quote:
Op vrijdag 8 juni 2012 20:08 schreef StampertjeX het volgende:Jongens ik zit met een probleem
'mijn' hond Oscar van 8 maand is nog steeds aan het puppybijten we krijgen het ook moeilijk afgeleerd. Gisteravond was hij ook zo bijterig dus ik druk hem tegen de grond om hem rustig te krijgen doe ik vaker, maar ditkeer rende hij daarna door de komen en kwam grommend en zijn tanden laten ziend naar mij toe, hij dreigde me dus echt te bijten
. Ik weet niet wat ik hier mee aan moet bij mijn ouders doet hij het niet. Het is echt ook wel een lieve hond kan ook heerlijk bij je liggen enz maar van dat bijten word ik moedeloos
Tips anyone ?
Wat is Oscar precies voor hond? Een ruwharige teckel of zit dat verkeerd in m'n hoofd?
Hardnekkig bijten leer ik onze honden als pups normaal gesproken af door (consequent!) NEE te zeggen en even op te houden met spelen als ze bijten. Doen ze het nog een keer dan NEE! en handen weg halen en langer ophouden met spelen. Doen ze het nog een keer dan NEE! gecombineerd met het even dichthouden van de bek van de pup. Als je een fanatieke pup hebt doen ze het daarna ongetwijfeld nog een keer (of 10 keer) en dan de laatste stap herhalen, desnoods met iets harder 'knijpen' in de bek. Je moet ze niet echt pijn doen uiteraard, maar het moet ook geen spelletje zijn voor de hond. Het is wel de bedoeling dat hij snapt dat het niet leuk is. Bij onze honden werkte dit altijd perfect, ze bijten geen van allen. Ook Nori (nu 5 maand) houdt direct op met (zachtjes) bijten als ik NEE zeg, ze weet precies wat ik bedoel en houdt zich daar aan.
Het grommen en dreigen wat hij naar jou doet vind ik best ernstig. Hij zit met 8 maand in de puberteit en probeert je uit te dagen, hij neemt jou kennelijk (lang niet) zo serieus als je ouders. Ik zou strikt letten op de rangorde met hem. Niet op de grond gaan liggen/zitten met hem, hem niet op schoot laten kruipen of over je heen laten hangen (hooguit op uitnodiging als hij zich goed gedraagt), niet voor jou de deur uit glippen, niet kusjes geven op zijn kop, niet naar hem toe gaan om hem te knuffelen/aaien maar hem naar jou laten komen, geen spelletje met hem doen als hij met een speeltje naar jou toekomt, maar zelf bepalen wanneer je gaat spelen... etc. Het kan ook helpen als jij hem uitlaat (wel netjes naast je laten lopen en zo dan, jij bent de baas) en als jij hem voert (uiteraard nadat je zelf gegeten hebt, en hem laten zitten en wachten tot je toestemming geeft voor hij het eten mag pakken).
Als ik eerlijk ben had ik mijn pup trouwens ongenadig op z'n falie gegeven als hij naar mij zou dreigen op zo'n manier. Ik weet niet of dat helemaal kynologisch verantwoord is, maar het is wel wat ik zou doen. Toen Nori twee weken terug een aanvalletje van voernijd had toen ze een stuk kip at (ze gromde, en probeerde zelfs te happen toen ik haar hoofd aaide en de kip aanraakte) heb ik haar zo stevig aangepakt dat ze het echt niet nog een keer deed. Ik wil niet hebben dat ze gromt, punt uit. Ik heb haar in haar nek gegrepen, tegen de grond geduwd en met duidelijke stem 'EH! FOEI!' gezegd. Daarna ben ik er bij gebleven en heb ik er een punt van gemaakt om om de paar minuten haar hoofd/bek/neus te aaien, tegen haar te praten en soms haar kip aan te raken/vast te pakken/even weg te halen zodat ze wende aan het feit dat ik aan haar eten zat en dat er niets aan de hand was. Toen de kip op was, was ze helemaal ontspannen en haalde ze het niet meer in d'r hoofd om te grommen.
"If cats looked like frogs we'd realize what nasty, cruel little bastards they are." ~ Terry Pratchett.
Kom eens kijken
F&F / Op de Beestenboerderij, Deel III!