Digitale Pakjesavond 2012 #3: Oehs en aaahs!

Dank u!

quote:

Op maandag 17 december 2012 14:11 schreef Sfeermaker het volgende:
Deze heb ik gemaakt voor mijn slachtoffer.

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

En ik ben erg benieuwd naar de ervaringen van Melting, wat vond je van de liedjes?

Tof

Ik ben geen ondankbaar kind, maar heb het gewoon druk...

_{Recensie volgt zo.}

SPOILER: Het gedicht

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Mijn opdracht was reggae en dub en op het cd'tje stond eigenlijk niets waarin ik me al heel erg verdiept had, dus was het in elk geval een fijne muzikale reis.

Even op mijn eigen kritische manier:

1. Aan het intro maak ik maar geen woorden vuil.
2. Black Uhuru; lekker, reggae zoals het hoort, lomp en relaxt
3. Scientist; de alternatieve kant met veel dub en geluiden, maar zonder dat het klassieke reggae uit het oor worden verloren, erg tof
4. Sinéad O'Connor in de reggae; lekker nummer, mooie tekst
5. Andy Scott; duidelijk buiten de reggae, eerder filmisch, wel spannend, maar voor mij iets te langdradig
6. Bad Brains; niet de beste reggae die ik ooit gehoord heb
7. King Tubby; dubreggaepop, het hinkt erg op twee gedachten, maar is daarom juist erg grappig om te luisteren
8. Sumo; totaal geen reggae, eerder 80's pop met een lekker knullige sound (denk The Mo), leuk liedje
9. Ska Cuban; klassieke ska, zoals ik dat ook ken van bijvoobeeld The Slackers, niet heel spannend
10. Quantic; doet ook erg Cubaans aan, niet slecht maar niet geheel mijn muziek
11. Mala; lekkere electronische dubby dance, erg chill, een leuke ontdekking

Al met al een leuk cd'tje en een muzikale ontdekkingsreis en dat je dan niet alles even leuk vindt, hoort dan ook gewoon bij de ervaring. Dat Sint soms lekker buiten het kader gekeken heeft, vind ik dan ook helemaal niet erg. Ik heb veel plezier gehad aan het luisteren en dat maakt cadeau een echt cadeau.

Dank u Sinterklaasje, tot het volgende jaar.

quote:

Op dinsdag 11 december 2012 20:11 schreef Trashcanman het volgende:
Ah ja, mijn impressies:

Een feest van herkenning deze cd, van meer dan de helft van de nummers hierop krijg ik een nostalgietrip terug naar tmf's Wet and Wild en de kleine rokerige poppodia waar ik zo'n 5 tot 10 jaar geleden bijna elk weekend wel te vinden was. Ik ben benieuwd of Belsen (ik ga er nog steeds van uit dat jij mijn Sint bent) veel zoekwerk moest verrichten of dat hij alles al thuis had liggen, aangezien er best wel wat bands tussen zitten waar je tegenwoordig niets meer van hoort.

Het Schijfje is in ieder geval een toffe mix van graftyfushard en graftyfusflauw (Annie MG Schmidt Forever [ afbeelding ] ) en allemaal Nederlands. De tofste ontdekking (soort van dan: heb de naam al wel duizend keer voorbij horen komen) van de cd is Creepmime, nooit geweten dat die lui zulke toffe muziek hebben gemaakt. Verdere hoogtepunten zijn wat mij betreft: Tonerlow, pestilence, Backfire! en Neuk!

Props voor het selecteerwerk! Ik mis alleen wel het gedicht.

[ afbeelding ]

Sorry voor het ontbreken van het gedicht. Het verhaal was zo: ik had mij opgeworpen als hulpsint en kreeg toen door dat het voor jou was met als opdracht grafbagger.

Nu heb ik zelf niet zoveel met metal. Ik heb hier wel wat albums en heb meer dan regelmatig metalbandjes gezien, maar om nu te zeggen dat ik een uitgebreide collectie heb...nee. Tot ik mij bedacht dat ik afgelopen jaar een thema-avond heb verzorgd rond Nederlandse metal, toen dacht ik: twee vliegen in één klap. De cd krijgt én de juiste muziek én meteen een thema mee.

Op 2 december kreeg ik jouw naam door, maar ik kon, ook gezien alle Sintperikelen hier, tot 4 december geen tijd vinden. Dus ik heb mij kapot gewerkt tussen half zes en zeven op 4 december om het een en ander op tijd af te krijgen. Liedjes selecteren (de oorspronkelijke lijst bestond uit 53 bands en nummers) en een paar extra dingetjes, om het wat lichter te maken, erbij (Neuk!, Kinderen Tegen Kinderen, enzovoort), boekje maken, envelop snijden, maar dus geen tijd meer voor een gedicht. Ik alles af, postzegels erop en op een drafje naar de brievenbus, waar blijkt dat ze de ophaaltijd een uur vervroegd hebben en hij dus toch niet 5 december bezorgd kon worden.

Toen heb ik het maar zo gelaten en ben ik weer door gegaan met de surprise, die ook nog niet af was, andere gedichten die... Nou, je snapt het. Vandaar dit keer geen gedicht. Maar leuk, en ook wel opmerkelijk voor mij, dat je zoveel van die bands herkende en er toch ook wel weer een paar leuke nieuwe dingetjes uit hebt weten te vissen.

Meer info over de bands staat veel op de site van het popinstituut.

Kijk, daar is de recensie .

Ik merk wel dat ik de wat gewaagdere nummers gelijk een stuk minder in de smaak vallen. En uiteraard moet ik elke kans aangrijpen om Bad Brains (een hardcore punk band uit de 70's & 80's) op een cd te zetten. En over Sumo: tijdens het zoeken naar geschikte nummers stuitte ik hierop en was toch wel verrast door de hele toffe liedjes. Misschien had hij ook niet thuis moeten horen op de cd, maar ik vond het gewoon een erg leuk liedje.

En mijn kleine zwakje voor Cubaanse muziek kwam een beetje naar voren in nummer 10, vind dat echt een fantastisch nummer.

quote:

Op dinsdag 18 december 2012 20:37 schreef belsen het volgende:

[..]

Sorry voor het ontbreken van het gedicht. Het verhaal was zo: ik had mij opgeworpen als hulpsint en kreeg toen door dat het voor jou was met als opdracht grafbagger.

Nu heb ik zelf niet zoveel met metal. Ik heb hier wel wat albums en heb meer dan regelmatig metalbandjes gezien, maar om nu te zeggen dat ik een uitgebreide collectie heb...nee. Tot ik mij bedacht dat ik afgelopen jaar een thema-avond heb verzorgd rond Nederlandse metal, toen dacht ik: twee vliegen in één klap. De cd krijgt én de juiste muziek én meteen een thema mee.

Op 2 december kreeg ik jouw naam door, maar ik kon, ook gezien alle Sintperikelen hier, tot 4 december geen tijd vinden. Dus ik heb mij kapot gewerkt tussen half zes en zeven op 4 december om het een en ander op tijd af te krijgen. Liedjes selecteren (de oorspronkelijke lijst bestond uit 53 bands en nummers) en een paar extra dingetjes, om het wat lichter te maken, erbij (Neuk!, Kinderen Tegen Kinderen, enzovoort), boekje maken, envelop snijden, maar dus geen tijd meer voor een gedicht. Ik alles af, postzegels erop en op een drafje naar de brievenbus, waar blijkt dat ze de ophaaltijd een uur vervroegd hebben en hij dus toch niet 5 december bezorgd kon worden.

Toen heb ik het maar zo gelaten en ben ik weer door gegaan met de surprise, die ook nog niet af was, andere gedichten die... Nou, je snapt het. Vandaar dit keer geen gedicht. Maar leuk, en ook wel opmerkelijk voor mij, dat je zoveel van die bands herkende en er toch ook wel weer een paar leuke nieuwe dingetjes uit hebt weten te vissen.

Meer info over de bands staat veel op de site van het popinstituut.

Mja, ik had inmiddels al begrepen dat je hulpsint was dus niet zo veel tijd had. Dan ga ik ook niet lopen bitchen over een gedicht, vind het al lang tof dat je er nog een cd bij wou maken

Mytiredfeet is volgens mij een beetje Fok! moe. Jammer.

quote:

Op zondag 16 december 2012 18:50 schreef Amoeba het volgende:
Ik heb JaleesaJoia mijn zipje gestuurd. Beetje jammer dat een reactie wel heel lang op zich laat wachten..

Komt eraan.. Sorry ik ben heeel erg druk met examens tot vrijdag. Ik beloof je dat ik dit weekend ga luisteren en mijn creatie upload.
I'm sorryyyyy

quote:

Op dinsdag 18 december 2012 22:40 schreef JaleesaJoia het volgende:

[..]

Komt eraan.. Sorry ik ben heeel erg druk met examens tot vrijdag. Ik beloof je dat ik dit weekend ga luisteren en mijn creatie upload.
I'm sorryyyyy

Is die CD serieus nooit meer aangekomen?

Dramatisch van PostNL.

quote:

Op woensdag 5 december 2012 12:57 schreef Rockiejj het volgende:
Hij is binnen; en wauw!
Wat een tracklist joh.

Even kort samengevat uit het gedicht:
Sint had geen idee wat hij met me aan moest, maar er stond the beatles dus daar kon hij wel wat mee.
Uiteindelijk heeft Sint een jaren '60 ABC voor me gemaakt:

SPOILER: tracklist

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hartstikke bedankt Sint, ze staan op mn telefoon, straks bij A beginnen en luisteren!
Ken er 2 uit het lijstje haha.

Foto's, slecht maar geeft de hoofdgedachte weer.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

Tevens:

Weezer - We Are All On Drugs

Alles geluisterd nu? Wat vond je tof, wat vond je niks?

quote:

Op woensdag 19 december 2012 07:32 schreef belsen het volgende:

[..]

Alles geluisterd nu? Wat vond je tof, wat vond je niks?

Ik vond de meeste nummers echt tof!
Hij staat de hele dag aan!

Alleen Troggs - With a girl like you en Hollies - Bus stop heb ik uit mn lijstje gehaald, die vond ik niks. De rest, tof!

quote:

Op woensdag 19 december 2012 21:25 schreef Rockiejj het volgende:

[..]

Ik vond de meeste nummers echt tof!
Hij staat de hele dag aan!

Alleen Troggs - With a girl like you en Hollies - Bus stop heb ik uit mn lijstje gehaald, die vond ik niks. De rest, tof!

Leuk om te horen. Wel grappig want Troggs en Hollies zijn juist twee van mijn favorieten.

quote:

Op woensdag 19 december 2012 21:41 schreef belsen het volgende:

[..]

Leuk om te horen. Wel grappig want Troggs en Hollies zijn juist twee van mijn favorieten.

Haha, inderdaad grappig om dan toch zo verschillend te zijn!

quote:

Op donderdag 20 december 2012 11:10 schreef robdriessen het volgende:
Het was weer een mooie editie. Graag tot volgend jaar! Modjes, de sticky mag er af, wij gaan hier nog even verder met de nabeschouwing.

Check.

quote:

Op dinsdag 18 december 2012 21:55 schreef Trashcanman het volgende:
Mytiredfeet is volgens mij een beetje Fok! moe. Jammer.

quote:

Op woensdag 19 december 2012 09:36 schreef robdriessen het volgende:
Wicked's CD is gisteren per post gearriveerd Ik ga van het weekend lekker Jazzen en Hoppen.
Edit: Jazz-CD toch maar al even stiekem op het werk opgezet.
Die jazzversie van Smoke On The Water... What the fuck

Jaaa... SOTW is te gek! En Trippin' ook van Wizards of Ooze

quote:

Op donderdag 20 december 2012 16:06 schreef robdriessen het volgende:
Ik vertrouw er op dat AgeEll nog met foto's gaat komen (ik heb er zelf geen gemaakt ), de tracklist heb ik thuis nog wel slingeren, maar het gedicht was handgemaakt van SchizoSint

I Promise - this weekend.

quote:

Op dinsdag 18 december 2012 21:55 schreef Trashcanman het volgende:
Mytiredfeet is volgens mij een beetje Fok! moe. Jammer.

Mijn Sinterklaas heeft mij (weer) kennis laten maken met de – voor mij – ietwat alternatievere muziek. Roky Erickson, Scout Niblett, het zijn artiesten die ik wel van naam ken, maar die ik al (te) lang niet meer beluisterd heb. En zoals wel vaker wordt gezegd, verandering van smaak doet eten. Zodoende heeft deze CD ook geruime tijd in mijn autoradio gezeten. Door omstandigheden was ik niet eerder in staat om een uitgebreide reactie te schrijven, maar dat ga ik nu goed proberen te maken.

Zoals de Sint in de eerste regel van zijn gedicht schrijft, begint de CD wat flauw. Aangezien Krang ook wel tegendraads of eigenwijs betekent, is dit een leuke gimmick om de mixtape mee te opnenen. Ik neem dan ook aan (lees: ik hoop) dat ik hier verder geen diepere/dubbele betekenis achter moet zoeken. Het album vervolgt met een nummer van Alina Orlove, een dame waar ik nog nooit van heb gehoord. Een snelle Google-zoekopdracht leert mij dat dit een Litouwse zangeres is. Ik versta er geen woord van, maar het spreekt me wel aan. Zeer aangename Baltische indiefolk van een dame waar ik zeker meer van ga beluisteren. Ook de artiesten van track drie waren mij onbekend. En wederom zijn deze nogal exotisch. Het Amerikaans/Australische trio Dirtmusic en de Malinese band Tamikrest. In drie nummers heb ik nu al meer nationaliteiten aangedaan dan menig Nederlander in zijn platenkast heeft staan. De titel “Desert Winds” past dan ook goed bij de gruizige sound van de muziek.

Op een mixtape als deze misstaat een nummer van Roky Erickson, een van de grondleggers van de psychedelische rockmuziek, geenszins. En dan blijkt er dus ook muziek uit de jaren ’80 te zijn die ik wel kan waarderen! Vervolgens een single van Boudewijn de Groot die mij onbekend was. Een mooi verhalende song, maar met Lennaert Nijgh als songwriter is het ook moeilijk om een slecht nummer op te nemen. En we blijven nog even in psychedelische sferen met de experimentele folkband Comus. Ik weet niet of ik dit nu geweldig of verschrikkelijk vind. Laten we het maar op het eerste houden. Gelukkig keert de rust terug met de Brit Bill Fay. De beste man heeft dit jaar (na ruim 40 jaar) weer eens een album uitgebracht. Daarom deed de naam bij mij een belletje rinkelen. Zijn twee eerdere albums had ik nog niet in mijn collectie, maar die zullen snel volgen. Een soort van Townes van Zandt meets Scott Walker met een snufje Nick Drake. Erg mooi!

Het eerste gedeelte van de CD sluit af met wederom een artiest van eigen bodem, Cuby + Blizzards. Dit Drentse gezelschap ken ik voornamelijk van naam en faam en het kapot gedraaide “Window of my Eyes”. Blijkbaar staat dit nummer (“Another Day, Another Road”) óók in de Top2000, alhoewel het dit jaar wel bijna 700 plekken gedaald is. De net-overleden-muzikanten-hype zal inmiddels wel uitgewerkt zijn.

De tweede helft van de mixtape start met Dax Riggs. Het feit dat hij in zijn jonge jaren in vele metal-bands had gespeeld boezemde mij wel enigszins angst in. Het was dus ook een grote verrassing toen ik de eerste klanken “You Were Born to me my Gallows” voor de eerste maal hoorde. Dromerige indie-rock in een soort van jaren ’70-achtig sfeertje. Aansluitend de indie-folklieveling Scout Niblett. Net zoals bij Dax Riggs heb ik bij haar enigszins moeite met de – in mijn oren – geforceerde geknepen stem. Desalniettemin een alleraardigst duet met Will Oldham.

Waar kun je mij niet blij mee maken; uitgesponnen post-rock arrangementen met intro’s die vijf minuten lijken te duren. Zo zal een band als Grails enorm goed zijn in hetgeen wat ze doen, maar het doet mij vrij weinig. Dit is een standaard “skipmoment” tijdens het draaien van deze CD. Gelukkig komt Roky Erickson weer terug om mij weer tevreden te stemmen. Deze keer heeft hij de hulp ingeroepen van de Texaanse band Okkervil River. De albums die ik ken van Okkervil River krijgen van mij louter dikke voldoendes en zo ook deze samenwerking met Roky Erickson.

Het leuke van dit soort mixtapes is dat je vaak muziek krijgt te horen waarmee je anders nooit in aanraking zou zijn gekomen. Zo zou ik nooit uit eigen beweging een album gaan beluisteren van een band die geclassificeerd staat als gothic rock en dark ambient (Antimatter). Toch moet ik wederom concluderen dat muziek dat buiten mijn eigen kader ligt niet perse minder of slechter te zijn dan de artiesten die ik wel ken. Bij dit nummer verwacht ik overigens dat ze ieder moment compleet los kunnen gaan. Zo blijft de spanningsboog wel het hele nummer gespannen wat mij op de een of andere manier toch tot dit nummer aantrekt. Al denk ik wel dat dit nummer niet helemaal representatief is voor de rest van het oeuvre van deze band. Aansluitend keren we met The Brian Jonestown Massacre weer terug naar de psychedelische sferen. Nog even en ik grijp naar de verdovende middelen om er een echte trip van te maken!

Met nog drie tracks te gaan komen we wederom bij een metalband uit. Al gaat het ditmaal om een folk metal band. De instrumentatie van dit nummer van Agalloch stemt mij zeer tevreden. Het monotone stemgeluid van de “zanger” stemt mij dan echter weer erg verdrietig. Ik heb namelijk een hekel aan dit soort mompelende zangers. Het wordt mij overigens meer en meer duidelijk dat de Sint nummers uit zijn verzameling en muzikale spectrum probeert over te brengen aan deze leek. Het een naar laatste ensemble is namelijk wederom een gothic rockband. En wanneer je dat combineert met een nummer van Simon & Garfunkel resulteert dat in een spacey geheel. Als purist gaat mijn voorkeur toch uit naar het origineel. Al is dit zeker geen onaardige cover.

De CD sluit af met een lekker vuig nummer van Masters of Reality. Met een titel als “Gettin’ High” zijn we nu dus echt op het moment aanbeland dat er wordt verondersteld dat ik mezelf vergrijp aan de verdovende middelen. Gelukkig staat de CD op repeat zodat ik weer uit mijn roes schiet door “Hoeren” van Krang.

Dank u wel Sinterklaas voor deze rondreis door een gedeelte van uw muziekcollectie. Het was een enerverende reis met diverse hoogte- en een paar kleine dieptepunten. Hopelijk heeft u net zo genoten van het maken van deze mixtape als ik van het beluisteren ervan!







_{(de blauwige kleur komt door de weerkaatsing van het licht)}

quote:

Op woensdag 5 december 2012 17:13 schreef the-brother-of-uzunumaki het volgende:
Het bevalt heel goed . ben er blij mee
Muziek is ook heel tof

En? Bevalt het nog steeds? Een uitgebreidere beschrijving zou leuk zijn.

quote:

Op woensdag 26 december 2012 17:01 schreef MyTiredFeet het volgende:


[..]

Mijn Sinterklaas heeft mij (weer) kennis laten maken met de – voor mij – ietwat alternatievere muziek. Roky Erickson, Scout Niblett, het zijn artiesten die ik wel van naam ken, maar die ik al (te) lang niet meer beluisterd heb. En zoals wel vaker wordt gezegd, verandering van smaak doet eten. Zodoende heeft deze CD ook geruime tijd in mijn autoradio gezeten. Door omstandigheden was ik niet eerder in staat om een uitgebreide reactie te schrijven, maar dat ga ik nu goed proberen te maken.

Zoals de Sint in de eerste regel van zijn gedicht schrijft, begint de CD wat flauw. Aangezien Krang ook wel tegendraads of eigenwijs betekent, is dit een leuke gimmick om de mixtape mee te opnenen. Ik neem dan ook aan (lees: ik hoop) dat ik hier verder geen diepere/dubbele betekenis achter moet zoeken. Het album vervolgt met een nummer van Alina Orlove, een dame waar ik nog nooit van heb gehoord. Een snelle Google-zoekopdracht leert mij dat dit een Litouwse zangeres is. Ik versta er geen woord van, maar het spreekt me wel aan. Zeer aangename Baltische indiefolk van een dame waar ik zeker meer van ga beluisteren. Ook de artiesten van track drie waren mij onbekend. En wederom zijn deze nogal exotisch. Het Amerikaans/Australische trio Dirtmusic en de Malinese band Tamikrest. In drie nummers heb ik nu al meer nationaliteiten aangedaan dan menig Nederlander in zijn platenkast heeft staan. De titel “Desert Winds” past dan ook goed bij de gruizige sound van de muziek.

Op een mixtape als deze misstaat een nummer van Roky Erickson, een van de grondleggers van de psychedelische rockmuziek, geenszins. En dan blijkt er dus ook muziek uit de jaren ’80 te zijn die ik wel kan waarderen! Vervolgens een single van Boudewijn de Groot die mij onbekend was. Een mooi verhalende song, maar met Lennaert Nijgh als songwriter is het ook moeilijk om een slecht nummer op te nemen. En we blijven nog even in psychedelische sferen met de experimentele folkband Comus. Ik weet niet of ik dit nu geweldig of verschrikkelijk vind. Laten we het maar op het eerste houden. Gelukkig keert de rust terug met de Brit Bill Fay. De beste man heeft dit jaar (na ruim 40 jaar) weer eens een album uitgebracht. Daarom deed de naam bij mij een belletje rinkelen. Zijn twee eerdere albums had ik nog niet in mijn collectie, maar die zullen snel volgen. Een soort van Townes van Zandt meets Scott Walker met een snufje Nick Drake. Erg mooi!

Het eerste gedeelte van de CD sluit af met wederom een artiest van eigen bodem, Cuby + Blizzards. Dit Drentse gezelschap ken ik voornamelijk van naam en faam en het kapot gedraaide “Window of my Eyes”. Blijkbaar staat dit nummer (“Another Day, Another Road”) óók in de Top2000, alhoewel het dit jaar wel bijna 700 plekken gedaald is. De net-overleden-muzikanten-hype zal inmiddels wel uitgewerkt zijn.

De tweede helft van de mixtape start met Dax Riggs. Het feit dat hij in zijn jonge jaren in vele metal-bands had gespeeld boezemde mij wel enigszins angst in. Het was dus ook een grote verrassing toen ik de eerste klanken “You Were Born to me my Gallows” voor de eerste maal hoorde. Dromerige indie-rock in een soort van jaren ’70-achtig sfeertje. Aansluitend de indie-folklieveling Scout Niblett. Net zoals bij Dax Riggs heb ik bij haar enigszins moeite met de – in mijn oren – geforceerde geknepen stem. Desalniettemin een alleraardigst duet met Will Oldham.

Waar kun je mij niet blij mee maken; uitgesponnen post-rock arrangementen met intro’s die vijf minuten lijken te duren. Zo zal een band als Grails enorm goed zijn in hetgeen wat ze doen, maar het doet mij vrij weinig. Dit is een standaard “skipmoment” tijdens het draaien van deze CD. Gelukkig komt Roky Erickson weer terug om mij weer tevreden te stemmen. Deze keer heeft hij de hulp ingeroepen van de Texaanse band Okkervil River. De albums die ik ken van Okkervil River krijgen van mij louter dikke voldoendes en zo ook deze samenwerking met Roky Erickson.

Het leuke van dit soort mixtapes is dat je vaak muziek krijgt te horen waarmee je anders nooit in aanraking zou zijn gekomen. Zo zou ik nooit uit eigen beweging een album gaan beluisteren van een band die geclassificeerd staat als gothic rock en dark ambient (Antimatter). Toch moet ik wederom concluderen dat muziek dat buiten mijn eigen kader ligt niet perse minder of slechter te zijn dan de artiesten die ik wel ken. Bij dit nummer verwacht ik overigens dat ze ieder moment compleet los kunnen gaan. Zo blijft de spanningsboog wel het hele nummer gespannen wat mij op de een of andere manier toch tot dit nummer aantrekt. Al denk ik wel dat dit nummer niet helemaal representatief is voor de rest van het oeuvre van deze band. Aansluitend keren we met The Brian Jonestown Massacre weer terug naar de psychedelische sferen. Nog even en ik grijp naar de verdovende middelen om er een echte trip van te maken!

Met nog drie tracks te gaan komen we wederom bij een metalband uit. Al gaat het ditmaal om een folk metal band. De instrumentatie van dit nummer van Agalloch stemt mij zeer tevreden. Het monotone stemgeluid van de “zanger” stemt mij dan echter weer erg verdrietig. Ik heb namelijk een hekel aan dit soort mompelende zangers. Het wordt mij overigens meer en meer duidelijk dat de Sint nummers uit zijn verzameling en muzikale spectrum probeert over te brengen aan deze leek. Het een naar laatste ensemble is namelijk wederom een gothic rockband. En wanneer je dat combineert met een nummer van Simon & Garfunkel resulteert dat in een spacey geheel. Als purist gaat mijn voorkeur toch uit naar het origineel. Al is dit zeker geen onaardige cover.

De CD sluit af met een lekker vuig nummer van Masters of Reality. Met een titel als “Gettin’ High” zijn we nu dus echt op het moment aanbeland dat er wordt verondersteld dat ik mezelf vergrijp aan de verdovende middelen. Gelukkig staat de CD op repeat zodat ik weer uit mijn roes schiet door “Hoeren” van Krang.

Dank u wel Sinterklaas voor deze rondreis door een gedeelte van uw muziekcollectie. Het was een enerverende reis met diverse hoogte- en een paar kleine dieptepunten. Hopelijk heeft u net zo genoten van het maken van deze mixtape als ik van het beluisteren ervan!

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

[ afbeelding ]

_{(de blauwige kleur komt door de weerkaatsing van het licht)}

Mooie, uitgebreide recensie van mijn mixtape. Ik was al bang dat ik met Grails de plank wat mis zou slaan, mooi dat je de rest wel overwegend stukken beter trok. En inderdaad heb ik met opzet nummers uit mijn eigen collectie op de cd gezet om te kijken of ik qua raakvlakken in smaak toch zo warm zat als ik vermoedde. Volgens mij het ik dat wel redelijk goed ingeschat.

Mja, en die psychedelica en rock ontkom je domweg niet aan als ik met muziek aan kom zetten, ik hoef je niet per se stoned te krijgen

Bedankt voor je reactie.