OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Nanuke, al met al heb je tot nu toe gelukkig steeds goed nieuws gehad, in die zin, je komt steeds een stapje dichter bij het einddoel. Ondanks dat het vast heel lastig is, probeer ook te genieten van elkaar en alle andere mooie dingen in het leven tussen de afspraken door. Het lijkt nu al zwaar (en dat is het ook!), maar eenmaal in het behandeltraject wordt het pas echt zwaar en hebben jullie elkaar meer dan wanneer dan ook nodig. Besteed nu aandacht aan elkaar en jullie relatie, tijdens zo'n behandeling schiet dat er namelijk soms echt even bij in. Ik hoop zo dat 2013 jullie jaar wordt! 
Dobbey, goed nieuws! Op naar 2013 en een punctie!
Dobbey, goed nieuws! Op naar 2013 en een punctie!
Nanuke; gelukkig geen slecht nieuws van de gyn. Weer een stapje dichterbij!
Dobbey; succes!
Leonieke; een hele dikke knuffel voor jou
Babbel; fijn dat je meteen door mag met de clomid.
Ik zit even in een mini-dipje, ik weet niet zo goed wat ik wil, enerzijds wil ik zo graag nog een kindje, anderzijds ben ik ook gewoon bang voor wat komen gaat. Niet zo zeer het spuiten en de punctie maar meer als ik weer een positieve test zou hebben. Ik ben gewoon bang dat het weer mis gaat. Vooral omdat de laatste keer goed voelde, de testen knalden en het opeens mis ging.
Ook is ons leventje met z'n drietjes gewoon goed nu, ben bang dat een 2e kindje dat helemaal in de war gaat schoppen. Denk de bekende koudwatervrees.
En tegelijkertijd ben ik op dit moment best verdrietig dat ik nu niet gewoon zwanger ben, dat het verdorie 2x mis is gegaan. Vooral omdat er om mij heen mensen zijn die rond dezelfde tijd uitgerekend zijn. Af en toe erg confronterend want ik sta met lege handen, of ja, een lege buik nu eigenlijk. En ook weer niet want ik heb al een geweldig jongetje waar ik mama van ben. Het is gewoon zo dubbel allemaal
Dobbey; succes!
Leonieke; een hele dikke knuffel voor jou
Babbel; fijn dat je meteen door mag met de clomid.
Ik zit even in een mini-dipje, ik weet niet zo goed wat ik wil, enerzijds wil ik zo graag nog een kindje, anderzijds ben ik ook gewoon bang voor wat komen gaat. Niet zo zeer het spuiten en de punctie maar meer als ik weer een positieve test zou hebben. Ik ben gewoon bang dat het weer mis gaat. Vooral omdat de laatste keer goed voelde, de testen knalden en het opeens mis ging.
Ook is ons leventje met z'n drietjes gewoon goed nu, ben bang dat een 2e kindje dat helemaal in de war gaat schoppen. Denk de bekende koudwatervrees.
En tegelijkertijd ben ik op dit moment best verdrietig dat ik nu niet gewoon zwanger ben, dat het verdorie 2x mis is gegaan. Vooral omdat er om mij heen mensen zijn die rond dezelfde tijd uitgerekend zijn. Af en toe erg confronterend want ik sta met lege handen, of ja, een lege buik nu eigenlijk. En ook weer niet want ik heb al een geweldig jongetje waar ik mama van ben. Het is gewoon zo dubbel allemaal
Leonieke; dikke voor jou.
Nikki; Dank voor de tip, dat is ook echt iets wat we proberen te doen. En ik weet ook heel goed dat nu op dit moment zwanger worden voor mij ook niet de beste optie is. Ik volg momenteel zelf nog therapie om beter (te leren) omgaan met mijn autisme, wat ook enorm veel energie vreet. Gelukkig kan ik alles goed bij mijn vriend kwijt en zijn we samen echt ook veel sterker geworden door deze situatie(s). En we hebben het nu ook gewoon echt heel goed. Het is vooral de onduidelijkheid en het afwachten en niet weten wat mij zo erg dwars ligt.
En iedereen bedankt voor jullie lieve woorden.
Ik blijf het zeggen (en vinden!), maar dit topic is echt zo'n fijne plek om mijn hart te kunnen luchten.
voor jou. Nikki; Dank voor de tip, dat is ook echt iets wat we proberen te doen. En ik weet ook heel goed dat nu op dit moment zwanger worden voor mij ook niet de beste optie is. Ik volg momenteel zelf nog therapie om beter (te leren) omgaan met mijn autisme, wat ook enorm veel energie vreet. Gelukkig kan ik alles goed bij mijn vriend kwijt en zijn we samen echt ook veel sterker geworden door deze situatie(s). En we hebben het nu ook gewoon echt heel goed. Het is vooral de onduidelijkheid en het afwachten en niet weten wat mij zo erg dwars ligt.
En iedereen bedankt voor jullie lieve woorden.
Ik blijf het zeggen (en vinden!), maar dit topic is echt zo'n fijne plek om mijn hart te kunnen luchten.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
En nu zie ik ook nog dat de mensen die zich vorige week hebben aangemeld pas half februari aan de eerste echo gepland hebben, dat is dus eerst 6 weken aan de pil voordat er gestart wordt met spuiten, gadverdegadver. Vorige poging hoefde ik maar 2 weken aan de pil. Ik baal hier echt godsgruwelijk van, ik wil er gewoon vanaf zijn, sugt.
Sorry voor mijn negativiteit op dit moment.
Sorry voor mijn negativiteit op dit moment.
Poezebeest, . Ik weet niet zo goed wat ik moet/kan zeggen, behalve dat het me echt een ontzettend rotte situatie lijkt. Knuffel!
. Ik weet niet zo goed wat ik moet/kan zeggen, behalve dat het me echt een ontzettend rotte situatie lijkt. Knuffel!
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Even een voor iedereen hier omdat de feestdagen er toch altijd extra inhakken.
Het contrast tussen hoe ik me de afgelopen jaren voelde en hoe ik me nu voel is zo enorm, ik hoop zo dat jullie snel mogen volgen
voor iedereen hier omdat de feestdagen er toch altijd extra inhakken. Het contrast tussen hoe ik me de afgelopen jaren voelde en hoe ik me nu voel is zo enorm, ik hoop zo dat jullie snel mogen volgen
+1quote:Op vrijdag 21 december 2012 17:13 schreef Poezebeest het volgende:
Ik zit even in een mini-dipje, ik weet niet zo goed wat ik wil, enerzijds wil ik zo graag nog een kindje, anderzijds ben ik ook gewoon bang voor wat komen gaat. Niet zo zeer het spuiten en de punctie maar meer als ik weer een positieve test zou hebben. Ik ben gewoon bang dat het weer mis gaat. Vooral omdat de laatste keer goed voelde, de testen knalden en het opeens mis ging.
Ook is ons leventje met z'n drietjes gewoon goed nu, ben bang dat een 2e kindje dat helemaal in de war gaat schoppen. Denk de bekende koudwatervrees.
En tegelijkertijd ben ik op dit moment best verdrietig dat ik nu niet gewoon zwanger ben, dat het verdorie 2x mis is gegaan. Vooral omdat er om mij heen mensen zijn die rond dezelfde tijd uitgerekend zijn. Af en toe erg confronterend want ik sta met lege handen, of ja, een lege buik nu eigenlijk. En ook weer niet want ik heb al een geweldig jongetje waar ik mama van ben. Het is gewoon zo dubbel allemaal
Ik wil niet meer... mijn man wel... best een issue...
Poezebeest en Nikki weet niet goed wat te zeggenquote:Op zaterdag 22 december 2012 10:57 schreef _NIKKI_ het volgende:
[..]
+1
Ik wil niet meer... mijn man wel... best een issue...
en een dikke knuffel dan maar.... En ik hoop dat je man en jij eruit kunnen komen.
Hier is kimzilla gearriveerd... De deca in combinatie met kerststress, een hond met een gebroken poot en vervelende katten is niet echt een ideale combinatie... En dan druk ik me nog zachtjes uit *kuch*
Het meeste is opgelost, de hond overnacht bij mijn ouders de aankomende weken, het 5 gangen kerstdiner is verandert in een Bbq en de katten gaan naar boven bij vervelende buien.
Ik ben zoooooo blij dat ik pas na de kerst begin met de fostimon anders was dat niet goed gekomen hahaha ik ben net zo'n duiveltje in een doosje... Echt TE erg gewoon. Gelukkig kunnen we er na zo'n bui hartelijk om lachen maar dit had ik nooit verwacht. Ik vind het ook een rare gewaar wording. Ik voel dat het op komt zetten maar het lukt niet om het uit te schakelen, echt vreemd.
Het meeste is opgelost, de hond overnacht bij mijn ouders de aankomende weken, het 5 gangen kerstdiner is verandert in een Bbq en de katten gaan naar boven bij vervelende buien.
Ik ben zoooooo blij dat ik pas na de kerst begin met de fostimon anders was dat niet goed gekomen hahaha ik ben net zo'n duiveltje in een doosje... Echt TE erg gewoon. Gelukkig kunnen we er na zo'n bui hartelijk om lachen maar dit had ik nooit verwacht. Ik vind het ook een rare gewaar wording. Ik voel dat het op komt zetten maar het lukt niet om het uit te schakelen, echt vreemd.
Dobbey; is de fostimon om de eitjes te laten groeien? Ik merkte namelijk altijd dat ik na een tijdje deca ook een hormonster werd, als ik daarna met de gonal begon verdween dit gelukkig snel. Wel vervelend dat je er zoveel last van hebt en dat er dan ook nog vanalles speelt in de thuissituatie. Sterkte de komende dagen
Nikki; ik kan de knoop nog niet doorhakken, wil ondanks alles poging 2 nog wel proberen, maar als die niet lukt weet ik niet of ik voor de 3e poging ga. Anderzijds is het na 3 pogingen ook gewoon klaar en hoef ik me nooit af te vragen wat als... Ik vind het zo ontzettend moeilijk en lastig. Mijn man wil ook heel graag een 2e, zegt nu dat hij het bij mij laat of we er wel of niet voor gaan. Dat is nu makkelijk omdat ik denk dat ik nog wel wil, maar ik weet niet hoe het zal zijn als ik er voor kies om te stoppen. Moeilijk allemaal. Ik hoop dat jij en je man er samen uit komen. Knuffel voor jou
Nikki; ik kan de knoop nog niet doorhakken, wil ondanks alles poging 2 nog wel proberen, maar als die niet lukt weet ik niet of ik voor de 3e poging ga. Anderzijds is het na 3 pogingen ook gewoon klaar en hoef ik me nooit af te vragen wat als... Ik vind het zo ontzettend moeilijk en lastig. Mijn man wil ook heel graag een 2e, zegt nu dat hij het bij mij laat of we er wel of niet voor gaan. Dat is nu makkelijk omdat ik denk dat ik nog wel wil, maar ik weet niet hoe het zal zijn als ik er voor kies om te stoppen. Moeilijk allemaal. Ik hoop dat jij en je man er samen uit komen. Knuffel voor jou
Lieve nikki, poezebeest en ook leonieke, wat een sombere berichten hier, ik wens jullie alle kracht, moed en hoop om de juiste beslissing te nemen. Heel veel sterkte...
Fostimon is idd de stimulator. Een goedkopere versie van de menopur volgens de apotheker. De thuis situatie lost zich wel op, dat is gelukkig wel gebleken.quote:
Dobbey; is de fostimon om de eitjes te laten groeien? Ik merkte namelijk altijd dat ik na een tijdje deca ook een hormonster werd, als ik daarna met de gonal begon verdween dit gelukkig snel. Wel vervelend dat je er zoveel last van hebt en dat er dan ook nog vanalles speelt in de thuissituatie. Sterkte de komende dagen
Als je het niet erg vind geef ik de sterkte wensen ff door aan mijn man, die kan het harder gebruiken dan ik hahaha. Ik zat me net een voorstelling te maken hoe het zou zijn om nu met mij te moeten samen leven, ik ben er maar gauw mee gestopt!
@Poezebeest en @_NIKKI_
Ik merkte bij mijn zus na een miskraam ook een behoorlijke drempel. Ik weet nog dat zij zich o.a. afvroeg of ze de miskraam wel voldoende had verwerkt. Ze hebben het e.e.a. toen uitgesteld, maar de wens voor een kindje was zo groot, dat ze uiteindelijk toch het IVF-traject ingingen.
Waar een ander na een miskraam nog gewoon na de "je mag niet"-periode gewoon wat kan aanrommelen is het voor mensen in de MMM een duidelijke bewuste beslissing nodig en is het traject zelf natuurlijk ook erg heftig.
Poezebeest, mijn zus vond o.a. dat ze zeker 3 pogingen moest doen, maar ze vielen erg zwaar. Dus ze is blij dat ze uiteindelijk bij poging 2 zwanger is geworden en gebleven. Ze zei toen dat als ze in Belgie had gewoond en er 6 had gekund ze dat zeker niet had gedaan. Te zwaar.
Ik wens jullie beide voor sterkte en moed om de beslissing te nemen die juist is voor jullie.
@Leonieke Vluchten als het je emotioneel te heftig wordt is heel normaal hoor. Ik noem het altijd 'popcorn'-boeken. Lekker luchtig, je hoeft niet teveel te denken en je bent er genoeg met je hoofd bij dat je niet over je eigen sores kan malen. Soms heb je dat gewoon ff nodig.
ikke knuffel*
@Nanuke Onzekerheid is zeer pittig. Ik snap dat je er van baalt. Veel sterkte. Hoop dat je snel weet waar je aan toe bent.
@Dobbey ik ben jaren een hormonster geweest (schildklier) en het is gewoon zo raar dat je wel weet dat iets niet zo erg is, maar je tranen tranen tranen met tuiten huilt of opeens merkt dat je zwaar aggresief reageert terwijl je het niet zo erg vindt. Hormonen doen veel met je!
Dames, fijne feestdagen. Als ik iemand vergeten ben, sorry. Ik kan niet zo goed zien. Gisteren een of andere vage allergische reactie gehad in mijn oog. Nu druppels en ik merk dus dat het nu weer gaat kriebelen dus ik ga ff wat anders doen.
Ik merkte bij mijn zus na een miskraam ook een behoorlijke drempel. Ik weet nog dat zij zich o.a. afvroeg of ze de miskraam wel voldoende had verwerkt. Ze hebben het e.e.a. toen uitgesteld, maar de wens voor een kindje was zo groot, dat ze uiteindelijk toch het IVF-traject ingingen.
Waar een ander na een miskraam nog gewoon na de "je mag niet"-periode gewoon wat kan aanrommelen is het voor mensen in de MMM een duidelijke bewuste beslissing nodig en is het traject zelf natuurlijk ook erg heftig.
Poezebeest, mijn zus vond o.a. dat ze zeker 3 pogingen moest doen, maar ze vielen erg zwaar. Dus ze is blij dat ze uiteindelijk bij poging 2 zwanger is geworden en gebleven. Ze zei toen dat als ze in Belgie had gewoond en er 6 had gekund ze dat zeker niet had gedaan. Te zwaar.
Ik wens jullie beide voor sterkte en moed om de beslissing te nemen die juist is voor jullie.
@Leonieke Vluchten als het je emotioneel te heftig wordt is heel normaal hoor. Ik noem het altijd 'popcorn'-boeken. Lekker luchtig, je hoeft niet teveel te denken en je bent er genoeg met je hoofd bij dat je niet over je eigen sores kan malen. Soms heb je dat gewoon ff nodig.
ikke knuffel*@Nanuke Onzekerheid is zeer pittig. Ik snap dat je er van baalt. Veel sterkte. Hoop dat je snel weet waar je aan toe bent.
@Dobbey ik ben jaren een hormonster geweest (schildklier) en het is gewoon zo raar dat je wel weet dat iets niet zo erg is, maar je tranen tranen tranen met tuiten huilt of opeens merkt dat je zwaar aggresief reageert terwijl je het niet zo erg vindt. Hormonen doen veel met je!
Dames, fijne feestdagen. Als ik iemand vergeten ben, sorry. Ik kan niet zo goed zien. Gisteren een of andere vage allergische reactie gehad in mijn oog. Nu druppels en ik merk dus dat het nu weer gaat kriebelen dus ik ga ff wat anders doen.
Even kijken wat is blijven hangen hoor.
@hobbesje, ik ga voor je duimen dat de echo 2 januari goed is
@dobbey ik lees nu pas van je ADHD en dat ze je willen testen. Hoe moeilijk ook, hopelijk krijg je dan goede handvatten om rust te creëren zowel in je hoofd en lijf als.
Je stukje over de deca is heel herkenbaar en dan vooral jezelf hier in niet herkennen. Ik merkte toen ik met de puregon begon dat het wel minder werd, hopelijk doet de fostimon bij jou het zelfde
@Babbel heel veel succes, wanneer heb je een uitgangsecho?? Ik duim voor je dat het weer snel raak mag zijn
@Gaddle even een knuf voor jou. Ik snap dat het niet makkelijk, zeker als zo dichtbij iemand zwanger raakt. En dat daarmee je eigen ervaring naar boven komt is niet raar. Ik hoop ook voor jullie snel positieve ontwikkelingen.
@nanuke heel herkenbaar dat leven naar een afspraak toe, hoe dichterbij hoe groter de spanningen. Ik hoop dat PGD er vaart achter gaat zetten en jullie daarna snel verder kunnen
@Sull
wat fijn dat de test bij MvM ook positief uitviel. Ik hoop dat je lekker kan genieten van je zwangerschap
@Leonieke doe je het wel rustig aan. Ik snap dat je niet wil thuis zitten en dat je nu erg de neiging hebt om te vluchten, maar gun jezelf ook de tijd om dingen op een rijtje te zetten. Ik hoop met je mee dat de kerstvakantie de rust biedt die je nodig hebt.
@poezebeest ach lieverd het is ook niet niets, die positieve test, het verdriet erna. En dat je twijfelt is niet raar en dat je bang bent ook niet. En dat je al een geweldig jongetje hebt, maakt die wens niet minder.
@ophelia en @cathmar dankjewel voor jullie lieve woorden
@nikki ook voor jou een dikke knuffel
@kahlie beterschap voor je oog. Hoe gaat het met je zus en je nichtje??
Zo volgens mij heb ik nu iedereen gehad.
Ik ben sinds gisteren ongesteld, dus nu ook weer aan de pil. Best bizar ook. Ik heb gewoon een cyclus gehad zonder menstruatie er tussen. Ik heb nu toch het idee dat die bloeding in de week voor de testdag een menstruatie is geweest. Ti's zo dubbel ondanks dat ik 2x negatief testte had ik welke een beetje hoop zolang die menstruatie niet kwam. Nu alles echt afsluiten. Ik vind het wel moeilijk. Ergens wil ik graag verder en ergens zie ik het niet meer zitten, maar ik wil nog niet opgeven, niet zolang we nog pogingen over hebben. Ik wil me later niet afvragen: wat als?! Ik weet niet goed wat mijn man wilt. Wat bij hem niet helpt is de stress rondom het thuiszitten zonder inkomsten en de gevolgen daarvan op dit moment. Hij is nog lang niet bezig met het feit dat we eind februari gaan starten. Sowieso is mijn man niet van het vooruit kijken. Ik wou dat ik dat ook kon.
Ik moet wel zeggen ik ben blij als kerst al eens voorbij is. Ik heb eerst kerstdag vrij. Vandaag de 3e keer kerst zonder mijn schoonmoeder die op die dag jarig was, we hadden zo gehoopt de familie te kunnen vertellen dat we eindelijk een kindje verwachtte. Ook omdat op de 2e sterfdag van haar de punctie plaatsvond. Het was gewoon zo mooi, te mooi. Ik zie er echt als een berg tegen op nu. Maar ja, komt vast goed.
@hobbesje, ik ga voor je duimen dat de echo 2 januari goed is
@dobbey ik lees nu pas van je ADHD en dat ze je willen testen. Hoe moeilijk ook, hopelijk krijg je dan goede handvatten om rust te creëren zowel in je hoofd en lijf als.
Je stukje over de deca is heel herkenbaar en dan vooral jezelf hier in niet herkennen. Ik merkte toen ik met de puregon begon dat het wel minder werd, hopelijk doet de fostimon bij jou het zelfde
@Babbel heel veel succes, wanneer heb je een uitgangsecho?? Ik duim voor je dat het weer snel raak mag zijn
@Gaddle even een knuf voor jou. Ik snap dat het niet makkelijk, zeker als zo dichtbij iemand zwanger raakt. En dat daarmee je eigen ervaring naar boven komt is niet raar. Ik hoop ook voor jullie snel positieve ontwikkelingen.
@nanuke heel herkenbaar dat leven naar een afspraak toe, hoe dichterbij hoe groter de spanningen. Ik hoop dat PGD er vaart achter gaat zetten en jullie daarna snel verder kunnen
@Sull
wat fijn dat de test bij MvM ook positief uitviel. Ik hoop dat je lekker kan genieten van je zwangerschap@Leonieke
doe je het wel rustig aan. Ik snap dat je niet wil thuis zitten en dat je nu erg de neiging hebt om te vluchten, maar gun jezelf ook de tijd om dingen op een rijtje te zetten. Ik hoop met je mee dat de kerstvakantie de rust biedt die je nodig hebt. @poezebeest
ach lieverd het is ook niet niets, die positieve test, het verdriet erna. En dat je twijfelt is niet raar en dat je bang bent ook niet. En dat je al een geweldig jongetje hebt, maakt die wens niet minder. @ophelia en @cathmar dankjewel voor jullie lieve woorden
@nikki ook voor jou een dikke knuffel
@kahlie beterschap voor je oog. Hoe gaat het met je zus en je nichtje??
Zo volgens mij heb ik nu iedereen gehad.
Ik ben sinds gisteren ongesteld, dus nu ook weer aan de pil. Best bizar ook. Ik heb gewoon een cyclus gehad zonder menstruatie er tussen. Ik heb nu toch het idee dat die bloeding in de week voor de testdag een menstruatie is geweest. Ti's zo dubbel ondanks dat ik 2x negatief testte had ik welke een beetje hoop zolang die menstruatie niet kwam. Nu alles echt afsluiten. Ik vind het wel moeilijk. Ergens wil ik graag verder en ergens zie ik het niet meer zitten, maar ik wil nog niet opgeven, niet zolang we nog pogingen over hebben. Ik wil me later niet afvragen: wat als?! Ik weet niet goed wat mijn man wilt. Wat bij hem niet helpt is de stress rondom het thuiszitten zonder inkomsten en de gevolgen daarvan op dit moment. Hij is nog lang niet bezig met het feit dat we eind februari gaan starten. Sowieso is mijn man niet van het vooruit kijken. Ik wou dat ik dat ook kon.
Ik moet wel zeggen ik ben blij als kerst al eens voorbij is. Ik heb eerst kerstdag vrij. Vandaag de 3e keer kerst zonder mijn schoonmoeder die op die dag jarig was, we hadden zo gehoopt de familie te kunnen vertellen dat we eindelijk een kindje verwachtte. Ook omdat op de 2e sterfdag van haar de punctie plaatsvond. Het was gewoon zo mooi, te mooi. Ik zie er echt als een berg tegen op nu. Maar ja, komt vast goed.
Be happy with the little things in life
Heeeel herkenbaar.quote:
Sowieso is mijn man niet van het vooruit kijken. Ik wou dat ik dat ook kon.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Te erg ook gewoon, manlief is aan het kijken voor een vakantie naar Cuba voor volgend jaar. Hij roept wat data en ik meteen ja maar als, dan.. Roept hij: kan ik nu niet rekening mee houden, dat zien we dan wel En hij heeft eigenlijk groot gelijk. Het leven staat al zo on hold
En hij heeft eigenlijk groot gelijk. Het leven staat al zo on hold
Be happy with the little things in life
DV, je man heeft nog gelijk ook. Het klinkt misschien heel hard, maar life goes on en anders kun je nooit iets plannen. Zo'n vakantie is ook wel weer een leuk vooruitzicht.
Hier is overigens de miskraam nog niet helemaal opgelost en dat is ook onderdeel van het niet meer willen misschien. Het gaat er bij ons denk ik toch op neerkomen dat we toch voor een derde poging gaan. Voor hetzelfde geld was is nu zwanger geweest, dus ik moet eigenlijk niet miepen. Ik ben vooral klaar met het feit dat dít elke dag, week, minuut en elk uur beheerst.
Hier is overigens de miskraam nog niet helemaal opgelost en dat is ook onderdeel van het niet meer willen misschien. Het gaat er bij ons denk ik toch op neerkomen dat we toch voor een derde poging gaan. Voor hetzelfde geld was is nu zwanger geweest, dus ik moet eigenlijk niet miepen. Ik ben vooral klaar met het feit dat dít elke dag, week, minuut en elk uur beheerst.
Poezebeest, wat een moeilijke situatie. Ik kan het me helemaal voorstellen.. Sterkte met het nemen van beslissingen... Ook voor jou, Nikki!
DV; vakantie volgend jaar; kan al over twee weken, he? 
Serieus; ik snap dat je constant in je achterhoofd denkt van 'maar wat als'... maar idd; het is wel een heel leuk vooruitzicht!
DV; vakantie volgend jaar; kan al over twee weken, he?
Serieus; ik snap dat je constant in je achterhoofd denkt van 'maar wat als'... maar idd; het is wel een heel leuk vooruitzicht!
**Life is e@sier with your eyes closed**
Even gauw tussendoor...
Ik heb er net 5 weken pil op zitten en ben sinds vorige week maandag aan de decapeptyl.
Sinds vanavond heb ik een bloeding. Op internet kan ik zogauw alleen vinden dat het normaal is bij pil vorm maar over spuiten kan ik niets vinden.
Weet iemand hier of ik actie moet ondernemen of gelden de symptomen van de decapeptyl pil ook voor de spuit?
Ik heb er net 5 weken pil op zitten en ben sinds vorige week maandag aan de decapeptyl.
Sinds vanavond heb ik een bloeding. Op internet kan ik zogauw alleen vinden dat het normaal is bij pil vorm maar over spuiten kan ik niets vinden.
Weet iemand hier of ik actie moet ondernemen of gelden de symptomen van de decapeptyl pil ook voor de spuit?
Met decapeptyl wordt je wel ongesteld. En je zit nu als het ware in je stopweek. Lijkt me niet vreemd. Wanneer mag/moet je gaan stimuleren?
Vanaf donderdag.... Best vaag dit heeft de kliniek me niet verteld dus schoot al in de stressquote:
Met decapeptyl wordt je wel ongesteld. En je zit nu als het ware in je stopweek. Lijkt me niet vreemd. Wanneer mag/moet je gaan stimuleren?
Hallo allemaal,
Ik ben sinds vandaag hier lid. Vriendin van mij wees mij erop dat hier op fok mensen kan vinden die in hetzelfde schuitje zitten als wij.
Ik ben zelf 28 jaar. Mijn man is 36 jaar. We willen heel graag kinderen, maar na het 4 jaar 'proberen' en het maar niet zwanger worden zijn we naar de huisarts gegaan voor een verwijzing naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis is er onderzoek gedaan. Het ligt aan de zaadcellen van mijn man. Ze leven wel, maar bewegen niet. Daarom zijn we doorverwezen naar het ziekenhuis is Utrecht. Wij kunnen alleen zwanger worden door middel van het IVF-traject.
In Utrecht hebben we 2 gesprekken gehad. De arts wilt het liefst dat mijn gewicht naar 95 kg. gaat en dat ik stop met mijn medicatie. De afgelopen 2 jaar ben ik druk bezig geweest met het afvallen, maar dit lukt niet zoals ik graag zou willen.
Ook het afbouwen van mijn medicatie gaat gewoonweg niet. Ik slik Efexor. Ik heb een heleboel meegemaakt en heel hard aan mezelf gewerkt. Het gaat nu goed met mij en wij willen graag met het traject starten. Maar helaas hebben wij ook veel twijfels. Zou het wel goed gaan met de hormonen? Doen de puncties pijn? Wat houdt het traject nou precies in?
En daarom zou ik graag willen vragen wat ik kan verwachten van dit traject?
Qua hormonen, puncties en dat soort dingen...
Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen hiermee.
Natuurlijk kan ik op internet heel veel informatie vinden, maar ik vind ervaringen van anderen ook fijn om te horen.
Alvast bedankt!
Liefs,
Krista
Ik ben sinds vandaag hier lid. Vriendin van mij wees mij erop dat hier op fok mensen kan vinden die in hetzelfde schuitje zitten als wij.
Ik ben zelf 28 jaar. Mijn man is 36 jaar. We willen heel graag kinderen, maar na het 4 jaar 'proberen' en het maar niet zwanger worden zijn we naar de huisarts gegaan voor een verwijzing naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis is er onderzoek gedaan. Het ligt aan de zaadcellen van mijn man. Ze leven wel, maar bewegen niet. Daarom zijn we doorverwezen naar het ziekenhuis is Utrecht. Wij kunnen alleen zwanger worden door middel van het IVF-traject.
In Utrecht hebben we 2 gesprekken gehad. De arts wilt het liefst dat mijn gewicht naar 95 kg. gaat en dat ik stop met mijn medicatie. De afgelopen 2 jaar ben ik druk bezig geweest met het afvallen, maar dit lukt niet zoals ik graag zou willen.
Ook het afbouwen van mijn medicatie gaat gewoonweg niet. Ik slik Efexor. Ik heb een heleboel meegemaakt en heel hard aan mezelf gewerkt. Het gaat nu goed met mij en wij willen graag met het traject starten. Maar helaas hebben wij ook veel twijfels. Zou het wel goed gaan met de hormonen? Doen de puncties pijn? Wat houdt het traject nou precies in?
En daarom zou ik graag willen vragen wat ik kan verwachten van dit traject?
Qua hormonen, puncties en dat soort dingen...
Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen hiermee.
Natuurlijk kan ik op internet heel veel informatie vinden, maar ik vind ervaringen van anderen ook fijn om te horen.
Alvast bedankt!
Liefs,
Krista
Dobbey; die menstruatie is helemaal normaal hoor, dus niet stressen
Ratzdream; welkom hier, helaas. Hopelijk kunnen we je hier een beetje ondersteunen. Ik zit nu op mijn gsm, maar zal binnenkort even uitgebreider reageren.
Ratzdream; welkom hier, helaas. Hopelijk kunnen we je hier een beetje ondersteunen. Ik zit nu op mijn gsm, maar zal binnenkort even uitgebreider reageren.
Oef dank je...... Ga ik nu weer verder met het kerstdiner.quote:
Dobbey; die menstruatie is helemaal normaal hoor, dus niet stressen
Welkom ratzdream, helaas kan ik je niet overal antwoord op geven omdat ik nog geen volledige IVF poging heb gehad... 1e keer moeten afbreken en ik zit nu vol in de 2e poging. Helaas zit ik in een kerstdiner dus kan ik je op dit moment ook nog niet uitgebreid antwoorden.
Dobbey wat de andere meiden al zeggen. Dat is heel normaal niet stressen dus
Ratzdream welkom hier. Ik reageer van de week even uitgebreid op je. Ik zit nu mobiel.
Lieve meiden. Ik wens jullie een hele fijne kerstdagen
wat de andere meiden al zeggen. Dat is heel normaal niet stressen dusRatzdream welkom hier. Ik reageer van de week even uitgebreid op je. Ik zit nu mobiel.
Lieve meiden. Ik wens jullie een hele fijne kerstdagen
Be happy with the little things in life
Fijne Kerst alvast gewenst Krista. Ik ben als buitenstaander bij verschillende IVF-trajecten betrokken geweest. Zowel van dichtbij (zus) als verder weg (coaching).
Wat kan je ongeveer verwachten:
Een IVF-traject is zwaar, met veel emoties, spanning, hoop, verdriet en stress. Er is veel onzekerheid, de ene vrouw heeft nauwelijks last van de hormonen, de ander is een hormonster. Ook qua punctie is er niet veel van te zeggen. Ik heb zowel vrouwen gehad die zonder zelfs een paracetamolletje hier heel relaxed ingingen en ook een vrouw die onder volledige narcose twee puncties heeft gehad (doen ze niet in NL, in BE wel, vaak afhankelijk van andere klachten).
Reken er op dat je veel veel veel moet wachten. Een IVF-poging kan 2 maanden duren, maar ook 4-5 maanden. Het hangt van heel veel factoren af en ook van het protocol dat je artsen aanhouden. Je weet dus vaak pas heel laat of niet waar je aan toe bent. Telkens zijn er ook weer stress momenten: hoeveel eiblaasjes zie je op de echo 1, op echo 2 en afhankelijk van hoe het loopt soms wel echo 3 t/m 8!, na de punctie: hoeveel eicellen zitten daar in, bij de bevruchting, hoeveel embryo's, voor de terugplaatsing: hoeveel zijn er gedeeld, hoeveel kunnen de vriezer in... etc. etc.
Wat zou ik je aanraden om over te denken:
Bedenk van te voren hoeveel je met je omgeving wil delen. Als je veel deelt, betekend het ook dat je bij elke tussenstap gebeld kan worden en gevraagd kan worden 'en, hoeveel zijn er' etc. etc. Soms is dit fijn, om te bespreken hoe je je voelt, maar het kan ook druk leggen. Misschien duik je liever onder de dekens ipv je halve familie en vriendenkring in te lichten.
Zorg er voor dat er voor beide partners emotionele ondersteuning is. Natuurlijk heb je veel aan elkaar, maar het is fijn dat je ook alletwee ergens kan uitrazen, iemand hebt om tot rust bij te komen zonder dat je je af moet vragen of je je partner kwetst op dit heftige traject.
Je kunt en mag op elk moment een pauze inlassen. Veel stellen vinden dit lastig (leeftijd, het al lange wachten e.d.). Toch kan het fijn zijn om bijv. zeker te weten dat je met Feestdagen niet bezig bent, zodat je rust hebt of dat je de tijd hebt om ff uit te puffen, elkaar weer te vinden en je weer lekker te voelen.
Als je nog vragen hebt, mag je gerust een PM sturen. Veel succes!
Wat kan je ongeveer verwachten:
Een IVF-traject is zwaar, met veel emoties, spanning, hoop, verdriet en stress. Er is veel onzekerheid, de ene vrouw heeft nauwelijks last van de hormonen, de ander is een hormonster. Ook qua punctie is er niet veel van te zeggen. Ik heb zowel vrouwen gehad die zonder zelfs een paracetamolletje hier heel relaxed ingingen en ook een vrouw die onder volledige narcose twee puncties heeft gehad (doen ze niet in NL, in BE wel, vaak afhankelijk van andere klachten).
Reken er op dat je veel veel veel moet wachten. Een IVF-poging kan 2 maanden duren, maar ook 4-5 maanden. Het hangt van heel veel factoren af en ook van het protocol dat je artsen aanhouden. Je weet dus vaak pas heel laat of niet waar je aan toe bent. Telkens zijn er ook weer stress momenten: hoeveel eiblaasjes zie je op de echo 1, op echo 2 en afhankelijk van hoe het loopt soms wel echo 3 t/m 8!, na de punctie: hoeveel eicellen zitten daar in, bij de bevruchting, hoeveel embryo's, voor de terugplaatsing: hoeveel zijn er gedeeld, hoeveel kunnen de vriezer in... etc. etc.
Wat zou ik je aanraden om over te denken:
Bedenk van te voren hoeveel je met je omgeving wil delen. Als je veel deelt, betekend het ook dat je bij elke tussenstap gebeld kan worden en gevraagd kan worden 'en, hoeveel zijn er' etc. etc. Soms is dit fijn, om te bespreken hoe je je voelt, maar het kan ook druk leggen. Misschien duik je liever onder de dekens ipv je halve familie en vriendenkring in te lichten.
Zorg er voor dat er voor beide partners emotionele ondersteuning is. Natuurlijk heb je veel aan elkaar, maar het is fijn dat je ook alletwee ergens kan uitrazen, iemand hebt om tot rust bij te komen zonder dat je je af moet vragen of je je partner kwetst op dit heftige traject.
Je kunt en mag op elk moment een pauze inlassen. Veel stellen vinden dit lastig (leeftijd, het al lange wachten e.d.). Toch kan het fijn zijn om bijv. zeker te weten dat je met Feestdagen niet bezig bent, zodat je rust hebt of dat je de tijd hebt om ff uit te puffen, elkaar weer te vinden en je weer lekker te voelen.
Als je nog vragen hebt, mag je gerust een PM sturen. Veel succes!
Ratzdream welkom hier. Verwacht een intensief en emotioneel toch wel beladen traject. Zorg dat je samen op een lijn zit als je erin stapt, dat scheelt al een heleboel. Succes!
Ik heb hier een voor mij toch wel wat mindere kerst. Mijn schoonzusje vertelde gisteren dat ze daar de derde krijgen... En ze is nog maar net 9 weken zwanger, 1 echo met ruim 7 weken gehad.
Vond de timing niet echt leuk - ze had best wel kunnen wachten tot na de kerst (of denk ik dan teveel aan mijn eigen verdriet - ik had daar moeten zitten met een buikje met baby....).
(moet erbij zeggen dat ze me in het verleden al vaker pijn heeft gedaan met wat opmerkingen - ik kan van haar niet zoveel meer hebben - en daarbij: ze heeft na mijn miskraam eigenlijk maar 1 keer zijdelings geinformeerd hoe het ging....)
*einde egopost, moest het even kwijt ergens*
Ik heb hier een voor mij toch wel wat mindere kerst. Mijn schoonzusje vertelde gisteren dat ze daar de derde krijgen... En ze is nog maar net 9 weken zwanger, 1 echo met ruim 7 weken gehad.
Vond de timing niet echt leuk - ze had best wel kunnen wachten tot na de kerst (of denk ik dan teveel aan mijn eigen verdriet - ik had daar moeten zitten met een buikje met baby....).
(moet erbij zeggen dat ze me in het verleden al vaker pijn heeft gedaan met wat opmerkingen - ik kan van haar niet zoveel meer hebben - en daarbij: ze heeft na mijn miskraam eigenlijk maar 1 keer zijdelings geinformeerd hoe het ging....)
*einde egopost, moest het even kwijt ergens*
Hey Hobbesje, wat naar. Het klinkt alsof je schoonzus gewoon een beetje een flapuit is, die kunnen het e.e.a. vaak niet voor zich houden en denken niet zo snel aan een ander. Ze is waarschijnlijk gewoon wild enthouisiast en hoewel dat fijn is, is het jammer dat het dan zo over jouw verdriet heenwalst.quote:
Ratzdream welkom hier. Verwacht een intensief en emotioneel toch wel beladen traject. Zorg dat je samen op een lijn zit als je erin stapt, dat scheelt al een heleboel. Succes!
Ik heb hier een voor mij toch wel wat mindere kerst. Mijn schoonzusje vertelde gisteren dat ze daar de derde krijgen... En ze is nog maar net 9 weken zwanger, 1 echo met ruim 7 weken gehad.
Vond de timing niet echt leuk - ze had best wel kunnen wachten tot na de kerst (of denk ik dan teveel aan mijn eigen verdriet - ik had daar moeten zitten met een buikje met baby....).
(moet erbij zeggen dat ze me in het verleden al vaker pijn heeft gedaan met wat opmerkingen - ik kan van haar niet zoveel meer hebben - en daarbij: ze heeft na mijn miskraam eigenlijk maar 1 keer zijdelings geinformeerd hoe het ging....)
*einde egopost, moest het even kwijt ergens*
Dikke knuffel vanaf hier. Ik hoop dat je van andere mensen uit je omgeving wel het begrip en de steun krijgt die je nodig hebt.
hobbesje logisch dat je dit pijnlijk vind, wat kahlie zegt, ik denk dat ze gewoon heel enthousiast was en daarbij jou verdriet vergat. Hier de kerstdagen overleefd, maar ik merk nu pas dat het me echt zwaar viel, ik baal ook heel erg, we hadden met kerst willen vertellen dat we een kindje verwachtte, leek ons wel mooi. Vooral op eerste kerstdag de verjaardag van schoonmama, die er helaas niet meer bij is. We dachten een lichtpuntje in de duisternis voor de familie. Maar helaas
ipv daarvan had ik buikpijn en was ik ongesteld. Hopelijk word 2013 voor ons allemaal een beter jaar
Be happy with the little things in life
Hobbesje, ik weet hoe moeilijk dat soort momenten zijn. Zo maakte mijn schoonzusje de opmerking toen ze zwanger was "ja, ik ben zó blij dat het bij ons wel op de gewone manier lukte, ook al duurde het wel 9 maanden!11!" nadat wij verteld hadden over het traject wat ons te wachten staat. Ik kon haar wel slaan op dat moment, maar heb het altijd maar op de hormonen en haar eigen blijdschap en onwetendheid gegooid. Maar toch doet zoiets zeer. voor jou.
Droomvrouwtje; wat moeten het een paar moeilijke dagen voor jullie zijn geweest. Ik duim voor ons allemaal dat 2013 echt een mooi jaar wordt.
Lief en ik hebben elkaar met de kerstdagen weer echt gevonden. Het liep niet allemaal van een leien dakje, en ondanks dat we onwijs verschillend zijn vullen we elkaar heel fijn aan. En ooh, wat is het toch ontzettend leuk om hem met ons neefje te zien.
voor jou.Droomvrouwtje; wat moeten het een paar moeilijke dagen voor jullie zijn geweest. Ik duim voor ons allemaal dat 2013 echt een mooi jaar wordt.
Lief en ik hebben elkaar met de kerstdagen weer echt gevonden. Het liep niet allemaal van een leien dakje, en ondanks dat we onwijs verschillend zijn vullen we elkaar heel fijn aan. En ooh, wat is het toch ontzettend leuk om hem met ons neefje te zien.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Fijn dat jullie het wel herkennen!
DV: niet fijn dat je uitgerekend met de kerst dan ook nog ongesteld bent!
En over mijn schoonzusje: ze is mijn verdriet niet vergeten, ze maakte het voor mij nog erger door te zeggen dat het voor ons wel erg vervelend is (ja d**s, vertel het dan niet om half 11 's morgens, maar even een uurtje later ofzo, nadat we al wat gezellig gekletst hadden). Maar er is in het weekend ervoor meer gebeurd waardoor ik (en mijn man ook hoor!) aan mijn irritatietax zat.
Nanuke: die opmerking heeft deze schoonzus ook gemaakt. Zo pijnlijk. Bij de eerste al huilen toen ze 4 weken na het stoppen met de pil een negatieve test had (en met 6 weken positief), bij de tweede klagen dat het wel maarliefst 9 maanden had geduurt (en daarna continue klagen over hoe zwaar ze het wel niet had in de zwangerschap - en ondertussen wel overal heengaan en niets mislopen - terwijl ze wist dat het bij ons niet lukte). Over in je eigen wereldje leven en je niet in anderen kunnen inleven gesproken... zij kan er wat van hoor!
*genoeg geklaagd door mij nu - tijd om me weer druk te gaan maken over andere, wel belangrijke zaken*
DV: niet fijn dat je uitgerekend met de kerst dan ook nog ongesteld bent!
En over mijn schoonzusje: ze is mijn verdriet niet vergeten, ze maakte het voor mij nog erger door te zeggen dat het voor ons wel erg vervelend is (ja d**s, vertel het dan niet om half 11 's morgens, maar even een uurtje later ofzo, nadat we al wat gezellig gekletst hadden). Maar er is in het weekend ervoor meer gebeurd waardoor ik (en mijn man ook hoor!) aan mijn irritatietax zat.
Nanuke: die opmerking heeft deze schoonzus ook gemaakt. Zo pijnlijk. Bij de eerste al huilen toen ze 4 weken na het stoppen met de pil een negatieve test had (en met 6 weken positief), bij de tweede klagen dat het wel maarliefst 9 maanden had geduurt (en daarna continue klagen over hoe zwaar ze het wel niet had in de zwangerschap - en ondertussen wel overal heengaan en niets mislopen - terwijl ze wist dat het bij ons niet lukte). Over in je eigen wereldje leven en je niet in anderen kunnen inleven gesproken... zij kan er wat van hoor!
*genoeg geklaagd door mij nu - tijd om me weer druk te gaan maken over andere, wel belangrijke zaken*
leuk he, die opmerkingen. Ik kan me nog goed herinneren, dat wij twee jaar bezig waren en dat er iemand al onwijs zat te balen en zal te panieken dat het na 3 maanden (!!!) nòg niet gelukt was en of er misschien niet iets mis was bij ze... echt... kansloos...
**Life is e@sier with your eyes closed**
Voor iedereen die het kan gebruiken
Vandaag een echo gehad. De gynaecoloog sloot niet uit dat er twee follikels waren gesprongen en aangezien het HCG erg hoog was 1 dag voor NOD, was er vandaag een vroege echo om ons niet langer in spanning te laten. Maar... het was er gelukkig gewoon eentje en we hebben zelfs het hartje horen en zien kloppen. En dat al met 6 weken en 1 dag. Wat bijzonder dat dat zo vroeg al mogelijk is hé?!
Vandaag een echo gehad. De gynaecoloog sloot niet uit dat er twee follikels waren gesprongen en aangezien het HCG erg hoog was 1 dag voor NOD, was er vandaag een vroege echo om ons niet langer in spanning te laten. Maar... het was er gelukkig gewoon eentje en we hebben zelfs het hartje horen en zien kloppen.
En dat al met 6 weken en 1 dag. Wat bijzonder dat dat zo vroeg al mogelijk is hé?!
Gefeliciteerd sull, wat goed!
Ja, hobbesje, veel herkenning wat dat betreft. Schoonzusje is gewoon een beetje een doos en ze leeft nogal in haar eigen wereld. Niets mis mee, want ik weet heus wel dat ze het vast niet zo bedoelt als dat het overkomt, maar ze maakt net iets te vaak opmerkingen die niet echt handig zijn. Helaas heeft ze dat zelf niet door, en kan je haar er ook niet echt op aanspreken. Het komt namelijk toch niet over.
Ja, hobbesje, veel herkenning wat dat betreft. Schoonzusje is gewoon een beetje een doos en ze leeft nogal in haar eigen wereld. Niets mis mee, want ik weet heus wel dat ze het vast niet zo bedoelt als dat het overkomt, maar ze maakt net iets te vaak opmerkingen die niet echt handig zijn. Helaas heeft ze dat zelf niet door, en kan je haar er ook niet echt op aanspreken. Het komt namelijk toch niet over.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Sull gefeliciteerd! En super - nu al een kloppend hartje.
Nanuke: schoonzus krijgt het nog wel een keer te horen.
Nanuke: schoonzus krijgt het nog wel een keer te horen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Sull; wat fijn dat de echo goed was!
Hobbesje; altijd fijn van die schoonzusjes *not. Snap helemaal dat het heel vervelend is.
Dv; dikke knuffel voor jou
Hier de knoop doorgehakt en me vandaag aangemeld. Kreeg wel meteen te horen dat het druk is, met als resultaat dat ik pas eind februari begin met spuiten. Ben wel een beetje teleurgesteld dat ik zo lang moet wachten, had gehoopt gelijk door te mogen en dan eind januari aan de gang te kunnen, niet dus.
Als we op dit tempo doorgaan en ik 3 pogingen nodig heb ben ik er in 2014 nog mee bezig en daar had ik eigenlijk niet zo'n zin in, ik wil er gewoon klaar mee zijn en weten of er wel of geen brusje komt. En ook wordt het leeftijdsverschil veel groter dan ik eigenlijk zou willen, maar ja. Ik heb er zelf helemaal geen invloed op of controle over en zal me er dus bij neer moeten leggen. De komende periode maar met andere dingen bezig gaan zijn en proberen de nodige kilootjes kwijt te raken, heb ik daar ook iets meer tijd voor.
Hobbesje; altijd fijn van die schoonzusjes *not. Snap helemaal dat het heel vervelend is.
Dv; dikke knuffel voor jou
Hier de knoop doorgehakt en me vandaag aangemeld. Kreeg wel meteen te horen dat het druk is, met als resultaat dat ik pas eind februari begin met spuiten. Ben wel een beetje teleurgesteld dat ik zo lang moet wachten, had gehoopt gelijk door te mogen en dan eind januari aan de gang te kunnen, niet dus.
Als we op dit tempo doorgaan en ik 3 pogingen nodig heb ben ik er in 2014 nog mee bezig en daar had ik eigenlijk niet zo'n zin in, ik wil er gewoon klaar mee zijn en weten of er wel of geen brusje komt. En ook wordt het leeftijdsverschil veel groter dan ik eigenlijk zou willen, maar ja. Ik heb er zelf helemaal geen invloed op of controle over en zal me er dus bij neer moeten leggen. De komende periode maar met andere dingen bezig gaan zijn en proberen de nodige kilootjes kwijt te raken, heb ik daar ook iets meer tijd voor.
Sull wat een geweldig nieuws En nu lekker genieten van je zwangerschap
Poezebeest fijn dat je iig een beslissing hebt genomen, maar van al dat wachten word je soms wel gek ja. Hopelijk is het gewoon snel raak.
Voor alle anderen een dikke Heb alles bijgehouden maar het was nogal druk de laatste maand dus heb het niet gered om echt te reageren sorry.
En nu lekker genieten van je zwangerschap Poezebeest fijn dat je iig een beslissing hebt genomen, maar van al dat wachten word je soms wel gek ja. Hopelijk is het gewoon snel raak.
Voor alle anderen een dikke
Heb alles bijgehouden maar het was nogal druk de laatste maand dus heb het niet gered om echt te reageren sorry.
Chanty's wegen zijn ondoorgrondelijk :p
Sull dat is super nieuws!
Poezebeest fijn dat jullie/jij een beslissing hebben kunnen maken. Ik hoop dat het snel februari word
Nanuke en hobbesje wat een Euhhh mutsen.... Ik kan dat echt niet begrijpen....
Hier hebben we de kerstdagen weer overleefd en sinds donderdag zit ik aan de fostimon. Ik merk dat het spuiten me nu zwaarder valt dan de vorige keer. Mijn buik is hard en iedere spuit die ik zet doet pijn. Ik heb uitgerekend, want wat moet je anders de donkere agen na kerst, uitgaande van 3 weken fostimon, 10 dagen deca ik uit kom op 73 spuiten in 31 dagen... Das best veel zeg maar..... *slik* Maar goed, niet teveel bij nadenken en gewoon doen...
Oh wat trouwens wel scheelt is dat ik sinds de start van de fostimon ik niet meer van die mega stemmingswisselingen heb, mijn man is blij hahaha.
Poezebeest fijn dat jullie/jij een beslissing hebben kunnen maken. Ik hoop dat het snel februari word
Nanuke en hobbesje wat een Euhhh mutsen.... Ik kan dat echt niet begrijpen....
Hier hebben we de kerstdagen weer overleefd en sinds donderdag zit ik aan de fostimon. Ik merk dat het spuiten me nu zwaarder valt dan de vorige keer. Mijn buik is hard en iedere spuit die ik zet doet pijn. Ik heb uitgerekend, want wat moet je anders de donkere agen na kerst
, uitgaande van 3 weken fostimon, 10 dagen deca ik uit kom op 73 spuiten in 31 dagen... Das best veel zeg maar..... *slik* Maar goed, niet teveel bij nadenken en gewoon doen...Oh wat trouwens wel scheelt is dat ik sinds de start van de fostimon ik niet meer van die mega stemmingswisselingen heb, mijn man is blij hahaha.
Dobbey; dat is een goede hoeveelheid spuiten, inderdaad niet teveel bij nadenken! Verstand op 0 en gaan met die banaan.
Fijn voor je man dat de stemmingswisselingen minder zijn, ook voor onze mannen is het zwaar. Wanneer heb jij de eerste echo?
Fijn voor je man dat de stemmingswisselingen minder zijn, ook voor onze mannen is het zwaar. Wanneer heb jij de eerste echo?
3 januari om 9 uur volgens mij... Ben het vergeten op te schrijven dus moet de 2e even bellen.quote:
Dobbey; dat is een goede hoeveelheid spuiten, inderdaad niet teveel bij nadenken! Verstand op 0 en gaan met die banaan.
Fijn voor je man dat de stemmingswisselingen minder zijn, ook voor onze mannen is het zwaar. Wanneer heb jij de eerste echo?
Ladies, ik wil jullie alvast een heel goed 2013 toewensen. Dat het ongeluksgetal '13 maar een heel positieve lading mag krijgen voor iedereen!
Meiden wat kan een jaar lang duren en ook weer snel voorbij gaan. Iedereen een ontzettend goed 2013 gewenst! Dat alle dromen mogen uitkomen!
Voor alle meiden hier een heel gelukkig nieuwjaar gewenst. Dat 2013 maar een topjaar mag worden waarin jullie grootste wens uitkomt
Dames: een gezond en goed 2013 gewenst! Ik hoop dat dit het jaar wordt waarin wensen en dromen vervuld mogen gaan worden voor velen van hier.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |