Ah, jammer Frummel!

Martine, ik kan me dat heel goed voorstellen hoor! Ik heb dat in mijn omgeving ook. Ik vind het voor iedereen leuk en ben blij, maar toch is er wel zo'n grmbl-gevoel. Maar, wat ik dan ook wel weer heb.. Een aantal mensen die ik ken (waaronder een stel hele goede vrienden) is ook al behoorlijke tijd bezig met zwanger worden. Bij een aantal is het nog niet gelukt, sommige hebben net een miskraam achter de rug en een aantal zitten in de MMM. Ik voel me dan naar hen toch ergens 'schuldig' als ik straks 'eerder' zwanger zou zijn dan zij. Ik weet hoe het voor mij voelt om blij te willen zijn voor iemand anders die al wel zwanger is, dus hoe moet het dan voor de mensen zijn die al veel langer bezig zijn?
Limone

.
Momo heb ik al in verschillende andere subfora gehad, maar hier ook nog maar een keer

. Duimstand blijft wel aan.
Even kijken... Musique nog, Cwen, Hilzillah en Hilliebillie volgens mij...Die zijn nog over van de streepjesregen.. Pff.
Zand: ik kwam er na mijn eerste miskraam pas achter hoe vaak het eigenlijk nog mis gaat. Ik weet ook zeker dat ik in een volgende zwangerschap niet (lekker) rustig ben tot ik de eerste echo gehad heb.. (en zelfs daarna, maar daar ga ik nog niet over na denken). Ik wist bij mijn zwangerschap best dat het fout zou kunnen gaan, maar toen het ook dat daadwerkelijk mis ging ben ik behoorlijk van de kaart geweest. En de dooddoeners "er zal wel iets mee mis geweest zijn" maakten het er niet beter op. Tot ik trouwens op een gegeven moment gebeld werd door MvM (ik deed daar aan mee) over een enquete oid. Ik gaf aan dat ik net een miskraam gehad had en heb een hele tijd met die vrouw aan de telefoon gezeten. Zij zei precies de dingen waar je juist wel iets mee kunt en kraakte de standaard "er zal wel iets mee mis geweest zijn" volledig af. Heeft me best goed gedaan toen

.
Hier komende zondagochtend testen. Ik ben benieuwd!
We gaan met z'n allen doorschuiven naar Z&G!
[ Bericht 2% gewijzigd door ProjSkippy op 10-01-2013 11:27:33 ]