Ja, niks doen doet mij ook geen goed, en doorgaans kom ik inderdaad meer tot rust als ik juist ergens mee bezig ben.. alleen ben ik wel zo ontzettend perfectionistisch/tikkie obsessief in al mijn projectjes dat ze haast wel een soort van hyperfocus vereisen, en nu ik sinds kort veel meer ben gaan werken merk ik dat ik dat dus vaak 's avonds en in het weekend nog moeilijk op kan brengen.quote:Op donderdag 13 december 2012 21:37 schreef Skull-splitter het volgende:
Juist omdat het je eigen ding is en het energienopzuigt en je tijdsperceptie volledig aantast lijkt me dat het meest ontspannen.
Ik gaf bij een psycholoog aan dat ik niet tot rust kwam, behalve als ik dingen maak, dus creatief bezig ben. Tekenen, boetseren, dooie gemak een krant lezen, dat soort dingen.
Wel had ik vorige maand voor het eerst in 15 (!) jaar rust in mijn knar zonder ergens aan te denken, zonder iets te moeten, volledig in het element. Teken dat ik het mezelf dus veel te druk maak terwijl ik niets doe.
De ontkenningsfase.. Heb ik ook lang gehad bij mijn depressie, kon het woord niet eens uitspreken.. Maar je kunt het beter gewoon accepteren en er iets positiefs uithalen door te kijken naar je gedrag van al die jaren.. Want nu weet je waar sommige dingen vandaan komen en kun je eraan werken..quote:Op vrijdag 14 december 2012 13:08 schreef Probability het volgende:
Kun je eigenlijk voor een second opinion gaan? Onlangs de diagnose gehad maar ben het er niet zo mee eens of eigenlijk is het meer dat ik 't liever niet wil. Dus misschien is het wel niet zo.
Blowen of anders oxa/tema/alpra/lora of codeïne :p ?quote:Op donderdag 13 december 2012 21:04 schreef Maartel het volgende:
Ik meen me vaag te herinneren dat ik dit misschien al eens eerder heb gevraagd, maar hoe komen jullie tot 'rust'?
Als ik het over dingen heb waar ik doorgaans plezier in heb/van ontspan, zit dit vooral in ontwerpen/editen/maken van lijstjes/schrijven/muziek mixen e.d. creatieve dingen, maar daar stort ik me altijd met zo'n 200% in dat het me mentaal toch ook nogal leeg kan zuigen.
Ik weet echter, zeker sinds ik niet meer drink, niet hoe ik op een moment dat mijn kop echt om rust schreeuwt, die rust kan pakken. Want als ik bijvoorbeeld 5 minuten tv kijk zonder ondertussen nog 3 andere dingen te doen, word ik al snel gek van de verveling en innerlijke onrust, zelfs wanneer ik me verder fysiek en geestelijk al bekaf voel
(overigens maakt mijn mix van autisme/adhd het vermoedelijk nog iets lastiger om de behoefte aan rust/sensatie in balans te krijgen)
Yup. Al kende ik de term niet eens. Maar wanneer ik me 'gemotiveerd' voel dan vertrouw ik mezelf al niet. Ik heb hooguit het idee: "zal ik morgen...?" Maar de 'euforie' en de 'fata morgana' van het einddoel (al is dat alleen maar een kastje van Ikea die al weken geleden in elkaar moest worden gezet) zakt al snel weer weg. Eventuele "mogelijke plannen" voor morgen maar de volgende dag complete lethargie, bankhangen, jezelf in de weg lopen, en totaal niet weten wat ik wil maar alles behalve juist dát wat je de vorige dag van plan was. Je laten leiden door 10 ingevingen per uur en niet kunnen kiezen. Of is het: Niet willen kiezen. Ja en je vergeet ze ook net zo makkelijk. DE simpelste dingen voelen als een triatlon. Niet vooruit te branden.quote:Op maandag 12 november 2012 13:43 schreef AverageJoe het volgende:
Kennen jullie het ook het fenomeen: motivatie swings. Dat je de avond voor de nieuwe dag nog ontzettend gemotiveerd ben en de volgende morgen bijna geen motivatie meer over hebt of niet vooruit te branden bent.
Het is na de diagnose inderdaad een ontdekkingsreis wat het beste bij je past en werkt. Ik heb enkel ADD, de hyperactiviteit ken ik niet. Maar methylfenidaat had geen werking bij me. Werd er niet onrustiger van (mensen zonder AD(H)D ervaren dat), maar de storm gedachten werd er ook niet minder van. Keynote: in de tijd dat ik de diagnose te horen kreeg kampte ik ook met een paniekstoornis met agorafobie, in die tijd was wat er speelde, voor mij nogal een raadsel. Ik had paniekaanvallen, maar wist niet waardoor en waarom en hoe dat precies werkte in mijn hoofd.quote:Op maandag 17 december 2012 10:51 schreef Monomeism het volgende:
[..]
Yup. Al kende ik de term niet eens. Maar wanneer ik me 'gemotiveerd' voel dan vertrouw ik mezelf al niet. Ik heb hooguit het idee: "zal ik morgen...?" Maar de 'euforie' en de 'fata morgana' van het einddoel (al is dat alleen maar een kastje van Ikea die al weken geleden in elkaar moest worden gezet) zakt al snel weer weg. Eventuele "mogelijke plannen" voor morgen maar de volgende dag complete lethargie, bankhangen, jezelf in de weg lopen, en totaal niet weten wat ik wil maar alles behalve juist dát wat je de vorige dag van plan was. Je laten leiden door 10 ingevingen per uur en niet kunnen kiezen. Of is het: Niet willen kiezen. Ja en je vergeet ze ook net zo makkelijk. DE simpelste dingen voelen als een triatlon. Niet vooruit te branden.
Algemeen ..
Bij mij is een half jaar geleden adhd/add vastgesteld. Ik kwam bij de huisarts op een ochtend omdat ik een jaar geleden op mijn werk ook niet meer kon verbergen dat ik depressief was en besloot eens een keer naar de huisarts te gaan om iets rustgevends. Na mijn scheiding enkele jaren geleden heb ik me eigenlijk subtiel beetje bij beetje steeds meer verstopt voor de wereld en vrienden. Ja en dan ga je het één en ander vertellen en dan zegt zo'n huisarts dat hij wel zo z'n vermoedens heeft. Hup naar PsyQ. Depressie ambulant. Test gedaan, intake, schoolrapporten van vroeger meegenomen, vragenlijsten... Vier maanden verder. adhd. Soort van opluchting, herkenning maar ook een probleem erbij omdat ik nu het idee heb dat het alleen maar chaotischer lijkt te zijn geworden juist omdát ik het weet. En "was dat geen modeziekte"!?
Ik gebruik nu pas sinds september (na vriendelijk doch dringend advies het toch maar eens te proberen) voor het eerst methylfenidaat retard 25 mg (6 uur werkend)
In het begin de eerste weken merkte ik er zelf niet zo veel van behalve dat ik nog steeds geen fuck uitvoerde qua "get a life!" maar ik nu wél die spanning, de malende gedachten en die onbestemde paniek voor een deel kwijt was. Toen een vriendin aan mij vroeg: "En? merk je er al wat van?" en ik zei dat ik me "nu minder druk maakte over dingen" en zij antwoorde: "Oh goed man!" en ik eraan toevoegde: "de rekeningen enzo"......
Ik werd er pas na een paar weken wat rustiger van in die zin dat ik het nu echt zelf ervoer. Die vriendin was het al eerder opgevallen dat ik rustiger was met spreken. Maar toen ik daarna een paar dagen wat slordiger was geweest met de tijden omdat ik nachtdiensten draai dan begon ik meteen weer aan te modderen. De onrust en de spanning waren in één klap terug. Als een op volle toeren draaiende dieseltrein op houten blokken met de uitlaat naar binnen. Zoveel energie die er dan niet uit lijkt te kunnen en die in je lichaam een soort vuile verbranding geeft. Vreemde ervaring.
Ik denk dat ik mijn draai nog even moet vinden.
Bij PsyQ werd ik direct doorverwezen naar deze site, even kiezen welke medicatie en je ziet een overzicht van de verzekeringen & de kosten/vergoedingen voor die medicatiequote:Op maandag 17 december 2012 13:05 schreef BasNijmegen het volgende:
Aangezien het weer richting het eind van het jaar gaat, ben ik van plan om van zorgverzekeraar te veranderen.
- Wat is jullie ervaring rondom de zorgverzekeraars en de vergoeding van Concerta?
- Onder welke naam valt Concerta betreft aanvullende verzekeringen? (alternatieve geneeswijzen?)
Eerder in dit topic zat jij toch ook al met verandering en stress? Niet lullig bedoelt maar misschien heb je een lichte vorm van autisme?quote:Op dinsdag 18 december 2012 12:31 schreef Probability het volgende:
Hebben jullie ook dat als je lange werkdagen maakt (10 uur achter elkaar pogingen tot concentreren) je s avonds en soms ook de volgende dag dan heel gevoelig wordt voor geluid, mensen die praten, eetgeluiden, enz tot woedeuitbarstingen aan toe? Ik merk echt dat ik per dag wel tijd alleen/rustig door moet brengen.
Dat weet ik niet?quote:Op dinsdag 18 december 2012 12:36 schreef Fes1-2 het volgende:
[..]
Eerder in dit topic zat jij toch ook al met verandering en stress? Niet lullig bedoelt maar misschien heb je een lichte vorm van autisme?
Ik herken me er niet in iig maar weet wel dat dat soort symptomen daar onder vallen.
Teveel hooi op je vork, waarschijnlijk langere tijd.quote:Op dinsdag 18 december 2012 12:31 schreef Probability het volgende:
Hebben jullie ook dat als je lange werkdagen maakt (10 uur achter elkaar pogingen tot concentreren) je s avonds en soms ook de volgende dag dan heel gevoelig wordt voor geluid, mensen die praten, eetgeluiden, enz tot woedeuitbarstingen aan toe? Ik merk echt dat ik per dag wel tijd alleen/rustig door moet brengen.
Yes ik werk 60 uur per week (waarvan 50 uur concentreren en wetenschappelijke stukken opleveren in een drukke omgeving) daarnaast nog studeren & vakken bijwerken.quote:Op dinsdag 18 december 2012 12:53 schreef Skull-splitter het volgende:
[..]
Teveel hooi op je vork, waarschijnlijk langere tijd.
Ik merk wel als ik eigenlijk teveel heb gedaan dat ik dan eerst een dag of zelfs 2 even niets moet doen....
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |