Het babytopic (0-1 jaar) Deel 118

Heeeerlijke foto's van ukkies op vakantie!!!

Wat vinden van het nieuwsbericht over de inentingen??

http://www.rivm.nl/Biblio(...)_recall_Infanrix_IPV

Onze zoon is al 3 keer geënt.

quote:

Op maandag 8 oktober 2012 19:30 schreef Troeta het volgende:

[..]

Enig idee wat slaapgebrek met mensen doet?
En een kindje met slaapproblemen,dat is echt niet altijd op te lossen door te laten huilen of een tactiekje van de nanny.
En bijna 3 is gewoon nog 2, dat is echt nog een klein kindje. Het is heus geen verwennerij om je kind bij je te laten slapen.

Ik heb als tweejarige heel heftige slaapproblemen gehad. Uiteindelijk is mijn moeder op advies van de orthopedagoog gaan langskomen op regelmatige tijden. Eerst twee minuten, kookwekker erbij, gezegd dat mama kwam als het belletje ging. Dag later 5 minuten, en zo steeds verder uitgebouwd. Heeft uiteindelijk goed geholpen hoor Ik had echt forse verlatingsangst en moest leren dat mama niet wegging, ook als ze niet steeds bij me was. Ik herinner me de angst die ik had nog (heb later ook weer een 'terugval' gehad) en juist daarom wil ik heel graag dat mijn zoon leert dat hij veilig in slaap kan vallen en dat papa of mama altijd in de buurt zijn. En zoals ik dat zie kan hij dat alleen leren als hij er ook af en toe mee geconfronteerd wordt. Ik vind het nog steeds bijzonder om te merken hoe erbij blijven bij het in slaap vallen hier telkens resulteert in het verschuiven van grens, terwijl 'strenger' zijn en hem het zelf uit laten zoeken, met steun van mij op de achtergrond, binnen een paar dagen zorgt voor rust en vertrouwen. Geldt niet voor ieder kind, maar voor de mijn zeker wel.

Vakantiekiekjes
Wat worden ze groot!!

Lastig Zoë, hoop dat je wat hebt aan de tips die hier gegeven worden.

Hier ook wat slaapprobleempjes. Midas is steeds vroeger wakker. Het was altijd 8 uur, toen werd het tussen 7 en 8 maar nu begint hij rond half 6/ 6 uur al met spoken en om half 7 is hij dan echt klaar met slapen en wil hij uit zijn bed. Op zich prima alleen 's ochtends slaapt hij nog maar 1 uur ipv 2 uur en dan mist hij zo >2 uur slaap per dag. En die heeft hij wel nodig. Resultaat is moe en jengelig waarbij niks goed is. Eerder naar bed werkt ook niet echt want dan heb ik 's avonds hetzelfde (en ik wil hem ook niet om 6 uur 's avonds naar bed brengen omdat ik dan bang ben dat hij nog eerder wakker is.

Iemand een idee? Sprongetje? Bitterend, toe, kijk eens in je Oei ik groei voor me... hij is bijna 9 maanden oud.

Kyara, hier ook een verschuiving van het slaapritme, precies zoals jij beschrijft, inclusief nachtvoeding (ze heeft tot een week geleden twee weken lang doorgeslapen).
Ik vermoed ook een sprongetje, vooral fysiek. Op de knieen zitten, staan en om de tafel lopen is hier ineens helemaal de bom.

Wat een lieve vakantiefoto's!

Wat een slaapperikelen toch allemaal, wat is dat toch met die kleintjes?! Slapen is toch het fijnste dat er is!

Hier ook nog steeds gedoe met slapen overdag. We zitten in een vicieuze cirkel. Ik ben met E ontzettend aan het oefenen om in haar eigen bedje te slapen overdag. Af en toe lukt het maar dan slaapt ze maar heel even. Met als gevolg dat haar ritme een zooitje is en dat ze oververmoeid raakt en daardoor meer gaat huilen (en alsnog bij mij op schoot eindigt waar ze wel 2 uurtjes slaap wegtikt). Ze slaapt 's nachts gelukkig nog steeds super. Ze haalt steeds vaker een nachtje door van 10 tot 6/7. Heel fijn!

Heeft iemand ervaring met Cinababy? De krampjes worden hier steeds heftiger lijkt wel en ik denk ook dat daardoor het zelf slapen niet goed lukt. Blijft toch lastig dat ze nog niet kan praten

Ik vond Cinababy niet handig icm borstvoeding. Je moest het een half uur voor de voeding druppelen, 3x per dag en dat werkt niet echt als je op verzoek voed. Dus wat betreft de werking kan ik je weinig zeggen.
Ik heb hier een tijdje Infacol gebruikt maar ik had het idee dat het maar een paar dagen werkte en daarna kwamen de krampjes weer in alle hevigheid terug.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2012 09:51 schreef NotTheSame het volgende:
Ik vond Cinababy niet handig icm borstvoeding. Je moest het een half uur voor de voeding druppelen, 3x per dag en dat werkt niet echt als je op verzoek voed. Dus wat betreft de werking kan ik je weinig zeggen.
Ik heb hier een tijdje Infacol gebruikt maar ik had het idee dat het maar een paar dagen werkte en daarna kwamen de krampjes weer in alle hevigheid terug.

Bedankt voor je reactie! Ik heb meteen even de bijsluiter opgezocht en daarin staat dat het ook een half uur na de voeding mag. Voor een voeding zou hier ook onmogelijk zijn want dan slaapt ze meestal
Straks toch maar even halen denk ik, het is zo zielig

Kindjes met krampjes zijn heeel zielig! Sterkte Soesa! Hopelijk werkt de Cinababy wel voor jullie.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2012 09:09 schreef NotTheSame het volgende:
Kyara, hier ook een verschuiving van het slaapritme, precies zoals jij beschrijft, inclusief nachtvoeding (ze heeft tot een week geleden twee weken lang doorgeslapen).
Ik vermoed ook een sprongetje, vooral fysiek. Op de knieen zitten, staan en om de tafel lopen is hier ineens helemaal de bom.

Draakje gaat hard!
Midas is echt nog niet zo ver. Die kan net een paar centimeter vooruit tijgeren en zit een beetje op handen en knieën te wiegen. Misschien dat ie daar tegen aan zit te hikken of zo. Frustratie.... hij oefent ook echt in zijn bedje.

Sterkte Soesa, lijkt me heel naar. Hier -gelukkig- geen ervaring met krampjes.

Krampjes zijn verschrikkelijk! We zijn er hier eindelijk doorheen. Wij hebben Infacol en cinababy gebruikt (met voeden op verzoek) en wij hadden het idee dat de cinababy beter werkte.

Hier is het doorslapen weer voorbij, we hebben nu een ritme van rond 19:30 naar bed, voedingen om 00:15, 03:30 en 05:45. Gelukkig slaapt ze wel verder na de voeding. We leggen haar eerst in haar eigen bed om te slapen en na de eerste nachtvoeding ligt ze lekker bij ons tussenin

Draakje gaat ook hard zeg! Staan en op knieen zitten gaat hier goed, maar langs de tafel lopen dat nog niet. Hij heeft het links-rechts-principe ook niet door. Tijd om eerst nog even te kruipen denk ik..

Daan wordt nu de laatste 2 weken juist later wakker. Dus een verschuiving de goede kant op. Eerst tussen 6 en half 7, nu vaak wel voorbij 7, soms half 8.

Met Chris hebben we ook wel slaapproblemen gehad. Maar niks dat we niet op zijn eigen kamer konden oplossen. Heel soms sliep hij bij ons, maar na 1 nacht, waren we 3 nachten bezig hem terug te krijgen. Dan liever even investeren in slapen op je eigen kamer. En buiten die fases om, sliep hij altijd perfect. Ben blij dat ik dan even doorgezet heb om weer in onze oude gewoonte (je eigen bed) te komen, ipv toegeven, en alledrie maar half slapen..
Maar dat is ieder zijn ding, ligt ook aan je kind, jezelf en de situatie..

Vandaag wel een mopperdag. Maar vannacht ook niet zo best geslapen, dus hij ligt nu in bed na een halve fruithap. Kijken wat de dag brengt..

Kyara, kan goed zijn. De weken voor het tijgeren waren hier ook onrustig, en sinds hij het kan slaapt hij beter. Zeker in het begin was hij compleet uitgeput van de hele dag het kinderdagverblijf doortijgeren Dat wiegen op handen en knieën doet hij trouwens nog steeds, lijkt haast een soort gewoonte. Inderdaad ook veel in bed, in halfslaap.

Mijn kabouter staat ook in de box. Maar nog weinig stabiel, en hij kukelt regelmatig om, met z'n koppie tegen de spijlen Brokkenpiloot. Hij zit ook steeds vaker te spelen (hij kon al wel even zitten, maar sinds kort gaat hij ook echt zelf zitten), gek genoeg vind ik dat zo'n wijs gezicht, een zittend kind

Slapen gaat hier aardig maar er lijkt maar geen ritme in te komen. Overdag niet, maar ook 's morgens niet. Soms is het 5 uur, soms 7 uur en ik krijg er maar geen vat op waarom hij soms zoveel eerder wakker is.

[ Bericht 0% gewijzigd door Clubsoda op 09-10-2012 10:35:10 ]

Hier ook zo'n stuntvlieger! Bij de eerste blauwe plek moest ik toch stiekem even huilen. D'r mooie gave gezichtje .
Maar inmiddels is de ene buil nog niet weggetrokken dan duikt de andere weer op. Vooral de blokkenkar is daar de schuld van. Trekt ze zich op aan de zijkant, mietert OF de kar, OF Draakje zelf om.

quote:

Op maandag 8 oktober 2012 19:30 schreef Troeta het volgende:

[..]

Enig idee wat slaapgebrek met mensen doet?
En een kindje met slaapproblemen,dat is echt niet altijd op te lossen door te laten huilen of een tactiekje van de nanny.
En bijna 3 is gewoon nog 2, dat is echt nog een klein kindje. Het is heus geen verwennerij om je kind bij je te laten slapen.

Als je het elke dag doet vanaf de geboorte WEL. En overal en altijd gelijk toegeeft aan je kind..Oh wil je niet in je eigen bed, nou kom dan maar bij mij...Hu8il je even 2 tellen, ach gos wat zielig, kom maar dan pak ik je wel op...etc. etc.....
En als je bijna 3 bent dan ben je niet meer klein en hulpeloos.

Cas wil niet eens bij me slapen maar ik pakte hem, en nog steeds, op wanneer hij verdriet heeft. En laten huilen is nog steeds een allerlaatste optie hier, voor hij gaat slapen heeft hij wat huilminuten om de dag te overdenken en te verwerken maar daarbuiten verwen ik hem

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2012 13:06 schreef Cyntiaa het volgende:
Cas wil niet eens bij me slapen maar ik pakte hem, en nog steeds, op wanneer hij verdriet heeft. En laten huilen is nog steeds een allerlaatste optie hier, voor hij gaat slapen heeft hij wat huilminuten om de dag te overdenken en te verwerken maar daarbuiten verwen ik hem

Hier ook hoor. Dat wil zeggen: ik laat hem soms wel pruttelen/mekkeren/piepen maar echt huilen

En Midas wil ook niet bij me slapen. Die gaat dan spelen, rollen, slaan, knijpen, haren trekken, ogen uitsteken en kletsen.... heel schattig hoor, maar niet als je hoopt nog even een half uurtje slaap te kunnen pakken

Hier wordt er ook niet geslapen als M bij me ligt Hij doet precies hetzelfde als Midas.

"Laten huilen" hier dus alleen af en toe bij het inslapen, maar dan kom ik regelmatig even kijken. Bij frustratiehuiltjes omdat er een speeltje buiten bereik ligt of bij een gestoten hoofd, probeer ik niet meteen op te springen. Ik reageer altijd, soms roep ik iets bemoedigends als "dat kun je best hoor" of "stootte je je hoofd, wat naar", of ik kom naar 'm toe en geef m een aai over de bol, maar ik pak niet altijd op bijvoorbeeld. Ik probeer altijd een balans te vinden tussen steunend aanwezig te zijn, maar niet alle frustraties weg te poetsen en van iedere valpartij een 'ding' te maken. Wel veiligheid maar ook dingen zelf mogen uitzoeken en oplossen.

Maar dan ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe PE dat dan zelf doet?

Aanmoedigen wanneer iets niet lukt en troosten bij een val is toch ook normaal? En ik zit hem zelfs toe te juichen wanneer iets lukt

Hier is het meestal na een gestoten hoofd echt flink verdriet met dikke tranen. Dus dan pak ik hem altijd wel op. Frustratiehuiltjes vallen bij mij onder het gemekker/gepiep/gepruttel inderdaad. En ik roep dan inderdaad ook meestal iets bemoedigends.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2012 13:28 schreef Cyntiaa het volgende:
Maar dan ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe PE dat dan zelf doet?

Aanmoedigen wanneer iets niet lukt en troosten bij een val is toch ook normaal? En ik zit hem zelfs toe te juichen wanneer iets lukt

Ja, tuurlijk. Maar ik weet dat er ook mensen zijn die bij een beetje frustratie omdat er een speeltje buiten bereik ligt meteen op komen draven (in het echte leven, niet hier). Daar probeer ik een beetje voor te waken. In die zin begrijp ik wel dat PE niet goed snapt dat sommige mensen altijd in iedere situatie een mopperend kind troosten alsof het einde der tijden nabij is. Ik probeerde eigenlijk een beetje te nuanceren wat ze zegt. Dat het afhangt van de situatie welke mate van troosten gepast is en dat ik het niet als mijn taak als opvoeder zie om iedere vorm van frustratie van mijn kind te vermijden, maar dat ik hem graag zelfredzaamheid bijbreng zonder hem te verwaarlozen. Beide scenario's vind ik niet wenselijk.

Dikke tranen van verdriet bij vallen zijn hier natuurlijk ook meteen oppakken en even knuffelen

Overigens las ik PE's "huil je twee tellen" dus als gemopper/gepiep/gejammer.