Relatie verbroken: hypotheek, huis en kind.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 14:37 schreef Gia het volgende:

[..]

Zat grootouders die het graag doen, en niet uit plichtsgevoel.

Is toch leuk, zo'n kleintje in huis!

Niet iedereen vind dat hoor, er zijn genoeg oma's en opa's die werken
en wat wil TS nou eigenlijk? werkloos naar de andere kant van het land een uitkering trekken en denken dat alles zal gaan zoals zij dat wilt?

Ik snap waarom ze terugwilt. is ook logisch, maar je kan niet denken dat alles makkelijik is. En ik zie hier niet dat er rekening wordt gehouden met de vader van de kleine.

de meeste psychologen zullen structurele en veelvuldige oppas door grootouders afraden, geregeld oppassen kan prima, graag zelfs als het door de eigen grootouders is, maar als dat 4x per week is omdat de ouders fulltime werken ontneem je daarmee de typische grootouder rol waar zowel grootouders als kleinkinderen behoefte aan hebben.
de grootouder wordt dan de plaatsvervangende opvoeder. (maar dat terzijde)

ik krijg zelf heel erg het gevoel dat TS in een soort midlife crisis zit en daardoor sterk het gevoel krijgt naar haar vroegere roots terug te willen vluchten.
maar het wordt hier door haar allemaal nogal bot bedacht en overwogen en we horen niets aan argumenten waarom en hoe bv de lange reistijd verantwoord is of hoe TS daarmee om wil gaan, niets over hoe de vader er in staat, niets over hoe het dan verder gaat qua praktische zaken zoals werk vinden, woonruimte vinden, financiering van alles. wel dat ze het welzijn van het kind voor ogen heeft en overal heel erg goed over nagedacht heeft, alleen dat zie ik persoonlijk niet echt terug in de acties (welke eigenlijk? weinig actie, behalve tijd doorbrengen met de nieuwe lover) en bedenken hoe die dingen zouden kunnen.

ik snap dat iemand tips en trucs zoekt hoe om te gaan met een aantal juridische en praktische zaken van een scheiding, maar die liggen toch voor de hand?
je wil weg van de vader van het kind, maar hij heeft geen gezag, oftewel, een ouderschapsplan is bij mij weten dan niet juridisch verplicht.
je kunt dus lekker je gang gaan zonder rekening te houden met je kind of zijn / haar vader, als hij het wel erkent heeft kun je alimentatie aanvragen, zowel kinder-/ als partner alimentatie, dus daarmee is je financiële plaatje ook weer rond en je laat hem jullie kind ophalen, 4 uur in de auto, als hij persé zijn kind wil laten zien, is dat ongeveer de praktische informatie die je zoekt?

Het ouderschapsplan is in de situatie van TS idd niet verplicht, en met de houding van TS zou het ook handiger zijn om eerst te verhuizen en dan het gezag te regelen.

Maar goed, ik kan er nog steeds niet bij dat dat niet gelijk na de geboorte geregeld is; het stelt niets voor; afschrift geboorteakte kind, uittreksel GBA beide ouders, kopietje geldig ID van beide ouders, krabbel zetten en opsturen, je krijgt de formulieren nota bene mee als je aangifte van de geboorte hebt gedaan.

TS, let er wel even op dat de zaken die je moet opsturen niet ouder zijn dan 3 maanden.... dus je zult opnieuw naar het gemeentehuis moeten.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 15:20 schreef WRH het volgende:
de meeste psychologen zullen structurele en veelvuldige oppas door grootouders afraden

Bron?

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 17:09 schreef ElisaB het volgende:

[..]

Bron?

zou het moeten opzoeken, circa 5 jaar geleden was het een tijdje redelijk hot onderwerp en is er een aantal onderzoeken gedaan.

Met kinderopvang zijn er jaarlijks studies met tegenovergestelde resultaten, het ene onderzoek heeft als resultaat dat een kind op een kinderdagverblijf net zo goed of beter af is als thuis, en het volgende onderzoek heeft als resultaat dat het minder goed is voor een kind.
Zo zal het met opvang door opa en oma net zo zijn.

Overigens is het in heel veel culturen heel gewoon dat de grootouders een flinke rol in de opvoeding hebben.

Als iemand die een relatief grote afstand (60 km enkel) overbrugt voor werk, begrijp ik het probleem van een nieuw leven opbouwen in een vreemde omgeving. Zelf overweeg ik een compromis; tussen mijn oude leven en m'n werk in gaan wonen en daar een nieuw leven opbouwen. Maar dat zou neerkomen op 30 km. Het effect op een kind is voor mij een educated guess, maar ik weet wel dat die 30 echt gezien wordt als de grens waar zelfs volwassen mensen er echt over beginnen te klagen. Onderschat ook de kosten niet, 2500 km per maand kost zo 300,- per maand, met een zuinige auto misschien 250,-. Zelf financieer ik dit voor 33% uit een reiskostenvergoeding en de rest uit carpoolen. Nogmaals, onderschat dit echt niet, voor je het weet gaat het om honderden euro's.

Aan de andere kant, is een nieuw leven opbouwen nou werkelijk zo moeilijk? Ga naar een vereniging en doe daar nieuwe contacten op als je kind er niet is. Of ga vrijwilligerswerk doen. Bij 9 van de 10 verenigingen word je met open armen ontvangen.

Inderdaad, ik ken een Ghanese vrouw die in een andere stad woont en werkt dan waar haar kinderen wonen, bij oma. (In Ghana)
Schijnt daar heel gewoon te zijn.

Kinderen kunnen wel wat hebben, wat dat betreft.

Maar goed, feit blijft dat, wanneer het belang van je kind voorop staat, je bij elkaar in de buurt blijft wonen. Tenzij er andere, dringende redenen zijn om ver van je ex te gaan wonen.

Ik kan begrijpen dat TS terug wil naar haar geboortestreek, maar dat is niet het belang van je kind voorop zetten.

Valt wel wat mee met de banen in het Noorden.
De woonkosten zijn hier een stuk lager dan in het drukker bevolkte deel van Nederland en je hebt sneller een woning, vooral als je tevreden bent met een dorpje.
Je kan je dan altijd nog inschrijven voor een woning in een grotere plaats.

En ja, 2 uur rijden is ver maar je kan niet al je keuzes laten afhangen van een ex-partner waarvan je ook nog niet weet wat hij gaat doen.

Strak blijf je zelf in de regio wonen, verhuist de ex-partner naar Australië om een nieuw leven op te bouwen.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 19:29 schreef MaGNeT het volgende:
Valt wel wat mee met de banen in het Noorden.
De woonkosten zijn hier een stuk lager dan in het drukker bevolkte deel van Nederland en je hebt sneller een woning, vooral als je tevreden bent met een dorpje.
Je kan je dan altijd nog inschrijven voor een woning in een grotere plaats.

En ja, 2 uur rijden is ver maar je kan niet al je keuzes laten afhangen van een ex-partner waarvan je ook nog niet weet wat hij gaat doen.

Strak blijf je zelf in de regio wonen, verhuist de ex-partner naar Australië om een nieuw leven op te bouwen.

Dan zitten de kindjes tenminste in een vertrouwde omgeving ipv met al die kille noorderlingen.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 19:39 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Dan zitten de kindjes tenminste in een vertrouwde omgeving ipv met al die kille noorderlingen.

Hey. Das kil van je.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 19:39 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Dan zitten de kindjes tenminste in een vertrouwde omgeving ipv met al die kille noorderlingen.

Als jij toonaangevend bent voor het warme zuiden dan blijf ik liever in het kille noorden

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 19:50 schreef MaGNeT het volgende:

[..]

Als jij toonaangevend bent voor het warme zuiden dan blijf ik liever in het kille noorden

Sorry dat ik zuiders temperament heb

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 19:53 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Sorry dat ik zuiders temperament heb

Trollen komen uit Noorwegen.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 19:54 schreef MaGNeT het volgende:

[..]

Trollen komen uit Noorwegen.

Dat weet jij goed jonhugh!

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 19:39 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Dan zitten de kindjes tenminste in een vertrouwde omgeving ipv met al die kille noorderlingen.

Kind is pas een jaar. Als ze nu verhuizen groeit hij/zij op als noorderling en is dat de vertrouwde omgeving.

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 20:00 schreef Gia het volgende:

[..]

Kind is pas een jaar. Als ze nu verhuizen groeit hij/zij op als noorderling en is dat de vertrouwde omgeving.

Waarschijnlijk wel, maar je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen. Er zal altijd een vorm van onbehagen zijn als het kind het 'brabant' van guus meeuwis of een liedje van rowwen heze hoort, terwijl het kindje zelf niet weet waarom . Ach errum!

quote:

Op vrijdag 15 juni 2012 20:07 schreef Maanvis het volgende:

[..]

Waarschijnlijk wel, maar je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen. Er zal altijd een vorm van onbehagen zijn als het kind het 'brabant' van guus meeuwis of een liedje van rowwen heze hoort, terwijl het kindje zelf niet weet waarom . Ach errum!

Dus volgens jou mogen kinderen dan niet opgroeien in het noorden ???? Iedereen met kinderen verhuizen naar het oh zo "gezellige" gezellige zuigen. Meeste mensen die ik ken daar vandaan zijn eigenlijk maar een stel chagerijnen als ze eens met carnaval niet thuis zijn en de rest van de tijd ook.

oke oke, ik neem het terug. noorderlingen zijn geen kille mensen maar gewoon neurotische mensjes die snel happen

quote:

Op zaterdag 16 juni 2012 02:27 schreef Maanvis het volgende:
oke oke, ik neem het terug. noorderlingen zijn geen kille mensen maar gewoon neurotische mensjes die snel happen

Blij dat ik zuiderling ben...

quote:

Op zaterdag 16 juni 2012 02:27 schreef Maanvis het volgende:
oke oke, ik neem het terug. noorderlingen zijn geen kille mensen maar gewoon neurotische mensjes die snel happen

Ach ja beter dat dan kil toch. Trouwens uiteindelijk zijn wij allemaal duitser dus begin maar te juichen voor hun.

Hoezo zijn we Duitsers?
Ik ben deels Italiaans, heel klein deel, maar heb geen Duitse genen.