Ik leg de schuld bij de ouders. Dat kun je toch wel lezen?quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:07 schreef Kandijfijn het volgende:
Ja, allochtonen zijn slachtoffers van omstandigheden en hun milieu. Door hier 30+ jaar in getrapt te zijn hebben we nu de huidige ellende.
We zitten al op de 3e generatie en nog steeds wordt het niet wat?
Ja, weerspreek dit toch nergens?quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:08 schreef polderturk het volgende:
[..]
Ik leg de schuld bij de ouders. Dat kun je toch wel lezen?
Als het probleem niet bij de opvoeding ligt, waar ligt het dan aan? Wij moeten onze kinderen toch normen en waarden bijbrengen?quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:08 schreef Bombvis het volgende:
Ja, want vroeger (zeg 50 jaar geleden) waren de ouders van autochtone kinderen ook heel lief, straften hun kinderen nooit.. Dat heeft er dus echt helemaal niks mee te maken hè
En wat heeft het straffen van kinderen met criminaliteit te maken? Lijkt mij juist de reden om het niet te doen, want dan kom je thuis en word je juist extra aangepakt (althans, dat lijkt mij).. Die logica ontgaat mij volledig dusquote:Op vrijdag 21 december 2012 21:11 schreef polderturk het volgende:
[..]
Als het probleem niet bij de opvoeding ligt, waar ligt het dan aan? Wij moeten onze kinderen toch normen en waarden bijbrengen?
Ik denk dat de kinderen er ongevoelig voor worden. Ze worden voor kleine dingen al in elkaar geslagen. Deze aggressie willen ze ergens kwijtraken.quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:14 schreef Bombvis het volgende:
[..]
En wat heeft het straffen van kinderen met criminaliteit te maken? Lijkt mij juist de reden om het niet te doen, want dan kom je thuis en word je juist extra aangepakt (althans, dat lijkt mij).. Die logica ontgaat mij volledig dus
Maar daarom gaf ik ook dat voorbeeld van 50 jaar geleden: hoe verklaar je dat dan? Vroeger werden er nog wel eens de spreekwoordelijke 'draai om de oren' gegeven, waarop je begreep, oké dat moet ik dus niet doen. Maar bij allochtone kinderen (althans, daar zit het probleem toch in de opvoeding als ik jou moet geloven) werkt dat juist omgekeerd. Bij autochtone delinquenten heb ik juist het gevoel dat papa & mama alles maar goed vinden, wat ons kind doet zo iets niet.quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:17 schreef polderturk het volgende:
[..]
Ik denk dat de kinderen er ongevoelig voor worden. Ze worden voor kleine dingen al in elkaar geslagen. Deze aggressie willen ze ergens kwijtraken.
Ik denk dat de 'draai om de oren' bij de Nederlandse families een stuk minder erg was. Ik denk overigens ook aan een combinatie van factoren: het onvoldoende bijbrengen van normen en waarden en het geweld thuis.quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:21 schreef Bombvis het volgende:
[..]
Maar daarom gaf ik ook dat voorbeeld van 50 jaar geleden: hoe verklaar je dat dan? Vroeger werden er nog wel eens de spreekwoordelijke 'draai om de oren' gegeven, waarop je begreep, oké dat moet ik dus niet doen. Maar bij allochtone kinderen (althans, daar zit het probleem toch in de opvoeding als ik jou moet geloven) werkt dat juist omgekeerd. Bij autochtone delinquenten heb ik juist het gevoel dat papa & mama alles maar goed vinden, wat ons kind doet zo iets niet.
Ik houd zielsveel van mijn ouders, echter ik heb geen enkel vertrouwen in onze corrupte regering. Ik heb wel respect voor autoriteit en de regels. En ik voel me verbonden met de massa. Ik ben het dus niet eens met je stelling. De criminelen reageren zich wel af op de samenleving.quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:39 schreef Boca_Raton het volgende:
TS, ben benieuwd wat je vindt van deze stelling: 'Zoals je tegen je ouders aankijkt, zo kijk je ook tegen de overheid aan'.
Ik heb wel eens het idee dat die jongeren hun agressie op de overheid/overheidsregels afreageren, i.p.v. op hun ouders.
Is dat dan een teken dat ze zich er juist wél of juist níet mee verbonden voelen? (dat kan namelijk allebei).quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:52 schreef polderturk het volgende:
De criminelen reageren zich wel af op de samenleving.
Ik denk niet dat de criminelen zich ermee verbonden voelen. Als ze het gevoel hebben dat ze bij die samenleving horen, dan gaan ze niet zo te keer. Als je het gevoel hebt deel uit te maken van een groep, dan ga je niet tekeer tegen diezelfde groep. Aan de andere kant, hun vaders gaan tekeer tegen hen, en die maken ook deel uit van dezelfde groep.quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:55 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Is dat dan een teken dat ze zich er juist wél of juist níet mee verbonden voelen? (dat kan namelijk allebei).
Sociale controle die er niet meer is. Een egoïstische maatschappij is de bron voor dit soort ellende. Samen sta je sterk.quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:11 schreef polderturk het volgende:
[..]
Als het probleem niet bij de opvoeding ligt, waar ligt het dan aan? Wij moeten onze kinderen toch normen en waarden bijbrengen?
Dat is ook bij autochtone gezinnen een redelijk standaard regelquote:Ik mocht bijvoorbeeld van mijn vader niet met mijn voeten op tafel in zijn nabijheid en ik mocht niet teveel lawaai maken.
Ik ben ook geen crimineel geworden. Ik ben ook niet mishandeld. Maar er zijn wel kinderen die mishandeld worden en crimineel worden. Kijk maar naar Willem Holleeder. Hij had een vader met losse handjes.quote:Op zaterdag 22 december 2012 08:16 schreef Paper_Tiger het volgende:
Polderturk. Jouw opvoeding klinkt als de mijne alleen was het mijn moeder die streng was. Alles wat je beschrijft in TS heb ik precies zo ervaren. Mijn moeder werkte zich regelmatig in het zweet om de spreekwoordelijke draai om de oren uit te delen.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat wij geen van beiden opgegroeid zijn als crimineel. Ik ben een autochtoon zoals ze dat noemen maar wel al 51 jaar oud. Opgroeien in de 60-er jaren ging precies zoals jij het beschrijft.
Jouw vader werkte 16 uur per dag? De rest van de dag sliep hij? In het weekend was hij nooit thuis?quote:Op zaterdag 22 december 2012 08:26 schreef Die_Hofstadtgruppe het volgende:
Mijn vader was gewoon altijd aan het werk, ts. Wat deed die van jou thuis?
Overigens bestond er een theorie over het ontstaan van het fascisme in Duitsland, die heel erg veel leek op wat jij hier te berde brengt... De Duitsers hadden ook een nogal hardvochtige manier van opvoeden van hun kroost nl. waardoor een zekere algehele mensvijandigheid ontstond dat dan later weer goed aansluit op de ideologie van het fascisme c.q. nationaalsocialisme.quote:Op vrijdag 21 december 2012 21:04 schreef polderturk het volgende:
Recent was het doodschoppen van de grensrechter door Marokkaanse jongeren in het nieuws. Ik ben deze topic niet begonnen om de Marokkaanse broeders zwart te maken. We zijn inderdaad allemaal broeders: Nederlanders, Turken, Marokkanen, Surinamers, Antillianen, Indonesiers etc. Genetisch verschillen we minder dan één procent. We moeten dit probleem samen oplossen.
Ik vertel dit uit mijn perspectief en mijn ervaringen. Ik had best wel een strenge, dominante vader. Mijn vader dacht dat het goed was om streng te zijn. Echter, als kind heb je geen zin om thuis te zijn als je vader ook thuis is. Je kunt thuis jezelf niet zijn. Ik mocht bijvoorbeeld van mijn vader niet met mijn voeten op tafel in zijn nabijheid en ik mocht niet teveel lawaai maken. Bovendien pakte hij gelijk de afstandsbediening en zette hij gelijk saaie programmas op. Je ging de straat op om je vrijheid te krijgen. Gelukkig kwam ik in een groepje vrienden terecht die geen van allen crimineel waren. Ik denk dat dit de grote oorzaak is van het grote aantal allochtonen op straat. Als vader moeten we een veilige, vriendelijke omgeving voor onze kinderen creeeren waarin ze zich thuis voelen. Van een aantal Marokkaanse criminele jongeren weet ik dat ze met vuisten in elkaar werden geslagen door hun vader. Van een Turkse jongen met wie het fout ging weet ik dat hij door zijn vader met een riem geslagen werd. In hun onwetendheid dachten die vaders dat een pak slaag goed voor hen was. Geweld roept echter geweld op. Als hij thuis zijn aggressie niet kwijt kan, dan zal hij zijn agressie op straat kwijt raken. Daarom roep ik alle ouders op om lief voor hun kinderen te zijn. Om een omgeving te creeeren waarin ze zich thuis voelen, zodat ze niet de straat op willen gaan.
Ik denk dat dit het probleem gaat oplossen. En volgens mij zijn de meeste jongeren die nu vader worden veel liever voor hun kinderen. Uitendelijk zal dit goed komen. Love conquers all. Heb elkaar lief.
Ik ben ongeveer een leeftijdsgenoot van jou, maar wat mij vooral bijstaat is de afwezige vader (door altijd werken)... en moeder was wel streng, veel dingen mochten niet idd, en dus werden die stiekem gedaan. Maar ietwat vergelijkbaar met wat TS te berde brengt, nou nee...quote:Op zaterdag 22 december 2012 08:16 schreef Paper_Tiger het volgende:
Polderturk. Jouw opvoeding klinkt als de mijne alleen was het mijn moeder die streng was. Alles wat je beschrijft in TS heb ik precies zo ervaren. Mijn moeder werkte zich regelmatig in het zweet om de spreekwoordelijke draai om de oren uit te delen.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat wij geen van beiden opgegroeid zijn als crimineel. Ik ben een autochtoon zoals ze dat noemen maar wel al 51 jaar oud. Opgroeien in de 60-er jaren ging precies zoals jij het beschrijft.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |