abonnement Unibet Coolblue
pi_122638150
Korte video over de recente ontdekking dat leefbare planeten zich mogelijk vrij dichtbij bevinden:

http://www.zie.nl/video/w(...)gedacht/m1nz8wafx61z
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_122668391
08-02-2013

Intelligente beschavingen zijn schaars


De 86 exoplaneten zijn 'afgeluisterd' met de Green Bank-radiotelescoop. NRAO

Minder dan één op de miljoen planetenstelsels in de Melkweg herbergt een intelligente beschaving. Tot die conclusie komen wetenschappers van de universiteit van Californië te Berkeley na het 'afluisteren' van 86 sterren waar planeten omheen cirkelen. Bij geen van deze stelsels zijn radiosignalen waargenomen die overduidelijk kunstmatig van oorsprong zijn.

De 86 sterren werden begin 2011 geselecteerd uit een lijst van 1235 kandidaat-planeten die waren opgespoord met de NASA-satelliet Kepler. Gekozen werd voor sterren met vijf of zes mogelijke planeten, en voor sterren met planeten met enigszins leefbare omstandigheden. Met de grote Green Bank-radiotelescoop in Virginia werd elk van de sterren vijf minuten afgeluisterd. Dat gebeurde in het frequentiegebied van 1,1 tot 1,9 GHz – het domein van onze mobiele telefoons en tv-zenders.

Dat er geen opmerkelijke signalen zijn ontvangen, is eigenlijk niet zo verrassend. De meeste onderzochte sterren zijn meer dan duizend lichtjaar van ons verwijderd, wat betekent dat alleen signalen die opzettelijk in onze richting werden uitgezonden detecteerbaar waren.

Volgens de onderzoekers leent de steekproef zich niettemin voor een statistische analyse. Hun berekeningen laten zien dat er op dit moment bij minder dan één op de miljoen sterren een planetaire beschaving bestaat die geavanceerd genoeg is om radiosignalen uit te zenden die wij kunnen detecteren.

Helemaal hopeloos is de speurtocht naar buitenaardse beschavingen daarmee nog niet. Ons Melkwegstelsel telt immers honderden miljarden sterren en misschien wel een biljoen planeten. Theoretisch zouden er dus nog steeds honderdduizenden telefonerende en tv-kijkende beschavingen kunnen zijn. Maar de 'pakkans' lijkt erg klein. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_122905791
14-02-2013

[img]Nieuw type telescoop kan mogelijk buitenaards leven ontdekken[/img]


Illustratie van een array van flux-collectoren. (C. Göksu)

Een team van Nederlandse sterrenkundigen van de Universiteit Leiden en SRON Netherlands Institute for Space Research heeft laten zien dat met een nieuw type telescoop mogelijk al in de komende 25 jaar aanwijzingen voor buitenaards leven gevonden kunnen gaan worden. Bepaalde, door organismen uitgeademde gassen kunnen in principe worden waargenomen in de atmosferen van exoplaneten – planeten rond andere sterren dan onze zon. Dit idee, dat al is ontwikkeld in de jaren zestig van de vorige eeuw, is nu gekoppeld aan een nieuwe waarnemingstechniek die gebruik maakt van relatief goedkope flux-collectoren - grote spiegeltelescopen die geen scherpe foto's kunnen maken, maar waarmee wel nauwkeurige spectroscopie kan worden gedaan. Tot nu toe werd gedacht dat zulke waarnemingen alleen met ruimtelescopen zouden kunnen worden gedaan. De studie wordt binnenkort gepubliceerd in The Astrophysical Journal.

“De manier om zuurstof in een exoplaneetatmosfeer te onderscheiden van die in onze eigen dampkring, is heel precies de golflengtes van de absorptielijnen meten”, vertelt Ignas Snellen (Sterrewacht Leiden). "Door de hoge snelheid van zo'n planeet ten opzichte van de aarde zullen de zuurstoflijnen Doppler-verschoven zijn, en daardoor niet samenvallen met die van onze eigen atmosfeer. Op deze manier hoeft de telescoop niet buiten onze dampkring te zijn, wat een enorme kostenbesparing oplevert."

Het team laat zien dat zuurstof in de dampkring van een hypothetische tweeling-aarde, gezien tegen het licht van een rode dwergster – koeler en kleiner dan onze zon – mogelijk al met de geplande European Extremely Large Telescope (E-ELT) gezien kan gaan worden. Voor spectroscopische metingen van heldere sterren en hun planeten is het echter niet nodig om een telescoop zoals de E-ELT te bouwen die heel scherpe foto’s kan maken. Het is alleen belangrijk om zoveel mogelijk licht op te vangen, wat kan worden gedaan met grote telescoopspiegels van veel lagere kwaliteit, die tegen veel lagere kosten kunnen worden vervaardigd. “Met een aantal van zulke flux-collectoren, samen ter grootte van een paar voetbalvelden, kunnen we een statistische studie gaan doen naar buitenaards leven op de planeten bij onze buursterren. Er is nog een hele weg te gaan, maar dit zou wel binnen 25 jaar moeten kunnen”, aldus Snellen.

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_122932414
Zou gaaf zijn als ze "amateur" telescopen commercieel uitbrengen die via een soort netwerk aan elkaar verbonden zijn, zodat ze samen ook 1 super telescoop vormen.
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_123150675
20-02-2013

Kleinste planeet buiten ons zonnestelsel ontdekt


Archiefbeeld: Corot-95, de eerste 'normale' exoplaneet die in detail bestudeerd kon worden en die regelmatig verschijnt voor een zonachtige ster © afp.

Astronomen hebben de tot nu toe kleinste planeet rond een andere ster dan onze Zon ontdekt, zo bericht een team rond Thomas Barclay van de NASA in het wetenschappelijke vakblad Nature.

Barclay en co stelden met de Kepler-telescoop van de NASA vast dat er rond ster Kepler-37 een mini-planeet en twee compagnons draaien. Het gaat om de tot nog toe kleinste planeet die ooit buiten ons zonnestelsel is ontdekt. De diameter van het ding bedraagt slechts 3.800 km terwijl de diameter van onze Maan 3.800 km bedraagt.

De planeet draait rond Kepler-37 met twee andere planeten waarvan één nog wat kleiner en de andere duidelijk groter is. Vermoedelijk gaat het om een wereld van gesteente, zonder lucht en water, lijkend op "onze" Mercurius maar duidelijk kleiner. Leven is er niet mogelijk.

Diversiteit
De astronomen benadrukken dat de vondst nog maar eens bewijst dat verre planetaire systemen duidelijk van het onze kunnen verschillen.

De vraag is echter of het pas ontdekte ding zijn status van planeet zal kunnen behouden. In 2006 legde de Internationale Astronomische Unie (IAU) strenge omschrijvingen voor het begrip 'planeet' vast, waardoor de kleine Pluto tot dwergplaneet werd gedegradeerd. Strikt genomen geldt de normering van de IAU evenwel enkel voor ons eigen zonnestelsel en worden planeten daarbuiten exoplaneten genoemd.


Kepler-37 © afp.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_123398699
25-02-2013

'Levende' planeten eenvoudig op te sporen bij dode sterren


Een aardeachtige exoplaneet in een baan rond een witte dwergster. (David Aguilar/CfQ)

Zuurstof in de dampkring van een aardeachtige exoplaneet is het gemakkelijkst op te sporen wanneer die planeet een baan beschrijft rond een witte dwerg - een stervende ster. Dat concluderen astronomen van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics op basis van een theoretisch onderzoek waarvan de resultaten gepubliceerd zijn in Monthly Notices of the Royal Astronomical Society

(allesoversterrenkunde))
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_123496950
quote:
0s.gif Op woensdag 27 februari 2013 08:33 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
25-02-2013

'Levende' planeten eenvoudig op te sporen bij dode sterren

[ afbeelding ]
Een aardeachtige exoplaneet in een baan rond een witte dwergster. (David Aguilar/CfQ)

Zuurstof in de dampkring van een aardeachtige exoplaneet is het gemakkelijkst op te sporen wanneer die planeet een baan beschrijft rond een witte dwerg - een stervende ster. Dat concluderen astronomen van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics op basis van een theoretisch onderzoek waarvan de resultaten gepubliceerd zijn in Monthly Notices of the Royal Astronomical Society

(allesoversterrenkunde))
Het lijkt alsof de natuur ervoor gezorgd heeft dat we intelligente beschavingen als eerste moeten vinden.
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_124081007
quote:
0s.gif Op vrijdag 1 maart 2013 13:13 schreef firefly3 het volgende:

[..]

Het lijkt alsof de natuur ervoor gezorgd heeft dat we intelligente beschavingen als eerste moeten vinden.
Waar baseer je dat op? :)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124081017
14-03-2013

Samenstelling exoplaneet verraadt zijn ontstaanswijze


Artist's impression van de jeugd van het planetenstelsel van de ster HR 8799. (Dunlap Institute for Astronomy & Astrophysics; Mediafarm)

Een van de zware, jonge exoplaneten die rond de ster HR 8799 draaien heeft waterdamp en koolmonoxide in zijn atmosfeer, maar geen methaan. Deze ontdekking wijst erop dat de planeet, die HR 8799c heet, is ontstaan door een proces dat kernaccretie wordt genoemd (Science, 15 maart).

Zware gasplaneten zoals HR 8799c kunnen op twee manieren ontstaan. De eerste mogelijkheid is dat zich eerst een zware vaste kern vormt, die vervolgens vluchtige stoffen om zich heen verzamelt: kernaccretie – het proces dat vermoedelijk ook verantwoordelijk is geweest voor de vorming van de planeten van ons eigen zonnestelsel. Het alternatief is een mechanisme dat gravitationele instabiliteit heet. In dat geval ontstaan kern en atmosfeer van de planeet tegelijkertijd.

Hoewel de atmosfeer van HR 8799c veel waterdamp bevat, is de hoeveelheid toch iets minder dan het geval zou zijn geweest als de planeet dezelfde samenstelling had gehad als zijn moederster. Dat wijst erop dat op het moment dat hij zijn atmosfeer verzamelde er al het nodige water(ijs) uit de protoplanetaire schijf rond de ster HR 8799 was verdwenen. Anders gezegd: de atmosfeer van HR 8799c lijkt relatief laat te zijn ontstaan.

Het stelsel van HR 8799 telt nog minstens drie andere zware gasplaneten. Uit eerder onderzoek bleek al dat de atmosferen van deze planeten opmerkelijke onderlinge verschillen vertonen. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124090549
quote:
0s.gif Op vrijdag 15 maart 2013 08:45 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:

[..]

Waar baseer je dat op? :)
(Ergens gezien in een video over de detectie:)
Bepaalde dwergsterren kunnen zeer oud worden. Bewoonbare planeten zijn makkelijk te vinden bij dwergsterren omdat ze A) Vlakbij de ster roteren omdat de leefbare zone zo dichtbij de ster is, en dus een grote zwarte vlek laten zien B) Vaker voor de ster voorbij komen en deze "zwarte vlek" vaak te zien is.

Omdat bepaalde dwergsterren ook zo oud kunnen worden, neem ik aan dat er genoeg tijd was voor intelligent leven om zich te kunnen ontwikkelen.
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_124101028
Ok, maar ik vind het een beetje een rare stelling dat we eerst intelligent leven moeten vinden.
Dat hangt in de eerste plaats af van de leeftijd van de ster en de planeet uiteraard of er genoeg tjid is geweest voor intelligent leven zich te ontwikkelen..
Een manier om bewoonbare planeten te ontdekken is te kijken naar de atmosfeer
Leven heeft invloed op een planeet, zoals de vorming van een zuurstofrijke atmosfeer door fotosynthetische bacteriën...
Het hoeft niet per se te betekenen dat we intelligent leven als eerste moeten vinden

[ Bericht 9% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 15-03-2013 19:11:52 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124513476
Juist die dwerg sterren die makkelijk te observeren zijn, zijn oud en stabiel.
Exponentiële deflatie van Bitcoin maakt arme mensen nog veel sneller armer dan het grote probleem van inflatie. Gematigde burning van Ethereum is de gulden middenweg.
pi_124905887
04-04-2013

‘Melkweg telt ongeveer 100 miljard aardachtige planeten’



Wetenschappers hebben een nieuwe methode bedacht om aardachtige planeten in de Melkweg op te sporen. En de onderzoekers verwachten uiteindelijk met hun methode om en nabij de 100 miljard aardachtige planeten aan te treffen.

De onderzoekers maken gebruik van een techniek die bekendstaat als gravitationele microlensing. Ze combineren die techniek met gegevens die NASA’s Kepler-telescoop verzamelt, zo meldt het blad Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Kepler
“Kepler vindt aardachtige planeten die vrij dicht bij hun ster staan en geschat wordt dat er zo’n 17 miljard van zulke planeten in de Melkweg te vinden zijn. Deze planeten zijn over het algemeen warmer dan de aarde, hoewel sommigen misschien een vergelijkbare temperatuur hebben (en dus leefbaar kunnen zijn) als ze rond een koelere ster, een rode dwerg, draaien,” vertelt onderzoeker Phil Yock. “Ons voorstel is om het aantal planeten met een massa die vergelijkbaar is met de aarde en die op een afstand van hun ster staan die twee keer zo groot is als de afstand tussen de zon en de aarde, te bepalen.” Deze planeten zullen doorgaans koeler zijn dan de aarde. Door de resultaten van Kepler en gravitationele microlensing te combineren, verwachten de onderzoekers een goede schatting te kunnen maken van het aantal aardachtige, bewoonbare planeten in ons sterrenstelsel. Vanzelfsprekend zal dat aantal hoger liggen dan de eerder voorspelde 17 miljard aardachtige planeten: de wetenschappers kijken immers verder dan Kepler. “We verwachten een aantal dat in de buurt komt van de 100 miljard.”


Afbeelding: NASA
.
Helderder
Het opsporen van (aardachtige) planeten is best lastig. Dat blijkt wel uit het feit dat de eerste planeet die om een zonachtige ster draaide, pas in 1995 werd ontdekt. Kleine planeetjes die om een zeer heldere ster draaien, gaan vaak op in het licht van de ster en zijn onzichtbaar. De enige manier om de planeet te ontdekken, is indirect. Kepler meet bijvoorbeeld kleine fluctuaties in het licht van sterren die erop kunnen wijzen dat een planeet zich voor de ster langs beweegt. Gravitationele microlensing gaat uit van een ander effect. Het zwaartekrachtsveld van een ster die dichter bij de aarde staat kan het licht van een verre ster versterken. Als er bij de ster die dichter bij de aarde staat een planeet te vinden is, kan dit ervoor zorgen dat het licht van de verre ster gedurende korte tijd helderder wordt (zie hiernaast).

De afgelopen jaren zijn met gravitationele microlensing al verschillende planeten – ter grootte van Neptunus en Jupiter bijvoorbeeld – ontdekt. De gemakkelijkste manier om met deze methode ook aardachtige planeten op te sporen, is door gebruik te maken van een wereldwijd netwerk van telescopen. Zo’n netwerk is er al en kan dus worden ingezet om de methode van de wetenschappers en hun schatting te toetsen.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124905931
...
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_124937121
mwoah, klein aantal, honderd miljard aardachtige planeten, in de Melkweg.... wat weinig... O-)

:@ onvoorstelbaar, en dit betreft dus alleen de Melkweg.
Herman Finkers... He buurman, ik hier ?
pi_125019955
06-04-2013

NASA selecteert missies voor exoplaneten en neutronensterren


Illustratie van de ruimtetelescoop TESS. (MIT/NASA)

De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA lanceert in 2017 twee nieuwe wetenschappelijke ruimteprojecten: TESS, voor onderzoek aan exoplaneten, en NICER, voor onderzoek aan neutronensterren. De twee missies zijn geselecteerd binnen het Astrophysics Explorer Program.

TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite) gebruikt meerdere telescopen om planeetovergangen op het spoor te komen bij relatief heldere, nabijgelegen sterren. Een planeetovergang treedt op wanneer een exoplaneet tijdens zijn omloop rond zijn moederster vóór de ster langs beweegt. De Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler heeft op deze manier vele honderden exoplaneten ontdekt, maar Kepler richt zich op zwakke sterren in één bepaald deel van de hemel; de gevonden exoplaneten bevinden zich meestal op vrij grote afstand. TESS gaat op zoek naar exoplaneten in de bewoonbare zone van nabijgelgen sterren.

NICER (Neutron star Interior Composition ExploreR) is een röntgeninstrument dat geplaatst wordt aan boord van het internationale ruimtestation ISS. Het gaat metingen verrichten aan snelle variaties in de röntgenintensiteit van neutronensterren - compzcte, snel rondtollende overblijfselen van geëxplodeerde sterren. Op deze manier kan informatie worden verkregen over de inwendige opbouw en structuur van deze compacte sterren, en dus over het gedrag van materie onder extreme omstandigheden. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_125072616

quote:
The Great Exoplanet Debate
by Staff Writers for Astrobiology Magazine
Moffett Field CA (SPX) Apr 09, 2013


The Terrestrial Planet Finder (TPF) was a proposed project by NASA to construct a system
of telescopes for detecting Earth-like planets. Although TPF was eventually canceled,
many scientists are hopeful that someday the mission will be revived. Credit: NASA


At the 2012 Astrobiology Science Conference, Astrobiology Magazine hosted a plenary session titled: "Expanding the Habitable Zone: The Hunt for Exoplanets Now and Into the Future." Originally formulated as part of our "Great Debate" series, this panel of exoplanet hunters and thinkers held a lively discussion about some of the most important issues facing the search for and understanding of alien worlds orbiting far-distant stars.

David Grinspoon: I want to switch gears and move on to our next topic for this afternoon's discussion. And that is the question of exoplanet missions, the state that we're in, what we've done, what we are going to do in the future. This is partly about policy, but partly about engineering. I see that Sara has brought some sort of machine with her; I hope it's not a weapon, and maybe we'll hear about that.

But one thing when we are talking about the ground rules and topics for this discussion, we agreed we weren't just going to whine about the Decadal [Survey]. Because nobody wants to hear us get up and whine about the Decadal. But I think it's fair to say there is some disappointment in this community that we don't have a clear plan for the kinds of mission a TPF, a Terrestrial Planet Finder-like mission, on the books that this community so desperately wants, and that we all feel is very important to really start to get at some of these questions of not just: Now that we know the planets are out there, what are they like? What can we really observe about them? And so it's interesting not to whine but perhaps take a critical and constructive look at the Decadal process.

Obviously it seems that exoplanets have maybe fallen through the cracks. We have a Planetary and we have a Astrophysics Decadal process. And when we didn't have exoplanets, which was true for the previous Decadal, that worked fine. Planets were studied by planetary people and astrophysicists studied other things. But now all of sudden, planets are mostly not in the solar system and maybe our mechanisms for dividing the turf of the cosmos and how we fund those efforts are not adequate.

I personally was very involved in the Planetary Decadal, and I have a lot of respect for the people that run these things. I think in general the process works very well, and so I'm certainly not going to whine. But I do think there are some inadequacies both in this falling through the cracks and also the time scale.

Because it's a Decadal, there's good reasons for that, but things that are rapidly changing like the exoplanet revolution, we don't tend to keep pace necessarily with that. So what do you guys think of the current process and is there a way, are we going to need a change in that, in the way things are set up so that we can fully exploit the exoplanet revolution and its scientific potential?

Eric Ford: Well, I'll say we have one big choice to make. Which is, if people want to study habitable planets using the classical habitable zone definition, we have to decide how picky we want to be. Do we want to study planets that are in the habitable zone of M stars? That's these cool stars with these planets that have short orbital periods.

They have stars whose spectra peak in the infrared. They are very different, but they meet that one criteria of being in the classical habitable zone. If that's what we want to do, that's something we already have the information that technology can be working for. If we want to be pickier, and we want to study planets in the classical habitable zone of solar-type stars, well then we need to wait a bit longer and see just how common they are and figure out how large a telescope we need to build...

Sara Seager: We just heard how common they are. Ten times more common than Neptunes, 100 times more common than Jupiters.

Eric Ford: Ok, if you want to look for Earth-size planets [that orbit their star in] less than thirty days, I think we know enough now to scope out that telescope's aperture. If you want to look for Earth-size planets at one AU around a solar-type star, I don't think we have a good enough understanding to make the investment to build that primary mirror yet.

Sara Seager: I think there is a bigger issue at stake here. So I will just remind everyone who is not an astronomer what's really going on. And that is if you think back, for people who either were alive or read history books decades ago. Right? Every place had their own backyard observatory. Mine from my alma mater, the University of Toronto was called the David Dunlap Observatory. It was sold for a huge sum to make the Dunlap Institute of the University of Toronto recently. So we all had that and that's what made astronomers go. You took data from your university's telescope and that was great.

Then we moved on to where people starting building bigger places in better climates. Better atmospheres, such as, in America that would have been Hawaii, that would have been South America. And things just got so exciting in astronomy that all the things that you could do at relatively low cost were done. So we had the same number of people, and the same cultures, who all want their own kind of thing, their own telescope that they'll share, at some level.

But it is no longer really possible in astronomy today. And I think that is the larger issue we're facing over the Decadal, coupled with the demographic issue, where a lot of young people who fortunately don't pay attention to politics, because otherwise people would stop going into astronomy. We actually have a lot of young people, you go to a meeting like this, you go to an exoplanet meeting, and the demographics are lots and lots and lots of young people.

But then the sort of more traditional areas of astrophysics, it's flipped. And so the weighting of people who are making decisions is really not in favor of exoplanets right now. So I think you have those two things that we're used to as astronomy, everyone at every wavelength division or object division, gets their community, and gets their telescope. And then you have the problem where it can't be sustained for generations to come because we have LISA for gravitational waves, we have TPF. I mean everyone has their own equivalent TPF. And that's where the problem really lies right now.

David Grinspoon: So, how do we solve it?

Sara Seager: It's a problem because one further thing that I didn't mention was, exoplanets is built on basically a series of rogue individualists who go and do their own thing. And that particular group, they never really got ahead by cooperating. So its not really clear how this is going to be resolved. I am hoping the other panelists will contribute to that part of the discussion. David Grinspoon: Please, other panelists. How do we solve it?

Vikki Meadows: Not sure about solving it, but I did want to make a point of Eric's, which is that he's right in that the M dwarf planets are easier to do and can be done faster than the FGKs [stars]. But we tend to have this kind of bias that we want these things to be sort of solar-like because that's where we think habitable planets will be. And so, there has always been this focus on FGK for TPF. And the designs are basically designed to get those. The M dwarf planets are very difficult for types of missions. But the Exoplanet Task Force, which I think is a great name for a focus group; I think they should have uniforms. The Exoplanet Task Force came out with this two-pronged approach that said, "Yeah, let's do the M dwarf stuff sooner," and then when we eventually develop, as Eric said, this ability to predict how many planets we are going to find about around other stars, the so-called eta-Earth that Kepler is working on, then we can go for that sort of mission.

Sara Seager: Yes, if I can just interject, I actually spent 400 hours on the Exoplanet Task Force. That's not the current committee today, that was supposed to feed into the Decadal, which actually was not paid attention to, and indeed we came up with a two-pronged approach. Let's do the M star planets now. They are accessible to discover them, some of them from the ground. James Webb could hopefully observe them. And we invest in technology that can find the Sun-like stars. So, yeah that was the two-pronged approach. We really wanted to do it all. And we could do it all, if exoplanets was really the main or the dominate part of astronomy.

Dirk Schulze-Makuch: I don't have a solution either, but isn't Astrobiology basically, as a field, in the same shoes? I mean some of us started out as physicists, some as geologists, some as biologists, some of us as chemists. But what unites us is basically the desire to find life, and to connect us all and to make sense of what the universe is and on what planets we find life.

One thing that is in our favor is that we do have a lot of public interest and public support. And if we can channel that somehow, it worked for a while, or that it may actually still work and hopefully still works for a while, with the Astrobiology Institute and the Astrobiology Initiatives. And something would have to happen perhaps with the astrophysics and astronomy community too. That there is really some kind of interest group and some kind of a momentum-building.

Sara Seager: You know that goes back to where I mentioned about the rogue individualists who do their own thing. And I will give you another example of that. Because I don't want to criticize the Decadal approach. I chose not to be involved with it for reasons that I will give you a little bit later. But really some people criticized the exoplanet community. And they said that we divided and conquered ourselves. And that we didn't get together like you suggest and say here's what we'll put forward, all of us together, but we had the micro-lensing community and the direct imaging folks, and we had the transmission spectra people. And indeed we saw this.

And if you were a sociologist and wanted to look at this carefully, you could actually go and read the white papers that were actually submitted. And you would see that a lot of the exoplanet ones, people spent as much time like criticizing another technique as their own. And so some people felt like it was partly our own fault. I disagree with this. But we didn't become unified and [say] here's the one we want to do. So then it was left up to the Decadal to actually make that choice for us.

Eric Ford: Well I would maybe agree with disagreeing with those people, in the sense that the Decadal Survey sort of had a difficult challenge of agglomerating different interests of different groups. For example, WFIRST, one mission that was recommended, involved taking one possible benefit to exoplanets and one possible benefit to cosmologists, and combined them in a forced marriage that maybe would be isomeric. If we all unified into one mission, here's the one thing that we want, but we closed off the doors to finding collaborations with other communities, its not clear that would be a good thing. I think it's better for us to enumerate all the different great things that you could do with various missions.

And then, if it is important for a political sense to make collaborations, whether it's across fields or whether it's across countries, in order to make these large missions happen, then we can choose the combinations that make sense. The negative side of that is then you don't get your first choice. But perhaps we won't get our first choice anyway.

Sara Seager: Yeah, I guess that is the place where I am pleased to completely disagree with you. In that, we have seen Mars Science Laboratory. A successful launch. I bet a bunch of people here got to go and see the launch. It was really cool. But we see if you want to have a mission that's a shared interest to many groups, it becomes mammothly huge and complex. The James Webb is another example. And I personally think the only way for exoplanet and space engineering to go forward is with specialized missions that maybe you're sharing across people. But not across different technical goals.
Astronomers Detect Water in Atmosphere of Distant Planet

[ Bericht 0% gewijzigd door -CRASH- op 09-04-2013 16:09:25 ]
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
pi_125103154
09-04-2013

NASA gaat nieuwe planetenjager bouwen



NASA gaat een satelliet bouwen die exoplaneten om de dichtstbijzijnde en meest heldere sterren kan detecteren. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie hoopt zo uiteindelijk rond een nabije ster een aardachtige planeet in de leefbare zone aan te treffen.

De satelliet heeft de naam Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) gekregen. Het is de bedoeling dat de satelliet – die met meerdere camera’s wordt uitgerust – een groot deel van het heelal in kaart gaat brengen. “De satelliet zal duizenden nieuwe planeten in de buurt van ons zonnestelsel ontdekken,” voorspelt wetenschapper George Ricker. “De focus zal daarbij liggen op planeten die qua grootte vergelijkbaar zijn met de aarde.”

Baan
TESS is bedacht door wetenschappers van onder meer NASA, MIT en het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics. De satelliet zal in een bijzondere baan om de aarde draaien. “Niet te dichtbij en niet te ver weg,” stelt Ricker. De satelliet blijft bijvoorbeeld boven de stralingsgordels van de aarde, zodat deze gordels de observaties niet kunnen verstoren. Tegelijkertijd staat de satelliet wel zo dicht bij de aarde dat deze de verzamelde informatie gemakkelijk terug naar onze planeet kan sturen.

Voorwerk
TESS kan niet alleen exoplaneten opsporen, maar ook de massa, grootte en dichtheid van kleine planeten achterhalen. Daarmee kan de satelliet het nodige voorwerk verrichten voor bijvoorbeeld de James Webb-telescoop. TESS kan interessante planeten aanwijzen die met behulp van deze telescoop vervolgens nader bestudeerd kunnen worden.

TESS is één van de vier concept-missies die NASA in september 2012 van verschillende wetenschappers kreeg aangeboden. Uit deze concept-missies koos NASA twee missies die werkelijkheid gaan worden: TESS en NICER. NICER staat voor Neutron Star Interior Composition Explorer. Dit instrument zal op het ruimtestation worden geïnstalleerd en neutronensterren gaan bestuderen. Voor TESS is zo’n 200 miljoen dollar vrijgemaakt. NICER mag 55 miljoen dollar gaan kosten. Beide instrumenten zullen naar verwachting al in 2017 gelanceerd worden.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_125469138
18-04-2013

Ruimtetelescoop ontdekt levensvatbare planeten


© ap.

Met de ruimtetelescoop Kepler zijn twee planeten ontdekt waar leven mogelijk lijkt. De hemellichamen draaien met vijf andere planeten rond een ster op 1.200 lichtjaar afstand van de aarde. Dat meldt het onderzoeksteam onder leiding van de NASA in het vakblad Science.

De planeten -Kepler 62e en 62f- zijn ongeveer 1,5 keer zo groot als de aarde en de kans bestaat dat er water aanwezig is. De hemellichamen doen er 122 en 267 dagen over om rond hun ster te draaien.

Tot nu toe hebben astronomen 850 planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt. Daarvan zijn er maar vier die op een afstand van hun ster draaien die er leven (zoals wij dat kennen) op mogelijk maakt. "Het is nog nooit gebeurd dat we twee planeten hebben ontdekt die zo vergelijkbaar zijn met de aarde", zegt astrofysicus Justin Crepp.

Volgens de wetenschappers zou één van de planeten een rotsachtig hemellichaam zijn met ijskappen op de polen, terwijl de andere warmer zou zijn. "Het is slechts een kwestie van tijd vooraleer we weten of er in ons melkwegstelsel een veelheid aan planeten zijn zoals de aarde of dat we uniek zijn", aldus Crepp.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_125538592
quote:
0s.gif Op vrijdag 19 april 2013 09:01 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
18-04-2013

Ruimtetelescoop ontdekt levensvatbare planeten

[ afbeelding ]
© ap.

Met de ruimtetelescoop Kepler zijn twee planeten ontdekt waar leven mogelijk lijkt. De hemellichamen draaien met vijf andere planeten rond een ster op 1.200 lichtjaar afstand van de aarde. Dat meldt het onderzoeksteam onder leiding van de NASA in het vakblad Science.

De planeten -Kepler 62e en 62f- zijn ongeveer 1,5 keer zo groot als de aarde en de kans bestaat dat er water aanwezig is. De hemellichamen doen er 122 en 267 dagen over om rond hun ster te draaien.

Tot nu toe hebben astronomen 850 planeten buiten ons zonnestelsel ontdekt. Daarvan zijn er maar vier die op een afstand van hun ster draaien die er leven (zoals wij dat kennen) op mogelijk maakt. "Het is nog nooit gebeurd dat we twee planeten hebben ontdekt die zo vergelijkbaar zijn met de aarde", zegt astrofysicus Justin Crepp.

Volgens de wetenschappers zou één van de planeten een rotsachtig hemellichaam zijn met ijskappen op de polen, terwijl de andere warmer zou zijn. "Het is slechts een kwestie van tijd vooraleer we weten of er in ons melkwegstelsel een veelheid aan planeten zijn zoals de aarde of dat we uniek zijn", aldus Crepp.

(HLN)
1200 lichtjaar.. :{
Gelukkig gaan toekomstige planetenjagers op zoek naar planeten die wat dichter bij huis liggen. Dan komt er vanzelf wel meer aandacht om middelen te ontwikkelen die grote afstanden overbruggen.
Never argue with idiots. First they will lower you to their level then beat you with experience.
pi_125891577
29-04-2013

Twee exoplaneten voor HARPS-North-sepctrograaf


Illustratie van een 'hete Jupiter'. (Ricardo Cardoso Reis/CAUP)

Met de gevoelige HARPS-North-spectrograaf op de Italiaanse Galileo-telescoop op het Canarische eiland La Palma zijn precisiemetingen verricht aan twee exoplaneten waarvan het bestaan eerder al werd vermoed op basis van waarnemingen van de Amerikaanse ruimtetelescoop Kepler. Kepler ontdekt planeten bij andere sterren via de 'overgangstechniek': wanneer een planeet - gezien vanaf de aarde - voor zijn moederster langs beweegt, wordt een klein beetje sterlicht onderschept, waardoor er periodieke helderheidsdipjes optreden in het licht van de ster. Om de massa van de planeet in kwestie te bepalen, is het echter nodig om spectroscopische vervolgwaarnemingen te doen.

De sterren die Kepler bestudeert bevinden zich in de noordelijke sterrenbeelden Zwaan en Lier, en kunnen alleen met spectroscopen op het noordelijk halfrond bestudeerd worden. De vervolgwaarnemingen gebeurden tot nu toe vooral met de SOPHIE-spectrograaf op de Haute Provence-sterrenwacht in Frankrijk. De Europese HARPS-spectrograaf (High Accuray Radial velocity Planet Searcher) bevindt zich op de La Silla-sterrenwacht in Chi8li, op het zuidelijk halfrond. Sinds enige tijd is op La Palma echter een identieke spectrograaf actief, HARPS-North (of kortweg HARPS-N) geheten.

Zowel SOPHIE als HARPS-N hebben nu vervolgwaarnemingen verricht aan twee kandidaat-exoplaneten van Kepler, KOI-200b en KOI-889b geheten (KOI staat voor Kepler Object of Interest). KOI-200b blijkt iets groter maar tegelijkertijd minder zwaar te zijn dan Jupiter; KOI-889b is even groot als Jupiter maar tien keer zo zwaar - het is een van de zwaarste exoplaneten die tot nu toe zijn ontdekt. Beide planeten draaien in excentrische banen rond hun moederster, met omlooptijden van iets minder dan 7 en bijna 9 dagen; omdat ze zich zo dicht bij hun moederster bevinden, worden ze 'hete Jupiters' genoemd. De extreem zware KOI-889b is mogelijk op een andere manier ontstaan dan 'gewone' exoplaneten, maar veel duidelijkheid hierover is er nog niet. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_125891591
29-04-2013

'Planten gaan klimaatopwarming tegen'

De aanwezigheid van planten in een gebied gaat lokale klimaatopwarming tegen, zo hebben Finse wetenschappers ontdekt.


Foto: NU.nl/Tom Block

Als het warmer wordt in een gebied, gaan planten meer gassen uitstoten die leiden tot het ontstaan van relatief grote, biogenische aerosoldeeltjes. Deze deeltjes die door de lucht zweven reflecteren zonlicht en zorgen daardoor voor afkoeling van het klimaat.

De klimaatopwarming in bosrijke gebieden kan door dit effect lokaal met 30 procent verminderen. Dat schijven onderzoekers van de Universiteit van Helsinki in het wetenschappelijk tijdschrift Nature Geoscience.

Metingen

Bij hun onderzoek verzamelden wetenschappers op elf verschillende locaties in de wereld gegevens over gassen van planten en aerosoldeeltjes die zich in de atmosfeer bevonden.

Biogenisch aerosoldeeltjes bestaan uit een mengsel van stof en vloeistofdruppels, afkomstig van planten. Planten stoten daarnaast ook gassen uit die zich aan deze deeltjes hechten, zodat ze groter worden en er een soort wolkvorming ontstaat.

Uit de studie bleek dat de uitstoot van deze gassen toeneemt naarmate de temperatuur stijgt.

Onzekerheid

"Dit zal ons niet redden van klimaatopwarming", verklaart hoofdonderzoeker Ari Asmi op de nieuwssite van het International Institute for Applied System Analysis. "Maar het effect van aerosol op klimaatopwarming is één van de grote onzekerheden in de huidige klimaatmodellen."

"Als we dit mechanisme beter leren begrijpen kunnen we deze onzekerheid verminderen en worden de modellen beter", aldus de onderzoeker.

Op wereldwijde schaal is de invloed van aerosoldeeltjes op klimaatopwarming overigens zeer gering. De deeltjes gaan hooguit één procent van de opwarming op wereldniveau tegen.

Door: NU.nl/Dennis Rijnvis

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_126161268
06-05-2013

"Meer planeten waarop mogelijk leven bestaat"


© AFP.

De kans dat er 'nieuwe aarden' zijn, planeten waarop leven zou kunnen bestaan, lijkt veel groter dan verwacht. Er zijn niet alleen veel meer planeten in ons zonnestelsel, ook is de definitie voor 'leefbaarheid' mogelijk te streng.

Wetenschappers van het astronomie-instituut Andrew Howard aan de Universiteit van Hawaï ontdekten een compleet nieuw type planeet, dat qua grootte het midden houdt tussen de Aarde en Neptunus, in theorie een mogelijk 'leefbare' maat.

Niemand had ze verwacht, maar er blijken een heleboel van te bestaan in de Melkweg. Daarnaast toont een onderzoeker van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) aan dat onze definitie van een 'leefbare planeet' veel ruimer mag worden genomen.

Met de huidige omschrijving worden veel nieuwe planeten snel beoordeeld als te groot, te klein, te dichtbij of juist te ver van de sterren af om mogelijk levende organismen te kunnen huisvesten. Maar dat hoeft lang niet altijd het geval te zijn, zegt MIT-wetenschapper Sara Seager in het Amerikaanse tijdschrift Times.

Drieduizend
De ruimtetelescoop Kepler heeft in totaal 3.000 mogelijke planeten ontdekt. Veel daarvan zijn relatief klein, maar twee planeten met dezelfde omvang hebben niet per se dezelfde massa, zo blijkt, zoals een 'honkbal' van lood niet te vergelijken valt met een even grote 'honkbal' van sneeuw. Ook ander eigenschappen kunnen verschillen. Al die verschillen kunnen nieuwe perspectieven bieden op het gebied van mogelijk leven.

Atmosfeer en broeikasgassen
Of een planeet de juiste temperatuur heeft om water te herbergen, en dus leefbaar is, is slechts deels afhankelijk van de afstand van de warmte van de sterren. Andere factoren zijn de atmosfeer van de planeet en de concentratie van broeikasgassen daarin. Hier op aarde zijn waterdamp en kooldioxide de belangrijkste broeikasgassen, maar op andere planeten zou dat ook waterstof kunnen zijn. Seager: "Een planeet met een waterstofrijke atmosfeer zou 10 keer zo ver weg kunnen zijn als de aarde, maar desondanks nog bewoonbaar kunnen zijn". Ook andere soorten atmosferen zouden leven kunnen herbergen.

Niet elke wetenschapper is het met Seager eens dat zelfs veel drogere planeten dan de aarde leven zouden kunnen vertonen, erkent ze. "Maar het belangrijkste punt dat ik wil maken, is dat zo ongeveer alles mogelijk is. We zullen het niet echt weten totdat we eropuit trekken om het te onderzoeken".

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_126205623
06-05-2013

Spitzer ziet exoplaneet opwarmen en afkoelen


Illustratie van een hete Jupiter. (NASA)

Met de Amerikaanse infraroodruimtetelescoop Spitzer zijn langdurige, gedetailleerde waarnemingen verricht aan HAT-P-2b, een zware, gasvormige exoplaneet die in een kleine excentrische baan rond zijn moederster draait. De planeet behoort tot de klasse van de 'hete Jupiters'.

Spitzer heeft de planeet zes dagen achtereen bestudeerd, op verschillende infraroodgolflengten, en kon op die manier vaststellen dat de dampkring van de exoplaneet in ongeveer één dag opwarmt en in vier à vijf dagen weer afkoelt als gevolg van de variërende afstand tot de moederster.

Door de grote temperatuurverschillen vertoont de atmosfeer van de planeet veel meer dynamiek dan de dampkring van Jupiter. Ook is ontdekt dat er tijdens de dichtste nadering tot de ster een zogeheten inversielaag in de atmosfeer ontstaat.

De resultaten zijn gepubliceerd in The Astrophysical Journal. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_126294690
09-05-2013

Ruimtetelescoop ontdekt dode sterren die 'vervuild' zijn met puin


Artist's impression van puin rond een witte dwergster. (NASA, ESA, STScI en G. Bacon (STScI))

De Hubble-ruimtetelescoop heeft sporen van aarde-achtige planeten ontdekt op een onwaarschijnlijke plek: de atmosferen van een tweetal uitgeputte sterren in een nabije sterrenhoop. Deze witte dwergen raken 'vervuild' met puin van planetoïde-achtige objecten die naar hen toe vallen. Deze ontdekking wijst erop dat ook sterrenhopen een rijke vindplaats van rotsachtige planeten kunnen zijn.

De witte dwergen – kleine, zwakke overblijfselen van sterren die een slag groter en zwaarder waren dan onze zon – zijn 150 lichtjaar van ons verwijderd. Ze maken deel uit van een bekende open sterrenhoop in het sterrenbeeld Stier: de Hyaden. Deze sterrenhoop is, met een leeftijd van 625 miljoen jaar, tamelijk jong.

Astronomen gaan ervan uit dat alle sterren ooit deel hebben uitgemaakt van een sterrenhoop. Maar de zoektocht naar planeten in deze samenscholingen van sterren heeft nog niet veel opgeleverd: van de ongeveer 800 exoplaneten die we kennen, cirkelen er slechts vier rond sterren die deel uitmaken van een sterrenhoop. Dat kan ermee te maken hebben dat jonge sterren veel uitbarstingen vertonen, waardoor het moeilijk is om de subtiele schommelbewegingen te ontdekken die door hun eventuele planeten worden veroorzaakt.

Maar nu is dus in de atmosferen van twee witte dwergen silicium ontdekt – een belangrijk bestanddeel van vast gesteente. Dat silicium kan afkomstig zijn van planetoïden die zich te dicht in de buurt van de beide sterren hebben gewaagd en door de getijkrachten uit elkaar getrokken zijn. Als dat vermoeden klopt, is de kans groot dat er rond de beide sterren planeten zoals onze aarde hebben gecirkeld of misschien nog wel cirkelen. Planetoïden worden immers beschouwd als de bouwstenen van rotsachtige planeten. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')