Mumford & Sons #2 Babel

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 16:57 schreef Norrage het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 16:56 schreef Netsplitter het volgende:
Gelinkt.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 17:16 schreef Zocalo het volgende:

[..]

Ik vond van het eerste album eigenlijk vooral de hitjes leuk (al waren dat er best wat). Zal nu wel Ziggo Dome worden als ze komen. Ach, kom ik daar ook nog eens.

quote:

Op woensdag 19 september 2012 17:16 schreef Zocalo het volgende:

[..]

Ik vond van het eerste album eigenlijk vooral de hitjes leuk (al waren dat er best wat). Zal nu wel Ziggo Dome worden als ze komen. Ach, kom ik daar ook nog eens.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 00:41 schreef Moody het volgende:
Aardig album. Nog wat meer "stadion-geschikter" als hun debuutalbum, dus het is nog even wachten of hij na 10 luisterbeurten al begint te irriteren.

Tot nu toe is Lover of the Light het beste nummer, maar omdat vrijwel alle nummers op elkaar lijken kan dat morgen weer anders zijn

Conclusie: Mumford & Sons is absoluut een blijvertje voor het grote (festival)publiek, maar ik denk dat vele liefhebbers van het genre er binnenkort op uitgekeken raken. Meer van het zelfde....

quote:

Op donderdag 20 september 2012 01:09 schreef Moody het volgende:
Volgens mij moeten ze gewoon doen waar hun hart ligt. Als dat ligt in dit genre moeten ze doorgaan waar ze mee bezig zijn. Het brengt hun immers succes. (zie debuutalbum).

Of ik er warm van wordt is een tweede. Ik vrees dat ik dit album niet ga aanschaffen en ze niet perse meer live hoeft te zien. Ze zullen er niet van wakker liggen, maar ik ook niet Er zijn betere albums te beluisteren in dit genre (bijv. die van Asaf Avidan).

quote:

Op donderdag 20 september 2012 09:20 schreef indiaantje89 het volgende:
Tsja eerlijk gezegd denk ik ook dat M&S niet veel anders kan dan dit soort muziek. Niets mis mee hoor. Maar denk niet dat dit een band is waar je vernieuwing van moet verwachten.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 01:41 schreef Asskicker14 het volgende:

[..]

Asif Avidan is verre van indie folk. Totaal andere genre.

quote:

Op donderdag 20 september 2012 15:51 schreef Rnie het volgende:
Huh ? Holland Road klinkt heel anders dan 'Home'...ik dacht dat home holland road was?

BTW..Home is meesterlijk en nieteens op het album terug te vinden

quote:

Op vrijdag 21 september 2012 14:03 schreef Fuszy het volgende:
Mijn ouders kwamen gisteren met een cadeautje thuis . Babel gekocht in maastricht voor me

quote:

Op donderdag 20 september 2012 21:49 schreef Asskicker14 het volgende:
Mijn nieuwe top 3 na een paar luisterbeurten:

1. For These Below
2. The Boxer
3. Below My Feet

quote:

Op vrijdag 21 september 2012 19:01 schreef Moody het volgende:

[..]

Ik vond die cover van The Boxer juist tenenkrommend
Zo zie je maar weer....

Na meerdere luisterbeurten, moet ik concluderen dat ik dit album een kleine voldoende waard vind. Weinig nummers springen er uit. Het klinkt als 1 geheel (wat natuurlijk niet verkeerd hoeft te zijn), maar met dit soort bands heb je juist opspringmomenten nodig. I Will Wait zorgt voor wat opwinding, net als Hopeless Wanderer. Maar verder kabbelt het wat gezapig voort en vallen ze wel heel erg vaak in herhaling. (kijk naar Below My Feet en Not With Haste - kom op heren, iets meer moeite doen!)

Where Are You Now is dan weer een heel behoorlijk nummer die ze tot bonusnummer gedegradeerd hebben. De logica hierachter ontgaat me een beetje.

Ze zijn in mijn ogen deel geslaagd om (het altijd lastige) 2e album interessant te houden. De situatie over 10 jaar zal zijn dat het publiek om de 4-5 toppertjes van het debuut vraagt en als er tijd over is mogen ze I Will Wait ook nog even doen.....zoiets.....

quote:

Op vrijdag 21 september 2012 20:09 schreef Fuszy het volgende:

[..]

Where are you now en Lovers of the light springen er ook uit vind ik.

quote:

Op vrijdag 21 september 2012 20:09 schreef Fuszy het volgende:

[..]

Where are you now en Lovers of the light springen er ook uit vind ik.

quote:

Mumford & Sons: Babel – review
^{Kitty Empire
The Observer, Sunday 23 September 2012}
Which came first, the fashion for urban 20-year-olds to wear brogues and waistcoats or the success of rustic British pop? It's hard to tell, since a general brownness has been ubiquitous for the past half-decade in a period when British fashion and music have been cross-pollinating to the gain of both. That might help explain why Mumford & Sons have become one of the beleaguered music industry's good news stories.

Certainly, few would have predicted back in 2006 that Mumford banjo player Winston Marshall's raggle-taggle folk night – Bosun's Locker – would give rise to a clutch of well-regarded artists like Johnny Flynn, Laura Marling and Noah and the Whale. And that one of their number – Mumford & Sons – would, by 2012, have sold over 5m copies of their debut album, Sigh No More, snared a Brit, and become, after Adele, the UK's must-have new musical export. In America, roots music is a huge force that rivals the pop economy; the US clasped this wholesome foursome in a particularly enthusiastic bear-hug, out of which popped two Grammy nominations.

As a result, the follow-up album bears a heavy yoke of expectation, one lightened with the sure bet of M&S's constancy. M&S (and it is an unfortunate abbreviation) are not a band who might suddenly recant their acoustic ways and seek out some dubstep fettling. Babel is the logical and effective successor to Sigh No More; an emotive, faintly God-fearing clutch of songs. SNM producer Markus Dravs (Arcade Fire, Coldplay) reprises his previous role of making the Mumfords sound like a cross between the stomp and clamour of Arcade Fire and Coldplay's brow-furrowed yearning.

Many of these songs – like live favourite Lover of the Light , the banjo-powered lay hymn Whispers in the Dark or the more intriguingly tormented Lover's Eyes – have existed for over 18 months, beaten into studio shape by audience response. It's a sound practice that goes against the grain of most artist management nowadays, which tends to guard new intellectual property closely. Mumford & Sons have rarely been off tour, a laudable dedication to the troubadour's craft which has extended to hosting their own festivals, Gentlemen of the Road. You cannot fault their love for playing out-of-the-way places , their imperative to keep things human-sized and people-powered or their wariness of a rapacious and crass mainstream. You would happily knit your own ale with them.

For all these brownie points, Babel remains an anodyne record, lacking the shivery authority of Laura Marling's work. Folk is a malleable resource, and here it is stripped of all politics or witness-bearing, becoming an exercise in romantic exegesis for nice men with mandolins. Given heft by Biblical references and lifts from novels, Marcus Mumford's internal weather is intriguing, given his past relationship with Marling and, now, marriage to actor Carey Mulligan, and this second album is less over-weeningly jolly than the first, with incursions of electric guitar and drums.

Babel – track and album – aims to rouse. But with rustic indie in general, and here in particular, great emotion is mostly conveyed by strumming very fast or fiddling very hard; it's the musical equivalent of shouting at foreigners and simpletons. With every crescendo of catgut and steel, their lack of nuance becomes wearing.