W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
10-05-2013
Curiosity gaat opnieuw een steen boren op Mars
De komende dagen gaat Marsrover Curiosity opnieuw een steen boren op de rode planeet. Dit maakte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA vannacht bekend. De steen heet Cumberland en ligt bijna drie meter ten westen van John Klein, de eerste steen die Curiosity in februari grondig onderzocht.
Curiosity heeft een roterende en een hamerfunctie, waarmee een gaatje in een steen geboord kan worden. Vervolgens kan de rover materiaal uit het binnenste van een steen halen om te onderzoeken. Toen Curiosity in februari materiaal uit de steen John Klein analyseerde, trof de rover belangrijke chemische elementen aan, die nodig zijn voor leven. Uit de analyse bleek dat zich in het poeder dat Curiosity uit de steen haalde zwavel, waterstof, zuurstof, fosfor, koolstof en stikstof aanwezig was.
“Het verzamelde monster bestaat voor zeker 20 procent uit kleimineralen,” vertelt onderzoeker David Blake. Het wijst erop dat het gebied meerdere malen in de geschiedenis vochtig was en in tegenstelling tot andere gebieden op Mars niet extreem zout, niet zuur en niet oxiderend.
Kruisbesmetting
Wetenschappers hopen dat de steen Cumberland hetzelfde verhaal vertelt als John Klein. Zij zijn namelijk bang dat er sprake is van kruisbesmetting. Voordat materiaal van John Klein werd geanalyseerd, scande Curiosity een bodemmonster in hetzelfde bakje. De kans is nu kleiner dat het materiaal van Cumberland door hetzelfde bodemmonster besmet wordt. Natuurlijk is er wel sprake van kruisbesmetting met het John Klein-materiaal, maar omdat dit ook een steen is, vinden wetenschappers dit minder erg.
Minder glad
Cumberland en John Klein lijken erg op elkaar, alhoewel Cumberland minder glad is aan de buitenkant. Dit is goed te zien op de foto bovenaan dit artikel. De onregelmatigheden aan de buitenkant van Cumberland zijn afzettingen van mineralen, die zijn ontstaan toen er nog water op Mars stroomde.
Problemen
Curiosity rijdt ondertussen al ruim een half jaar op Mars. De laatste maand kreeg het team van Curiosity met diverse ‘uitdagingen’ te maken. Curiosity ondervond computerproblemen, waardoor de rover een paar dagen niet gebruikt kon worden. Ook moest de communicatie in april noodgedwongen stil worden gelegd in verband met de stand van de zon. Gelukkig zijn de computerproblemen niet teruggekeerd en hebben wetenschappers nu weer contact met de rover
(scientias.nl)
Curiosity gaat opnieuw een steen boren op Mars
De komende dagen gaat Marsrover Curiosity opnieuw een steen boren op de rode planeet. Dit maakte de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA vannacht bekend. De steen heet Cumberland en ligt bijna drie meter ten westen van John Klein, de eerste steen die Curiosity in februari grondig onderzocht.
Curiosity heeft een roterende en een hamerfunctie, waarmee een gaatje in een steen geboord kan worden. Vervolgens kan de rover materiaal uit het binnenste van een steen halen om te onderzoeken. Toen Curiosity in februari materiaal uit de steen John Klein analyseerde, trof de rover belangrijke chemische elementen aan, die nodig zijn voor leven. Uit de analyse bleek dat zich in het poeder dat Curiosity uit de steen haalde zwavel, waterstof, zuurstof, fosfor, koolstof en stikstof aanwezig was.
“Het verzamelde monster bestaat voor zeker 20 procent uit kleimineralen,” vertelt onderzoeker David Blake. Het wijst erop dat het gebied meerdere malen in de geschiedenis vochtig was en in tegenstelling tot andere gebieden op Mars niet extreem zout, niet zuur en niet oxiderend.
Kruisbesmetting
Wetenschappers hopen dat de steen Cumberland hetzelfde verhaal vertelt als John Klein. Zij zijn namelijk bang dat er sprake is van kruisbesmetting. Voordat materiaal van John Klein werd geanalyseerd, scande Curiosity een bodemmonster in hetzelfde bakje. De kans is nu kleiner dat het materiaal van Cumberland door hetzelfde bodemmonster besmet wordt. Natuurlijk is er wel sprake van kruisbesmetting met het John Klein-materiaal, maar omdat dit ook een steen is, vinden wetenschappers dit minder erg.
Minder glad
Cumberland en John Klein lijken erg op elkaar, alhoewel Cumberland minder glad is aan de buitenkant. Dit is goed te zien op de foto bovenaan dit artikel. De onregelmatigheden aan de buitenkant van Cumberland zijn afzettingen van mineralen, die zijn ontstaan toen er nog water op Mars stroomde.
Problemen
Curiosity rijdt ondertussen al ruim een half jaar op Mars. De laatste maand kreeg het team van Curiosity met diverse ‘uitdagingen’ te maken. Curiosity ondervond computerproblemen, waardoor de rover een paar dagen niet gebruikt kon worden. Ook moest de communicatie in april noodgedwongen stil worden gelegd in verband met de stand van de zon. Gelukkig zijn de computerproblemen niet teruggekeerd en hebben wetenschappers nu weer contact met de rover
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Rock Target 'Esperance' Altered by Wet History (False Color)
The pale rock in the upper center of this image, about the size of a human forearm, includes a target called "Esperance," which was inspected by NASA's Mars Exploration Rover Opportunity. Data from the rover's alpha particle X-ray spectrometer (APXS) indicate that Esperance's composition is higher in aluminum and silica, and lower in calcium and iron, than other rocks Opportunity has examined in more than nine years on Mars. Preliminary interpretation points to clay mineral content due to intensive alteration by water.
This image is a composite of three exposures taken by Opportunity's panoramic camera (Pancam) during the 3,262nd Martian day, or sol, of the rover's work on Mars (March 28, 2013). The component images were taken through three different Pancam filters -- centered on wavelengths of 753 nanometers (near-infrared), 535 nanometers (green) and 432 nanometers (violet). The view is presented in false color to make some differences between materials easier to see.
The pale rock in the upper center of this image, about the size of a human forearm, includes a target called "Esperance," which was inspected by NASA's Mars Exploration Rover Opportunity. Data from the rover's alpha particle X-ray spectrometer (APXS) indicate that Esperance's composition is higher in aluminum and silica, and lower in calcium and iron, than other rocks Opportunity has examined in more than nine years on Mars. Preliminary interpretation points to clay mineral content due to intensive alteration by water.
This image is a composite of three exposures taken by Opportunity's panoramic camera (Pancam) during the 3,262nd Martian day, or sol, of the rover's work on Mars (March 28, 2013). The component images were taken through three different Pancam filters -- centered on wavelengths of 753 nanometers (near-infrared), 535 nanometers (green) and 432 nanometers (violet). The view is presented in false color to make some differences between materials easier to see.
Alpha kenny one
16-05-2013
Marswagentje breekt Amerikaans 'afstandsrecord'
Op 15 mei 2013 legde het Marswagentje Opportunity een afstand van tachtig meter af. Daarmee komt zijn totaal op 35,76 kilometer. (NASA/JPL-Caltech)
Het Marswagentje Opportunity heeft een veertig jaar oud NASA-record gebroken. Sinds zijn landing op Mars, in januari 2004, heeft het een afstand van 35,76 kilometer afgelegd. Dat is iets meer dan de rit van 35,744 kilometer die de Apollo 17-astronauten Eugene Cernan en Harrison Schmitt in december 1972 met hun 'maanauto' hebben gemaakt. Cernan en Schmitt haalden wel een veel beter gemiddelde: zij deden er maar drie dagen over, Opportunity meer dan negen jaar.
Het internationale record 'rondrijden op een andere wereld dan de aarde' is trouwens nog steeds in Russische handen: de onbemande maanwagen Loenochod 2 wist in 1973 een afstand van 37 kilometer te overbruggen. Of Opportunity ook dat record zal weten te breken, is een kwestie van afwachten. Nog ruim een kilometer... (EE)
(allsoversterrenkunde)
Marswagentje breekt Amerikaans 'afstandsrecord'
Op 15 mei 2013 legde het Marswagentje Opportunity een afstand van tachtig meter af. Daarmee komt zijn totaal op 35,76 kilometer. (NASA/JPL-Caltech)
Het Marswagentje Opportunity heeft een veertig jaar oud NASA-record gebroken. Sinds zijn landing op Mars, in januari 2004, heeft het een afstand van 35,76 kilometer afgelegd. Dat is iets meer dan de rit van 35,744 kilometer die de Apollo 17-astronauten Eugene Cernan en Harrison Schmitt in december 1972 met hun 'maanauto' hebben gemaakt. Cernan en Schmitt haalden wel een veel beter gemiddelde: zij deden er maar drie dagen over, Opportunity meer dan negen jaar.
Het internationale record 'rondrijden op een andere wereld dan de aarde' is trouwens nog steeds in Russische handen: de onbemande maanwagen Loenochod 2 wist in 1973 een afstand van 37 kilometer te overbruggen. Of Opportunity ook dat record zal weten te breken, is een kwestie van afwachten. Nog ruim een kilometer... (EE)
(allsoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-05-2013
Mars jaarlijks gebombardeerd door zeker 200 ruimtestenen
Mars wordt jaarlijks door zo’n 200 kleine asteroïden of stukjes van kometen gebombardeerd. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek. De bombardementen veroorzaken kraters die zeker 3,9 meter breed zijn.
NASA trekt die conclusie op basis van beelden van de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). De orbiter maakt al geruime tijd foto’s van Mars en op sommige foto’s zijn in eerste instantie geen, en later wel kraters te zien. En dat bewijst dat deze kraters dus heel recent tot stand zijn gekomen.
Klein stukje
De onderzoekers bestudeerden niet heel Mars, maar een klein stukje ervan. Vervolgens extrapoleerden ze die gegevens en zo komen ze uit op ongeveer 200 inslagen per jaar. “Het is opwindend om deze nieuwe kraters direct nadat ze gevormd zijn te ontdekken,” vertelt onderzoeker Ingrid Daubar. “Het herinnert je eraan dat Mars een actieve planeet is en dat we processen die hier vandaag de dag plaatsvinden, kunnen bestuderen.”
Jonge kraters op Mars. Afbeeldingen: C.J. Hansen, S. Byrne, G. Portyankina, M. Bourke, C. Dundas, A. McEwen, M. Mellon, A. Pommerol, N. Thomas.
Dunne atmosfeer
De asteroïden en stukjes kometen die Mars raken, zijn met een diameter van ongeveer 1 of 2 meter doorgaans vrij klein. Op aarde zouden dergelijke stenen niet eens voor kraters zorgen, omdat ze al in de atmosfeer verbranden. Op Mars werkt dat anders: de rode planeet beschikt over een te dunne atmosfeer om de stenen voor ze het oppervlak raken, te laten verdwijnen.
Voor onderzoekers is het heel belangrijk om te weten hoe vaak een hemellichaam gemiddeld door stenen uit de ruimte geraakt wordt. Het helpt ze om bepaalde kenmerken die recent op Mars zijn ontstaan op leeftijd te schatten.
(scientias.nl)
Mars jaarlijks gebombardeerd door zeker 200 ruimtestenen
Mars wordt jaarlijks door zo’n 200 kleine asteroïden of stukjes van kometen gebombardeerd. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek. De bombardementen veroorzaken kraters die zeker 3,9 meter breed zijn.
NASA trekt die conclusie op basis van beelden van de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). De orbiter maakt al geruime tijd foto’s van Mars en op sommige foto’s zijn in eerste instantie geen, en later wel kraters te zien. En dat bewijst dat deze kraters dus heel recent tot stand zijn gekomen.
Klein stukje
De onderzoekers bestudeerden niet heel Mars, maar een klein stukje ervan. Vervolgens extrapoleerden ze die gegevens en zo komen ze uit op ongeveer 200 inslagen per jaar. “Het is opwindend om deze nieuwe kraters direct nadat ze gevormd zijn te ontdekken,” vertelt onderzoeker Ingrid Daubar. “Het herinnert je eraan dat Mars een actieve planeet is en dat we processen die hier vandaag de dag plaatsvinden, kunnen bestuderen.”
Jonge kraters op Mars. Afbeeldingen: C.J. Hansen, S. Byrne, G. Portyankina, M. Bourke, C. Dundas, A. McEwen, M. Mellon, A. Pommerol, N. Thomas.
Dunne atmosfeer
De asteroïden en stukjes kometen die Mars raken, zijn met een diameter van ongeveer 1 of 2 meter doorgaans vrij klein. Op aarde zouden dergelijke stenen niet eens voor kraters zorgen, omdat ze al in de atmosfeer verbranden. Op Mars werkt dat anders: de rode planeet beschikt over een te dunne atmosfeer om de stenen voor ze het oppervlak raken, te laten verdwijnen.
Voor onderzoekers is het heel belangrijk om te weten hoe vaak een hemellichaam gemiddeld door stenen uit de ruimte geraakt wordt. Het helpt ze om bepaalde kenmerken die recent op Mars zijn ontstaan op leeftijd te schatten.
(scientias.nl)
Leuk vooruitzicht voor de MarsOne kandidaten.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Wedstrijdje koppen.quote:Op zondag 19 mei 2013 14:30 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Leuk vooruitzicht voor de MarsOne kandidaten.
Beneath the gold, the bitter steel
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:Op zondag 19 mei 2013 15:54 schreef -CRASH- het volgende:
[..]
2 dingen...
[ afbeelding ] [ afbeelding ]
17-05-2013
Opportunity vindt bijzondere kleimineralen
Esperance is het lichtgekleurde gesteente aan de bovenzijde van deze foto. (NASA/JPL-Caltech/Cornell/Arizona State University)
De Amerikaanse Marswagen Opportunity heeft aan de rand van de 14 kilometer grote krater Endeavour opnieuw aanwijzingen gevonden voor de langdurige inwerking van vloeibaar water op het oppervlaktegesteente, in een geologisch ver verleden.
Opportunity bestudeerde de samenstelling van kleimineralen in een gebarsten steen die Esperance is genoemd. Het bijzondere aan Esperance is dat er niet alleen ooit voldoende water aanwezig moet zijn geweest om de kleimineralen te produceren, maar ook om de resulterende ionen (elektrisch geladen atomen) weg te spoelen.
De samenstelling van Esperance, met relatief veel aluminium en silicium en weinig calcium en ijzer, wijkt af van alles wat er in de afgelopen negen jaar door Opportunity is onderzocht.
Opportunity is sinds 14 mei van Cape York op weg naar Solander Point, waar hij de komende Marswinter gaat doorbrengen. (GS)
(
Opportunity vindt bijzondere kleimineralen
Esperance is het lichtgekleurde gesteente aan de bovenzijde van deze foto. (NASA/JPL-Caltech/Cornell/Arizona State University)
De Amerikaanse Marswagen Opportunity heeft aan de rand van de 14 kilometer grote krater Endeavour opnieuw aanwijzingen gevonden voor de langdurige inwerking van vloeibaar water op het oppervlaktegesteente, in een geologisch ver verleden.
Opportunity bestudeerde de samenstelling van kleimineralen in een gebarsten steen die Esperance is genoemd. Het bijzondere aan Esperance is dat er niet alleen ooit voldoende water aanwezig moet zijn geweest om de kleimineralen te produceren, maar ook om de resulterende ionen (elektrisch geladen atomen) weg te spoelen.
De samenstelling van Esperance, met relatief veel aluminium en silicium en weinig calcium en ijzer, wijkt af van alles wat er in de afgelopen negen jaar door Opportunity is onderzocht.
Opportunity is sinds 14 mei van Cape York op weg naar Solander Point, waar hij de komende Marswinter gaat doorbrengen. (GS)
(
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-05-2013
Studenten racen met zelfgebouwde Marsrovers
Komende week moet een woestijn in Utah even doorgaan voor Mars. In dit afgelegen gebied gaan tien groepen studenten racen met hun zelfgebouwde Marsrovers.
De door de studenten gebouwde Marsrovers staan voor de lastige opdracht om hetzelfde werk te verzetten als de echte rovers op Mars doen. Dat betekent onder meer dat de rovers over lastige terreinen moeten kunnen rijden, foto’s moeten kunnen maken en monsters moeten kunnen verzamelen.
De rovers zijn niet autonoom, maar worden door de studenten bestuurd. Een grote uitdaging, want de studenten kunnen hun rovers niet direct zien. Ze moeten de Marsrovers dus bijsturen op basis van gegevens die de rover zelf verzamelt en naar de studenten stuurt.
Aan de rovers worden verder verschillende eisen gesteld. Zo mag een rover niet meer dan 50 kilo wegen. Ook mochten de teams maximaal voor 15.000 dollar aan hun rover verspijkeren. Eind van deze week is het moment van de waarheid dan eindelijk aangebroken en zal moeten blijken of de rovers aan deze eisen voldoen. Ook moet dan duidelijk worden welke rover het beste in staat is om de opgelegde taken te volbrengen
(scientias.n)
Studenten racen met zelfgebouwde Marsrovers
Komende week moet een woestijn in Utah even doorgaan voor Mars. In dit afgelegen gebied gaan tien groepen studenten racen met hun zelfgebouwde Marsrovers.
De door de studenten gebouwde Marsrovers staan voor de lastige opdracht om hetzelfde werk te verzetten als de echte rovers op Mars doen. Dat betekent onder meer dat de rovers over lastige terreinen moeten kunnen rijden, foto’s moeten kunnen maken en monsters moeten kunnen verzamelen.
De rovers zijn niet autonoom, maar worden door de studenten bestuurd. Een grote uitdaging, want de studenten kunnen hun rovers niet direct zien. Ze moeten de Marsrovers dus bijsturen op basis van gegevens die de rover zelf verzamelt en naar de studenten stuurt.
Aan de rovers worden verder verschillende eisen gesteld. Zo mag een rover niet meer dan 50 kilo wegen. Ook mochten de teams maximaal voor 15.000 dollar aan hun rover verspijkeren. Eind van deze week is het moment van de waarheid dan eindelijk aangebroken en zal moeten blijken of de rovers aan deze eisen voldoen. Ook moet dan duidelijk worden welke rover het beste in staat is om de opgelegde taken te volbrengen
(scientias.n)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Er staat een Logitech Orbit Sphere webcam op het statief 
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Ben bezig met een wallpaper/infographic over de geschiedenis van de 'on land Mars exploration. Ik heb deze locaties:
Ik heb ze hier vandaan gehaald: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_artificial_objects_on_Mars
Mee eens of tips?
Ik heb ze hier vandaan gehaald: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_artificial_objects_on_Mars
Mee eens of tips?
gr gr
28-05-2013
YouTuber zet alle Curiosity-foto's achter elkaar
video De onbemande verkenner Curiosity van de NASA heeft sinds augustus 2012 al tienduizenden foto's van de planeet Mars naar de aarde doorgestuurd.
YouTubegebruiker Karl Sanford heeft nu alle foto's van de afgelopen negen maanden in een time-lapse filmpje gestoken. Omdat een 'dag' op Mars een ander tijdsverloop kent, heeft de ruimtevaartorganisatie een aparte tijdsduur in het leven geroepen, de zogenaamde Sol. Het filmpje van Sanford gaat van start op Sol 0 en eindigt op Sol 281.
Om een nieuwe Sol in te luiden, gebruiken de NASA-bollebozen elke dag een toepasselijk lied. Onder meer 'Die Walküre' van Richard Wagner passeerde reeds de revue, net zoals 'Stronger' van Kanye West. De volledige playlist is hier (linksonder) te vinden.
(HLN)
YouTuber zet alle Curiosity-foto's achter elkaar
video De onbemande verkenner Curiosity van de NASA heeft sinds augustus 2012 al tienduizenden foto's van de planeet Mars naar de aarde doorgestuurd.
YouTubegebruiker Karl Sanford heeft nu alle foto's van de afgelopen negen maanden in een time-lapse filmpje gestoken. Omdat een 'dag' op Mars een ander tijdsverloop kent, heeft de ruimtevaartorganisatie een aparte tijdsduur in het leven geroepen, de zogenaamde Sol. Het filmpje van Sanford gaat van start op Sol 0 en eindigt op Sol 281.
Om een nieuwe Sol in te luiden, gebruiken de NASA-bollebozen elke dag een toepasselijk lied. Onder meer 'Die Walküre' van Richard Wagner passeerde reeds de revue, net zoals 'Stronger' van Kanye West. De volledige playlist is hier (linksonder) te vinden.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Het kan leuk zijn om er bij te vermelden wat de afgelegde route is, of ze actief zijn en de orbitors toe te voegen.quote:
Ben bezig met een wallpaper/infographic over de geschiedenis van de 'on land Mars exploration. Ik heb deze locaties:
[ afbeelding ]
Ik heb ze hier vandaan gehaald: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_artificial_objects_on_Mars
Mee eens of tips?
Beneath the gold, the bitter steel
De afgelegde routes van de rovers zijn op deze schaal niet te tekenen. Opportunity heeft met 35 kilometer het langste stuk gereden, maar dat is op planetaire schaal niet te zien.quote:
[..]
Het kan leuk zijn om er bij te vermelden wat de afgelegde route is, of ze actief zijn en de orbitors toe te voegen.
En rondom dit plaatje ga ik informatie over de landers en rovers zetten. Dan is er te weinig ruimte voor de orbiters. Dat komt misschien een andere keer.
Wel bedankt voor het meedenken!
gr gr
30-05-2013
Kiezelstenen bewijzen het: ooit was er water op Mars
Marsjeep Curiosity leverde de nodige data. © photo news.
Een nieuwe, maar zeer gedetailleerde studie van kiezelstenen op Mars heeft het tot nu beste bewijs geleverd dat er ooit water op de Rode Planeet heeft gestroomd, zo heeft een team rond Rebecca Williams van het Instituut voor Planeetwetenschappen in Tucson (Arizona) in het wetenschappelijk vakblad Science bericht op gezag van data aangereikt door de Amerikaanse Marsjeep Curiosity. Ook is nu meer geweten over de eigenschappen van die vermoede waterlopen.
De jongste jaren waren er al meerdere aanwijzingen dat er ooit vloeibaar water op onze buurplaneet is geweest, zoals canyons en uitgedroogde meren. Maar die waren allemaal ook te verklaren aan de hand van plotselinge gebeurtenissen zoals het naar boven komen van grote massa's water uit de bevroren ondergrond, door toedoen van een meteorietinslag of een vulkaanuitbarsting.
Beste bewijs ooit
Maar nu pakken deskundigen met het beste bewijs ooit uit. Williams en co bestudeerden foto's die de robot Curiosity in de Gale-krater van zowat 515 kiezelstenen heeft genomen. De stenen zijn 2 tot 40 mm dik en bestaan uit een vast conglomeraat met zand, zoals typisch voor fluviatiele sedimenten op Aarde. Hun vorm toont dat water hen heeft gepolijst. Wanneer stenen door wind en zandstormen verweren, worden zij rauw en kantig. Maar volgens Asmus Koefoed van het aan de studie deelnemende Niels-Bohr Instituut in Kopenhagen is te zien dat nagenoeg alle van de 515 geanalyseerde kiezelstenen vlak, glad en afgeslepen zijn. De stenen gelijken opmerkelijk op kiezelstenen op Aarde en vormen het beste bewijs van vroegere waterlopen op Mars.
Er is ook meer: de vorm en de grootte van de kiezelstenen leert meer over de eigenschappen van die verdwenen rivieren. "Om die afgeronde kiezels te vormen en te bewegen, moet er stromend water met een diepte tussen 10 cm en een meter zijn geweest. Het moet aan zowat een meter per seconde hebben gestroomd", zegt de Deense teamleider, Morten Bo Madsen. Dat is te vergelijken met een typische, Deense waterloop.
Vroeger warmer
Er is nog meer: kiezelstenen hebben veel tijd nodig om tot een zowat ronde vorm te zijn gepolijst. Gezien er dus lange tijd waterlopen op Mars moeten zijn geweest, moet het er daar duidelijk, naast natter, ook warmer zijn geweest dan de koude, droge en levensonvriendelijke plaats die de planeet nu is. De atmosfeer moet ook veel dichter zijn geweest.
De nieuwe bevindingen duiden er op dat die warme en vochtige periode op Mars tot twee à drie miljard jaar heeft geduurd, duidelijk langer dan tot nu toe aangenomen, aldus het Niels-Bohr-Instituut.
De ontdekking verhoogt volgens Science aldus ook de kans dat er vroeger condities voor leven op onze buurplaneet zijn geweest.
(HLN)
Kiezelstenen bewijzen het: ooit was er water op Mars
Marsjeep Curiosity leverde de nodige data. © photo news.
Een nieuwe, maar zeer gedetailleerde studie van kiezelstenen op Mars heeft het tot nu beste bewijs geleverd dat er ooit water op de Rode Planeet heeft gestroomd, zo heeft een team rond Rebecca Williams van het Instituut voor Planeetwetenschappen in Tucson (Arizona) in het wetenschappelijk vakblad Science bericht op gezag van data aangereikt door de Amerikaanse Marsjeep Curiosity. Ook is nu meer geweten over de eigenschappen van die vermoede waterlopen.
De jongste jaren waren er al meerdere aanwijzingen dat er ooit vloeibaar water op onze buurplaneet is geweest, zoals canyons en uitgedroogde meren. Maar die waren allemaal ook te verklaren aan de hand van plotselinge gebeurtenissen zoals het naar boven komen van grote massa's water uit de bevroren ondergrond, door toedoen van een meteorietinslag of een vulkaanuitbarsting.
Beste bewijs ooit
Maar nu pakken deskundigen met het beste bewijs ooit uit. Williams en co bestudeerden foto's die de robot Curiosity in de Gale-krater van zowat 515 kiezelstenen heeft genomen. De stenen zijn 2 tot 40 mm dik en bestaan uit een vast conglomeraat met zand, zoals typisch voor fluviatiele sedimenten op Aarde. Hun vorm toont dat water hen heeft gepolijst. Wanneer stenen door wind en zandstormen verweren, worden zij rauw en kantig. Maar volgens Asmus Koefoed van het aan de studie deelnemende Niels-Bohr Instituut in Kopenhagen is te zien dat nagenoeg alle van de 515 geanalyseerde kiezelstenen vlak, glad en afgeslepen zijn. De stenen gelijken opmerkelijk op kiezelstenen op Aarde en vormen het beste bewijs van vroegere waterlopen op Mars.
Er is ook meer: de vorm en de grootte van de kiezelstenen leert meer over de eigenschappen van die verdwenen rivieren. "Om die afgeronde kiezels te vormen en te bewegen, moet er stromend water met een diepte tussen 10 cm en een meter zijn geweest. Het moet aan zowat een meter per seconde hebben gestroomd", zegt de Deense teamleider, Morten Bo Madsen. Dat is te vergelijken met een typische, Deense waterloop.
Vroeger warmer
Er is nog meer: kiezelstenen hebben veel tijd nodig om tot een zowat ronde vorm te zijn gepolijst. Gezien er dus lange tijd waterlopen op Mars moeten zijn geweest, moet het er daar duidelijk, naast natter, ook warmer zijn geweest dan de koude, droge en levensonvriendelijke plaats die de planeet nu is. De atmosfeer moet ook veel dichter zijn geweest.
De nieuwe bevindingen duiden er op dat die warme en vochtige periode op Mars tot twee à drie miljard jaar heeft geduurd, duidelijk langer dan tot nu toe aangenomen, aldus het Niels-Bohr-Instituut.
De ontdekking verhoogt volgens Science aldus ook de kans dat er vroeger condities voor leven op onze buurplaneet zijn geweest.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-05-2013
Reizen naar Mars vergroot kans op kanker
© AFP.
Astronauten die naar Mars gaan, worden onderweg blootgesteld aan zoveel straling dat ze een groter risico op kanker lopen. Dat heeft onderzoek van Amerikaanse wetenschappers uitgewezen. De studie verschijnt vrijdag in het gezaghebbende wetenschapsblad Science.
Tijdens de reis naar Mars en terug worden de astronauten blootgesteld aan 0,66 sievert aan straling. Dat is 220 keer zo veel als een mens normaal in een jaar te verwerken krijgt. De dosis kan nog eens oplopen wanneer de astronauten eenmaal op het oppervlak van Mars zijn. Bij een blootstelling aan 1 sievert stijgt de kans op kanker met 5 procent. 'Hier moet op de een of andere manier wat op worden bedacht, voordat mensen maanden of jaren aan een stuk ver de ruimte in kunnen gaan', zegt arts Cary Zeitlin, een van de onderzoekers.
De astronauten krijgen tijdens de reis naar Mars vooral te maken met zogeheten galactische kosmische straling. Dat is straling die van buiten het zonnestelsel komt. De dosis is op zich laag, maar constant. Astronauten worden er elke minuut van elke dag aan blootgesteld. Bovendien is de straling erg moeilijk tegen te houden. 'Zelfs een 30 centimeter dikke wand van aluminium zou weinig veranderen', aldus Zeitlin. Af en toe zullen de astronauten ook moeten schuilen voor de deeltjes die zonnevlammen het heelal in slingeren.
De wetenschappers hebben de straling onderweg naar Mars gemeten met een speciaal instrument in de verkenner Curiosity. Die reisde anderhalf jaar geleden naar Mars. De trip van 560 miljoen kilometer duurde 253 dagen.
Er zijn plannen om in de verre toekomst voet op Mars te zetten. "Ik geloof dat we halverwege de jaren 2030 mensen in een baan rond Mars kunnen brengen en ze veilig kunnen laten terugkeren. Een landing zal volgen. En ik verwacht dat ik het nog zal meemaken", zei de Amerikaanse president Barack Obama in 2010. Probleem is dat er nog geen capsule is ontwikkeld waarin mensen de oversteek kunnen maken. Ook is het nog niet duidelijk of mensen wel zo lang gewichtloos kunnen zijn.
(HLN)
Reizen naar Mars vergroot kans op kanker
© AFP.
Astronauten die naar Mars gaan, worden onderweg blootgesteld aan zoveel straling dat ze een groter risico op kanker lopen. Dat heeft onderzoek van Amerikaanse wetenschappers uitgewezen. De studie verschijnt vrijdag in het gezaghebbende wetenschapsblad Science.
Tijdens de reis naar Mars en terug worden de astronauten blootgesteld aan 0,66 sievert aan straling. Dat is 220 keer zo veel als een mens normaal in een jaar te verwerken krijgt. De dosis kan nog eens oplopen wanneer de astronauten eenmaal op het oppervlak van Mars zijn. Bij een blootstelling aan 1 sievert stijgt de kans op kanker met 5 procent. 'Hier moet op de een of andere manier wat op worden bedacht, voordat mensen maanden of jaren aan een stuk ver de ruimte in kunnen gaan', zegt arts Cary Zeitlin, een van de onderzoekers.
De astronauten krijgen tijdens de reis naar Mars vooral te maken met zogeheten galactische kosmische straling. Dat is straling die van buiten het zonnestelsel komt. De dosis is op zich laag, maar constant. Astronauten worden er elke minuut van elke dag aan blootgesteld. Bovendien is de straling erg moeilijk tegen te houden. 'Zelfs een 30 centimeter dikke wand van aluminium zou weinig veranderen', aldus Zeitlin. Af en toe zullen de astronauten ook moeten schuilen voor de deeltjes die zonnevlammen het heelal in slingeren.
De wetenschappers hebben de straling onderweg naar Mars gemeten met een speciaal instrument in de verkenner Curiosity. Die reisde anderhalf jaar geleden naar Mars. De trip van 560 miljoen kilometer duurde 253 dagen.
Er zijn plannen om in de verre toekomst voet op Mars te zetten. "Ik geloof dat we halverwege de jaren 2030 mensen in een baan rond Mars kunnen brengen en ze veilig kunnen laten terugkeren. Een landing zal volgen. En ik verwacht dat ik het nog zal meemaken", zei de Amerikaanse president Barack Obama in 2010. Probleem is dat er nog geen capsule is ontwikkeld waarin mensen de oversteek kunnen maken. Ook is het nog niet duidelijk of mensen wel zo lang gewichtloos kunnen zijn.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-05-2013
Botst de Curiosity-jeep hier op een Marsrat?
© NASA.
NASA's Marsjeep Curiosity lijkt een foto van een rat op de Rode Planeet genomen te hebben. De 'Marsrat' heeft schijnbaar vier poten en een staart.
Volgens de website UFO Sightings Daily heeft een Japanse blogger dit 'leven' op Mars ontdekt. "Het lijkt op een knaagdier maar zou ook een hagedis kunnen zijn", klinkt het. "Dankzij de aanwezigheid van kleine hoeveelheden water is het niet uitgesloten dat er zulke woestijndieren zouden rondhuppelen... al zou het echt wel zeldzaam zijn", voegt de post eraan toe.
Nog een derde optie is dat het om een buidelrat gaat. Of wat dacht je van een steenformatie die gewoon wat weg heeft van een (knaag)diertje? Laat je eigen fantasie hieronder de vrije loop!
© KOS.
Marsjeep Curiosity in actie. © reuters.
(HLN)
Botst de Curiosity-jeep hier op een Marsrat?
© NASA.
NASA's Marsjeep Curiosity lijkt een foto van een rat op de Rode Planeet genomen te hebben. De 'Marsrat' heeft schijnbaar vier poten en een staart.
Volgens de website UFO Sightings Daily heeft een Japanse blogger dit 'leven' op Mars ontdekt. "Het lijkt op een knaagdier maar zou ook een hagedis kunnen zijn", klinkt het. "Dankzij de aanwezigheid van kleine hoeveelheden water is het niet uitgesloten dat er zulke woestijndieren zouden rondhuppelen... al zou het echt wel zeldzaam zijn", voegt de post eraan toe.
Nog een derde optie is dat het om een buidelrat gaat. Of wat dacht je van een steenformatie die gewoon wat weg heeft van een (knaag)diertje? Laat je eigen fantasie hieronder de vrije loop!
© KOS.
Marsjeep Curiosity in actie. © reuters.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-06-2013
Curiosity gooit het roer om: op naar Mount Sharp!
Het Marswagentje werkt al sinds het in augustus op Mars landde in een gebied kleiner dan een voetbalveld. Daar is Curiosity inmiddels wel klaar mee en dus gaat het Marswagentje op reis. Binnenkort begint Curiosity aan een 8 kilometer lange reis die eindigt aan de voet van Mount Sharp.
Curiosity landde in augustus vorig jaar op Mars en legde kort daarna zo’n 500 meter af om vervolgens in het gebied ‘Glenelg’ aan de slag te gaan. Hier voerde Curiosity de laatste maanden onder meer meerdere boringen uit. Die boringen gaan de Marsrover steeds sneller af en Curiosity is dan ook al een eind klaar met Glenelg. Tijd voor een nieuwe uitdaging!
Mount Sharp
En die uitdaging heet Mount Sharp: een berg die bestaat uit meerdere lagen en die ons hopelijk meer kan vertellen over hoe Mars er in het (verre) verleden uitzag en zich ontwikkeld heeft. Dat Curiosity deze berg zou gaan bezoeken, stond al voor deze gelanceerd werd, vast. Maar het moment waarop de rover daar daadwerkelijk zou arriveren, was onbekend. Sterker nog: wetenschappers weten het nog steeds niet. “We weten niet wanneer we bij Mount Sharp aankomen,” stelt onderzoeker Jim Erickson. “Dit is een verkennende missie, dus hoewel Mount Sharp ons einddoel is, wil dat nog niet zeggen dat we interessante kenmerken die we op de weg ernaartoe tegenkomen, niet gaan verkennen.”
Lange reis
Eén ding staat wel al vast: het wordt een lange reis. De afstand tussen Glenelg en Mount Sharp bedraagt zo’n 8 kilometer. Zelfs als Curiosity onderweg niet wordt opgehouden, doet deze daar zeker enkele maanden over.
Op de foto
Mount Sharp mag dan ver weg zijn: Curiosity weet al wel wat ‘m ongeveer te wachten staat. De Marsrover maakte al meerdere mooie foto’s van zijn eindbestemming.
Maar voordat de rover vertrekt, zijn er nog een paar dingen die deze in het Glenelg-gebied moet doen. Zo willen onderzoekers dat de rover onder meer eerst een kijkje neemt bij mogelijke afzettingen van een rivier.
(scientias.nl)
Curiosity gooit het roer om: op naar Mount Sharp!
Het Marswagentje werkt al sinds het in augustus op Mars landde in een gebied kleiner dan een voetbalveld. Daar is Curiosity inmiddels wel klaar mee en dus gaat het Marswagentje op reis. Binnenkort begint Curiosity aan een 8 kilometer lange reis die eindigt aan de voet van Mount Sharp.
Curiosity landde in augustus vorig jaar op Mars en legde kort daarna zo’n 500 meter af om vervolgens in het gebied ‘Glenelg’ aan de slag te gaan. Hier voerde Curiosity de laatste maanden onder meer meerdere boringen uit. Die boringen gaan de Marsrover steeds sneller af en Curiosity is dan ook al een eind klaar met Glenelg. Tijd voor een nieuwe uitdaging!
Mount Sharp
En die uitdaging heet Mount Sharp: een berg die bestaat uit meerdere lagen en die ons hopelijk meer kan vertellen over hoe Mars er in het (verre) verleden uitzag en zich ontwikkeld heeft. Dat Curiosity deze berg zou gaan bezoeken, stond al voor deze gelanceerd werd, vast. Maar het moment waarop de rover daar daadwerkelijk zou arriveren, was onbekend. Sterker nog: wetenschappers weten het nog steeds niet. “We weten niet wanneer we bij Mount Sharp aankomen,” stelt onderzoeker Jim Erickson. “Dit is een verkennende missie, dus hoewel Mount Sharp ons einddoel is, wil dat nog niet zeggen dat we interessante kenmerken die we op de weg ernaartoe tegenkomen, niet gaan verkennen.”
Lange reis
Eén ding staat wel al vast: het wordt een lange reis. De afstand tussen Glenelg en Mount Sharp bedraagt zo’n 8 kilometer. Zelfs als Curiosity onderweg niet wordt opgehouden, doet deze daar zeker enkele maanden over.
Op de foto
Mount Sharp mag dan ver weg zijn: Curiosity weet al wel wat ‘m ongeveer te wachten staat. De Marsrover maakte al meerdere mooie foto’s van zijn eindbestemming.
Maar voordat de rover vertrekt, zijn er nog een paar dingen die deze in het Glenelg-gebied moet doen. Zo willen onderzoekers dat de rover onder meer eerst een kijkje neemt bij mogelijke afzettingen van een rivier.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ze zullen wel gemerkt hebben
Dat de onderzochte bodemmonsters
dezelfde structuur heeft.
En die steen die op een beesie lijkt...
Optisch bedrog nummertje 89757
Dat de onderzochte bodemmonsters
dezelfde structuur heeft.
En die steen die op een beesie lijkt...
Optisch bedrog nummertje 89757
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
07-06-2013
Opportunity zet koers naar Solander Point
Uitzicht op Solander Point. (NASA/JPL-Caltech/Cornell Univ./Arizona State Univ.)
De Amerikaanse Marswagen Opportunity, die een kleine tien jaar geleden werd gelanceerd en in januari 2004 op Mars aankwam, zet koers naar een nieuwe bestemming: de heuveltop Solander Point, waar hij over enkele maanden aan moet komen. De afgelopen twintig maanden bracht Opportunity door op Cape York, waar onder andere onderzoek werd verricht naar kleimineralen in bepaalde gesteenten. Zo is onlangs bekendgemaakt dat het rotsblok Esperance enkele miljarden jaren geleden gedurende lange tijd bloot moet hebben gestaan aan vloeibaar water, met een geringe zuurgraad - volgens onderzoeksleider Steven Squyres 'geschikt om te drinken'.
Solander Point is een gebied waar veel meer oude gesteentelagen aan het oppervlak liggen, zodat Opportunity gedetailleerder onderzoek kan doen aan de geologische geschiedenis van de rode planeet. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Opportunity zet koers naar Solander Point
Uitzicht op Solander Point. (NASA/JPL-Caltech/Cornell Univ./Arizona State Univ.)
De Amerikaanse Marswagen Opportunity, die een kleine tien jaar geleden werd gelanceerd en in januari 2004 op Mars aankwam, zet koers naar een nieuwe bestemming: de heuveltop Solander Point, waar hij over enkele maanden aan moet komen. De afgelopen twintig maanden bracht Opportunity door op Cape York, waar onder andere onderzoek werd verricht naar kleimineralen in bepaalde gesteenten. Zo is onlangs bekendgemaakt dat het rotsblok Esperance enkele miljarden jaren geleden gedurende lange tijd bloot moet hebben gestaan aan vloeibaar water, met een geringe zuurgraad - volgens onderzoeksleider Steven Squyres 'geschikt om te drinken'.
Solander Point is een gebied waar veel meer oude gesteentelagen aan het oppervlak liggen, zodat Opportunity gedetailleerder onderzoek kan doen aan de geologische geschiedenis van de rode planeet. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-06-2013
Droog ijs creëert lineaire geulen op Mars
Lineaire geulen op Mars. (NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona)
Mysterieuze 'lineaire geulen' op Mars worden waarschijnlijk veroorzaakt door grote brokken van 'droog ijs' - bevroren kooldioxide (CO2). Die conclusie trekken planeetonderzoekers op basis van gedetailleerde foto's, gemaakt door de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), en experimenten in woestijngebieden in Utah en Californië. De resultaten zijn gepubliceerd in het vakblad Icarus.
Op veel kraterwanden op Mars zijn gullies ('geulen') gevonden die vermoedelijk gevormd zijn door water dat gedurende korte tijd over de hellingen stroomde. Op zandduinen komen echter ook bijzondere 'lineaire geulen' voor, die er heel anders uitzien (ze eindigen bijvoorbeeld niet in 'puinwaaiers', en ze hebben een constante breedte), en waarvan de ontstaanswijze niet duidelijk was.
De MRO-foto's en de veldexperimenten doen nu vermoeden dat er sprake is van brokken bevroren kooldioxide die in de lente losraken van de duintoppen en al sublimerend naar beneden glijden, op een soort luchtkussen van CO2-gas. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Droog ijs creëert lineaire geulen op Mars
Lineaire geulen op Mars. (NASA/JPL-Caltech/Univ. of Arizona)
Mysterieuze 'lineaire geulen' op Mars worden waarschijnlijk veroorzaakt door grote brokken van 'droog ijs' - bevroren kooldioxide (CO2). Die conclusie trekken planeetonderzoekers op basis van gedetailleerde foto's, gemaakt door de Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), en experimenten in woestijngebieden in Utah en Californië. De resultaten zijn gepubliceerd in het vakblad Icarus.
Op veel kraterwanden op Mars zijn gullies ('geulen') gevonden die vermoedelijk gevormd zijn door water dat gedurende korte tijd over de hellingen stroomde. Op zandduinen komen echter ook bijzondere 'lineaire geulen' voor, die er heel anders uitzien (ze eindigen bijvoorbeeld niet in 'puinwaaiers', en ze hebben een constante breedte), en waarvan de ontstaanswijze niet duidelijk was.
De MRO-foto's en de veldexperimenten doen nu vermoeden dat er sprake is van brokken bevroren kooldioxide die in de lente losraken van de duintoppen en al sublimerend naar beneden glijden, op een soort luchtkussen van CO2-gas. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-06-2013
'Bio-element' boor in Marsmeteoriet
Sectie van Marsmeteoriet MIL 090030. (University of Hawaii)
Onderzoekers van de Universiteit van Hawaii hebben in een Marsmeteoriet hoge concentraties van het lichte element boor aangetroffen. In geoxideerde vorm (boraat) kan dit element een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van leven: op aarde zijn de bouwstenen voor RNA (de voorloper van DNA) onder chemische invloed van boraat ontstaan.
De hoge boorconcentraties werden aangetroffen in klei-aders in de meteoriet MIL 090030, die in 2009 is gevonden op Antarctica en waarvan vaststaat dat hij afkomstig is van Mars. De onderzoeksresultaten zijn gepubliceerd in PLOS One. (GS)
(allesoversterrenkunde)
'Bio-element' boor in Marsmeteoriet
Sectie van Marsmeteoriet MIL 090030. (University of Hawaii)
Onderzoekers van de Universiteit van Hawaii hebben in een Marsmeteoriet hoge concentraties van het lichte element boor aangetroffen. In geoxideerde vorm (boraat) kan dit element een belangrijke rol spelen bij het ontstaan van leven: op aarde zijn de bouwstenen voor RNA (de voorloper van DNA) onder chemische invloed van boraat ontstaan.
De hoge boorconcentraties werden aangetroffen in klei-aders in de meteoriet MIL 090030, die in 2009 is gevonden op Antarctica en waarvan vaststaat dat hij afkomstig is van Mars. De onderzoeksresultaten zijn gepubliceerd in PLOS One. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-06-2013
Opportunity ontdekt bijzondere steen met kleimineralen
Na negen jaar op Mars heeft rover Opportunity misschien wel zijn meest bijzondere ontdekking gedaan. De Marsrover vond een steen op de rode planeet met kleimineralen. Wetenschappers denken dat de steen – met de naam Esperance – in het verleden met water in aanraking is gekomen.
Opportunity heeft al veel ‘natte’ ontdekkingen gedaan op Mars. Toch is deze steen extra speciaal, omdat er bewijs is gevonden voor zwavelzuur. “Kleimineralen vormen zich alleen in water met een neutraal pH”, vertelt onderzoeker Steve Squyres aan BBC. “Dit is water wat jij en ik ook kunnen drinken.”
Maar dat niet alleen. Water met een neutraal pH is de perfecte broedplaats voor het vormen van de moleculaire bouwstenen die nodig zijn voor de creatie van leven. Water met een hoog of laag pH is daar veel minder geschikt voor.
Montmorilloniet?
De kleien op de steen Esperance zijn rijk aan aluminium. Waarschijnlijk gaat het om montmorilloniet, maar dat kunnen wetenschappers niet bevestigen. Opportunity’s röntgenspectrometer kan namelijk alleen de atomische elementen van Esperance analyseren, niet de mineralogische elementen.
Record
Opportunity tuft ondertussen lekker door op Mars. Onlangs verbrak de Marsrover een 40 jaar oud NASA-record. De rover heeft namelijk al meer dan 35,7 kilometer gereden: de grootste afstand ooit dat een NASA-voertuig op een ander hemellichaam dan de aarde heeft afgelegd
(scientias.nl)
Opportunity ontdekt bijzondere steen met kleimineralen
Na negen jaar op Mars heeft rover Opportunity misschien wel zijn meest bijzondere ontdekking gedaan. De Marsrover vond een steen op de rode planeet met kleimineralen. Wetenschappers denken dat de steen – met de naam Esperance – in het verleden met water in aanraking is gekomen.
Opportunity heeft al veel ‘natte’ ontdekkingen gedaan op Mars. Toch is deze steen extra speciaal, omdat er bewijs is gevonden voor zwavelzuur. “Kleimineralen vormen zich alleen in water met een neutraal pH”, vertelt onderzoeker Steve Squyres aan BBC. “Dit is water wat jij en ik ook kunnen drinken.”
Maar dat niet alleen. Water met een neutraal pH is de perfecte broedplaats voor het vormen van de moleculaire bouwstenen die nodig zijn voor de creatie van leven. Water met een hoog of laag pH is daar veel minder geschikt voor.
Montmorilloniet?
De kleien op de steen Esperance zijn rijk aan aluminium. Waarschijnlijk gaat het om montmorilloniet, maar dat kunnen wetenschappers niet bevestigen. Opportunity’s röntgenspectrometer kan namelijk alleen de atomische elementen van Esperance analyseren, niet de mineralogische elementen.
Record
Opportunity tuft ondertussen lekker door op Mars. Onlangs verbrak de Marsrover een 40 jaar oud NASA-record. De rover heeft namelijk al meer dan 35,7 kilometer gereden: de grootste afstand ooit dat een NASA-voertuig op een ander hemellichaam dan de aarde heeft afgelegd
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-06-2013
Temperatuur Marsatmosfeer volgt halfdaagse cyclus
Het Mars Climate Sounder-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter meet de temperatuur van een dwarsdoorsnede van de Marsatmosfeer. (NASA/JPL-Caltech)
De temperaturen in de atmosfeer van de planeet Mars stijgen en dalen niet één maar twee keer per dag. Dat blijkt uit metingen van de Mars Reconnaissance Orbiter. Zowel aan het begin van de middag als even na middernacht bereikt te temperatuur een maximum, dat tot wel 32 graden hoger ligt dan het minimum.
Dat de Marsatmosfeer een halfdaagse temperatuurcyclus kent, was al bekend sinds de jaren zeventig. Maar tot nu toe werd aangenomen dat deze alleen optrad tijdens het stofstormseizoen en verband hield met het door zonlicht opgewarmde stof dat dan in de atmosfeer terechtkomt. De cyclus blijkt echter het hele jaar door op te treden.
De onderzoekers zoeken de oorzaak nu bij de wolken van waterijskristallen die bijna het hele jaar door op hoogten van tien tot dertig kilometer in de Marsatmosfeer te vinden zijn. Boven de evenaar absorberen deze sluierwolken de warmtestraling die overdag door het planeetoppervlak wordt uitgestraald. Deze opgenomen warmte wordt later weer afgestaan aan de atmosfeer. (EE)
(allesovertsterrenkunde)
Temperatuur Marsatmosfeer volgt halfdaagse cyclus
Het Mars Climate Sounder-instrument van de Mars Reconnaissance Orbiter meet de temperatuur van een dwarsdoorsnede van de Marsatmosfeer. (NASA/JPL-Caltech)
De temperaturen in de atmosfeer van de planeet Mars stijgen en dalen niet één maar twee keer per dag. Dat blijkt uit metingen van de Mars Reconnaissance Orbiter. Zowel aan het begin van de middag als even na middernacht bereikt te temperatuur een maximum, dat tot wel 32 graden hoger ligt dan het minimum.
Dat de Marsatmosfeer een halfdaagse temperatuurcyclus kent, was al bekend sinds de jaren zeventig. Maar tot nu toe werd aangenomen dat deze alleen optrad tijdens het stofstormseizoen en verband hield met het door zonlicht opgewarmde stof dat dan in de atmosfeer terechtkomt. De cyclus blijkt echter het hele jaar door op te treden.
De onderzoekers zoeken de oorzaak nu bij de wolken van waterijskristallen die bijna het hele jaar door op hoogten van tien tot dertig kilometer in de Marsatmosfeer te vinden zijn. Boven de evenaar absorberen deze sluierwolken de warmtestraling die overdag door het planeetoppervlak wordt uitgestraald. Deze opgenomen warmte wordt later weer afgestaan aan de atmosfeer. (EE)
(allesovertsterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-06-2013
Nieuw detailrijk Marspanorama gepresenteerd
Klein gedeelte van het nieuwe Marspanorama. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
NASA heeft een nieuw 360 graden-panorama gepresenteerd van de planeet Mars. De foto, die meer dan een miljard pixels telt, is opgebouwd uit 900 afzonderlijke opnamen die door camera's van de Marswagen Curiosity zijn gemaakt. Het panorama geeft een gedetailleerd beeld van het landschap dat aan Curiosity voorbijtrekt.
Op de Mars-site van NASA kan naar hartelust worden ingezoomd op het panorama. Daarbij valt op dat de afzonderlijke opnamen duidelijke verschillen vertonen. Dat komt doordat ze verspreid over een lange periode – zes weken – zijn gemaakt. Ondertussen veranderde niet alleen de lichtinval voortdurend, maar varieerde ook de transparantie van de nogal 'stoffige' Marsatmosfeer. (EE)
Billion-Pixel View of Mars Comes From Curiosity Rover
(allesoversterrenkunde)
Nieuw detailrijk Marspanorama gepresenteerd
Klein gedeelte van het nieuwe Marspanorama. (NASA/JPL-Caltech/MSSS)
NASA heeft een nieuw 360 graden-panorama gepresenteerd van de planeet Mars. De foto, die meer dan een miljard pixels telt, is opgebouwd uit 900 afzonderlijke opnamen die door camera's van de Marswagen Curiosity zijn gemaakt. Het panorama geeft een gedetailleerd beeld van het landschap dat aan Curiosity voorbijtrekt.
Op de Mars-site van NASA kan naar hartelust worden ingezoomd op het panorama. Daarbij valt op dat de afzonderlijke opnamen duidelijke verschillen vertonen. Dat komt doordat ze verspreid over een lange periode – zes weken – zijn gemaakt. Ondertussen veranderde niet alleen de lichtinval voortdurend, maar varieerde ook de transparantie van de nogal 'stoffige' Marsatmosfeer. (EE)
Billion-Pixel View of Mars Comes From Curiosity Rover
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
21-06-2013
Mars was eerder zuurstofrijk dan aarde
© ap.
De lucht op Mars was eerder rijk aan zuurstof dan de lucht op aarde. Mars liep ongeveer 1,5 miljard jaar voor. Dat blijkt uit een onderzoek van Britse wetenschappers. De studie staat in de nieuwste editie van het wetenschapsblad Nature.
"De dampkring van Mars was ongeveer 4 miljard jaar geleden rijk aan zuurstof, ruim voor de opkomst van zuurstof in de atmosfeer van de aarde 2,5 miljard jaar geleden. Waarschijnlijk was de rode planeet nat en warm miljarden jaren voor de aarde rijk aan zuurstof werd", concluderen ze.
Voor het onderzoek hebben de wetenschappers onder meer gekeken naar de samenstelling van rotsen op het oppervlak van Mars. Die zijn onderzocht door de verkenner Spirit. Ook keken de onderzoekers naar zogeheten 'Marsmeteorieten'.
Dat zijn brokstukken van Mars, die ooit zijn weggeslagen door meteorietinslagen en vervolgens zelf zijn neergekomen op aarde. De rotsen zijn veel ouder en hebben aanmerkelijk meer sporen van zuurstof dan de meteorieten. Dat wijst erop dat er vroeger veel meer zuurstof op Mars was.
De aarde en Mars zijn allebei ongeveer 4,5 miljard jaar geleden ontstaan. Ooit was op Mars misschien leven mogelijk, net als op aarde, heeft onderzoek de laatste jaren duidelijk gemaakt.
Zo zijn er in een rots sporen gevonden van belangrijke elementen als koolstof en zuurstof. Dat zijn de bouwstenen van leven op aarde. Ook lijkt er lang geleden water te hebben gestroomd op Mars.
(HLN)
Mars was eerder zuurstofrijk dan aarde
© ap.
De lucht op Mars was eerder rijk aan zuurstof dan de lucht op aarde. Mars liep ongeveer 1,5 miljard jaar voor. Dat blijkt uit een onderzoek van Britse wetenschappers. De studie staat in de nieuwste editie van het wetenschapsblad Nature.
"De dampkring van Mars was ongeveer 4 miljard jaar geleden rijk aan zuurstof, ruim voor de opkomst van zuurstof in de atmosfeer van de aarde 2,5 miljard jaar geleden. Waarschijnlijk was de rode planeet nat en warm miljarden jaren voor de aarde rijk aan zuurstof werd", concluderen ze.
Voor het onderzoek hebben de wetenschappers onder meer gekeken naar de samenstelling van rotsen op het oppervlak van Mars. Die zijn onderzocht door de verkenner Spirit. Ook keken de onderzoekers naar zogeheten 'Marsmeteorieten'.
Dat zijn brokstukken van Mars, die ooit zijn weggeslagen door meteorietinslagen en vervolgens zelf zijn neergekomen op aarde. De rotsen zijn veel ouder en hebben aanmerkelijk meer sporen van zuurstof dan de meteorieten. Dat wijst erop dat er vroeger veel meer zuurstof op Mars was.
De aarde en Mars zijn allebei ongeveer 4,5 miljard jaar geleden ontstaan. Ooit was op Mars misschien leven mogelijk, net als op aarde, heeft onderzoek de laatste jaren duidelijk gemaakt.
Zo zijn er in een rots sporen gevonden van belangrijke elementen als koolstof en zuurstof. Dat zijn de bouwstenen van leven op aarde. Ook lijkt er lang geleden water te hebben gestroomd op Mars.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
04-07-2013
Marsrover Opportunity onderweg naar nieuwe uitdaging
Marswagentje Opportunity is weer aan het rijden geslagen. De rover is momenteel onderweg naar Solander Point: een punt aan de westelijke rand van de 22 kilometer brede Endeavour-krater.
Na 22 maanden onderzoek gedaan te hebben nabij Cape York was het hoog tijd voor iets nieuws. En dus stuurde NASA het Marswagentje zes weken geleden op reis. De nieuwe bestemming van Opportunity bevindt zich op twee kilometer afstand van de locatie waar deze bijna twee jaar onderzoek deed. In zes weken tijd heeft Opportunity nu zo’n 1,2 kilometer afgelegd. Met nog 800 meter voor de boeg is de rover dus ruim over de helft.
Om bij Solander Point te komen, moet Opportunity Botany Bay oversteken. Dit is een vrij vlak gebied waar het Marswagentje prima mee overweg kan. “Het oppervlak waarover Opportunity rijdt is zeer geschikt,” vertelt onderzoeker Brad Joliff. De grond doet denken aan een mozaïek. Daar bovenop bevindt zich een dun laagje grond. “Niet genoeg om de door de wind gecreëerde rimpels die we eerder wel tijdens lange trektochten zagen, te creëren.”
Het stukje Botany Bay dat Opportunity nog moet doorkruisen. Solander Point is op deze foto ook duidelijk zichtbaar: het hoger liggende gebied aan de horizon. Foto: NASA.
Solander Point is een iets hoger gelegen deel van de westelijke rand van de Endeavour-krater. Het is de bedoeling dat Opportunity hier verschillende gesteentelagen gaat bestuderen. Bovendien is de plek zeer geschikt om te overwinteren. De op zonne-energie draaiende rover kan op de op het noorden gerichte helling gaan staan en zo ook tijdens de naderende winter hopelijk nog voldoende zonlicht opvangen om actief te blijven.
(Scientias.nl)
Marsrover Opportunity onderweg naar nieuwe uitdaging
Marswagentje Opportunity is weer aan het rijden geslagen. De rover is momenteel onderweg naar Solander Point: een punt aan de westelijke rand van de 22 kilometer brede Endeavour-krater.
Na 22 maanden onderzoek gedaan te hebben nabij Cape York was het hoog tijd voor iets nieuws. En dus stuurde NASA het Marswagentje zes weken geleden op reis. De nieuwe bestemming van Opportunity bevindt zich op twee kilometer afstand van de locatie waar deze bijna twee jaar onderzoek deed. In zes weken tijd heeft Opportunity nu zo’n 1,2 kilometer afgelegd. Met nog 800 meter voor de boeg is de rover dus ruim over de helft.
Om bij Solander Point te komen, moet Opportunity Botany Bay oversteken. Dit is een vrij vlak gebied waar het Marswagentje prima mee overweg kan. “Het oppervlak waarover Opportunity rijdt is zeer geschikt,” vertelt onderzoeker Brad Joliff. De grond doet denken aan een mozaïek. Daar bovenop bevindt zich een dun laagje grond. “Niet genoeg om de door de wind gecreëerde rimpels die we eerder wel tijdens lange trektochten zagen, te creëren.”
Het stukje Botany Bay dat Opportunity nog moet doorkruisen. Solander Point is op deze foto ook duidelijk zichtbaar: het hoger liggende gebied aan de horizon. Foto: NASA.
Solander Point is een iets hoger gelegen deel van de westelijke rand van de Endeavour-krater. Het is de bedoeling dat Opportunity hier verschillende gesteentelagen gaat bestuderen. Bovendien is de plek zeer geschikt om te overwinteren. De op zonne-energie draaiende rover kan op de op het noorden gerichte helling gaan staan en zo ook tijdens de naderende winter hopelijk nog voldoende zonlicht opvangen om actief te blijven.
(Scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
05-07-2013
Mars Express kiekt voet van hoogste vulkaan van ons zonnestelsel
ESA’s Mars Express heeft een foto gemaakt van één van de flanken van Olympus Mons: de hoogste vulkaan die ons zonnestelsel rijk is. Op de foto zijn sporen van honderden lavastromen te zien.
Op de foto zien we de zuidoostelijke flank van de vulkaan. Het is goed te zien dat de vulkaan omringd wordt door een steile klif. Deze steile rand kenmerkt niet alleen dit deel van de vulkaan, maar is om geheel Olympus Mons te vinden. Op sommige plaatsen is deze wel negen kilometer hoog. Waarschijnlijk heeft de vulkaan dit scherpe randje gekregen na een aantal flinke aardverschuivingen.
Op deze topografische kaart is het hoogteverschil tussen de rand van de vulkaan en de omringende vlakte heel goed te zien. Die overgang is ook heel abrupt, zo getuigen de kleuren. Afbeelding: ESA / DLR / FU Berlin (G. Neukum).
Op de foto zijn ook sporen van honderden lavastromen te zien. Ze bewijzen dat Olympus Mons ooit zeer actief was. De lava stroomde van de flanken van de vulkaan af in ‘kanalen’ waarvan we de sporen nu nog zien.
De lavastromen. Foto: ESA / DLR / FU Berlin (G. Neukum).
Dankzij de beelden van Mars Express kunnen we veel over Mars te weten komen. Zo zien we op de foto’s bijvoorbeeld slechts enkele kleine inslagkraters. Dat suggereert dat dit deel van het oppervlak van Mars nog relatief jong is: als het heel oud zou zijn, zouden er veel meer inslagkraters te verwachten zijn. En door te kijken naar hoe verschillende lavastromen elkaar overlappen, kan worden vastgesteld hoe oud de stromingen zijn: de jongste liggen bovenop.
Olympus Mons is met 22 kilometer hoogte de hoogste vulkaan in ons zonnestelsel. Geschat wordt dat de vulkaan tot enkele tientallen miljoenen jaren geleden nog actief was.
(scientias.nl)
Mars Express kiekt voet van hoogste vulkaan van ons zonnestelsel
ESA’s Mars Express heeft een foto gemaakt van één van de flanken van Olympus Mons: de hoogste vulkaan die ons zonnestelsel rijk is. Op de foto zijn sporen van honderden lavastromen te zien.
Op de foto zien we de zuidoostelijke flank van de vulkaan. Het is goed te zien dat de vulkaan omringd wordt door een steile klif. Deze steile rand kenmerkt niet alleen dit deel van de vulkaan, maar is om geheel Olympus Mons te vinden. Op sommige plaatsen is deze wel negen kilometer hoog. Waarschijnlijk heeft de vulkaan dit scherpe randje gekregen na een aantal flinke aardverschuivingen.
Op deze topografische kaart is het hoogteverschil tussen de rand van de vulkaan en de omringende vlakte heel goed te zien. Die overgang is ook heel abrupt, zo getuigen de kleuren. Afbeelding: ESA / DLR / FU Berlin (G. Neukum).
Op de foto zijn ook sporen van honderden lavastromen te zien. Ze bewijzen dat Olympus Mons ooit zeer actief was. De lava stroomde van de flanken van de vulkaan af in ‘kanalen’ waarvan we de sporen nu nog zien.
De lavastromen. Foto: ESA / DLR / FU Berlin (G. Neukum).
Dankzij de beelden van Mars Express kunnen we veel over Mars te weten komen. Zo zien we op de foto’s bijvoorbeeld slechts enkele kleine inslagkraters. Dat suggereert dat dit deel van het oppervlak van Mars nog relatief jong is: als het heel oud zou zijn, zouden er veel meer inslagkraters te verwachten zijn. En door te kijken naar hoe verschillende lavastromen elkaar overlappen, kan worden vastgesteld hoe oud de stromingen zijn: de jongste liggen bovenop.
Olympus Mons is met 22 kilometer hoogte de hoogste vulkaan in ons zonnestelsel. Geschat wordt dat de vulkaan tot enkele tientallen miljoenen jaren geleden nog actief was.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
10-07-2013
Doel volgende NASA-missie op Mars: leven zoeken
© reuters.
De volgende missie van de NASA naar Mars is gepland voor 2020. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie wil dan op zoek gaan naar mogelijke sporen van leven op de rode planeet.
© reuters.
© ap.
© reuters.
De NASA stelt zich twee fundamentele vragen. "De eerste: we willen weten of er een of andere levensvorm mogelijk is op Mars. En ten tweede willen we weten of er ook effectief leven is geweest op de planeet", zei John Grunsfeld, verantwoordelijke van de divisie wetenschappen, dinsdag (lokale tijd) op een persconferentie.
De Marssonde Curiosity landde in augustus 2012 op Mars. De komende twee jaar moet de Marswagen onderzoeken of de omstandigheden op Mars in het geologische verleden geschikt zijn geweest voor leven.
Geperfectioneerd materiaal
De nieuwe machine voor de missie Mars 2020 zal hetzelfde chassis als de Curiosity hebben. Dat kan volgens de NASA de kosten drukken. Er zullen wel nieuwe, meer geperfectioneerde instrumenten aan boord zijn. Het budget van Mars 2020 wordt geschat op 1,5 miljard dollar. Daarbij zijn de kosten van de lancering niet meegerekend.
© epa.
© reuters.
(HLN)
Doel volgende NASA-missie op Mars: leven zoeken
© reuters.
De volgende missie van de NASA naar Mars is gepland voor 2020. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie wil dan op zoek gaan naar mogelijke sporen van leven op de rode planeet.
© reuters.
© ap.
© reuters.
De NASA stelt zich twee fundamentele vragen. "De eerste: we willen weten of er een of andere levensvorm mogelijk is op Mars. En ten tweede willen we weten of er ook effectief leven is geweest op de planeet", zei John Grunsfeld, verantwoordelijke van de divisie wetenschappen, dinsdag (lokale tijd) op een persconferentie.
De Marssonde Curiosity landde in augustus 2012 op Mars. De komende twee jaar moet de Marswagen onderzoeken of de omstandigheden op Mars in het geologische verleden geschikt zijn geweest voor leven.
Geperfectioneerd materiaal
De nieuwe machine voor de missie Mars 2020 zal hetzelfde chassis als de Curiosity hebben. Dat kan volgens de NASA de kosten drukken. Er zullen wel nieuwe, meer geperfectioneerde instrumenten aan boord zijn. Het budget van Mars 2020 wordt geschat op 1,5 miljard dollar. Daarbij zijn de kosten van de lancering niet meegerekend.
© epa.
© reuters.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-07-2013
Afbrokkelende rotsen verraden dat Mars toch niet gortdroog was
Utrechtse en Berlijnse wetenschappers hebben ontdekt dat metershoge rotsblokken op Mars zo’n duizend keer sneller afbrokkelen dan gedacht. Waarschijnlijk komt dat doordat er een klein beetje water aanwezig was.
Miljarden jaren geleden is het water op Mars na een periode met daarin meteorietinslagen en vulkanische activiteit verdwenen of bevroren in de bodem. Sinds die tijd zorgt het weer – en de wind – op Mars ervoor dat het oppervlak afslijt. Wetenschappers van de Universiteit Utrecht hebben nu ontdekt dat rotsblokken in puinstromen op Mars veel sneller afbrokkelen dan wetenschappers mogelijk achtten.
Puinstromen
De puinstromen waar de onderzoekers conclusies over trekken, ontstonden miljoenen jaren geleden doordat sneeuw smolt. De stromen ‘rollen’ van steile kraterhellingen af. Zo’n puinstroom bestaat uit ‘lobben’: waaiers van zand, grind en rotsblokken. Omdat de opbouw van zo’n puinstroom vrij langzaam verloopt, zijn er puinstromen met lobben van verschillende leeftijden. Wetenschappers hebben nu ontdekt dat er grote verschillen zijn tussen oude en jonge lobben. De oudere lobben zijn bijna compleet vlak, terwijl de jongere lobben rotsblokken van wel 4,5 meter hoog bevat.
Snel
Het afvlakken van rotsblokken in oude lobben is opvallend snel gegaan, zo stellen de onderzoekers in het blad Geophysical Research Letters. Meteorietinslagen op het oudste deel van de puinwaaier en het afsmelten van de laatste gletsjers op Mars wijzen erop dat die rotsblokken tussen 1,25 en 0,4 miljoen jaar geleden zijn afgevlakt. Dat betekent dat blokken van bijna vijf meter hoog in een miljoen jaar tijd met de grond gelijk zijn gemaakt.
Een puinwaaier op Mars. Afbeelding: Universiteit Utrecht.
In de woestijn
Hoe kan dat? De onderzoekers vonden het antwoord op die vraag opvallend genoeg op aarde, in de Atacamawoestijn in Chili om precies te zijn. Ze observeerden er aardse puinwaaiers met lobben van verschillende leeftijden. Zo ontdekten ze dat oude lobben veel vlakker zijn en minder grote rotsblokken bevatten dan jonge lobben. En dat komt doordat de rotsblokken in oude lobben verweerd zijn door toedoen van een klein beetje water en zout.
De onderzoekers zetten hun studie voort. Niet op Mars. Maar op Spitsbergen. Ze gaan daar kijken hoe puinwaaiers zich ontwikkelen in een koude, maar natte omgeving. Ook zijn ze voornemens om in het laboratorium zelf puinwaaiers na te bootsen. Uiteindelijk willen ze zo achterhalen wanneer Mars precies vochtig was.
(scientias.nl)
Afbrokkelende rotsen verraden dat Mars toch niet gortdroog was
Utrechtse en Berlijnse wetenschappers hebben ontdekt dat metershoge rotsblokken op Mars zo’n duizend keer sneller afbrokkelen dan gedacht. Waarschijnlijk komt dat doordat er een klein beetje water aanwezig was.
Miljarden jaren geleden is het water op Mars na een periode met daarin meteorietinslagen en vulkanische activiteit verdwenen of bevroren in de bodem. Sinds die tijd zorgt het weer – en de wind – op Mars ervoor dat het oppervlak afslijt. Wetenschappers van de Universiteit Utrecht hebben nu ontdekt dat rotsblokken in puinstromen op Mars veel sneller afbrokkelen dan wetenschappers mogelijk achtten.
Puinstromen
De puinstromen waar de onderzoekers conclusies over trekken, ontstonden miljoenen jaren geleden doordat sneeuw smolt. De stromen ‘rollen’ van steile kraterhellingen af. Zo’n puinstroom bestaat uit ‘lobben’: waaiers van zand, grind en rotsblokken. Omdat de opbouw van zo’n puinstroom vrij langzaam verloopt, zijn er puinstromen met lobben van verschillende leeftijden. Wetenschappers hebben nu ontdekt dat er grote verschillen zijn tussen oude en jonge lobben. De oudere lobben zijn bijna compleet vlak, terwijl de jongere lobben rotsblokken van wel 4,5 meter hoog bevat.
Snel
Het afvlakken van rotsblokken in oude lobben is opvallend snel gegaan, zo stellen de onderzoekers in het blad Geophysical Research Letters. Meteorietinslagen op het oudste deel van de puinwaaier en het afsmelten van de laatste gletsjers op Mars wijzen erop dat die rotsblokken tussen 1,25 en 0,4 miljoen jaar geleden zijn afgevlakt. Dat betekent dat blokken van bijna vijf meter hoog in een miljoen jaar tijd met de grond gelijk zijn gemaakt.
Een puinwaaier op Mars. Afbeelding: Universiteit Utrecht.
In de woestijn
Hoe kan dat? De onderzoekers vonden het antwoord op die vraag opvallend genoeg op aarde, in de Atacamawoestijn in Chili om precies te zijn. Ze observeerden er aardse puinwaaiers met lobben van verschillende leeftijden. Zo ontdekten ze dat oude lobben veel vlakker zijn en minder grote rotsblokken bevatten dan jonge lobben. En dat komt doordat de rotsblokken in oude lobben verweerd zijn door toedoen van een klein beetje water en zout.
De onderzoekers zetten hun studie voort. Niet op Mars. Maar op Spitsbergen. Ze gaan daar kijken hoe puinwaaiers zich ontwikkelen in een koude, maar natte omgeving. Ook zijn ze voornemens om in het laboratorium zelf puinwaaiers na te bootsen. Uiteindelijk willen ze zo achterhalen wanneer Mars precies vochtig was.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Ancient Mars Ocean Found?
With the help of rover Curiosity, we now know that ancient Mars had large quantities of liquid water flowing across its surface. However, evidence for large bodies of water — i.e. seas/oceans — has been hard to come by.
But using high-resolution orbital data, Caltech scientists now think they've found a long-dry river delta that once flowed into a very large body of water. Welcome to the Aeolis Riviera — the strongest evidence yet for a Martian coastline. "This is probably one of the most convincing pieces of evidence of a delta in an unconfined region — and a delta points to the existence of a large body of water in the northern hemisphere of Mars," said Roman DiBiase, Caltech postdoctoral scholar and lead author of the paper that was published (abstract) in the Journal of Geophysical Research.
When the student is ready, the teacher will appear.
When the student is truly ready, the teacher will disappear.
When the student is truly ready, the teacher will disappear.
Curiosity heeft (ietsje meer dan) z'n eerste kilometer erop zitten 
quote:Curiosity Mars Rover Passes Kilometer of Driving
July 17, 2013
PASADENA, Calif. - The latest drive by NASA's Curiosity Mars rover brought the total distance that the rover has driven on Mars to more than 1 kilometer. One kilometer is about 0.62 mile.
The drive covered about 38 meters (125 feet) and brought the mission's odometry to about 1.029 kilometers (3,376 feet). The drive was completed in the early afternoon of the rover's 335th Martian day, or sol, of work on Mars (July 17). It continued progress in a multi-month trek begun this month toward a mountain destination.
"When I saw that the drive had gone well and passed the kilometer mark, I was really pleased and proud," said rover driver Frank Hartman of NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif. "Hopefully, this is just the first of many kilometers to come."
Yesterday was is halfway through the mission's prime mission of one Martian year. Two weeks ago, Curiosity finished investigating science targets in the Glenelg area, about half a kilometer (500 yards) east of where the one-ton rover landed on Aug. 5, 2012, PDT (Aug. 6, Universal Time). The mission's next major destination is at the lower layers of Mount Sharp, about 8 kilometers (5 miles) southwest of Glenelg.
Mount Sharp, in the middle of Gale Crater, exposes many layers where scientists anticipate finding evidence about how the ancient Martian environment changed and evolved. At targets in the Glenelg area, the rover already accomplished the mission's main science objective by finding evidence for an ancient wet environment that had conditions favorable for microbial life.
JPL, a division of the California Institute of Technology, Pasadena, manages the Mars Science Laboratory Project for NASA's Science Mission Directorate, Washington. JPL designed and built the project's Curiosity rover.
More information about Curiosity is online at http://www.jpl.nasa.gov/msl , http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl/ . You can follow the mission on Facebook at http://www.facebook.com/marscuriosity and on Twitter at http://www.twitter.com/marscuriosity .
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Nee dank jequote:
Goed topic.
Iemand hier ook Mars One applicant?
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
Reports Detail Mars Rover Clues to Atmosphere's Past
July 18, 2013
PASADENA, Calif. - A pair of new papers report measurements of the Martian atmosphere's composition by NASA's Curiosity rover, providing evidence about loss of much of Mars' original atmosphere.
Curiosity's Sample Analysis at Mars (SAM) suite of laboratory instruments inside the rover has measured the abundances of different gases and different isotopes in several samples of Martian atmosphere. Isotopes are variants of the same chemical element with different atomic weights due to having different numbers of neutrons, such as the most common carbon isotope, carbon-12, and a heavier stable isotope, carbon-13.
SAM checked ratios of heavier to lighter isotopes of carbon and oxygen in the carbon dioxide that makes up most of the planet's atmosphere. Heavy isotopes of carbon and oxygen are both enriched in today's thin Martian atmosphere compared with the proportions in the raw material that formed Mars, as deduced from proportions in the sun and other parts of the solar system. This provides not only supportive evidence for the loss of much of the planet's original atmosphere, but also a clue to how the loss occurred.
"As atmosphere was lost, the signature of the process was embedded in the isotopic ratio," said Paul Mahaffy of NASA Goddard Space Flight Center, Greenbelt, Md. He is the principal investigator for SAM and lead author of one of the two papers about Curiosity results in the July 19 issue of the journal Science.
Other factors also suggest Mars once had a much thicker atmosphere, such as evidence of persistent presence of liquid water on the planet's surface long ago even though the atmosphere is too scant for liquid water to persist on the surface now. The enrichment of heavier isotopes measured in the dominant carbon-dioxide gas points to a process of loss from the top of the atmosphere -- favoring loss of lighter isotopes -- rather than a process of the lower atmosphere interacting with the ground.
Curiosity measured the same pattern in isotopes of hydrogen, as well as carbon and oxygen, consistent with a loss of a substantial fraction of Mars' original atmosphere. Enrichment in heavier isotopes in the Martian atmosphere has previously been measured on Mars and in gas bubbles inside meteorites from Mars. Meteorite measurements indicate much of the atmospheric loss may have occurred during the first billion years of the planet's 4.6-billion-year history. The Curiosity measurements reported this week provide more precise measurements to compare with meteorite studies and with models of atmospheric loss.
The Curiosity measurements do not directly measure the current rate of atmospheric escape, but NASA's next mission to Mars, the Mars Atmosphere and Volatile Evolution Mission (MAVEN), will do so. "The current pace of the loss is exactly what the MAVEN mission now scheduled to launch in November of this year is designed to determine," Mahaffy said.
The new reports describe analysis of Martian atmosphere samples with two different SAM instruments during the initial 16 weeks of the rover's mission on Mars, which is now in its 50th week. SAM's mass spectrometer and tunable laser spectrometer independently measured virtually identical ratios of carbon-13 to carbon-12. SAM also includes a gas chromatograph and uses all three instruments to analyze rocks and soil, as well as atmosphere.
"Getting the same result with two very different techniques increased our confidence that there's no unknown systematic error underlying the measurements," said Chris Webster of NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif. He is the lead scientist for the tunable laser spectrometer and the lead author for one of the two papers. "The accuracy in these new measurements improves the basis for understanding the atmosphere's history."
Curiosity landed inside Mars' Gale Crater on Aug. 6, 2012 Universal Time (on Aug. 5 PDT). The rover this month began a drive of many months from an area where it found evidence for a past environment favorable for microbial life, toward a layered mound, Mount Sharp, where researchers will seek evidence about how the environment changed.
More information about Curiosity is online at: http://www.jpl.nasa.gov/msl , http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl/ .
You can follow the mission on Facebook at: http://www.facebook.com/marscuriosity and on Twitter at http://www.twitter.com/marscuriosity .
July 18, 2013
PASADENA, Calif. - A pair of new papers report measurements of the Martian atmosphere's composition by NASA's Curiosity rover, providing evidence about loss of much of Mars' original atmosphere.
Curiosity's Sample Analysis at Mars (SAM) suite of laboratory instruments inside the rover has measured the abundances of different gases and different isotopes in several samples of Martian atmosphere. Isotopes are variants of the same chemical element with different atomic weights due to having different numbers of neutrons, such as the most common carbon isotope, carbon-12, and a heavier stable isotope, carbon-13.
SAM checked ratios of heavier to lighter isotopes of carbon and oxygen in the carbon dioxide that makes up most of the planet's atmosphere. Heavy isotopes of carbon and oxygen are both enriched in today's thin Martian atmosphere compared with the proportions in the raw material that formed Mars, as deduced from proportions in the sun and other parts of the solar system. This provides not only supportive evidence for the loss of much of the planet's original atmosphere, but also a clue to how the loss occurred.
"As atmosphere was lost, the signature of the process was embedded in the isotopic ratio," said Paul Mahaffy of NASA Goddard Space Flight Center, Greenbelt, Md. He is the principal investigator for SAM and lead author of one of the two papers about Curiosity results in the July 19 issue of the journal Science.
Other factors also suggest Mars once had a much thicker atmosphere, such as evidence of persistent presence of liquid water on the planet's surface long ago even though the atmosphere is too scant for liquid water to persist on the surface now. The enrichment of heavier isotopes measured in the dominant carbon-dioxide gas points to a process of loss from the top of the atmosphere -- favoring loss of lighter isotopes -- rather than a process of the lower atmosphere interacting with the ground.
Curiosity measured the same pattern in isotopes of hydrogen, as well as carbon and oxygen, consistent with a loss of a substantial fraction of Mars' original atmosphere. Enrichment in heavier isotopes in the Martian atmosphere has previously been measured on Mars and in gas bubbles inside meteorites from Mars. Meteorite measurements indicate much of the atmospheric loss may have occurred during the first billion years of the planet's 4.6-billion-year history. The Curiosity measurements reported this week provide more precise measurements to compare with meteorite studies and with models of atmospheric loss.
The Curiosity measurements do not directly measure the current rate of atmospheric escape, but NASA's next mission to Mars, the Mars Atmosphere and Volatile Evolution Mission (MAVEN), will do so. "The current pace of the loss is exactly what the MAVEN mission now scheduled to launch in November of this year is designed to determine," Mahaffy said.
The new reports describe analysis of Martian atmosphere samples with two different SAM instruments during the initial 16 weeks of the rover's mission on Mars, which is now in its 50th week. SAM's mass spectrometer and tunable laser spectrometer independently measured virtually identical ratios of carbon-13 to carbon-12. SAM also includes a gas chromatograph and uses all three instruments to analyze rocks and soil, as well as atmosphere.
"Getting the same result with two very different techniques increased our confidence that there's no unknown systematic error underlying the measurements," said Chris Webster of NASA's Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Calif. He is the lead scientist for the tunable laser spectrometer and the lead author for one of the two papers. "The accuracy in these new measurements improves the basis for understanding the atmosphere's history."
Curiosity landed inside Mars' Gale Crater on Aug. 6, 2012 Universal Time (on Aug. 5 PDT). The rover this month began a drive of many months from an area where it found evidence for a past environment favorable for microbial life, toward a layered mound, Mount Sharp, where researchers will seek evidence about how the environment changed.
More information about Curiosity is online at: http://www.jpl.nasa.gov/msl , http://www.nasa.gov/msl and http://mars.jpl.nasa.gov/msl/ .
You can follow the mission on Facebook at: http://www.facebook.com/marscuriosity and on Twitter at http://www.twitter.com/marscuriosity .
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
17-07-2013
Curiosity heeft zijn eerste kilometer 'achter de wielen'
Deze foto van het Marslandschap maakte Curiosity kort nadat hij zijn eerste kilometer had afgelegd. (NASA/JPL-Caltech)
Op 17 juli heeft NASA's Marsvoertuig Curiosity zijn eerste mijlpaal, of beter gezegd: kilometerpaal, bereikt. Het volbrengen van de eerste kilometer heeft wel even geduurd. Het is namelijk al bijna een jaar geleden dat Curiosity op Mars aankwam.
Curiosity is momenteel onderweg naar de voet van Aeolis Mons, beter bekend als Mount Sharp, een plek waar gelaagde sedimenten te zien zijn. Gehoopt wordt dat deze meer inzicht zullen geven in het natte verleden van Mars.
Het is wel de bedoeling dat het Marsvoertuig wat meer vaart gaat maken. Binnen een jaar moeten de resterende acht kilometer naar Mount Sharp zijn afgelegd. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Curiosity heeft zijn eerste kilometer 'achter de wielen'
Deze foto van het Marslandschap maakte Curiosity kort nadat hij zijn eerste kilometer had afgelegd. (NASA/JPL-Caltech)
Op 17 juli heeft NASA's Marsvoertuig Curiosity zijn eerste mijlpaal, of beter gezegd: kilometerpaal, bereikt. Het volbrengen van de eerste kilometer heeft wel even geduurd. Het is namelijk al bijna een jaar geleden dat Curiosity op Mars aankwam.
Curiosity is momenteel onderweg naar de voet van Aeolis Mons, beter bekend als Mount Sharp, een plek waar gelaagde sedimenten te zien zijn. Gehoopt wordt dat deze meer inzicht zullen geven in het natte verleden van Mars.
Het is wel de bedoeling dat het Marsvoertuig wat meer vaart gaat maken. Binnen een jaar moeten de resterende acht kilometer naar Mount Sharp zijn afgelegd. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat had ie een paar dagen geleden al
maar dan op z'n engels
maar dan op z'n engels
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
oopsquote:
Dat had ie een paar dagen geleden al
maar dan op z'n engels
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-07-2013
Erg weinig methaangas op Mars, dus ook geen leven?
© ap.
Gedetailleerd onderzoek van de atmosfeer van Mars door de Marsjeep Curiosity, ondersteunt de these dat het ooit warmer en mogelijk ook natter was op de rode planeet. Veronderstellingen dat er op Mars momenteel ook microben leven, zijn allicht fout, meldt de technologiewebsite Wired op basis van de studie. In de atmosfeer van het hemellichaam is immers erg weinig methaangas teruggevonden, een gas dat door ieder levend wezen wordt geproduceerd.
Verwaarloosbaar
Metingen vanop de aarde suggereerden in 2009 dat er op Mars mogelijk drie gebieden waren met onverwacht vrij hoge concentraties van methaangas. Wetenschappers reageerden voorzichtig verrukt, omdat 99 procent van al het methaangas op aarde door levende organismen wordt geproduceerd. Methaangas verdwijnt bovendien snel, dus als het werd gevonden, kwam het allicht recent in de atmosfeer terecht. Zou er op Mars dan toch leven zijn?
Recente metingen ter plaatse, door het onderzoekstuig Curiosity dat bijna een jaar geleden landde op de rode planeet, zetten wetenschappers echter met beide voeten op de grond. De gevonden deeltjes methaangas op Mars zijn immers verwaarloosbaar om van leven te kunnen spreken. 2,7 methaandeeltjes per miljard werden er geteld, een onbeduidend aantal, wetende dat er op aarde ruw geschat ongeveer 1.700 deeltjes per miljard zijn. Het methaangas dat toch werd gevonden, is vermoedelijk het gevolg van een soort van seizoensgebonden proces.
Warmer en natter?
Het onderzoek bevestigde wel dat de atmosfeer van Mars ooit veel dikker was. Dat betekent allicht dat het er toen veel warmer was, een gunstige conditie voor vloeibaar water, en op zijn beurt een belangrijke voorwaarde voor leven.
(HLN)
Erg weinig methaangas op Mars, dus ook geen leven?
© ap.
Gedetailleerd onderzoek van de atmosfeer van Mars door de Marsjeep Curiosity, ondersteunt de these dat het ooit warmer en mogelijk ook natter was op de rode planeet. Veronderstellingen dat er op Mars momenteel ook microben leven, zijn allicht fout, meldt de technologiewebsite Wired op basis van de studie. In de atmosfeer van het hemellichaam is immers erg weinig methaangas teruggevonden, een gas dat door ieder levend wezen wordt geproduceerd.
Verwaarloosbaar
Metingen vanop de aarde suggereerden in 2009 dat er op Mars mogelijk drie gebieden waren met onverwacht vrij hoge concentraties van methaangas. Wetenschappers reageerden voorzichtig verrukt, omdat 99 procent van al het methaangas op aarde door levende organismen wordt geproduceerd. Methaangas verdwijnt bovendien snel, dus als het werd gevonden, kwam het allicht recent in de atmosfeer terecht. Zou er op Mars dan toch leven zijn?
Recente metingen ter plaatse, door het onderzoekstuig Curiosity dat bijna een jaar geleden landde op de rode planeet, zetten wetenschappers echter met beide voeten op de grond. De gevonden deeltjes methaangas op Mars zijn immers verwaarloosbaar om van leven te kunnen spreken. 2,7 methaandeeltjes per miljard werden er geteld, een onbeduidend aantal, wetende dat er op aarde ruw geschat ongeveer 1.700 deeltjes per miljard zijn. Het methaangas dat toch werd gevonden, is vermoedelijk het gevolg van een soort van seizoensgebonden proces.
Warmer en natter?
Het onderzoek bevestigde wel dat de atmosfeer van Mars ooit veel dikker was. Dat betekent allicht dat het er toen veel warmer was, een gunstige conditie voor vloeibaar water, en op zijn beurt een belangrijke voorwaarde voor leven.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-07-2013
Nieuw bewijs gevonden dat het lang geleden regende en sneeuwde op Mars
Dat er ooit water op Mars stroomde, weten wetenschappers al een tijdje. Maar waar kwam dat water vandaan? Viel het in de vorm van neerslag op Mars? Of borrelde het uit de grond omhoog? Nieuw onderzoek wijst op het eerste: ooit regende en sneeuwde het op de rode planeet.
Onderzoekers van de Brown University trekken die conclusie in het blad Geophysical Research Letters. Ze bestudeerden door toedoen van water gevormde valleien op Mars om tot die conclusie te komen.
Valleien
Het idee om aan de hand van de valleien meer te weten te komen over het water op Mars, ontstond toen onderzoeker Kat Scanlon onderzoek deed op Hawaii. Vochtige tropische winden uit het oosten worden omhoog geduwd wanneer ze tegen de bergen op het eiland aanslaan. Maar de winden missen de kracht om de top van de berg te bereiken. Er rest ze dus niets anders dan hun vocht aan de oostzijde van het eiland los te laten. Het resultaat? Op het oostelijke deel van het eiland ontstaan tropische bossen. De westelijke kant ziet er heel anders uit: het lijkt wel een woestijn, zo droog. Scanlon bedacht dat dit alles in een ver verleden ook op Mars zou kunnen hebben plaatsgevonden. En het netwerk van valleien zou ons daar wel eens meer over kunnen vertellen.
Op Mars
De onderzoekers zochten vier plekjes op Mars uit waar zich langs de randen van kraters of bergen een netwerk van valleien bevond. Vervolgens stelden ze vast in welke richting de wind hier ooit waaide. Daarna keken ze op basis van die winden waar de meeste neerslag gevallen zou zijn. Om vervolgens naar de valleien te kijken: waren op de plekken waar de onderzoekers de meeste neerslag verwachtten ook de meeste uitlopers – door water gecreëerde sleufjes in het Marsoppervlak – te zien?
Vocht
Dat bleek inderdaad het geval te zijn. Uit de simulaties blijkt dat de processen die wetenschappers eerder op Hawaii aan het werk zagen, ook een rol speelden op Mars. Vocht dat door winden een berg opgevoerd is en vervolgens halverwege die berg wordt afgezet, lijkt ook de valleien op Mars hun vorm te hebben gegeven. En daarmee lijkt het erop dat het water op Mars in ieder geval op deze plekken niet vanuit de grond, maar vanuit de lucht kwam.
De onderzoekers gaan er in hun studie voorzichtig vanuit dat die neerslag in de vorm van sneeuw naar beneden kan zijn gekomen. Simpelweg omdat Mars in de tijd waarover zij spreken een koud klimaat gehad zou hebben. De sneeuw zou tijdens een warmere perioden gesmolten zijn en het smeltwater vormde vervolgens de valleien. Overigens is het niet ondenkbaar dat tijdens warmere perioden ook wel eens regen is gevallen. “De volgende stap is om te kijken naar het smelten van de sneeuw,” merkt Scanlon op. “De vraag is: hoe snel kun je een gigantisch pak sneeuw laten smelten? Heb je daar regen voor nodig? Is het eigenlijk wel mogelijk om met behulp van enkel smeltwater valleien uit te kerven?” Eén ding staat voor de wetenschappers vast: neerslag – in welke vorm dan ook – vormden de valleien. Door het antwoord op die laatste vragen te zoeken, kunnen we nu meer te weten komen over het oude Martiaanse klimaat.
(scientias.nl)
Nieuw bewijs gevonden dat het lang geleden regende en sneeuwde op Mars
Dat er ooit water op Mars stroomde, weten wetenschappers al een tijdje. Maar waar kwam dat water vandaan? Viel het in de vorm van neerslag op Mars? Of borrelde het uit de grond omhoog? Nieuw onderzoek wijst op het eerste: ooit regende en sneeuwde het op de rode planeet.
Onderzoekers van de Brown University trekken die conclusie in het blad Geophysical Research Letters. Ze bestudeerden door toedoen van water gevormde valleien op Mars om tot die conclusie te komen.
Valleien
Het idee om aan de hand van de valleien meer te weten te komen over het water op Mars, ontstond toen onderzoeker Kat Scanlon onderzoek deed op Hawaii. Vochtige tropische winden uit het oosten worden omhoog geduwd wanneer ze tegen de bergen op het eiland aanslaan. Maar de winden missen de kracht om de top van de berg te bereiken. Er rest ze dus niets anders dan hun vocht aan de oostzijde van het eiland los te laten. Het resultaat? Op het oostelijke deel van het eiland ontstaan tropische bossen. De westelijke kant ziet er heel anders uit: het lijkt wel een woestijn, zo droog. Scanlon bedacht dat dit alles in een ver verleden ook op Mars zou kunnen hebben plaatsgevonden. En het netwerk van valleien zou ons daar wel eens meer over kunnen vertellen.
Op Mars
De onderzoekers zochten vier plekjes op Mars uit waar zich langs de randen van kraters of bergen een netwerk van valleien bevond. Vervolgens stelden ze vast in welke richting de wind hier ooit waaide. Daarna keken ze op basis van die winden waar de meeste neerslag gevallen zou zijn. Om vervolgens naar de valleien te kijken: waren op de plekken waar de onderzoekers de meeste neerslag verwachtten ook de meeste uitlopers – door water gecreëerde sleufjes in het Marsoppervlak – te zien?
Vocht
Dat bleek inderdaad het geval te zijn. Uit de simulaties blijkt dat de processen die wetenschappers eerder op Hawaii aan het werk zagen, ook een rol speelden op Mars. Vocht dat door winden een berg opgevoerd is en vervolgens halverwege die berg wordt afgezet, lijkt ook de valleien op Mars hun vorm te hebben gegeven. En daarmee lijkt het erop dat het water op Mars in ieder geval op deze plekken niet vanuit de grond, maar vanuit de lucht kwam.
De onderzoekers gaan er in hun studie voorzichtig vanuit dat die neerslag in de vorm van sneeuw naar beneden kan zijn gekomen. Simpelweg omdat Mars in de tijd waarover zij spreken een koud klimaat gehad zou hebben. De sneeuw zou tijdens een warmere perioden gesmolten zijn en het smeltwater vormde vervolgens de valleien. Overigens is het niet ondenkbaar dat tijdens warmere perioden ook wel eens regen is gevallen. “De volgende stap is om te kijken naar het smelten van de sneeuw,” merkt Scanlon op. “De vraag is: hoe snel kun je een gigantisch pak sneeuw laten smelten? Heb je daar regen voor nodig? Is het eigenlijk wel mogelijk om met behulp van enkel smeltwater valleien uit te kerven?” Eén ding staat voor de wetenschappers vast: neerslag – in welke vorm dan ook – vormden de valleien. Door het antwoord op die laatste vragen te zoeken, kunnen we nu meer te weten komen over het oude Martiaanse klimaat.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-08-2013
Curiosity's eerste jaar op Mars in twee minuten
Nog een paar dagen en NASA's Marswagen Curiosity rijdt alweer een jaar rond over het rotsachtige oppervlak van Mars. In deze video is in twee minuten in een impressie te zien wat het rijdende laboratorium de afgelopen twaalf maanden is tegengekomen.
Curiosity landde in 2012 op 5 augustus op de Rode Planeet. Het Mars Science Laboratory, zoals de rover officieel heet, werd op 26 november 2011 vanaf het Cape Canaveral Air Force Station in Florida gelanceerd.
De wagen is momenteel bezig met zijn reis naar Mount Sharp, een berg op de Rode Planeet. Curiosity gaat daar het onderste gedeelte van de berg bestuderen.
De rover woelt het oppervlak om, onderzoekt rotsen, meet gassen in de atmosfeer en neemt foto's. Het karretje heeft onder meer bouwstenen van leven gevonden, zoals de elementen koolstof en waterstof. Dat betekent dat er in een ver verleden microbes, minieme organismen, zouden kunnen hebben geleefd op Mars. Ook vond Curiosity bewijs dat er ooit water op Mars heeft gestroomd.
(HLN)
Curiosity's eerste jaar op Mars in twee minuten
Nog een paar dagen en NASA's Marswagen Curiosity rijdt alweer een jaar rond over het rotsachtige oppervlak van Mars. In deze video is in twee minuten in een impressie te zien wat het rijdende laboratorium de afgelopen twaalf maanden is tegengekomen.
Curiosity landde in 2012 op 5 augustus op de Rode Planeet. Het Mars Science Laboratory, zoals de rover officieel heet, werd op 26 november 2011 vanaf het Cape Canaveral Air Force Station in Florida gelanceerd.
De wagen is momenteel bezig met zijn reis naar Mount Sharp, een berg op de Rode Planeet. Curiosity gaat daar het onderste gedeelte van de berg bestuderen.
De rover woelt het oppervlak om, onderzoekt rotsen, meet gassen in de atmosfeer en neemt foto's. Het karretje heeft onder meer bouwstenen van leven gevonden, zoals de elementen koolstof en waterstof. Dat betekent dat er in een ver verleden microbes, minieme organismen, zouden kunnen hebben geleefd op Mars. Ook vond Curiosity bewijs dat er ooit water op Mars heeft gestroomd.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Happy 1rst anniversary 
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
06-08-2013
NASA legt laatste hand aan nieuwe Marsmissie
Terwijl Curiosity zijn eerste verjaardag op Mars viert, werkt NASA alweer hard aan een nieuwe Marsmissie: MAVEN. De MAVEN-ruimtesonde arriveerde dit weekend in Florida om voorafgaand aan zijn lancering in november, de laatste testjes te ondergaan.
MAVEN staat voor Mars Atmosphere and Volatile Evolution. De sonde moet de bovenste laag van de atmosfeer van Mars gaan bestuderen. Wetenschappers hopen zo meer te weten te komen over het klimaat dat Mars in een ver verleden had. “MAVEN zal geen leven op Mars gaan vinden,” legt onderzoeker Bruce Jakosky uit. “Maar MAVEN zal ons wel helpen om de geschiedenis van het klimaat en daarmee de geschiedenis van de leefbaarheid van Mars, te achterhalen.”
Afgelopen vrijdag arriveerde MAVEN bij Kennedy’s Space Center in Florida. De sonde wordt daar in elkaar gezet en uitvoerig getest. Zo wordt er onder meer gekeken of de software aan boord van MAVEN werkt en of de sonde erin slaagt om de zonnepanelen uit te klappen.
En daarmee legt NASA de laatste hand aan deze nieuwe Marsmissie. Als de testjes achter de rug zijn, kan MAVEN naar het lanceerplatform verhuizen, vanwaar deze ergens in november (of misschien begin december) gelanceerd zal worden. Naar verwachting arriveert MAVEN in september 2014 bij Mars. Daar moet MAVEN een jaar lang onderzoek verrichten.
MAVEN. Foto: Lockheed Martin.
(scientias.nl)
NASA legt laatste hand aan nieuwe Marsmissie
Terwijl Curiosity zijn eerste verjaardag op Mars viert, werkt NASA alweer hard aan een nieuwe Marsmissie: MAVEN. De MAVEN-ruimtesonde arriveerde dit weekend in Florida om voorafgaand aan zijn lancering in november, de laatste testjes te ondergaan.
MAVEN staat voor Mars Atmosphere and Volatile Evolution. De sonde moet de bovenste laag van de atmosfeer van Mars gaan bestuderen. Wetenschappers hopen zo meer te weten te komen over het klimaat dat Mars in een ver verleden had. “MAVEN zal geen leven op Mars gaan vinden,” legt onderzoeker Bruce Jakosky uit. “Maar MAVEN zal ons wel helpen om de geschiedenis van het klimaat en daarmee de geschiedenis van de leefbaarheid van Mars, te achterhalen.”
Afgelopen vrijdag arriveerde MAVEN bij Kennedy’s Space Center in Florida. De sonde wordt daar in elkaar gezet en uitvoerig getest. Zo wordt er onder meer gekeken of de software aan boord van MAVEN werkt en of de sonde erin slaagt om de zonnepanelen uit te klappen.
En daarmee legt NASA de laatste hand aan deze nieuwe Marsmissie. Als de testjes achter de rug zijn, kan MAVEN naar het lanceerplatform verhuizen, vanwaar deze ergens in november (of misschien begin december) gelanceerd zal worden. Naar verwachting arriveert MAVEN in september 2014 bij Mars. Daar moet MAVEN een jaar lang onderzoek verrichten.
MAVEN. Foto: Lockheed Martin.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
NASA Mars Curiosity Rover Report -- July 11, 2013 .
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
A Year of Curiosity on Mars . NASAtelevision
Curiosity Rover team members at NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL) in Pasadena, Calif., re-live the dramatic Aug. 6, 2012 landing and the mission's achievements to date in an event aired on NASA Television and the agency's website. In the year since inspiring millions of people worldwide with its one-of-a-kind landing in a crater on the Red Planet, Curiosity has achieved its primary scientific objective; finding evidence that ancient Mars could have sustained microbial life and has returned invaluable scientific data and images
Curiosity Rover team members at NASA's Jet Propulsion Laboratory (JPL) in Pasadena, Calif., re-live the dramatic Aug. 6, 2012 landing and the mission's achievements to date in an event aired on NASA Television and the agency's website. In the year since inspiring millions of people worldwide with its one-of-a-kind landing in a crater on the Red Planet, Curiosity has achieved its primary scientific objective; finding evidence that ancient Mars could have sustained microbial life and has returned invaluable scientific data and images
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:
[ afbeelding ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-08-2013
Gesimuleerde Marsmissie van Belg bijna afgelopen
Op 13 augustus eindigt een gesimuleerde Marsmissie onder leiding van de Belg Angelo Vermeulen, zo heeft de Universiteit van Hawaï bekendgemaakt.
De universeiten van Cornell en Hawaï startten op 15 april met HI-SEAS, een NASA-gefinancierde simulatie van een Marsmissie op Hawaï. Hoofddoel is na te gaan hoe zogenaamde voedselmoeheid bij astronauten tijdens een missie naar Mars te vermijden is. De bemanning bestaat uit gezagvoerder Vermeulen, vier Amerikanen en een Canadees.
De zes bemanningsleden verblijven in een omgeving die een verblijf op Mars zo goed mogelijk nabootst. Op de flanken van de Mauna Loa-vulkaan tasten ze de mogelijkheden af van koken op een levensechte ruimtebasis en ontwikkelen ze een eetpatroon voor astronauten.
Andere Belgen, zoals de kandidaat-astronauten Nancy Vermeulen en Vladimir Pletser, namen eerder deel aan Marssimulaties in Utah, in een organisatie van de Mars Society
(HLN)
Gesimuleerde Marsmissie van Belg bijna afgelopen
Op 13 augustus eindigt een gesimuleerde Marsmissie onder leiding van de Belg Angelo Vermeulen, zo heeft de Universiteit van Hawaï bekendgemaakt.
De universeiten van Cornell en Hawaï startten op 15 april met HI-SEAS, een NASA-gefinancierde simulatie van een Marsmissie op Hawaï. Hoofddoel is na te gaan hoe zogenaamde voedselmoeheid bij astronauten tijdens een missie naar Mars te vermijden is. De bemanning bestaat uit gezagvoerder Vermeulen, vier Amerikanen en een Canadees.
De zes bemanningsleden verblijven in een omgeving die een verblijf op Mars zo goed mogelijk nabootst. Op de flanken van de Mauna Loa-vulkaan tasten ze de mogelijkheden af van koken op een levensechte ruimtebasis en ontwikkelen ze een eetpatroon voor astronauten.
Andere Belgen, zoals de kandidaat-astronauten Nancy Vermeulen en Vladimir Pletser, namen eerder deel aan Marssimulaties in Utah, in een organisatie van de Mars Society
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
