Ug is 8 jaar en kaalgeschoren omdat hij klitten in haar vacht had die er niet meer uitgekamt konden worden, blijkbaar een beetje doorgefokt maar helemaal lief, geen kwaad bot in haar lichaam en totaal niet schuchter verder. We hebben haar in huis gehaald als vriendinnetje van Sammy onze driepotige vriendin.(lang verhaal)
We hebben al het advies gekregen om Ug in ieder geval minimaal een week apart te houden in een kamer om de eerste indruk zo soepel mogelijk te laten verlopen.
Probleem is natuurlijk dat ug het helemaal niet leuk vind en zodra ze ons hoort meteen begint te piepen (miauwen is een groot woord) dus we proberen haar zo veel mogelijk aandacht te geven. Ik kijk soms een serie terwijl ik bij haar op de kamer zit of lees een boek en dan komt ze naast me liggen spinnen dus dat komt wel goed.
Wat ons wel zorgen baart en misschien weten de F&Fers hier nog wel wat op is het volgende; elke keer als Sammy nu langs de kamerdeur gaat van Ug dan begint ze al te blazen en bangig te doen dus al voordat ze ug gezien heeft weet ze dat er iets is achter die deur en het zint haar voor geen meter. lijkt me geen goed begin en het zou ons hart breken als Ug weer terug zou moeten want het is echt een knuffelpoes.
Dus verder nog een paar pro-tips? We wisselen al doekjes uit met geurtjes en die leggen we bij de slaapplek van Sammy en Ug zodat ze kunnen wennen. Ug vindt het blijkbaar allang best overigens, die doet niet zo moeilijk.
Zo dacht ik er inderdaad ook over maar er zijn wel een aantal horror-verhalen bekend dat één van de twee poezen uiteindelijk weer terug moest omdat ze elkaar alleen maar aanvielen en Sammy is een schatje maar nogal paniekerig en snel in de stress (vaak aangevallen want ze heeft maar drie poten en is klein)quote:Op dinsdag 15 mei 2012 11:31 schreef controlaltdelete het volgende:
Ik heb dat allemaal totaal niet gedaan met mijn katten als er een nieuwe bijkwam. Ik plaatste de nieuwe in huis meteen tussen de andere katten en ze zoeken het dan maar onder mekaar uit. Op een gegeven moment vinden ze hun draai wel weer.
Ik zou ze overigens gelijk bij elkaar zetten en de eerste uren erbij blijven. Tonen dat jij de baas bent en gelijk corrigeren als het mis gaat.
Zo ene heb ik nog steeds ertussen zitten. In het begin was het niks anders dan vechten en blazen tegen die anderen en als ie van huis ging zag ik um soms dagen niet. Nu moet ie de andere katten nog steeds niet en gaat nog steeds zijn eigen gang en als ie de kans krijgt mept ie de kleinste (is nog geen jaar) er ook nog op los. Ik heb zoiets ze zoeken het zelf maar uit want als ze buiten zijn komen ze vast ook (boze) katten tegen.quote:Op dinsdag 15 mei 2012 11:34 schreef jogy het volgende:
[..]
Zo dacht ik er inderdaad ook over maar er zijn wel een aantal horror-verhalen bekend dat één van de twee poezen uiteindelijk weer terug moest omdat ze elkaar alleen maar aanvielen en Sammy is een schatje maar nogal paniekerig en snel in de stress (vaak aangevallen want ze heeft maar drie poten en is klein)
Wat een dotje! De eerste pers die ik had kwam ook uit het asiel 
Het idee van doekjes/geur uitwisselen klinkt volgens mij wel goed. Verder lees ik hier in het forum wel eens over feliway, dat schijnt goed te helpen bij stress, werkt ook met geur. Verder heb je nog meer natuurlijke middeltjes tegen stress, zoals valeriaan en matatabi kauwstokjes, die je eventueel aan de katten kunt geven voordat ze elkaar dan echt gaan ontmoeten. Dat ze zich ontspannen voelen.
Maar ik zou inderdaad beginnen met de geuren uitwisselen. Beetje kijken en aanvoelen hoe ze beide reageren daarop en inschatten of je dan nog wat ontspannende middeltjes nodig hebt.
Corrigeren is geen goed advies. De katten moeten het onderling 'uitvechten'.quote:
Ug is een goede naam.
Ik zou ze overigens gelijk bij elkaar zetten en de eerste uren erbij blijven. Tonen dat jij de baas bent en gelijk corrigeren als het mis gaat.
Precies.quote:Op dinsdag 15 mei 2012 11:59 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Corrigeren is geen goed advies. De katten moeten het onderling 'uitvechten'.
Dat vind ik wel een goede, gewoon aan de drugs zetten zodat ze 'gedwongen relaxed' zijn. Eerste indruk is blijkbaar cruciaal dus tja. Liever niet natuurlijk maar ok. Andere tip die we kregen was dat je de eetbakjes aan wederzijden van de deur van de kamer moet plaatsen zodat ze de geur van de ander reuken terwijl ze aan het eten zijn. Zo dwing je ook een goede ervaring af (eten). En op een gegeven moment de deur op een kiertje zetten zodat ze elkaar een beetje kunnen begluren.quote:
Het idee van doekjes/geur uitwisselen klinkt volgens mij wel goed. Verder lees ik hier in het forum wel eens over feliway, dat schijnt goed te helpen bij stress, werkt ook met geur. Verder heb je nog meer natuurlijke middeltjes tegen stress, zoals valeriaan en matatabi kauwstokjes, die je eventueel aan de katten kunt geven voordat ze elkaar dan echt gaan ontmoeten. Dat ze zich ontspannen voelen.
Maar ik zou inderdaad beginnen met de geuren uitwisselen. Beetje kijken en aanvoelen hoe ze beide reageren daarop en inschatten of je dan nog wat ontspannende middeltjes nodig hebt.
En de reden dat we het zo doen is omdat we die poes secifiek genomen hebben om vriendjes te worden met Sammy dus als ze elkaar niet moeten is het ook een beetje een mislukt project. al is het beestje gewoon hartstikke lief en hebben ze meer dan genoeg ruimte om elkaar te ontwijken zo nodig (gezinswoning)
haha wat ziet ze eruit zo geschorenquote:
Nog ff een foto terwijl ze nieuwsgierig naar mijn bier kijkt.
[ afbeelding ]
Heel leuk! Mijn ouders hadden ooit een siamees, kwam er een tweede bij. Gewoon losgelaten in huis, na een paar weken ging t prima (en inderdaad eerste dagen blazen/bang/agressief)
Wat je wel kunt doen, is Sammy even apart zetten en Ug de kans geven het huis even op haar gemak te verkennen. Daarna zou ik ze bij elkaar zetten. Probeer dan een positieve factor te zijn. Geef juist Sammy veel aandacht. Ga geen gedrag afstraffen of corrigeren, zoals naar elkaar blazen. Praat op positieve toon tegen de beestjes. Leid ze eventueel wat af met wat lekkers en een speeltje.
Je hebt overigens geen enkele garantie dat het vriendjes zullen worden.
De week doen we gewoon omdat ze het advies veel gaven op internet en bij het asiel maar als het dan nog steeds niet goed werkt doen we dat inderdaad, zijn inderdaad goede tips. En je hebt inderdaad nooit de garantie dat ze vriendjes worden maar ik wil de kans wel zo groot mogelijk makenquote:
Nog eens doorgelezen. Ik zie er niet zoveel heil in om de nieuwe kat een week lang apart te houden, eerlijk gezegd.
Wat je wel kunt doen, is Sammy even apart zetten en Ug de kans geven het huis even op haar gemak te verkennen. Daarna zou ik ze bij elkaar zetten. Probeer dan een positieve factor te zijn. Geef juist Sammy veel aandacht. Ga geen gedrag afstraffen of corrigeren, zoals naar elkaar blazen. Praat op positieve toon tegen de beestjes. Leid ze eventueel wat af met wat lekkers en een speeltje.
Je hebt overigens geen enkele garantie dat het vriendjes zullen worden.
.Maar Sammy is nu de gestrestte partij dus gelden dezelfde regels lijkt me.quote:
Zo'n advies van een week apart houden hangt ook nogal af van de omstandigheden. Misschien is dat goed als de nieuwe kat nogal nerveus is. Maar als Ug al best op zijn gemak is, voegt het volgens mij niks toe. Het lijkt zelfs integendeel, omdat Sammy ervan in de stress raakt.
Maar kom dan niet vragen om tips hier, en als die dan gegeven worden zeggen : "ja, maar op internet las ik dit, dus dat doe ik"
Prima, doe dat dan, maar vraag dan niet om advies.
Er is hier nou al een x aantal keer gezegd dat het niet uitmaakt, dat je ze net zo goed bij elkaar kan zetten. Ook ik ben daar voorstander van. Dat heb ik altijd gedaan (en dan hebben we het over zo'n 15 verschillende katten) en daar nooit grote problemen mee gehad.
Ja, blazen gebeurd, grommen ook, meppen ook, sommige katten worden nooit vriendjes.
Maar verder maakt het geen zak uit. Ze weten van elkaar al lang dat de ander ook in huis zit, ze zijn niet achterlijk.
Persoonlijk denk ik dat ze er minder stress van hebben als ze gewoon bij elkaar gezet worden. Nu zitten ze allebei op een kleinere ruimte terwijl ze prima door hebben dat aan de andere kant van de deur een andere kat zit waar ze graag naar toe willen.
Als je geen stress voor Sammy wilt, had je er geen kat bij moeten nemen.quote:
[..]
Maar Sammy is nu de gestrestte partij dus gelden dezelfde regels lijkt me.
Ik begrijp dat Sammy nu stress heeft, maar het proces van wennen kan net zo goed nu starten. Ik zie geen winst in een week Ug apart houden.
Ik heb anders nog best goed advies gekregen. Dat ik advies vraag wil niet zeggen dat ik elk advies aanneem. Niet dat ik al het advies niet waardeer maar ik ben nog steeds degene die weet hoe de situatie precies zit en op basis daarvan maak ik mijn beslissingen. Het niet aannemen van advies is niet het einde van de wereld hoor.quote:Op dinsdag 15 mei 2012 13:08 schreef Lonaa het volgende:
Nou, als je ze een week apart wilt houden, hou je ze toch een week apart?
Maar kom dan niet vragen om tips hier, en als die dan gegeven worden zeggen : "ja, maar op internet las ik dit, dus dat doe ik"
Prima, doe dat dan, maar vraag dan niet om advies.
Dat.quote:
BIj elkaar zetten, en jezelf inhouden niet in te grijpen als je gegrom/geblaas hoort. Ze moeten opnieuw de rangorde bepalen, zonder menselijk ingrijpen.
Wij hebben nu twee nieuwe kittens in huis rond huppelen en de poes die er al rond liep was panisch de eerste paar uur.
De volgende ochtend liep ze alweer door het huis heen met opgeheven staart.
Dat verbaasd me gewoon.
Je zegt, onze kat is klein en onzeker, zeker nu ze weet dat Ug er zit. Ug heeft in haar kamer alle tijd van de wereld zich thuis te voelen, niet meer onzeker te zijn. Terwijl jullie andere kat met de dag onzekerder wordt.
Dat wordt best wel bonje straks. Je pers voelt zich helemaal de baas (want die is niet meer onzeker) terwijl jullie kleine kat alleen maar onzekerder geworden is.
Terwijl, als je een nieuwe kat in huis brengt, deze onzeker is. De kat die je al hebt niet (zo erg), het is tenslotte zijn huis. Zo blijft jullie eerste kat de "baas", degene in charge, degene met het meeste vertrouwen in de situatie.
Als ik dit nog eens lees, lijkt het of je ervan uitgaat dat na die week het direct soepel zal verlopen.quote:
[..]
De week doen we gewoon omdat ze het advies veel gaven op internet en bij het asiel maar als het dan nog steeds niet goed werkt doen we dat inderdaad, zijn inderdaad goede tips. En je hebt inderdaad nooit de garantie dat ze vriendjes worden maar ik wil de kans wel zo groot mogelijk maken
Dat denk ik dus niet. Je houdt altijd de kennismaking face-to-face en dus moet je dan rekening houden met hoe je je opstelt en wat je vooral ook niet moet doen als baasje.
Toffe mormels trouwens.
En ik denk dat die confrontatie nog harder zal zijn, omdat ze al een week van elkaar weten dat de ander in huis zit.quote:
[..]
Als ik dit nog eens lees, lijkt het of je ervan uitgaat dat na die week het direct soepel zal verlopen.
Dat denk ik dus niet. Je houdt altijd de kennismaking face-to-face en dus moet je dan rekening houden met hoe je je opstelt en wat je vooral ook niet moet doen als baasje.
Verder, dat verhaal wat hier boven staat.
Precies wat ik denk.quote:
[..]
En ik denk dat die confrontatie nog harder zal zijn, omdat ze al een week van elkaar weten dat de ander in huis zit.
Verder, dat verhaal wat hier boven staat.
Dat laatste zou zomaar eens niet waar kunnen zijn, als het gaat om de band tussen je katten.quote:
[..]
Ik heb anders nog best goed advies gekregen. Dat ik advies vraag wil niet zeggen dat ik elk advies aanneem. Niet dat ik al het advies niet waardeer maar ik ben nog steeds degene die weet hoe de situatie precies zit en op basis daarvan maak ik mijn beslissingen. Het niet aannemen van advies is niet het einde van de wereld hoor.
Trouwens, wat een gave katten! Een zwartje met drie poten, en een half kale die mooi is van lelijkheid.
Ik zou ze bijelkaar zetten, je hebt immers na al dat gedoe met geurdoekjes en aparte kamers geen enekel garantie dat ze elkaar toch niet in de haren vliegen.
Kat 1 meer verwennen, net als vrouwen: jij bent de eerste, de mooiste, etc
Succes, komt wel goed.
Onze eerste kittens heb ik gelijk bij onze volwassen katten gezet. Het is wel goed gekomen maar daarna ben ik de kittens eerst gaan scheiden en onze katten gaan toelaten als ze daar zelf om vroegen. Ik heb daarmee de ervaring opgedaan dat dat veel soepeler loopt.
Ik raad het bij mijn kittens dus juist wél altijd aan om ze eerst even apart te zetten in een nieuw huis, kunnen ze lekker rondsnuffelen zonder zich te bekommeren om andere huisgenoten en de al aanwezige kat kan alvast wat wennen aan het idee.
Met nieuwe gearriveerde opvangkatten doe ik het dus ook altijd zo, mijn katten kunnen op eigen initiatief naar de nieuwelingen toe ipv dat ze zomaar een indringer in hún huis geplempt krijgen waar ze mee moeten omgaan of ze nu willen of niet. Welke situatie geeft meer stress denk je ?
En de nieuweling krijgt eerst een eigen kamertje wat hij/zij leert kennen en wat een veilige plek wordt, in plaats van zomaar in een vreemd huis tussen verontwaardigde onbekende katten gezet te worden. Wat geeft in zo'n situatie meer stress ?
Een kat die al op het gemak is in ons huis zal zich relaxter opstellen tegen onze katten ipv in paniek te schieten tijdens een eerste kennismaking en dus als kat in het nauw rare sprongen te maken omdat hij/zij zich bedreigd voelt. Twee katten die elkaar al lang gehoord en geroken hebben zullen nieuwsgierig geworden zijn en aan elkaar willen snuffelen, dat werkt veel beter dan ze ineens met elkaar te confronteren met grotere kans dat er klappen vallen omdat één of beide partijen zich bedreigd voelt.
Matten bij een eerste kennismaking is niet nodig.
Ga leuke dingen doen voor Sammy voor de deur van Ug, zodat ze die plek niet meer met angst associeert maar met iets positiefs. Je zou daar feliway spray op de deur kunnen doen, haar haar lievelingseten voor de deur kunnen voeren (geef Ug ook), daar voor de deur met leuk speelgoed aan de slag gaan. Ga haar nooit troosten als ze bang is, dat bevestigt alleen maar dat ze ergens bang voor moet zijn. Negeer het gedrag wat je niet wil zien en beloon goed gedrag. Wanneer ze daar rustig kan zijn dan kun je ze aan weerszijden van de deur voeren met de deur op een kiertje.
Allemaal leuk en aardig en lief bedacht maar in de natuur gaat het met katten ook niet zo. Bovendien ben ik van mening, dat het goed is voor het karakter van een kat als ze snel leert van zich af te bijten/slaan.quote:
Ik ben het juist eens met het advies wat Jogy opvolgt. Een eerste indruk kan je maar één keer maken, dus probeer het een goede te laten zijn. Ik ken genoeg voorbeelden waarbij gewoon samenzetten goed ging maar ook genoeg waarbij het helemaal fout ging en nooit meer goedkwam met herplaatsing tot gevolg. Als voorzichtig introduceren kan helpen de boel soepeler te laten verlopen dan is het goed een beetje geduld te hebben, wat is nu een week op pakweg een verdere tien jaar ofzo ?
Onze eerste kittens heb ik gelijk bij onze volwassen katten gezet. Het is wel goed gekomen maar daarna ben ik de kittens eerst gaan scheiden en onze katten gaan toelaten als ze daar zelf om vroegen. Ik heb daarmee de ervaring opgedaan dat dat veel soepeler loopt.
Ik raad het bij mijn kittens dus juist wél altijd aan om ze eerst even apart te zetten in een nieuw huis, kunnen ze lekker rondsnuffelen zonder zich te bekommeren om andere huisgenoten en de al aanwezige kat kan alvast wat wennen aan het idee.
Met nieuwe gearriveerde opvangkatten doe ik het dus ook altijd zo, mijn katten kunnen op eigen initiatief naar de nieuwelingen toe ipv dat ze zomaar een indringer in hún huis geplempt krijgen waar ze mee moeten omgaan of ze nu willen of niet. Welke situatie geeft meer stress denk je ?
En de nieuweling krijgt eerst een eigen kamertje wat hij/zij leert kennen en wat een veilige plek wordt, in plaats van zomaar in een vreemd huis tussen verontwaardigde onbekende katten gezet te worden. Wat geeft in zo'n situatie meer stress ?
Een kat die al op het gemak is in ons huis zal zich relaxter opstellen tegen onze katten ipv in paniek te schieten tijdens een eerste kennismaking en dus als kat in het nauw rare sprongen te maken omdat hij/zij zich bedreigd voelt. Twee katten die elkaar al lang gehoord en geroken hebben zullen nieuwsgierig geworden zijn en aan elkaar willen snuffelen, dat werkt veel beter dan ze ineens met elkaar te confronteren met grotere kans dat er klappen vallen omdat één of beide partijen zich bedreigd voelt.
Matten bij een eerste kennismaking is niet nodig.
Ga leuke dingen doen voor Sammy voor de deur van Ug, zodat ze die plek niet meer met angst associeert maar met iets positiefs. Je zou daar feliway spray op de deur kunnen doen, haar haar lievelingseten voor de deur kunnen voeren (geef Ug ook), daar voor de deur met leuk speelgoed aan de slag gaan. Ga haar nooit troosten als ze bang is, dat bevestigt alleen maar dat ze ergens bang voor moet zijn. Negeer het gedrag wat je niet wil zien en beloon goed gedrag. Wanneer ze daar rustig kan zijn dan kun je ze aan weerszijden van de deur voeren met de deur op een kiertje.
Dat niet alleen, maar in de natuur, of bij buitenkatten komen ze ook niet eerst langs met geurdoekjes van elkaar.quote:
[..]
Allemaal leuk en aardig en lief bedacht maar in de natuur gaat het met katten ook niet zo. Bovendien ben ik van mening, dat het goed is voor het karakter van een kat als ze snel leert van zich af te bijten/slaan.
No offence, maar ik vind het opgedrongen menselijk gedrag, iets dat wij bepaalt hebben, niet de kat.
Ik vind Ug he-le-maal geweldig
In de natuur leven alleen moederpoezen met hun kroost samen, dus nee, daar gaat het inderdaad niet zo.quote:
[..]
Allemaal leuk en aardig en lief bedacht maar in de natuur gaat het met katten ook niet zo. Bovendien ben ik van mening, dat het goed is voor het karakter van een kat als ze snel leert van zich af te bijten/slaan.
Maar goed ik meldt ook alleen maar mijn ervaring die bij mij prima werkt
Ik geef de voorkeur aan katten die elkaar niet bijten/slaan.Het is wel hun manier om te bepalen wie baas is en wie de ondergeschikte.quote:
[..]
In de natuur leven alleen moederpoezen met hun kroost samen, dus nee, daar gaat het inderdaad niet zo.
Maar goed ik meldt ook alleen maar mijn ervaring die bij mij prima werkt
Dat ga je hoe dan ook krijgen.
Er zitten er hier 7 maar die hebben echt niet steeds woest gevochten om het eens te worden over wie er de baas is. Dus dat 'hoe dan ook' ging hier in elk geval niet op.quote:
Het is wel hun manier om te bepalen wie baas is en wie de ondergeschikte.
Dat ga je hoe dan ook krijgen.
Maar, gewoon lekker bij elkaar zetten, ze vinden hun weg wel, en als het echt uit de hand loopt ben jij er altijd nog bij!
Maar zijn er dan dus geen voorbeelden van katten die een week gesepareerd in hetzelfde huis waren, en waarbij het vervolgens toch fout ging en uithuisplaatsing volgde??quote:
Ik ben het juist eens met het advies wat Jogy opvolgt. Een eerste indruk kan je maar één keer maken, dus probeer het een goede te laten zijn. Ik ken genoeg voorbeelden waarbij gewoon samenzetten goed ging maar ook genoeg waarbij het helemaal fout ging en nooit meer goedkwam met herplaatsing tot gevolg. Als voorzichtig introduceren kan helpen de boel soepeler te laten verlopen dan is het goed een beetje geduld te hebben, wat is nu een week op pakweg een verdere tien jaar ofzo ?
....
(Daar heb ik als kattenliefhebbende leek grote twijfels over. Ik heb een huisgenote gehad die haar kat altijd in haar kamer liet, omdat ze die kattenconfrontatie met de mijnen die door de rest van het huis liepen niet aandurfde, en maanden later was het wederzijdse geblaas door de deur nog exact hetzelfde als in week 1. Arme beest trouwens, gelukkig heeft het maar enkele maanden geduurd voordat ze naar een eigen huis verhuisde en dat beest weer meer ruimte kreeg.)
Ja, die zijn er ook. Betekent niet dat de methode niet deugt. Er zijn wel meer omstandigheden die tot wel/niet slagen van een introductie bijdragen. Begint al bij het kiezen van een kat. Sommige katten zijn sowieso niet compatibel, zoals een schuwe kat (sommige katten zijn een soort natuurlijke pispaaltjes) bij een enorm dominante kat die graag kliert. Dan kun je voorzichtig doen wat je wilt maar vroeger of later krijg je heibel. Wat trouwens ook zou gebeuren als je zulke katten direct bij elkaar zou zetten.quote:
[..]
Maar zijn er dan dus geen voorbeelden van katten die een week gesepareerd in hetzelfde huis waren, en waarbij het vervolgens toch fout ging en uithuisplaatsing volgde??
(Daar heb ik als kattenliefhebbende leek grote twijfels over. Ik heb een huisgenote gehad die haar kat altijd in haar kamer liet, omdat ze die kattenconfrontatie met de mijnen die door de rest van het huis liepen niet aandurfde, en maanden later was het wederzijdse geblaas door de deur nog exact hetzelfde als in week 1. Arme beest trouwens, gelukkig heeft het maar enkele maanden geduurd voordat ze naar een eigen huis verhuisde en dat beest weer meer ruimte kreeg.)
Wat heeft je huisgenoot verder nog gedaan behalve alleen de katten gescheiden gehouden ? Het idee van een introductie is dat je naar vooruitgang toewerkt door de katten op een positieve manier aan elkaar te laten wennen, niet dat je ze gescheiden houdt en daarmee uit. Positieve associaties opbouwen is het doel, een kat denkt niet zoals een mens maar gaat voor een groot deel intuïtief af op vaste associaties.
Als poes Sammy ervan in de stress raakt dat er een vreemde kat in een kamertje zit en de vreemde kat voelt zich eigenlijk wel op zijn gemak (laat zich aanhalen, eet, drinkt en poept goed, kruipt niet weg in een hoekje) dan zegt mijn gezonde verstand dat de week in afzondering weinig toegevoegde waarde zal hebben.
Grappig dat je in je laatste zin schrijft dat een kat niet denkt als een mens, want mij lijkt juist dat hele idee van scheiding en van daaruit laten wennen volkomen antropomorf. Het is een projectie van "laten wennen" vanuit de menselijke geest gedacht.quote:
[..]
Ja, die zijn er ook. Betekent niet dat de methode niet deugt. Er zijn wel meer omstandigheden die tot wel/niet slagen van een introductie bijdragen. Begint al bij het kiezen van een kat. Sommige katten zijn sowieso niet compatibel, zoals een schuwe kat (sommige katten zijn een soort natuurlijke pispaaltjes) bij een enorm dominante kat die graag kliert. Dan kun je voorzichtig doen wat je wilt maar vroeger of later krijg je heibel. Wat trouwens ook zou gebeuren als je zulke katten direct bij elkaar zou zetten.
Wat heeft je huisgenoot verder nog gedaan behalve alleen de katten gescheiden gehouden ? Het idee van een introductie is dat je naar vooruitgang toewerkt door de katten op een positieve manier aan elkaar te laten wennen, niet dat je ze gescheiden houdt en daarmee uit. Positieve associaties opbouwen is het doel, een kat denkt niet zoals een mens maar gaat voor een groot deel intuïtief af op vaste associaties.
Ik ken katten als beesten die per definitie hun eigen weg zoeken en vinden, en zich slecht laten sturen. En gezien het feit dat het ook met de gewenningsperiode nog steeds fout kan gaan, is het me volkomen onduidelijk wat de methode toevoegt, anders dan juist het baasje (de mens) laten wennen aan het idee dat de beesten het toch uiteindelijk samen moeten uitvechten en rooien.
edit: oh, en die huisgenote ondernam verder niks, ze ging er vanuit dat haar kat hopeloos sociaal gestoord was (was ook wel een raar beest) en heeft geen enkele moeite gedaan om de beesten met elkaar te laten socialiseren. Ik vind/vond dat vooral zielig voor haar kat, van mij hadden ze het best uit mogen vechten samen die beestjes.
Om associaties opbouwen als antropomorf te bestempelen doet denken dat volgens jou katten niet associëren en niets onthouden maar compleet random reageren op hun omgeving en andere katten. Natuurlijk niet, zo zal een kat het prima onthouden als ze bij een eerste kennismaking compleet in elkaar gerost is door de andere kat, en dat zal geen positieve associatie zijn.quote:
[..]
Grappig dat je in je laatste zin schrijft dat een kat niet denkt als een mens, want mij lijkt juist dat hele idee van scheiding en van daaruit laten wennen volkomen antropomorf. Het is een projectie van "laten wennen" vanuit de menselijke geest gedacht.
Ik ken katten als beesten die per definitie hun eigen weg zoeken en vinden, en zich slecht laten sturen. En gezien het feit dat het ook met de gewenningsperiode nog steeds fout kan gaan, is het me volkomen onduidelijk wat de methode toevoegt, anders dan juist het baasje (de mens) laten wennen aan het idee dat de beesten het toch uiteindelijk samen moeten uitvechten en rooien.
Je kunt katten prima sturen, zo lang je ze maar laat denken dat iets hun idee is
Gewoon op een slimme manier omkopen en zoals eerder gezegd, met positieve associaties opbouwen kom je een heel eind. Je kunt katten zelfs clickertrainen. Even een simpel voorbeeldje; één van mijn katten wilde nooit naar binnen komen, wanneer hij doorkreeg dat ik alle katten naar binnen riep peerde hij hem en liet hij zich niet oppakken. Na een tijdje ben ik toen overgegaan tot het naar binnen gooien van een kattenspeeltje waar hij dan vrolijk achteraan ging. Sturen kan best, als je het maar slim aanpakt.
Om mezelf weer een hoop typwerk te besparen waarbij ik mezelf wéér moet herhalen;quote:
Het is toch ook een beetje je gezonde verstand gebruiken. Waar is die week apart houden in theorie goed voor? En hoe is de daadwerkelijke situatie? En lijkt het dan zinvol om die week apart houden nog door te zetten?
Als poes Sammy ervan in de stress raakt dat er een vreemde kat in een kamertje zit en de vreemde kat voelt zich eigenlijk wel op zijn gemak (laat zich aanhalen, eet, drinkt en poept goed, kruipt niet weg in een hoekje) dan zegt mijn gezonde verstand dat de week in afzondering weinig toegevoegde waarde zal hebben.
waar is katten zonder meer bij elkaar zetten in theorie zo goed voor ?
Het gaat er toch om of het zin heeft kat Ug een week in een kamer apart te zetten?quote:
[..]
Om mezelf weer een hoop typwerk te besparen waarbij ik mezelf wéér moet herhalen;
waar is katten zonder meer bij elkaar zetten in theorie zo goed voor ?
En heb ik gezegd dat je ze maar zonder meer bij elkaar moet zetten?
Door Ug een week apart te zetten stel je het eventuele probleem alleen maar uit en groot kans dat je het alleen maar erger door maakt, want Ug ruikt Sammy en zit opgesloten en angstige Sammy ruikt Ug en heeft geen idee wat het is.
Zet de deur maar lekker open en laat ze elkaar leren kennen, als je het niet vertrouwt als je er niet bij bent kan je ze altijd apart zetten en dan raad ik zelfs aan om Sammy apart te zetten, zodat Ug gewoon in zijn vertrouwde omgeving kan rondwandelen, terwijl het voor Sammy misschien wel even lekker is om in een kleinere overzichtelijke ruimte te zijn.
Niet echt, gister leek Sammy wel wat meer gewend te zijn aan de situatie en hebben ze door een kier kunnen snuffelen aan elkaar zonder geblaas of wat dan ook. En de Pers is niet dominant of zo. Gewoon heel layed back en lief dus zal zeker niet gaan overheersen. (ok, niets is zeker). We schuiven het wel wat naar voren, vrijdag waarschijnlijk. Het is zeker wel zielig voor de Pers dus wel zullen het niet onnodig lang doorsleuren. Feit blijft dat we deze tip ook van de asielmedewerkster hebben gekregen en dat geeft bij ons toch aardig wat gewicht.quote:
Maar je krijgt wel van allerlei verschillende kanten hetzelfde advies, dat je in de wind slaat.
Dat verbaasd me gewoon.
Je zegt, onze kat is klein en onzeker, zeker nu ze weet dat Ug er zit. Ug heeft in haar kamer alle tijd van de wereld zich thuis te voelen, niet meer onzeker te zijn. Terwijl jullie andere kat met de dag onzekerder wordt.
Dat wordt best wel bonje straks. Je pers voelt zich helemaal de baas (want die is niet meer onzeker) terwijl jullie kleine kat alleen maar onzekerder geworden is.
Terwijl, als je een nieuwe kat in huis brengt, deze onzeker is. De kat die je al hebt niet (zo erg), het is tenslotte zijn huis. Zo blijft jullie eerste kat de "baas", degene in charge, degene met het meeste vertrouwen in de situatie.
En Lienekien: ik ga er zeker niet vanuit dat het per definitie vlekkeloos gaat verlopen maar wil de kans dat het niet dramatisch verloopt zo groot mogelijk maken. Cruciaal verschil.
Bedankt! Daar heb ik wat aanquote:
Ik ben het juist eens met het advies wat Jogy opvolgt. Een eerste indruk kan je maar één keer maken, dus probeer het een goede te laten zijn. Ik ken genoeg voorbeelden waarbij gewoon samenzetten goed ging maar ook genoeg waarbij het helemaal fout ging en nooit meer goedkwam met herplaatsing tot gevolg. Als voorzichtig introduceren kan helpen de boel soepeler te laten verlopen dan is het goed een beetje geduld te hebben, wat is nu een week op pakweg een verdere tien jaar ofzo ?
Onze eerste kittens heb ik gelijk bij onze volwassen katten gezet. Het is wel goed gekomen maar daarna ben ik de kittens eerst gaan scheiden en onze katten gaan toelaten als ze daar zelf om vroegen. Ik heb daarmee de ervaring opgedaan dat dat veel soepeler loopt.
Ik raad het bij mijn kittens dus juist wél altijd aan om ze eerst even apart te zetten in een nieuw huis, kunnen ze lekker rondsnuffelen zonder zich te bekommeren om andere huisgenoten en de al aanwezige kat kan alvast wat wennen aan het idee.
Met nieuwe gearriveerde opvangkatten doe ik het dus ook altijd zo, mijn katten kunnen op eigen initiatief naar de nieuwelingen toe ipv dat ze zomaar een indringer in hún huis geplempt krijgen waar ze mee moeten omgaan of ze nu willen of niet. Welke situatie geeft meer stress denk je ?
En de nieuweling krijgt eerst een eigen kamertje wat hij/zij leert kennen en wat een veilige plek wordt, in plaats van zomaar in een vreemd huis tussen verontwaardigde onbekende katten gezet te worden. Wat geeft in zo'n situatie meer stress ?
Een kat die al op het gemak is in ons huis zal zich relaxter opstellen tegen onze katten ipv in paniek te schieten tijdens een eerste kennismaking en dus als kat in het nauw rare sprongen te maken omdat hij/zij zich bedreigd voelt. Twee katten die elkaar al lang gehoord en geroken hebben zullen nieuwsgierig geworden zijn en aan elkaar willen snuffelen, dat werkt veel beter dan ze ineens met elkaar te confronteren met grotere kans dat er klappen vallen omdat één of beide partijen zich bedreigd voelt.
Matten bij een eerste kennismaking is niet nodig.
Ga leuke dingen doen voor Sammy voor de deur van Ug, zodat ze die plek niet meer met angst associeert maar met iets positiefs. Je zou daar feliway spray op de deur kunnen doen, haar haar lievelingseten voor de deur kunnen voeren (geef Ug ook), daar voor de deur met leuk speelgoed aan de slag gaan. Ga haar nooit troosten als ze bang is, dat bevestigt alleen maar dat ze ergens bang voor moet zijn. Negeer het gedrag wat je niet wil zien en beloon goed gedrag. Wanneer ze daar rustig kan zijn dan kun je ze aan weerszijden van de deur voeren met de deur op een kiertje.
. Wat het eten betreft doen we dat al inderdaad maar we kunnen inderdaad aan wederzijden van de deur met de poezen gaan spelen terwijl ze elkaar horen en ruiken zodat ze het niet meer vervelend vinden. Niet 24/7 maar vaker wel dan niet.quote:
BTW, steekt de tong van Ug er permanent uit ?
Daar heb je wat aan? En de adviezen die 'jouw' manier tegenspreken heb je niks aanquote:
[..]
Bedankt! Daar heb ik wat aan
[..]
Niet 24/7 maar vaker wel dan niet.
Ik heb inderdaad minder veel aan tips die aangeven dat ik het hele uit elkaar houden niet hoef te doen maar ben wel blij met tips die bouwen op hetgeen ik voor ogen heb. Als ik tips vraag over het maken van een appeltaart heb ik niets aan tips voor een slagroomtaart. Simpel. Ik lees ze en als een advies mij goed in de oren klinkt dan doe ik er wat mee. Maakt de rest van de tips niet minder gewenst zolang men maar niet eist dat ik er ook daadwerkelijk naar luister. Ik zie het probleem niet. Als het buitenkatten zouden worden had ik het anders aangepakt maar dat worden/zijn ze niet. Juist omdat Sammy drie poten heeft en dus als zwak wordt gezien door andere katten en ze de tuin uitgevochten wordt doen we het extra voorzichtig. Wie weet is het allemaal voor niks en maakt het geen verschil maar we zetten gewoon de ingezette lijn voort met hier en daar wat aanpassingen naargelang de situatie dat toelaat. Ik zou zeggen; Get over it.quote:
[..]
Daar heb je wat aan? En de adviezen die 'jouw' manier tegenspreken heb je niks aan
Mijn advies is steeds om zelf te beoordelen of die week apart houden nodig is. Kennelijk ben je nu al zover dat je al overweegt om de periode in te korten.quote:
[..]
Niet echt, gister leek Sammy wel wat meer gewend te zijn aan de situatie en hebben ze door een kier kunnen snuffelen aan elkaar zonder geblaas of wat dan ook. En de Pers is niet dominant of zo. Gewoon heel layed back en lief dus zal zeker niet gaan overheersen. (ok, niets is zeker). We schuiven het wel wat naar voren, vrijdag waarschijnlijk. Het is zeker wel zielig voor de Pers dus wel zullen het niet onnodig lang doorsleuren. Feit blijft dat we deze tip ook van de asielmedewerkster hebben gekregen en dat geeft bij ons toch aardig wat gewicht.
En Lienekien: ik ga er zeker niet vanuit dat het per definitie vlekkeloos gaat verlopen maar wil de kans dat het niet dramatisch verloopt zo groot mogelijk maken. Cruciaal verschil.
Echt, dat is alles. Ik snap het hele drama niet.
Allebei!Een feliway stekker kan ik echt aanraden, heeft hier ook veel goed gedaan toen er katten bij kwamen. En als ze blazen ook niet te veel van schrikken hoor, hier hebben ze minimaal een week geblazen voor ze zich erbij neer hadden gelegd dat de nieuweling toch echt niet weg ging en ze gaan hier nu allemaal prima met elkaar.
Ik snap de drama ook niet maar het is er nou eenmaal blijkbaar. En het verkorten is gekomen door de situatie zelf en de inschatting ervan. Het gaat de goede kant op met de beestjes en de reactie op elkaar dus hoef je het niet langer te laten duren dan strikt noodzakelijk.quote:
[..]
Mijn advies is steeds om zelf te beoordelen of die week apart houden nodig is. Kennelijk ben je nu al zover dat je al overweegt om de periode in te korten.
Echt, dat is alles. Ik snap het hele drama niet.
We laten ze het ook gewoon 'uitvechten' verder hoor, wat dat betreft is het ook niet erg zolang er geen onherstelbaar slechte start wordt gemaakt.quote:
Wat zijn ze leuk jogy
Een feliway stekker kan ik echt aanraden, heeft hier ook veel goed gedaan toen er katten bij kwamen. En als ze blazen ook niet te veel van schrikken hoor, hier hebben ze minimaal een week geblazen voor ze zich erbij neer hadden gelegd dat de nieuweling toch echt niet weg ging en ze gaan hier nu allemaal prima met elkaar.
En ja, het is zielig voor Ug want die mauwt nu om aandacht in haar kamertje en spint als een malle als je er eenmaal bent.
In het asiel lopen ze toch ook allemaal bij elkaar, en anders in een klein hokje, dus een hele kamer is niet meteen zielig, ik zou het zelf alleen te veel gedoe vinden 
Meer foto's van Ugquote:
En ja, het is zielig voor Ug want die mauwt nu om aandacht in haar kamertje en spint als een malle als je er eenmaal bent.
quote:
Wat een koningin!quote:
Hoop dat ze elkaar weten te vinden
Ze gaan samen eten neem ik aan? Zelfde tijd in de keuken, samen een bakje :p
Feliway heb ik gekocht voor de beneden en bovenverdieping maar dat heeft totaal geen effect gehad op de mentale gesteldheid van Sammy
We hebben nog één idee en dat is de poezen bij elkaar dumpen in een kamer zonder dat Sammy de vensterbank op kan zoeken en ze dus wel met elkaar MOETEN dealen en als dat niet werkt is het helaas exit voor Ug
.Zeker weten. het is een pracht van een beest, leuk aanhankelijk, speels en ze slipt zo leuk op de parketvloer als je met het lasertje speeltquote:
Op 
. Als het echt niet werkt willen we wel proberen om haar niet terug te brengen naar het asiel want dat zouden we nog veel erger vinden dan dat we het nu al vinden. Tja, het breekt ons hart wel een beetje, uiteraard.En zo ja, denk niet te negatief over asiels. Daar komen leuke baasjes om een kat te zoeken.quote:
Wat jammer dat het nog niet goed gaat. Maar waarom wil je haar niet terug brengen naar het asiel? Wil je anders zelf iemand zoeken? Waarschijnlijk heb je een contract getekend waarop staat dat ze gewoon weer terug naar het asiel moet
Oeh dat is een goede, ik haal de papieren er inderdaad maar even bij dan! Maar liever in een huis dan terug naar het asiel natuurlijk. Ze hebben het daar niet slecht hoor (amsterdam) maar het blijft zuur. En als we haar kunnen plaatsen bij een (semi) bekende dan kunnen we in ieder geval nog eens vragen hoe het gaat met haar en haar eventueel nog zien als we langskomen. Vind ik persoonlijk wel een voordeel.quote:
Wat jammer dat het nog niet goed gaat. Maar waarom wil je haar niet terug brengen naar het asiel? Wil je anders zelf iemand zoeken? Waarschijnlijk heb je een contract getekend waarop staat dat ze gewoon weer terug naar het asiel moet
Hahaha, inderdaad! Zou fijn zijn.quote:Op vrijdag 1 juni 2012 17:28 schreef drijfhout het volgende:
Damn zeg. Assertiviteitscursusje voor Sammy?
Dat kan ik me voorstellen. Je kan altijd overleggen met het asiel en waarschijnlijk doen ze er geen eens moeilijk over, maar moet de andere partij wel even tekenen bij het asiel voor Ug zodat het asiel weet waar Ug dan gaat wonen.quote:
[..]
Oeh dat is een goede, ik haal de papieren er inderdaad maar even bij dan! Maar liever in een huis dan terug naar het asiel natuurlijk. Ze hebben het daar niet slecht hoor (amsterdam) maar het blijft zuur. En als we haar kunnen plaatsen bij een (semi) bekende dan kunnen we in ieder geval nog eens vragen hoe het gaat met haar en haar eventueel nog zien als we langskomen. Vind ik persoonlijk wel een voordeel.
Zijn de haren van Ug al wat aangegroeid? Hoe ziet ie er nu uit?
Ze heeft alweer wat (pluis)haar en ik zal binnenkort een nieuwe foto plaatsen.quote:
Ohh jammer dat het niet klikt.
Zijn de haren van Ug al wat aangegroeid? Hoe ziet ie er nu uit?
@oognip, bedankt voor de tip. Ik ga er ook niet echt vanujit dat ze moeilijk doen over een een herplaatsing maar wil zeker geen gezeur.
Vandaag zijn ze elkaar twee keer toevallig tegen gekomen en het leek wel of er een oorlog uitbarste
. Waarschijnlijk is er geen goede middenweg te vinden helaas. Maar wie weet.Hier duurde het ook even, maar uiteindelijk zijn ze dikke maatjes geworden hoor
Hmmm, maar ze kunnen elkaar niet toevallig tegenkomen als Sammy op zolder zit en Ug beneden, dus dat leest stiekem toch als vooruitgang. Hoop ik.quote:
[..]
Ze heeft alweer wat (pluis)haar en ik zal binnenkort een nieuwe foto plaatsen.
@oognip, bedankt voor de tip. Ik ga er ook niet echt vanujit dat ze moeilijk doen over een een herplaatsing maar wil zeker geen gezeur.
Vandaag zijn ze elkaar twee keer toevallig tegen gekomen en het leek wel of er een oorlog uitbarste
* drijfhout duimt
.Zie net pas dit topic en in een adem uitgelezen.quote:
Slecht en goed nieuws. Ug Gaat weg (slecht nieuws) maar mijn schoonouders willen haar wel hebben (goed nieuws!) Dus we zien haar nog regelmatig
Wens Ug een fijn thuis bij je schoonouders en zou het leuk vinden
dat je over een tijdje post hoe het met Ug gaat en met een foto. Ug
Op welke termijn gaat Ug daarheen? Hopelijk wordt Sammy dan weer snel de oude.
Zaterdag wordt de move gedaan waarschijnlijk en het zal nog wel een week duren voor Sammy überhaupt de woonkamer in durft. We zullen het eerst goed schoon moeten maken vermoed ik. (geurtjes etc)quote:
Jammer dat het toch niet klikte, maar goed dat je toch een ander goed huisje hebt kunnen vinden.
Op welke termijn gaat Ug daarheen? Hopelijk wordt Sammy dan weer snel de oude.
En ze is al een stuk minder lelijk nu ze een beetje haar heeft
.Wat een pluizenbolquote:
[ afbeelding ]
En ze is al een stuk minder lelijk nu ze een beetje haar heeft
Dat Ug nog een lang en gelukkig leventje mag hebben bij ze!
Hoe verliep het met Sammy?quote:
Zaterdag wordt de move gedaan waarschijnlijk en het zal nog wel een week duren voor Sammy überhaupt de woonkamer in durft. We zullen het eerst goed schoon moeten maken vermoed ik. (geurtjes etc)
En hoe is het nu?
Dank je wel voor de update, heel fijn om dit te lezen.quote:Op donderdag 5 juli 2012 12:22 schreef jogy het volgende:
Statusupdate: Ug heeft het helemaal naar zijn zin en de schoonouders ook. Die hebben de grootste lol met hem. Dus alles is goed en wel.
Ze is weer helemaal de oudequote:
[..]
Hoe verliep het met Sammy?
En hoe is het nu?
. Zondag een grote schoonmaak gehouden en dat heeft geholpen. We hebben haar ook meteen een dag opgesloten in de woonkamer (met eten en de kattenbak) zodat ze zelf kon zien dat er niets meer aan de hand is.