Kracht van het Nu

naar mijn idee is het verhaal van eckhart tolle het puntje van de ijsberg zeg maar... hij heeft er iets van aangeraakt maar is nog lang niet tot de kern doorgedrongen...

de verhalen van jezus in de woestijn of boeddha onder de boom

Toen de Boeddha, nog voor zijn verlichting, onder de Bodhi boom zat en net lekker bezig was, verscheen er een soort satanachtig personage: Mara. Mara vertegenwoordigt alle manieren waarop we onszelf klein houden en ons ervan weerhouden om ten volste te leven. Mara’s taakomschrijving is om ons af te leiden van onze ware aard, die van nature open en onbelemmerd is. Omdat hij zag dat de Boeddha in wording –die toen nog Siddharta heette- op weg was om dit te ontdekken, besloot hij daar een stokje voor te steken. Hij stuurde legers, hete babes en demonen op Siddharta af, maar dat leidde Siddharta niet af. Hij doorzag namelijk dat alles slechts een projectie van zijn eigen geest was.

Toen al deze aanvallen tevergeefs bleken, vuurde Mara zijn ultieme wapen op Siddharta af: zelftwijfel. Siddharta hoorde dat welbekende stemmetje dat zei: “Wie denk je wel niet dat je bent om “verlichting” te kunnen bereiken? Denk je nu echt dat het jou lukt om iets te doen wat mensen al eeuwenlang tevergeefs proberen? Loser.” Stel je Mara voor die met zijn hand een “L” op zijn voorhoofd maakt naar Siddharta, en you get the picture.

Op dat moment raakte Siddharta de aarde aan (deze houding ken je wel van Boeddha beeldjes, de zogenaamde aarde-mudra) als getuige van zijn recht om daar te zitten. Als getuige van zijn ambitie om de ware aard van dingen te zien. Volgens de traditie schudde de aarde vervolgens als antwoord, scheurde open en slokte Mara op. Dit is het moment waarop Siddharta verlicht raakte en een Boeddha (een ontwaakte) werd.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Verzoeking_van_Christus

Voor mij is de kracht van het Nu het feit dat het ALTIJD nu is.

Het is werkelijk al-tijd Nu.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 03:06 schreef Orange2012 het volgende:
Ja dat hij mogelijk nog niet tot de kern is doorgedrongen zegt iets in mij ook. Maar toch kan ik uit de dingen die hij verteld, geen misleiding halen.

Die weerstand komt wel veel terug zo te zien. Zo herkenbaar. Juist wanneer de kern duidelijker word, word het verzet heftiger.. Ik zal het rustig laten inwerken.

Ja, misleiding das een te groot woord denk ik... je kunt er zoiezo uithalen waar je iets aan hebt.. maar in het nu leven bv kan op zo veel manieren geinterpreteerd worden... woorden zijn wegwijzers maar niet de ervaring zelf natuurlijk...

ja verzet ook van het collectief ego... licht is wel krachtiger, dus zodra je het licht herinnert heeft het ego geen poot om op te staan

je moet van je automatismen af. je zult altijd ideeen, impulsen houden, maar de gemiddelde mens grijpt die impulsen uit je hersenen aan om een hele gedachtestroom te creeren. bijvoorbeeld, je denkt 'honger' en vervolgens ga je nadenken over eten, of je gaat opstaan om wat te maken etc etc.
door in die stiltes te duiken, stop je eigenlijk zo'n ketting van gedachten. wat er dan uiteindelijk overblijft zijn de basis ideeen die uit je geest komen, en je kijkt ernaar, zeg maar. je zit er niet meer middenin, en het dicteerd niet meer je staat van zijn.

en mensen leren zichzelf aan om emoties te verbloemen met gedachten, alsje daarmee ophoud, dan ga je meer voelen inderdaad. in het begin kan dat wel heftig zijn.

jaja ik ben aardig met meditatie bezig geweest, toen in rond de 20 was.

nee dat denk ik ook niet.
ik herken wel wat je beschrijft, en bij mij gaan ook in het begin juist spieren aanspannen en trekken. mijn ervaring is, laat gewoon gaan. essentie van meditatie is niks doen, dus ook dan niet. laat de spanning maar komen, en bekijk het allemaal van een afstandje, zoals je al zei. je moet soms echt even ergens doorheen voordat je het kwijt bent.
ik denk dat het meer een lichamelijk dan geestelijk iets is, voor zover je die twee als verschillende dingen kan zien. ook je lichaam corrigeerd pijntjes en spanning met verandering van houding, in het normale leven. als je niks doet, dan ga je dat dus allemaal voelen, en dan vind je lichaam ook een weg om ermee te dealen, gewoon vanzelf. meditatie is natuurlijk stil zitten, maar probeer ook eens om me te gaan met de spanning in je lichaam, en je hoofd en nek de ontspanning te laten zoeken. dan merk je dat als je je hoofd wat draait, je op punten komt dat bepaalde spieren ineens gaan ontspannen. ofterwijl, als je je lichaam gewoon los laat en niks bewust doet, betekend dat nog niet gelijk dat je dan dus een bewegingsloos lichaam hebt. vandaar al die ontspannings en meditatie technieken als yoga en tai chi, die benaderen hetzelfde doel op en lichamelijke in plaats van een geestelijke manier.

uiteindelijk moet iedereen zn eigen weg hierin vinden denk ik. het is helemaal niet erg om in het begin truukjes te gebruiken om tot ontspanning te komen. ik heb er zelf velen, alleen in de gaten tussen je gedachten springen, werkt niet altijd. soms moet ik echt even visualiseren dat ik niet in mn lichaam zit, of me concentreren op mn navel, of juist al mn gedachten maar laten razen, en als het goed is komt die ontspanning dan wel. truuk is wel om je niet aan zulke truukjes vast te klampen, zodra je meer loskomt gaat het toch weer om alleen maar zitten en niets doen, met en soort alertheid. en als je echt gaat ontspannen, is dat ook helemaal niet moeilijk.

geen idee of dit duidelijk is maar kan het ook niet veel beter zeggen, lol..

zoiezo is het niet jouw ego.. maar misschien zie je dat ook niet zo.. je kunt met het ego denken dat het ego van "jouw" is dus dan een soort identificatie ermee..

maar het staat los van je.. het is volgens mij meer zoiets als gasten die je uitnodigt in je huis.. je bent je gasten niet, maar je hebt ze binnengelaten.. de vervelende gasten die wil je liever weer naar buiten hebben en vervolgens ook niet meer binnenlaten..

dus dan wil je alleen nog de liefdevolle gasten ontvangen.. zeg maar de inspiraties van je ziel (die altijd in het nu er zijn)

quote:

Op vrijdag 1 juni 2012 14:34 schreef Orange2012 het volgende:
Het is duidelijk wat je zegt. Mooie dingen om aan toe te voegen en uit te proberen.

Het is voor mij ook niet dat ik net start. Ik ben er al jaren mee bezig, soms wat meer dan anders. Wat ik nu met name probeer, is los te komen voor alle gedachten patronen. Om volledig in het Nu te zijn. 24/7. het mediteren doe ik al wel een langere tijd, op momenten.

omdat ik nu telkens mijn gedachten patronen doorbreek (ipv "proberen" er iets van te leren en of gehoor aan te geven etc) begon ik te merken dat de Nu momenten groeide in snel tempo. (de stiltes tussen niets en weer mentaal lawaai (gedachten stromen/patronen) ik weet wel dat het ego dit niet leuk vind, en ik weet ook dat elk ego steeds weer probeert af te leiden, controle te krijgen, toekomst proberen in te vullen enzv. Dit doorbrak ik dus steeds weer. Maar ineens werd de onrust groter (voel ik in mijn hoofd) alsof er van alles druks aan de gang is, voorhoofd steken, op bv mijn hart chakra kwam plots een soort kramp, en zo gebeurde er zoveel dat ik mij begin af te vragen, of ik hier gehoor aan moet geven. of is dit toch iets wat bij het afbreken van het ego hoort. het enge wat ik kan bedenken is, dat mijn ego zich verzet tegen los gelaten te worden....?

ik denk juist dat het tekenen van ontspanning zijn, als je bijvoorbeeld een verkrampte beenspier hebt, en die schiet los, dan doet dat ook pijn en krijg je sensaties. als je energie beter gaat stromen, dan zal dat ook een lichamelijke reactie veroorzaken. en waarschijnlijk ook in je geest, die even op hol slaat. is helemaal niet erg.
voe je ook in die Nu momenten, dat er energie loskomt?

gewoon gaan zitten en ademhalen...

dat is de kracht van het nu

Ik wist niet eens wat het was, De kracht van het nu, maar zeker het onderzoeken waard.
Bedankt

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 02:09 schreef Orange2012 het volgende:
Zijn er mensen die zich verdiept hebben in de kracht van het Nu?

Wat ik mij afvraag is, of Eckhart Tolle ook spreekt over het verzet van het ego tegen het loslaten van het ego?

Wat ik merk is, dat hoe meer ik los kom van gedachten,(the story of "me" etc) hoe groter het verzet word. (zowel mentale onrust, als lichamelijk reactie's, emoties en zelfs energetisch). En is dit dan een teken dat je er nog iets van moet leren?

Het enige wat zelf naar boven komt is, dat dit onbewuste zaken zijn als, onrust/stress, emoties etc.

Alvast bedankt.

Groet

Wat ik zelf uit de Kracht van het Nu heb gehaald mbt het ego, is dat het er wellicht niet om gaat je ego te ontkoppelen. Maar juist om in te zien wat het ego wel en niet is. Het ego is die verzameling ervaringen, gedachten, emoties ed die we vanaf jongs af aan hebben opgedaan. Niet alles hebben we altijd goed kunnen verwerken, waardoor dingen verdraaid kunnen worden.

Voor mij gaat het er meer om de plek van het ego in te zien. Het ego kan alleen bestaan omdat er ook iets anders bestaat. Alleen dat anders willen we nogal eens verwarren met het ego. Er is sprake van een 'IK' ervaring, alleen verwarren we deze dus met het ego. Het IK is er altijd, het ego denkt dat het er altijd is


oh en al die zaken die nu loskomen, geef eens extra aandacht aan je pijnpunten in je lichaam. Focus je aandacht er op en kijk gewoon wat er los komt, zonder er een oordeel aan te geven. Wees het je gewoon gewaar en laat eventuele gedachten/emoties gaan zonder je er bewust mee te verbinden..

oh en kwam dit ook tegen:

quote:

De bekende Tibetaans boeddhistische leraar Dzogchen Rinpoche is in juni voor de 8e keer in Nederland om les te geven. Rinpoche geeft les vanuit de eeuwen oude Boeddhistische traditie. Hij vertaalt deze wijsheid in praktische, heldere lessen voor het dagelijkse leven. ”Iedere dag nemen we belangrijke beslissingen over een groot aantal zaken in je leven, zoals werk, relaties, gezondheid en financiën. Vaak weet je niet goed welke oplossing je moeten kiezen”.

Levenslessen
“Wanneer we een probleem verergeren door zorgen en stress blokkeren we ons vermogen wijze beslissingen te nemen en verlengen we ons lijden. We nemen betere beslissingen wanneer we onze geest laat rusten en innerlijke wijsheid volgen. Als we onze problemen willen oplossen, is het beter om minder na te denken in plaats van meer. Hoe meer we over problemen nadenken, hoe onzekerder we eigenlijk worden over wat we moeten kiezen. Het laten rusten van de geest creëert ruimte. Daardoor ontstaat een helderheid waarmee we spontaan tot beslissingen komen die ons allen goed doen”, aldus Rinpoche. ”Mensen denken vaak dat ze hun problemen eindeloos moeten analyseren, maar vanuit het boeddhistische oogpunt beperkt dat je natuurlijke wijsheid. Deze natuurlijke wijsheid leidt je automatisch naar de beste antwoorden.”

http://www.bodhitv.nl/sho(...)g-dzogchen-rinpoche/

Ik zou zeggen: doe er je voordeel mee! Ik ga zelf ook als er nog kaarten zijn

Naar mijn idee is onze calvinistische cultuur (waarin de nadruk ligt op wat je allemaal hebt, voorstelt, kunt, presteert en bereikt) de reden dat ideeen over het NU, egoloosheid, meditatie, ontspanning en vrijheid zo sterk tot de verbeelding spreken.

Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #9

quote:

Op zondag 3 juni 2012 16:39 schreef Roogr het volgende:
Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #9

Ah, ik wilde hem net doorlinken

De Kracht vh Nu is voor mij het belangrijkste boek geweest dat ik ooit heb gelezen. Ik heb een verlichtende ervaring gehad tijdens het lezen en mn leven is sindsdien niet meer hetzelfde geweest

Ik ben er es in begonnen, maar vond eigenlijk alleen het eerste hoofdstuk erg interessant, wat ook in dat topic werd aangestipt. Die ideeën kwam ik echter grotendeels ook al tegen in literatuur van b.v. Jon Kabat-Zinn, Steven Hagen of Thich Nhat Hanh. Daarna kreeg ik sterk het idee dat het boek moest worden opgevuld, maar ik zal het nog eens een kans geven.

quote:

Op maandag 4 juni 2012 18:12 schreef Haushofer het volgende:
Ik ben er es in begonnen, maar vond eigenlijk alleen het eerste hoofdstuk erg interessant, wat ook in dat topic werd aangestipt. Die ideeën kwam ik echter grotendeels ook al tegen in literatuur van b.v. Jon Kabat-Zinn, Steven Hagen of Thich Nhat Hanh. Daarna kreeg ik sterk het idee dat het boek moest worden opgevuld, maar ik zal het nog eens een kans geven.

Het boek is idd een herhaling van zetten. Ik las altijd tien pagina's en liet het toen weer even liggen. De kernboodschap is ook vrij simpel en kort en daar heb je geen boek voor nodig. Het probleem is dat de oplossing zo simpel is, dat het ons ontgaat. Vandaar dat de herhaling in het boek goed kan zijn.

Een aantal jaar geleden kwam ik ook in aanraking met het boek The Power of Now van Eckhart Tolle (en dergelijke boeken/seminars). Ondanks dat het me aansprak en ik ook bijzonder momenten ervoer kreeg ik ook last van duizeligheid, spierspanningen, hartkloppingen, angstgevoelens etc. en ben ik er mee gestopt. Heb er nu nog steeds last van alleen in mindere mate. Twijfel nog steeds of ik me er weer in moet verdiepen of dat ik het helemaal links moeten laten liggen. Iemand met advies?

quote:

Op dinsdag 5 juni 2012 12:53 schreef Ronald-Koeman het volgende:
Een aantal jaar geleden kwam ik ook in aanraking met het boek The Power of Now van Eckhart Tolle (en dergelijke boeken/seminars). Ondanks dat het me aansprak en ik ook bijzonder momenten ervoer kreeg ik ook last van duizeligheid, spierspanningen, hartkloppingen, angstgevoelens etc. en ben ik er mee gestopt. Heb er nu nog steeds last van alleen in mindere mate. Twijfel nog steeds of ik me er weer in moet verdiepen of dat ik het helemaal links moeten laten liggen. Iemand met advies?

Wauw... misschien is die plotselingen vrijheid die je ervaart, iets te overweldigend? Alsof je in 1 keer naakt in de wereld staat?

quote:

Op woensdag 6 juni 2012 00:11 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Wauw... misschien is die plotselingen vrijheid die je ervaart, iets te overweldigend? Alsof je in 1 keer naakt in de wereld staat?

De keren dat ik echt voelde dat ik in het nu was waren inderdaad erg bijzonder. Niet een naakt gevoel maar juist vol van energie, bewustheid, alertheid en controle over jezelf. Alsof iedereen om je heen op de (semi)automatische piloot leeft en ik het stuur volledig in handen had. Geen slaaf meer van m'n gevoel en gedachten. Maar blijkbaar trokken m'n hersenen dat niet lang, heftig protest vanuit m'n lichaam. Zoals ik al zei heb ik er nu nog steeds last van in mindere mate. Alsof de stoppen zijn doorgeslagen. Telkens als ik probeer om weer die staat van bewustzijn te bereiken worden de klachten weer heftiger. Daarom twijfel ik of dat ik moet doorzetten of het links moeten laten liggen en accepteren dat zulk bewustzijn niet aan mij besteed is.