R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Help, ik weet het even niet meer.
Ik ben een moeder van 2 zonen .De jongste is al 2 jaar uit huis en alles gaat goed met hem. Sindskort is mijn oudste zoon weer gaan samen wonen. Hij was al eerder het huis uit maar die relatie ging naar 1 jaar samen wonen stuk en ja wat doe je dan als ouder? Kom maar weer in huis wonen toch.
Na 5 maanden vrijgezel te zijn geweest, kwam hij 5 maanden geleden met het nieuws dat hij voorzichtig weer afsprak met een (leuke) meid en 3 maanden geleden kwam hij thuis met "Ik heb verkering". Wij blij voor hen en alles was toen nog goed. We hebben haar 8 keer ontmoet toen mijn zoon vertelde "mam we willen gaan samen wonen". Wij nog "is dat niet erg snel?" Maar nee, het voelde goed en ja we stonden achter zijn beslissing. Ook al kende we het meisje nog niet zo lang; als hij gelukkig is ben ik het ook.
Ze kreeg gelijk een huurwoning op haar naam en daar zouden ze gaan wonen. We hebben gelijk gevraagd "moet er nog iets gedaan worden in de woning?" en of we konden helpen. De reactie van mijn schoondochter was "dat is iets voor ons samen". We hebben aangeboden dat als we iets konden doen we dat graag hoorden . 2 weken terug had onze zoon gevraagd of mijn man de was machine en nog meer timmerklusjes voor hem wilden doen. Afgesproken op dinsdagavond, alleen moest mijn zoon dan wel werken maar zij was daar wel aanwezig .Toen mijn man daar kwam, werd er niet opengedaan terwijl ze echt thuis was. Een uur later belden mijn zoon dat ze liever niet had dat me man die dingen kwam doen en dat ze het anders oplosten.
Donderdag vroeg mijn zoon of we hem wilden helpen met zijn meubels te verhuizen (meubels van zijn vorige huis) en ja natuurlijk wilden wij dit wel. Maar een dag van te voren vertelde mijn zoon dat ze hadden het even overlegd maar ze wilden niets van zijn meubels in haar!! huis hebben want daar had hij met een ander op geleefd.. Al die tijd hadden mijn man en ik het huisje waar mijn zoon ging samen wonen nog niet gezien; hij had nog geen sleutel en steeds vergat zijn vriendin hem die te geven. Zaterdag, nu een week geleden, vroeg mijn zoon "mam ga je even mee naar de nieuwe woning en gelijk even naar de hobby markt voor verf?" "Ja natuurlijk", ik blij dat ik het huisje ging zien waar hij kwam te wonen.
Na witsel te hebben gekocht op naar zijn nieuwe woning. En vanaf toen ging alles als een film aan mij voorbij. Eerlijk nog nooit een woord van ongenoegen met haar gehad was altijd die 8 keer dat we haar gezien hebben leuk en soms ook gezellig.We kwamen binnen met de witsel en gelijk begon ze hem te kleineren dat hij niets goed kon doen want de witsel die zij had gekocht was van een ander merken nu zag je kleur verschil. Dit waren letterlijk mijn woorden "A jo niet zo stressen dan ruilen we hem toch zo weer". Daarna kreeg ik gelijk de wind van voren dat ik niet kon denken om in haar huis de dienst uit te maken en dat ik mijn zoontje los moest laten enz enz
Ik heb daar een kwartier lamgeslagen met mijn emmertje gestaan. Heel langzaam kwamen de tranen bij mij in de ogen en voelden ik me boos worden. Toen madam uitgeraasd was ben ik van leer getrokken en haar gezegd dat ook mijn zoon daar ging wonen. Maar nee, ik begreep hun relatie niet. Zij deelt het mede en dat noemt ze overleg en ik moest oprotten, letterlijk haar woorden.
Al die tijd stond mijn zoon als een stil dood muisje in de hoek van de kamer met tranen in zijn ogen. Heb me naar hem omgedraaid. Heb hem gezegd "het is jouw leven schat maar het lijkt me beter dat ik naar huis ga".Hij "nee mama blijf", maar zij gilde dat ik een slechte moeder was en mijn zoon niet kon loslaten en dat ik kon dood vallen .Heb me zoon vastgepakt een hele dikke knuffel gegeven en gezegd dat ik heel veel van hem hou en heb hem snikkend op de trap achter gelaten.
Verscheurd door tranen ben ik thuis gekomen. Ben er kapot van. Ik begrijp er helemaal niets van. Ik krijg af en toe een smsje van mijn zoon met "ik hou van je mam", maar heb hem daarna niet meer gezien.
Wat moet ik nu toch doen?
Een heel verdrietige moeder
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 09-11-2012 15:39:41 ]
Ik ben een moeder van 2 zonen .De jongste is al 2 jaar uit huis en alles gaat goed met hem. Sindskort is mijn oudste zoon weer gaan samen wonen. Hij was al eerder het huis uit maar die relatie ging naar 1 jaar samen wonen stuk en ja wat doe je dan als ouder? Kom maar weer in huis wonen toch.
Na 5 maanden vrijgezel te zijn geweest, kwam hij 5 maanden geleden met het nieuws dat hij voorzichtig weer afsprak met een (leuke) meid en 3 maanden geleden kwam hij thuis met "Ik heb verkering". Wij blij voor hen en alles was toen nog goed. We hebben haar 8 keer ontmoet toen mijn zoon vertelde "mam we willen gaan samen wonen". Wij nog "is dat niet erg snel?" Maar nee, het voelde goed en ja we stonden achter zijn beslissing. Ook al kende we het meisje nog niet zo lang; als hij gelukkig is ben ik het ook.
Ze kreeg gelijk een huurwoning op haar naam en daar zouden ze gaan wonen. We hebben gelijk gevraagd "moet er nog iets gedaan worden in de woning?" en of we konden helpen. De reactie van mijn schoondochter was "dat is iets voor ons samen". We hebben aangeboden dat als we iets konden doen we dat graag hoorden . 2 weken terug had onze zoon gevraagd of mijn man de was machine en nog meer timmerklusjes voor hem wilden doen. Afgesproken op dinsdagavond, alleen moest mijn zoon dan wel werken maar zij was daar wel aanwezig .Toen mijn man daar kwam, werd er niet opengedaan terwijl ze echt thuis was. Een uur later belden mijn zoon dat ze liever niet had dat me man die dingen kwam doen en dat ze het anders oplosten.
Donderdag vroeg mijn zoon of we hem wilden helpen met zijn meubels te verhuizen (meubels van zijn vorige huis) en ja natuurlijk wilden wij dit wel. Maar een dag van te voren vertelde mijn zoon dat ze hadden het even overlegd maar ze wilden niets van zijn meubels in haar!! huis hebben want daar had hij met een ander op geleefd.. Al die tijd hadden mijn man en ik het huisje waar mijn zoon ging samen wonen nog niet gezien; hij had nog geen sleutel en steeds vergat zijn vriendin hem die te geven. Zaterdag, nu een week geleden, vroeg mijn zoon "mam ga je even mee naar de nieuwe woning en gelijk even naar de hobby markt voor verf?" "Ja natuurlijk", ik blij dat ik het huisje ging zien waar hij kwam te wonen.
Na witsel te hebben gekocht op naar zijn nieuwe woning. En vanaf toen ging alles als een film aan mij voorbij. Eerlijk nog nooit een woord van ongenoegen met haar gehad was altijd die 8 keer dat we haar gezien hebben leuk en soms ook gezellig.We kwamen binnen met de witsel en gelijk begon ze hem te kleineren dat hij niets goed kon doen want de witsel die zij had gekocht was van een ander merken nu zag je kleur verschil. Dit waren letterlijk mijn woorden "A jo niet zo stressen dan ruilen we hem toch zo weer". Daarna kreeg ik gelijk de wind van voren dat ik niet kon denken om in haar huis de dienst uit te maken en dat ik mijn zoontje los moest laten enz enz
Ik heb daar een kwartier lamgeslagen met mijn emmertje gestaan. Heel langzaam kwamen de tranen bij mij in de ogen en voelden ik me boos worden. Toen madam uitgeraasd was ben ik van leer getrokken en haar gezegd dat ook mijn zoon daar ging wonen. Maar nee, ik begreep hun relatie niet. Zij deelt het mede en dat noemt ze overleg en ik moest oprotten, letterlijk haar woorden.
Al die tijd stond mijn zoon als een stil dood muisje in de hoek van de kamer met tranen in zijn ogen. Heb me naar hem omgedraaid. Heb hem gezegd "het is jouw leven schat maar het lijkt me beter dat ik naar huis ga".Hij "nee mama blijf", maar zij gilde dat ik een slechte moeder was en mijn zoon niet kon loslaten en dat ik kon dood vallen .Heb me zoon vastgepakt een hele dikke knuffel gegeven en gezegd dat ik heel veel van hem hou en heb hem snikkend op de trap achter gelaten.
Verscheurd door tranen ben ik thuis gekomen. Ben er kapot van. Ik begrijp er helemaal niets van. Ik krijg af en toe een smsje van mijn zoon met "ik hou van je mam", maar heb hem daarna niet meer gezien.
Wat moet ik nu toch doen?
Een heel verdrietige moeder
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 09-11-2012 15:39:41 ]
Denk dat je als moeder wel je best en support heb laten zien.. denk dat je hem nu een beetje moet loslaten. maar hou wel nog losjes contact om in zn hoofd te blijven voordat ie helemaal vertrokken is
Sorry voor de lap tekst en de spel fouten maar het is wat moeilijk met tranen in de ogen dit te schrijven
Het klinkt alsof jij je van je beste kant hebt laten zien, geen rare dingen. Je zoon zit erg onder de plak, zij is erg dominant.
Hou met je zoon contact, al is het via sms. Dat hij weet dat hij altijd welkom is. Verder kan je op dit moment niets doen. Je kan hem moeilijk daar uit huis trekken als een klein kind.
Hou met je zoon contact, al is het via sms. Dat hij weet dat hij altijd welkom is. Verder kan je op dit moment niets doen. Je kan hem moeilijk daar uit huis trekken als een klein kind.
Je kunt niks doen, je zoon moet zelf inzien dat hij met een heks samen is gaan wonen. Als jij je erin gaat mengen drijf je hem nog verder van je af.
Je enter-toets werkt volgens mij niet helemaal goed
En je zoon is gewoon een mietje die ver onder de duim zit bij dat wijf van hem
En je zoon is gewoon een mietje die ver onder de duim zit bij dat wijf van hem
Wachten tot je zoon met hangende poten thuiskomt, geen andere optie. Kan het alleen maar slechter maken.
All management is Strategic Management.
Wat een watje is je zoon, lekker laten gaan, misschien leert hij ervan...
Het onderscheid komt met de jaren, tot je jezelf onderschijt...
Je schoondochter is een kutwijf en je zoon een watje, gefeliciteerd.
Op donderdag 2 juli 2009 22:41 schreef RTB het volgende:
als ik elk rap"liedje" een kans moest geven was ik aan het eind van dit millennium nog bezig met het tempo waarin die kotshoop uitgebraakt wordt.
👾
als ik elk rap"liedje" een kans moest geven was ik aan het eind van dit millennium nog bezig met het tempo waarin die kotshoop uitgebraakt wordt.
👾
Ik vraag me af of ze eerder slechte ervaringen met schoonmoeders heeft gehad, want als jij er geen aanleiding toe hebt gegeven, is dit wel heel vijandig gedrag.
Als ik jou was, zou ik er zo rustig mogelijk onder blijven zodat de relatie tussen jou en je zoon niet verder onder druk komt te staan. Het is aan je zoon hier iets aan te doen, en ook zou hij er goed aan doen er eens met je over te praten; misschien wordt er dan meer duidelijk.
Geef de hoop niet op. De relatie kan uit raken, of zij kan bijdraaien (op aanraden van je zoon), of je zoon gaat zelfstandig contact met je onderhouden.
Als ik jou was, zou ik er zo rustig mogelijk onder blijven zodat de relatie tussen jou en je zoon niet verder onder druk komt te staan. Het is aan je zoon hier iets aan te doen, en ook zou hij er goed aan doen er eens met je over te praten; misschien wordt er dan meer duidelijk.
Geef de hoop niet op. De relatie kan uit raken, of zij kan bijdraaien (op aanraden van je zoon), of je zoon gaat zelfstandig contact met je onderhouden.
Hier kun je weinig aan veranderen, het is je zoon die zichzelf moet veranderen en dat kan soms een tijdje duren, vaak word men met de jaren wijzer en sterker.
Je schoondochter is nu eenmaal een hele dominante vrouw en liefde maakt blind.
Heel veel sterkte en wat hier is gezegd, hou contact met hem ook al is het via sms, laat je namelijk niets meer horen, kan zij dit gebruiken.
Je schoondochter is nu eenmaal een hele dominante vrouw en liefde maakt blind.
Heel veel sterkte en wat hier is gezegd, hou contact met hem ook al is het via sms, laat je namelijk niets meer horen, kan zij dit gebruiken.
Haha kostte even wat moeite om te lezen, maar dat geeft niet!
Eerlijk... wat een bitch zeg. Niet om het één of ander, maar als ik je zoon was geweest had ik mijn vriendin even goed op haar plaats gezet.
Wat denk ik het beste is, is om dit even op zijn beloop te laten. Je moet in ieder geval zeker geen ruzie gaan maken met je zoon. Je moet flink afstand houden en dan komt hij vanzelf met de vraag van waarom. En dan zeg je gewoon dat je je niet welkom voelt door zijn vriendin en dat het je beter lijkt om wat afstand te houden. Hij gaat daar als het goed is vanzelf van balen en dan krijgen ze ruzie, het kan lang duren... maar ooit barst de bom.
Eerlijk... wat een bitch zeg. Niet om het één of ander, maar als ik je zoon was geweest had ik mijn vriendin even goed op haar plaats gezet.
Wat denk ik het beste is, is om dit even op zijn beloop te laten. Je moet in ieder geval zeker geen ruzie gaan maken met je zoon. Je moet flink afstand houden en dan komt hij vanzelf met de vraag van waarom. En dan zeg je gewoon dat je je niet welkom voelt door zijn vriendin en dat het je beter lijkt om wat afstand te houden. Hij gaat daar als het goed is vanzelf van balen en dan krijgen ze ruzie, het kan lang duren... maar ooit barst de bom.
Naja ik vind die zoon ook best een pielemuis omdat ie zoiets pikt en niet tegen die chick ingaat. Het is grotendeels ook de schuld van zoonlief want hij laat het toe dat er zo onbeschoft tegen zijn moeder gesproken wordt.
Als je in discussie gaat met een trol, wint hij. Als je een trol beledigt, wint hij. Als je tekeer gaat tegen een trol, wint hij. Het enige waar trollen niet tegen kunnen, is te worden genegeerd.
Ik denk, en het spijt me echt dat te moeten zeggen, dat je simpelweg niets meer kan doen dan ervoor zorgen dat je zoon weet dat je van hem houdt en dat hij altijd welkom is.
Zij heeft haar klauwen om zijn nek zitten en jij kan hem helaas echt niet loswringen zonder dat hij dat wilt en dat gaat hij pas willen als die klauwen losser komen te zitten, wat dus weer iets is waar jij zo geen invloed op hebt.
Waarom accepteert je zoon dat zij zich zo tegen je gedraagt denk je? Het klinkt mij namelijk in de oren alsof zij niet alleen bezig is fysiek een gat tussen jullie te drijven, maar dat ze ook uitgebreid aan het manipuleren is.
Waarom accepteert hij überhaupt dat zij zich zo gedraagt, dus ook tegen hem? Hoe is (of was) zijn zelfvertrouwen? Is hij vroeger gepest?
----
Verder wil ik even aan een hoop FOK!kers in dit topic kwijt dat (psychisch) huiselijk geweld ook van vrouw naar man voorkomt, dus roepen dat hij een watje, pielemuis en wat dan ook is, is voorbarig en naar mijn mening nogal onrespectvol tegenover TS.
Zij heeft haar klauwen om zijn nek zitten en jij kan hem helaas echt niet loswringen zonder dat hij dat wilt en dat gaat hij pas willen als die klauwen losser komen te zitten, wat dus weer iets is waar jij zo geen invloed op hebt.
Waarom accepteert je zoon dat zij zich zo tegen je gedraagt denk je? Het klinkt mij namelijk in de oren alsof zij niet alleen bezig is fysiek een gat tussen jullie te drijven, maar dat ze ook uitgebreid aan het manipuleren is.
Waarom accepteert hij überhaupt dat zij zich zo gedraagt, dus ook tegen hem? Hoe is (of was) zijn zelfvertrouwen? Is hij vroeger gepest?
----
Verder wil ik even aan een hoop FOK!kers in dit topic kwijt dat (psychisch) huiselijk geweld ook van vrouw naar man voorkomt, dus roepen dat hij een watje, pielemuis en wat dan ook is, is voorbarig en naar mijn mening nogal onrespectvol tegenover TS.
Borderliner much?
Verder mentaal geretardeerd, maar dat is een open deur intrappen.
Verder mentaal geretardeerd, maar dat is een open deur intrappen.
I just had to get that stress off my chest like breast reduction.
dit en doe iets aan het hoge 'me' gehaltequote:Op vrijdag 9 november 2012 13:24 schreef fratsman het volgende:
Dju! Wat een lap tekst! Alinea's! Spaties! Witregels!
je spelling en grammatica zuigt en daardoor is het echt heel naar lezen
(en ik ben ook geen spellingswonder of zo)
verder: je reageert nogal dramatisch
je bent toch nog niemand kwijt?
hij zal zelf ook wel beseffen dat dit niet kan
laat ze het zelf uit vechten, hij neemt vanzelf wel weer contact op
als dat niet zo is kun je altijd nog bedenken wat je moet doen/kunt doen
natuurlijk was het naar om mee te maken etc maar laat het even bezinken aan zijn kant
He said how many sugars do you like in your tea?
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
I said forget about the sugar have a spoon full of me,
[Rhu SC]Deel 1 dus? O+
Your job is to feed me, do me and die
Spelling is klote, maar ze heeft tenminste wel iets voor dr zoon over.quote:
[..]
dit en doe iets aan het hoge 'me' gehalte
je spelling en grammatica zuigt en daardoor is het echt heel naar lezen
(en ik ben ook geen spellingswonder of zo)
verder: je reageert nogal dramatisch
je bent toch nog niemand kwijt?
hij zal zelf ook wel beseffen dat dit niet kan
laat ze het zelf uit vechten, hij neemt vanzelf wel weer contact op
als dat niet zo is kun je altijd nog bedenken wat je moet doen/kunt doen
natuurlijk was het naar om mee te maken etc maar laat het even bezinken aan zijn kant
Tegenwoordig mensen genoeg die teveel aan hun eigen denken, kan je van TS niet zeggen
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Rustig afwachten.
Als hij klaar is met "haar" huurhuisje op te knappen, trapt ze hem er waarschijnlijk toch wel uit, dus nog niet zijn slaapkamertje omtoveren tot een brei-atelier.
Als hij klaar is met "haar" huurhuisje op te knappen, trapt ze hem er waarschijnlijk toch wel uit, dus nog niet zijn slaapkamertje omtoveren tot een brei-atelier.
je zoon zal dat zelf moeten oplossen hij kiest kennelijk voor zulk een vriendin...
komt wel over alsof hij niet zo'n sterke persoonlijkheid heeft en misschien te makkelijk het schoothondje speelt tov 'bepalende' personen..
Was dat altijd zo, misschien ook in de gezinssituatie thuis?
[ Bericht 39% gewijzigd door #ANONIEM op 09-11-2012 15:36:58 ]
komt wel over alsof hij niet zo'n sterke persoonlijkheid heeft en misschien te makkelijk het schoothondje speelt tov 'bepalende' personen..
Was dat altijd zo, misschien ook in de gezinssituatie thuis?
[ Bericht 39% gewijzigd door #ANONIEM op 09-11-2012 15:36:58 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Vind het heel erg voor jou en je zoon. Wat een arrogante schoondochter heb je! Ik zou haar niet eens accepteren. Verder vind ik het te vroeg om samenwonen maar je moet even afwachten of de relatie strandt of niet. Als ik jou was zou ik alleen aandacht aan je zoon geven. Hou contact door middel van smsjes of even bellen zonder 'haar' in de buurt 
Volgens mij is dit niet bedoeld om me af te zeiken .De gene die zelf geen kinderen hebben en het nodig vinden alleen op de spelling te letten .
Bedenk even als je zelf je moeder nooit meer ziet wel dat ze er nog is maar je mag haar nooit meer zien
Bedenk even als je zelf je moeder nooit meer ziet wel dat ze er nog is maar je mag haar nooit meer zien
komt wel over alsof hij niet zo'n sterke persoonlijkheid heeft en misschien te makkelijk het schoothondje speelt tov 'bepalende' personen..
Was dat altijd zo, misschien ook in de gezinssituatie thuis?
Nee hij had heeft altijd zijn woordje klaar ,
Is zeer zelfstandig.
Het leuke jongetje uit de klas
Veel aandacht door uiterlijk van vrouwen
Was dat altijd zo, misschien ook in de gezinssituatie thuis?
Nee hij had heeft altijd zijn woordje klaar ,
Is zeer zelfstandig.
Het leuke jongetje uit de klas
Veel aandacht door uiterlijk van vrouwen
Je mag je zoon wel zien hoor. Wat dat betreft stel je je aan. Je zoon wil je gewoon nog zien. Verder zal hij ook wel tot inkeer komen. Geef hem wat tijd ook al kan dit moeilijk zijn.quote:
Volgens mij is dit niet bedoeld om me af te zeiken .De gene die zelf geen kinderen hebben en het nodig vinden alleen op de spelling te letten .
Bedenk even als je zelf je moeder nooit meer ziet wel dat ze er nog is maar je mag haar nooit meer zien
Als je tegen je zoon zijn vriendin af gaat zeiken etc. dan zal dit alleen maar een wig drijven tussen jullie. Hij moet hier zelf achter komen.
Sinds wanneer luisteren moeders naar schoondochters?quote:
Volgens mij is dit niet bedoeld om me af te zeiken .De gene die zelf geen kinderen hebben en het nodig vinden alleen op de spelling te letten .
Bedenk even als je zelf je moeder nooit meer ziet wel dat ze er nog is maar je mag haar nooit meer zien
Ik zou gewoon contact houden, hem zien en gewoon op bezoek komen en goed contact houden. Zij is immers samen met hem. Als zij dat niet leuk vind is dat pech voor haar. JIJ bent wel zijn moeder
Zoiets hoor je wel vaker, ik snap echt niet waarom mannen bij zulke wijven blijven 
All she wants and needs is just a little taste..
|
|
