Ik moet even iets kwijt.

Op aanraden van kingtoppie toch maar een topic gemaakt. En alvast sorry voor het lange topic, want ik het zo het idee dat dit best lang gaat worden. Ik moet gewoon even m'n ei kwijt.

Laat ik maar bij het begin beginnen. Moeders kwam er al vroeg achter dat ik slimmer was dan de rest. Ik bleek haar boeken te lezen op 3-jarige leeftijd, en ik kon toen ook al schrijven.Dit ging dus gepaard met een aantal probleempjes.

Ik heb op 4 verschillende basisscholen gezeten. Vanaf de derde basisschool, in groep 5 ging het fout.

Daar had ik dus een lerares die de pik op me had. Wat ik ook deed, het was nooit goed. Ik mocht niet in groepjes zitten (want ik was toch maar tijdelijk), mijn werk was altijd onvoldoende. Ik moest nablijven zonder reden. Ik mocht soms niet met andere kinderen spelen. 1 keer is het zelfs lichamelijk geworden We kwamen van gym, dat aan de overkant van de straat lag. Nou, op basisschool #1 en #2 was het normaal dat we hand in hand liepen, dus ik dacht dat dat daar ook zo was. Niet dus. Juffrouw kneep in m'n hand en trok/sloeg mijn arm weg. Dat kon ook normaal.

In 2002 ben ik ingetrokken bij stiefpa, dus naar een andere school.
De kinderen vonden me maar een rare snuiter, want ik was niet gelovig. De juf vond me al helemaal vreemd, en een beetje achterlijk, want ik geloofde niet.
Groep 6, nieuwe leerling in de klas en een nieuwe meester. De nieuwe leerling (Aap zegmaar) en de meester waren met mekaar, maar ik en Aap, of ik en de meester juist niet. Eerste week van school: Aap en zijn vriendjes stonden me op te wachten na school, om me in mekaar te slaan. 4 tegen 1. En dat ging zo dus het hele jaar door, minstens 1 keer per week. De meesters, juffen en ouders stonden erbij te kijken alsof ze ervan genoten, niemand heeft ooit ingegrepen. Zelfs mijn eigen familie deed er niks tegen. Bijna geen gesprekken over gehad met de leerkrachten, omdat ik alles verzweeg (zo zit dat hier in de familie), maar nee hoor, als ik een gesprek had, het was altijd mijn schuld, ik moest het niet uitlokken.

Een klein poosje later, vonden die gasten dat mijn hoofd jeukte... ik had roos. Maar nee, alles wat ik ook deed, het was de schuld van de hoofdluis. Al snel werd ik 'Luis' of 'Vlo' genoemd, en dat ging de hele school door. Van groep 1 t/m 8. Iedereen was bang van me en niemand wilde vrienden zijn

Zo ging dit een hele tijd door, tot begin groep 8. In groep 7 is er overigens wel een 'hoogtepunt' geweest Ik werd door een groep van plusminus 300 man (dit is een ruwe schatting, kan meer, maar ook minder zijn geweest.) achternagezeten. Het heeft 3 dagen geduurd in totaal. Ik begrijp je hartstikke goed als je dit niet gelooft, het lijkt ook ongelofelijk. Maar zelfs hier werd niks aan gedaan door de leerkrachten. En ik kreeg uiteindelijk de schuld van alle pesterijen, wat bevestigd werd door m'n moeder.

Laatste half jaar van groep 8 begonnen sommige mensen in mijn klas me een beetje te respecteren, en uiteindelijk naar het atheneum gegaan. Dat komt zo wel.

In de jaren 2002 t\m 2007 heb ik op de Zeekadetten gezeten. Wat een stel zwakzinnige mensen zijn dat zeg. Niet alle, maar de meeste mensjes daar toch wel.. Ik werd ook daar gepest. Elke keer ging ik daar met tegenzin naartoe, soms zelfs jankend. Een officier, mocht mijn broer niet, dus automatisch mij ook niet. Ik werd uitgesloten van bepaalde dingen, en moest na een paar jaar bijna elke week de wacht lopen (= heel de dag staan en bepaalde dingen in de gaten houden). Dus geen (relatief) leuke dingen.

Een bootsman, een leidinggevende, mocht me ook niet en liet dat duidelijk te merken door mijn arm om te draaien, mij grof vast te pakken zonder reden, me uit te schelden als ik 1 ding verkeerd deed, of hard naar me te snauwen.

Over de kadetten zelf: ze sloten me uit, vonden me een mietje, praatten niet met me, en maakten denigrerende opmerkingen over me. Het was altijd afzeiken geblazen, het liefst waar ik bij stond. Omdat ik niet sterk en stoer genoeg was ofzo.

Zomer/voorjaars/najaarskampen waren steevast drama voor mij, maar ik moest. Door een van die kampen heb ik slaapverlammingen gekregen, waarvan ik eerst dacht dat ik ziek in m'n hoofd was, omdat het stemmen waren wat ik hoorde. (je bent kut, ga dood, spring voor een trein, je bent niks waard, ga zo door). Ik herinner me een keer dat we moesten ontbijten, het was voor een grote 'vergadering' cq 'intro' van het nationale zomerkamp, er waren veel korpsen bij. En het werd heet, 31 graden.

Ze wilden me dus geen melk geven. Iedere kadet pakte voor m'n neus de kan voor m'n neus vandaan. Had ik het te pakken, trokken ze het uit m'n klauwen. Uiteindelijk werd er met een trollface een lege kan voor m'n neus neergezet. Dat resulteerde dus dat ik tijdens die vergadering flauwviel. 'Had ik maar wat moeten drinken', niks te maren. Niemand heeft het gestopt, ook al heb ik het aangegeven bij een leidinggevende, toen het gebeurde.

Nou, soms, als ik in een 'zwakke' bui was, zei ik dat tegen m'n moeder, maar die zei dat ik stoer en sterk moest zijn. En na een tijdje zou ik dan een echte stoere en sterke meid worden. Dus ik mocht er niet af. Ze was er heilig van overtuigd. In 2007 was ik het zo zat, dat ik mijn uniform inleverde. Ze keek me een paar weken niet meer aan. En des te meer bewondering had ze voor m'n stiefpa en broer, die daar ook zaten.

Sinds ik van de Zeekadetten af ben, is het pesten opgehouden. Maar in de jaren 2002 - 2007 heb ik wel suicidale neigingen gehad. Het werd steeds meer, maar ik moest sterk en stoer blijven, anders kon ik helemaal niet meer op steun rekenen. Mijn familie dus. Ik heb dus zowat alles verzwegen.

--

Dit is nog niet alles

In 2009, naaste familie is op vakantie. Gaat de bel. Staat een oom voor de deur. Dat 'ie een cadeautje voor me had. Meerdere zelfs! Hij liep naar binnen, en gaf het pakketje aan mij. Ik doe de doos open en zie dat er een string inzit. Zo'n hele lelijke. Wat moet ik hiermee? Die kerel kijkt me glunderend aan: "Er zit nog iets in". Okee. Ik pak dat andere ding uit de doos, blijkt het een dildo te zijn.

What. The. Fuck. Wat moet ik hiermee? Ben je gek ofzo? Hij: "Omdat ik weet dat je ook seksuele gevoelens hebt " Flikker op gast, ik heb al iemand. Althans, dat had ik hem wijsgemaakt, want ik wist echt niet wat ik moest zeggen. Hij raakte een beetje in paniek, maar knuffelde me. "Je bent en blijft mijn favoriete nichtje" en hij ging weg. Die zooi gelijk in de vulles gegooid. 2,5 jaar lang heeft niemand het geweten.

In die tijd heb ik een paar keer seks gehad, en dat ging met grote moeite. Ik was gespannen en angstig. Terwijl mijn eerste keer, juist heel goed ging. Alleen was dat voor het voorval met m'n oom.

Hij heeft me op facebook ook nog lastiggevallen met seksueel getinte berichtjes en daar werd ik nog minder blij van. Ik heb het pas begin 2012 verteld aan iemand, die zei dat dit niet normaal was. M'n ouders weten het niet en hoeven het niet te weten. Ze nemen me toch niet serieus.

Ondertussen verhuisd (2009), en ruzie gekregen met mijn enige vriendinnen (begin 2010). Even daarvoor waren er ook kleine spanningen tussen ons drieën, daar werd ik ook niet vrolijk van.

Omdat ik toen officieel vriendloos was kwam ik in een diep dal terecht. En daar waren de suïcidale neigingen weer, en de negatieve gedachten. Als ik naar R'dam CS liep, dan kwam ik dus door de stad heen. Overal stelletjes, overal vriendinnen die met mekaar naar de stad gingen. En dan liep ik daar in mijn eentje. Het is overigens goedgekomen.

Afijn, de examens (2011). Ik werd 2 weken voor de examens, op mijn laatste officiële schooldag naar de directie geroepen. Samen met mijn ouders. Omdat ik te weinig voldoendes zou hebben (ik had 2 onvoldoendes) vonden ze het beter dat ik op havoniveau examen ging doen. Nee. Gewoon nee. Na een tijdje werd ik het zat en moest ik janken Kan daar niet tegen. M'n ouders stelden toen voor dat als ik nu havo ging doen, dat ik dan het jaar daarna weer vwo mocht doen. Dom dat ik was stemde ik toe.

Vlak nadat ik het contract had ondertekend kreeg ik spijt. Mijn examens heb ik overigens gehaald zonder te leren. Eerst iedereen trots doen, dat ik geslaagd was, en kreeg ik het vrolijke woord te horen "Nu kan je lekker gaan werken!". Eh wat? Je had me vwo beloofd? Mam? Jezus. Alsjeblieft.

In de week na mijn examens werd mijn moeder chagrijniger, botter, en we kregen ruzie. Ik mocht het vwo in mijn reet steken, dat stelt toch niks voor, je gaat maar gewoon werken voor de kost. Ik had een baan gevonden, maar de ruzies bleven. Het werd na een tijd wel beter, maar ondanks dat het een vakantiebaantje was (althans dat hoopte ik), kon ik het vwo toch echt vergeten.
Nou, hbo dan. Maar oh wee als ik dat ging doen! Dan was ik het huis uit geschopt, dat heeft ze me gezegd. Dan mocht ik het uitzoeken met mijn achterlijke studies. Maakt niet uit wat voor studie, ik werd toch wel het huis uitgeflikkerd.

Ik moest me maar omhoog werken. Later stonden ze wel toe dat ik mbo1 ging doen. Ja dag Maar dan had ik wél veel praktijk en daar kom je mee omhoog. Het was of mbo 1, of niks. Dan maar niks.
Op mijn werk voelde ik me ook slecht, ik werd slecht behandeld, vooral door m'n baas. Betalingen bleven achter, duurde soms wel 2 maanden voordat ik eindelijk wat geld zag.

Begin februari van dit jaar de brui eraan gegeven, en pissig dat m'n ouders waren. Want nu heb ik geen werk meer! Ze praatten niet meer tegen me, en stresten alleen maar. Er werd tegen me gekat, gescholden, en alleen maar omdat ik geen werk had. In de eerste week van mijn werkloosheid was het al: Binnen een week geen werk? Dan het huis uit. Gelukkig is het niet zover gekomen.

Daarbij, waar ik ook erg ongelukkig van word, is dat ik ben opgevoed met de gedachte dat je niks voor jezelf mag doen, alleen iets voor anderen. Zodra ik 1 keer iets laat afweten ben ik een egoïst, moet ik wel iets voor mijn familie overhebben. Nu ik een vriend heb krijg ik te horen dat ik alle vrienden om me heen moet laten vallen, want ik moet voor mijn vriend leven, hij moet mijn alles zijn en ik zijn slaafje. (Zo komt het erop neer.) Hijzelf is niet zo, gelukkig.

Maar deze gebeurtenissen hebben er dus voor gezorgd dat ik me dus best kut voel. 1 voor 1 komen deze gebeurtenissen weer bovendrijven, met de achterliggende gedachte dat dit helemaal niet had gehoeven, dat dit anders had kunnen zijn. En het gevoel dat ik niks voorstel, niks ben in deze wereld. Ik word er serieus een beetje kierewiet gaan.

Nogmaals sorry voor het lange bericht, maar het lucht wel zo op.

TS is er weer

Ga nu even de reacties lezen en antwoorden.

Dankjewel voor jullie reacties, of het nou positief is of negatief.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 01:18 schreef Heatseeker het volgende:
Kun je niet een kleine samenvatting geven het is tenslotte wel 1:17?

Lekker geslapen? Nou, mooi, dan kan je nu wél lezen. Nee, even serieus, als je de reacties leest heb je wel een kleine samenvatting.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 01:32 schreef Omdatappel het volgende:
Oké, ik begrijp dat thuis niet zo'n fijne plek voor je is. Is op jezelf wonen geen optie? Hoe oud ben je?

En kan je ook verzinnen waarom er zo veel mensen zijn die jou niet mogen? Ligt dat echt allemaal aan hen of ben je misschien sociaal niet zo sterk aangelegd?

Ik was dus sociaal niet zo sterk aangelegd nee. Ik ben hiervoor in therapie geweest, en hulp voor gekregen, maar dat hielp allemaal geen flikker. Wellicht loont het de moeite om weer eens te gaan kijken. Maar het is dus zeker niet allemaal hun schuld.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 01:33 schreef stevenmac26 het volgende:
ts ik ken jou

Ik dacht dat jij uit huis ging en ging samenwonen?

Ja dat dacht ik ook Nog steeds niks van gekomen, ik heb het maar uit m'n hoofd gezet.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 01:49 schreef 2cv het volgende:
Tering, wat een verhaal ! Ja, ik heb alles gelezen. Met verbazing. Ik dacht dat ik wat shit over me heen heb gehad, maar dit is echt erg. Helemaal dat leraren/ouders/leidinggevenden niets doen.

Ik zeg dit NIET om vervelend te doen, maar wellicht is het een idee om eens naar een psych ofzo te gaan om te vragen of je iets hebt (b.v. autisme ofzo) waardoor je inderdaad wat onhandig reageert op anderen en daardoor die ellende over je heen krijgt ?

Inmiddels weet ik voor mezelf dat je redelijk nauwkeurig een bepaald gedrag moet vertonen om sociaal geaccepteerd te worden (al weet ik nog niet WAT voor gedrag ).

Om eerlijk te zijn vermoed ik zelf autisme. Maar dat zet ik dan ook wel bij m'n lijstje, dat ik daarvoor moet kijken, dank u.
Ik weet wel wat voor gedrag, mijn familie voldoet er perfect aan. Maar ik blijf dan liever een buitenbeentje dan dat ik aan dat gedrag moet voldoen, want daar word ik ziek van.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 01:49 schreef redboyke het volgende:

[..]

hoe serieus kan je 300 mensen achter je aan nemen? bedoel dat is echt iets voor in de zombie films en je word zo ingehaald. heb jij wel eens 300man bij elkaar gezien nu moet je je voorstellen dat die allemaal in dezelfde richting lopen achter 1 meisje aan.

zoiets klinkt meer als verzonnen en als dat verzonnen kan zijn dan vraagt een mens zich af wat er nog meer verzonnen is.
ik ben naief maar zo naief ben ik ook weer niet.

Zal ik het even in detail uitleggen (dit heb ik expres dus niet gedaan in de OP omdat het dan nog langer zou worden. )

Ik geef eerlijk toe, ik ben lomp geweest.
Een meisje, die mij uiteraard niet mocht, sloeg tijdens gym de bal uit mijn handen. Daar werd ik pissig om, en daagde haar uit om te gaan vechten, na schooltijd. Dat was overigens de eerste en de laatste keer, dat ik iemand heb uitgedaagd.

Afijn, al snel hoor ik geroezemoes, iedereen mij aankijken, en na gym, ging iedereen zich heel rap aankleden. Omdat het dus kwart over 3 was, was iedereen binnen no time weg. heb ze nog nooit zo snel gezien.

Kom ik op het pleintje achter school, waar ik voorbij moest. Staat ineens bijna de hele klas voor me Er werd geduwd, geschopt, geslagen, ja noem maar op joh. Ik ben naar weggerend.

Dag 2. Kom ik op school, zie ik las 7a naar mij staren en fluisteren. Groep 6 zie ik naar me staren. Groep 8 ook. Na schooltijd kwamen dus de groepen 6a, 6b, 7a, 7b, 8a, 8b en 8c achter me aan. Niet álle leerlingen, maar ik schatte toen toch wel zo'n 50 tot 75%

Dag 3, na schooltijd. Werd ik door m'n moeder opgehaald omdat ik het alleen anders niet redde. Ja, ik kom bij mn oudtante overblijven, maar om nou zo'n oud wijffie van eind 70 op te zadelen met dat soort problemen, nee. Staat het plein vol met vreemde mensen. Ik herkende ook kindertjes uit groep 5 en lager, met hun ouders. Ik herkende broers en zussen van kindertjes van de bovenbouw, etcetera. Die liepen mij dus achterna.

Even ter illustratie. Als ik boven op de dijk sta, kan ik het café zien, dat honderd meter verderop ligt. Zelfs daar kwamen mensen nog de hoek om lopen.

En ik ben eerlijk, ik vind het zelf ook ongeloofwaardig. Was het maar verzonnen. Serieus.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 16:40 schreef kingtoppie het volgende:
Radioslut, hoe oud ben je nu eigenlijk?

19. Staat in mijn profiel en Fobo.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 16:33 schreef stevenmac26 het volgende:

[..]

Wel gevraagd hoe het daarmee zit dan of niet?

Hij heeft angst voor de toekomst, voor wat gaat komen. Een of andere blokkade in zijn hoofd die ervoor zorgt dat ie niet durft. En dat heeft ie voor meerdere dingen.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 01:50 schreef Mishu het volgende:
Het verhaal over de melk vond ik ook een beetje raar..

Wat is er dan precies raar aan dan? Wellicht kan ik het dan beter uitleggen, zodat het niet raar overkomt.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 01:54 schreef Wijnand_Bierenstein het volgende:

[..]

!!!!!!!!!!! weet echt even niet welke emotie hierbij hoort

Wat de fuck is de Zeekadetten eigenlijk? Klinkt alsof je het daar niet echt naar zin hebt gehad

Zegmaar een jeugdtak van de marine. Zodat je 'klaargestoomd' wordt voor de scheepvaart, waardoor je al wat ervaring hebt. 9 van de 10 kadetten zaten op het scheepvaartscollege, en de hogere mensen, de onderofficieren en de officieren, hadden dikwijls een baan in de scheepvaart.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 01:54 schreef 2cv het volgende:

[..]

Ik niet. Ik heb het meegemaakt dat letterlijk de stoel onder m'n kont vandaan gerukt werd in de pauze. En als dan de bel ging om weer naar de les te gaan was het 'alsjeblieft' terwijl mij een stoel toegeschoven werd.

trieste mensen toch ook.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 02:08 schreef Wijnand_Bierenstein het volgende:

[..]

300 mensen achter je aan? Zoveel mensen zaten nog niet eens bij mij op school destijds

@ TS (die overigens al lang en breed vertrokken is geloof ik): in welke omgeving heb je op school gezeten? Ergens op de Veluwe ofzo? Hoe kun je trouwens in groep 6 (dan ben je 10 ofzo?) al stellig weten dat je niet gelooft? Lijkt me ook erg matig van leraren als ze daar kinderen op af gaan rekenen.

Het was in groep 5. Ik ben niet gelovig opgevoed, en heb altijd al gedacht dat het een saai verhaal/boek was, die bijbel. (En alle andere geloven eromheen, ik wil hier overigens ook niemand mee kwetsen) Geen idee, vertel me niet hoe. Ik zat overigens in Rotterdam op school.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 08:00 schreef Canillas het volgende:
Je hebt een hoop rotte dingen meegemaakt en daarvan bepaalde dingen geinternaliseerd; je draagt het bij je, je 'hoort' die dingen nog steeds. Heel klote allemaal, denk dat je er veel aan zou kunnen hebben jezelf te gaan leren zien als iemand die er mag zijn zoals ze is, je eigenwaarde weer opbouwen en je letterlijk en figuurlijk losmaken van je oude situatie

Dat gaat een moeilijke taak worden, heb dit al geprobeerd, maar werd telkens teruggedouwd, door wie of wat dan ook. Maar eens zal het lukken

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 09:59 schreef BMS-THAD het volgende:
Wow, TS, dat had ik niet verwacht na je luchtige posts in het facebook topic.

Succes in ieder geval, en volg het advies van Thinkk-Pinkk op.

Tja, in KLB kan je maar beter luchtig doen ;P

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:06 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Jij post ook om de dag dat je je klote voelt in allerhande R&P topics. Misschien niet tot in het kleinste detail waarom en waardoor, maar TS wel, en ik kan me voorstellen dat als dit inderdaad een accuraat verhaal is, dat je dat even zó kwijt moet omdat het anders wellicht nog absurder en ongeloofwaardiger lijkt in plaats van alleen een kreet om aandacht. Ik heb nu zoiets van 'damn, dat kún je toch niet verzinnen??'.

Maar dat gezegd hebbende: als zoiets gebeurd is, of nou ja, als die dingen je gebeuren, dan is dat natuurlijk niet goed te praten, máár het is eigenlijk nooit zo dat de schuld alléén bij de tegenpartij ligt. Hiermee wil ik niet zeggen dat je per se de boel hebt 'uitgelokt', maar er zijn wel redenen geweest dat mensen jou eruit pikten om te pesten. Probeer hier, met behulp van een professional over te gaan praten: kijk wat jou zo kwetsbaar maakt(e) en zorg ervoor dat je eventuele zwakke plekken kunt herkennen en wellicht zelfs om kunt zetten naar positieve dingen. Nogmaals: niets geeft íémand het recht om te pesten/treiteren/mishandelen, maar het is nu eenmaal zo/gebeurd en het enige wat je kunt doen is zorgen dat je er sterker uit komt .Vraag ook meteen, als je bij de huisarts bent geweest en een verwijzing hebt gehad, naar hulp om het huis uit te gaan, want zo te lezen lijkt het me al aardig wat zoden aan de dijk zetten als je lekker voor jezelf kunt gaan beginnen.

Nee, daar heb je ook zeker gelijk in. Ik ben altijd dwars geweest (liep niet mee met de mode, had andere hobby's dan andere kinderen, deed niet mee aan rages etc.), was sociaal niet erg vaardig, en was slimmer dan de rest. Perfecte combo om iemand te pesten.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 02:14 schreef redboyke het volgende:

[..]

ik heb zelf op een visserij school gezeten ook met leefgroepen enzo en in een zaal slapen enzo
punt is dat soms de hele groep gestraft werd als iemand iets verkeerd deed. en waarschijnlijk deed TS veel verkeerd zodat iedereen gestraft werd en dan kan je natuurlijk begrijpen waarom iedereen dan kwaad is op haar.

je kan paar pesters hebben maar niet 300 tegelijk.
en ja zelf terughandelen lost het probleem ook op maar TS heeft blijkbaar continue over zich heen laten lopen.

Terughandelen werkte niet. Wat ik ook deed, of het nou negeren was of juist actie ondernemen (op verschillende manieren), het was nooit goed. Ze bleven doorgaan.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:08 schreef 2cv het volgende:

[..]

Nee, opleiding werktuigbouw. Pesterij komt overal voor, van de peuterspeelzaal tot in het bejaardentehuis en alles wat er tussenin zit.

Is TS nog aanwezig of hebben al die 'lieve' Fokkertjes haar weggejaagd ?

Ik was gaan slapen Je hoeft die lieve fokkertjes geen schuldgevoel aan te praten.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 10:24 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
Dus om de een of andere reden ben je op verschillende scholen en op een sportvereniging ernstig gepest, en dat gebeurde nog massaal ook. Zowel door clubgenoten, als klasgenoten als leraren en leidinggevenden, ouders die herhaaldelijk toekeken hoe hun kroost je in elkaar schopte en zelfs je ouders hebben je getreiterd en mochten je niet.
Waarom?

Op school, zie boven.
Mijn ouders vonden, met name mijn moeder, dat ik stoer en sterk moest zijn. Het liefst macho. Ja, had er dan een jongen uitgekakt. Ik ben van mezelf vrij jongensachtig, maar 'stoer en sterk', no.
Bij de zeekadetjes: Het was gewoon een bende, die 1 iemand achterna liep. Het waren allemaal meelopers, al dan niet onbewust. Als een populair iemand iets deed, dan deed de rest dat ook.
In combinatie met mijn bestaande problemen, bingo.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 16:45 schreef stevenmac26 het volgende:

[..]

Ik wil niet heel lullig zijn hoor, maar volgens mij had ik eerder al aan je gegeven dat het nooit zou werken

Ik dacht dat je dat bedoelde over het samenwonen zelf. We gaan binnenkort samen naar doc om te kijken of er iets gedaan kan worden aan zijn angsten, en mijn verleden.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 17:21 schreef stevenmac26 het volgende:
Dat soort dingen moet je zelf doen en niet samen

Dat doen we omdat er anders helemaal niks van komt. Gewoon, een schop onder onze kont.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 16:43 schreef kingtoppie het volgende:
Ik vind je ouders ook maar stom eerlijk gezegd.
Het stomme is dat jij eigenlijk alles naar binnen keert.. Niet heel raar... Dat groeit er langzaam in..
Maar het zou denk ik goed zijn om een enorme schijthekel aan alles te krijgen en op jezelf te gaan wonen.. Een baantje te nemen, even alles op een rij krijgen voor jezelf... En misschien wat gaan studeren.

Ja, en dan komt alles er na een tijdje in 1 keer uit.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 17:25 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Dat vermoeden had ik al. Want in bovenstaande herken ik me ook heel erg én ik ben dan ook m'n gehele schoolperiode gepest: van groep 4 tot de zesde klas vwo

Gelukkig wel altijd ouders gehad die me steunden maar me óók af en toe wezen op de dingen die ik 'fout' deed. Maargoed, je kunt er uit komen, maar bij mij is het zelf allemaal pas 'goed' gekomen toen ik 't huis uit ging, ondanks de goede band met m'n ouders. Voor jezelf kiezen, leven en werken is voor mij in ieder geval het beste geweest dat ik óóit heb kunnen doen.

What :| Zo erg? Had je dan niet een behoorlijk minderwaardigheidscomplex? En wat was de uiteindelijke oorzaak ervan, volgens jou, waarom je gepest werd?

Ben blij dat het weer goed gaat met je!

Het moge voor mezelf duidelijk zijn (niet alleen vanwege jullie adviezen) dat ik het huis uit ga. Liefst gister dan vandaag.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 18:07 schreef BlueMage het volgende:
...als ik nu "man" even in "vriendin" verander dan komt motorbloempje d'r verhaal dicht bij mijn levensverhaal in de buurt. Oh wacht...ik ben geen FOK! moderator, het hoogst haalbare.

Sterkte ermee...ben het wel met onze ForumMongool ( ) eens dat het waarschijnlijk beter is als jullie apart van elkaar naar de dokter gaan. Ook kun je je afvragen of het zo'n goed idee is als je zelf niet zo stabiel bent (no offense ) om dan iets te gaan beginnen met iemand die ook allerlei issues heeft...(en dan je ook nog niet begrijpt als je over je gevoelens praat met hem).

ForumMongool

't is in ieder geval de snelste manier om uit huis te gaan, als ik bij hem intrek.

maar niet zo zeer echt samen, maar meer mekaar een schop onder d'n aarsch geven.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 18:39 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Dit is niet lullig bedoeld maar zulke redenen zijn niet echt 'n goeie basis voor 'n relatie, helaas.

Dat weet ik.
Dat is mij meerdere keren verteld. Maar wat moet ik anders? Hier blijven?

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 18:58 schreef Ziba het volgende:
Op zoveel verschillende plaatsen gepest. Ligt het niet een beetje aan jezelf dan? Kan me niet voorstellen dat het constant weer de schuld van de omgeving is. Kortom: je roept (of riep) het enigszins op jezelf af.

Nou, ik zeg niet dat het alleen hun schuld is. Natuurlijk heb ik ook schuld, maar het is niet zo dat het alleen maar mijn schuld is.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 18:55 schreef stevenmac26 het volgende:

[..]

Ik ken de situatie van RS en het is een vriend, en iet haar vriend
Daarom is het al helemaal aan te raden iets voor zichzelf te zoeken

We hebben nu een relatie met mekaar.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:03 schreef Ziba het volgende:

[..]

Ik geloof niet (nooit trouwens) dat zulke dingen de enige redenen zijn. Hoewel het er natuurlijk ook mee te maken heeft.

Ik ken genoeg kinderen van de basisschool en de middelbare school die altijd al 'anders' waren maar er toch bij hoorden. Het ligt gewoon aan je eigen houding. Onzekerheid, niet voor jezelf opkomen, bangheid. Zulke kinderen worden eruit gepikt.

En ik had het al eens eerder gevraagd maar komt TS uit een kamperfamilie o.i.d.? Het verhaal van haar oom is toch wel zeer eigenaardig te noemen.

Nee, een Rotterdamse arbeidersfamilie.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:06 schreef stevenmac26 het volgende:

[..]



Dat heb ik gemist dan sinds de laatste keer dat ik je laatst gesproken heb

Leuk voor je

Thnx

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:07 schreef Ziba het volgende:

[..]

Of je maakt van FOK! je eigen dagboek, natuurlijk. Bijvoorbeeld door te posten in 'hoe voel je je nu'. Krijg je ook nog aandacht terug, een dagboek praat niet terug natuurlijk.

Ben blij dat het voor mij maar 1 keer in de zoveel tijd een druppel is dat het de emmer doet overlopen.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:10 schreef BlueMage het volgende:

[..]

FOK! en internet bestond vroegah nog niet echt zo. Bovendien de reacties hier soms...kan me voorstellen dat mensen een beetje terughoudend zijn om zomaar alles hier neer te zetten, laat ik het zo formuleren.

Ja he

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 19:15 schreef kingtoppie het volgende:
Maar... Radio, je kiest wel eens voor jezelf?

Ja, al wordt dat meestal niet in dank afgenomen. maar daar zitten zij meer mee dan ik

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 20:09 schreef Kaneelstokje het volgende:
Wat een enorm bizar verhaal is dit zeg.

Maar TS, als ik het goed begrijp zijn er wel mensen die je aardig vinden, zoals je vriendje(s). En je hebt vrienden. Weten die van deze situatie af?

Ze weten er vanaf, maar meer niet.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 22:01 schreef Lolaatje het volgende:

[..]

Dit. Mocht het niet lopen zoals jullie denken/hopen dan zit je straks weer in hetzelfde schuitje. Ook kan het je wel eens goed doen om een tijdje op jezelf te wonen. Lijkt me beter dan om een verkeerde reden te gaan samenwonen, waarbij je toch rekening moet houden met een ander en je misschien te vel op de ander richt en onvoldoende op jezelf.

Ik weet dan alleen niet waar ik moet beginnen. Ik moet immers werk hebben om bepaalde dingen te kunnen betalen, en om werk te hebben moet ik ook ergens een huis hebben, want hier in de randstad wil ik niet blijven. Zal best kunnen dat ik te veeleisend ben...

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 22:36 schreef summer2bird het volgende:
Tering RS.
Wat een pokke verleden.

Woon je nog thuis?
Heeft je vriend begrip voor je?

Verder raad ik je aan om het tegen een psychologe te vertellen. Dit kan op den duur enorm lastig voor je worden en enorm veel dingen voor je verknallen.
En ja, ik weet hoe je je (hebt gevoelt) voelt.
Het gaat niet zomaar weg, je moet er over praten.
Anders worden je problemen alleen maar erger.
Dit hou je niet vol, iig mij lukte het niet.

En niet met iemand waarvan je nog bang kan zijn dat die een mening gelijk over je hebt.
Zoals een psychologe, is dat een idee?

Sterkte, en veel knuffels

Dankjewel Ik woon nog thuis ja, en mijn vriend heeft begrip voor me. Maar meer ook niet. En dat begrijp ik best, hij heeft niet in zo'n situatie als ik gezeten.
Een rittenkaart voor de psycholoog staat inmiddels al op mijn lijstje. Toch bedankt voor de tip!

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 22:50 schreef Kaneelstokje het volgende:

[..]

Heb je de indruk dat ze er meer van zouden willen weten? Of is de band tussen jullie nog niet zo sterk?

Ze willen er wel meer over weten, maar dat is meer dat het 'grappig' is, ik kan er namelijk erg luchtig en met de nodige humor over praten. Zo vat ik het op althans, maar kan het natuurlijk ook grondig mis hebben.

quote:

Op vrijdag 1 juni 2012 10:13 schreef Maanvis het volgende:
Wat een verhaal zeg! Hoe kun je in godesnaam zo vreselijk veel mensen tegen je in hebben?

Dat heb ik hierboven al ergens gezegd: Dwars zijn, een eigen wil hebben, slimmer zijn dan anderen en sociale problemen. Plus ouders die vinden dat je maar stoer moet zijn en geen kick mag geven.

quote:

Op vrijdag 1 juni 2012 10:43 schreef Fera het volgende:
Wauw, dit was wel een heftig verhaal om te lezen, TS. Jij hebt echt alleen maar ongeluk en ellende meegemaakt, zo te horen. Eerlijk gezegd was mijn eerste gedachte "Breken met je ouders!", in mijn ogen zijn zij volgens mij de wortel van al deze ellende. Ze hebben jou niet behandeld zoals je een kind hoort te behandelen en zo te horen heb je niet genoeg liefde en aandacht van ze gehad. Logisch dat je dan problemen hebt met sociale contacten en als doelwit uitgekozen word om te pesten. Er was nooit iemand die jou serieus nam en je hebt niet echt geleerd om voor jezelf op te komen. Zeer triest.

Ik weet niet in hoeverre jij nog geeft om je ouders, want dat is de reden waarom ik een beetje terug kwam op die eerste gedachte. Misschien wil jij wel helemaal niet met ze breken, dus wie ben ik? Alleen denk ik wel dat het beter voor je zou zijn. Gewoon een nieuwe start maken, alle oude (slechte) contacten van je wegsnijden en opnieuw beginnen. Het is natuurlijk wel lastig, je hebt niet eens de kans gehad om je volledige potentie te benutten dmv een studie of iets dergelijks.
Maar ik denk dat het nooit helemaal weg zal gaan als je ouders en/of omgeving je zo blijven behandelen. En als zij niet zullen stoppen, dan is het beter om hen gewoon uit je leven te bannen. Mensen die niets anders toevoegen dan verdriet, pijn en ellende zijn het niet waard om in jouw leven te zijn. Familie of niet.

Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte en succes TS. Je lijkt me juist een heel krachtig iemand, dat je er na al deze gebeurtenissen gewoon nog steeds bent.

Dat is dan wel weer een krachtig punt, van mijn familie/opvoeding. Niks laten merken en doorgaan.

Over het breken met m'n ouders ben ik nog in dubio. Ondanks de vele tegenslagen en hoe ze over me denken, hebben ze toch wel wat goeds gedaan. Denk ik. Gewoon de basisdingen: voer, onderdak, en water. Grof gezegd dan. Wel wat meer dan dat, maar niet de aandacht die ik van ze had verwacht toen ik gepest werd. Als ik er iets van zei, dat ik gepest werd, was dit standaard het antwoord: "Je moet ze in mekaar slaan, je moet laten zien dat je sterk bent". Nou, alsof ik dat nog niet had gedaan.

quote:

Op vrijdag 1 juni 2012 16:10 schreef kijkmij het volgende:
Ik vind het wel vreemd dat je overal problemen hebt.

Wat is er precies vreemd aan?