R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die dit herkennen, en hoe zij ermee omgaan? Het gevoel dat elke dag een kwelling is, maar dat je er toch nog niet aan toe bent er een einde aan te maken, omdat je een vage, sluimerende hoop blijft houden dat het ooit goed komt. En dat je het je naasten niet wil aandoen. Herkenbaar? En wat doe je ermee?
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
yes herkenbaar, maar is een goed teken dat je het niet doet aangezien het uiteindelijk ook wel goedkomt.
Heb een jaar geleden een psychose gehad, depressiever dan toen kan je niet zijn. Maar als je er dan toch uit komt ben je fucking sterk. Gewoon doorgaan, dingen doen waar je geen zin in hebt. Kweek karakter.
Heb een jaar geleden een psychose gehad, depressiever dan toen kan je niet zijn. Maar als je er dan toch uit komt ben je fucking sterk. Gewoon doorgaan, dingen doen waar je geen zin in hebt. Kweek karakter.
Wie dit leest is een lezer van dit.
Door blijven gaan en door blijven vechten. Hoe zwaar het ook is.
Op dinsdag 13 november 2012 21:54 schreef tong80 het volgende:
Ik laat je kreunen en smeken naar genade als ik je achterlangs neem.
:P
Ik laat je kreunen en smeken naar genade als ik je achterlangs neem.
:P
Hee ik was er eerder met mijn topic! Maar meestal herken je dit snel als; de persoon geen zin meer in het leven heeft, geen uitweg meer in de situatie ziet die er plaatst vind.quote:Op zaterdag 26 mei 2012 20:27 schreef Sicstus het volgende:
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die dit herkennen, en hoe zij ermee omgaan? Het gevoel dat elke dag een kwelling is, maar dat je er toch nog niet aan toe bent er een einde aan te maken, omdat je een vage, sluimerende hoop blijft houden dat het ooit goed komt. En dat je het je naasten niet wil aandoen. Herkenbaar? En wat doe je ermee?
Depressie.
onmacht over de situatie hebben.
Weining eetlust.
Vraag het anders aan de persoon zelf hoe het gaat.
Als je depressief bent moet je je gaan focussen op gezond leven. Je hebt toch al geen fuck meer om voor te leven dus ga gewoon gezond eten, beetje hardlopen of fietsen en proberen dat lijf iig een beetje in shape te krijgen.
Vaak komt depressie voort uit een ongezonde levenstijl. Doe dat gewoon, kun je alleen maar beter op worden.
Vaak komt depressie voort uit een ongezonde levenstijl. Doe dat gewoon, kun je alleen maar beter op worden.
Wie dit leest is een lezer van dit.
Hoop en het gevoel dat er misschien een wonder gaat gebeuren is het vergif van het geloof dat diep in het collectief onderbewuste is geworteld. Ooit had het zijn functie maar nu een zwaar verouderde energie die alleen suicidalen hun daad wat laat uitstellen. Een toegeven aan deze energie betekent alleen dat je narigheid nog niet erg genoeg is om te kiezen om het aarde te verlaten. Dus jou lot is om voor de rest van je tijd hier door te lummelen en altijd op dit niveau van shit te leven. Maak er gewoon een eind aan. Je wordt met open armen ontvangen.quote:
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die dit herkennen, en hoe zij ermee omgaan? Het gevoel dat elke dag een kwelling is, maar dat je er toch nog niet aan toe bent er een einde aan te maken, omdat je een vage, sluimerende hoop blijft houden dat het ooit goed komt. En dat je het je naasten niet wil aandoen. Herkenbaar? En wat doe je ermee?
Die hoffnung stirbt zuletzt.quote:
[..]
Hoop en het gevoel dat er misschien een wonder gaat gebeuren is het vergif van het geloof dat diep in het collectief onderbewuste is geworteld. Ooit had het zijn functie maar nu een zwaar verouderde energie die alleen suicidalen hun daad wat laat uitstellen. Een toegeven aan deze energie betekent alleen dat je narigheid nog niet erg genoeg is om te kiezen om het aarde te verlaten. Dus jou lot is om voor de rest van je tijd hier door te lummelen en altijd op dit niveau van shit te leven. Maak er gewoon een eind aan. Je wordt met open armen ontvangen.
Wie dit leest is een lezer van dit.
Deze gedachtegang heb ik ook gehad. Helaas is het zo diep geworteld, je zegt het zelf al, dat het niet eenvoudig uit te schakelen is.quote:
[..]
Hoop en het gevoel dat er misschien een wonder gaat gebeuren is het vergif van het geloof dat diep in het collectief onderbewuste is geworteld. Ooit had het zijn functie maar nu een zwaar verouderde energie die alleen suicidalen hun daad wat laat uitstellen. Een toegeven aan deze energie betekent alleen dat je narigheid nog niet erg genoeg is om te kiezen om het aarde te verlaten. Dus jou lot is om voor de rest van je tijd hier door te lummelen en altijd op dit niveau van shit te leven. Maak er gewoon een eind aan. Je wordt met open armen ontvangen.
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Op
Ik denk dat bijna iedereen wel periodes kent waarin ze dat gevoel hebben. Maar er is een groot verschil tussen de gedachte 'ik wil zo niet meer leven' en de gedachte 'ik wil niet meer leven', de eerste geeft aan dat je dingen in je leven wil veranderen en ook ziet dat het nog kan en de tweede geeft aan dat je geen andere uitweg meer ziet dan dood gaan. De eerste gedachte heeft (bijna) iedereen weleens, de tweede veel minder mensen. Bij de tweede gedachte houden de gevolgen, de pijn die je andere ermee doet, je niet meer tegen de gevolgen wegen dan voor je gevoel niet meer op tegen hoe jij je voelt. Bij de eerste houden de gevolgen je nog wel tegen, je wil dan wel leven alleen niet op dezelfde manier als je op dat moment doet.
'ik can not be held responsible for the things that come out of my mouth' (Jackie Burkhart)
Ik denk dat als zij antwoorden wel duidelijk is hoe ze ermee omgaan.quote:
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die dit herkennen, en hoe zij ermee omgaan? Het gevoel dat elke dag een kwelling is, maar dat je er toch nog niet aan toe bent er een einde aan te maken, omdat je een vage, sluimerende hoop blijft houden dat het ooit goed komt. En dat je het je naasten niet wil aandoen. Herkenbaar? En wat doe je ermee?
Op donderdag 11 oktober 2012 19:49 schreef Tem het volgende:
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Bis bis bis
Op maandag 17 december 2012 22:25 schreef KoosVogels het volgende:
Wij krijgen niks voor kerst van de baas. Alleen een trap onder de reet en een stuk steenkool.
Hangt dat er niet vanaf wat de oorzaak en mate van die kwelling is?quote:
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die dit herkennen, en hoe zij ermee omgaan? Het gevoel dat elke dag een kwelling is, maar dat je er toch nog niet aan toe bent er een einde aan te maken, omdat je een vage, sluimerende hoop blijft houden dat het ooit goed komt. En dat je het je naasten niet wil aandoen. Herkenbaar? En wat doe je ermee?
Daar zitten zoveel grijswaarden in, wat wit tot zwart dat er geen eenduidig antwoord is.
Voor sommige mensen is dat nu eenmaal zo.quote:
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Bedankt voor deze nietszeggende reply, rechts balletje.quote:Op zaterdag 26 mei 2012 21:04 schreef eriksd het volgende:
[..]
Ik denk dat als zij antwoorden wel duidelijk is hoe ze ermee omgaan.
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Wat niet wegneemt dat er wel een duidelijke reden of aanleiding voor kan zijn hè. Vandaar de vraag.quote:
[..]
Voor sommige mensen is dat nu eenmaal zo.
Herkenbaar, jarenlang zo rondgelopen en ergens maar steeds de hoop gehouden dat het kwartje wel een keer de goede kant op móest gaan rollen.
Heb in al die tijd éen keer echt op het punt gestaan, maar de angst om anderen er pijn mee te doen was groter dan de pijn waar ik zelf mee liep blijkbaar.
Heb in al die tijd éen keer echt op het punt gestaan, maar de angst om anderen er pijn mee te doen was groter dan de pijn waar ik zelf mee liep blijkbaar.
En is het kwartje al de goede kant opgerold?quote:
Herkenbaar, jarenlang zo rondgelopen en ergens maar steeds de hoop gehouden dat het kwartje wel een keer de goede kant op móest gaan rollen.
Heb in al die tijd éen keer echt op het punt gestaan, maar de angst om anderen er pijn mee te doen was groter dan de pijn waar ik zelf mee liep blijkbaar.
Op
Als ik puur kijk naar de gebeurtenissen in de afgelopen jaren zou ik dit met een ja moeten beantwoorden, echter ben ik al jaren niet meer mezelf en voel ik me ondertussen echt vervreemd en een soort slap aftreksel van wat ik kan zijn en geweest ben.quote:Op zondag 27 mei 2012 01:09 schreef Kola het volgende:
[..]
En is het kwartje al de goede kant opgerold?
Maar door de mooie dingen de afgelopen jaren besef ik wel meer dat ik ervoor moet vechten en er genoeg dingen zijn die het mooi maken om voor te leven, al is het af en toe lastig om zo te denken.
quote:
[..]
Ja, want je hebt nog gevoelens als je dood bent.
Don't try to wake me in the morning, cause i will be gone
Spijt kan wel als de poging mislukt.quote:
[..]
Ja, want je hebt nog gevoelens als je dood bent.
En dat gebeurt redelijk vaak. Rond de 100.000 pogingen per jaar, 'slechts' 1500 geslaagde pogingen.
Dit zal stammen uit het feit dat jij hier te wereld bent gekomen met 1 doel en je daar volledig op gebouwd bent; leven. Net zoals elke stukje leven, hoe klein dan ook, dat als aangeboren wens en drift heeft; om vrij te kunnen leven zoals je echt bent en tot volledige groei te komen.quote:
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die dit herkennen, en hoe zij ermee omgaan? Het gevoel dat elke dag een kwelling is, maar dat je er toch nog niet aan toe bent er een einde aan te maken, omdat je een vage, sluimerende hoop blijft houden dat het ooit goed komt. En dat je het je naasten niet wil aandoen. Herkenbaar? En wat doe je ermee?
Jij voelt je zo omdat je niet aan het leven bent maar aan het overleven; je vecht tegen wat je voelt, wat je denkt, wat je hebt meegemaakt, etc. Dat is een eindeloos gevecht met jezelf wat je niets kunt winnen, waar ook niks te winnen valt.
Je loopt rond met een beeld van jezelf als ongelukkig persoon en omdat je dat beeld gelooft is het echt; dat beeld bestaat alleen maar in je hoofd. Je besteed aandacht aan dat ongelukkige bent door het te bestrijden, daar ligt je focus op en dat vergroot het uit. Je komt niet tot een oplossing door je op het probleem te richten.
De oplossing zit em niet in vechten, wat heeft dit vechten tegen jezelf je opgeleverd? De oplossing zit em compassie, begrip en acceptatie en dat begint met gaan geloven dat jij er mag zijn, gewoon zoals je bent met wat je ook denkt, voelt, gedaan en meegemaakt hebt.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
zelfmoord 'poging' ..
You fought the world alone and found finally the right track.
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Now you're gone and the world looks dark, but we will fight for you, because you can't anymore.
RIP Rishi Chandrikasing
Omdat je dat er zelf van maakt ja.quote:
[..]
Voor sommige mensen is dat nu eenmaal zo.
Dat van die naasten zal me een worst wezen, maar voor de rest is het wel herkenbaar.
Heddegijdagezeedgehadjamindedawerkelukwoarhoedoedegijdahoedoedegijdahoeheddegijdagedoan.
Don't you ever get stuck in the sky when you're high?
Don't you ever get stuck in the sky when you're high?
Ah de eerste droeftoeter is binnen.quote:
[..]
Omdat je dat er zelf van maakt ja.
Heddegijdagezeedgehadjamindedawerkelukwoarhoedoedegijdahoedoedegijdahoeheddegijdagedoan.
Don't you ever get stuck in the sky when you're high?
Don't you ever get stuck in the sky when you're high?
Maar wat doe je daar dan mee? Heb jij methoden of iets dergelijks om daarmee om te gaan in het dagelijks leven?quote:
Zeker wel herkenbaar. Ook het gevoel dat alles zo nutteloos is, dat ik nutteloos ben.
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Ik weet niet of ik dat er zelf van maak. Maakt een kankerpatientje zijn eigen leven zuur door kanker te hebben? Ik hoor regelmatig van therapeuten dat mentale ziekten of aandoeningen gelijkwaardig zijn aan fysieke ziekten, maar op de 1 of andere manier bestaan er dan toch geen mentale aandoeningen die ongeneeslijk zijn zoals fysieke ziekten. Op de 1 of andere manier zijn mentale aandoeningen, in tegenstelling tot fysieke aandoeningen, toch altijd te genezen en als dat niet lukt is het je eigen schuld. Ik verwerp dat soort argumenten. Het legt de schuld neer bij de patienten.quote:
[..]
Omdat je dat er zelf van maakt ja.
Sinterklaas, Sinterklaas, en NATUURLIJK ZWARTE PIET!
Je maakt het er in die zin zelf naar omdat je het nu nog in stand wat weer komt omdat je nog niet geleerd hebt hoe het anders/beter kan.quote:
Ik weet niet of ik dat er zelf van maak. Maakt een kankerpatientje zijn eigen leven zuur door kanker te hebben? Ik hoor regelmatig van therapeuten dat mentale ziekten of aandoeningen gelijkwaardig zijn aan fysieke ziekten, maar op de 1 of andere manier bestaan er dan toch geen mentale aandoeningen die ongeneeslijk zijn zoals fysieke ziekten. Op de 1 of andere manier zijn mentale aandoeningen, in tegenstelling tot fysieke aandoeningen, toch altijd te genezen en als dat niet lukt is het je eigen schuld. Ik verwerp dat soort argumenten. Het legt de schuld neer bij de patienten.
Jij bent niet gelukkig; je hebt dan 'simpelweg' nog niet geleerd hoe jij jezelf gelukkig maakt, had je dat wel al geleerd dan was je het. Als je zou weten hoe je dat deed dan zou je het doen want iedereen wil gelukkig zijn.
Het gaat ook nooit om schuld, het gaat wel om verantwoordelijkheid nemen voor jezelf en je situatie en het accepteren daarvan.
Stel je zou volledig vrede hebben met je situatie (dus wie je bent, hoe je je voelt, de gedachten die je hebt, etc.) zou je je dan ook zo 'rot' voelen? Hoe zou het zijn als je je niet meer verzette tegen hoe het is om jou te zijn en je richtte op het feit dat je hier ben je en je leven wilt leven?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Klinkt alsof je volledig in je hoofd/gedachten zit (en daar is het ook nooit echt helemaal goed) en niet echt aan het leven bent.quote:
Zeker wel herkenbaar. Ook het gevoel dat alles zo nutteloos is, dat ik nutteloos ben.
Hoe kan je voelen dat het leven nut heeft als je niet echt in het leven staat?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Alles is ook nutteloos, maar daarom kun je er nog wel van proberen te genieten for as long as it lasts.quote:
Zeker wel herkenbaar. Ook het gevoel dat alles zo nutteloos is, dat ik nutteloos ben.
Hoe bedoel je dat? Er zijn genoeg mentale aandoeningen die (op dit moment) ongeneeslijk zijn.quote:
[..]
Ik weet niet of ik dat er zelf van maak. Maakt een kankerpatientje zijn eigen leven zuur door kanker te hebben? Ik hoor regelmatig van therapeuten dat mentale ziekten of aandoeningen gelijkwaardig zijn aan fysieke ziekten, maar op de 1 of andere manier bestaan er dan toch geen mentale aandoeningen die ongeneeslijk zijn zoals fysieke ziekten. Op de 1 of andere manier zijn mentale aandoeningen, in tegenstelling tot fysieke aandoeningen, toch altijd te genezen en als dat niet lukt is het je eigen schuld. Ik verwerp dat soort argumenten. Het legt de schuld neer bij de patienten.
Oh je bedoelt dat er mensen zijn die dat denken. Tja, die zijn gewoon onwetend. Ongeneeslijk staat niet gelijk aan onbehandelbaar op het draaglijker te maken, natuurlijk.
. Het is nu een stuk minder, maar in die tijd heeft muziek mij er heel erg doorheen gesleept. En ik probeer/probeerde te denken aan de leuke dingen die er zijn.quote:
[..]
Maar wat doe je daar dan mee? Heb jij methoden of iets dergelijks om daarmee om te gaan in het dagelijks leven?
. Klopt, maar dat is sinds dit jaar ook een stuk minder. Een hoop nieuwe vrienden gemaakt, dingen uit het verleden afgesloten etc. Daarmee kan ik nu wel zeggen dat ik meer in het leven sta. Maar dat betekend niet dat ik soms periodes heb waarin ik me zwaar klote voel.quote:
[..]
Klinkt alsof je volledig in je hoofd/gedachten zit (en daar is het ook nooit echt helemaal goed) en niet echt aan het leven bent.
Hoe kan je voelen dat het leven nut heeft als je niet echt in het leven staat?
Houvast creeëren aan je leven...
Als alles waardeloos is ''stop je met leven'', beleef je niks en is je leven waardeloos... Het is een vicieuze cirkel op die manier.
Dus je moet weer dingen gaan doen zodat je weer gaat leven zodat je leven meer ''nut'' gaat hebben.
In praktijk brengen is lastig maar probeer het door simpelweg iedere dag om een bepaalde tijd te beginnen met ontbijten en neem daar tijd voor oid Zorg ervoor dat je op tijd je bed in gaat.... En ga sporten. (Dat zijn serieus erg belangrijke elementen om ergens bovenop te komen naar mijn mening...)
Als alles waardeloos is ''stop je met leven'', beleef je niks en is je leven waardeloos... Het is een vicieuze cirkel op die manier.
Dus je moet weer dingen gaan doen zodat je weer gaat leven zodat je leven meer ''nut'' gaat hebben.
In praktijk brengen is lastig maar probeer het door simpelweg iedere dag om een bepaalde tijd te beginnen met ontbijten en neem daar tijd voor oid
Zorg ervoor dat je op tijd je bed in gaat.... En ga sporten. (Dat zijn serieus erg belangrijke elementen om ergens bovenop te komen naar mijn mening...)
Rustig aan.
Dat is heel knap en ben je dan erg goed mee bezigquote:Op zondag 27 mei 2012 15:12 schreef luna_lovegood het volgende:
[..]
. Klopt, maar dat is sinds dit jaar ook een stuk minder. Een hoop nieuwe vrienden gemaakt, dingen uit het verleden afgesloten etc. Daarmee kan ik nu wel zeggen dat ik meer in het leven sta. Maar dat betekend niet dat ik soms periodes heb waarin ik me zwaar klote voel.
Misschien heb je hier niets aan/mee en dat is prima natuurlijk maar kan je je voorstellen dat als je een gevoel bestempeld als rot dat je (aangeleerde) houding naar dat gevoel is? Stel je hebt dat gevoel en je zou het helemaal prima vinden, of beter gezegd je zou er vrede mee hebben, zou je dan minder in beslag gelegd worden door het vinden dat het anders of er niet zou moeten zijn?
Maak vrede met je onvrede en het wordt vrede. Vrede met het ervaren van jezelf, wat je ook voelt, geeft ruimte.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Precies, niks zal je apathischer maken dan gaan zitten en zeggen ''ik wil dat het leven zorgt dat ik het leuk heb''. Het leven wordt leuk als je het leuk maakt, als je positief investeert in wie je bent en hoe je wil leven.quote:
Als alles waardeloos is ''stop je met leven'', beleef je niks en is je leven waardeloos... Het is een vicieuze cirkel op die manier.
Dus je moet weer dingen gaan doen zodat je weer gaat leven zodat je leven meer ''nut'' gaat hebben.
Het verleden dat 'schuld' geven van hoe het nu met je is en daarom als het ware tegen het leven schoppen zo van ''nou dan doe ik niks meer voor jou!'' heb je alleen maar jezelf mee en je doet daarmee echt jezelf iets ergs aan.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ja, ik herken het. Een kwellend gevoel van onmacht dat het leven nooit leuk voor mij gaat worden, wat ik ook zal doen. Een soort gevoel van: ik ben minderwaardig en ik verdien het niet om gelukkig te worden.
Maar zolang er leven is, is er hoop. En andersom: hoop doet leven.
En ik hield vast aan de gedachte dat er voor elk probleem een oplossing moest bestaan. Die oplossing is er niet meteen, maar zolang je vecht en blijft zoeken naar de oplossing, dan komt hij.
Maar zolang er leven is, is er hoop. En andersom: hoop doet leven.
En ik hield vast aan de gedachte dat er voor elk probleem een oplossing moest bestaan. Die oplossing is er niet meteen, maar zolang je vecht en blijft zoeken naar de oplossing, dan komt hij.
Maar Pulzzar,
De gedachte dat jij het niet ''verdient'' om gelukkig te worden en dat je minderwaardig bent... Zijn toch compleet irrationeel? Waarom er dan wel in geloven?
De gedachte dat jij het niet ''verdient'' om gelukkig te worden en dat je minderwaardig bent... Zijn toch compleet irrationeel? Waarom er dan wel in geloven?
Rustig aan.
Dit is wel herkenbaar voor mij, maar in plaats van dat ik denk dat ik het verdien denk ik eigenlijk dat ik gestraft word, terwijl ik niks gedaan heb.quote:
Ja, ik herken het. Een kwellend gevoel van onmacht dat het leven nooit leuk voor mij gaat worden, wat ik ook zal doen. Een soort gevoel van: ik ben minderwaardig en ik verdien het niet om gelukkig te worden.
Maar zolang er leven is, is er hoop. En andersom: hoop doet leven.
En ik hield vast aan de gedachte dat er voor elk probleem een oplossing moest bestaan. Die oplossing is er niet meteen, maar zolang je vecht en blijft zoeken naar de oplossing, dan komt hij.
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
Mwa, jij vindt alles nutteloos maar breng het a.u.b. niet als een feit dat alles per definitie nutteloos is. Lijkt me redelijk demotiverend om te leven met de gedachte dat je alles nutteloos vindt trouwens.quote:
[..]
Alles is ook nutteloos, maar daarom kun je er nog wel van proberen te genieten for as long as it lasts.
Ik heb idd nogal eens de gedachte ''wat gebeurt er als ik mijn auto hier tegen een boom rijd met 80km/u''. Echter ben ik geen held en vraag ik mij altijd af wat er gebeurt als ik het overleef... Met die gedachte in mijn hoofd ga ik maar gewoon verder. Ik ben altijd al wel een buitenbeentje geweest en ik heb dit inmiddels maar een soort van geaccepteerd.
Het was (is) bij mij meer een gevoel. Verstandelijk wist ik altijd al dat het irrationeel was, maar daarmee gingen de gevoelens niet weg.quote:
Maar Pulzzar,
De gedachte dat jij het niet ''verdient'' om gelukkig te worden en dat je minderwaardig bent... Zijn toch compleet irrationeel? Waarom er dan wel in geloven?
|
|
