MMach is met FOK! pensioen

quote:

Op zondag 17 juni 2012 12:04 schreef MMach het volgende:

Beste Fokkers,
Zoals jullie wellicht al doorhadden, ben ik op Fok-Pensioen. Onaangekondigd – of heel stiekem tussen neus en lippen in eerdere posts- en definitief.

7 jaar verder zijn we intussen, sinds ik als kleine(re) MMach een Fokker ben geworden.
AnneX zal deze post misschien wel aanvullen met een aantal statistieken wbt aantal topics en views .

Intussen is de MMach-account niet meer te gebruiken en zullen er dus geen nieuwe posts meer verschijnen.

Ik vind dat het na die 6-tal jaar dat jullie m’n verbouwingen hebben kunnen volgen, genoeg is. Als ik de topics zo herbekijk, dan zie ik dat het verhaal toch vrij rond is (kleine MMach wordt groot en ontdekt uiteindelijk zijn roots) . Al hetgeen ik nu nog doe, zal in de privésfeer blijven. Ook mijn vrienden gaan in het vervolg zelf moeten komen kijken als ze de veranderingen willen zien. Ik trek die lijn overal door, niet alleen op Fok.

Ik ben gestopt met de sociale media en fora omdat ik geen vertrouwen meer heb in de huidige ontwikkelingen op die vlakken. Ik heb nooit een enkele negatieve ervaring met Fok gehad, ik heb er zelfs steun en motivatie uit kunnen halen.

Alle topics die ik ooit heb gemaakt op Fok (en andere), heb ik gebackupped, inclusief alle foto’s en alle reacties. Als ik ooit kinderen heb, dan zullen zij dat deel van hun vader, afgedrukt in het familie-fotoboek vinden. Jullie zijn op een vreemde manier toch deel beginnen uitmaken van mijn persoonlijke leven, hoewel ik het aantal users dat ik in levende lijve heb gezien op 2 handen is te tellen. Daarvoor ben en blijf ik zowel de posters, groupies, kritikasters (waarvan ik vond dat er te weinig waren), als de moderators dankbaar.

Ook voor andere users in K&W wordt het zo misschien wat toffer. Hoewel het leuk is om als klusgod beschouwd te worden, ben ik het niet. In die zin vind ik dat mensen die minstens even goed bezig zijn, best ook wat meer aandacht mogen krijgen.

Voor zij die zich zorgen zouden maken: er is voor de rest niets aan de hand in mijn persoonlijke leven, alles gaat op dit moment goed (beter dan ik ooit had durven dromen toen ik klein was), maar het is een tikje persoonlijker geworden dan voorheen. Het was een reis die me heeft gebracht waar ik nu ben, en het is pas nu, in de afgelopen weken die ik heb gespendeerd aan backuppen, doorbladeren en herontdekken, dat ik mezelf en mijn roots ben tegengekomen. (Mochten er wat amateurpsychologen meelezen: ik heb een overwegend positief gevoel bij mijn verleden en heden, en voel me niet tekortgedaan door het leven oid, heb er geen stoornissen aan overgehouden, zoek geen vaderfiguur in het echte leven, etc. ).

Ik hoorde laatst een oud liedje op de radio (wat geheel niet mijn muziekstijl is),namelijk dat van Stef Bos:Papa. Met het risico dweperig te klinken, ik vond dat altijd een flauw, te dramatisch liedje, maar nu zou ik het zelf zo zeggen. (behalve dan ‘ik hou van elke vrouw’, want dat is zeker niet het geval Het is mijn vriendin nu die me in alles wat ik doe steunt en zelf een rots in de branding is, wat ik voor haar probeer te zijn.) Het is in dat kader dat je dit afscheid moet zien. De zoektocht is voorbij, tijd voor het echte werk.

Op fok blijf ik wel vertoeven, in de massa, als lurker. Ik hoop dat jullie plezier gehad hebben aan de topics, ik in elk geval wel, als verbouwblog-liefhebber. Het gaat jullie goed.
Groeten,
MMach