W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
26-10-2012
Oudste mensachtige klom nog steeds in boom
Mensenachtigen klommen nog veel langer in bomen dan tot nu toe werd aangenomen. Onderzoek van de oudste mensachtige 'Lucy' bewijst dat deze soort nog veel tijd in bomen doorbracht.
Dat blijkt uit onderzoek van de Midwestern University dat vandaag wordt gepubliceerd in Science.
Onderzoek naar de schouderbladen van Australopithecus Afarensis bevestigen dat Lucy en haar soortgenoten nog steeds veel tijd in bomen doorbrachten.
Eerder namen wetenschappers aan dat deze mensachtige de eerste aap was die niet meer klom, maar volledig begon te lopen.
Heupen en schouders
Over het heupgewricht, het onderbeen en de voet van Australopithecus afarensis bestond onder de meeste wetenschappers al overeenstemming. Deze lijken erg veel op de mens en zijn geschikt om rechtop te lopen.
De schouderbladen voegen hier aan toe dat Lucy, Selam en hun soortgenoten daarnaast ook uitstekend konden klimmen, terwijl bij de moderne mens de schouderbladen een heel ander beeld laten zien.
De vorm van het schouderblad van Selam komt overeen met die van eerder gevonden, volwassen soortgenoten, namelijk schouderbladen die geschikt zijn om te klimmen.
Bij moderne mensen veranderen de schouderbladen tijdens de ontwikkeling juist aanzienlijk.
Zo is de hoek van de schouderkom bij baby’s iets naar beneden georiënteerd en staat bij volwassenen meer naar buiten.
Oudste mens
De skeletten die onderzocht werden zijn van de oudst bekendste mensachtigen in de wereld. De skeletten hebben de naam Lucy en Selam en zijn 3,3 miljoen jaar oud.
In 2000 werd het skelet van Selam gevonden. Doordat het skelet goed bewaard is gebleven, was het mogelijk deze ontdekking te doen.
Door: NU.nl .
(nu.nl)
Oudste mensachtige klom nog steeds in boom
Mensenachtigen klommen nog veel langer in bomen dan tot nu toe werd aangenomen. Onderzoek van de oudste mensachtige 'Lucy' bewijst dat deze soort nog veel tijd in bomen doorbracht.
Dat blijkt uit onderzoek van de Midwestern University dat vandaag wordt gepubliceerd in Science.
Onderzoek naar de schouderbladen van Australopithecus Afarensis bevestigen dat Lucy en haar soortgenoten nog steeds veel tijd in bomen doorbrachten.
Eerder namen wetenschappers aan dat deze mensachtige de eerste aap was die niet meer klom, maar volledig begon te lopen.
Heupen en schouders
Over het heupgewricht, het onderbeen en de voet van Australopithecus afarensis bestond onder de meeste wetenschappers al overeenstemming. Deze lijken erg veel op de mens en zijn geschikt om rechtop te lopen.
De schouderbladen voegen hier aan toe dat Lucy, Selam en hun soortgenoten daarnaast ook uitstekend konden klimmen, terwijl bij de moderne mens de schouderbladen een heel ander beeld laten zien.
De vorm van het schouderblad van Selam komt overeen met die van eerder gevonden, volwassen soortgenoten, namelijk schouderbladen die geschikt zijn om te klimmen.
Bij moderne mensen veranderen de schouderbladen tijdens de ontwikkeling juist aanzienlijk.
Zo is de hoek van de schouderkom bij baby’s iets naar beneden georiënteerd en staat bij volwassenen meer naar buiten.
Oudste mens
De skeletten die onderzocht werden zijn van de oudst bekendste mensachtigen in de wereld. De skeletten hebben de naam Lucy en Selam en zijn 3,3 miljoen jaar oud.
In 2000 werd het skelet van Selam gevonden. Doordat het skelet goed bewaard is gebleven, was het mogelijk deze ontdekking te doen.
Door: NU.nl .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-10-2012
Mogelijk meest explosieve uitbreiding van onze soort in de prehistorie ontdekt
Wetenschappers denken bewijzen gevonden te hebben voor een totnogtoe onbekende explosieve uitbreiding van de mensheid. Ergens tussen 40.000 en 50.000 jaar geleden nam het aantal mensen in een zeer rap tempo explosief toe.
Dat er momenten zijn geweest waarop het aantal mensen dat op aarde leefde, sterk toenam, wisten we al wel. Wetenschappers stelden bijvoorbeeld eerder al vast dat het vertrek van mensen uit Afrika tot een flinke uitbreiding van het aantal mensen leidde. “We zagen dat altijd als de grootste uitbreiding van de populatie moderne mensen, maar ons onderzoek trekt die theorie nu in twijfel,” vertelt onderzoeker Wei Wei. “De uitbreiding door Afrika te verlaten, die ongeveer 60.000 jaar geleden plaatsvond, was voor geografische begrippen met mensen die zich over de wereld verspreidden, enorm. Nu hebben we een tweede golf van uitbreiding ontdekt die veel groter is als het gaat om de groei van de menselijke populatie en over een hele korte periode plaatsvond: ergens tussen 40.000 en 50.000 jaar geleden.”
Y-chromosoom
Het idee dat de mensheid zich in die periode rap uitbreidde, is helemaal nieuw. De onderzoekers baseren hun conclusie op het bestuderen van 36 Y-chromosomen. Op basis daarvan konden ze een zeer accurate stamboom van het Y-chromosoom maken en conclusies trekken over de historie van de groei van de mensheid, zo meldt het blad Genome Research.
Verklaring
Hoewel uit de studie heel duidelijk naar voren komt dat de mensheid zich zo’n 40.000 tot 50.000 jaar geleden enorm uitbreidde, kunnen de chromosomen ons weinig vertellen over de oorzaken van die snelle expansie. Toch denken de onderzoekers wel te weten hoe de snelle uitbreiding plaats kon vinden. Een mogelijke theorie is dat mensen toen ze Afrika verlieten, langs de kustlijn reisden en zich gaandeweg vestigden. “We denken dat wanneer mensen uit de hoorn van Afrika naar Azië, Australië en uiteindelijk ook Europa trokken, ze in kleine groepjes bij de kust bleven. Het kostte ze duizenden jaren om zich aan te passen aan de heuvelachtige en bosrijke omgevingen op de binnenste continenten. Maar zodra hun genen aan die omgevingen waren aangepast, nam de populatie extreem snel toe, doordat groepen het binnenland in trokken en daar profiteerden van de overvloed aan ruimte en voedsel.”
Wat de onderzoekers betreft, zit hun studie er nog lang niet op. Tijdens dit onderzoek richtten ze zich maar op 36 complete Y-chromosomen en konden ze toch grote conclusies trekken. Dat smaakt naar meer. “We willen nu naar tien keer meer Y-chromosomen gaan kijken in gegevens van het 1000 Genomes Project,” vertelt onderzoeker Chris Tyler-Smith. “Wie weet wat we dan vinden.”
(scientias.nl)
Mogelijk meest explosieve uitbreiding van onze soort in de prehistorie ontdekt
Wetenschappers denken bewijzen gevonden te hebben voor een totnogtoe onbekende explosieve uitbreiding van de mensheid. Ergens tussen 40.000 en 50.000 jaar geleden nam het aantal mensen in een zeer rap tempo explosief toe.
Dat er momenten zijn geweest waarop het aantal mensen dat op aarde leefde, sterk toenam, wisten we al wel. Wetenschappers stelden bijvoorbeeld eerder al vast dat het vertrek van mensen uit Afrika tot een flinke uitbreiding van het aantal mensen leidde. “We zagen dat altijd als de grootste uitbreiding van de populatie moderne mensen, maar ons onderzoek trekt die theorie nu in twijfel,” vertelt onderzoeker Wei Wei. “De uitbreiding door Afrika te verlaten, die ongeveer 60.000 jaar geleden plaatsvond, was voor geografische begrippen met mensen die zich over de wereld verspreidden, enorm. Nu hebben we een tweede golf van uitbreiding ontdekt die veel groter is als het gaat om de groei van de menselijke populatie en over een hele korte periode plaatsvond: ergens tussen 40.000 en 50.000 jaar geleden.”
Y-chromosoom
Het idee dat de mensheid zich in die periode rap uitbreidde, is helemaal nieuw. De onderzoekers baseren hun conclusie op het bestuderen van 36 Y-chromosomen. Op basis daarvan konden ze een zeer accurate stamboom van het Y-chromosoom maken en conclusies trekken over de historie van de groei van de mensheid, zo meldt het blad Genome Research.
Verklaring
Hoewel uit de studie heel duidelijk naar voren komt dat de mensheid zich zo’n 40.000 tot 50.000 jaar geleden enorm uitbreidde, kunnen de chromosomen ons weinig vertellen over de oorzaken van die snelle expansie. Toch denken de onderzoekers wel te weten hoe de snelle uitbreiding plaats kon vinden. Een mogelijke theorie is dat mensen toen ze Afrika verlieten, langs de kustlijn reisden en zich gaandeweg vestigden. “We denken dat wanneer mensen uit de hoorn van Afrika naar Azië, Australië en uiteindelijk ook Europa trokken, ze in kleine groepjes bij de kust bleven. Het kostte ze duizenden jaren om zich aan te passen aan de heuvelachtige en bosrijke omgevingen op de binnenste continenten. Maar zodra hun genen aan die omgevingen waren aangepast, nam de populatie extreem snel toe, doordat groepen het binnenland in trokken en daar profiteerden van de overvloed aan ruimte en voedsel.”
Wat de onderzoekers betreft, zit hun studie er nog lang niet op. Tijdens dit onderzoek richtten ze zich maar op 36 complete Y-chromosomen en konden ze toch grote conclusies trekken. Dat smaakt naar meer. “We willen nu naar tien keer meer Y-chromosomen gaan kijken in gegevens van het 1000 Genomes Project,” vertelt onderzoeker Chris Tyler-Smith. “Wie weet wat we dan vinden.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-10-2012
Nieuwe studie onthult hoe en wanneer uw zicht ontstond
Voor de meeste organismen – waaronder mensen – is het heel gewoon om te kunnen zien. Maar dat is niet altijd zo geweest: ook het zicht moest zich evolueren. Een nieuw onderzoek wijst er nu op dat dat veel eerder gebeurde dan gedacht.
Wetenschappers van de universiteit van Bristol richtten zich op de evolutie van lichtgevoelige proteïnen. De ontwikkeling van deze proteïnen was cruciaal: uiteindelijk leidde het ertoe dat organismen dingen konden gaan waarnemen.
Neteldieren
De onderzoekers toetsten elke hypothese die omtrent de ontwikkeling van deze proteïnen tot op heden is opgesteld, met behulp van computermodellen. In deze analyse namen ze ook alle genetische informatie van relevante organismen mee. Denk bijvoorbeeld aan de neteldieren: een groep organismen waarvan onderzoekers denken dat deze als eerste ogen ontwikkelde.
Voorouder
Aan de hand van de computermodellen konden de onderzoekers een tijdlijn ontwikkelen die ze terugvoerde naar die ene voorouder die over de lichtgevoelige proteïnen beschikte en waar alle organismen die kunnen zien uit voortkomen. Deze voorouder was in eerste instantie zelf ook blind, maar over een periode van zo’n elf miljoen jaar ontwikkelde hij de vaardigheid om licht waar te nemen, zo schrijven de onderzoekers in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences.
Uit het onderzoek blijkt wel dat het zicht veel eerder ontstond dan altijd werd gedacht. Maar dat is niet de enige implicatie die dit onderzoek heeft. “Wat deze studie zo relevant maakt, is dat we het ontstaan van het zicht hebben opgespoord en dat we ontdekten dat het slechts eenmaal in dieren ontstond.” Dat laatste is interessant. Het zou betekenen dat we met deze studie kunnen vaststellen hoe en wanneer het zicht voor alle organismen – waaronder mensen – die vandaag de dag kunnen zien, ontstond.
(scientias.nl)
Nieuwe studie onthult hoe en wanneer uw zicht ontstond
Voor de meeste organismen – waaronder mensen – is het heel gewoon om te kunnen zien. Maar dat is niet altijd zo geweest: ook het zicht moest zich evolueren. Een nieuw onderzoek wijst er nu op dat dat veel eerder gebeurde dan gedacht.
Wetenschappers van de universiteit van Bristol richtten zich op de evolutie van lichtgevoelige proteïnen. De ontwikkeling van deze proteïnen was cruciaal: uiteindelijk leidde het ertoe dat organismen dingen konden gaan waarnemen.
Neteldieren
De onderzoekers toetsten elke hypothese die omtrent de ontwikkeling van deze proteïnen tot op heden is opgesteld, met behulp van computermodellen. In deze analyse namen ze ook alle genetische informatie van relevante organismen mee. Denk bijvoorbeeld aan de neteldieren: een groep organismen waarvan onderzoekers denken dat deze als eerste ogen ontwikkelde.
Voorouder
Aan de hand van de computermodellen konden de onderzoekers een tijdlijn ontwikkelen die ze terugvoerde naar die ene voorouder die over de lichtgevoelige proteïnen beschikte en waar alle organismen die kunnen zien uit voortkomen. Deze voorouder was in eerste instantie zelf ook blind, maar over een periode van zo’n elf miljoen jaar ontwikkelde hij de vaardigheid om licht waar te nemen, zo schrijven de onderzoekers in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences.
Uit het onderzoek blijkt wel dat het zicht veel eerder ontstond dan altijd werd gedacht. Maar dat is niet de enige implicatie die dit onderzoek heeft. “Wat deze studie zo relevant maakt, is dat we het ontstaan van het zicht hebben opgespoord en dat we ontdekten dat het slechts eenmaal in dieren ontstond.” Dat laatste is interessant. Het zou betekenen dat we met deze studie kunnen vaststellen hoe en wanneer het zicht voor alle organismen – waaronder mensen – die vandaag de dag kunnen zien, ontstond.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
03-11-2012
Dinosauriërs werden reusachtig dankzij evolutiewet
Miljoenen jaren onderlinge competitie dreef zowel plant- als vleesetende dinosauriërs ertoe hun enorme afmetingen te bereiken.
Daarmee blijkt de wetmatigheid dat soorten door evolutie eerder groter dan kleiner worden niet alleen op te gaan voor de tegenwoordig dominante zoogdieren, maar ook voor de diergroep die tot aan hun beroemde uitsterven door een vermeende meteorietinslag 140 miljoen jaar lang de dienst uitmaakten op Aarde.
Dit betogen drie Amerikaanse wetenschappers op zondag tijdens een bijeenkomst van de Geological Society of America.
Zij hebben onderzoek verricht naar fossiele dijbenen en ontdekten dat de meeste afstammingslijnen geleidelijk steeds grotere soorten voortbrachten - in overeenstemming met de Wet van Cope, vernoemd naar de 19e eeuwse Amerikaanse paleontoloog Edward Cope.
Survival of the biggest
Hieruit zou blijken dat het zowel voor jagende als voor vegetarische dinosauriërs structureel voordelig zou zijn om groter te zijn dan de individuen van de eigen soort en van andere soorten – ondanks dat een grotere lichaamsomvang ook nadelen met zich meebrengt.
Wel ontdekten de paleontologen dat tweebenige dinosauriërs, zoals de beroemde Tyrannosaurus rex, aan het einde van het Krijt waarschijnlijk een bovengrens voor hun lichaamsomvang hadden bereikt, terwijl het gestel van de allergrootste planteneters, zoals de vierbenige bomenetende sauropoda , nog verdere groei toestond.
Vliegende dinosauriërs
Vogels, die afstammen van vliegende dinosauriërs, vormen een uitzondering op de Wet van Cope omdat deze groep juist evolutionaire druk ervoer om steeds lichter te worden, zo zeggen de onderzoekers.
Onder de dinosauriërs bevonden zich de grootste landdieren die onze planeet ooit heeft gezien. Toch heeft de evolutie ook zeer kleine dinosauriërs voortgebracht – die als warmbloedige dieren waarschijnlijk afhankelijk waren van een vacht of verendek.
Door: NU.nl/Bitsofscience.org .
(nu.nl)
Dinosauriërs werden reusachtig dankzij evolutiewet
Miljoenen jaren onderlinge competitie dreef zowel plant- als vleesetende dinosauriërs ertoe hun enorme afmetingen te bereiken.
Daarmee blijkt de wetmatigheid dat soorten door evolutie eerder groter dan kleiner worden niet alleen op te gaan voor de tegenwoordig dominante zoogdieren, maar ook voor de diergroep die tot aan hun beroemde uitsterven door een vermeende meteorietinslag 140 miljoen jaar lang de dienst uitmaakten op Aarde.
Dit betogen drie Amerikaanse wetenschappers op zondag tijdens een bijeenkomst van de Geological Society of America.
Zij hebben onderzoek verricht naar fossiele dijbenen en ontdekten dat de meeste afstammingslijnen geleidelijk steeds grotere soorten voortbrachten - in overeenstemming met de Wet van Cope, vernoemd naar de 19e eeuwse Amerikaanse paleontoloog Edward Cope.
Survival of the biggest
Hieruit zou blijken dat het zowel voor jagende als voor vegetarische dinosauriërs structureel voordelig zou zijn om groter te zijn dan de individuen van de eigen soort en van andere soorten – ondanks dat een grotere lichaamsomvang ook nadelen met zich meebrengt.
Wel ontdekten de paleontologen dat tweebenige dinosauriërs, zoals de beroemde Tyrannosaurus rex, aan het einde van het Krijt waarschijnlijk een bovengrens voor hun lichaamsomvang hadden bereikt, terwijl het gestel van de allergrootste planteneters, zoals de vierbenige bomenetende sauropoda , nog verdere groei toestond.
Vliegende dinosauriërs
Vogels, die afstammen van vliegende dinosauriërs, vormen een uitzondering op de Wet van Cope omdat deze groep juist evolutionaire druk ervoer om steeds lichter te worden, zo zeggen de onderzoekers.
Onder de dinosauriërs bevonden zich de grootste landdieren die onze planeet ooit heeft gezien. Toch heeft de evolutie ook zeer kleine dinosauriërs voortgebracht – die als warmbloedige dieren waarschijnlijk afhankelijk waren van een vacht of verendek.
Door: NU.nl/Bitsofscience.org .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
07-11-2012
'Mensheid hoefde geen vulkaanwinter te doorstaan'
Een extreme vulkaanuitbarsting tijdens de ijstijd bracht homo sapiens nauwelijks extra koude, wel een wereldwijde golf van zure regen.
Foto: AFP
Dit zegt een internationale onderzoeksgroep onder leiding van de Universiteit van Kopenhagen. Zij hebben de uitbarsting van de Toba-vulkaan onderzocht, die ongeveer 74.000 jaar geleden op het Indonesische eiland Sumatra plaatshad.
Bij deze uitbarsting kwam tenminste 250 maal zoveel lava en as vrij als bij de grootste vulkaanuitbarsting in het recente verleden, die van Mount Pinatubo op de Filipijnen, in 1991.
Extreme afkoeling
Klimaatmodellen hadden berekend dat het vrijgekomen zwavelstof van de Toba-uitbarsting de gehele Aarde voor enkele decennia met wel 10 graden zou hebben kunnen afkoelen, en dat terwijl er al een ijstijd gaande was.
Daar vinden de wetenschappers echter geen bewijs voor in boorkernen uit de ijskappen van Groenland en Antarctica. Het noordelijk halfrond koelde kort na de uitbarsting tijdelijk iets af, terwijl het op het zuidelijk halfrond juist iets warmer werd.
Wel vinden de wetenschappers bewijs voor een wereldwijde golf van zure regen, teken dat de vulkaan inderdaad grote hoeveelheden zwavel heeft uitgestoten.
Evolutietheorie
De Toba-vulkaan staat in de aandacht van verschillende wetenschappen. Archeologen en biologen die de evolutie van de moderne mens bestuderen, denken dat onze voorouders rond de tijd van de uitbarsting ergens door een 'evolutionair oog van de naald' zijn gekropen.
Genenonderzoek toont aan dat alle tegenwoordig levende mensen afstammen van slechts enkele duizenden of tienduizenden koppels tijdens de laatste ijstijd. Het Y-chromosoom in alle moderne mensen zou zelfs te herleiden zijn tot één enkele man die zo’n 60.000 jaar geleden heeft geleefd.
Aanhangers van de Toba-catastrofetheorie denken dat veel mensenpopulaties de uitbarsting van de vulkaan niet hebben overleefd. Juist dat een betrekkelijk kleine groep overleefde, zou volgens hen ook nog voordeel hebben gebracht, omdat het mensen dwong beter samen te werken – waardoor ze uiteindelijk andere mensensoorten, zoals de Neanderthaler, wisten te verdringen.
Kritiek
Er bestaat veel kritiek op de theorie. Er zijn meerdere genetische bottlenecks te definiëren in het menselijk chromosoom - en de meeste hiervan lijken ouder te zijn dan de datum van de vulkaanuitbarsting. Zo zouden alle moderne mensen ook afstammen van één vrouw, zo’n 140.000 jaar geleden - en ook 90.000 jaar terug nog van een enkele man.
De klimaatonderzoekers kiezen geen partij in deze discussie. Alhoewel ze geen sporen van een dramatische 'vulkaanwinter' hebben gevonden, benadrukken ze dat er nog steeds grote gevolgen waren voor de natuur. Zo werden grote delen van Azië bedekt door een laag as - en kan ook de zure regen voedselgewassen hebben aangetast.
Door: NU.nl/Bitsofscience.org .
(nu.nl)
'Mensheid hoefde geen vulkaanwinter te doorstaan'
Een extreme vulkaanuitbarsting tijdens de ijstijd bracht homo sapiens nauwelijks extra koude, wel een wereldwijde golf van zure regen.
Foto: AFP
Dit zegt een internationale onderzoeksgroep onder leiding van de Universiteit van Kopenhagen. Zij hebben de uitbarsting van de Toba-vulkaan onderzocht, die ongeveer 74.000 jaar geleden op het Indonesische eiland Sumatra plaatshad.
Bij deze uitbarsting kwam tenminste 250 maal zoveel lava en as vrij als bij de grootste vulkaanuitbarsting in het recente verleden, die van Mount Pinatubo op de Filipijnen, in 1991.
Extreme afkoeling
Klimaatmodellen hadden berekend dat het vrijgekomen zwavelstof van de Toba-uitbarsting de gehele Aarde voor enkele decennia met wel 10 graden zou hebben kunnen afkoelen, en dat terwijl er al een ijstijd gaande was.
Daar vinden de wetenschappers echter geen bewijs voor in boorkernen uit de ijskappen van Groenland en Antarctica. Het noordelijk halfrond koelde kort na de uitbarsting tijdelijk iets af, terwijl het op het zuidelijk halfrond juist iets warmer werd.
Wel vinden de wetenschappers bewijs voor een wereldwijde golf van zure regen, teken dat de vulkaan inderdaad grote hoeveelheden zwavel heeft uitgestoten.
Evolutietheorie
De Toba-vulkaan staat in de aandacht van verschillende wetenschappen. Archeologen en biologen die de evolutie van de moderne mens bestuderen, denken dat onze voorouders rond de tijd van de uitbarsting ergens door een 'evolutionair oog van de naald' zijn gekropen.
Genenonderzoek toont aan dat alle tegenwoordig levende mensen afstammen van slechts enkele duizenden of tienduizenden koppels tijdens de laatste ijstijd. Het Y-chromosoom in alle moderne mensen zou zelfs te herleiden zijn tot één enkele man die zo’n 60.000 jaar geleden heeft geleefd.
Aanhangers van de Toba-catastrofetheorie denken dat veel mensenpopulaties de uitbarsting van de vulkaan niet hebben overleefd. Juist dat een betrekkelijk kleine groep overleefde, zou volgens hen ook nog voordeel hebben gebracht, omdat het mensen dwong beter samen te werken – waardoor ze uiteindelijk andere mensensoorten, zoals de Neanderthaler, wisten te verdringen.
Kritiek
Er bestaat veel kritiek op de theorie. Er zijn meerdere genetische bottlenecks te definiëren in het menselijk chromosoom - en de meeste hiervan lijken ouder te zijn dan de datum van de vulkaanuitbarsting. Zo zouden alle moderne mensen ook afstammen van één vrouw, zo’n 140.000 jaar geleden - en ook 90.000 jaar terug nog van een enkele man.
De klimaatonderzoekers kiezen geen partij in deze discussie. Alhoewel ze geen sporen van een dramatische 'vulkaanwinter' hebben gevonden, benadrukken ze dat er nog steeds grote gevolgen waren voor de natuur. Zo werden grote delen van Azië bedekt door een laag as - en kan ook de zure regen voedselgewassen hebben aangetast.
Door: NU.nl/Bitsofscience.org .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-11-2012
Chimpansees en mensen organiseren hun darmbacteriën op dezelfde manier
Niet alleen genetisch zijn er de nodige overeenkomsten tussen mensen en chimpansees. Wetenschappers hebben ontdekt dat chimpansees dezelfde drie bacteriële ecosystemen in de darmen hebben als wij mensen.
Het wijst erop dat die ecosystemen al vele jaren oud zijn. “Deze gedeelde organisatie van de microben in de darmen is miljoenen jaren oud en de resultaten onderschrijven maar weer eens hoe belangrijk ze (de georganiseerde microben, red.) zijn,” concludeert onderzoeker Howard Ochman. Uit eerdere onderzoeken is al gebleken dat deze bacteriën heel belangrijk zijn. Ze helpen bepaalde cellen in de maag te vernieuwen en breken stoffen die ons lichaam niet (zo gemakkelijk) af kan breken, af.
De bacteriën in onze darmen organiseren zichzelf ruwweg in drie specifieke groepen, die we ook wel enterotypen noemen. Elk individu heeft één van deze drie enterotypes in de darmen zitten. De onderzoekers vroegen zich af waarom bacteriën zichzelf zo organiseren en welke rol de bacteriën in deze groepen spelen.
Om daar achter te komen, richtten ze zich op de chimpansees die Jane Goodall bestudeerde. Ze ontdekten dat de dieren ook drie enterotypen hebben. Dat wijst erop dat enterotypen een cruciale rol in de evolutie van de mensapen hebben gespeeld. En dat staat haaks op de overtuiging van sommige wetenschappers dat de verschillende samenstelling van de groepen bacteriën niet zo belangrijk zou zijn en het gevolg zou zijn van verschillende diëten. “Nu we weten dat enterotypen over evolutionaire tijdschalen behouden zijn gebleven, willen we hun functies gaan achterhalen en vaststellen hoe belangrijk ze zijn voor de gezondheid van hun gastheer.”
(scientias.nl)
Chimpansees en mensen organiseren hun darmbacteriën op dezelfde manier
Niet alleen genetisch zijn er de nodige overeenkomsten tussen mensen en chimpansees. Wetenschappers hebben ontdekt dat chimpansees dezelfde drie bacteriële ecosystemen in de darmen hebben als wij mensen.
Het wijst erop dat die ecosystemen al vele jaren oud zijn. “Deze gedeelde organisatie van de microben in de darmen is miljoenen jaren oud en de resultaten onderschrijven maar weer eens hoe belangrijk ze (de georganiseerde microben, red.) zijn,” concludeert onderzoeker Howard Ochman. Uit eerdere onderzoeken is al gebleken dat deze bacteriën heel belangrijk zijn. Ze helpen bepaalde cellen in de maag te vernieuwen en breken stoffen die ons lichaam niet (zo gemakkelijk) af kan breken, af.
De bacteriën in onze darmen organiseren zichzelf ruwweg in drie specifieke groepen, die we ook wel enterotypen noemen. Elk individu heeft één van deze drie enterotypes in de darmen zitten. De onderzoekers vroegen zich af waarom bacteriën zichzelf zo organiseren en welke rol de bacteriën in deze groepen spelen.
Om daar achter te komen, richtten ze zich op de chimpansees die Jane Goodall bestudeerde. Ze ontdekten dat de dieren ook drie enterotypen hebben. Dat wijst erop dat enterotypen een cruciale rol in de evolutie van de mensapen hebben gespeeld. En dat staat haaks op de overtuiging van sommige wetenschappers dat de verschillende samenstelling van de groepen bacteriën niet zo belangrijk zou zijn en het gevolg zou zijn van verschillende diëten. “Nu we weten dat enterotypen over evolutionaire tijdschalen behouden zijn gebleven, willen we hun functies gaan achterhalen en vaststellen hoe belangrijk ze zijn voor de gezondheid van hun gastheer.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-11-2012
Gen ontdekt dat wellicht kan verklaren wat ons menselijk maakt
Wat onderscheidt mensen van apen? Een lastige vraag, maar wetenschappers zijn een antwoord op het spoor. Ze hebben een gen ontdekt dat mogelijk kan verklaren hoe mensen uit de apen ontstonden.
Het gen in kwestie – miR-941 – heeft volgens wetenschappers van de universiteit van Edinburgh waarschijnlijk een cruciale rol gespeeld in de ontwikkeling van onze hersenen. Het zou mede dankzij dit gen zijn dat we leerden om gereedschappen en taal te gebruiken.
Vergelijking
De onderzoekers vonden het gen toen ze het genoom van mensen vergeleken met het genoom van elf andere soorten zoogdieren, waaronder chimpansees, muizen, gorilla’s en ratten. Het gen miR-941 komt alleen bij mensen voor en is zo’n 6,5 miljoen jaar geleden ontstaan. In die tijd hadden de mensachtigen zich al van de apen afgescheiden.
Functie
De onderzoekers keken ook naar de functie van het gen. Zo ontdekten ze dat het gen vooral actief is in twee delen van het brein die betrokken zijn bij het nemen van beslissingen en taalvaardigheden. Dat wijst er voorzichtig op dat het gen een rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van geavanceerde hersenfuncties waarmee mensen zich onderscheiden van apen.
Junk-DNA
De meeste verschillen tussen soorten ontstaan doordat bestaande genen veranderen. Het gen miR-941 ontstond volgens de onderzoekers heel anders: het kwam volledig functioneel uit zogenaamd junk-DNA (stukjes DNA in het menselijk genoom die geen functie hebben) zetten. Het gen ontstond in zeer korte tijd. “Het nieuwe molecuul ontstond vanuit het niets in een tijd waarin onze soort dramatische veranderingen onderging: we leefden langer, gingen rechtop lopen, leerden hoe we gereedschappen moesten gebruiken en hoe we moesten communiceren,” vertelt onderzoeker Martin Taylor. “We hebben goede hoop dat we meer nieuwe genen gaan vinden die ons helpen aan te tonen wat ons menselijk maakt.”
De vondst is heel bijzonder. Het is voor het eerst dat onderzoekers een nieuw gen vinden dat mensen wel en apen niet hebben en daar ook direct een specifieke functie in het menselijk lichaam aan kunnen verbinden.
(scientias.nl)
Gen ontdekt dat wellicht kan verklaren wat ons menselijk maakt
Wat onderscheidt mensen van apen? Een lastige vraag, maar wetenschappers zijn een antwoord op het spoor. Ze hebben een gen ontdekt dat mogelijk kan verklaren hoe mensen uit de apen ontstonden.
Het gen in kwestie – miR-941 – heeft volgens wetenschappers van de universiteit van Edinburgh waarschijnlijk een cruciale rol gespeeld in de ontwikkeling van onze hersenen. Het zou mede dankzij dit gen zijn dat we leerden om gereedschappen en taal te gebruiken.
Vergelijking
De onderzoekers vonden het gen toen ze het genoom van mensen vergeleken met het genoom van elf andere soorten zoogdieren, waaronder chimpansees, muizen, gorilla’s en ratten. Het gen miR-941 komt alleen bij mensen voor en is zo’n 6,5 miljoen jaar geleden ontstaan. In die tijd hadden de mensachtigen zich al van de apen afgescheiden.
Functie
De onderzoekers keken ook naar de functie van het gen. Zo ontdekten ze dat het gen vooral actief is in twee delen van het brein die betrokken zijn bij het nemen van beslissingen en taalvaardigheden. Dat wijst er voorzichtig op dat het gen een rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van geavanceerde hersenfuncties waarmee mensen zich onderscheiden van apen.
Junk-DNA
De meeste verschillen tussen soorten ontstaan doordat bestaande genen veranderen. Het gen miR-941 ontstond volgens de onderzoekers heel anders: het kwam volledig functioneel uit zogenaamd junk-DNA (stukjes DNA in het menselijk genoom die geen functie hebben) zetten. Het gen ontstond in zeer korte tijd. “Het nieuwe molecuul ontstond vanuit het niets in een tijd waarin onze soort dramatische veranderingen onderging: we leefden langer, gingen rechtop lopen, leerden hoe we gereedschappen moesten gebruiken en hoe we moesten communiceren,” vertelt onderzoeker Martin Taylor. “We hebben goede hoop dat we meer nieuwe genen gaan vinden die ons helpen aan te tonen wat ons menselijk maakt.”
De vondst is heel bijzonder. Het is voor het eerst dat onderzoekers een nieuw gen vinden dat mensen wel en apen niet hebben en daar ook direct een specifieke functie in het menselijk lichaam aan kunnen verbinden.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-11-2012
Mysterie rond snelle evolutie loofbomen ontrafeld
De snelle opmars van loofbomen ten koste van de coniferen tijdens het Krijt hing samen met een flinke daling van de CO2-concentratie in de atmosfeer.
Foto: ANP
Dat schrijven onderzoekers van de Universiteit Utrecht dinsdag in het tijdschrift Nature Communications.
Tijdens het Krijt, een geologische periode die duurde van 145 tot 66 miljoen jaar geleden, ontstond een grote diversiteit aan loofbomen. De loofbomen verspreidden zich binnen enkele tientallen miljoenen jaren over de hele wereld.
Deze relatief snelle opmars van loofbomen stelde ook Darwin al voor een raadsel en werd zijn ‘abominable mystery’. De snelheid waarmee de opmars plaatsvond, strookte niet met zijn evolutietheorie, waarin evolutie juist geleidelijk verloopt.
Meer water
De concentratie koolstofdioxide in de lucht daalde tijdens het Krijt. Daardoor waren loofbomen in het voordeel ten opzichte van coniferen doordat bij een lagere CO2-concentratie meer water nodig is voor fotosynthese.
Fotosynthese is het proces waarbij planten en sommige bacteriën lichtenergie gebruiken om CO2 en water om te zetten in chemische energie om het organisme te voeden.
Een loofboom heeft een vertakte nerfstructuur. Door al die vertakkingen kunnen loofbomen water en CO2 efficiënter transporteren dan coniferen en hielden ze hun fotosynthese beter op peil.
De onderzoekers laten aan de hand van fossiele data zien dat de nerfstructuur van loofbomen zich gedurende het Krijt steeds verder vertakte en dat de bladeren steeds meer en kleinere huidmondjes kregen.
Fossielen
Uit fossiele resten blijkt dat er een fundamenteel omslagpunt in de bouw van het blad plaatsvindt: de eindpunten van de nerven komen dichterbij de huidmondjes te liggen dan de bladgroenkorrels. Na dit omslagpunt verhoogde de koolstofopname van loofbomen aanzienlijk en dat had als gevolg dat ze sneller gingen groeien dan hun concurrenten, de coniferen.
De onderzoekers denken niet dat coniferen bij de nu stijgende hoeveelheid CO2 in de atmosfeer in het voordeel zijn ten opzichte van de loofbomen, omdat die laatste een duidelijke drempel over zijn gegaan.
Nu ze eenmaal deze aanpassing hebben kunnen doen, zullen ze waarschijnlijk ook de weg terug makkelijk kunnen bewandelen.
Door: NU.nl/Krijn Soeteman .
(nu.nl)
Mysterie rond snelle evolutie loofbomen ontrafeld
De snelle opmars van loofbomen ten koste van de coniferen tijdens het Krijt hing samen met een flinke daling van de CO2-concentratie in de atmosfeer.
Foto: ANP
Dat schrijven onderzoekers van de Universiteit Utrecht dinsdag in het tijdschrift Nature Communications.
Tijdens het Krijt, een geologische periode die duurde van 145 tot 66 miljoen jaar geleden, ontstond een grote diversiteit aan loofbomen. De loofbomen verspreidden zich binnen enkele tientallen miljoenen jaren over de hele wereld.
Deze relatief snelle opmars van loofbomen stelde ook Darwin al voor een raadsel en werd zijn ‘abominable mystery’. De snelheid waarmee de opmars plaatsvond, strookte niet met zijn evolutietheorie, waarin evolutie juist geleidelijk verloopt.
Meer water
De concentratie koolstofdioxide in de lucht daalde tijdens het Krijt. Daardoor waren loofbomen in het voordeel ten opzichte van coniferen doordat bij een lagere CO2-concentratie meer water nodig is voor fotosynthese.
Fotosynthese is het proces waarbij planten en sommige bacteriën lichtenergie gebruiken om CO2 en water om te zetten in chemische energie om het organisme te voeden.
Een loofboom heeft een vertakte nerfstructuur. Door al die vertakkingen kunnen loofbomen water en CO2 efficiënter transporteren dan coniferen en hielden ze hun fotosynthese beter op peil.
De onderzoekers laten aan de hand van fossiele data zien dat de nerfstructuur van loofbomen zich gedurende het Krijt steeds verder vertakte en dat de bladeren steeds meer en kleinere huidmondjes kregen.
Fossielen
Uit fossiele resten blijkt dat er een fundamenteel omslagpunt in de bouw van het blad plaatsvindt: de eindpunten van de nerven komen dichterbij de huidmondjes te liggen dan de bladgroenkorrels. Na dit omslagpunt verhoogde de koolstofopname van loofbomen aanzienlijk en dat had als gevolg dat ze sneller gingen groeien dan hun concurrenten, de coniferen.
De onderzoekers denken niet dat coniferen bij de nu stijgende hoeveelheid CO2 in de atmosfeer in het voordeel zijn ten opzichte van de loofbomen, omdat die laatste een duidelijke drempel over zijn gegaan.
Nu ze eenmaal deze aanpassing hebben kunnen doen, zullen ze waarschijnlijk ook de weg terug makkelijk kunnen bewandelen.
Door: NU.nl/Krijn Soeteman .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
http://blog.naturalis.nl/?p=7808quote:IJsselmeerpolders evolueren razendsnel
Geplaatst op 26 november 2012 door Redactie
Slakken mogen in de ogen van mensen dan zeer traag bewegen, ze evolueren wel razendsnel. Dit ontdekte onze evolutiebioloog Menno Schilthuizen aan de hand van de droogleggingsjaren van de IJsselmeerpolders.
Hij berekende dat slakken in bos na 50 jaar een vier maal hogere frequentie van bepaalde kleurvormen hadden geëvolueerd dan in grasland. Dit is een van de hoogste snelheden ooit gemeten bij dieren in het wild.
De tuinslak Cepaea nemoralis is onder evolutiebiologen bijna zo beroemd als de Darwinvink. Zijn slakkenh
04-12-2012
Recreatief vissen beïnvloedt evolutie forelbaars
Recreatief vissen heeft een selecterend effect op de vispopulatie, waardoor het verloop van de evolutie veranderd kan worden.
Foto: ANP
Dat schrijft een internationaal team van visserijbiologen maandag in PNAS.
Er gingen al lang verhalen rond over de geforceerde evolutie door visserij (omdat vissen met bepaalde eigenschappen wel vatbaar zouden zijn voor visserij, en anderen niet), maar echt duidelijk bewijs ontbrak nog.
Door twee varianten van forelbaars te kweken met verschillende eigenschappen en die te bevissen, konden de biologen daar nu wel voor zorgen.
Hengelen
De forelbaars werd zo gekweekt dat er een groep ontstond die wel vatbaar was voor het hengelen, en een andere groep juist niet. Vervolgens konden de andere karaktertrekjes van de vissen, die daarmee samenhangen, bekeken worden.
De groep met hapgrage forelbaarzen bestond met name uit grote, agressieve mannetjes, die in de natuur ook de grootste kans op nakomelingen hebben. De groep mannetjes die meer aan nakomelingenzorg deed, beet minder graag in een stukje aas.
De onderzoekers concluderen dat recreatief vissen (zonder terugzetten) hiermee wel degelijk een evolutionaire druk kan uitoefenen, want een populatie van deze vissen zal langzaam verschuiven van een diverse groep naar een groep met veel nakomelingenzorg en weinig agressieve mannetjes.
Door: NU.nl/Stephan van Duin .
(nu.nl)
Recreatief vissen beïnvloedt evolutie forelbaars
Recreatief vissen heeft een selecterend effect op de vispopulatie, waardoor het verloop van de evolutie veranderd kan worden.
Foto: ANP
Dat schrijft een internationaal team van visserijbiologen maandag in PNAS.
Er gingen al lang verhalen rond over de geforceerde evolutie door visserij (omdat vissen met bepaalde eigenschappen wel vatbaar zouden zijn voor visserij, en anderen niet), maar echt duidelijk bewijs ontbrak nog.
Door twee varianten van forelbaars te kweken met verschillende eigenschappen en die te bevissen, konden de biologen daar nu wel voor zorgen.
Hengelen
De forelbaars werd zo gekweekt dat er een groep ontstond die wel vatbaar was voor het hengelen, en een andere groep juist niet. Vervolgens konden de andere karaktertrekjes van de vissen, die daarmee samenhangen, bekeken worden.
De groep met hapgrage forelbaarzen bestond met name uit grote, agressieve mannetjes, die in de natuur ook de grootste kans op nakomelingen hebben. De groep mannetjes die meer aan nakomelingenzorg deed, beet minder graag in een stukje aas.
De onderzoekers concluderen dat recreatief vissen (zonder terugzetten) hiermee wel degelijk een evolutionaire druk kan uitoefenen, want een populatie van deze vissen zal langzaam verschuiven van een diverse groep naar een groep met veel nakomelingenzorg en weinig agressieve mannetjes.
Door: NU.nl/Stephan van Duin .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Het leukste uit het bericht quote je nietquote:Op donderdag 29 november 2012 18:47 schreef zakjapannertje het volgende:
[..]
http://blog.naturalis.nl/?p=7808
Geweldig! Wist niet dat er een eenheid voor Evolutiesnelheid wasquote:Evolutiesnelheid wordt overigens gemeten in kiloDarwin
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
quote:Cave Fish, Draconectes Narinosus, Discovered On Vietnamese Island
A cave-dwelling fish with no eyes and no scales has been discovered on a tiny island in Vietnam's scenic Ha Long Bay, according to conservation group Fauna & Flora International.
The newly described fish, a type of loach, has been named Draconectes narinosus, which derives from the Greek words for dragon "drakon" and swimmer "nectes," as well as the Latin word "narinosus," which means "who has large nostrils."
And what rough beast, its hour come round at last,
Slouches towards Bethlehem to be born?
Slouches towards Bethlehem to be born?
Een 4 maal hogere of een 4 maal zo hoge?quote:
[..]
http://blog.naturalis.nl/?p=7808
(4 maal hoger is 1 + 4 x 1 = 5 x 1)
(4 maal zo hoog is 1 x 4 = 4 x 1)
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Ik ben ook stomverbaasd.quote:
[..]
Het leukste uit het bericht quote je niet
[..]
Geweldig! Wist niet dat er een eenheid voor Evolutiesnelheid was
Maar wat ik dan weer mis is ook maar de vaagste aanduiding van wat een kiloDarwin is.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
11-12-2012
Reconstructie prehistorisch DNA weerlegt kritiek op evolutietheorie
© afp.
Wetenschappers zijn erin geslaagd DNA en eiwitten van prehistorische gistcellen te reconstrueren. Hierdoor kon worden achterhaald hoe genen ontstaan en hoe deze in meer dan 100 miljoen jaar evolueerden naar hun huidige vorm. .
De resultaten van het onderzoek van wetenschappers van VIB, KU Leuven, UGent en Harvard worden dinsdag in het wetenschappelijke tijdschrift PLoS Biology gepubliceerd.
De reconstructie van prehistorisch DNA weerlegt de kritiek van tegenstanders op de evolutietheorie: de kans op het ontstaan van een werkzaam nieuw stuk DNA zou net zo groot zijn als de kans dat een jumbojet zich spontaan zou opbouwen uit een paar brokstukken.
Reconstructie
'Veel wetenschappers stelden voor dat nieuw functioneel DNA niet uit het niets ontstaat, maar geleidelijk wordt gebouwd uit een kopie van een reeds bestaand stukje functioneel DNA', vertelt Kevin Verstrepen van VIB/KU Leuven. 'Door de reconstructie van een stukje prehistorisch DNA dat verschillende keren tijdens de evolutie gekopieerd was, konden we de veranderingen bestuderen die geleidelijk tot nieuwe functies leiden.'
Doordat er nagenoeg geen prehistorische DNA en eiwitten bewaard zijn gebleven, was onderzoek naar het verschil tussen oude en hedendaagse exemplaren niet goed mogelijk. Maar door nieuwe technieken in de biologie konden de onderzoekers het DNA en de eiwitten van voorhistorische gistcellen nabouwen.
'Het oer-gen voor het eiwit dat instaat voor de vertering van maltose, een suiker in graan, is tijdens de evolutie een aantal keer gekopieerd. Het DNA van sommige kopieën is lichtjes gewijzigd, waardoor nieuwe eiwitten ontstonden die andere suikers kunnen afbreken', legt Karin Voordeckers van VIB Leuven uit. Volgens de wetenschappers liggen dit soort verdubbelingen van het DNA heel vaak aan de basis van het ontstaan van 'nieuwe' eiwitten. .
(Volkskrant)
Reconstructie prehistorisch DNA weerlegt kritiek op evolutietheorie
© afp.
Wetenschappers zijn erin geslaagd DNA en eiwitten van prehistorische gistcellen te reconstrueren. Hierdoor kon worden achterhaald hoe genen ontstaan en hoe deze in meer dan 100 miljoen jaar evolueerden naar hun huidige vorm. .
De resultaten van het onderzoek van wetenschappers van VIB, KU Leuven, UGent en Harvard worden dinsdag in het wetenschappelijke tijdschrift PLoS Biology gepubliceerd.
De reconstructie van prehistorisch DNA weerlegt de kritiek van tegenstanders op de evolutietheorie: de kans op het ontstaan van een werkzaam nieuw stuk DNA zou net zo groot zijn als de kans dat een jumbojet zich spontaan zou opbouwen uit een paar brokstukken.
Reconstructie
'Veel wetenschappers stelden voor dat nieuw functioneel DNA niet uit het niets ontstaat, maar geleidelijk wordt gebouwd uit een kopie van een reeds bestaand stukje functioneel DNA', vertelt Kevin Verstrepen van VIB/KU Leuven. 'Door de reconstructie van een stukje prehistorisch DNA dat verschillende keren tijdens de evolutie gekopieerd was, konden we de veranderingen bestuderen die geleidelijk tot nieuwe functies leiden.'
Doordat er nagenoeg geen prehistorische DNA en eiwitten bewaard zijn gebleven, was onderzoek naar het verschil tussen oude en hedendaagse exemplaren niet goed mogelijk. Maar door nieuwe technieken in de biologie konden de onderzoekers het DNA en de eiwitten van voorhistorische gistcellen nabouwen.
'Het oer-gen voor het eiwit dat instaat voor de vertering van maltose, een suiker in graan, is tijdens de evolutie een aantal keer gekopieerd. Het DNA van sommige kopieën is lichtjes gewijzigd, waardoor nieuwe eiwitten ontstonden die andere suikers kunnen afbreken', legt Karin Voordeckers van VIB Leuven uit. Volgens de wetenschappers liggen dit soort verdubbelingen van het DNA heel vaak aan de basis van het ontstaan van 'nieuwe' eiwitten. .
(Volkskrant)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-12-2012
Zo zag de echte hobbit eruit
Australische wetenschappers hebben op basis van teruggevonden schedels van de kleine Homo floresiensis (in de volksmond ook wel de hobbit genoemd) een reconstructie gemaakt van hoe deze eruit moet hebben gezien.
Onderzoeker Susan Hayes neemt het woord ‘reconstructie’ liever niet in de mond. “Omdat ik op basis van bewijs en in de archeologie werk, prefereren wij de term ‘benadering’,” vertelt ze. Haar ‘benadering’ is gebaseerd op de resten van een vrouwelijke Homo floresiensis, die in 2003 in Indonesië werden teruggevonden.
Stapje voor stapje
Om deze fossiele resten een gezicht te geven, werkte Hayes stapsgewijs. Dat is op de afbeelding hieronder goed te zien. Laagje voor laagje wordt de schedel ‘bekleed’ en zo worden de gezichtstrekken van de vrouw steeds beter zichtbaar. “Het kostte me wat meer tijd en ook wat meer hoofdbrekens dan ik had verwacht,” bekent Hayes. “Maar ik ben blij met de methodologische ontwikkeling en het resultaat.”
Stapje voor stapje. Afbeelding: University of Wollongong.
Onderscheidend
Het resultaat geeft ons een goed beeld van hoe de kleine mensachtigen op het Indonesische eilandje Flores er ongeveer uit moeten hebben gezien. “Ze is niet echt heel knap, maar ze is in ieder geval onderscheidend.”
De eerste resten van Homo floresiensis werden in 2003 op Flores teruggevonden. Ze zijn zo’n 18.000 jaar oud en hoewel er duidelijk overeenkomsten zijn tussen H. floresiensis en de moderne mens, zijn er ook grote verschillen. Zo is H. floresiensis klein: ietsje langer dan één meter en slechts 25 kilo zwaar. In 2004 besluiten onderzoekers dat het toch echt om een tot op heden onbekende mensachtige en dus een nieuwe soort gaat. Lang niet alle wetenschappers zijn het daar echter mee eens: sommigen vermoeden dat H. floresiensis een reeds bekende mensachtige met een bepaalde ziekte (dwerggroei) of andere afwijking is.
(scientias.nl)
Zo zag de echte hobbit eruit
Australische wetenschappers hebben op basis van teruggevonden schedels van de kleine Homo floresiensis (in de volksmond ook wel de hobbit genoemd) een reconstructie gemaakt van hoe deze eruit moet hebben gezien.
Onderzoeker Susan Hayes neemt het woord ‘reconstructie’ liever niet in de mond. “Omdat ik op basis van bewijs en in de archeologie werk, prefereren wij de term ‘benadering’,” vertelt ze. Haar ‘benadering’ is gebaseerd op de resten van een vrouwelijke Homo floresiensis, die in 2003 in Indonesië werden teruggevonden.
Stapje voor stapje
Om deze fossiele resten een gezicht te geven, werkte Hayes stapsgewijs. Dat is op de afbeelding hieronder goed te zien. Laagje voor laagje wordt de schedel ‘bekleed’ en zo worden de gezichtstrekken van de vrouw steeds beter zichtbaar. “Het kostte me wat meer tijd en ook wat meer hoofdbrekens dan ik had verwacht,” bekent Hayes. “Maar ik ben blij met de methodologische ontwikkeling en het resultaat.”
Stapje voor stapje. Afbeelding: University of Wollongong.
Onderscheidend
Het resultaat geeft ons een goed beeld van hoe de kleine mensachtigen op het Indonesische eilandje Flores er ongeveer uit moeten hebben gezien. “Ze is niet echt heel knap, maar ze is in ieder geval onderscheidend.”
De eerste resten van Homo floresiensis werden in 2003 op Flores teruggevonden. Ze zijn zo’n 18.000 jaar oud en hoewel er duidelijk overeenkomsten zijn tussen H. floresiensis en de moderne mens, zijn er ook grote verschillen. Zo is H. floresiensis klein: ietsje langer dan één meter en slechts 25 kilo zwaar. In 2004 besluiten onderzoekers dat het toch echt om een tot op heden onbekende mensachtige en dus een nieuwe soort gaat. Lang niet alle wetenschappers zijn het daar echter mee eens: sommigen vermoeden dat H. floresiensis een reeds bekende mensachtige met een bepaalde ziekte (dwerggroei) of andere afwijking is.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
14-12-2012
Genoom van uw kerstboom is al 100 miljoen jaar nagenoeg hetzelfde
Wetenschappers hebben het genoom van uw kerstboom in kaart gebracht en wat blijkt: uw kerstboom en zijn genoom zijn de laatste 100 miljoen jaar weinig veranderd. Kerstbomen zagen er dus in de tijd van de dino’s al zo uit.
Dat blijkt uit een onderzoek van Université Laval en Canadian Forest Service. De onderzoekers bestudeerden het genoom van coniferen, een orde waaronder ook de dennenboom, spar en lariks vallen.
Kleine aanpassingen
De onderzoekers analyseerden het genoom en moeten concluderen dat het de laatste 100 miljoen jaar weinig veranderd is. “Dat betekent niet dat er geen kleine aanpassingen, zoals genetische mutaties hebben plaatsgevonden,” benadrukt onderzoeker Jean Bousquet. “Maar de macrostructuur van het genoom van de conifeer is door de tijden heen opmerkelijk stabiel gebleven.”
Weinig soorten
Die stabiliteit gaat hand in hand met het feit dat er relatief weinig soorten coniferen zijn. Wereldwijd vinden we er zo’n 600. Ter vergelijking: er zijn zo’n 400.000 soorten bloeiende planten. “Coniferen lijken al heel vroeg met hun omgeving in balans te zijn geraakt.” En die balans hebben ze tot vandaag de dag weten vol te houden. “Zelfs vandaag gedijen deze planten nog prima op een groot deel van onze aardbol en dan voornamelijk in koude klimaten. Bloeiende planten daarentegen staan onder intense evolutionaire druk, terwijl ze vechten om te overleven en zich voort te planten.”
Het onderzoek naar het genoom van de coniferen kan wel het één en ander verklaren, zo stellen de onderzoekers in het blad BMC Biology. Bijvoorbeeld waarom fossiele resten van coniferen die al miljoenen jaren oud zijn, zo sterk lijken op de coniferen van vandaag de dag.
(scientias.nl)
Genoom van uw kerstboom is al 100 miljoen jaar nagenoeg hetzelfde
Wetenschappers hebben het genoom van uw kerstboom in kaart gebracht en wat blijkt: uw kerstboom en zijn genoom zijn de laatste 100 miljoen jaar weinig veranderd. Kerstbomen zagen er dus in de tijd van de dino’s al zo uit.
Dat blijkt uit een onderzoek van Université Laval en Canadian Forest Service. De onderzoekers bestudeerden het genoom van coniferen, een orde waaronder ook de dennenboom, spar en lariks vallen.
Kleine aanpassingen
De onderzoekers analyseerden het genoom en moeten concluderen dat het de laatste 100 miljoen jaar weinig veranderd is. “Dat betekent niet dat er geen kleine aanpassingen, zoals genetische mutaties hebben plaatsgevonden,” benadrukt onderzoeker Jean Bousquet. “Maar de macrostructuur van het genoom van de conifeer is door de tijden heen opmerkelijk stabiel gebleven.”
Weinig soorten
Die stabiliteit gaat hand in hand met het feit dat er relatief weinig soorten coniferen zijn. Wereldwijd vinden we er zo’n 600. Ter vergelijking: er zijn zo’n 400.000 soorten bloeiende planten. “Coniferen lijken al heel vroeg met hun omgeving in balans te zijn geraakt.” En die balans hebben ze tot vandaag de dag weten vol te houden. “Zelfs vandaag gedijen deze planten nog prima op een groot deel van onze aardbol en dan voornamelijk in koude klimaten. Bloeiende planten daarentegen staan onder intense evolutionaire druk, terwijl ze vechten om te overleven en zich voort te planten.”
Het onderzoek naar het genoom van de coniferen kan wel het één en ander verklaren, zo stellen de onderzoekers in het blad BMC Biology. Bijvoorbeeld waarom fossiele resten van coniferen die al miljoenen jaren oud zijn, zo sterk lijken op de coniferen van vandaag de dag.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Die kritiek over de jumbojet die spontaan zou ontstaan was ook al makkelijk op andere manieren te weerleggen. Bijvoorbeeld door de evolutie van vliegmachines te volgen.quote:
11-12-2012
Reconstructie prehistorisch DNA weerlegt kritiek op evolutietheorie
[ afbeelding ]
© afp.
Wetenschappers zijn erin geslaagd DNA en eiwitten van prehistorische gistcellen te reconstrueren. Hierdoor kon worden achterhaald hoe genen ontstaan en hoe deze in meer dan 100 miljoen jaar evolueerden naar hun huidige vorm. .
De resultaten van het onderzoek van wetenschappers van VIB, KU Leuven, UGent en Harvard worden dinsdag in het wetenschappelijke tijdschrift PLoS Biology gepubliceerd.
De reconstructie van prehistorisch DNA weerlegt de kritiek van tegenstanders op de evolutietheorie: de kans op het ontstaan van een werkzaam nieuw stuk DNA zou net zo groot zijn als de kans dat een jumbojet zich spontaan zou opbouwen uit een paar brokstukken.
Reconstructie
'Veel wetenschappers stelden voor dat nieuw functioneel DNA niet uit het niets ontstaat, maar geleidelijk wordt gebouwd uit een kopie van een reeds bestaand stukje functioneel DNA', vertelt Kevin Verstrepen van VIB/KU Leuven. 'Door de reconstructie van een stukje prehistorisch DNA dat verschillende keren tijdens de evolutie gekopieerd was, konden we de veranderingen bestuderen die geleidelijk tot nieuwe functies leiden.'
Doordat er nagenoeg geen prehistorische DNA en eiwitten bewaard zijn gebleven, was onderzoek naar het verschil tussen oude en hedendaagse exemplaren niet goed mogelijk. Maar door nieuwe technieken in de biologie konden de onderzoekers het DNA en de eiwitten van voorhistorische gistcellen nabouwen.
'Het oer-gen voor het eiwit dat instaat voor de vertering van maltose, een suiker in graan, is tijdens de evolutie een aantal keer gekopieerd. Het DNA van sommige kopieën is lichtjes gewijzigd, waardoor nieuwe eiwitten ontstonden die andere suikers kunnen afbreken', legt Karin Voordeckers van VIB Leuven uit. Volgens de wetenschappers liggen dit soort verdubbelingen van het DNA heel vaak aan de basis van het ontstaan van 'nieuwe' eiwitten. .
(Volkskrant)
Wat aan dit onderzoek verder niet veel afdoet.
Maar dit onderzoek voegt ook niet heel veel toe, niet genoeg om een vette kop te rechtvaardigen.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Ik zie er wel 1000 Darwins, maar geen kilo-Darwin.quote:
1000 darwin?
http://en.wikipedia.org/wiki/Darwin_(unit)
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
