ADD&ADHD #53 doing doing

Heeft de diagnose eigenlijk invloed op het hebben van den rijbewijs?

quote:

Op donderdag 27 december 2012 15:20 schreef Probability het volgende:
Heeft de diagnose eigenlijk invloed op het hebben van den rijbewijs?

Niet als je je rijbewijs al hebt heb ik begrepen op diverse websites. Als je je rijbewijs moet halen heeft het grotere consequenties (zeker als je dan medicatie gebruikt).

Ja heb hem al hoor

http://www.rijveiligmetmedicijnen.nl/

Op die website is meer te lezen. Het blijft toch wel erg vreemd, want mijn medicatie (dextro-amfetamine) heeft de welbekende gele sticker, maar van mijn arts mocht ik na een weekje wel gewoon weer auto rijden.

Hoe het in het buitenland zit is me helemaal een raadsel. Ik weet dat ze in Duitsland actief controleren op amfetamine achtige stoffen in urine, dus ik vraag me af of ik met zulke medicatie op in Duitsland überhaupt mag rijden (wel netjes een medicijn paspoort bij me natuurlijk). Heeft hier iemand een antwoord op?

Fuuck my life. Blijkbaar vervalt je recept na drie maanden, wat betekent dat ik morgen weer via de huisarts in contact moet komen met het rc ggz om een nieuw recept te krijgen. Als dat weer 4 weken duurt word ik echt gestoord, ik begin over anderhalve week met stage. En aangezien ik docent word en ik dus voor grote klassen is dat echt big fun zonder medicijnen... Merk ik nu al met presentaties geven.

quote:

Op donderdag 27 december 2012 16:43 schreef Robophatt het volgende:
Fuuck my life. Blijkbaar vervalt je recept na drie maanden, wat betekent dat ik morgen weer via de huisarts in contact moet komen met het rc ggz om een nieuw recept te krijgen. Als dat weer 4 weken duurt word ik echt gestoord, ik begin over anderhalve week met stage. En aangezien ik docent word en ik dus voor grote klassen is dat echt big fun zonder medicijnen... Merk ik nu al met presentaties geven.

Hoeft toch niet zo lang te duren? 1 belletje of fax vanaf GGZ zou dan toch voldoende moeten zijn?

quote:

Op donderdag 27 december 2012 17:06 schreef frenkck het volgende:

[..]

Hoeft toch niet zo lang te duren? 1 belletje of fax vanaf GGZ zou dan toch voldoende moeten zijn?

Dat dacht ik ook, maar blijkbaar moet ik me dus echt opnieuw in behandeling laten plaatsen. Vorige keer duurde het alleen al 6 weken om daar uberhaubt binnen te komen. Zou denken dat ze daar een dossier van me hebben? Hoop dat het snel gefixt kan worden, het enige wat ik nodig heb is een kort gesprek met die psychiater die me die medicijnen de vorige keer voorschreef.

Hoi!
Sinds 2 weken bestaat bij mij de officiële diagnose ADHD. Ik ben mijn hele leven al druk geweest, kon mij nergens op concentreren, raakte van alles kwijt, een en al chaos. Na 1 gesprek met de psycholoog en 1 gesprek met de psychiater heb ik ritalin meegekregen
Vanaf 3 februari mag ik beginnen met mijn instelschema, ben benieuwd!

Zijn er hier meer mensen die ritalin gebruiken? Werden jullie ook via een opbouwende schema ingesteld op de dosis? En wat waren de effecten?

quote:

Op donderdag 27 december 2012 19:25 schreef StormInATeacup het volgende:
Hoi!
Sinds 2 weken bestaat bij mij de officiële diagnose ADHD. Ik ben mijn hele leven al druk geweest, kon mij nergens op concentreren, raakte van alles kwijt, een en al chaos. Na 1 gesprek met de psycholoog en 1 gesprek met de psychiater heb ik ritalin meegekregen
Vanaf 3 februari mag ik beginnen met mijn instelschema, ben benieuwd!

Zijn er hier meer mensen die ritalin gebruiken? Werden jullie ook via een opbouwende schema ingesteld op de dosis? En wat waren de effecten?

Ik vond ritalin echt afschuwelijk. Was constant misselijk en had een gigantische rebound als het uitwerkte zodat ik dan extreem druk werd. Kon daardoor 's nachts minder goed slapen, dus kreeg daar weer melatonine voor waar ik niet sneller van in slaap viel maar vaster door sliep zodat ik 's ochtends ellendig was. En je moet het om de zoveel uur innemen, maar natuurlijk vergeet je wanneer en ben ik te koppig om een wekker te zetten, dus dan neem je het iets te snel achter elkaar in en krijg je (cluster)hoofdpijn...
Maar goed, zo werkt het niet bij iedereen Ben zelf toen overgestapt op concerta, wat wel heel prettig is. Nu ik een halfjaar zonder doe merk ik vooral de positieve werking die het had. Je hebt veel minder last van afleidende prikkels, minder vermoeid omdat je je energie beter verdeelt en je hebt niet die klote rebound verschijnselen die je bij Ritalin wel hebt. Ofja, in veel mindere mate. De verminderde eetlust blijft echter wel, maar dat zit hem bij mij meer in het impulsief eten dan dat je echt maaltijden overslaat.

[ Bericht 100% gewijzigd door Tommelaer op 28-12-2012 22:27:35 ]

was weer een lekker dagje.. geslapen tot 11 uur, daarna nagenoeg geen fluit uitgevoerd tot 2:50 (tv kijken, internetten op ipad, streams kijken) om vervolgens 5 minuten te laat bij afspraak op PsyQ te komen (tja, was ook zo druk ... ) blijkt de afspraak ook nog eens een groeps gesprek te zijn waarbij de medicatie besproken wordt. Altijd een leuke verassing, had ie wel ff van te voren mogen zeggen. in de tussentijd wel verhoging van medicatie, effecten zijn wel positief tot nu toe, maar helaas blijf ik snel afgeleid en raak nog redelijk overspoeld in bepaalde werksituaties met als gevolg dat ik alle kanten op vlieg en daardoor juist niks goed in me opneem. Hopelijk meer geluk bij hogere dosering. Motivatie.. pfft.. blijft ook een gigantisch probleem, alleen geen idee of de medicatie daar uberhaupt voor werkt. Zijn er hier mensen die veel problemen hebben met motivatie/dingen ondernemen? Ik wil altijd genoeg, maar uiteindelijk doe ik geen fluit

ohja en straks lekker laat naar bed omdat ik toch niet kan slapen zo, concerta pas 's middag's innemen.. niet slim...

Dat is je ook uitgelegd als het goed is, dat het een groepsgesprek betreft. Staat ook terug te lezen op internet bij behandeling meen ik.

Inmiddels een week aan de medicatie, merk zelf geen donder verschil behalve een verminderde eetlust, ongeacht of ik het combineer met koffie of met alcohol (het blijven feestdagen).

Zoals eerder benoemd wel net iets meer rust in mijn hoofd, kan makkelijker een lijn gedachten vasthouden zonder me te verliezen.

Tweede kerstdag pittig gesprek aan tafel. Via medicatie ("je hebt die onzin toch niet nodig?!" "De farmacie wil gewoon aan je verdienen!" "Soms moet je dingen gewoon doen!") kwam het gesprek op mijn stoppen met school. Sloeg in als een bom.

"Maar dat is dom..."

Hebben geen idee hoe moeilijk ik het heb gehad en nog steeds heb, hebben zich duidelijk niet ingelezen en vinden kennelijk dat ik me aanstel en me tegen heug en meug tot een opleiding moet zetten.

"Het geeft me rust." Antwoorde ik, maar ook dat werd bijna van tafel gelachen.

Ik voelde me gekleineerd, niet serieusgenomen en boos. We zijn lichtgrappend verder gegaan die avond, ik snap hun bezorgdheid wel, maar vind dat ze er te makkelijk over doen. Ik had ook geen zin om er aan tafel met iedereen erbij me te gaan zitten verdedigen, ik weet waarom ik hier nu voor kies. Ik weet wat de risico's en gevolgen zijn.
Ik weet ook dat ik me de laatste weken opgelucht voel, duidelijker keuzes kan maken, deze kan verdedigen.

Al met al gaat het nog wel een staartje krijgen denk ik. Ik wil hier zeker nog een gesprek met mijn moeder over. Het is niet voor het eerst dat ze geen flauw idee heeft wat dingen eventueel met me doen (mijn weggelopen biologische vader werd zelfs van stal gehaald! ) en waar mijn gedachten liggen.

Ik kan hier boos en verdrietig tegelijk door worden.

Ook maar niet verteld dat ik volgende week een tattoo laat zetten...

Voor de duizendste keer thee gemaakt... wat bij mij betekend, water in de water koker doen en aanzetten. Weglopen, en na een (paar) uur realiseren dat ik thee aan het maken was. Water opnieuw laten koken.. en weer vergeten

Thee zetten betekend hier in huis dat ik water heb gekookt

Heel bekend. Of koffie zetten en pas gaan drinken als het afgekoeld is...

quote:

Op zondag 30 december 2012 16:39 schreef Helza het volgende:
Voor de duizendste keer thee gemaakt... wat bij mij betekend, water in de water koker doen en aanzetten. Weglopen, en na een (paar) uur realiseren dat ik thee aan het maken was. Water opnieuw laten koken.. en weer vergeten

Thee zetten betekend hier in huis dat ik water heb gekookt

Een quookerkraan is misschien een goede investering voor je. ;-)

quote:

Op zondag 30 december 2012 17:25 schreef Skull-splitter het volgende:
Heel bekend. Of koffie zetten en pas gaan drinken als het afgekoeld is...

Na een tijdje ga je koude thee (in mijn geval) best waarderen . Bij mij komt het vaak nog wel in een kopje terecht (na 3x water gekookt te hebben) met een theezakje, maar vergeet ik compleet om het op te drinken terwijl het naast mn hand staat naast de laptop .

Ben al weken een pinpas kwijt. Ging gisteren een dvd opzetten die ik een tijd eerder ook al wilde kijken.. Goh, wat vind ik in de hoes, mijn pinpas!! Hoe kom ik er toch bij om dat ding daar in te doen... soms wordt je best wel moe van jezelf (en gelukkig kunnen we er ook om lachen)

2 dagen medicatie niet ingenomen, want 39,9 graden koortsje. Leek me geen goede optie.

Wel merkte ik dat ik net iets chaotischer dacht, langer in gedachten bleef hangen en meer all-over-the-place was.

In alle eindejaarsdrukte op straat en in de winkels wel wat georganiseerder dan meisje, die het liefst alles van te voren weet en plant, terwijl ik de bal makkelijk kan laten vallen en weer kan oppakken. Dat betreft maakt medicatie weinig uit.

Vandaag weer begonnen, nog niet helemaal uitgeziekt.
Ook met mezelf afgesproken dat niets moet.

Megaduizelig vandaag, restantje ziekte? Medicatie? Gebrek aan voeding? Combinatie?

[ Bericht 7% gewijzigd door Skull-splitter op 01-01-2013 18:32:41 ]

quote:

Op zondag 30 december 2012 17:25 schreef Skull-splitter het volgende:
Heel bekend. Of koffie zetten en pas gaan drinken als het afgekoeld is...

Mmmh.. Had dat bij alles drinken eten mij moeder liet vaak vallen ,, hij eet altijd koude schotel''.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2013 10:02 schreef muiske41 het volgende:
Ben al weken een pinpas kwijt. Ging gisteren een dvd opzetten die ik een tijd eerder ook al wilde kijken.. Goh, wat vind ik in de hoes, mijn pinpas!! Hoe kom ik er toch bij om dat ding daar in te doen... soms wordt je best wel moe van jezelf (en gelukkig kunnen we er ook om lachen)

Ook al zo herkenbaar!! Ik had in een jaar tijd 6 nieuwe pinpassen nodig... en later doken ze op de gekste plekken op. Tegenwoordig laat ik 'm gewoon in de zelfde tas zitten.

Pinpas hoort ook gewoon in je wallet, mensen.

Zo, mag vandaag alvast beginnen met opbouwschema ritalin.
Heb een app op mijn telefoon dat mij om de 4uur waarschuwt dat ik weer een nieuwe moet innemen. Volgende week 2 dagen school, en dat is voor mij de ultieme test om te zien hoe 't werkt.

Is het voor jullie ook herkenbaar, dat je chronisch onderschat word? Geen uitdaging op school, de lesstof saai vinden... door concentratieproblemen steeds een lager niveau moeten doen.

Op de basisschool had ik een zeer hoge cito toets score, maar ze vonden dat ik me niet genoeg zou kunnen concentreren voor atheneum, dus werd ik naar havo gestuurd. Ook daar kon ik mij niet concentreren (plus ik had gigantische problemen thuis) en eindigde ik op 't VMBO. Dat heb ik zonder maar 1x in mn boeken te kijken doorlopen.

Daarna volgde ik de opleiding tot verpleegkunde. Na 2 jaar gestopt omdat ik problemen thuis had, en, zoals nu blijkt, ADHD. Ik zag er altijd als n berg tegen school op, de hele dag stilzitten, luisteren, concentreren, de lesstof die niet uitdagend genoeg was, hele dag friemelen, wegdromen, niet opletten, mij continue gehaast voelen, opgesloten voelen. Voor een toets even paar minuten de lesstof doornemen, zo bleef ik 2 jaar doorsukkelen zonder dat iemand iets door had, tot de bom barste.

Ik moest iets, dus ging ik maar doktersassistente opleiding doen. Wat was dat een foute keuze. Een ADHDert die de administratie van een praktijk moet doen... een en al chaos. na 2 jaar daar ook maar weer mee gestopt.

Nu doe ik een niveau 3 opleiding verzorgende-IG, BBL vorm. Dit werkt voor mij perfect, om de 2 weken 2 dagen les, en voor de rest lekker werken in de praktijk. Het lesniveau is echt een lachertje, ik heb alleen maar resultaten boven de 8.5. Over 2 jaar ben ik hiermee klaar, en dan mag ik de verpleegkunde opleiding BBL alsnog afmaken. Ach, ik kom zo tenminste ergens :p

Maar toch ben ik jaloers op de HBO'ers/universitair opgeleide mensen, want ik kan hun lesstof perfect volgen, ik hou van uitdaging, het zelf onderzoeken, ik lees iets en ik onthou het meteen. En ik zit vast op 't mbo. Bah.

Tjah, onderschat...

Ik weet dat ik alles aankan maar ik haak nu voor de derde keer af bij een HBO omdat ik het te makkelijk voor woorden vond, anderen op sleeptouw ging nemen of juist achterover leunen. Liep daardoor goed vast.

Nu maar afgesproken niet angstvallig naar een opleiding te kijken, maar eerst werk rond te krijgen en te houden. Ik heb een vriendin die WO heeft gedaan en dat niet veroordeelt, ik kan goed met haar meekomen en van mijn vriendengroep is iedereen WO of HBO opgeleid. Allemaal goed te volgen.

quote:

Op woensdag 2 januari 2013 10:04 schreef Skull-splitter het volgende:
Tjah, onderschat...

Ik weet dat ik alles aankan maar ik haak nu voor de derde keer af bij een HBO omdat ik het te makkelijk voor woorden vond, anderen op sleeptouw ging nemen of juist achterover leunen. Liep daardoor goed vast.

Nu maar afgesproken niet angstvallig naar een opleiding te kijken, maar eerst werk rond te krijgen en te houden. Ik heb een vriendin die WO heeft gedaan en dat niet veroordeelt, ik kan goed met haar meekomen en van mijn vriendengroep is iedereen WO of HBO opgeleid. Allemaal goed te volgen.

Ja, dat was voor mij ook een issue, werk krijgen EN houden. 't werd al snel saai. Nadat ik was gestopt met opleiding #2 ben ik een jaar gaan werken. Ik werkte in een callcenter, het was kut, maar ik heb in die tijd wel veel trucjes geleerd om met ADHD om te gaan, wat voor mij de basis vormt om nu alsnog op goede voet een opleiding te volgen.. T zijn vooral van die kleine dingen, zoals op tijd komen, de juiste spullen meenemen, werk goed bijhouden en overzicht krijgen.

5 jaar politie gedaan, kon daar mij ei niet kwijt zoals ik het voor me zag (laten we het erop houden dat het gewenste beleid nog mijlenver van de praktijk staat).

Daarna weer willen studeren, binnen paar weken studie gevonden en begonnen, werk gezocht en via advertentie gevonden door mijn toenmalige vriendin de huidige werkgever ingerold, alleen functieverschuiving.

Maar wel een van de weinige banen waar ik veel plezier in heb.

Net anderhalf uur met de hond gewandeld maar het blijft me een beetje dwarszitten dus ik doe ook zo kort mogelijk even mijn verhaal.

2 maanden geleden zat ik na het stappen met een vriendin bij haar thuis een beetje te keuvelen toen ik weer eens de draad kwijtraakte tijdens het vertellen van iets en ze ineens zei: 'Het is weer net alsof ik mezelf hoor praten en ik eet echt mijn schoenen op als jij niet ook ADD hebt.'
Ze had dit al weleens vaker gezegd maar daar ben ik nooit op doorgegaan noch dat ik er wat over op heb gezocht, ik had andere problemen had ik me na bijna 19 jaar psychologen, psychiaters en talloze gesprekken en tests maar voorgenomen.
Ze wilde dat ik haar beloofde eens wat info op te zoeken, weken gingen voorbij, ze heeft me zelfs concerta aangeboden om te proberen (niet gedaan), uiteindelijk spamde ze me met links over ADD en kreeg ik een smeekbede of ik alsjeblieft nu eens wat wilde gaan lezen erover.

Ik begon te lezen en lezen en lezen, wow! Euhm. WTF?
Slapeloosheid? Check! Snel afgeleid? Check! Constante gedachtenstroom? Check! Moeilijkheden met afmaken van taken? Check! Nou ja zo kan ik nog wel even doorgaan maar het was net alsof ik over mezelf aan het lezen was. Mijn vrouw laten lezen: 'ja dat ben jij, kan er helaas niks anders van maken' dus een doorverwijzing bij de huisarts aangevraagd.
Die heeft me doorgestuurd naar een tweede lijns zorg instantie alleen heeft mijn vrouw een nogal slechte ervaring met deze toko dus eigenlijk wil ik daar niet heen.
Zelf even ziekenhuis gebeld en direct mailadres afgetroggeld ter beoordeling of en waar het daar thuis hoort. Is dit de weg? Ik ben jarenlang doorgestuurd, bestempeld als schizofreen, raar aangekeken, niet behandelbaar verklaard, PTSS labeltje gekregen en er is me zelfs gezegd dat ik een fantast was. Nou ja best maar dit alles heeft me niks verder geholpen.
Een complete persoonlijkheidstest in het ziekenhuis leverde op dat ik schrikbarend normaal zou zijn maar toch krijg ik op eigen kracht geen structuur of grip in en op mijn leven. Studies gaan mis, werk, moeite met onderhouden van contacten, langdurige relatie verkloot, trek me vaak tijden terug, in groepen word ik doodmoe en er is een constante ruis (en soms storm) van gedachten. Mijn vrouw wordt ook onderhand gek van me.
Hoe ga ik het aanpakken dat ik niet weer ergens in een traject uitval omdat ze niet meer weten wat ze met me moeten? Ik wil gewoon weten of dit het is of toch iets anders, ergens gaat er iets niet goed maar wat en zolang ik dat niet weet kan ik er niks aan veranderen.
Ik wil alleen niet het verkeerde stickertje krijgen want dan ben ik nog verder van huis. Volgens een online test kwalificeer ik me ruim binnen de marges maar met zelfdiagnose schiet je natuurlijk niks op.

Wat kan ik nu het beste doen?
Ik ben inmiddels in de 30 en dit kan zo echt niet langer.

[ Bericht 0% gewijzigd door Tuntuns op 03-01-2013 23:50:59 ]

Gewoon proberen? Ik ken meerdere mensen die jarenlang het verkeerde labeltje hebben gehad, stel dat dit het juiste is, dan ben je nog niet geholpen maar wel een hele grote stap dichterbij.

quote:

Op donderdag 3 januari 2013 23:41 schreef Tuntuns het volgende:

Wat kan ik nu het beste doen?
Ik ben inmiddels in de 30 en dit kan zo echt niet langer.

Als ik je post zo lees, lijk je inderdaad een ADHD'er.
Als ik in jou schoenen zou staan, zou ik naar een kleinere (!!) psychologenpraktijk gaan. Niet zo-een die het alleen maar goed voor 't geld en goede cijfertjes.

Leg daar een duidelijke vraag neer, bijvoorbeeld; In het verleden heb ik verschillende labeltjes gekregen, daar herken ik mij totaal niet in. Ik denk dat ik AD(H)D heb, en ik wil dit graag laten onderzoeken zodat ik er aan kan gaan werken.

Als je binnenkomt met een onduidelijke vraag, gaan ze wéer onderzoeken doen.

Ik zit nu in week 1 van de ritalin.
Ik merk zelf niet zo heel veel verschil. Voel me iets rustiger, kan me langer focussen. Volgens mijn vriend is 't een wonder dat we nu samen tv kunnen kijken zonder dat ik 100x op moet staan voor iets. :p
Ik merk ook helemaal geen bijwerkingen, komt denk ik ook door de lage dosis.

We zouden hier eigenlijk een lijstje moeten hebben van goede psychologen, psychiaters, praktijken en instellingen.
Ik werd hier naar de Gelderse roos doorgestuurd door m'n huisarts, maar na 6 telefoontjes had ik nog geen eerste afspraak en ze stonden al niet zo goed bekend. Ik zag al een en al duister en verdoemenis met afspraken die niet door zouden gaan en dat ik dan zelf maar een nieuwe afspraak zou moeten regelen e.d. Fijn! het koste me al 3 dagen om uberhaupt mezelf ertoe aan te zetten om 1 belletje te doen.
Uiteindelijk een praktijkje/instelling in de buurt gevonden waar ik vrij vlot terecht kon en als een afspraak niet doorging werd ik netjes gebeld en werd er meteen een nieuwe afspraak gemaakt. Heb het daar echt naar mijn zin gehad! Ze wisten zelfs welke smaak thee ik het liefst had haha!

iig zou het best handig zijn voor mensen zoals tuntuns die ergens heen gestuurd worden waar ze geen vertrouwen in hebben. Kun je gewoon even kijken of iemand bij je in de buurt ergens behandeling heeft (gehad) en zich bij die psych/instelling zich op z'n gemak voelde en dan proberen daar een afspraak te maken. Wachtlijsten kom je overal wel tegen dus daar hoeft het niet aan te liggen.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2013 13:48 schreef Selyn het volgende:
We zouden hier eigenlijk een lijstje moeten hebben van goede psychologen, psychiaters, praktijken en instellingen.
Ik werd hier naar de Gelderse roos doorgestuurd door m'n huisarts, maar na 6 telefoontjes had ik nog geen eerste afspraak en ze stonden al niet zo goed bekend. Ik zag al een en al duister en verdoemenis met afspraken die niet door zouden gaan en dat ik dan zelf maar een nieuwe afspraak zou moeten regelen e.d. Fijn! het koste me al 3 dagen om uberhaupt mezelf ertoe aan te zetten om 1 belletje te doen.
Uiteindelijk een praktijkje/instelling in de buurt gevonden waar ik vrij vlot terecht kon en als een afspraak niet doorging werd ik netjes gebeld en werd er meteen een nieuwe afspraak gemaakt. Heb het daar echt naar mijn zin gehad! Ze wisten zelfs welke smaak thee ik het liefst had haha!

iig zou het best handig zijn voor mensen zoals tuntuns die ergens heen gestuurd worden waar ze geen vertrouwen in hebben. Kun je gewoon even kijken of iemand bij je in de buurt ergens behandeling heeft (gehad) en zich bij die psych/instelling zich op z'n gemak voelde en dan proberen daar een afspraak te maken. Wachtlijsten kom je overal wel tegen dus daar hoeft het niet aan te liggen.

Ik heb zelf hele goede ervaringen met Mentaal Beter, die zitten geloof ik door 't hele land. Ik kreeg binnen 2 weken een afspraak, na 1 maand een uitgebreid ADHD onderzoek en 2 weken later gesprek met een psychiater ivm medicijnen en definitieve diagnose. Ik ben bij hun terecht gekomen door een kennis die het daar ook erg prettig vond.

Het beste is om ook idd in omgeving (indien mogelijk) te peilen waar een goede praktijk zit.

de 4e had ik weer een gesprek bij The busy people, geen idee hoe het liep want ik zat helemaal op slot, wel fijn dat ze dan eens kunnen zien hoe je niet functioneert en wat je daadwerkelijke probleem is.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2013 14:18 schreef StormInATeacup het volgende:

[..]

Ik heb zelf hele goede ervaringen met Mentaal Beter, die zitten geloof ik door 't hele land. Ik kreeg binnen 2 weken een afspraak, na 1 maand een uitgebreid ADHD onderzoek en 2 weken later gesprek met een psychiater ivm medicijnen en definitieve diagnose. Ik ben bij hun terecht gekomen door een kennis die het daar ook erg prettig vond.

Het beste is om ook idd in omgeving (indien mogelijk) te peilen waar een goede praktijk zit.

Dat zijn nog eens fijne wachttijden! Deze week gesprek met mn psycholoog of ze me gaat doorverwijzen of niet (Daar moest ik over nadenken, ze kwam zelf met het vermoeden van ADD, iets wat ik zelf ook al had) Bij PsyQ hebben ze in Groningen een wachttijd van 23 week (!) en dat vind ik zelf echt veels te lang.
Mijn eigen psycholoog zit bij PKG (Psychologen Kollektief Groningen) en vind het ook heel fijn om daar te komen, ze zijn ook netjes in het maken met afpsraken e.d. en na elk gesprek maak ik ze gelijk met mn psych.
Iemand nog ervaringen met testen in de omgeving van Groningen? Bij mijn psycholoog kan/mag niemand het testen dus moet ik doorverwezen worden. Gelukkig mag ik wel bij haar blijven ondertussen.

Ik ga aanstaande vrijdag weer mijn medicatiegroep missen. Sowieso belachelijk dat je vaste tijden moet kunnen, maar ik werk onregelmatig en schijn nog een sociaal leven te hebben.

Technisch gezien moet ik opnieuw beginnen over een lange tijd, het slaat echt helemaal nergens op. Woensdag ben ik er toch, even kijken wat arts er van vindt.
Medicatie is verhoogd, merk iets meer effect maar mag van mij met nog eens tien MG omhoog.

quote:

Op zondag 6 januari 2013 18:00 schreef Skull-splitter het volgende:
Ik ga aanstaande vrijdag weer mijn medicatiegroep missen. Sowieso belachelijk dat je vaste tijden moet kunnen, maar ik werk onregelmatig en schijn nog een sociaal leven te hebben.

Technisch gezien moet ik opnieuw beginnen over een lange tijd, het slaat echt helemaal nergens op. Woensdag ben ik er toch, even kijken wat arts er van vindt.
Medicatie is verhoogd, merk iets meer effect maar mag van mij met nog eens tien MG omhoog.

Meer is niet altijd beter. En soms past medicatie niet bij je.

O ik lees net dat je stemming in cyclussen kan gaan - ik heb inderdaad wel vaak dat ik het idee heb dat het einde der tijden oid. aan is gebroken. Wel 'grappig' om te lezen dat dat er blijkbaar bijhoort. (en dat je er niets aan kan doen behalve gezond eten, niet te veel drinken drugs, veel sporten)

quote:

Op zondag 6 januari 2013 22:13 schreef Tommelaer het volgende:

[..]

Meer is niet altijd beter. En soms past medicatie niet bij je.

Ik merk wel verschil, maar zal het altijd met arts overleggen.

Heeft hier iemand al ervaring met ADHD En overspannenheid en/of burnout? (Bloos)
En hoe heb je dat ervaren.

Great, middagmedicatie vergeten wel klaargezet maar domweg niet meer in mijn tas gedaan...

Weer een collum over ADHD in de volkskrant van Bram Bakker...

http://www.volkskrant.nl/(...)l-groot-genoeg.dhtml

quote:

33. Begrijp stemmingswisselingen en leer hier mee omgaan. Begrijp dat je stemmingen doorlopend kunnen veranderen, ongeacht wat er in de wereld gebeurt. Verspil geen tijd met je af te vragen waar de stemmingswisseling vandaan komt en zoek ook niemand om de schuld te geven. Richt jezelf liever op leren accepteren dat je een slechte bui hebt, wetende dat het wel weer over gaat, en zoek manieren om het sneller te laten overgaan. Verandering van handelingen, bijvoorbeeld deelnemen aan een nieuwe activiteit (liefst interactief, dus niet kijken naar zwemmen, maar het zelf gaan doen), maar een gesprek houden met een vriend of gaan tennissen of een boek lezen, helpt enorm om over de stemming heen te komen.

34. Hou er rekening mee dat de volgende cyclus veel voorkomt bij volwassen met ADD:

- Iets "prikkelt" je psychologisch systeem, een verandering of een overgang, een teleurstelling of zelfs een succes. Het voorgaande kan behoorlijk triviaal zijn.

- Deze "prikkeling" wordt gevolgd door een mini-paniek, met een opeens optredend verlies van perspectief, de wereld wordt op zijn kop gezet.

- Je probeert om te gaan met deze paniek door je vaak obsessief en volhardend te richten op één aspect van de situatie. Dit kan een uur duren, of een dag of zelfs een paar maanden.

Herkennen jullie dit? Ik heb dit geloof ik altijd.. Ik verkeer nu ook in een fase van totale paniek. Maar blijkbaar is dat iets ' normaals' en gaat het over. En is mijn leven/carriere/studie niet echt bijna voorbij/geen redden meer aan. (Tenzij ik nu handel naar mijn gevoel en heel erg niets ga doen)

Het liefst zou ik nu in bed gaan liggen en er net zo lang in liggen tot ik verdwijn maar ik moet heel veel doen en heeel veel plannen en ik heb nog geen coaching of niks ik weet alleen maar dat er iets mis met mij is en dat is vrij frustrerend op een moment dat ik moet presteren en reflecteren op mijzelf.

Blijkbaar is dit uitstel gedrag iets van adhd/add ok. Maar ik zit er mooi wel NU mee. En het moet NU weg. En kleine stukjes opdelen plannen blabla weet ik veel lukt niet.

quote:

Op maandag 7 januari 2013 13:26 schreef Probability het volgende:

Blijkbaar is dit uitstel gedrag iets van adhd/add ok. Maar ik zit er mooi wel NU mee. En het moet NU weg. En kleine stukjes opdelen plannen blabla weet ik veel lukt niet.

Ik weet niet wat je moet doen. Maar probeer voor jezelf even te relativeren waarvoor je het doet en waarom je het leuk vindt om te doen.

Wat ik zelf doe als ik bijvoorbeeld iets moet schrijven is het beruchte document te openen en uiteindelijk word ik wel geprikkeld om er naar te kijken en hopelijk om er ook iets mee te gaan doen. Hetzelfde geld voor een boek of ander studiemateriaal. Ik leg het open voor mij neer, terwijl ik nog wel facebook oid open heb staan. Vaak word ik wel genoeg geprikkeld om een klein stukje te lezen.
Ik zorg dat ik altijd nog ergens anders prikkels vandaan heb, maar dat ik toch probeer om met mijn hoofd bij de het lezen/schrijven ben.

Ik denk dat het belangrijkste is dat je jezelf niet dwingt, maar prikkelt om bezig te gaan. Daarnaast vind ik het zelf belangrijk dat ik mezelf niet afreken als ik te weinig gedaan zou hebben. Elke blz, zin enz. dat ik gelezen/getikt heb vind ik al goed.

Hopelijk kun je hier iets mee.

quote:

Op maandag 7 januari 2013 14:12 schreef ieniminimuis het volgende:

[..]

Ik weet niet wat je moet doen. Maar probeer voor jezelf even te relativeren waarvoor je het doet en waarom je het leuk vindt om te doen.

Wat ik zelf doe als ik bijvoorbeeld iets moet schrijven is het beruchte document te openen en uiteindelijk word ik wel geprikkeld om er naar te kijken en hopelijk om er ook iets mee te gaan doen. Hetzelfde geld voor een boek of ander studiemateriaal. Ik leg het open voor mij neer, terwijl ik nog wel facebook oid open heb staan. Vaak word ik wel genoeg geprikkeld om een klein stukje te lezen.
Ik zorg dat ik altijd nog ergens anders prikkels vandaan heb, maar dat ik toch probeer om met mijn hoofd bij de het lezen/schrijven ben.

Ik denk dat het belangrijkste is dat je jezelf niet dwingt, maar prikkelt om bezig te gaan. Daarnaast vind ik het zelf belangrijk dat ik mezelf niet afreken als ik te weinig gedaan zou hebben. Elke blz, zin enz. dat ik gelezen/getikt heb vind ik al goed.

Hopelijk kun je hier iets mee.

Ik vind het nu helemaal niet leuk maar ik wil gewoon m'n studie halen
*ik ga je tips lezen*

Tip om het document gewoon te open is idd de beste. Maar dat moet je dan natuurijk wel ook nog doen.

quote:

Op zondag 6 januari 2013 18:00 schreef Skull-splitter het volgende:
Ik ga aanstaande vrijdag weer mijn medicatiegroep missen. Sowieso belachelijk dat je vaste tijden moet kunnen, maar ik werk onregelmatig en schijn nog een sociaal leven te hebben.

Technisch gezien moet ik opnieuw beginnen over een lange tijd, het slaat echt helemaal nergens op. Woensdag ben ik er toch, even kijken wat arts er van vindt.
Medicatie is verhoogd, merk iets meer effect maar mag van mij met nog eens tien MG omhoog.

Ik vind het zeer merkwaardig dat je naar een medicatiegroep moet, aangezien de ervaring/effecten/voorgeschiedenis voor iedereen anders is :S

Collectief advies schijnt goedkoper te wezen. Maar het feit dat je er van afhankelijk bent en men zo onbuigbaar als iets pretendeert te zijn...

quote:

Op maandag 7 januari 2013 12:01 schreef Tommelaer het volgende:
Weer een collum over ADHD in de volkskrant van Bram Bakker...

http://www.volkskrant.nl/(...)l-groot-genoeg.dhtml

Tjah... Ergens vind ik hem gelijk hebben...

quote:

Op dinsdag 8 januari 2013 00:09 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Tjah... Ergens vind ik hem gelijk hebben...

Hij heeft goede en minder goede uitspraken.
Met het stoppen met melkproducten ben ik wel een stuk scherper geworden merk ik.
Dus het onderdeel voeding kan best wel eens te maken hebben met ADD of asan verwanten.
Zeker als ik kijk naar medicatie dat voor mij niet het gewenste resultaat opleverd.

quote:

Op dinsdag 8 januari 2013 11:10 schreef Tommelaer het volgende:

[..]

Hij heeft goede en minder goede uitspraken.
Met het stoppen met melkproducten ben ik wel een stuk scherper geworden merk ik.
Dus het onderdeel voeding kan best wel eens te maken hebben met ADD of asan verwanten.
Zeker als ik kijk naar medicatie dat voor mij niet het gewenste resultaat opleverd.

Als er in plaats van melkproducten suikers had gestaan had iedereen het onmiddelijk aangenomen. Raar dat sommige voedingstoffen de naam hebben om ADHD-verschijnselen te veroorzaken maar het van andere voedingsstoffen ondenkbaar is dat ze dit doen.

quote:

Op dinsdag 8 januari 2013 11:43 schreef DEiE het volgende:

[..]

Als er in plaats van melkproducten suikers had gestaan had iedereen het onmiddelijk aangenomen. Raar dat sommige voedingstoffen de naam hebben om ADHD-verschijnselen te veroorzaken maar het van andere voedingsstoffen ondenkbaar is dat ze dit doen.

Precies, mijn zoontje heeft een diagnose pdd-nos maar door het vervangen van koeiemelk door geitenmelk is hij echt stappen vooruit gegaan. Hij had ook al koemelk allergie als baby zijnde maar we dachten dat hij er overheen was, niet dus. Trouwens soja-producten gaat hij van overgeven. Ook nog zo iets raars.

Soja is ook zum kotsen natuurlijk

Net QB-test twee gehad, medicatie te laat ingenomen maar ik merkte wel dat ik qua afdwalen veel rustiger was dan de eerste keer, begin nu echt het verschil te merken met en zonder medicatie, hoe subtiel ook.

Huis is nog een puinzooi na de feestdagen wegens ziekte, reis, verse tattoo en werk, maar had redelijke stappen gemaakt voor het nieuwe jaar, die lijn wil ik voortzetten.