De kunst van het loslaten van je ex #214 - Reboundseks!

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 22:53 schreef Sheldorrr_ het volgende:

[..]

Ja daar zat ik dus ook aan te denken. Ik ben zelf al een tijdje bezig met gezonder leven/hardlopen etc. maar wilde idd nog even sportschool daar aan toevoegen. Moet alleen nog even de stap zetten om er ook echt naar één te gaan. Het zou wel goed wezen om de pijn er lekker uit te zweten!

Ik was ook een asportief kreng. Tot ik daadwerkelijk ging sporten. Mijn nieuwe hoby is nu bodybuilden. Sterker.nog ik wil met niemand een relatie. Beetje hosselen met uitgaan vind ik meer dan voldoende. Kan wel zeggen dat ik.na 4 maanden eindelijk over me ex ben.

Maar het blijft een klote tijd

Soms blijft het gewoon pijn doen, weet zelf niet echt waarom. Maar je komt er wel gewoon sterker uit, meestal dan.

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 23:42 schreef BestIEverHad het volgende:
Soms blijft het gewoon pijn doen, weet zelf niet echt waarom. Maar je komt er wel gewoon sterker uit, meestal dan.

Mee eens. Na al die tijd doet het gewoon nog steeds pijn. Ik wil er niet aan denken maar zodra mensen over hun relaties beginnen, word ik er weer aan herinnerd.

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 11:45 schreef LelijKnap het volgende:
Lijkt me apart, blijven samenwonen met je (recente) ex...
Grote kans op ruzies, sex, jaloezie, stagnatie van t verwerken, vervallen in gedrag zoals in de relatie wat de ander kan stuiten wat weer onbegrip zal brengen.. gezien je twijfels hebt kan t wel wat voordelen hebben...

Ik heb dat ook wel eens gedaan... Geen probleem aangezien er nul gevoel meer bij zat

Dit specifieke geval lijkt het me niet zo'n goed idee.

quote:

Op zaterdag 15 september 2012 01:53 schreef Charcot het volgende:

[..]

Mee eens. Na al die tijd doet het gewoon nog steeds pijn. Ik wil er niet aan denken maar zodra mensen over hun relaties beginnen, word ik er weer aan herinnerd.

Het blijft natuurlijk altijd klote, je hebt een periode gedeeld met iemand waarvan je houdt/hield, dus dat is compleet normaal. Na een tijdje zal het wel minder steken als mensen over een relatie e.d. beginnen. Ik had er ook wat moeite mee in het begin, m'n vriendin kreeg een vriendje en bleef er continue over praten maar nu ben ik juist heel blij voor haar en doet het me niet meer heel veel.

"If you love someone and it's good, it's wonderful. If it's bad, it's experience"

quote:

Op zaterdag 15 september 2012 09:57 schreef BestIEverHad het volgende:
"If you love someone and it's good, it's wonderful. If it's bad, it's experience"

Kan ook allebei

quote:

Op zaterdag 15 september 2012 09:58 schreef Seksgod_beta_v1 het volgende:

[..]

Kan ook allebei

Kan idd, maar je moet toch gewoon drama creëren.

Dat ik niks meer met hem wil, daar ben ik heel zeker van, maar de 'waarom?' vragen blijven hangen. Waarom heeft hij gelogen? Hij zegt niet gelogen te hebben, maar als dat zo is, waarom heeft hij het dan op deze manier aangepakt?

Vragen waar ik dus nooit antwoord op zal krijgen..

Ik ga goed door met mijn leven, maar ik kan het om de een of andere reden niet loslaten.. Ik ben druk zat, maar het blijft erin sluipen..

Het is nu bijna drie maand gedaan en ik zit er nog zo mee. We hadden gewoon zo'n band.. He bah.

Na wat hij gedaan heeft, wil ik voorlopig niks meer met hem te maken hebben, maar het klote gevoel blijft nog wel een tijd aanhouden, ben ik bang.

Zo.

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 11:45 schreef LelijKnap het volgende:
Lijkt me apart, blijven samenwonen met je (recente) ex...
Grote kans op ruzies, sex, jaloezie, stagnatie van t verwerken, vervallen in gedrag zoals in de relatie wat de ander kan stuiten wat weer onbegrip zal brengen.. gezien je twijfels hebt kan t wel wat voordelen hebben...

De kans is er inderdaad, maar we hebben ook weinig keus. Ik heb sowieso nog geen plek om heen te gaan en dit huis kan ik zonder hem niet betalen. Ik denk dat het wel goed komt, we zijn op vriendschappelijke wijze uit elkaar gegaan. Ik moet wel toegeven dat ik gisteren een dip had, waar ik nu op terugkijk als: "Mens, wat stelde jij je aan, het was jouw beslissing". Ik voel me al een stuk beter.

quote:

Op vrijdag 14 september 2012 12:33 schreef Charcot het volgende:
@ Fera, wat heeft je ex gedaan om de manier waarop hij zijn werkstress uit, te veranderen? Kan er een van jullie niet tijdelijk ergens anders heen?paar weken? Om na te denken hoe jullie concrete doelen kunnen stellen om dit op te lossen? Hoelang waren jullie bij elkaar en hoelang is dit aan de gang?

Hij is zich wel anders gaan gedragen, heeft dingen meer losgelaten. Niet zozeer dat hij een ander mens is, maar hij is nu wel een stuk relaxter.
Mijn idee in het begin was om een tijdje uit elkaar te gaan, sowieso dat ik ergens anders ging wonen, maar dat we wel bij elkaar bleven om de boel eventueel nog te redden. Dit wilde hij niet. Niet samenwonen is geen relatie, volgens hem. Daar had ik respect voor en toen hebben we er samen een punt achter gezet.

Het was al maanden aan het sluimeren, maar dan merk je er zelf nog weinig van. Mensen in onze omgeving merkten het wel, nog eerder dan dat ik iets in de gaten had. Er waren veel ruzies, spanningen en de passie was weg. We hadden bijna geen seks meer. Daarom ben ik overigens ook niet echt bang dat we nu het uit is vreselijk van bil gaan of zo. Aan de andere kant, if it happens, it happens. Daar moet je gewoon normaal over kunnen doen.

Ik heb hem losgelaten en nu is hij alweer een tijdje terug

Net me ex van 5 maand geleden ong gezien.... zat in het poolcafé waar ik ff bij een toernooi ging kijken...

zij zegt netjes hoi... ik zeg netjes hoi terug... gaat die vriendin van dr een kotsgeluid maken.

even later gaan ze weg, lopen ze langs me... steekt die vriendin haar middelvinger op en zegt kiss my ass!

(me ex een kleine glimlach)

echt... ik kookte van binnen.....

enige wat ik gezegd heb: "wordt toch eens volwassen man"

maar ze heeft borderline, dus ik kan het haar niet kwalijk nemen (die vriendin van me ex)

maar het liefste hea.....

quote:

Op zaterdag 15 september 2012 12:17 schreef DolOpKoekjes het volgende:
Dat ik niks meer met hem wil, daar ben ik heel zeker van, maar de 'waarom?' vragen blijven hangen. Waarom heeft hij gelogen? Hij zegt niet gelogen te hebben, maar als dat zo is, waarom heeft hij het dan op deze manier aangepakt?
Vragen waar ik dus nooit antwoord op zal krijgen..
Ik ga goed door met mijn leven, maar ik kan het om de een of andere reden niet loslaten.. Ik ben druk zat, maar het blijft erin sluipen..
Het is nu bijna drie maand gedaan en ik zit er nog zo mee. We hadden gewoon zo'n band.. He bah.
Na wat hij gedaan heeft, wil ik voorlopig niks meer met hem te maken hebben, maar het klote gevoel blijft nog wel een tijd aanhouden, ben ik bang.
Zo.

Tja, 'k snap je wel. Zat zelf ook wel met dat soort vragen, maar heb een beetje kunnen accepteren dat sowieso de komende tijd die antwoorden niet gaan komen ivm een nieuwe partner van ex. Misschien dat er ooit de mogelijkheid komt dat die antwoorden wel gegeven kunnen worden, maar zo niet zullen we het er toch op één of andere manier mee moeten doen. En wie weet verdwijnt het gevoel het te willen weten wel over een tijd, als je nu accepteert dat voor bijv het komende half jaar geen antwoorden gaan komen, en je dan wel verder kijkt.

quote:

Op zaterdag 15 september 2012 14:41 schreef Morera het volgende:
Ik heb hem losgelaten en nu is hij alweer een tijdje terug

Blij voor je Als jij daar blij mee bent iig, maar zo lijkt het wel.

Heb na een tijd geen contact te hebben gehoord dat ex ''nog geen contact wil'' dus misschien komt dat ooit wel weer, en kan ik dan ook eens goed dingen uitpraten/antwoorden krijgen van haar. Het scheelt nu voor mij al iig dat ze me niet lijkt te haten, aangezien haar reactie niet iets was van ''Rot nou eens op'' oid, wat ze gerust zou zeggen als dat wel het geval was. Vraag me stiekem wel een beetje af hoe het tussen die 2 gaat, maar denk dat als het goed gaat me alleen maar dwars zou zitten Dus ik hou mezelf lekker in het duister.

Ben nu een beetje in de war over wat ik wil though.. Aan de ene kant voel ik me best prima en gaan dingen z'n gangetje wel, aan de andere kant heb ik wel het gevoel dat ik haar mis, geloof dat het meer gewoon als persoon is.. Maar dat weet ik alleen zeker als ik haar in het echt zou zien denk ik. Dan weet ik wat voor gevoel ik krijg bij haar zegmaar. Ach ja, denk dat het sowieso zolang ze die vriend heeft het beter is voor mezelf om daar niet over te denken, en een beetje door te gaan zoals het nu gaat. Als het ooit zo ver komt dat er weer contact gaat zijn, dan merk ik dat vanzelf lijkt me.

Wat ik wel weet is dat ze behoorlijk diep in m'n hoofd zit, als een soort boomwortels in de aarde I guess. En nu heb ik naar eigen mening wel weer genoeg van me afgeschreven en ga ik wat te eten regelen. xD

*Satijn meldt zich

6 weken hebben we maar wat gehad, te kort.
Het waren de twijfels over ons van zijn kant.Een enorme vicieuze cirkel, want dan twijfel ik ook.
We hebben het prima gehad in de tijden dat we samen waren. Enorm gelachen, veel van hem geleerd. Er waren van die kleine dingen die er eigenlijk niet zo toe doen maar die we. Meneer gaat een maand weg en ik kan niet omgaan met de twijfels waarbij nog maar de vraag is of het anders is als hij terug is.

Ik dacht dat het makkelijk zou zijn omdat ik er ook achter sta. Het valt mij echt heel zwaar omdat hij nog wel aangeeft heel erg om mij te geven, aan mij te denken en zelfs nog verliefd te zijn. Ik heb dat ook dus er blijft een soort hoop, terwijl we allebei geen hoop willen koesteren. Het is raar dat zelfs dat het kort is, het nog zo intens 'pijn' doet.

quote:

Op zaterdag 15 september 2012 18:00 schreef Satijn het volgende:
*Satijn meldt zich

6 weken hebben we maar wat gehad, te kort. We hebben het prima gehad in de tijden dat we samen waren. Enorm gelachen, veel van hem geleerd.
Het waren de twijfels over ons van zijn kant.Een enorme vicieuze cirkel, want dan twijfel ik ook.
Er waren van die kleine dingen die er eigenlijk niet zo toe doen maar die we. Meneer gaat een maand weg en ik kan niet omgaan met de twijfels waarbij nog maar de vraag is of het anders is als hij terug is.

Ik dacht dat het makkelijk zou zijn omdat ik er ook achter sta. Het valt mij echt heel zwaar omdat hij nog wel aangeeft heel erg om mij te geven, aan mij te denken en zelfs nog verliefd te zijn. Ik heb dat ook dus er blijft een soort hoop, terwijl we allebei geen hoop willen koesteren. Het is raar dat zelfs dat het kort is, het nog zo intens 'pijn' doet.

quote:

Op zaterdag 15 september 2012 18:00 schreef Satijn het volgende:
*Satijn meldt zich

6 weken hebben we maar wat gehad, te kort.
Het waren de twijfels over ons van zijn kant.Een enorme vicieuze cirkel, want dan twijfel ik ook.
We hebben het prima gehad in de tijden dat we samen waren. Enorm gelachen, veel van hem geleerd. Er waren van die kleine dingen die er eigenlijk niet zo toe doen maar die we. Meneer gaat een maand weg en ik kan niet omgaan met de twijfels waarbij nog maar de vraag is of het anders is als hij terug is.

Ik dacht dat het makkelijk zou zijn omdat ik er ook achter sta. Het valt mij echt heel zwaar omdat hij nog wel aangeeft heel erg om mij te geven, aan mij te denken en zelfs nog verliefd te zijn. Ik heb dat ook dus er blijft een soort hoop, terwijl we allebei geen hoop willen koesteren. Het is raar dat zelfs dat het kort is, het nog zo intens 'pijn' doet.

Wat waren die twijfels als ik vragen mag?

Sterkte..

Twijfels vanuit hem of hij mij leuk genoeg vond en of het een lange relatie zou kunnen zijn. Voor hem ook ervaringen uit het verleden met stukgelopen relaties. Ik kan niet goed met die twijfels leven, als hij al weet dat het misschien toch uit gaat. Hij zei dat hij mij wilde beschermen tegen het eventueel uitgaan van de relatie op langer termijn.

Ik vraag mij nu wel af of we niet een te snelle beslissing hebben gemaakt, of dat we het niet wat meer tijd hadden moeten geven. Vooral ook omdat het duidelijk is dat we nog om elkaar geven. Het was ook meer een afscheid zoals we altijd deden. Breekt mij echt op.

[ Bericht 7% gewijzigd door Satijn op 16-09-2012 09:01:35 ]

Gewoon weer proberen. Laat het stuklopen als het stuk gaat denk ik dan altijd, maar geef het wel de kans.

quote:

Op zondag 16 september 2012 09:01 schreef Skull-splitter het volgende:
Gewoon weer proberen. Laat het stuklopen als het stuk gaat denk ik dan altijd, maar geef het wel de kans.

Ja zo dacht ik er ook over. Hij gaat 2x 2 weken, met een weekend er tussen weg en ik kan er niet mee omgaan als hij weg is dat er twijfels zijn en dat ik hier zit. Hij wilde gewoon leuke dingen blijven doen ondanks de twijfels. Misschien had ik hem die kans moeten geven, bedenk ik mij nu.

We hebben afgesproken dat we geen hoop moeten hebben op dat we weer bij elkaar zullen zijn als terug is en dat we moeten kijken wat tijd met ons doet.

Ik ben nu vooral boos en verdrietig. Werd net echt paniekerig wakker, echt erg.
Moeilijk vind ik het altijd om weer mijn eigen ding te doen, omdat ik het gevoel heb dat dit allemaal eerst 'opgelost' moet worden. Dat is het naar mijn idee niet, omdat we nog steeds gek op elkaar waren.

Ik ben de eerste paar maanden van de relatie vaak rusteloos, iemand helemaal te gek vinden maar niet weten of dit het nu is. Na een maand of 2, 3 ben ik daar vaak wel doorheen en dan wil ik er ook echt voor gaan.

Een kans geven kan altijd nog, als je maar niet te bot bent geweest. Maar leg dan gewoon uit waarom je hebt gedaan waarom je zo hebt gedaan. Zoals ik het lees kun jij niet met de onzekerheid omgaan, ben je bang hem te verliezen en heb je daarom zelf de knoop maar doorgehakt. Vertel hem dat.

We hebben het er echt een aantal uur over gehad, heb nog bij hem geslapen die avond. Het voelde super fijn om bij elkaar te zijn, vond hij ook. We hebben besproken wat we allebei vonden en zijn toen samen tot de beslissing gekomen (al had ik het gevoel dat hij er meer achter stond dan ik).

Hij zij dat hij mij wilde beschermen tegen de pijn van een eventueel afscheid later en dat hij al een aantal dagen aan het piekeren was over ons, Hij zei ook dat hij opgelucht was omdat hij nu niet meer hoefde te piekeren. Ik was er bij hem helemaal van slag van (hyperventileren enzo) en dat bevestigde hem misschien nog meer dat het op langer termijn alleen maar meer pijn doet.

Ik heb hem gisteren al gesmst dat ik het gevoel heb dat we een fout hebben gemaakt. Later nog gebeld maar hij nam niet op (ook door plotselinge problemen thuis).

Ik ben het wel met je eens dat ik het misschien moet vertellen, maar ik wil het niet nog kapotter maken dan het al is.

Het erge vond ik nog dat hij zei dat hij mij zou missen op vakantie en ook zeker aan mij zal denken.

Zoals ik het lees vindt hij het moeilijk om met twijfels en gevoelens om te gaan, wat hem spanning geeft, spanning die jij dan weer oppikt en daardoor zelf ook gaat twijfelen.

Daar is maar 1 remedie voor en dat is praten, een band bouwen. Nu is het heel pril bij jullie, maar dan nog valt er wel het een en ander te bespreken. Niet te gewichtig, maar creëer eerst een open communicatie tussen jullie twee. Koetjes, kalfjes, leuke dingen en dingen die de laatste week niet zo lekker liepen.

PS: na die SMS is hij aan zet overigens, dus laat gewoon even niets van je horen.

Het klopt exact wat jij zegt!

Verder vond hij het nu allemaal wel leuk met mij, maar wist hij niet of het op langer termijn ook nog zo zou zijn.

Hij hoopte dat het na de vakantie/break wel weer luchtig zou zijn en dat we dan wel weer leuke dingen gaan doen. We zijn er veel te lang door over gegaan. Zijn fout volgens hem is dat hij die twijfels met mij heeft gedeeld.

We waren allebei eens dat als we voorbestemd zijn dat het echt wel goed komt.

[ Bericht 22% gewijzigd door Satijn op 16-09-2012 09:34:31 ]

Ik kop hem even in: er is maar 1 zekerheid in het leven en dat is dat we uiteindelijk dood gaan.

En ja, twijfel is OK, lijkt me heel gezond om even een stap terug te nemen en dan te kijken of dit wel is wat je wil. Leuke dingen doen is heel belangrijk, in langere relaties moet je dat ook in stand houden, buiten je comfortzone blijven kijken voor activiteiten IMO.

Als hij zelf reageert op de SMS uitleggen dat je het hem niet kwalijk neemt die twijfel uitgesproken te hebben maar aangeven dat je dat juist waardeert, dat het een teken van vertrouwen is, maar dat je geschrokken bent en daarom een rare sprong hebt gemaakt. Dat je daar aan wil werken, met hem, maar vooral samen van het leven wil genieten

En "if it's meant to be" daar heb ik een HELE lelijke wond aan overgehouden ooit, al zit er wel wat in, maar ik vind het zo'n verdomd verradelijke uitspraak...

Apart dit..

3 jaar geleden alweer dat mn ex het uitmaakte. Sindsdien heb ik haar in mijn hoofd echt een soort godin gemaakt, alsof alleen zij nog het ultieme doel is in het leven. Zij kreeg alweer gauw een nieuwe vriend, ik bleef single..

Maar toch vaak denken ; Wat zou ze aan het doen zijn, zou ze nog weleens aan me denken. Ik ben toen ook heel hard gaan sporten en trainen, en aan het begin ook serieus met de gedachte in mijn hoofd omdat ik indruk op ex wilde maken, die ik overigens haast nooit meer zag..

Werd wel steeds minder dat denken aan haar, maar ooh wat vond ik het belangrijk dat ik er mentaal en fysiek perfect uitzag als ik haar zag. Wat vond ik haar interessant en was was ik altijd benieuwd naar haar, jaren lang..

Nu is haar relatie 1,5 maand geleden uitgegaan, en tot mn stomme verbazing belde ze 2 weken geleden opeens. Dat ze weer contact wil en samen iets wil gaan drinken.. Opeens viel al die interesse in haar weg, heb ook nee gezegd Typisch voorbeeld dat het alleen interessant is als je het niet kunt krijgen...

Volgens mij geldt dat ook wel voor veel mensen hier. hoop gevoelens, hoop emotie, maar mocht je ex morgen je terug willen dan is het vaak ook gauw gedaan met de goede voornemens...

quote:

Op zondag 16 september 2012 11:03 schreef Blastoise het volgende:
Apart dit..

3 jaar geleden alweer dat mn ex het uitmaakte. Sindsdien heb ik haar in mijn hoofd echt een soort godin gemaakt, alsof alleen zij nog het ultieme doel is in het leven. Zij kreeg alweer gauw een nieuwe vriend, ik bleef single..

Maar toch vaak denken ; Wat zou ze aan het doen zijn, zou ze nog weleens aan me denken. Ik ben toen ook heel hard gaan sporten en trainen, en aan het begin ook serieus met de gedachte in mijn hoofd omdat ik indruk op ex wilde maken, die ik overigens haast nooit meer zag..

Werd wel steeds minder dat denken aan haar, maar ooh wat vond ik het belangrijk dat ik er mentaal en fysiek perfect uitzag als ik haar zag. Wat vond ik haar interessant en was was ik altijd benieuwd naar haar, jaren lang..

Nu is haar relatie 1,5 maand geleden uitgegaan, en tot mn stomme verbazing belde ze 2 weken geleden opeens. Dat ze weer contact wil en samen iets wil gaan drinken.. Opeens viel al die interesse in haar weg, heb ook nee gezegd Typisch voorbeeld dat het alleen interessant is als je het niet kunt krijgen...

Volgens mij geldt dat ook wel voor veel mensen hier. hoop gevoelens, hoop emotie, maar mocht je ex morgen je terug willen dan is het vaak ook gauw gedaan met de goede voornemens...

Dit herken ik ook wel een beetje, eindelijk nu. Het is gewoon dat als je het niet kan krijgen, je extra je best doet om indruk te maken zodat ze je weer ziet zitten en zich af vraagt waarom ze het heeft uit gemaakt, maar als ze met hangende pootjes terug komt is het al snel klaar met zulke gedachten want je weet dat het niet meer hetzelfde zal zijn. Denk ik.

Wel goed van je dat je nee hebt gezegd, exen zijn wat dat betreft een no go