Hallo Fokkers
Vanmorgen moest ik mij om half tien melden in het ziekenhuis want ik werd behandeld tegen een grote niersteen.
Vorige maand hadden ze al geprobeerd om deze niersteen te vergruizen maar dit is niet gelukt.
Dus om half tien meld ik mij bij de bali en ik wordt naar mijn kamer gebracht waar ik vannacht ook zal blijven slapen. Ik lag al 1 oudere meneer en die ligt er nu nog steeds.
Om 11 uur werd ik weggereden en werd ik voorbereid voor de behandeling die om 11:30 uur gestart werd.
Zo'n gozer kwam mij in slaap brengen, ik probeerde zo lang mogelijk wakker te blijven en dat lukte ook nog!
Ze hebben met een laser via mijn piemel de niersteen vergruisd en een bypass aangelegd om de komende weken mijn urinebuis te ontzien. Gelukkig heb ik geen stoma.
Toen ik om 14:30 uur wakker werd gemaakt zag ik een stuk of wat zusters lachend naar mij kijken. Ik wist niet waarom.
Na een half uur werd ik naar mijn kamer gereden, waar ik nu dus in bed lig. Heb hier wel een tv scherm voor mij hangen waar ik ook op kan internetten.
Ik heb lekker gegeten en dat mocht ik ook zelf uitzoeken: Snitzel, aardappelkrieltjes, haricot verts, rouwkost, appelmoes en vla.
Maar waar ik nu mij het meest over verbaas is dat er iedere keer een andere zuster binnenkomt om het slangetje die uit mijn pisbuis komt te checken.
En dan zitten ze dus ook aan mijn piemel. En die is nu nog redelijk gevoelig.
Ik heb nu al 4 zusters aan mijn bed gehad en ze willen allemaal even checken.
Ik weet niet of het aan mijn beschoren piemel ligt of ligt het aan die zusters die blijkbaar allemaal iets tekort komen of zo.
Ik hoop dat ze vannacht als ik slaap niet zomaar de kamer binnen komen en dan aan mijn piemel gaat zitten wroeten. De kop is al redelijk paars.
Ik hoop wel dat er een lekkere nachtzuster is, dan ga ik haar mijn telefoonnummer geven.