TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Hoe kom je daar toch bij??quote:Op zondag 11 november 2012 22:22 schreef Tayu het volgende:
[..]
[..]
Nee, jij beweerde dat je geen ego hebt, en dat je dat dus ook niet los kon laten:
We hebben allemaal een ego, dat hoort bij ons. Nog sterker: daar kún je niet los van komen. Ik zou dat ook niet willen, want wat is het nut?
Ik kom daarbij, omdat jij het zo schreef,quote:
[..]
Hoe kom je daar toch bij??
We hebben allemaal een ego, dat hoort bij ons. Nog sterker: daar kún je niet los van komen. Ik zou dat ook niet willen, want wat is het nut?
Lees maar eens terug.
Ah. ik was daar aan het reageren op iemand die zei dat men geen ego heeft. Toen vroeg ik me af of je iets los kon laten wat je niet hebt. Dus ik denk dat je dat verkeerd geinterpreteerd hebt.quote:
[..]
[..]
Nee, jij beweerde dat je geen ego hebt, en dat je dat dus ook niet los kon laten:
En nu ben ik er wel klaar mee hoor.
Maar je reageerde op mij, en ik heb nooit beweerd dat een mens geen ego zou hebbenquote:
[..]
Ah. ik was daar aan het reageren op iemand die zei dat men geen ego heeft. Toen vroeg ik me af of je iets los kon laten wat je niet hebt. Dus ik denk dat je dat verkeerd geinterpreteerd hebt.
En nu ben ik er wel klaar mee hoor.
Goed hoor, wat jij wil.quote:
[..]
Maar je reageerde op mij, en ik heb nooit beweerd dat een mens geen ego zou hebben
Ik heb vaker gediscussieerd over het onderwerp 'ego' en nooit anders beweerd dan wat ik nu in deze discussie gezegd heb, dus vind het voor vandaag wel weer genoeg.
Prettige voortzetting.
Lastig wel, als dat ego in de weg zitquote:
[..]
Goed hoor, wat jij wil.
Ik heb vaker gediscussieerd over het onderwerp 'ego' en nooit anders beweerd dan wat ik nu in deze discussie gezegd heb, dus vind het voor vandaag wel weer genoeg.
Prettige voortzetting.
Sweet dreams.
Dat geloven in meerdere levens via reincarnatie is wel weer een heel apart perspectief voor een zelfverklaard zen boeddhist.quote:
[..]
Gelukkig wel
Maar ik vrees dat het me nog een aantal levens gaat kosten, voor ik het trucje door heb.
Zie:
Dit is een standpunt waar ik achter sta.quote:Thich Nhat Hanh was asked: Do you have to believe in reincarnation to be a Buddhist?
His answer was: "Reincarnation means there is a soul that goes out of your body and enters another body. That is a very popular, very wrong notion of continuation in Buddhism. If you think that there is a soul, a self, that inhabits a body, and that goes out when the body disintegrates and takes another form, that is not Buddhism."
Er is dus ook geen metafysische zelf, zoals de ziel, dat naar een hel kan gaan.
Ohw, maar zo denk iik daar ook overquote:
[..]
Dat geloven in meerdere levens via reincarnatie is wel weer een heel apart perspectief voor een zelfverklaard zen boeddhist.
Zie:
[..]
Dit is een standpunt waar ik achter sta.
Ik denk niet, dat ik als de persoon wie ik nu ben, weer terug in het leven zal keren. Ik geloof in reïncarnatie van het leven, maar niet in reïncarnatie van het ego.
Ik denk, dat je na je sterven terugkeert naar een bron van leven, een soort grote soep. En vanuit die soep van al het leven, ontstaat dan weer nieuw leven. Dat is allemaal vrij van een zelfbewustijn, maar niet vrij van verlangen.
Voor mij is het net als het water wat verdampt, in een wolk terecht komt en weer neerregent om vervolgens te verdampen.
Een voortdurende ciclus van leven.
Het Boeddhisme biedt daarin een ontsnappingsclausule, dmv verlichting. Voor diegenen die weten zich aan de truc van het leven te onttrekken.
Ah, op die manier.quote:
[..]
Ohw, maar zo denk iik daar ook over
Ik denk niet, dat ik als de persoon wie ik nu ben, weer terug in het leven zal keren. Ik geloof in reïncarnatie van het leven, maar niet in reïncarnatie van het ego.
Ik denk, dat je na je sterven terugkeert naar een bron van leven, een soort grote soep. En vanuit die soep van al het leven, ontstaat dan weer nieuw leven. Dat is allemaal vrij van een zelfbewustijn, maar neit vrij van verlangen.
Voor mij is het net als het water wat verdampt, in een wolk terecht komt en weer neerregent om vervolgens te verdampen.
Een voortdurende ciclus van leven.
Het Boeddhisme biedt daarin een ontsnappingsclausule, dmv verlichting. Voor diegenen die weten zich aan de truc van het leven te onttrekken.
Ik zie alleen nog niet hoe verlichting een uitweg geeft van die cyclus. Immers, water verdwijnt ook niet.
Bij verlichting gaat het om het verlangen naar leven te kunnen weerstaan. En op die manier vrij van lijden te worden, omdat al het leven tot lijden leidt.quote:
[..]
Ah, op die manier.
Ik zie alleen nog niet hoe verlichting een uitweg geeft van die cyclus. Immers, water verdwijnt ook niet.
De gedachte in het Boeddhisme is, dat als je geen enkel verlangen naar leven kunt weerstaan, dat je dan zelfs als mug wedergeboren kunt worden. Dan zou je je zelfs tot de laagste levensvormen kunnen laten verleiden tot een wedergeboorte. Maar als je ieder verlangen tot leven zou kunnen weerstaan en dus verlicht bent, dan zou je in wat wij hier in het westen de hemel zouden noemen, tot rust kunnen komen. Nooit meer lijden. Want alle leven is lijden.
Diegenen die dat lukt, mogen dan eeuwig rusten in een goddelijke dimensie. Vrij van lijden.
Maar ik vraag me dan wel af, of "je" ook nog plezier kunt beleven, als er geen lijden meer is. Want hoe dan ook, blijven we in onze levensvorm toch behoorlijk dualistisch. Als het één er niet meer is, dan is het ander er waarschijnlijk ook niet meer?
Dan ben je. ergens in je goddelijke vlakte.
Ik denk dat het meer een soort herstructurering van het collectieve ego is (kennis, je verleden), waarbij de beleving niet langer wordt gekleurd door externe verlangens, maar als een stift met uitwisbare inkt op het blanco canvas getekend wordt. De fysieke ontsnapping aan samsara (wat denk ik de beste omschrijving is van het boeddhistische concept van hel) vindt pas plaats bij het sterven (dus lichaam en daarmee het biologische aspect van het ego). Ontsnapping van de beleving van samsara is doordat de zogeheten big mind door de illusies van het biologische ego heen kan kijken en vrij is van het collectieve ego.quote:
[..]
Bij verlichting gaat het om het verlangen naar leven te kunnen weerstaan. En op die manier vrij van lijden te worden, omdat al het leven tot lijden leidt.
De gedachte in het Boeddhisme is, dat als je geen enkel verlangen naar leven kunt weerstaan, dat je dan zelfs als mug wedergeboren kunt worden. Dan zou je je zelfs tot de laagste levensvormen kunnen laten verleiden tot een wedergeboorte. Maar als je ieder verlangen tot leven zou kunnen weerstaan en dus verlicht bent, dan zou je in wat wij hier in het westen de hemel zouden noemen, tot rust kunnen komen. Nooit meer lijden. Want alle leven is lijden.
Diegenen die dat lukt, mogen dan eeuwig rusten in een goddelijke dimensie. Vrij van lijden.
Maar ik vraag me dan wel af, of "je" ook nog plezier kunt beleven, als er geen lijden meer is. Want hoe dan ook, blijven we in onze levensvorm toch behoorlijk dualistisch. Als het één er niet meer is, dan is het ander er waarschijnlijk ook niet meer?
Dan ben je. ergens in je goddelijke vlakte.
Mindfulness dus.
Over bevrijding van de cyclus van samsara dat voorbij het eigen leven gaat ben ik nog niet helemaal uit, al zou ik het misschien gooien op het stempel dat iemand met zijn daden/leven drukt op de wereld. Eventueel nog met paralelle universa etc, maar dat is wel weer een heeeeele flinke stap verder.
De boeddha was ietwat tegenstrijdig en onduidelijk in zijn uitspraken, voor zover ik dat nu gelezen heb. Maar dat kan ook met de geschriften te maken hebben. Ik probeer ook niet teveel waarde te hechten aan dat soort referenties, onder het mom van: wanneer je kennismaakt met de boeddha, vermoord 'm dan. Ook al is dat niet het voornaamste waar die koan naar verwijst.
En tja... of ik denk dat 'lagere' levensvormen kunnen ontsnappen aan samsara: NEE. Waarmee ik niet antwoord geef op de vraag of ze dat kunnen of niet.
Ik zeg wel heel stellig dat ik niet?! in reïncarnatie van het ego geloof... Maar het gekke is dat mijn leven mij iets anders duidelijk wil maken. Of ik laat me voor de gek houden, dat kan ook. Hoe dan ook. soms denk ik wel eens... wtf?!
Toen ik 14 jaar was, kwam mijn opa in het ziekenhuis te liggen wegens een medicijn vergiftiging.
Een week later, kwam ik in datzelfde ziekenhuis te liggen, langdurig, wegens vage klachten. Maar dat ziekenhuis was ver weg van de plaats waar ik woonde, dus dat op zich is al vreemd.
In die tijd, heb ik mijn opa leren kennen. Ik las hem iedere avond voor, uit Simon Carmiggelt en hij vertelde me over zijn leven, of beter over al het lachen en huilen in zijn leven. Een week nadat ik na 6 weken verblijf in het ziekenhuis naar huis mocht, overleed hij.
Enkele maanden later (ja, ik ging al jong op kamers wonen, op mijn 15e), ging ik op kamers wonen. Het idiote bleek te zijn, dat de kamer die ik huurde ook ooit de kamer van mijn opa was geweest, zo vertelde mijn oma. En bij het opknappen van die kamer, krabde ik de kranten van de muur die mijn opa daar ooit als isolatie had geplakt. Maf toch?!
Het wordt nog veel gekker.
Jaren later, raakte ik zwanger, niet gepland en ook niet uit liefde. Ik heb mijn zwangerschap doorgebracht in een Blijfhuis. In de stad waar mijn opa ooit studeerde, maar ik was er nooit geweest.
In die stad, heb ik nu mijn leven met mijn dochter voortgezet.
Het meest idiote is, dat mijn dochter nu is gaan studeren. Aan de enige opleiding die er ook maar is in dit land op dit vakgebied (precisietechnologie), in nu mijn woonplaats, en welke opleiding ook mijn opa hier ooit heeft gevolgd toen die opleiding net in het leven was geroepen.
Dat zijn dan van die dingen, waar ik die hele filosofie van die grote soep van het leven die los is van ego, toch wel in twijfel trek.
Maar misschien, is het ook allemaal wel pure toeval.
Je weet het maar niet.
PS: deze dingen hebben zich kriskras door het land afgespeeld. Het ziekenhuis was in stad Groningen, ik woonde toen in Hoogeveen, mijn eerste kamer was in de stad Groningen waar ik toen ging studeren, en nu woon ik al jaren in Leiden, waar mijn opa dus die enige opleiding heeft gedaan die mijn dochter nu ook doet.
[ Bericht 7% gewijzigd door Tayu op 12-11-2012 00:30:37 ]
Toen ik 14 jaar was, kwam mijn opa in het ziekenhuis te liggen wegens een medicijn vergiftiging.
Een week later, kwam ik in datzelfde ziekenhuis te liggen, langdurig, wegens vage klachten. Maar dat ziekenhuis was ver weg van de plaats waar ik woonde, dus dat op zich is al vreemd.
In die tijd, heb ik mijn opa leren kennen. Ik las hem iedere avond voor, uit Simon Carmiggelt en hij vertelde me over zijn leven, of beter over al het lachen en huilen in zijn leven. Een week nadat ik na 6 weken verblijf in het ziekenhuis naar huis mocht, overleed hij.
Enkele maanden later (ja, ik ging al jong op kamers wonen, op mijn 15e), ging ik op kamers wonen. Het idiote bleek te zijn, dat de kamer die ik huurde ook ooit de kamer van mijn opa was geweest, zo vertelde mijn oma. En bij het opknappen van die kamer, krabde ik de kranten van de muur die mijn opa daar ooit als isolatie had geplakt. Maf toch?!
Het wordt nog veel gekker.
Jaren later, raakte ik zwanger, niet gepland en ook niet uit liefde. Ik heb mijn zwangerschap doorgebracht in een Blijfhuis. In de stad waar mijn opa ooit studeerde, maar ik was er nooit geweest.
In die stad, heb ik nu mijn leven met mijn dochter voortgezet.
Het meest idiote is, dat mijn dochter nu is gaan studeren. Aan de enige opleiding die er ook maar is in dit land op dit vakgebied (precisietechnologie), in nu mijn woonplaats, en welke opleiding ook mijn opa hier ooit heeft gevolgd toen die opleiding net in het leven was geroepen.
Dat zijn dan van die dingen, waar ik die hele filosofie van die grote soep van het leven die los is van ego, toch wel in twijfel trek.
Maar misschien, is het ook allemaal wel pure toeval.
Je weet het maar niet.
PS: deze dingen hebben zich kriskras door het land afgespeeld. Het ziekenhuis was in stad Groningen, ik woonde toen in Hoogeveen, mijn eerste kamer was in de stad Groningen waar ik toen ging studeren, en nu woon ik al jaren in Leiden, waar mijn opa dus die enige opleiding heeft gedaan die mijn dochter nu ook doet.
[ Bericht 7% gewijzigd door Tayu op 12-11-2012 00:30:37 ]
Ik zou het op toeval en synchroniciteit gooien, maar dat maakt het niet minder bijzonder.quote:
Ik zeg wel heel stellig dat ik niet?! in reïncarnatie van het ego geloof... Maar het gekke is dat mijn leven mij iets anders duidelijk wil maken. Of ik laat me voor de gek houden, dat kan ook. Hoe dan ook. soms denk ik wel eens... wtf?!
Toen ik 14 jaar was, kwam mijn opa in het ziekenhuis te liggen wegens een medicijn vergiftiging.
Een week later, kwam ik in datzelfde ziekenhuis te liggen, langdurig, wegens vage klachten. Maar dat ziekenhuis was ver weg van de plaats waar ik woonde, dus dat op zich is al vreemd.
In die tijd, heb ik mijn opa leren kennen. Ik las hem iedere avond voor, uit Simon Carmiggelt en hij vertelde me over zijn leven, of beter over al het lachen en huilen in zijn leven. Een week nadat ik na 6 weken verblijf in het ziekenhuis naar huis mocht, overleed hij.
Enkele maanden later (ja, ik ging al jong op kamers wonen, op mijn 15e), ging ik op kamers wonen. Het idiote bleek te zijn, dat de kamer die ik huurde ook ooit de kamer van mijn opa was geweest, zo vertelde mijn oma. En bij het opknappen van die kamer, krabde ik de kranten van de muur die mijn opa daar ooit als isolatie had geplakt. Maf toch?!
Het wordt nog veel gekker.
Jaren later, raakte ik zwanger, niet gepland en ook niet uit liefde. Ik heb mijn zwangerschap doorgebracht in een Blijfhuis. In de stad waar mijn opa ooit studeerde, maar ik was er nooit geweest.
In die stad, heb ik nu mijn leven met mijn dochter voortgezet.
Het meest idiote is, dat mijn dochter nu is gaan studeren. Aan de enige opleiding die er ook maar is in dit land op dit vakgebied (precisietechnologie), in nu mijn woonplaats, en welke opleiding ook mijn opa hier ooit heeft gevolgd toen die opleiding net in het leven was geroepen.
Dat zijn dan van die dingen, waar ik die hele filosofie van die grote soep van het leven die los is van ego, toch wel in twijfel trek.
Maar misschien, is het ook allemaal wel pure toeval.
Je weet het maar niet.
PS: deze dingen hebben zich kriskras door het land afgespeeld. Het ziekenhuis was in stad Groningen, ik woonde toen in Hoogeveen, mijn eerste kamer was in de stad Groningen waar ik toen ging studeren, en nu woon ik al jaren in Leiden, waar mijn opa dus die enige opleiding heeft gedaan die mijn dochter nu ook doet.
Het leven schrijft vaak verhalen die, als ze door een schrijver waren geschreven als veel te onwaarschijnlijk werden afgedaan.quote:
Ik zeg wel heel stellig dat ik niet?! in reïncarnatie van het ego geloof... Maar het gekke is dat mijn leven mij iets anders duidelijk wil maken. Of ik laat me voor de gek houden, dat kan ook. Hoe dan ook. soms denk ik wel eens... wtf?!
Toen ik 14 jaar was, kwam mijn opa in het ziekenhuis te liggen wegens een medicijn vergiftiging.
Een week later, kwam ik in datzelfde ziekenhuis te liggen, langdurig, wegens vage klachten. Maar dat ziekenhuis was ver weg van de plaats waar ik woonde, dus dat op zich is al vreemd.
In die tijd, heb ik mijn opa leren kennen. Ik las hem iedere avond voor, uit Simon Carmiggelt en hij vertelde me over zijn leven, of beter over al het lachen en huilen in zijn leven. Een week nadat ik na 6 weken verblijf in het ziekenhuis naar huis mocht, overleed hij.
Enkele maanden later (ja, ik ging al jong op kamers wonen, op mijn 15e), ging ik op kamers wonen. Het idiote bleek te zijn, dat de kamer die ik huurde ook ooit de kamer van mijn opa was geweest, zo vertelde mijn oma. En bij het opknappen van die kamer, krabde ik de kranten van de muur die mijn opa daar ooit als isolatie had geplakt. Maf toch?!
Het wordt nog veel gekker.
Jaren later, raakte ik zwanger, niet gepland en ook niet uit liefde. Ik heb mijn zwangerschap doorgebracht in een Blijfhuis. In de stad waar mijn opa ooit studeerde, maar ik was er nooit geweest.
In die stad, heb ik nu mijn leven met mijn dochter voortgezet.
Het meest idiote is, dat mijn dochter nu is gaan studeren. Aan de enige opleiding die er ook maar is in dit land op dit vakgebied (precisietechnologie), in nu mijn woonplaats, en welke opleiding ook mijn opa hier ooit heeft gevolgd toen die opleiding net in het leven was geroepen.
Dat zijn dan van die dingen, waar ik die hele filosofie van die grote soep van het leven die los is van ego, toch wel in twijfel trek.
Maar misschien, is het ook allemaal wel pure toeval.
Je weet het maar niet.
PS: deze dingen hebben zich kriskras door het land afgespeeld. Het ziekenhuis was in stad Groningen, ik woonde toen in Hoogeveen, mijn eerste kamer was in de stad Groningen waar ik toen ging studeren, en nu woon ik al jaren in Leiden, waar mijn opa dus die enige opleiding heeft gedaan die mijn dochter nu ook doet.
Voorbeeld
De producent van de komedie over de Hitlerdagboeken (Schtonk) zei dat ze na hun research zo verschrikkelijk veel moesten schrappen omdat anders mensen het nooit hadden gelooft. De film is vreselijk absurd, maar het mooiste is dat het grotendeels gewoon helemaal klopt.
Zo is er ook een film, two men went to war, een absurde comedie over twee britse tandartsen die in 1942 deserteerden, het kanaal over voeren en allerlei sabotage uitvoerden, inclusief het opblazen van een radarpost en daarna weer terug voeren in het zelfde gejatte bootje. Een zeer geflipte comedie waarvan je denkt, dit heeft Benny Hill of Andre van Duijn verzonnen. Echter, het is een zeer waar verhaal.
Zo zijn er meer mensen die in hun leven door ongelofelijk veel domme pech, zeer absurde gebeurtenissen of de meest vreemde toevallen worden achtervolgt.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Haha ja, dat doe ik dus ook. Maar toch speel ik in mijn achterhoofd wel eens met andere gedachtenquote:
[..]
Ik zou het op toeval en synchroniciteit gooien, maar dat maakt het niet minder bijzonder.
Sjonge, dat is zoveel 'toevalligheid' dat ik het daar bijna niet meer op durf te gooien...quote:
Ik zeg wel heel stellig dat ik niet?! in reïncarnatie van het ego geloof... Maar het gekke is dat mijn leven mij iets anders duidelijk wil maken. Of ik laat me voor de gek houden, dat kan ook. Hoe dan ook. soms denk ik wel eens... wtf?!
Toen ik 14 jaar was, kwam mijn opa in het ziekenhuis te liggen wegens een medicijn vergiftiging.
Een week later, kwam ik in datzelfde ziekenhuis te liggen, langdurig, wegens vage klachten. Maar dat ziekenhuis was ver weg van de plaats waar ik woonde, dus dat op zich is al vreemd.
In die tijd, heb ik mijn opa leren kennen. Ik las hem iedere avond voor, uit Simon Carmiggelt en hij vertelde me over zijn leven, of beter over al het lachen en huilen in zijn leven. Een week nadat ik na 6 weken verblijf in het ziekenhuis naar huis mocht, overleed hij.
Enkele maanden later (ja, ik ging al jong op kamers wonen, op mijn 15e), ging ik op kamers wonen. Het idiote bleek te zijn, dat de kamer die ik huurde ook ooit de kamer van mijn opa was geweest, zo vertelde mijn oma. En bij het opknappen van die kamer, krabde ik de kranten van de muur die mijn opa daar ooit als isolatie had geplakt. Maf toch?!
Het wordt nog veel gekker.
Jaren later, raakte ik zwanger, niet gepland en ook niet uit liefde. Ik heb mijn zwangerschap doorgebracht in een Blijfhuis. In de stad waar mijn opa ooit studeerde, maar ik was er nooit geweest.
In die stad, heb ik nu mijn leven met mijn dochter voortgezet.
Het meest idiote is, dat mijn dochter nu is gaan studeren. Aan de enige opleiding die er ook maar is in dit land op dit vakgebied (precisietechnologie), in nu mijn woonplaats, en welke opleiding ook mijn opa hier ooit heeft gevolgd toen die opleiding net in het leven was geroepen.
Dat zijn dan van die dingen, waar ik die hele filosofie van die grote soep van het leven die los is van ego, toch wel in twijfel trek.
Maar misschien, is het ook allemaal wel pure toeval.
Je weet het maar niet.
PS: deze dingen hebben zich kriskras door het land afgespeeld. Het ziekenhuis was in stad Groningen, ik woonde toen in Hoogeveen, mijn eerste kamer was in de stad Groningen waar ik toen ging studeren, en nu woon ik al jaren in Leiden, waar mijn opa dus die enige opleiding heeft gedaan die mijn dochter nu ook doet.
(Un)masking for the greater good.
Hoogeveen? Daar heb ik ook nog 12 jaar gewoond, tot 2002quote:
Ik zeg wel heel stellig dat ik niet?! in reïncarnatie van het ego geloof... Maar het gekke is dat mijn leven mij iets anders duidelijk wil maken. Of ik laat me voor de gek houden, dat kan ook. Hoe dan ook. soms denk ik wel eens... wtf?!
Toen ik 14 jaar was, kwam mijn opa in het ziekenhuis te liggen wegens een medicijn vergiftiging.
Een week later, kwam ik in datzelfde ziekenhuis te liggen, langdurig, wegens vage klachten. Maar dat ziekenhuis was ver weg van de plaats waar ik woonde, dus dat op zich is al vreemd.
In die tijd, heb ik mijn opa leren kennen. Ik las hem iedere avond voor, uit Simon Carmiggelt en hij vertelde me over zijn leven, of beter over al het lachen en huilen in zijn leven. Een week nadat ik na 6 weken verblijf in het ziekenhuis naar huis mocht, overleed hij.
Enkele maanden later (ja, ik ging al jong op kamers wonen, op mijn 15e), ging ik op kamers wonen. Het idiote bleek te zijn, dat de kamer die ik huurde ook ooit de kamer van mijn opa was geweest, zo vertelde mijn oma. En bij het opknappen van die kamer, krabde ik de kranten van de muur die mijn opa daar ooit als isolatie had geplakt. Maf toch?!
Het wordt nog veel gekker.
Jaren later, raakte ik zwanger, niet gepland en ook niet uit liefde. Ik heb mijn zwangerschap doorgebracht in een Blijfhuis. In de stad waar mijn opa ooit studeerde, maar ik was er nooit geweest.
In die stad, heb ik nu mijn leven met mijn dochter voortgezet.
Het meest idiote is, dat mijn dochter nu is gaan studeren. Aan de enige opleiding die er ook maar is in dit land op dit vakgebied (precisietechnologie), in nu mijn woonplaats, en welke opleiding ook mijn opa hier ooit heeft gevolgd toen die opleiding net in het leven was geroepen.
Dat zijn dan van die dingen, waar ik die hele filosofie van die grote soep van het leven die los is van ego, toch wel in twijfel trek.
Maar misschien, is het ook allemaal wel pure toeval.
Je weet het maar niet.
PS: deze dingen hebben zich kriskras door het land afgespeeld. Het ziekenhuis was in stad Groningen, ik woonde toen in Hoogeveen, mijn eerste kamer was in de stad Groningen waar ik toen ging studeren, en nu woon ik al jaren in Leiden, waar mijn opa dus die enige opleiding heeft gedaan die mijn dochter nu ook doet.
Wat een toeval, dat kan bijna niet waar zijn
"Bettler aber sollte man ganz abschaffen! Wahrlich, man ärgert sich ihnen zu geben und ärgert sich ihnen nicht zu geben."
Friedrich Nietzsche
Friedrich Nietzsche
I might compare you to a kiss from a rose on the grey.
The more I get of you, the stranger it feels...
I've been kissed by a rose on the grey.
And if I should fall, at all...
I've been kissed by a rose on the grey.
The more I get of you, the stranger it feels...
I've been kissed by a rose on the grey.
And if I should fall, at all...
I've been kissed by a rose on the grey.
Nee, ik snap ook niet waarom we over zulke dingen gaan denken. Als je dood bent ben je dood.
Niks geen lastige dingen, waarom zou je de tijd dat je leeft hier aan besteden aangezien je er maar op 1 manier achter kan komen.
Niks geen lastige dingen, waarom zou je de tijd dat je leeft hier aan besteden aangezien je er maar op 1 manier achter kan komen.
Mijn naam is betsy, wil jij ook een vrouw met net zoveel haar als jezelf bel me dan op :
0906-090SEX
0906-090SEX
Als je jouw denkwijze volgt, kom je er dus nooit achter.quote:Op dinsdag 13 november 2012 04:42 schreef smitjew het volgende:
Nee, ik snap ook niet waarom we over zulke dingen gaan denken. Als je dood bent ben je dood.
Niks geen lastige dingen, waarom zou je de tijd dat je leeft hier aan besteden aangezien je er maar op 1 manier achter kan komen.
En bij die van jou welquote:
[..]
Als je jouw denkwijze volgt, kom je er dus nooit achter.
Mijn naam is betsy, wil jij ook een vrouw met net zoveel haar als jezelf bel me dan op :
0906-090SEX
0906-090SEX
En daar heb je wat aan?quote:
[..]
Mijn denkwijze laat nog een mogelijkheid daartoe bestaan
Mijn naam is betsy, wil jij ook een vrouw met net zoveel haar als jezelf bel me dan op :
0906-090SEX
0906-090SEX
