"Even" mijn verhaal kwijt...

Even een tvp, ik zal morgen uitgebreid posten, maar ik wil wel even zeggen dat ik het heel goed van je vind dat je hier je verhaal doet

De truc is om negatieve gedachtes om te buigen in positieve. "Vandaag is de eerste dag van mijn leven." "Door wat ik heb meegemaakt ben ik juist een doorzetter, ik zit niet bij de pakken neer." "Ik probeer mezelf te verbeteren en dat is al heel goed." Etc. Klinkt heel stom maar het werkt wel echt heel goed raar genoeg. Je gaat in ieder geval minder erdoor in de put zitten.

quote:

Op zondag 27 mei 2012 03:54 schreef Mishu het volgende:
De truc is om negatieve gedachtes om te buigen in positieve. "Vandaag is de eerste dag van mijn leven." "Door wat ik heb meegemaakt ben ik juist een doorzetter, ik zit niet bij de pakken neer." "Ik probeer mezelf te verbeteren en dat is al heel goed." Etc. Klinkt heel stom maar het werkt wel echt heel goed raar genoeg. Je gaat in ieder geval minder erdoor in de put zitten.

En bij dit idee twee nuttige sites
http://omdenken.nl/theorie/wat-is-omdenken Handig voor iedereen om eens te lezen
en http://www.ja-maar.nl/

Hier dan de beloofde reactie Er is al heel veel gezegd maar ik wil nog een paar dingen toevoegen.

Het stoppen met roken: iedereen kan wel heel makkelijk zeggen dat je moet stoppen met roken maar dit is een van de moeilijkste dingen die er is en dat lukt pas als je er zelf aan toe bent en er echt helemaal achter staat. Mij is ooit door mijn huisarts afgeraden om te stoppen met roken toen ik ontzettend depressief was. Dat klinkt misschien raar maar soms is je leven zo uitzichtloos dat roken gewoon het hoogtepunt van je dag is. Voor mij was het zelfs de enige reden om mijn bed uit te komen. Iedereen kan dus wel makkelijk roepen dat je daarmee moet stoppen maar dit lukt echt alleen als je er zelf helemaal achter staat. Minderen is misschien wel een optie, dan hou je wat meer geld over

Wat het sociale deel betreft: je zegt dat je vrijwilligerswerk doet. Heb je daar niet collega's waar je een keer iets mee kunt drinken? Dan komen we natuurlijk wel weer bij de geldkwestie maar dat hoeft ook niet al te duur te zijn. Met dit weer kun je lekker in een park gaan zitten met een sixpackje bier uit de supermarkt

Dan het financiele deel: je zegt steeds dat je niet kunt werken omdat je volledig afgekeurd bent. In hoeverre denk je nooit meer te kunnen werken? Want je komt over als een welbespraakt iemand die alles goed op een rijtje heeft. Besef ook dat je door het niet werken in een vicieuze spiraal terecht komt. Ik heb ondanks mijn depressies altijd doorgewerkt, om twee redenen: een reden om uit bed te komen en onder de mensen te zijn. Door dit niet te doen hou je als het ware de situatie in stand. Is het niet een idee om bijvoorbeeld in het weekend in een computerwinkel te werken? Ik heb het idee dat je dat best wel aankan. Je verdient dan gelijk wat centjes en je hebt meteen meer sociale contacten waardoor je je ook weer gelukkiger voelt.

Dan nog wat de spullen in huis betreft: ben je wel eens naar een vlooienmarkt geweest van bijvoorbeeld de kerk? Daar kun je vaak de meest gekke dingen kopen voor een paar euro, zoals een kookplaatje, koelkast enz. Ik heb ooit voor 5 euro een hometrainer gekocht. Kost geen drol en daarmee kun je thuis ook nog even sporten.

Ik hoop dat je iets aan mijn reactie hebt. Ik vind het sowieso heel tof van je dat je gewoon je verhaal hier neer hebt gezet, dat is al de eerste stap

quote:

Op zondag 27 mei 2012 01:41 schreef billie1985 het volgende:
Ik weet niet in welke context je dit precies bedoelt. Ik wil hier overigens wel meteen even zeggen dat ik het schandalig vind van de Sociale Dienst Drechtsteden dat ze, zelfs nu ze van de situate af weten, ze ALSNOG voet bij stuk houden door mij geen verhuiskosten of andere bijzondere bijstand toe te kennen. Daar ís dat toch voor? Al was het maar iets van 1500 euro, desnoods een renteloze lening? Zodat ik alsnog me van mn basisbehoefte kan voorzien. Een koelkast (niet geheel ondenkbaar met deze dagen), een wasmachine, een vloer, een bed. Ze laten je gewoon stikken, zelfs als je voor de 6e keer belt of ze een voorschot van je geld (desnoods 50 euro ofzo) om wat brood, melk en avondeten van te kunnen kopen. DAT vind ik een schande!

Waarom heb je eigenlijk nog geen topic geopend in FHF? Ik weet zeker dat als je dat doet je al deze spullen zo bij elkaar hebt. En je hoeft niet een heel uitgebreide OP te schrijven. Hou het gewoon kort en duidelijk met een verwijzing naar dit topic.

Ik ben 18 jaar.. en drie maanden heb ik alleen gewoond ook omdat ik het eigelijk niet meer kon uithouden met mijn mama die steeds opnieuw dronk. ik kon het niet meer opbrengen iedere dag zoveel energie in haar te steken.

dus drie maanden heb ik in een andere stad, in mijn appartementje gewoont.. tot mama weer eens in een diepe depressie belanden.. mijn moeder heeft een 'bipolaire stoornis' dit is een psychische 'aandoening'. ze heeft vooral last van 2persoonlijkheden, depressieve gevoelens, zelfmoordgedachten.. nu dit hield ze altijd onder controle met haar medicatie.. maar sinds ik het huis uit was gegaan heeft ze op een of andere manier gedacht foert, ik neem geen medicatie meer!
Ik zat dus in een tweestrijd.. kies ik voor mijzelf? niet dat ik zo gelukkig was op mijn appartementje, want ik kreeg niemand anders over de vloer dan mijn mama en af en toe mijn tante.. maar ik was wel fier op mijzelf dat ik dit had bereikt..
maar ik heb voor mijn mama gekozen, wat ik nog altijd de juiste keuze vind.. want je zorgt voor je ouders en zij zorgen voor jou (ookal mis ik dit gevoel van zorgen voor mij zo erg hard en heb ik daar zo hard nood aan)
ik ben terug thuis bij mama gaan wonen.. 6 maanden huurloon was ik kwijt want ik had mijn contract verbroken.. moest nog eens 200 euro aan de mama betalen.. dus financieel zat ik echt wel vast.. kon niet erg veel meer doen buiten werken en thuis zitten..

we zijn nu 4 maanden verder.. en ondertussen heeft mama 2 pogingen gedaan om te stoppen met drinken.. die iedere keer een week hebben geduurd, dan ben ik zo gelukkig! dan vraagt ze ook eens achter mij, zegt ze niet dat alles mijn schuld is..

maar ik wou helemaal niet zoveel over mijzelf praten, sorry! ik wou laten weten dat je zeker niet de enige bent met zo een rotgevoel, precies of, elke dag komt er wel iets bij.. keer op keer een nieuwe ervaring.. ik weet eigelijk vrij zeker dat dit gevoel van eenzaamheid, er alleen voor staan, steeds moeten vechten, duizend keer omvallen, je pijn doen en toch weer moeten rechtstaan.. ik geloof niet dat ik ooit echt rust ga hebben met mijzelf en mijn ervaringen in dit leven..
opzich heb ik dit allemaal heel goed kunnen relativeren, maar ergens is het ook zo vermoeiend.. doorbijten en proberen niet achteruit te kijken.. maar dat is mijn maar ook blijkbaar u probleem.. blijven achteruit kijken..maar dit zijn dingen die je zo hard hebben gekwetst , dat ze een deel van je hebben in beslag genomen.. ik ben nu verliefd op een ander en ben heel gelukkig op het moment.. maar ik weet dat het morgen helemaal anders kan zijn. heb zoals u toenmalige vriendin ook heel erg lang aan zelfverminking gedaan.. comadrinken, overdosisen. niet om fier op te zijn.. maar toen ik jonger was leek alles zo onduidelijk, zo chaotisch! nu heb ik er iets meer vrede mee.
waarom dat je vriendin opeens die keuze maakte van er een punt achter te zetten kan ik je niet zeggen.. ik heb ook vaak beslissingen genomen gewoon omdat ik het gevoel had dat het moest.. maar er ook niet echt een uitleg aan kon geven. maar misschien is het belangrijk dat dat meisje eerst van haarzelf gaat houden, vrede vind met haar verleden.. en dan pas aan iets nieuw kan beginnen..

ik wil ook nog even zeggen dat ik heel erg veel respect heb dat je hier een topic over hebt gemaakt, ik vond het heel goed leesvoer!

je moet altijd op jezelf vertrouwen, in jezelf geloven.. van jezelf houden! ik weet dat dit niet gemakkelijk is.. maar je kan jezelf nooit in de steek laten.. en er komen zowiezo nog mensen die je veel gaan kwetsen ( dit is bij iedereen wel) dus waardeer jezelf maar : ) want als het puntje bij paaltje komt dan heb je enkel jezelf..

ik heb ook een tijdje in een psychiatriche instelling gezeten voor het verwerken van mijn verleden met mama, stiefvader, anorexia, noem maar op ik ga niet in detail treden.. en toen zei mijn vader mij, dat ik mij niet als slachtoffer mocht laten behandelen.. maar dit is ook helemaal mijn bedoeling niet.. die uitspraak heeft mij echt heel erg gekwetst. hij vond het nodig om dit te zeggen, dit zou mij wel wakker schudden en terug op het goede pad brengen.. maar het enigste wat jij en ik vragen is.. een luisterend oor.. gewoon de veiligheid die je ouders u normaal gezien moeten geven mis ik zo enorm.. oke ik ben nu 'volwassen' maar dit heb ik altijd zo ervaren.. ik zou er veel voor geven terug kind te zijn.. maar dan anders behandeld te worden.. ik weet dat mijn ouders mij doodgraag zien. maar mijn vader is zo afstandelijk, vind dat ik mij nooit mag laten 'hangen' papa verwacht zoveel van mij, terwijl ik er hard aan twijfel of ik dat wel allemaal aankan.. ik ben toch nog zo klein papa zie je dan niet hoe kwetsbaar ik ben? en ja voor mijn mama heb ik me altijd meer moeder gevoelt dan zij haar gedroeg..

ik denk niet dat je op een rooskleurige toekomst moet hopen, dat doe ik ook niet.. maar relativeren is al heel erg veel waard.. weten dat je leeft om iets te leren.. uit elke situatie lessen te trekken, en er sterker uit te komen! want je groeit enorm als persoon als je het goede haalt uit de minder goede ervaringen! en hoe beter je luisterd naar je gevoel.. hoe makkelijker het zal worden.. leer er mee leven dat sommige mensen geboren zijn om een gezin, geld, roem te hebben (waar ook niks mis bij is! want iedereen zijn eige ervaringen)
maar er zijn mensen die geboren worden om te groeien, elke dag, elk uur te groeien als persoon.

oke genoeg gezaag he foei foei , maar bedankt voor u topic, ik hoop dat je iets hebt aan mijn reactie.. in ieder geval werkt het opluchtend.. je mag nooit je gevoelens opkroppen!

groetjes, en veel geluk.

Klote, maar wat ik niet begrijp: Als ze een verkeerd nummer gegeven had, hoe kan het dan dat je toch afgesproken en zelfs bevestigd hebt via Whatsapp

quote:

Op maandag 28 mei 2012 13:44 schreef billie1985 het volgende:

[..]

Dat was dus iemand anders... Iemand die ik helemaal geeneens ken

Die zat je gewoon te neppen dus -edit- Ah, die dacht lollig te zijn dus.

Maar wat betreft "opgesloten" zitten: Ik zou zeggen ga er lekker op uit met de fiets en fiets eens een kant op waar je normaal niet (vaak) komt!

quote:

Op maandag 28 mei 2012 13:47 schreef billie1985 het volgende:

[..]

Klopt, vandaar de opmerking dat ik me in de maling genomen voel... En wat betreft die fiets, die heb ik dus niet

Hoe kan je in Nederland geen fiets hebben?! Eet 3 dagen ipv 6 euro patat voor 2 euro en je hebt genoeg om een fiets van marktplaats te halen.

Open een topic in FHF en je hebt binnen een week een gratis fiets.

quote:

Op maandag 28 mei 2012 13:51 schreef Tchock het volgende:
Open een topic in FHF en je hebt binnen een week een gratis fiets.

Of dit idd, fietsen zijn er genoeg voor weinig.