Is de psychiatrie/psychologie een wetenschap?

quote:

Op zondag 10 juni 2012 01:48 schreef EenKoudKonijn het volgende:

[..]

Dat er alternatieve behandelingen zijn wil nog niet zeggen dat er geen sprake is van een stoornis. Het maakt medicijngebruik ook niet overbodig. Bovendien kun je net zo goed twijfelen over het verband tussen het dieet en de afwijking.

Daarbij neem je ook nog eens onterecht aan dat een arts per definitie diagnose stelt, medicijnen geeft en therapie aanbiedt. Psychologen en artsen zijn daar wel degelijk terughoudend in en beoordelen de situatie per individu. Daarbij moet er aan strenge criteria voldaan zijn voor er een diagnose wordt gesteld.

Als jij dus somber bent en niet kan concentreren op school, dan stelt de psycholoog niet een depressie vast. Eerder zal de psycholoog naar jou willen luisteren en dan mag je zelf kiezen hoe je de behandeling voort wil zetten. Het hek moet wel van de dam zijn en je moet al wel vele gesprekken gevolgd hebben en onderzoeken gehad hebben en je bent al uitvoerig besproken met vakgenoten voor je ooit eens doorverwezen wordt naar een psychiater of een label opgeplakt krijgt.

De statistieken in de OP doe dan ook geen recht aan de dagelijkse gang van zaken.

Je moet letten voor wie welke boodschap bedoeld is. Voor gewone gezonde mensen, met name pubers, is er de boodschap dat hun normale ups en downs geen persoonlijkheidsstoornis / gedragsstoornis is.

Mensen die wel buitengewone en structurele klachten hebben, vragen zich af of deze klachten niet soortgelijk zijn aan de meer alledaagse vormen, maar alleen dieper zitten. Als je normale ontwikkeling verstoort is door een afwijkend levenspad, dan kunnen klachten veel ernstiger en structureler zijn.

Uiteindelijk is alles een ontwikkeling. Wanneer spreek je van een verstoorde ontwikkeling? Wat kan zich herstellen, en wat is daarvoor nodig? Daarover weten we nog te weinig.

Verder verlangt de markteconomie van mensen, dat zij zich aanpassen aan lokale prijsprikkels. Daarom heeft men behoefte aan labels, om te rechtvaardigen dat we met sommige mensen anders omgaan, dan volgens de standaard markt rap (mensen met teveel persoonlijke problemen om gevoelig te zijn voor de normale prijsprikkels en zich niet kunnen / willen aanpassen).

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 11-06-2012 15:04:26 ]

quote:

Op zondag 10 juni 2012 02:24 schreef sientelo het volgende:
Oke, dit word mn laatste ik houd eigenlijk helemaal niet van discussiëren en vooral niet op deze manier. Waarom heb ik dan het topic geopend? Ik dacht er eige nlijk niet zo bij na wat ik er mee wilde.

Je ging goed, maar je mag er niet ongelukkig van worden.

Psychiatrie is toegepaste pychologie. Maar de pychologische wetenschap is nog niet zo ver, dat men met zekere hand kan ingrijpen. Het leven is sowieso niet met een pil te corrigeren. Alleen stoornissen die het gevolg zijn van hersenaandoeningen kunnen eventueel zo worden behandend. Als je zelf voelt / weet dat je problemen samenhangen met een bepaalde levensloop / geschiedenis, dan zijn pillen hooguit symptoom bestrijding. Genezing volgt dezelfde weg als het ontstaan van het probleem. Het probleem groeit erin in een problematische situatie en het groeit er weer uit in een levensvatbare situatie.

quote:

Op zondag 10 juni 2012 01:02 schreef EenKoudKonijn het volgende:

[..]

Alle onderzoeksresultaten zijn interpretatiegevoelig. Zo kun je wel alle wetenschappen afdoen als semi. Toch zou dat onterecht zijn, want wetenschap is juist gebaseerd op consensus over de interpretaties.

Daarnaast vind ik het wel shocking dat je geneeskunde, want dat is psychiatrie, zo weg zet.

Dat ligt meer aan de stricte interpretaties die de wetenschap zichzelf gesteld heeft, dan aan mijn zienswijze, vrees ik.

Ik probeer hier toch nog een draai aan te geven die ook vele wetenschappers met me eens zullen zijn... Vele medicijnen zijn getest... vele patiënten (de grote meerderheid) reageren hier goed op.
Maar niet alle patiënten hebben baat bij hetzelfde middel... derhalve kan het niet altijd wetenschappelijk zijn omdat medicijnen tevens te maken hebben met menselijke bijwerkingen.

Dus ja... een medicijn tegen diabetes kan voor 80% goed werken, terwijl 20% echt een ander medicijn nodig heeft.
Maar staar je niet blind op mijn woorden "semi-wetenschap" ... want het is de "formulatie van de wetenschap" dat soms te eng is. Niet perse mijn oordeel.

Het is inderdaad wel zo dat ze veel te snel antipsychotica voorschrijven.
PDD-NOS? Asperger? ADHD? Antipsychotica slikken!
En dat spul heeft echt heel veel bijwerkingen ... ik heb het helaas ook moeten slikken en heb nog steeds last van bepaalde bijwerkingen, ook al slik ik het allang niet meer.
En ik was niet eens psychotisch.
Daar moeten ze echt iets aan doen. En als je minderjarig bent, heb je er al helemaal niks over te zeggen.

Kapitalisme.... Hele slechte zaak mbt het welzijn van mensen.

quote:

Op maandag 11 juni 2012 03:52 schreef Madame_Paon het volgende:
Het is inderdaad wel zo dat ze veel te snel antipsychotica voorschrijven.
PDD-NOS? Asperger? ADHD? Antipsychotica slikken!
En dat spul heeft echt heel veel bijwerkingen ... ik heb het helaas ook moeten slikken en heb nog steeds last van bepaalde bijwerkingen, ook al slik ik het allang niet meer.
En ik was niet eens psychotisch.
Daar moeten ze echt iets aan doen. En als je minderjarig bent, heb je er al helemaal niks over te zeggen.

een normale dokter die verkeerde medicatie voorschrijft wordt voor het tuchtcollege gedaagd...

quote:

Op maandag 11 juni 2012 04:13 schreef sig000 het volgende:
Wetenschappers bestaan wanneer anderen wetenschappers erkennen dat het wetenschap is.
Het houdt zichzelf in stand.

Wetenschap, hoe definieren we dat?

ja, dat er verder een paar misstanden worden gepleegd en dat er wel eens een en ander verkeerd gaat is evident en normaal voor elke tak van sport. Dat 3 mensen uit de post hierboven iets aankaarten maakt het niet ineens geen wetenschap, daar staan miljoenen andere psychiaters/hoogleraren/artsen tegenover. Als het goed gaat hoor je niemand, mensen die effectief aan de Ads zitten, die geholpen zijn met wat ritalin, die hun psychose overleven door een AP.

En ach he, autisme bestaan niet, het komt door de koude opvoeding van moeder lief...

quote:

Op zondag 10 juni 2012 01:25 schreef EenKoudKonijn het volgende:
Met andere woorden: de behandeling staat wellicht ter discussie, maar dat er een toetsbare fysiologische oorzaak is staat buiten kijf.

Een depressie is lichamelijk te meten, dat is een symptoom van een depressie, net zoals verhoogd adrenaline te meten is bij angst, dat dus een gevolg, geen oorzaak.

Dat hoe je er psychische aan toe bent lichamelijk te meten is zou weinig verbazend moeten zijn, wat meer opmerkelijk is is dat men ook hier liever op zoek gaat naar een lichamelijk oorzaak dan het in het emotionele te zoeken.

Ik denk dat het meer gaat om hoe de westerse maatschappij in gesteld is op het onderdrukken en ontkennen van emoties; men gelooft liever dat er iets in de hersens mis is dan dat er naar een achterliggende (en eventueel pijnlijke) emotionele oorzaak is.

De Dsm wil psychische problematiek (die een emotionele achtergrond heeft) op een rationele manier in bedwang krijgen, door mensen te zien als klachten en als je die weg krijgt (of beter gezegd onderdrukt) dan is de persoon 'beter''. Het is typisch klachtgericht werken in plaats van persoonsgericht, waar iemand in zijn totaal wordt bekeken en de bedoeling is iemand helemaal in orde te krijgen met het doel zonder medicijnen te kunnen.

Het heeft iets droevigs omdat er gevonden wordt dat bepaalde gevoelens en emoties er niet mogen zijn wat als gevolg heeft dat veel mensen niks anders rest dan als in hun hoofd levende en gevoelens onderdrukkende lopende tijdbommen door het leven moeten gaan.

Wat een apart topic!

Alternatieve depressieven, zelfverklaard genezen tbs'ers, filosofen, religieuzen, farmamods, egotrippende boeddhisten, alumods, spiritualisten, wetenschapscritici en kingtoppie!

Of psychiatrie nou toegepaste psychologie is, of dat psychologie toegepaste psychologie is, of psychologie en psychiatrie wetenschap zijn, of wetenschap wel wetenschap is; het is goed dat er een topic is waarin deze o zo belangrijke facetten in de huidige maatschappij bekritiseerd worden. Dat is immers dé manier om uit te vinden of en hoe verbetering aangebracht kan worden, en daar zijn we allemaal naar op zoek.

Voor de mensen vóór het punt van TS: kalmeer, luister, kalmeer, herhaal het rustig in het hoofd, kalmeer, vertrouw de cijfers, kalmeer, vraag, kalmeer en reageer met medeleven.

Voor de mensen tegen het punt van TS: kalmeer, luister, kalmeer, herhaal het rustig in het hoofd, kalmeer, wantrouw de cijfers, kalmeer, vraag, kalmeer en reageer met medeleven.

Een persoonlijke noot: psychologie en psychiatrie zijn wetenschap, vanwege het onderzoek waarin de wetenschappelijke methode wordt toegepast. Het zijn bijzondere wetenschappen in mijn ogen, omdat ze een rationele benadering hanteren voor iets dat allerminst rationeel is, namelijk de mens en zijn innerlijke belevingswereld.
Mocht het ooit zover komen dat het brein 100% is uitgeplozen en de geest geen mysteries meer herbergt, dan verwelkom ik de kennis en schaaf ik mijn beschrijving bij, al niet mijn waardering qua hoe bijzonder deze wetenschappen zijn.

Uit mijn ervaring met de behandeling van ADHD via psychologie en psychiatrie bleek dat geen van beide een succes waren voor mij. Zo gaven Ritalin en Concerta mij bijwerkingen die voor mij niet opwogen tegen de positieve effecten en wisten zowel psycholoog als psychiater mij geen nieuwe inzichten te verschaffen. En toch ben ik zeer dankbaar voor deze behandelingen. Want ook al hebben deze behandelingen weinig nut gehad voor mij in directe zin, in indirecte zin brachten ze mij bij een alternatief dat voor mij persoonlijk veel verbetering bracht. Daarnaast zie ik in mijn omgeving mensen die wél veel baat hebben bij psychologische en psychiatrische therapie, en daar ben ik dankbaar voor.

Kortom, wat voor de één werkt, werkt niet voor de ander. Onthoud dat wanneer je kritiek levert of ontvangt op de verschillende behandelmethoden en zienswijzen, zodat je samen kan kijken naar sterke punten en punten ter verbetering, in plaats van tegenover elkaar te wijzen naar elkaars slechte punten.

quote:

Op zondag 10 juni 2012 01:19 schreef sientelo het volgende:

[..]

De psychiatrie is dus geen geneeskunde. Dat is nou juist het punt. De ziektes van de geneeskunde zijn te meten. Die van de psychiatrie zijn verzonnen en kunnen niet gemeten worden.

wat je nu zegt is niet correct. mijn zoontje is uiteindelijk overleden aan een ziekte die niet meetbaar was doch wel aanwezig. zelfs achteraf is nooit precies duidelijk geworden wat het onderliggende probleem/de ziekte nu eigenlijk was (al waren er wel vermoedens).

concreet: bijvoorbeeld pulmonale hypertensie (een bestaande 'geneeskundige' aandoening, zoals jij het formuleert) is bij een baby in leven niet altijd te bediagnostiseren. het is overigens een longaandoening. dan zeg je toch ook niet dat het specialisme "kinderlonggeneeskunde" geen geneeskunde is?

quote:

Op maandag 11 juni 2012 07:40 schreef Re het volgende:
ja, dat er verder een paar misstanden worden gepleegd en dat er wel eens een en ander verkeerd gaat is evident en normaal voor elke tak van sport. Dat 3 mensen uit de post hierboven iets aankaarten maakt het niet ineens geen wetenschap, daar staan miljoenen andere psychiaters/hoogleraren/artsen tegenover. Als het goed gaat hoor je niemand, mensen die effectief aan de Ads zitten, die geholpen zijn met wat ritalin, die hun psychose overleven door een AP.

En ach he, autisme bestaan niet, het komt door de koude opvoeding van moeder lief...

In tijden van lobotomie en levenslange opsluiting met dwangbuis zei men ook dat dit 'de' manier was om te dealen met zulke mensen. Daarom is het goed dat er altijd kritisch gekeken wordt naar deze tak van sport.

In de basis houd ik altijd de volgende regels aan bij (omgaan met) de behandeling van psychische problematiek.
1) If it ain't broken, don't fix it. Het heeft geen zin om mensen die functioneren te belasten met een label.
2) Wees altijd huiverig bij het accepteren van medicatie.
3) Mensen zijn niet maakbaar. Soms moet je gewoon accepteren dat iemand zo is, ipv het altijd maar proberen te veranderen.

[ Bericht 14% gewijzigd door Maanvis op 11-06-2012 11:51:46 ]

Psychologie is wel degelijk een wetenschap, echter het deelgebied klinische psychologie (en de geneeskundige variant psychiatrie) zijn m.i. gekaapt door laagbegaafde welzijnswerkers, kwakzalvers, en stromannen van de farmaceutische industrie.

quote:

Op maandag 11 juni 2012 04:19 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Wetenschap, hoe definieren we dat?

daar hebben universiteiten (de goede dan iig ) het prachtige verplichte vak "wetenschapsfilosofie" voor. als in: die vraag alleen al is een wetenschappelijk vakgebied

quote:

Op maandag 11 juni 2012 12:08 schreef simmu het volgende:

[..]

daar hebben universiteiten (de goede dan iig ) het prachtige verplichte vak "wetenschapsfilosofie" voor. als in: die vraag alleen al is een wetenschappelijk vakgebied

Ware het niet dat filosofie zelf in twijfel wordt getrokken over zijn rechtmatigheid als wetenschappelijk vakgebied.

quote:

Op maandag 11 juni 2012 12:11 schreef Gray het volgende:

[..]

Ware het niet dat filosofie zelf in twijfel wordt getrokken over zijn rechtmatigheid als wetenschappelijk vakgebied.

daarom blijft het voorlopig dan ook nog een levendig vakgebied

er zijn ook wiskundigen die het getalstelsel als wellicht foutieve voorveronderstelling zien tenslotte. wat nou 1+1=2

quote:

Op maandag 11 juni 2012 11:44 schreef Maanvis het volgende:

[..]

In tijden van lobotomie en levenslange opsluiting met dwangbuis zei men ook dat dit 'de' manier was om te dealen met zulke mensen. Daarom is het goed dat er altijd kritisch gekeken wordt naar deze tak van sport.

In de basis houd ik altijd de volgende regels aan bij (omgaan met) de behandeling van psychische problematiek.
1) If it ain't broken, don't fix it. Het heeft geen zin om mensen die functioneren te belasten met een label.
2) Wees altijd huiverig bij het accepteren van medicatie.
3) Mensen zijn niet maakbaar. Soms moet je gewoon accepteren dat iemand zo is, ipv het altijd maar proberen te veranderen.

En wat als 'huiverig voor medicatie' een symptoom is van een ziekte?

En wat als je wel een label hebt, de juiste therapie waardoor je weer op jouw nivo functioneert... Dan ben je niet ziek meer?

En ach die schizofreen laten we maar lekker naakt een killingspree plegen, hij is immers maar zo en kunnen we weinig aan veranderen.

Kortom, veel te zwart wit, op zich redelijke standpunten hoor maar er mag iets dieper over nagedacht worden