Goeieavond mede-forumleden,
Ik kan me in veel van jullie gevallen heel goed inleven, vooral in die van DolOpKoekjes.
Mijn situatie is als volgt:
Ik heb mijn ex leren kennen via psv. Na zo'n 2 jaar een goeie relatie met haar gehad te hebben had ze gevoelens voor een andere jongen, toevallig ook een psv-supporter .. Ik kwam bij haar thuis, klapte haar laptop open (was eigenlijk heel normaal dat ik haar laptop gebruikte ..) maar er stond nog een msn gesprek open. Daarin noemde ze die jongen lieverd en dat ze hem al mistte als ze een paar minuten geen contact hadden, enz.. Dat was voor mij de druppel want er was al meer met die jongen gebeurd wat ik jullie zal besparen.
Ik had mijn spullen gepakt die daar nog lagen, de sleutel ingeleverd en ben vertrokken. Ik heb het haar laten weten dat het over was maar ze wou me absoluut nog zien. Nou ik maar gewacht op haar, ze zou er alles aan doen dat onze relatie weer de oude werd etc. Vervolgens begon ik te twijfelen en uiteindelijk zijn we toch maar door gegaan. Jaja ik weet het nu .. .liefde maakt blind ;-).(De reden dat ze gevoelens voor die andere jongen had gekregen was volgens haar omdat ik haar te weinig steun/liefde schonk, wat die andere jongen wel deed.) Ik zag ook altijd het positieve van haar in en probeerde daar ook in te geloven --> beetje naïef of niet ?
Vervolgens heb ik nog 2 jaar een relatie met haar gehad. Maar eerlijk is eerlijk, het is nooit meer zo geweest voor het gebeuren met die ene jongen, want als het vertrouwen éénmaal weg is dan moet je eigenlijk gewoon stoppen met de relatie. Nou goed, zo'n 3 weken geleden had ik nog het idee dat het allemaal wel de goede kant op ging. Het vertrouwen kwam terug (af en toe twijfelde ik nog wel aan wat dingen ..). Ik had toen in ieder geval de gedachte dat we echt iets op konden bouwen, ik wilde sparen voor ons eigen stekkie en had echt zin in de toekomst.
Nu vorige week vrijdag (7-09) vertelde ze me dat ze tijd nodig had om alles op een rijtje te krijgen want ze vond dat het niet meer zo goed ging in onze relatie. Op zaterdag nog een goed gesprek gehad, toen gaf ze ook nog aan dat ze een relatie van 4 jaar niet zo maar aan de kant wou schuiven en er echt uit wou komen. (Ik ergerde me aan verschillende dingen en daardoor ging ik mopperen, maar soms ook over sommige dingen die niks met die ergernis te maken had en daar kon ze niet tegen). En op zondag dacht ik, laat ik haar nu maar wat tijd geven en kijken of ze me zelf nog sms't of mailt of wat dan ook. Heel de dag niks van haar gehoord, totdat ik het niet meer hield 's avonds. Ik toch maar gsms't maar kreeg er niks op terug. Gebeld --> ook niks. Ik maakte mijn eigen zorgen, sprak met een gezamelijke vriend en we hadden allebei het idee dat ze wel eens een ander kon hebben. Ingelogd op facebook en jawel hoor... Een jongen waarvan we het vermoeden hadden dat hij het kon zijn had zijn status veranderd naar in een relatie.
Nou dan zak je ff door de grond. Ik heb het er nog moeilijk mee door de manier waarop. Een maand geleden leken we nog gelukkig en nu is ze gelukkig met een ander. Er komen nu ook nog allerlei leugens van haar naar boven ook al heb ik geen contact meer met der. Ik ben blij dat ik van haar af ben omdat ik toch niks met haar op kon bouwen omdat ze niet eerlijk was.
Nu ben ik ineens eenzaam al heb ik gelukkig wel veel steun aan mijn ouders/familie. En heb ik ook schrik dat het nog wel eens heel lang kan duren voordat ik weer een nieuwe relatie heb (ik kan wel op stap gaan maar ik hou niet zo van stappen, bij psv zie ik niet veel dames, op het werk helemaal geen, ...). Maar dit is schijnbaar een normaal verschijnsel heb ik op de eerste pagina gelezen. Niet dat ik nu al behoefte heb aan een ander hoor, moet het eerst allemaal een plaatsje geven.
De weekenden bracht ik altijd met haar door. Doordeweeks had ik 's avonds veel contact met haar op msn en dat is nu ineens allemaal weg. Ik heb nog een enkele vriend over waar ik af en toe iets mee kan gaan doen gelukkig. Ik ging samen met mijn vriendin ook naar uitwedstrijden. Vandaag ben ik ook naar Utrecht-PSV geweest om de stap niet te groot te maken. Mijn ex ging niet, want anders was ik nu ook niet gegaan. Ben er nog niet aan toe om haar te zien denk ik.
De nieuwe lover van mijn ex gaat nu ook een uitkaart aanvragen waardoor hij ook mee kan naar uitwedstrijden. Mijn ex zei nog dat hij dat niet wou, maar nou hoorde ik van een (psv)vriend die ook contact met haar heeft dat hij wel zo'n kaart aan heeft gevraagd. Nou goed, ik denk dat ik toch maar moet blijven gaan en niet weg moet blijven door haar, maar ik weet het nog niet. Het doet me nog veel pijn allemaal.
Het doet ook pijn omdat ik een week of 3 geleden nog een bankstel heb gekocht met mijn ex en verf uit heb gekozen .. En nu denk ik van wat zullen ze nu met elkaar aan het doen zijn ? Ik heb overigens ook heel veel momenten dat ik me gelukkig prijs dat ik van haar af ben hoor. Het schommelt.
Het grootste voordeel is wel dat ik nu een kilo of 5 in een week afgevallen ben waardoor ik dichter bij mijn streefgewicht zit
. Dat is dan wel weer fijn.
Nou jongens/meiden sorry dat ik zo van de hak op de tak sprong maar er is vanalles wat ik even van me af wou schrijven.