Wetenschap vs. geloof

Het valt mij wel steeds op dat gelovigen vanuit een negatieve invalshoek beredeneren. Evolutie klopt niet want...., oerknal klopt niet want...., etc. Terwijl als ze nou gewoon bewijzen aandragen dat God de aarde en het universum gemaakt heeft, dan is het gelijk klaar! Dat zou hartstikke fijn zijn want dat betekent dat de hemel bestaat, joepie!

Je moet het dan bewijzen op een positieve, constructieve en onafhankelijke manief. En daarmee bedoel ik dus niet zeggen van: stelling 1 klopt niet, dus MOET stelling 2 wel waar zijn. Maar je moet dan gewoon bewijs aandragen voor stelling 2. Want stel ( hypothetisch) dat gelovigen met hun kritiek definitief de oerknal naar het rijk der fabelen verwijzen. Dat betekent nog steeds niet dat er DUS overduidelijk bewijs ligt dat God het universum gemaakt heeft. Even een gek voorbeeldje: als je bewezen hebt dat het geen hert was dat door de sneeuw liep, betekent dat dan automatisch dat het DUS een eekhoorn was? Nee.

Als het oerknal verhaal niet zou kloppen, is dat geen ramp voor de wetenschap. Dat betekent niet dat er bij een heleboel gewone mensen en wetenschappers een basis van hun leven wegvalt ( tenzij je werkte bij een oerknal-onderzoeksbureau, dan zul je moeten vrezen voor je baan). Er is dus ook geen emotioneel fanatisme dat de noodzaak intact houdt om eraan vast te houden. De oerknal belooft ons geen hemel, dus als hij niet klopt, jammer maar helaas. Het betekent alleen maar dat de theorie niet klopt. Niks aan het handje, we zoeken vrolijk verder. En dat klinkt voor gelovigen alsof ongelovigen stug doorgaan met God ontkennen omdat hun theorie niet klopt, maar dit is helemaal niet zo!

We geven eerlijk toe dat we nog niet alles weten. Als bewezen kan worden dat God alles gemaakt heeft, is dat prima. Maar dat is tot op heden niet voorgekomen dus zoeken we verder. Dat een gelovige tot die tijd bij alles waar de wetenschap toegeeft dat ze het nog niet weten, 'het is dus God' invult, moet hij lekker zelf weten. Maar het bewijst natuurlijk nog helemaal niks. Behalve dan dat we sommige dingen nog niet weten. Niet echt heel verwonderlijk als je ziet hoe kort sommige takken van de wetenschap pas serieus bezig zijn ( kosmologie, genetica, neurologie enz.). En het is al helemaal niet iets om ons voor te schamen of druk om te maken, gezien de ongelooflijke vorderingen die we tot nu toe toch al mooi bereikt hebben.

Als je dus ervan uitgaat dat God de wereld gemaakt heeft, moet je daarvoor wel met bewijs komen. Zeggen dat het je stug lijkt dat de ene theorie niet klopt geeft alleen maar een houding aan van: ik geloof bij een gevoelsmatig gebrek aan beter.

Nu komen we natuurlijk bij het moeilijke punt. Er valt niet te bewijzen dat ( een ) God(en) het universum geschapen heeft of hebben. Er is geen handtekening achtergelaten, geen DNA of stukjes lichaam van de Schepper(s) op de resten van de oerknal. De bijbel is geen bewijs van de schepping. Het is door mensen geschreven, wat die ook voor inspiratie mochten hebben. De bijbel zou wel als bewijs dienen als deze ouder was dan de mensheid ( bijvoorbeeld als het een ingegraveerde steen blijkt met een ouderdom van, laten we zeggen, 1 miljoen jaar volgens koolstofdatering) en toch info gaf over het ontstaan van de Aarde. Of als de sterren in de vorm van een bijbeltekst als sinds mensenheugenis boven ons zweven. Kleine moeite voor God, een hele hoop duidelijkheid voor ons!

Daarbij vraag ik me tenslotte dus af waar mensen hun geloof op baseren? Is het omdat je als kind al het gevoel had dat ringsoorten toch niet evolutionair ontwikkeld konden worden? Of is het omdat je je ervan bewust was dat de oerknal onmogelijk vanuit een singulariteit kon ontstaan? Nee.
Je gelooft omdat je dat is bijgebracht en/of opgedragen ( hel, verdoemenis enzo) , of omdat je een innerlijke vraag daarmee beantwoordt( zingeving enzo). Niet omdat je ineens antwoord hebt op de grote vragen van de wetenschap. Ja je zegt dat het God was. Maar waarom? Verder dan dat je aangeeft wat er NIET klopt aan andere ideeën kan je daarin niet komen. Ik snap dus nauwelijks hoe gelovige mensen overtuigd zijn geraakt van een idee waarvoor onmogelijk bewijs aan te dragen valt. En vervolgens halen ze de bevestiging van hun geloof niet uit het geloof zelf ( wat ook niet kan, daarom heet het geloof ), maar uit de fouten van anderen. Heel curieus...

quote:

Op dinsdag 22 mei 2012 09:48 schreef Klauz het volgende:

[..]

creationisme in een ander jasje

Mijn verhaal blijft overeind ( niet dat iemand het gelezen heeft, haha het is ook wat aan de lange kant uitgevallen ). Maar feit blijft dat ze zeggen wat er schort aan de evolutietheorie en dat vind ik prima.Ik hoef niet wanhopig vast te houden aan de evolutietheorie in al haar facetten. Dat er wat foutjes in staan is niet onvergeeflijk maar een kans om de antwoorden wel te vinden. En totaal geen bewijs voor God.

Wel lees ik in het artikel dat rudimentaire organen degeneratie is. Dat vind ik wat kort door de bocht. Ja inderdaad, we 'verliezen'de functie van onze verstandskiezen. Maar dat komt toch doordat we een smallere kaak hebben 'gekregen'? Dus het is niet zo dat die verstandskiezen zonder reden wegschrompelen ofzo. Hetzelfde met de staart. Inderdaad, de staart is overbodig en dus het stuitje ook. Maar dat komt doordat we de mogelijkheid hebben 'gekregen' om meer rechtop te lopen. Dan heb je een staart niet meer nodig. Heeft weinig met netto degeneratie te maken. Lijkt mij.

En laatst heb ik gelezen in Nature over een 'nieuwe' vorm van jagen bij zeeslangen. Normaal doen ze hun bek open en zorgt de zuiging ervoor dat de prooi hun bek in wordt gezogen. Maar biologen zagen een paar jaar geleden voor het eerst een zeeslang met een kop die te klein was om voor genoeg zuiging te zorgen. Dus in plaats daarvan schoten zijn kaken naar voren nadat hij zijn bek open had gedaan en sleurde hij zo de prooi naar binnen. Weinig degeneratiefs aan.

Er zijn, denk ik, te weinig gelovige mensen op dit forum. Eigenlijk moeten we met de hele meute een gelovigenforum bestormen haha. FOK is toch iets te veel (gelukkig maar) een atheistisch bolwerk om er goed kritisch te zijn.