Nou heb ik een adhd diagnose die hier ongetwijfeld vanalles mee te maken heeft. Ik ben hiervoor in behandeling, maar echt opschieten heeft het tot op heden niet gedaan allemaal. Medicatie heb ik momenteel niet, maar als het goed is krijg ik binnen nu en 5 weken Wellbutrin voorgeschreven, een antidepressivum.
Dit om de stemmingswisselingen waar ik in wisselende (you dont say!) mate last van heb tegen te gaan. Dit idee is voortgekomen uit de door mij eerder afgebroken specifieke adhd behandeling.... Er valt weinig praktisch op te lossen wanneer je kampt met toch best pittige depressies namelijk.
Lang verhaal kort: ik probeer mezelf echt te verbeteren, maar val onder invloed van een wankel gemoed vaak terug ib slechte gewoonten, en hou de verschillende inspanningen die ik lever om mn situatie te verbeteren niet lang genoeg vol. Ik kamp met vreselijke verveling en een gevoel van zinloosheid en eenzaamheid.
Wat kan ik zelf doen im rust te vinden en mijn frustraties en angsten
Hoe raak ik die negatieve gedachtebstroom kwijt? Hoe kan ik mezelf helpen eindelijk eens rust te vinden?
ik zal niet zeggen dat ik ten einde raad ben.... maar zal er niet ver vanaf zitten.
Meditatie, wijsheden, whatever... Ik sta overal voor open.
Ter afleiding, ter gebruik maken van je energie, je hoofd leeg te maken... ?
Ik bedoel niet eenzaamheid als in "ik heb niemand". Lastig uit te leggen.quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 10:34 schreef mriekz het volgende:
Je aan te melden bij een club, een sport, een praatgroep, vrijwilligerswerk?
Ter afleiding, ter gebruik maken van je energie, je hoofd leeg te maken... ?
Verder sport ik al veel en doe ik fysiek matig tot zeer zwaar werk.
Zoek meer een geestelijk iets.
meditatie, intuïtief schilderen (waarbij je al je frustraties enzo op een doek zet) creatief met iets bezig zijn bv kleien ofzo....succes ermee!!!Dat zou ik ook heel graag willen, maar heb de rust er niet voor. Na een half uur ben ik het zat en doorgaans voldoet het ook niet aan wat ik wil dat het wordt... Wellicht mezelf een beetje dwingen daarin?quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 10:46 schreef glittertje39 het volgende:
Vroeger schreef ik veel, maar heb nul inspiratie meer. Te veel treurnis die mn gedachten doorkruist... Ernstig, maar wel waar.
moeite van het proberen waard.
succes ermee...en het is zeker de moeite waard om te proberen mediteren..op youtube meer dan genoeg meditaties te vinden
stemmingswisselingen, daar hebben veel vrouwen last van
Beetje jammer dat je me dan gelijk haat.
Dat is de labiele ikquote:Op dinsdag 28 augustus 2012 12:25 schreef Zus-Zo het volgende:
Nou zeg, ik bedoel alleen maar, wij als vrouw hebben ook te dealen met stemmingswisselingen..
Beetje jammer dat je me dan gelijk haat.
Nou misschien heb ik dat een tikkie aangedikt, maar ik heb zeker hart voor het zaakje.quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 12:42 schreef Zus-Zo het volgende:
Oke, labiel, maar wel altijd een seksgod dus
Poeh.... Zit wellicht wat in, maar het is ook een kwestie van willen en een bepaald gevoel (en het gemis hieraan) dat mn leven feitelijk beheerst.quote:
Dik je alles niet teveel aan, dat je daarom geen rust krijgt? Omdat je het gevoel hebt te moeten voldoen aan de dingen die je je zelf hebt opgelegd?
Daarnaast schrijf je dat je je rust niet kan vinden.
Dat lijken 2 tegenovergestelde dingen, dit hoeft echter niet zo te zijn.
Vindt je dat je genoeg uitdaging hebt? Dat je genoeg te doen hebt? Ben je actief overdag of hang je maar een beetje rond? Kan het zijn dat je geestelijk en/of lichamelijk te weinig uitdaging hebt en daar rusteloos van wordt? En dat je daarom aan het einde van de dag denkt, weer een dag niets gedaan? Misschien is het een idee om te beginnen met sporten, hardlopen of fitness bijvoorbeeld? Dan ben je er uit en kom je andere mensen tegen. Je moet hierbij wel consequent zijn.. ik denk dat je na een paar keer sporten jezelf al anders voelt. Niet gelijk tot de max gaan, maar elke dag een constante hoeveelheid...
Pff, wat een verhaal van mezelf haha
daar zal het niet aan liggen.
Een google zoektocht leverde niets op...quote:
Oke, dan heb je denk ik last van je maandelijkse baldraai..
Net een weekje mee gestopt. Moet ook voor het onderzoek naar de effecten van nieuwe medicatie.quote:
+1 herkenning.quote:Op dinsdag 28 augustus 2012 10:29 schreef Seksgod_beta_v1 het volgende:
Ik krijg het niet voor elkaar om gewoon rustig, content te zijn (en vooral blijven).
Nou heb ik een adhd diagnose die hier ongetwijfeld vanalles mee te maken heeft. Ik ben hiervoor in behandeling, maar echt opschieten heeft het tot op heden niet gedaan allemaal. Medicatie heb ik momenteel niet, maar als het goed is krijg ik binnen nu en 5 weken Wellbutrin voorgeschreven, een antidepressivum.
Dit om de stemmingswisselingen waar ik in wisselende (you dont say!) mate last van heb tegen te gaan. Dit idee is voortgekomen uit de door mij eerder afgebroken specifieke adhd behandeling.... Er valt weinig praktisch op te lossen wanneer je kampt met toch best pittige depressies namelijk.
Lang verhaal kort: ik probeer mezelf echt te verbeteren, maar val onder invloed van een wankel gemoed vaak terug ib slechte gewoonten, en hou de verschillende inspanningen die ik lever om mn situatie te verbeteren niet lang genoeg vol. Ik kamp met vreselijke verveling en een gevoel van zinloosheid en eenzaamheid.
Wat kan ik zelf doen im rust te vinden en mijn frustraties en angsten
Tevens tvp.
.Dat is het probleem.... Daar heb ik zelden het geduld cq de rust voor. Daarom blowde ik ook zeer regelmatig, dan kan ik gewoon een film kijken, lezen, football managerquote:
Lees een boek? Ga een spelletje spelen? Het klinkt suf, maar daar wordt je vaak wel rustig van
spelen...Ik begih binnenkort aan een cursus cq opleiding waar ik wel zin in heb. Dat is wel prettig, al zal het me ook de nodige moeite kosten me daar blijvend op te focussen.
Maar dat moet op termijn ook iets gaan opleveren qua werk zodat ik mn leven eindelijk op orde kan krijgen.
Daar heb ik (mss wel voor het eerst in vele jaren) wel vertrouwen in. Alleen ben ik bang voor de leegte die daar op volgt.
Ik wil de ineenstorting dit keer graag voor zijn.
Waar ik vroeger uitkeek naar dat ene uitje over een week of 2, kijk ik nu uit naar die ene avond in de week dat ik gewoon alleen thuis ben. Dus het gevoel komt niet voort uit geen vrienden hebben of geen sociaal leven hebben... Ik heb ook een heel gevarieerde vriendengroep. Met een aantal deel ik hysterie, met een ander de goede gesprekken, met de een bezoek ik pillenfeesten, met de ander een literair festival etc. etc. Dus dat gevoel komt bij mij iig niet voort uit een eenzaamheid of een gebrek aan tijdsvulling... Het is er ook altijd geweest en ik vrees dat ik er altijd alert op zal moeten zijn. Ik zal er idd altijd tegen moeten "vechten" door goed voor mezelf te zorgen, streng voor mezelf te zijn en eerlijk tegen mezelf te zijn, maar het LUKT gewoon niet altijd er volledig alert op te zijn en zodra ik er wat onzorgvuldiger mee omga is het hek weer van de dam...
Nahjah, hier heb je dus niet zo veel aan, maar dit is de uitgebreidere versie van de tvp
Dat helpt wel hoor moet ik zeggen
Daar is het wel hanteerbaarder van geworden allemaal. Blowen helpt je gewoon niet als je dit soort problemen hebt. Nu doe ik het nog af en toe, maar meer zoals ik ook wel eens dronken wordt. De kater neem ik voor lief.
Probleem met blowen is dat ik me alleen zo echt kan ontspannen. Best kut is dat.
Laatste keer dat ik een langere tijd stopte sloop de alcohol erin, nog verder van huis dus. Drink normaal absoluut niet doordeweeks.
Maar ik ben ervan overtuigd dat wanneer je niet zonder blowen of alcohol kunt om je ok te voelen, dat je je jezelf moet aanpassen. Uiteindelijk moet je het met jezelf kunnen uithouden zonder verdovende middelen of zonder van een ander te verwachten dat die je leven je leuk maakt. Je moet je eigen leven leuk kunnen maken en je moet je ok met jezelf kunnen voelen. En dat is het lastigste.
Waar doel je dan precies op?quote:Op woensdag 29 augustus 2012 11:30 schreef Lienekien het volgende:
En dat idee van een maatje, dan? Iemand bij wie je in ieder geval af en toe eens je verhaal kwijtkan en die wat steun en regelmaat kan bieden?
Hoe moet ik dat voor me zien?
Dingen delen (echt delen dus... dat is iets anders dan samen hetzelfde doen of zien)....quote:
Nee dat ben ik zeker niet
Maar ik ben ervan overtuigd dat wanneer je niet zonder blowen of alcohol kunt om je ok te voelen, dat je je jezelf moet aanpassen. Uiteindelijk moet je het met jezelf kunnen uithouden zonder verdovende middelen of zonder van een ander te verwachten dat die je leven je leuk maakt. Je moet je eigen leven leuk kunnen maken en je moet je ok met jezelf kunnen voelen. En dat is het lastigste.
Dat mis ik. Heb ik voor mn gevoel (bijna) altijd gemist. Dus merk dat dit me nu moeite kost.
Maar dat er bij mij iets niet goed zit was me duidelijk, hence my topic
Taiji (taichi)? Dat heeft als het goed is hetzelfde effect maar je zit niet de hele tijd stil. Ik weet niet of je van martial arts houdt, maar die richting kun je ook op met taiji (als je een goede leraar kunt vinden).quote:
meditatie lijkt me ook wel wat
Verder ken ik het gevoel helaas heel goed, heb een extreem rusteloos karakter.
SPOILERJe kunt je trouwens ook afvragen hoeveel mensen werkelijk rust hebben gevonden in zichzelf en hoeveel zichzelf eigenlijk vooral in slaap sussen. Rust vinden is nogal wat.
zoveel keuze
Muziekles lijkt me ook leuk, tussen de zesjarige blokfluitvirtuoosjes
Zie mijn eerste post in dit topic.quote:
[..]
Waar doel je dan precies op?
Hoe moet ik dat voor me zien?
Toen het heel erg slecht met me ging een paar jaar geleden, ben ik begonnen met zingen. Klassiek, opera. Dat is zo allejezus moeilijk dat je dan aan niets anders kan denken. Je leert je dus focussen omdat het moet en je hebt geen tijd om te piekeren.Je moet uiteindelijk iets vinden wat bij je past, dat is de kunst.
Dat soort eenzaamheid ken ik ook heel goed trouwens, dat je eenzaam bent in jezelf. Ellendig gevoel is dat.
maar zal het onthouden voor in de toekomst
thanksIk bedoel dus juist een contact waarin geen hulpverlenersrelatie is. Dat je het wel over dingen kun hebben die je bezighouden, maar in een sociale context.quote:
mjah weet niet of ik dat nodig heb. Stort momenteel mn hart uit bij mn behandelaarster bij de jellinek (wat ik zeker wel kan gebruiken).
maar zal het onthouden voor in de toekomst
Want begrijp ik nou goed dat je eigenlijk geen vrienden hebt?
Een semantische verhandeling over wat nu een vriend is daargelaten... jawel. Heel veel kennissen die ik al jaren ken, maar een hoop daarvan hebben een andere route gekozen dan ik. Dat maakt het soms wat lastig. Maar er zitten er een paar tussen waar ik zeker feeling mee heb en die zich ook zorgen maken om me.quote:
[..]
Ik bedoel dus juist een contact waarin geen hulpverlenersrelatie is. Dat je het wel over dingen kun hebben die je bezighouden, maar in een sociale context.
Want begrijp ik nou goed dat je eigenlijk geen vrienden hebt?
Heb ik zeker iets aan, is gebleken