ADD&ADHD #53 doing doing

quote:

Op vrijdag 23 november 2012 21:03 schreef Skull-splitter het volgende:
Lees eerdere post voor de afweging. Ik weet dat ik het kan, maar op dit moment staat mijn hoofd er domweg niet naar.

Heel herkenbaar.. Ik wil ook graag een opleiding gaan doen en ander werk. heb net zoals jij de politieopleiding gedaan en werk daar nu ook. Op zich een heerlijk baantje, je hebt veel vrijheid alleen de dictatuur van leidinggevende ben ik behoorlijk zat. Hou niet zo van autoritaire persoontjes en die zitten er hier veel. Zit nu te kijken naar een pedagogische opleiding om ergens in de zorg aan de slag te kunnen.. Maarrr, 4 jaar lang studeren in deeltijd en een baan is toch wel erg lastig..

Hier begonnen als slaapwacht als bijbaan, studie bracht me na een half jaar achteroverwerken niet wat ik wilde, daarna kwam tijdens laatste fase van oudtante ineens behoorlijk de klad erin tot op dag van vandaag.

Net met vriendin over gehad, best begripvol.

Hoi

Heb mijzelf wel is langeleden aangemeld hier, maar totaal vergeten
Maar ik heb een vraag, binnenkort ga ik weer naar school (mijn laatste kans eigenlijk), ik heb geen diploma's omdat ik nooit de discipline kon opbrengen om elke dag naar school te gaan, nu schijnt dat bij ADD/ADHD te horen. Maar hoe doen jullie dat?

ik houd het einddoel voor ogen anders zie ik er niets van terug...

Einddoel motiveert mij hier helemaal niet meer, eigenlijk stelselmatig onderprikkeld geweest en zelfs enige verdieping kon mij nauwelijks bekoren.

School is gewoon als instituut niet geschikt voor mij.

Ik hoop volgend jaar een hbo opleiding te beginnen. en nog een pittige ook!
Ben er een beetje bang voor gezien mijn eigen schoolgeschiedenis, maar wil het nu wel opnieuw proberen (2 jaar therapie gehad inmiddels enzo).
Ben dit jaar iig begonnen met een basisopleiding aan deze zelfde school en dat is alleen op zaterdag, met wel veel huiswerk en tot nu toe vind ik dat nog wel gaan, maar de gedachte dat het maar een jaar duurt maakt het tot nu toe wel makkelijker.
iig is mijn planning voor de fulltime bachelor vooralsnog: stap voor stap doen en niet verder kijken dan 1 jaar. En heel goed plannen en alles op orde houden.

eigenlijk de enige tips die ik kan geven

_{ben al lang blij dat ik het nog steeds leuk vind en volhoud}

Ik heb het gehad met mezelf. Ben voornamelijk boos op mezelf omdat ik mijn eigen problemen niet kan oplossen. En het feit dat ik geen reet uitvoer, terwijl ik wel heel graag wil.
Dus ben ik nu een mail aan het schrijven aan de studentenpsycholoog, die ik overigens de afgelopen 2 weken al duizend keer in mijn hoofd geschreven en verstuurd had. Met haar maar bekijken waar het aanligt en wat we eraan kunnen doen. Ben ook wel benieuwd naar haar insteek. Als ze maar niet aankomt zetten met depressie, want daar voel ik mij veel te vrolijk voor.

Net een test gedaan, QBtest(?)

Gare test, rode en blauwe vierkantjes en rondjes, telkens pakweg een halve seconde in beeld, op een grijze achtergrond en dan twintig minuten staren, aangeven met een klikker of een figuur zich herhaalt.

Heel de kamer om je heen zie je op een gegeven moment niet meer, wellicht had ik met mijn hoofd moeten schudden om wakker te blijven.

Zit wel een tracker op je voorhoofd om het spannend te houden.

quote:

Op woensdag 28 november 2012 10:53 schreef ieniminimuis het volgende:
Ik heb het gehad met mezelf. Ben voornamelijk boos op mezelf omdat ik mijn eigen problemen niet kan oplossen. En het feit dat ik geen reet uitvoer, terwijl ik wel heel graag wil.
Dus ben ik nu een mail aan het schrijven aan de studentenpsycholoog, die ik overigens de afgelopen 2 weken al duizend keer in mijn hoofd geschreven en verstuurd had. Met haar maar bekijken waar het aanligt en wat we eraan kunnen doen. Ben ook wel benieuwd naar haar insteek. Als ze maar niet aankomt zetten met depressie, want daar voel ik mij veel te vrolijk voor.

Herkenbaar.

"Depressie" kun je alleen voorkomen door je klachten goed te omschrijven en ook te benoemen wat er wel goed gaat.

*mopper mopper mopper*
mail terug van studentenpsycholoog, ik sta op de wachtlijst en kan na de Kerstvakantie op gesprek komen...
Ze geeft als tip aan om met andere studiegenootjes te gaan werken op de universiteit en om kleine taken te doen ipv grote. Alsof ik dit zelf nog nooit bedacht had... Daarbij zijn al mijn jaargenoten en vrienden al uitgestudeerd om met iets anders bezig.
Ik word hier zo moedeloos van.
Huisarts is een optie, maar die heb ik 5 jaar lang niet gezien en zit tevens ook nog in mijn oude woonplaats. Grrrr...

edit: had trouwens ook mijn dyslexie verklaring gevonden. Aangezien ik had gelezen dat veel ADD'ers vaak een reken, schrijf of lees stoornis hebben. En wat toch wel opvalt is het verwerken van auditieve informatie, formuleren van zinnen, weglaten van letters en het onthouden/leren van woordjes.

quote:

Op woensdag 28 november 2012 12:08 schreef ieniminimuis het volgende:
*mopper mopper mopper*
mail terug van studentenpsycholoog, ik sta op de wachtlijst en kan na de Kerstvakantie op gesprek komen...
Ze geeft als tip aan om met andere studiegenootjes te gaan werken op de universiteit en om kleine taken te doen ipv grote. Alsof ik dit zelf nog nooit bedacht had... Daarbij zijn al mijn jaargenoten en vrienden al uitgestudeerd om met iets anders bezig.
Ik word hier zo moedeloos van.
Huisarts is een optie, maar die heb ik 5 jaar lang niet gezien en zit tevens ook nog in mijn oude woonplaats. Grrrr...

edit: had trouwens ook mijn dyslexie verklaring gevonden. Aangezien ik had gelezen dat veel ADD'ers vaak een reken, schrijf of lees stoornis hebben. En wat toch wel opvalt is het verwerken van auditieve informatie, formuleren van zinnen, weglaten van letters en het onthouden/leren van woordjes.

Dat kan ik ook totaal niet ligt het daar aan denk je??

Ik kan niet alleen woordjes uit vreemde talen onthouden... vergeet wel meer. Jaartallen bij geschiedenis bijvoorbeeld. Wist altijd ongeveer het verhaaltje eromheen, maar welk jaartal precies... Geldt ook voor verjaardagen, weet altijd ongeveer wanneer iemand jarig is, maar welke datum precies... Ik heb vriendinnen die nog precies weten wat ik jaren geleden heb gezegd, ik ben het allang vergeten. Ik zou soms niet eens meer weten waar het gesprek van het weekend met mijn moeder over ging. Soms best vervelend, want dan zegt mijn scriptiebegeleider van alles terwijl we delen van mijn scriptie bespreken en dan probeer ik het op te schrijven, maar stiekem ben ik dan al vergeten wat hij gezegd heeft. Als ik thuiskom weet ik al helemaal niet meer waar het over ging.
En woordjes leren was op een gegeven moment zo vermoeiend. Het kostte zoveel tijd en stiekem had ik helemaal de concentratie er niet voor. Daarbij maakte het niet uit hoeveel tijd ik vroeger er in stak een onvoldoende haalde ik toch wel. Dus leerde ik de lange lijsten niet meer. Daarom had ik een 4 voor schoolexamen Frans, heb ik Latijn laten vallen na het eerste jaar en heb ik regelmatig huilend bij de Duitse juf gezeten om toch proberen de Duitse woordjes toets te halen, die je moest halen om de gewone leestoets te halen. Ach ik heb mijn vwo diploma gehaald en soms voelt het alsof ik er zeer weinig voor gedaan heb.

Hier en daar een witregel kan iig al schelen met de leesbaarheid

*verder leest*

Woordjes leren was vroeger extreem geconcentreerd gebruik van korte termijn geheugen. Als ik dagen van te voren begon kon ik er niks mee, als ik vroeg opstond en honderd woorden in mijn hoofd stampte dan kwam het er zo uitrollen. Als ik de klas dan uitliep was ik het alweer kwijt.

"Nol, waarom haal jij soms of meestal een 4 voor je woordjes en soms een 8+? En waarom presteer je het om bij tekstverklaring steevast een 8+ te halen?" vroegen mijn docenten dan ook.

Mijn middelbare school was ik totaal onderprikkeld, zoals ook mijn basisschool, zodat ik op mijn handen ging zitten tot de stof interessanter was maar dan had ik de aansluiting gemist.

Ik zat op VWO en heb daar tot aan de vierde op mijn algemene kennis kunnen teren, toen twee keer de vierde niet gehaald en dus naar een andere school. Mijn HAVO twee jaar in een gedaan, gehaald zonder enige noemenswaardige inzet, mijn resultaten zijn daar ook naar. Uitschieters op de gebieden die ik interessant vond, enkele schoolexamens die ik domweg wel goed gedaan had (extreem voorbeeld: conform de vraag mijn antwoorden geformuleerd en exact dezelfde strekking van antwoorden als mijn buurman die de snel-lezen-variant had geformuleerd en dus strikt genomen foutief gestructureerd. Hij een 9 voor die toets, ik een 1, ondanks protest) en de rest mwah.

Nu loop school weer spaak, heb ook een heftig jaar achter de rug en ik bemerkte onlangs dat ik voor het eerst sinds 15 jaar rust in mijn knar had op een normaal niveau toen ik er even niet aan dacht en gewoon domweg gelukkig was bij mijn vriendin met een krantje en ontbijt op een zaterdagmorgen.

Grappig, woordjes leren vond ik een eitje. Ik ben meer van de zwakke rekenkant. Kon alles bovengemiddeld behalve rekenen. Slaagde voor de talen met achten.
Trouwens heel vaak te horen gekregen: ,,Het zit er wel in maar het komt er niet uit"
Zoon die volgens mij ook ADD heeft - maar zich niet wil laten testen - krijgt regelmatig precies hetzelfde te horen.

Op de basisschool had ik verreweg de hoogste Cito-score terwijl ik op mavo/havo niveau presteerde. Zoon hetzelfde.. Ik ben nog een keer opnieuw getoetst omdat ze de uitslag niet geloofden, Cito scoorde ik op gymnasium niveau. Tweede toets ook weer, met gemak
Naar de havo gegaan waar ik me zielsongelukkig voelde, overgestapt naar de mavo en die op slofjes gehaald. Vervolgopleidingen waren minder succesvol als in stranden in het zicht van de haven.

Ook ik heb waarschijnlijk ADHD..
Is eruit gekomen nadat ik de vragenlijst van mijn vriend onder ogen kreeg en zoiets had van shit..
Ik ben toen naar m'n psychiater gestapt (loop daar al i.v.m. depressie en angststoornis) en die heeft mij 2 vragenlijsten laten invullen, eentje van nu en eentje van mijn kindertijd..

Nu zou ik eigenlijk nog een gesprek moeten hebben met één van mijn ouders erbij, maar dat gaat hem niet worden aangezien ik tot enkele weken nog wel contact met mijn vader had, maar hij in die tijd een alcoholist was en in hoe verre hij dan nog iets weet is de vraag.. En over mijn moeder gaan we het maar niet hebben.. Schoolrapporten e.d. van mijn basisschool heb ik niet meer..

A.s. maandag moet ik weer naar de psych en dan gaan we het over medicatie hebben.. Mijn medicatie is namelijk altijd gegaan op basis van de angststoornis en de depressie die ik heb gehad, maar bij die angststoornis kunnen nu dus ook vraagtekens bij gezet worden.. Bij mijn opname 3 jaar geleden hebben ze mij ook nooit getest op ADHD..

Ik slik nu Welbutrin, wordt ook wel veel aan mensen met ADHD gegeven en ik moet zeggen dat dit sinds ik dit slik, half jaar geleden, een stuk rustiger ben in mijn hoofd alhoewel ik ook nog steeds wel graag een jointje rook om mijn gedachten in mijn hoofd rustig te krijgen..

quote:

Op maandag 26 november 2012 03:09 schreef Essiejj het volgende:
Hoi

Heb mijzelf wel is langeleden aangemeld hier, maar totaal vergeten
Maar ik heb een vraag, binnenkort ga ik weer naar school (mijn laatste kans eigenlijk), ik heb geen diploma's omdat ik nooit de discipline kon opbrengen om elke dag naar school te gaan, nu schijnt dat bij ADD/ADHD te horen. Maar hoe doen jullie dat?

Ik heb ook erg veel opleidingen achter de rug en geen enkele met een papiertje.. Maar in december moet ik nog een examen Nederlands doen en dan heb ik mijn MBO-3 diploma.. Ik heb dit in BBL gedaan.. Eens in de 4 weken naar school.. En het huiswerk? Dat deed ik vaak op het laatste moment.. Ik ben nu 26 en ik heb afgelopen jaren gewoon gemerkt dat je zonder diploma's moeilijk een baan kunt vinden, want ze willen een afgeronde mbo-opleiding en in welke richting dat maakt ze geen reet uit.. Sinds kort zit ik in de WW dus ik moet echt dat papiertje hebben.. En het stomme is dat ik hem al had kunnen hebben, maar omdat ik me een week vergist had in de datum doordat ik dit niet in mijn agenda had gezet.. Zo irritant je weet dat je veel dingen vergeet en nog zet je het niet in je agenda..

Pfff, heftige dagen... Gisteren test, begeleidingsgesprek wat aardig wat oproert, vandaag zowel heftigheid qua verhuizingen bewoners op mijn werk als gesprek met leidinggevende wat zowel op werk als mijn privebeleving behelsde, daarna nog meer verhuizing en collega's die om aandacht schreeuwen, snel eten met een bewoner en dan daarna weer een collega die zichzelf tekort gedaan voelt en dat op een botte manier afreageert terwijl ik iets aan elkaar probeerde te puzzelen terwijl ze dr mond niet even dicht kon houden. HEUL vervelend.

Morgen een gesprek met haar, maar ben best kwaad op dr merk ik.

@Skull-splitter gebruik je al medicatie?

Nope, 22 december op zijn vroegst pas.

Met die collega goede nabespreking gehad, blijkbaar snappen we elkaars behoefte en lastigheden niet goed wat gisteren extreem tot uitting kwam door alle stressoren. Al een eind verder maar nog niet klaar. Ook fundamentele verschillen over de invulling van onze functie.

weer een mail van de studentenpsycholoog. Nu snap ik ook waarom de wachtlijst zo lang is als ze niets anders doen dan mailen...
Ik ben uitgenodigd om vanaf januari mee te doen aan een training voor studenten met een hoog steefniveau, uitstelgedrag en motivatieproblematiek. Het gaat hier om studenten die het tempo van studeren niet bij kunnen benen of problemen hebben met afstuderen.
Nu twijfel ik wel een beetje of ik hier aan moet deel nemen. Heeft iemand ervaringen met dit soort trainingen?

Geen idee. Ik weet wel dat ik school voor het moment afstoot omdat ik het laatste jaar genoeg voor mijn kiezen heb gehad, dat ik rust wil en een basis wil neerleggen om verder mee te kunnen ipv volcontinu bordjes op stokjes draaiende proberen te houden.

Pfff.. t gaat weer lekker. Opt werk ist een zooitje, thuis ist een zooitje en kzit met iedereen ruzie te maken.. stressssss!!!! misschien maar weer eens nadenken over medicatie

Hebben jullie iets van cursussen gedaan om er beter mee om te gaan?
En hoe is jullie ervaring met de verschillende medicijnen?

Ik baal ervan dat ze dit 3 jaar geleden al niet hebben gezien, want dat had me heel veel problemen gescheeld.. Loop iedere keer tegen dezelfde dingen aan namelijk..

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 15:33 schreef Hel1tjuh het volgende:
Hebben jullie iets van cursussen gedaan om er beter mee om te gaan?
En hoe is jullie ervaring met de verschillende medicijnen?

Ik baal ervan dat ze dit 3 jaar geleden al niet hebben gezien, want dat had me heel veel problemen gescheeld.. Loop iedere keer tegen dezelfde dingen aan namelijk..

Is je diagnose ADD of ADHD?
Cursussen werken niet op lange termijn. Tenminste bij mij.
Medicatie werken bij mij tegendraads.

Cursus heb ik ook gehad. Had op korte termijn wel even effect, maar dat is nu al weer weg..
Medicatie heb ik een jaar geslikt, werkte wel goed mbt concentratie en rust maar met die medicijnen kon ik bijna niet slapen en had ik onwijs last de bijwerkingen.

quote:

Op zaterdag 1 december 2012 23:44 schreef Tommelaer het volgende:

[..]

Is je diagnose ADD of ADHD?
Cursussen werken niet op lange termijn. Tenminste bij mij.
Medicatie werken bij mij tegendraads.

Eigenlijk zeg je dus dat niets werkt?

Cursussen ben ik nu mee bezig, medicatie volgt eind december. Vind de begeleiding tot op heden wat tam, mag wat mij betreft wat agressiever.

Morgen naar reguliere psych, overmorgen adhdpraatgroep

quote:

Op zondag 2 december 2012 12:04 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Eigenlijk zeg je dus dat niets werkt?

Cursussen ben ik nu mee bezig, medicatie volgt eind december. Vind de begeleiding tot op heden wat tam, mag wat mij betreft wat agressiever.

Morgen naar reguliere psych, overmorgen adhdpraatgroep

Momenteel neem ik Rilatine MR 40mg én ik ga wekelijks naar de psycholoog. Elke keer dat ik van de psycholoog kwam had ik het gevoel van: wat zit ik daar toch te doen, het is tijd- én geldverlies!!

Maar als ik nu terugkijk (na pakweg 5 weken, elke week een afspraak): het helpt toch. Ik heb veel meer nuttige dingen gedaan dan moest ik alles op mijn eentje geprobeerd hebben. De psycholoog helpt mij met realistische planningen te maken (wat ik zelf niet kan). Dit wil nog niet zeggen dat ik mij er elke keer aan houdt, maar vooral het feit dat het elke week bekeken wordt en het dus eigenlijk mini-deadlines zijn, heeft mij al goed geholpen! Zo doe ik toch iets ipv niets. Wat mij ook goed geholpen heeft is dat ze mij er telkens op wijst: ja, dat is weer je adhd die de bovenhand neemt. En zo leer ik het zelf herkennen.

Wat de medicatie betreft, door wordt nog naar gezocht wat voor mij het beste werkt. De psychiater heeft mij laten beginnen met Rilatine MR 20mg, daarna 30 en nu 40. Ik heb nooit bijwerkingen gehad maar ook nooit het gevoel dat het helpt. Na een week volledig te zijn gestopt met medicatie merkte ik pas wat voor effect het had. Door geen pillen te nemen was ik plots weer superveel afgeleid tijdens het studeren, liep ik te dagdromen, had vreselijke stemmingswisselingen en noem maar op. De pillen helpen dus wel degelijk, het was mij alleen niet opgevallen.

Ik ben van mening dat de combinatie therapie-pillen (in mijn geval dan toch) het beste werkt. De pillen helpen om de tips van de psycholoog op te volgen. Een cursus volgen kan handig zijn, maar ik denk dat het effect snel verloren gaat omdat er achteraf geen opvolging meer is en je niet meer gecorrigeerd wordt.

quote:

Op zondag 2 december 2012 12:49 schreef Zenuwpees het volgende:

[..]

Momenteel neem ik Rilatine MR 40mg én ik ga wekelijks naar de psycholoog. Elke keer dat ik van de psycholoog kwam had ik het gevoel van: wat zit ik daar toch te doen, het is tijd- én geldverlies!!

Maar als ik nu terugkijk (na pakweg 5 weken, elke week een afspraak): het helpt toch. Ik heb veel meer nuttige dingen gedaan dan moest ik alles op mijn eentje geprobeerd hebben. De psycholoog helpt mij met realistische planningen te maken (wat ik zelf niet kan). Dit wil nog niet zeggen dat ik mij er elke keer aan houdt, maar vooral het feit dat het elke week bekeken wordt en het dus eigenlijk mini-deadlines zijn, heeft mij al goed geholpen! Zo doe ik toch iets ipv niets. Wat mij ook goed geholpen heeft is dat ze mij er telkens op wijst: ja, dat is weer je adhd die de bovenhand neemt. En zo leer ik het zelf herkennen.

Wat de medicatie betreft, door wordt nog naar gezocht wat voor mij het beste werkt. De psychiater heeft mij laten beginnen met Rilatine MR 20mg, daarna 30 en nu 40. Ik heb nooit bijwerkingen gehad maar ook nooit het gevoel dat het helpt. Na een week volledig te zijn gestopt met medicatie merkte ik pas wat voor effect het had. Door geen pillen te nemen was ik plots weer superveel afgeleid tijdens het studeren, liep ik te dagdromen, had vreselijke stemmingswisselingen en noem maar op. De pillen helpen dus wel degelijk, het was mij alleen niet opgevallen.

Ik ben van mening dat de combinatie therapie-pillen (in mijn geval dan toch) het beste werkt. De pillen helpen om de tips van de psycholoog op te volgen. Een cursus volgen kan handig zijn, maar ik denk dat het effect snel verloren gaat omdat er achteraf geen opvolging meer is en je niet meer gecorrigeerd wordt.

Ik ben nu drie keer geweest en de gesprekken met een begeleiding zijn meer spuimomenten dan iets anders, zelfreflectie doe ik volcontinu maar blijf nooit lang genoeg ergens echt stil bij staan.

Wel zorg ik dat ik met slechts een handvol problemen tegelijk in de weer ben en daar plannen op maak. Vaak helpt dit wel, kwestie van meer discipline aanleren. Met vriendin slapend op de bank een oude krant doorgespit en daarna de afwas gedaan. Redelijk productief en toch rust in mijn hoofd, denk dat ik dit vaker wil.

Aaah gelukkig, al die bruten die hier een paar maanden geleden kwamen melden dat medicatie slecht en onzinnig is en we het maar gewoon met wilskracht moeten doen, zijn weer weg En nee, zie dit aub niet als aanleiding om er weer over te beginnen, open dan maar een eigen topic

Anyway, even kort door de bocht: sinds maart diagnose ADD, in de zomer even dex geprobeerd omdat ik het idee had dat de chaos in m'n kop echt minder moest kunnen worden dan met ritalin. Waarschijnlijk niet genoeg geduld gehad met het proberen, dus snel weer terug gegaan naar methylfenidaat. Ik zat uiteindelijk op ~6x2 pillen van 10mg per dag (elke 3 uur 2 pillen, ook voor t slapen gaan) en dat werkte wel aardig.
Nu weet ik niet of het komt door de langere tijd deze medicijnen gebruiken, door de ingang van de herfst of door een combinatie van beiden en een nog achterliggende andere stribbeling met mijzelf, maar ik functioneer echt niet meer. Al sinds eind september heel wisselende periodes gehad. Dan een weekje niet kunnen slapen, dan langzaamaan weer opkrabbelen en m'n ding kunnen doen. Vorige week was ik zeker een week lang compleet apathisch, emotieloos, heel eng. Ik heb besloten dat ik maar moet aannemen dat het door de methylfenidaat komt en ben er toen mee gestopt en overgegaan op de dex die ik nog had liggen. Ik moet nog een moment vinden om m'n medicijnman te benaderen om er over te babbelen en dexi's voor te laten schrijven, maar tot die tijd vraag ik mij af of het jullie bekend voorkomt én of jullie weten wat een equivalente dosis zou zijn met dex. Ik weet dat ze zeggen dat 1x5 mg dex ongeveer gelijk staat aan 1x10 mg methylfenidaat, maar beide medicijnen werken volgens een ander mechanisme en aan nattevingerwerk heb ik niet veel, ik ben benieuwd naar ervaring!
Nu merkte ik zelf dus dat 1x5mg dex per 4 uur niet voldoende is, maar ik merkte ook dat ik mij nu veel meer mijzelf noem, het voelde echt als een bevrijding. Punt is natuurlijk wel dat ik nu veel minder medicijnen gebruik dan ik ingesteld op methylfenidaat deed, maar toch...

Toen ik gisteren aan het zappen was na mijn film stuitte ik nog op een laatste stukje van een programma over ADHD. Hier te zien: http://brandpunt.kro.nl/s(...)everingen/02-12-2012
Gaat voornamelijk over kinderen, het gebruik van medicatie en de toename in het aantal ADHD gevallen.

quote:

Op maandag 3 december 2012 09:58 schreef MonsieurCosmopolite het volgende:
Aaah gelukkig, al die bruten die hier een paar maanden geleden kwamen melden dat medicatie slecht en onzinnig is en we het maar gewoon met wilskracht moeten doen, zijn weer weg En nee, zie dit aub niet als aanleiding om er weer over te beginnen, open dan maar een eigen topic

Anyway, even kort door de bocht: sinds maart diagnose ADD, in de zomer even dex geprobeerd omdat ik het idee had dat de chaos in m'n kop echt minder moest kunnen worden dan met ritalin. Waarschijnlijk niet genoeg geduld gehad met het proberen, dus snel weer terug gegaan naar methylfenidaat. Ik zat uiteindelijk op ~6x2 pillen van 10mg per dag (elke 3 uur 2 pillen, ook voor t slapen gaan) en dat werkte wel aardig.
Nu weet ik niet of het komt door de langere tijd deze medicijnen gebruiken, door de ingang van de herfst of door een combinatie van beiden en een nog achterliggende andere stribbeling met mijzelf, maar ik functioneer echt niet meer. Al sinds eind september heel wisselende periodes gehad. Dan een weekje niet kunnen slapen, dan langzaamaan weer opkrabbelen en m'n ding kunnen doen. Vorige week was ik zeker een week lang compleet apathisch, emotieloos, heel eng. Ik heb besloten dat ik maar moet aannemen dat het door de methylfenidaat komt en ben er toen mee gestopt en overgegaan op de dex die ik nog had liggen. Ik moet nog een moment vinden om m'n medicijnman te benaderen om er over te babbelen en dexi's voor te laten schrijven, maar tot die tijd vraag ik mij af of het jullie bekend voorkomt én of jullie weten wat een equivalente dosis zou zijn met dex. Ik weet dat ze zeggen dat 1x5 mg dex ongeveer gelijk staat aan 1x10 mg methylfenidaat, maar beide medicijnen werken volgens een ander mechanisme en aan nattevingerwerk heb ik niet veel, ik ben benieuwd naar ervaring!
Nu merkte ik zelf dus dat 1x5mg dex per 4 uur niet voldoende is, maar ik merkte ook dat ik mij nu veel meer mijzelf noem, het voelde echt als een bevrijding. Punt is natuurlijk wel dat ik nu veel minder medicijnen gebruik dan ik ingesteld op methylfenidaat deed, maar toch...

Zover ik heb gehoord en gelezen is dexamfetamine inderdaad ongeveer 2x zo potent als methylfenidaat. Echt vergelijken kan ik het niet goed, want tussen mijn vroegere ritalin gebruik en dextroamfetamine nu zat zo'n 3 jaar van geen medicatie.

Het heeft misschien ook wat te maken met de halveringstijd van de medicatie. Methylfenidaat heeft een biologische halveringstijd van zo'n 2-4 uur, terwijl dextroamfetamine een halveringstijd van zo'n 12 uur of langer heeft. Hierdoor bouw je wel een zekere bloedwaarde spiegel op, wat veel minder het geval is bij methylfenidaat. Door de hogere halveringstijd is de welbekende rebound ook bijna niet aanwezig.

quote:

Op maandag 3 december 2012 10:05 schreef ieniminimuis het volgende:
Toen ik gisteren aan het zappen was na mijn film stuitte ik nog op een laatste stukje van een programma over ADHD. Hier te zien: http://brandpunt.kro.nl/s(...)everingen/02-12-2012
Gaat voornamelijk over kinderen, het gebruik van medicatie en de toename in het aantal ADHD gevallen.

Net gekeken maar vind het broddelwerk, te kort door de bocht. Momenteel lopen er onderzoeken naar de effectiviteit.

Ik vind het vooral jammer dat men erg gespitst is op productiviteit (wat zienderogen toe kan nemen) en minder op de kwaliteit van leven.

quote:

Op maandag 3 december 2012 14:40 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]
Ik vind het vooral jammer dat men erg gespitst is op productiviteit (wat zienderogen toe kan nemen) en minder op de kwaliteit van leven.

Mee eens.
Vind het persoonlijk ook jammer dat er zo gefocust wordt op alleen maar medicatie en niet een combinatie van therapie en/of coaching en medicatie samen.
Daarnaast hoor ik ook nooit iets over alleen maar therapie en/of coaching.

Ikzelf vind eigenlijk dat er eerst met therapie en coaching begonnen moet worden en medicatie als laatste redmiddel voorgeschreven zou moeten worden in plaats van meteen de pillen erin te douwen.

Wellicht omdat men heel erg zoekende is naar wat de beste technieken zijn.

Dat betreft verwacht ik geen wonderen. Ook qua medicatie: ik sta ervoor open maar wil wel stoppen als ik mezelf niet meer herken, al gok ik dat dat mee zal vallen

Ze gaan de fout al in bij de eerste zin: "...krijgen steeds meer kinderen last van ADHD". Alsof het een ziekte is die je als kind krijgt als je ouders je niet onder de duim hebt... Je wordt er mee geboren of niet.
Misschien hadden ze onderscheid moeten maken tussen kinderen die daadwerkelijk ADHD hebben en kinderen die gewoon moeilijk en druk zijn, omdat ze geen opvoeding krijgen. Er zit naar mijn mening een groot verschil tussen deze twee groepen.

Alleen is dat op jonge leeftijd lastig te zeggen zonder dat je daar als ouder tijd voor vrij maakt, die innerlijke beleving dus.

Oké ik ben dus vanmiddag naar de psych geweest en heb Ritalin gekregen, net een uurtje geleden de eerste ingenomen en ik voel me zowaar rustiger, heerlijk

Ik kan de diagnose ADHD niet krijgen, omdat ze niks meer uit mijn kindertijd kunnen halen.. Maar het is niet zo dat de psych het er niet mee eens is dus zijn we wel met de behandeling gestart.. Officieel dus niet, onofficieel dus wel..

Hij wilde me eigenlijk Concerta geven, maar omdat dit niet vergoed wordt toch maar eerst even kijken of Ritalin misschien toch niet werkt.. Anders kan ik altijd nog Concerta gaan nemen..

Ik hoop wel dat ik straks met de Sertraline en welbutrin mag stoppen, want ik vind dat ik nu wel erg veel medicijnen slik..

quote:

Op maandag 3 december 2012 14:46 schreef Selyn het volgende:

[..]

Mee eens.
Vind het persoonlijk ook jammer dat er zo gefocust wordt op alleen maar medicatie en niet een combinatie van therapie en/of coaching en medicatie samen.
Daarnaast hoor ik ook nooit iets over alleen maar therapie en/of coaching.

Ikzelf vind eigenlijk dat er eerst met therapie en coaching begonnen moet worden en medicatie als laatste redmiddel voorgeschreven zou moeten worden in plaats van meteen de pillen erin te douwen.

Ben ik het helemaal mee eens

Toen ik 3 jaar geleden opgenomen was op de PAAZ slikte ik ook nog geen anti-depressiva.. Wel Alprazolam (kalmeringsmiddel) en dat slikte ik toen al te lang dus vandaar.. Anti-depressiva ben ik pas gaan slikken nadat ik er 3 maanden deeltijd-therapie op had zitten..

Huisartsen schrijven dit ook vaak te snel voor vind ik..

Naast 8 maanden deeltijd therapie heb ik ook de RET-cursus gedaan en ik heb eens in de zoveel weken nog steeds gesprekken bij de maatschappelijk werkster in het ziekenhuis..

Ik hoop ook dat zij mij hiermee kan begeleiden.. Hoe ik sommige dingen nu beter kan aanpakken..

De hulp die ik van het ziekenhuis heb is trouwens geweldig.. Met het GGZ heb ik helaas slechte ervaringen.. Niet alleen van mezelf, maar zie het ook in mijn omgeving..

En zelf kun je niet genoeg terughalen uit je jeugd om je eigen heteroanamnese te kunnen doen?

quote:

Op maandag 3 december 2012 16:01 schreef Skull-splitter het volgende:
En zelf kun je niet genoeg terughalen uit je jeugd om je eigen heteroanamnese te kunnen doen?

Nee.. Vanaf mijn 12e weet ik het wel ongeveer.. Maar daarvoor? Kijk mijn vader heeft wel een test ingevuld over mijn kindertijd en die was ook wel overduidelijk.. Maar het contact met hem is er nu niet en ik weet ook niet in hoeverre hij echt antwoord kan geven op die vragen dan.. Omdat hij toen gewoon erg vaak afwezig of bezopen was..

Als ik kijk vanaf mijn 12e ja dan is het er ook al wel duidelijk, maar dat zie ik ook pas sinds een paar dagen, omdat ik me er meer in heb verdiept.. Klein voorbeeldje: ik wieg mezelf in slaap en dat doe ik echt al van jongs af aan..

En zo vroeg ik gisteren mijn vriend bijvoorbeeld; was ik ook al zo toen ik 18 was.. Ja zei hij..

Is het normaal dat je moe wordt van de Ritalin?
Je zou juist verwachten dat je gaat stuiteren... Omdat het speed is..

Mijn gedachten zijn wel heerlijk rustig nu.. ff gewoon nergens aan kunnen denken.. Heerlijk..

Roken jullie vaak een jointje trouwens? Ik doe dit best vaak, omdat ik dan tenminste ff een leeg hoofd heb en me beter kan focussen op dingen..

quote:

Op maandag 3 december 2012 16:10 schreef Hel1tjuh het volgende:

[..]

Nee.. Vanaf mijn 12e weet ik het wel ongeveer.. Maar daarvoor? Kijk mijn vader heeft wel een test ingevuld over mijn kindertijd en die was ook wel overduidelijk.. Maar het contact met hem is er nu niet en ik weet ook niet in hoeverre hij echt antwoord kan geven op die vragen dan.. Omdat hij toen gewoon erg vaak afwezig of bezopen was..

Als ik kijk vanaf mijn 12e ja dan is het er ook al wel duidelijk, maar dat zie ik ook pas sinds een paar dagen, omdat ik me er meer in heb verdiept.. Klein voorbeeldje: ik wieg mezelf in slaap en dat doe ik echt al van jongs af aan..

En zo vroeg ik gisteren mijn vriend bijvoorbeeld; was ik ook al zo toen ik 18 was.. Ja zei hij..

Ik kan mijn beleving van veel situaties terughalen tot mijn 2e...

Wat betreft medicatieeffect/beleving: ik drink slechts en vaak tot ik in een lichte roes kom en dan vind ik het wel best, kan wel aardig wat verstouwen en hetzelfde niveau blijven. Veel koffiedrinken overprikkelt ook aardig maar wordt daar vaak wel productiever/creatiever op.

quote:

Op maandag 3 december 2012 16:49 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Ik kan mijn beleving van veel situaties terughalen tot mijn 2e...

Wat betreft medicatieeffect/beleving: ik drink slechts en vaak tot ik in een lichte roes kom en dan vind ik het wel best, kan wel aardig wat verstouwen en hetzelfde niveau blijven. Veel koffiedrinken overprikkelt ook aardig maar wordt daar vaak wel productiever/creatiever op.

Ik heb veel verdrongen.. Omdat er enkele traumatische dingen in mijn jeugd zijn gebeurd..

Wat bedoel je met overprikkelen?

Vertelde vriendinnetje met add 'het grote nieuws' dat ik ook adhd heb. Zegt ze: dat had ik je ook wel kunnen vertellen

Vertelde het ex vriendje: haha, ja dat zei ik toch al vanaf het begin..

quote:

Op maandag 3 december 2012 17:08 schreef Hel1tjuh het volgende:

[..]

Ik heb veel verdrongen.. Omdat er enkele traumatische dingen in mijn jeugd zijn gebeurd..

Wat bedoel je met overprikkelen?

Ik kan niks met verdringen, onthoud veel en weeg alles af. Depressies duren hier vaak omdat de druppel me vaak maanden lang bezighoudt zonder dat ik er grip op krijg.

Qua overprikkeling: ik bedoel dat mijn hersenen dan zoveel sneller een reeks gedachten afwerken, al word ik daar lichamelijl wel erg onrustig van...

quote:

Op maandag 3 december 2012 18:50 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Ik kan niks met verdringen, onthoud veel en weeg alles af. Depressies duren hier vaak omdat de druppel me vaak maanden lang bezighoudt zonder dat ik er grip op krijg.

Qua overprikkeling: ik bedoel dat mijn hersenen dan zoveel sneller een reeks gedachten afwerken, al word ik daar lichamelijl wel erg onrustig van...

Hoe bedoel je; je kan niks met verdringen? Je hebt het over jezelf dan neem ik aan?