en nee, het is niks voor mij" Vraag ik "hoe lang dan" zeggen ze iets van minder dan een half jaar.
Er zijn duizenden ad's op de markt, en ja, die krengen moeten inwerken waarbij het eerst slechter gaat en daarna pas beter wordt.
Soms vraag ik mij af of mensen wel echt alles er aan willen doen om beter te worden, of ze alleen in hun zielige dalletje willen blijven zitten, lekker makkelijk.

_{Kingtoppie, is niet naar jou bedoeld in het bijzonder}

quote:

Op zondag 20 januari 2013 17:07 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Na verloop van tijd wel.

Al dat gebash op medicatie, en vaak kunnen die mensen niet eens met goede argumenten komen
Dingen als "het is allemaal chemisch" Joh! Paracetamol is ook chemisch, en dat slikken ze wel.
"Ik heb 30 jaar geleden het geprobeerd, en nee, het is niks voor mij" Vraag ik "hoe lang dan" zeggen ze iets van minder dan een half jaar.
Er zijn duizenden ad's op de markt, en ja, die krengen moeten inwerken waarbij het eerst slechter gaat en daarna pas beter wordt.
Soms vraag ik mij af of mensen wel echt alles er aan willen doen om beter te worden, of ze alleen in hun zielige dalletje willen blijven zitten, lekker makkelijk.

_{Kingtoppie, is niet naar jou bedoeld in het bijzonder}

Mja, maar in principe is het dat natuurlijk ook. Medicijnen zijn per definitie overkill omdat ze gemaakt zijn voor een breed publiek en daarom nooit "exact" het probleem adresseren, en omdat chemische stoffen nu eenmaal niet natuurlijk zijn.

En ook met een half jaar proberen kan je zeker weten dat het niets voor je is, omdat de bijwerkingen te zwaar voor je zijn. Denk bijvoorbeeld maar eens aan de bijwerkingen van statines.

quote:

Op zondag 20 januari 2013 17:12 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Mja, maar in principe is het dat natuurlijk ook. Medicijnen zijn per definitie overkill omdat ze gemaakt zijn voor een breed publiek en daarom nooit "exact" het probleem adresseren, en omdat chemische stoffen nu eenmaal niet natuurlijk zijn.

En ook met een half jaar proberen kan je zeker weten dat het niets voor je is, omdat de bijwerkingen te zwaar voor je zijn. Denk bijvoorbeeld maar eens aan de bijwerkingen van statines.

Je kan ook na een half jaar bedenken of de dosering niet te hoog is, daar komen de meeste bijwerkingen ook van.
Natuurlijk is iedereen verschillend, maar daarom moet men niet meteen stoppen na een AD en dan gaan huilen dat het allemaal toch niets voor je is.
Het werkelijke probleem ligt meestal bij de persoon zelf, bijvoorbeeld een te zwaar leven, te weinig te doen, recente overlijden oid.
Maar dan willen ze hulp bij de depressie, en dan gaan verwachten ze meteen dat alles aanslaat, dit gebeurd natuurlijk niet, en dan gaan ze klagen.
Terwijl er duizenden zijn die wel gebaad zijn bij medicijnen, net zoals er duizenden verschillende medicijnen zijn, en die ene persoon heeft er 1 uitgeprobeerd en meteen besloten dat het niks voor ze is.

quote:

Op zondag 20 januari 2013 17:17 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Je kan ook na een half jaar bedenken of de dosering niet te hoog is, daar komen de meeste bijwerkingen ook van.
Natuurlijk is iedereen verschillend, maar daarom moet men niet meteen stoppen na een AD en dan gaan huilen dat het allemaal toch niets voor je is.
Het werkelijke probleem ligt meestal bij de persoon zelf, bijvoorbeeld een te zwaar leven, te weinig te doen, recente overlijden oid.
Maar dan willen ze hulp bij de depressie, en dan gaan verwachten ze meteen dat alles aanslaat, dit gebeurd natuurlijk niet, en dan gaan ze klagen.
Terwijl er duizenden zijn die wel gebaad zijn bij medicijnen, net zoals er duizenden verschillende medicijnen zijn, en die ene persoon heeft er 1 uitgeprobeerd en meteen besloten dat het niks voor ze is.

Hou er ook even rekening mee dat iedereen verschillend is, en dat iedereen verschillende dingen meegemaakt heeft. Daarom is ook voor iedereen een ander medicijn en andere therapie van toepassing. Ook al zijn er overeenkomsten, dergelijke therapieen en medicinatie blijft maatwerk. Zomaar iets voor een grote groep roepen gaat dan niet werken.

In zijn algemeenheid gaat wat je zegt mischien wel op, maar bijna niemand valt volledig onder de algemene noemer.

quote:

Op zondag 20 januari 2013 17:20 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Hou er ook even rekening mee dat iedereen verschillend is, en dat iedereen verschillende dingen meegemaakt heeft. Daarom is ook voor iedereen een ander medicijn en andere therapie van toepassing. Ook al zijn er overeenkomsten, dergelijke therapieen en medicinatie blijft maatwerk. Zomaar iets voor een grote groep roepen gaat dan niet werken.

In zijn algemeenheid gaat wat je zegt mischien wel op, maar bijna niemand valt volledig onder de algemene noemer.

Natuurlijk.

Maar ik hoor gewoon veel mensen (IRL en op FOK!) uitspraken doen die ze niet kunnen onderbouwen, maar wel even willen zeggen.
Als ik dan mijn zegje doen voelen ze zich meteen aangevallen.
Het ergert mij, zo nu en dan.

quote:

Op zondag 20 januari 2013 17:22 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Natuurlijk.

Maar ik hoor gewoon veel mensen (IRL en op FOK!) uitspraken doen die ze niet kunnen onderbouwen, maar wel even willen zeggen.
Als ik dan mijn zegje doen voelen ze zich meteen aangevallen.
Het ergert mij, zo nu en dan.

NEE! NEE! NEE!

Het is 'ik erger me aan' of 'het irriteert me'. Haal dat nou niet eens door elkaar

Ontopic, laat die zegjes dan ook toch? Ik bedoel, tuurlijk mag je zeggen wat je wilt, maar ik denk dat het weinig zin heeft om jouw ervaring te projecteren op de situatie van andere mensen. Wat voor jou goed geholpen heeft, hoeft dat niet voor anderen te doen. En misschien hebben ze echt wel ervaringen, ook al weten ze die niet direct inhoudelijk te beargumenteren. Ik zou zeggen, geef de meningen over AD's van anderen de ruimte, het kan alleen maar bijdragen aan het inzicht daaromtrent als we alle meningen zonder oordeel naast elkaar leggen.

Maar dat is mijn bescheiden mening. Voor mij werkt een goed gebraden kipfilet al als een AD.

Is het overigens niet zo dat AD's ook je positieve stemmingen neerhalen?

quote:

Op zondag 20 januari 2013 17:39 schreef vogeltjesdans het volgende:
Is het overigens niet zo dat AD's ook je positieve stemmingen neerhalen?

Bij sommige toch. Diegene die ik nam, bijvoorbeeld...

quote:

Op zondag 20 januari 2013 17:42 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Bij sommige toch. Diegene die ik nam, bijvoorbeeld...

In het begin doen ze dat allemaal.
Maar de bedoeling is dat je na een paar weken oid echt verschil gaat merken.

Net had ik plots een vreemde angst gepakt in de kamer waar ik zat; zomaar; zonder reden. Ik kon precies niet snel genoeg weg zijn en voelde me heel ongemakkelijk met een "vreemd" gevoel vanbinnen... Ook voelde ik me zelfs wat bekeken...

Op dit moment voel ik me duizelig en mijn ademhaling is wat raar; mijn hartslag precies ook... Ik voel me heel slap en heb moeite om op m'n benen te staan.
Ook voelde ik me eventjes minder bespreekbaar toen mijn vriend tegen me praatte... Ik lag daar zomaar voor me uit te staren, maar nu lijkt dat alweer beter.

Ik heb begin deze maand al een hele verkoudheid en keelonsteking gehad (m'n hoest is zelfs nog altijd niet helemaal over vandaag), dus het lijkt me raar dat ik dit of iets anders (opnieuw) zou krijgen.

Nu zit ik terug in die kamer en heb ik het groot licht maar aangelaten; dat maakt de angst wat minder, maar ik heb nog steeds zo'n "raar" gevoel wat ik niet kan verklaren...

Echt vreemd, want vroeger had ik hier geen last van. Al jaren luister ik 's avonds in een halfverduisterde kamer naar muziek en geniet hier zelfs van.

Hopelijk krijg ik hier niet vaker last van...

[ Bericht 5% gewijzigd door Little_Dolls op 20-01-2013 21:49:29 ]

Ok; ik was nog vergeten te zeggen dat ik hier een speciale lamp heb die van kleur kan veranderen (waarbij je ook het tempo en de sterkte van het licht kan veranderen). Deze gebruik ik al eventjes tijdens de avond omdat ik dat best leuk vind.

Nu heb ik het echter eens op één kleur staan (oranje) en dat lijkt ook al wel te helpen om die vreemde angst te verminderen.

Zouden zo'n dingen invloed kunnen hebben...?
Het lijkt wel alsof ik me angstiger voel als dat ding van kleur verandert; hoe stom het misschien ook klinkt...

quote:

Op zondag 20 januari 2013 17:17 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Je kan ook na een half jaar bedenken of de dosering niet te hoog is, daar komen de meeste bijwerkingen ook van.
Natuurlijk is iedereen verschillend, maar daarom moet men niet meteen stoppen na een AD en dan gaan huilen dat het allemaal toch niets voor je is.
Het werkelijke probleem ligt meestal bij de persoon zelf, bijvoorbeeld een te zwaar leven, te weinig te doen, recente overlijden oid.
Maar dan willen ze hulp bij de depressie, en dan gaan verwachten ze meteen dat alles aanslaat, dit gebeurd natuurlijk niet, en dan gaan ze klagen.
Terwijl er duizenden zijn die wel gebaad zijn bij medicijnen, net zoals er duizenden verschillende medicijnen zijn, en die ene persoon heeft er 1 uitgeprobeerd en meteen besloten dat het niks voor ze is.

Doel je nu op mij in het bijzonder?

Bij mij ging het juist na 2 maanden heel goed.... Maar na de 6e maand dermate slecht dat ik in 4 maanden tijd 6 kilo afviel oid?

quote:

Op zondag 20 januari 2013 21:57 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Doel je nu op mij in het bijzonder?

Bij mij ging het juist na 2 maanden heel goed.... Maar na de 6e maand dermate slecht dat ik in 4 maanden tijd 6 kilo afviel oid?

nee, niet op jou
En je kan die klachten ook nergens anders van herleiden, dan van je medicatie? kan van alles zijn, baan verloren, stofwisseling, wat dan ook.

quote:

Op zondag 20 januari 2013 22:19 schreef summer2bird het volgende:

[..]

nee, niet op jou
En je kan die klachten ook nergens anders van herleiden, dan van je medicatie? kan van alles zijn, baan verloren, stofwisseling, wat dan ook.

Als iets niet meer nieuw voor mij is.. Na +- 3 maanden tijd gebeurt dat... Dan wordt alles weer een sleur.... En die sleur houdt bij mij in dat ik nergens eigenlijk voldoening in kan vinden.

De AD maakte mij... Minder in mijn gevoel gekeerd, logisch wel als je minder in je gevoel zinkt constant... Ik vond sommige meisjes ook gewoon echt bijzonder toen ik AD slikte... Niet op een manier die ik zonder AD gevoeld heb... En dat was wel tof eigenlijk.

Maarja dat komt gewoon omdat ik dus meer ''leefde'' op dat moment, toen het een sleur werd was dat ''leven'' niet zo boeiend meer, en het gevoel was ook een beetje weg.... Als je dat beide mist is het heel makkelijk om jezelf te verwaarlozen.

[ Bericht 26% gewijzigd door kingtoppie op 20-01-2013 22:27:52 ]

quote:

Op zondag 20 januari 2013 21:33 schreef Little_Dolls het volgende:
Ok; ik was nog vergeten te zeggen dat ik hier een speciale lamp heb die van kleur kan veranderen (waarbij je ook het tempo en de sterkte van het licht kan veranderen). Deze gebruik ik al eventjes tijdens de avond omdat ik dat best leuk vind.

Nu heb ik het echter eens op één kleur staan (oranje) en dat lijkt ook al wel te helpen om die vreemde angst te verminderen.

Zouden zo'n dingen invloed kunnen hebben...?
Het lijkt wel alsof ik me angstiger voel als dat ding van kleur verandert; hoe stom het misschien ook klinkt...

Tuurlijk, zoek maar eens op kleurtherapie http://nl.wikipedia.org/wiki/Kleurentherapie

quote:

Op zondag 20 januari 2013 23:27 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Tuurlijk, zoek maar eens op kleurtherapie http://nl.wikipedia.org/wiki/Kleurentherapie

Bwah; geen ideee of ik daar wel in geloof...

Ondertussen gaat het weer beter; gelukkig.

Bij het zoeken kwam ik dit topic in één keer tegen. Ik heb zelf denk ik een obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis. Probleem bij mij is dat ik alles, maar dan ook alles "perfect" wil doen en "perfect" wil hebben. Dat is bijvoorbeeld bij cijfers, kamerinrichting en toekomst het geval. Herkenbaar bij iemand?

quote:

Op zondag 20 januari 2013 23:39 schreef Little_Dolls het volgende:

[..]

Bwah; geen ideee of ik daar wel in geloof...

Ondertussen gaat het weer beter; gelukkig.

Licht, en de kleur van het licht hebben wel invloed op hoe je je voelt. Dat gedoe van een 'verstoorde energiebalans' is gewoon zweverig geneuzel voor iets wat wel gewoon invloed heeft, sommige mensen zijn daar iets vatbaarder voor.

Tip als je veel achter je laptop zit 's avonds F.lux. Deze past de kleuren van je scherm aan aan het tijdstip van de dag. Zorgt voor een beter dag/nacht ritme. Ik merk bij mij dat ik hierdoor veel rustiger achter een scherm kan zitten en beter slaap.

quote:

Op zondag 20 januari 2013 23:58 schreef Misvatting het volgende:

[..]

Licht, en de kleur van het licht hebben wel invloed op hoe je je voelt. Dat gedoe van een 'verstoorde energiebalans' is gewoon zweverig geneuzel voor iets wat wel gewoon invloed heeft, sommige mensen zijn daar iets vatbaarder voor.

Tip als je veel achter je laptop zit 's avonds F.lux. Deze past de kleuren van je scherm aan aan het tijdstip van de dag. Zorgt voor een beter dag/nacht ritme. Ik merk bij mij dat ik hierdoor veel rustiger achter een scherm kan zitten en beter slaap.

Wow, nu is mijn scherm oranje

Bedankt!

quote:

Op zondag 20 januari 2013 23:56 schreef Yaros het volgende:
Bij het zoeken kwam ik dit topic in één keer tegen. Ik heb zelf denk ik een obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis. Probleem bij mij is dat ik alles, maar dan ook alles "perfect" wil doen en "perfect" wil hebben. Dat is bijvoorbeeld bij cijfers, kamerinrichting en toekomst het geval. Herkenbaar bij iemand?

Kamerinrichting heel erg. Ga soms s'avonds naar buiten om te kijken hoe het huis reruit ziet.

Luxaflex dan vaak omlaag ja / nee. Als ik op mijn kamer zit, constant kantelramem open en dicht.

Verder kan ik niet eten als de diner van een bepaalde lamp te fel staat.

quote:

Op zondag 20 januari 2013 23:58 schreef Misvatting het volgende:

[..]

Licht, en de kleur van het licht hebben wel invloed op hoe je je voelt. Dat gedoe van een 'verstoorde energiebalans' is gewoon zweverig geneuzel voor iets wat wel gewoon invloed heeft, sommige mensen zijn daar iets vatbaarder voor.

Tip als je veel achter je laptop zit 's avonds F.lux. Deze past de kleuren van je scherm aan aan het tijdstip van de dag. Zorgt voor een beter dag/nacht ritme. Ik merk bij mij dat ik hierdoor veel rustiger achter een scherm kan zitten en beter slaap.

Klinkt goed Ik krijg hem alleen niet geinstalleerd

Merkte je al direct verschil?

quote:

Op zondag 20 januari 2013 15:15 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Wie wa? Je slikt een pilletje en je bent vrolijk?

was het maar zo simpel! ik ben niet altijd vrolijk, ook ik heb mindere dagen, maar na de eersre drama weken met omschakelen voel ik mij nu wel veel beter, ik kan beter meeveren met tegenslag, kan beter relativeren, ik pieker minder en heb veel minder last van angst.

ik heb een jaar therapie gehad en nu met omschakelen van meds heb ik weer goede begeleiding! het is echt niet altijd even makkelijk geweest en mn vriend heeft het ook best zwaar gehad met mij, maar nu ben ik echt veel stabieler en dat maakt mijn leven een stuk fijner!

Hmm, ik twijfel over t volgende:

Ik volg nu sinds september 2011 therapie bij m'n huidige therapeute, met een stop van vier maanden omdat ik toen opgenomen was.
Na m'n opname heb ik bij een andere therapeute, naast m'n huidige therapie, nog een emdr traject gedaan voor iets dat er los van stond.

Ik heb nu bij m'n therapeute een "nieuw" onderwerp aangekaart. Het zit behoorlijk verweven met hetgeen ik de afgelopen anderhalf jaar bezig ben geweest, maar ik had het niet eerder expliciet aangekaart. Vandaag heb ik dat wel gedaan, mede waarschijnlijk omdat ik er voor m'n gevoel er niet meer omheen kan en ik me nu eindelijk wel redelijk veilig genoeg bij haar voel.

Zij stelt dat er 2 manieren zijn om het probleem te tackelen: de eerste, sneller manier is middels emdr, de andere meer omslachtige manier via schematherapie (al eerder bij haar gedaan).

Voor emdr zou ik dan naar m'n eerdere emdrtherapeut kunnen, voor schematherapie bij haarzelf.

En dat is nu mijn keuze. Mijn verstand zegt emdr, want dat is sneller en wellicht effectiever (?), m'n gevoel zegt dat ik dit traject liever met m'n huidige therapeute ga doen. Bij haar voel ik me fijn en ik vertrouw haar.

Lastig vind ik het, iemand nog tips in mijn overweging die ik wellicht nog over het hoofd heb gezien??