Dit. Het is allemaal erg herkenbaar TS.quote:Op maandag 31 december 2012 17:29 schreef Johnny-V het volgende:
Vermoedelijk is zoals je zegt de derealisatie een gevolg van de angst/stress. Probeer daarom dat op te lossen en richt je niet op de derealisatie...
Bij mij is het inderdaad allemaal nogal plotseling gebeurd. Van de ene op de andere dag merkte ik een andere staat van zijn. Ik voelde mij meer dromerig en afwezig dan normaal. Mijn dokter dacht dat dit toen kwam door mijn vitamine D deficit (ik had 5 waar je minimum 30 moet hebben). Hiervan krijg je chronische vermoeidheid en van deze vermoeidheid kunnen mensen ook derealiseren. Maar het houdt aan bij mij. Ik sta uitgeput op...quote:Op maandag 31 december 2012 22:06 schreef Tevik het volgende:
Een vriend van mij heeft precies dezelfde symptomen als jou en is ook gediagnosticeerd met dp/dr. In Rusland lijken ze een oplossing gevonden te hebben in "naloxone" (tenminste volgens wiki). Gewoon geduld hebben, en proberen liefde te vinden in het moment in/voor alles wat je overkomt, en evenzo om te gaan met je gevoelens (zoals angst). De meeste religies zien het ervaren van het leven als een droom niet als een ziekte, maar een hoge spirituele ervaring, die vaak (niet altijd) alleen door veel meditatie/bidden, en andere religieuze oefeningen, bereikt kan worden. Ik kan me voorstellen dat als je weg naar deze ervaring te snel is geweest (door een trauma, drugs, alcohol, etc) dat je dan niet weet wat je overkomt en het dan gaat zien als een probleem of ziekte.
Ik slikte Flunatop ter voorkoming van migraine. Neveneffecten waren slaperigheid en wanneer oudere mensen dit te lang innemen, kunnen er dementie-verschijnselen optreden. Ben hier na 3 maanden dan ook onmiddellijk mee gestopt.quote:Op maandag 31 december 2012 23:51 schreef zhe-devilll het volgende:
Slik je medicatie?
Misschien ben je gewoon enorm moe?
Burn out?
Ik kan wel communiceren en ik stel ook vragen enz, maar dit gaat stroef en niet zo vlot meer als een maand geleden. Zeer vreemd, precies of er wordt iets in je hoofd geblokkeerd. Je voelt echt de aanwezigheid van een muur/barrière. Ik werk nog en mijn werk kan ik ook gewoon doen, maar ik heb het moeilijk met de middagpauzes. Het vreemde is dat je je bewust bent van alles wat je meemaakt en hoe je je voelt, ook al is deze bewustzijn/alertheid een beetje verminderd.quote:Op vrijdag 4 januari 2013 08:45 schreef sinepedraap het volgende:
Klinkt wel chill eigenlijk, beetje mellow en zo, niet zo'n saai gevoel.
Maar ja lijkt me wel vervelend voor de mensen in de omgang, als je de aandacht er niet bij hebt en er valt niet met je te communiceren
Kan je derealiseren van een vitamine D tekort? Ik heb mijn bloed laten nemen en had 5.8, waar je minstens 30 moet hebben. Ben nu volop deze vitamines aan het innemen. Ook ondervind ik geen uitgeslapen gevoel meer, niet in de week en niet in de weekends. Misschien kan je van chronische vermoeidheid ook derealiseren?quote:
Alleen jammer dat ik momenteel niet zoveel op mijn paypal heb staanquote:Op woensdag 2 januari 2013 19:39 schreef 1299 het volgende:
http://www.dpmanual.com/
Klinkt als reclame, maar deze guide heeft mij superveel geholpen
Ik heb zelf 2 jaar geleden ofzo dat ding gekocht en vervolgens de audio cd in de auto gestopt en dat werkt ideaal tijdens het rijden.quote:Op vrijdag 4 januari 2013 17:42 schreef banaantjeEE het volgende:
[..]
Alleen jammer dat ik momenteel niet zoveel op mijn paypal heb staan. In welke zin heeft het jou geholpen? Ben je er volkomen vanaf geraakt dan? Kan je mij de pdf anders doorsturen?
Het geld doet het hem niet. Ik kan gewoon geen bankkaart koppelen aan mijn paypal en heb geen VISA...quote:Op vrijdag 4 januari 2013 23:04 schreef 1299 het volgende:
[..]
Ik heb zelf 2 jaar geleden ofzo dat ding gekocht en vervolgens de audio cd in de auto gestopt en dat werkt ideaal tijdens het rijden.
Ik ben er niet volledig vanaf, maar ik kan wel stellen dat het 90% beter is geworden. Je moet iig derealisatie niet als een opzichzelfstaande stoornis zien. Het is enkel een beschermingsmechanisme van je brein.
Ik vind het een beetje lullig om een handleiding waar je relatief weinig voor hoeft te betalen gratis door te sturen sorryZie het als een goede investering!
Ik merk dat ik de laatste tijd nogal wat sociale dingen aan mij laat voorbijgaan en dat ik deze annuleer (dingen die ik vroeger supergraag deed). Ik heb altijd schrik met de interactie en zoals jij zegt, wat boeit het nog, ik besef het toch niet, omdat ik niet in the moment zit. Mijn werk enz dat doe ik nog, kapper, winkelen, fitness, maar sociale dingen in groep mijd ik.... zelfs met mijn beste vrienden...quote:Op zaterdag 5 januari 2013 14:14 schreef 1299 het volgende:
Dan neem je een prepaid creditcard
Ik heb er een paar jaar in totaal wel last van gehad. Het begon na een paar gram wiet in 1x nuttigen. Maar toen ik wist wat het was kon ik me ook wel andere momenten in mijn leven heugen dat ik er eerder last van heb gehad.
Tjah hoe je het ervaart, wat kan ik er van zeggen? Het idee dat niets meer impact heeft, alsof je achter een glazen wand naar het leven kijkt. Nooit in the moment zijn. Tamelijk fucked up dus
Ik had vooral dat wanneer ik in de auto bv naar een gebied reed waar ik nog nooit eerder was geweest dat ik echt helemaal para werd. Dus als ik voor me werk naar klanten moest rijden waar ik nooit eerder was geweest vond ik dat best wel vervelend. Maar ik heb er eigenlijk nooit iets voor gelaten, ben toch altijd gegaan. Anders blijf je bezig en kan je straks niks meer.
Ik weet dat het verzetten van je gedachten helpt tegen derealisatie, daarom dat ik echt wil blijven werken...maar ik blijf problemen hebben met sociale dingen. Had ik trouwens voor DPDR ook al, daarom dat ik denk dat ik al een vorm van depressie had nog voor ik DPDR kreeg. Ik hoor mij zo nog tegen een collega zeggen dat ik mij enorm down, futloos en depressief voelde... paar dagen/weken laten kreeg ik DPDR...quote:Op zaterdag 5 januari 2013 23:07 schreef 1299 het volgende:
Je moet voor jezelf een regime creëren waarin je zoveel mogelijk afleiding hebt en met leuke dingen bezig bent. Dus ik zou zeggen ga er juist op uit met vrienden enz. Natuurlijk is dat in het begin best wel kut maar op den duur zul je zien dat je brein leert dat er niets angstig aan is en zal het vanzelf beter gaan.
Sporten is overigens goedGewoon gezond en goed bezig zijn, op den duur zul je merken dat de periodes waarin je derealiseerd steeds minder frequent worden.
Zolang je blijft focussen op hoe je jezelf voelt en waar je allemaal last van hebt dan houd je het fenomeen zelf in stand. Het is een zelfbeschermingsmechanisme van je brein dat vast is komen te zitten. Het is niet permanent en gebeurd niets, je wordt niet gek je bent niet ziek.
Kan prima ja, net als bij B12 tekort. Vooral bij die laatste is dat een veelgehoord symptoom. Is B12 ook mee getest bij het bloedonderzoek? Zo nee, toch even doen.quote:Op vrijdag 4 januari 2013 17:39 schreef banaantjeEE het volgende:
[..]
Kan je derealiseren van een vitamine D tekort? Ik heb mijn bloed laten nemen en had 5.8, waar je minstens 30 moet hebben. Ben nu volop deze vitamines aan het innemen. Ook ondervind ik geen uitgeslapen gevoel meer, niet in de week en niet in de weekends. Misschien kan je van chronische vermoeidheid ook derealiseren?
B12 was denk ik in orde (zou mijn bloedverslag er nog eens moeten bijnemen). Ik dacht dat de volgorde als volgt was: vitamine D tekort > chronische vermoeidheid > afwezig, somber gevoel (derealiseren). Ben nu al een maand druppels aan het innemen om mijn vitamine D weer op peil te krijgenquote:Op zondag 6 januari 2013 23:47 schreef VerseJus het volgende:
[..]
Kan prima ja, net als bij B12 tekort. Vooral bij die laatste is dat een veelgehoord symptoom. Is B12 ook mee getest bij het bloedonderzoek? Zo nee, toch even doen.
Nah, wat door huisartsen prima gevonden wordt zegt niet zoveel. Kun je de waarde nog even opzoeken? Als die waarde inderdaad in orde is denk ik toch dat je derealisatie door dat D tekort komt, 5,8 is wel heul weinig. Zit zelf trouwens aan D, B11 en B12, fantastisch natuurlijk.quote:Op maandag 7 januari 2013 15:40 schreef banaantjeEE het volgende:
[..]
B12 was denk ik in orde (zou mijn bloedverslag er nog eens moeten bijnemen). Ik dacht dat de volgorde als volgt was: vitamine D tekort > chronische vermoeidheid > afwezig, somber gevoel (derealiseren). Ben nu al een maand druppels aan het innemen om mijn vitamine D weer op peil te krijgen
Oei, je hebt het dan precies ook goed zittenquote:Op maandag 7 januari 2013 15:56 schreef VerseJus het volgende:
[..]
Nah, wat door huisartsen prima gevonden wordt zegt niet zoveel. Kun je de waarde nog even opzoeken? Als die waarde inderdaad in orde is denk ik toch dat je derealisatie door dat D tekort komt, 5,8 is wel heul weinig. Zit zelf trouwens aan D, B11 en B12, fantastisch natuurlijk.
En?quote:Op maandag 7 januari 2013 16:14 schreef banaantjeEE het volgende:
Ik ben nu op mijn werk nog, zal je het vanavond weten te zeggen...
Heb de papieren teruggevonden.quote:
Ja, wie weet valt er nu wel wat te zien.quote:Op maandag 4 februari 2013 18:57 schreef banaantjeEE het volgende:
Ben momenteel aan het overwegen om nog eens naar de neuroloog te gaan en misschien nog eens een scan te laten nemen?
In augustus 2012 heb ik reeds een MRI scan laten nemen i.v.m. aanhoudende hoofdpijn, hier was niets op te zien, maar toen derealiseerde ik nog niet. Derealisatie is gekomen eind oktober 2012 na langdurige stress en migraine.
Zou het nuttig zijn om een nieuwe scan te vragen of een nieuwe afspraak?
Om eerlijk te zijn, ik weet niet of wat je beschrijft typisch derealisatie is.quote:Op vrijdag 11 januari 2013 16:32 schreef banaantjeEE het volgende:
Nog iemand ervaring met derealisatie?
Hallucinaties heb ik niet, dus daar kan ik niet over oordelen. Laatste tijd gaat het wel heel wat beter. De kunst is om er zo weinig mogelijk aan te denken, komt het gevoel op, probeer het dan te negeren en positief op te nemen. Ook de gewone dagdagelijkse, sociale dingen blijf ik doen en lijken ook positief te helpen. Heb er het vaakst last van in stress -en angstsituaties. Ik probeer me zo weinig mogelijk aan te trekken wat er rondom mij gebeurt en dit lijkt te helpen.quote:Op zaterdag 28 september 2013 22:13 schreef Symn het volgende:
[..]
Om eerlijk te zijn, ik weet niet of wat je beschrijft typisch derealisatie is.
Ik associeer het zelf met iets wat nog het meest tussen een gevoel en een hallucinatie in zit.
De sensatie/gewaarwording, alsof het LIJKT dat je niet meer leeft, een onwerkelijk gevoel. Zelf krijg ik er in bepaalde (sociale) situaties last van, als ik erg moe/prikkelbaar en/of 'overloaded' ben, en bij teveel alcohol, soms als ik door de stad loop.
Gaat al een tijdje de goede richting uit. Mijn AD ben ik aan het afbouwen. Ik heb goede vrienden/collega's die het begrijpen. Ofwel ben ik gewend aan het raken aan het gevoel, ofwel maak ik echt progressiequote:Op donderdag 19 september 2013 19:40 schreef Lintsie het volgende:
Hallo Banaantjee,
Ik zie hier dat jij hetzelfde als mij hebt. Ik heb namelijk ook last van DR/DP, daarom heb ik hier snel een account aangemaakt.
Heb jij hier nog steeds last van?
Groetjes Lindsey
Jup, zo beschrijf ik het ook. Vandaar ben ik ook opzoekingen gaan doen onder de term 'brain fog', maar er zijn zodanig veel oorzaken, dat het zoeken is naar een speld in een hooiberg. Mijn vitamines zijn ondertussen op peil en het gaat wel stukken beter. Had een serieus vitamine D deficit... En de ziekte van Lyme is inderdaad een typische veroorzaker net zoals het roken van weed. Ook hyperventilatie (verkeerd ademen) kan aan de basis liggen.quote:Op zaterdag 28 september 2013 11:12 schreef pietkanarie het volgende:
@ lintsie en banaantje. Ik herken de klachten. Wordt in mijn geval veroorzaakt door neurolyme. Misschien de moeite waard om daarop te laten bloedprikken? Ik omschrijf derealisatie als: niet het besef hebben dat je deel uitmaakt van de wereld die je vaag/mistig/ver weg waarneemt.
Is dat een herkenbare uitleg? Binnenkort krijg ik twee antibiotaca-infusen en hoop er dan vanaf te zijn. Hopelijk vinden jullie de oorzaak/oplossing snel.
Hey bedankt voor je berichtje. Weed is inderdaad een gekende trigger...quote:Op zaterdag 28 september 2013 16:41 schreef slacKard.x het volgende:
Derealisatie heb ik gekregen toen ik zonder tolerantie een halve gram wiet heel snel had opgerookt door een puurpijp. Ik was toen 14 jaar. Op het moment dat het begon was het zo heftig en beangstigend, alles klonk heel zacht, en mijn eigen stem klonk keihard, dus het leek echt alsof alles heel ver weg was en ik voelde me alleen en eenzaam terwijl er een goeie vriend naast mij zat. Ik wist niet meer wie ik was, waar ik was, wie mijn familie en vrienden waren en wat ik op die plek deed. Althans, ik wist het wel, maar ik kon het niet bevatten. Daar heb ik nog een week last van gehad. Ik vond oog contact inderdaad ook heel eng want dan kreeg ik echt het gevoel dat ik naar een pop zat te kijken ofzo. Ook voelt mijn lichaam heel vreemd als ik derealisatie heb. Dat gevoel dat je voet of hand lichtjes tintelt maar dan over je hele lichaam. Als ik wat aanraakte of pakte voelde ik dat nauwelijks. Af en toe als ik een nacht heb doorgehaald of met weinig slaap een jointje heb gerookt keert het terug, van 3 dagen tot 2 weken. Ik moet eigenlijk echt stoppen met blowen want het is het niet waard. Voordat ik er 1 opsteek ben ik altijd weer nerveus omdat derealisatie echt geen pretje is, maar bijna altijd word ik gewoon normaal stoned.
Tips:
-Zorg voor een vast slaapritme van minimaal 8 uur per dag.
-Kauwgom kauwen verminderde gek genoeg mijn derealisatie
-Denk aan de leuke dingen, als je houdt van uitgaan en alcohol drinken, doe dat ook vooral. Alcohol maakt je losser en je focust je minder op de vervelende symptonen (Hoe minder je er mee bezig bent hoe sneller het weggaat, zorg voor afleiding, zowel mentaal als fysiek)
-Vertel het aan mensen die je vertrouwt en waar je veel mee omgaat
-Klinkt heel cliché maar gezond eten en minimaal 2 uur per week sporten (hardlopen door de natuur bijvoorbeeld)
Het is vreselijk, ik wens je bij deze ook veel sterkte.
Zou best kunnen, sinds ik DR/DP heb, is mijn hoofdpijn en migraine fenomenaal verminderd. Ook mede door minder stress en angst (waar ik enorm aan werk). Ik probeer alles te relativeren i.p.v. alles in vraag te stellen. Ben met momenten nog steeds dromerig, maar ik neem alles wel op wat er rondom mij gebeurt.quote:Op zondag 29 september 2013 10:30 schreef kristalhelder het volgende:
Waarschijnlijk is de derealisatie een afweringsmechanisme tegen de migraine.
Door je buiten je lichaam te voelen, voel je de migraine misschien minder.
Voelt het ook als een "out of body experience"?
Nee, maar het klonk mij in de oren als een duidelijk afweermechanisme tegen de migrainequote:Op zondag 29 september 2013 10:41 schreef banaantjeEE het volgende:
[..]
Zou best kunnen, sinds ik DR/DP heb, is mijn hoofdpijn en migraine fenomenaal verminderd. Ook mede door minder stress en angst (waar ik enorm aan werk). Ik probeer alles te relativeren i.p.v. alles in vraag te stellen. Ben met momenten nog steeds dromerig, maar ik neem alles wel op wat er rondom mij gebeurt.
En nee, ik drink of gebruik niet, vandaar dat ik de tip van slacKard niet mee opnam i.v.m. alcoholgebruik. Maar las wel dat het op korte termijn helpt, maar de dag erna heb je het eens zo erg.
Mijn DP/DR kom van angst en stress en mede ook door migraine, maar de link tussen die laatste en DR/DP is nogal vaag en niet echt bewezen.
Heb jij er ook last van dan?
Het is eerder een afweermechanisme waarbij je hersenen de stress en de angst niet meer aankunnen. Komt voor wanneer je stress en angst hebt zonder reden dag in dag uit... Je hersenen sluiten zich af om 'op adem te komen'. Dit zorgt voor een dromerig, afwezig gevoel alsof het lijkt dat je alles vanop afstand beleefd.quote:Op zondag 29 september 2013 10:45 schreef kristalhelder het volgende:
[..]
Nee, maar het klonk mij in de oren als een duidelijk afweermechanisme tegen de migraine
Ik ken het gevoel wel, ik ben nogal een dromer en staarder. Dat heb ik als ik de hele dag bij elkaar optel ook wel een halfuur, maar ben blij dat ik het niet als stoornis heb.quote:Op zondag 29 september 2013 10:58 schreef banaantjeEE het volgende:
[..]
Het is eerder een afweermechanisme waarbij je hersenen de stress en de angst niet meer aankunnen. Komt voor wanneer je stress en angst hebt zonder reden dag in dag uit... Je hersenen sluiten zich af om 'op adem te komen'. Dit zorgt voor een dromerig, afwezig gevoel alsof het lijkt dat je alles vanop afstand beleefd.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |