Op de Beestenboerderij, Deel II!

Hehe, als ik zie hoe lekker ze in de modder liggen krijg ik soms zelf ook wel eens de neiging om er bij te gaan liggen... maar dat duurt meestal maar heel even Pim is gelukkig wel heel sociaal, ze laat me vaak een beetje meegenieten. Als ze in de modder heeft gelegen probeert ze zich nogal eens stiekem aan mijn benen schoon te schuren. Meestal heb ik het op tijd door (200+ kilo zeug kan maar moeilijk sneaky op je af sluipen, al doet ze haar best) maar vaak lukt het haar wel om nog even haar neus aan mijn broekspijp af te vegen. Doe ik toch nog een beetje mee, zeg maar

En wat betreft de kip, ze had kennelijk meer interesse voor de nieuwe man in haar leven (Aard dus) dan voor haar kinders. Het waren niet alleen de plofkipjes die ze verstootte, ook haar twee eigen kuikentjes heeft ze gedumpt voor een goedkoop avontuurtje met de nieuwe badboy van de wei We hebben de kuikjes daarnet verzameld en weer in de voortuin gedeponeerd, daar kunnen ze rustig rondlopen, eten en groeien zonder zelf opgevroten te worden. Ze zijn al groot genoeg om geen lamp meer te hoeven, ze redden zich wel als ze tegen elkaar aan gaan liggen. Over een paar weken als ze te groot zijn om makkelijk gepakt te worden door een roofdier proberen we het nog eens om ze terug te plaatsen.

En Kip2 krijgt haar trekken nog wel thuis, ze weet niet dat haar nieuwe vlam op een hitlist staat Aard heeft gisteren zijn eigen vonnis getekend door uit de wei te komen en op het gazon mijn broer aan te vallen die nietsvermoedend gehurkt aan het spelen was met Nori. Ik probeer het nog even te rekken want ik wil eerst zeker weten dat we kuikentjes van hem kunnen krijgen, hetzij uit de 8 eieren die nu bij een kennis uitgebroed worden, hetzij uit een broedmachine als we er eentje tijdelijk mogen gebruiken. Maar hij is gewoon onbetrouwbaar dus het zal binnenkort gedaan zijn. Als hij zelfs buiten de wei mensen aanvliegt moet hij gewoon nokken Er komen hier regelmatig kinderen over de vloer die allemaal graag eitjes willen rapen en de kippen willen zien en dat kan zo niet met zo'n rotbeest.

quote:

Op zondag 20 mei 2012 09:44 schreef pasopikbijt het volgende:
Tja, en dan maar hopen dat zijn nageslacht dat rotkarakter niet erft Je hebt best kans dat dat gebeurt namelijk. En je zou kunnen proberen om het hem af te leren maar daar gaat denk ik veel tijd in zitten en je moet ook heel precies weten wat je doet. Laten we hopen dat hij lekker smaakt

Mwah, ik maak me niet zo'n zorgen om de erfelijkheid van het gedrag. We houden naar alle waarschijnlijkheid toch alleen maar zijn dochters aan als hij die krijgt en hennen geven zelden zulke problemen. Ik denk ook dat hij voornamelijk zo doet vanuit opvoeding, hij heeft gewoon een gebrek aan angst/respect voor mensen en was er niet aan gewend dat er mensen op zijn terrein komen. Hij heeft voor ik hem kocht enkel in een klein kooitje en in een volière gezeten met twee hennen en daar kwamen uiteraard zelden mensen in. Nu moet hij na twee jaar in die situatie ineens 13 hennen en een hele wei 'beschermen' tegen mensen die daar dagelijks doorheen wandelen en eieren uithalen. Onze hanen van eigen kweek of die we als kuikentje kregen hebben daar nooit problemen mee gehad, die waren niet anders gewend

Het gedrag afleren lukt denk ik maar ten dele, hij valt mij inmiddels niet meer aan (voor zolang het duurt) maar ik vertrouw hem absoluut niet met bv mijn neefjes en nichtjes. Ik heb steeds het gevoel dat hij gewoon een geschikt moment afwacht. Als ik zou struikelen of hurken in de wei denk ik dat hij mij ook weer aan zou vliegen. En kinderen zijn natuurlijk ook een makkelijk doelwit omdat ze klein zijn. Kortom: ik vertrouw hem niet ook al leer ik het hem (deels) af. Hij zou hoe dan ook weg moeten zodra hij zich voortgeplant had, en nu doet dat moment zich gewoon iets eerder voor.

En echt lekker smaken zal hij ook vast niet want hij is al twee jaar oud

Alweer een paar dagen verder en het is WARM op de beestenboerderij... De enige dieren die er weinig last van hebben zijn Jut en Jul (die zitten op het moment binnen in de koele schuur omdat Roos en Tulp het weitje deze week in gebruik hebben) en de cavia's die binnen in de bijkeuken vertoeven. De rest kan maar het best de schaduw opzoeken en wachten tot het vanavond een beetje afkoelt. Gelukkig hebben ze allemaal de mogelijkheid om uit de zon te gaan liggen maar zelfs dan hebben ze het warm.

Roos en Tulp zitten buiten in het konijnenweitje maar brengen het grootste deel van de dag uitgeteld onder hun overkapping door:




Ze gaan nog redelijk goed met elkaar om, maar ik merk dat ze wel al meer beginnen te vechten. Aangezien het twee puberende kereltjes zijn is dat ook niet meer dan logisch. Morgen heeft Roos een afspraak bij de dierenarts, we brengen hem om 9.00 uur om gecastreerd te worden. Het wordt echt tijd want ik zag daarnet al dat hij een wondje op zijn oor heeft, waarschijnlijk van Tulp. Dit weekend wordt Tulp geslacht, Jut en Jul kunnen dan weer naar buiten en na een week of 2/3 als Roos niet meer vruchtbaar is gaat hij weer bij ze in (of eigenlijk zij bij hem, dat koppelt makkelijker). Hopelijk laten ze zich een beetje soepel koppelen zodat ze straks weer één gelukkige familie zijn

Met de zes plofkuikentjes en hun twee adoptiebrusjes gaat het gelukkig goed nu we ze weer terug geplaatst hebben in de voortuin. Ze groeien erg snel en zijn inmiddels al weer 4 weken oud. In de bioindustrie zouden de kuikentjes nu nog twee weken te leven hebben voor ze in plasticfolie in de winkel liggen. Hier gaat het allemaal iets langzamer, over twee weken gaan ze waarschijnlijk weer terug naar de grote wei in de hoop dat ze voldoende gegroeid zijn en bijgeleerd hebben zodat zich niet meer op laten vreten door een buizerd of ander roofdier. Na nog een maandje of twee zijn ze misschien slachtrijp. Ik heb weer een paar foto's gemaakt zodat te zien is hoe ze er nu met 4 weken op een natuurlijk dieet (gemengd graan en wat ze zelf kunnen vangen) uitzien. Ik heb ook geprobeerd ze op de foto te zetten naast hun normale broertje en zusje zodat het verschil in formaat en bouw goed te zien is, maar dat ging nog niet zo makkelijk. Zo zien ze er in ieder geval nu uit:

Op de voorgrond één van de kleinere plofkuikens en op de achtergrond een normaal kuiken (hennetje):


Een normaal kuiken (haantje) met een aantal van de plofkuikens aan het scharrelen:


Het grootste plofkuiken (er is redelijk veel verschil in formaat, ook al zijn ze even oud) met een normaal kuiken (hennetje):


Allemaal samen aan het scharrelen:


Links een kleiner plofkuiken en rechts de grootste:


De andere zeven kuikens zijn nu ruim 5 weken oud en doen het nog steeds goed. Hun moeder blijft keurig bij ze in de buurt en let op dat ze niets overkomt in de wei. Ze hebben hele andere kleuren gekregen dan toen ze net waren uitgekomen, helaas lijken er geen bruine kuikens tussen te zitten:


Verder krijgen we als het goed is een onbekende hoeveelheid marans kuikens, hebben we nog 8 eieren uitbesteed bij een kennis die begin volgende week uit zouden moeten komen, en 10 eieren die bij een andere kennis als het goed is de broedmachine in gaan en over 3 weken uitkomen. Deze eieren zijn hopelijk bevrucht door Aard de Araucana-haan. Mochten de eieren niet bevrucht zijn dan is dat heel jammer, want de datum van Aards executie is vastgesteld op komende zaterdag. Na de zomer beslissen we of we één van de eigen gefokte jonge haantjes aanhouden voor volgend jaar of dat we ergens een andere vandaan halen. Waarschijnlijk doen we het laatste, misschien een mooie wyandotte of sussex om inteelt te voorkomen en een wat groter type kuikens te kunnen kweken volgend jaar.

En dan de biggetjes! Ze groeien als kool, worden met de dag ondeugender en spelen nu met het warme weer hele dagen buiten in de wei met modderpoel. Vandaag kregen ze wat fruit (banaan en druif) en had ik vanwege het warme weer een paar ijsjes voor ze gemaakt (gewoon bevroren roosvicee-siroop met water). Ze waren erg enthousiast, het is altijd fijn om voor zulk dankbaar publiek te werken

'Hoor ik iemand iets zeggen over eten?'


Koetje lust wel een druifje:


Sprinkles is ook niet vies van een stukje fruit:


Maar ijs... dat is toch wel heel apart!:


Slurp slurp:


Lebber lebber:


Maar het is natuurlijk makkelijker om gewoon een grote hap te nemen:


En daarna even afkoelen met een heerlijk modderbad:


Dat is pas echt genieten :

Bedankt weer voor alle leuke reacties

Ik doe ook m'n best om het de beestjes zo goed mogelijk naar hun zin te maken, zeker als het zo warm is. Een ijsje, stukjes watermeloen, extra veel koel water of een lekkere modderpoel... all part of the service bij Ultra-All-Inclusive Hotel Beestenboerderij _{Alleen FkTwkGs2012 drukt me weer een beetje met de neus op de feiten; 'you can check out any time you like, but you can never leave' enzo... Maar ik moet zeggen dat ik daar normaal gesproken eigenlijk niet bij stil sta. Ik verzorg en behandel alle dieren even aardig, goed en gelijk (nou ja, behalve dan misschien Aard) tot op het moment dat ze aan hun eind komen, op welke manier dan ook}

Anyway, het was vandaag gelukkig al weer iets minder warm en dan is het heerlijk toeven hier buiten in de tuin onder de bomen. Alle diertjes hadden het de hele dag goed naar hun zin en omdat het ijs gisteren zo'n succes was heb ik vandaag weer wat gemaakt voor de varkentjes om morgen te eten. Ik heb deze keer ook een paar stukjes fruit in de ijsvormpjes gedaan om mee te vriezen. Jouw hangbuikjes vinden dat vast ook lekker, Busybee

Konijn Roos is inmiddels terug van de DA en ligt in een bench (voorheen het broednest van Kip2) in de woonkamer op een oude deken bij te komen van de operatie. Hij heeft al wat gedronken en een paar grassprieten gegeten dus dat gaat de goede kant op. Hij blijft tot en met morgen zeker binnen zodat ik in de gaten kan houden dat hij eet en poept (als een konijn langer dan 24u niet eet vallen de darmen stil en gaat hij dood) en zodat de wond schoon blijft en er geen vliegen bij kunnen komen. Ik denk dat ik hem daarna zo lang even verhuis naar de gang totdat de wond mooi geheeld is en hij naar buiten kan. De honden vinden het wel boeiend, zo'n logé in huis en vooral Nori drentelde de hele tijd om de bench heen om aan Roos z'n neus en oogjes te kunnen likken.

Morgen of overmorgen krijgen we trouwens weer een nieuwe bewoner op de Beestenboerderij, cavia Pepper komt de gelederen versterken. Het is de cavia van mijn nichtje en haar maatje is gisteren overleden, dus Pepper komt nu hier bij onze 5 cavia's wonen zodat ze niet alleen hoeft te zitten. Ze gaat voorlopig samen met Storm, Jo en Hanna in haar eigen buitenhok (dat wordt meegeleverd) en zodra de voortuin weer kuiken-vrij is en cavia Jenny schimmel-vrij (ik ontdekte deze week een verdacht korstje op haar neus dus we behandelen haar met imaverol) gaan ze allemaal samen de voortuin in. Het wordt dus nog druk hier deze zomer

quote:

Op vrijdag 25 mei 2012 19:04 schreef FkTwkGs2012 het volgende:
ik vind het hartstikke toffe aangelegenheid hoor en bedankt voor de fantastische updates

Haha, ik bedoel het ook niet vervelend of zo hoor! Je reactie deed me alleen denken aan de tegenstellingen. Ja, de dieren hebben het hier zo goed als wij het kunnen regelen en ik hou van ze en knuffel ze enzo, maar ze worden (sommigen althans) wel geslacht. Daar was laatst ook zo'n topic over in KLB, jezelf dierenliefhebber noemen maar wel vlees eten/dieren dood (laten) maken. Voor mij gaan beide dingen heel natuurlijk samen maar een heleboel anderen hebben er wel moeite mee of kunnen dat zich niet voorstellen. In een discussietje elders in F&F werd ik daar ook heel duidelijk aan herinnert, iemand had daar ook heel veel moeite met hoe ik met mijn dieren omga en vond dat ik nooit echt van dieren kon houden, etc. Ik vind het daarom altijd een beetje confronterend als mensen me er op wijzen dat we onze dieren slachten. Ik ben best een klein beetje gevoelig voor de mening van anderen namelijk

Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ik er niet over kan of wil praten of dat ik er geen opmerkingen over wil lezen hoor!

_{Klinkt een beetje warrig en weet niet of dit verhaal zo duidelijk is, maar goed}

quote:

Op maandag 4 juni 2012 17:44 schreef livalo het volgende:
Hoe is het met de (niet meer zo heel erg) kleintjes? Veel in de stal met dit slechte weer?

Ze zijn zeker niet meer zo heel klein en het gaat erg goed met alle dieren gelukkig! Heb alleen weinig foto's vanwege (weer eens) een zere rug op het moment, breng een groot deel van de dag plat door a.t.m. Maar goed, verder gaat alles natuurlijk wel door op de beestenboerderij. De dieren moeten worden gevoerd en ze moeten allemaal voldoende aandacht krijgen en dagelijks gecontroleerd worden. Het gaat alleen allemaal wat langzamer nu

Het is hier de laatste dagen behoorlijk rotweer, met name vandaag en gisteren. Pim en de biggetjes (zeg maar gerust biggen eigenlijk) zijn tegenwoordig de hele dag buiten van 7.30 tot 17.30 uur, maar vandaag en gisteren heb ik ze 's middags rond 15.00 uur al naar binnen gedaan omdat het zo nat was. Ze kunnen er wel tegen, zeker nu de biggen zoveel groter zijn, maar ik merkte wel dat Pim graag naar binnen wilde dus vandaar. Eenmaal binnen krijgen ze vast een bak brokjes (die er tegenwoordig goed in gaan) en daarna liggen ze voornamelijk een beetje te dutten in het stro. Maar ik hoop dat het snel een beetje opklaart, het is wel zo fijn voor ze om lekker buiten in de zon te kunnen spelen. Vanmiddag tijdens het voeren viel me nog op hoe groot de biggen eigenlijk al geworden zijn. Ze zijn echt heel erg hard gegroeid, ik zal morgen een paar foto's proberen te maken waarop dat een beetje te zien is.

Verder is konijn Roos weer helemaal bekomen van zijn castratie. De eerste 24 uur hebben we hem binnen in de woonkamer gehouden. Hij is een beetje te groot om in een gewone konijnenkooi te passen, dus hij had een hondenbench en een speelkleed om op te lopen. Hier ligt hij lekker te chillen in zijn bench:



Hij voelde zich gelukkig al vrij snel op zijn gemak in huis ook al was hij alleen de stal en het weitje gewend. Hij kende de honden en katten gelukkig al, dus hij vond het geen probleem om zijn woonruimte met hen te delen. De honden en katten weten ook heel goed dat ze Roos met rust moeten laten, maar Nori vond hem wel super boeiend en was vrijwel de hele tijd vlak bij Roos te vinden.


Roos kreeg onbeperkt gras, hooi en brokjes te eten na de operatie en hij begon al snel te keutelen. We hebben één bak aangewezen als poepbak en daar hield hij zich eigenlijk best heel goed aan. Zeker als je er van uit gaat dat hij dat helemaal niet gewend was. Dit was zijn poepbak de eerste paar dagen:


Na 24 uur was hij weer helemaal zichzelf en moesten de fans afscheid nemen van Roos, toen hebben we hem verhuisd naar de bijkeuken. Hier houden Puck en Nori Roosje nog even gezelschap voor de verhuizing:


Hij heeft tot en met afgelopen zaterdag in een deel van de bijkeuken gewoond met zijn bench en kleed, we hadden met een panelenren een hoek afgezet waar hij vrij ruim kon lopen en relaxen met voldoende speelgoed. Na een paar dagen was Roos echter al zo veel beter te pas dat hij zijn ren aan de kant schoof, de bijkeuken uit liep en de tuin in hupste. Dit truucje herhaalde hij wel een keer of 5 met steeds een andere ontsnappingsroute. Hij kon zelfs het deurtje van zijn ren open maken en toen we die vast bonden sprong hij via de bovenkant van zijn bench gewoon over de ren heen. Gelukkig is hij vrij tam en is onze tuin vrij veilig afgezet aan alle kanten, we kregen hem dus wel weer terug.

Afgelopen zaterdag vonden we het wel welletjes, hij verveelde zich duidelijk ondanks het speelgoed en de extra aandacht van ons en de honden. We hebben de hele konijnenstal uitgemest, schoongeveegd en opnieuw opgestrooid en daar is hij toen in gegaan. Zondag hebben we na rijp beraad zijn moeders één voor één bij hem in de stal gezet om ze te koppelen zodat Roos niet meer zo alleen was. De koppeling ging aardig goed, hij was eerst wat bang maar uiteindelijk na de nodige worstelpartijtjes en wat achter elkaar aan geren waren ze allemaal gewend. Jul is nog wel duidelijk de baas, Roos is ook nog maar half zo groot als haar dus dat is logisch. Gelukkig was Jul in een goede bui en is er geen bloed gevloeid en zelfs geen haar uitgetrokken tijdens de koppeling. In één dag was het eigenlijk wel bekeken, daar hebben we wel geluk mee want het wil bij konijnen ook wel eens anders gaan. Gelukkig zijn ze nu helemaal aan elkaar gewend en liggen ze lekker naast elkaar te dutten in de stal en poetsen ze elkaars koppie en oren Zodra het beter weer is gaan ze allemaal weer naar buiten in hun weilandje om samen van de frisse lucht en het verse gras te genieten.

Dan hebben we nog de kippen, de hennen redden zich gelukkig wel aardig zonder Aard en ik vind het wel prettig om zonder steeds over mijn schouder te hoeven kijken de eieren uit te halen. De kuikentjes bevinden zich momenteel overal en nergens, met name buiten de wei. Een aantal van de plofkuikentjes vond ik laatst in de tuin in de groentenbak tussen de peterselie aan het scharrelen, heel gezellig allemaal. Het is alleen wel lastig om ze zo te tellen dus ik weet niet precies hoeveel we er nog hebben Vanmiddag vond ik zelfs een kuikenpoepje in de bijkeuken dus ik denk dat er een aantal daar voor de regen hebben geschuild.

Oh ja, en dan is er nog de nieuwe cavia Pepper. Cavia's zijn gelukkig stukken makkelijker te koppelen dan konijnen, er wordt soms wat boos gepiept en een keer geklapperd met de tandjes, in extreme gevallen wordt er op elkaars koppie gepist maar daar houdt het wel mee op. Pepper zit dan ook sinds we haar vorige week zaterdag kregen naar volle tevredenheid met Storm, Jo en Hanna samen in haar mooie buitenhok dat meegeleverd werd. Zodra het weer het toelaat gaan alle cavia's samen hun weitje in de voortuin in.

Nou... dat was het geloof ik wel weer qua nieuwe ontwikkelingen morgen zal ik een paar foto's van de biggen proberen te maken. Ze zijn echt wel heel leuk namelijk

Zoals beloofd een paar foto's van vandaag! De foto's zijn niet zo geweldig en het weer werkt niet echt heel goed mee, maar het kan er mee door vind ik zelf

Dit is de nieuwste aanwinst, cavia Pepper (links), met op de voorgrond Storm terwijl ze van wat vers geplukt gras genieten. Jo en Hanna zaten in een ander deel van het hok aan hun eigen portie gras.


En Roos met zijn moeders heel tevreden samen in de schone stal, een koppeling gelukkig zonder drama's en oorlog


Een paar van de kuikentjes, deze twee zijn van Kip1. Haantje:


Hennetje:


En dit is een plofkuiken van Kip2 in de tuin:


En zijn/haar (nu beduidend kleinere) adoptiezusje, ook in de tuin:


Ik heb echt geen idee waar de rest van de kuikentjes op het moment zijn, bij de laatste telling afgelopen weekend waren alle 7 kuikentjes van Kip1 nog aanwezig en 8 kuikentjes (2 eigen, 6 plof) van Kip2. Hopelijk blijft dat zo, ze zullen vanzelf boven water komen denk ik

De grote wei was een paar weken geleden geploegd en ingezaaid, nu is het gras goed door en lopen de geiten en schapen er weer in. Zo vond ik de geiten vanochtend, niet gecharmeerd van het weer maar ze wilden toch liever buiten liggen dan binnen in het hokje. Links tegen het hok aan Dora, rechts Margo en Josefien tegen elkaar aan gekropen. Links voor Kip2 en in het midden nog een kuikentje van Kip1:


De schapen lagen een eindje verder op in de wei bij de poel. Op de voorgrond Vita, op de achtergrond Willow. Aan de waterrand Kip1 die een slokje drinkt:


En dan de biggen natuurlijk! Het is nog behoorlijk lastig om ze op de foto te krijgen, ze rennen alle kanten op en krioelen het liefst tussen je benen door. Ze zijn inmiddels al echt groot en gedragen zich als brutale hondjes. Mijn broekspijpen krijgen veel te verduren en ik wordt als ik bij ze in de wei sta aan alle kanten aangeduwd, waarschijnlijk in de hoop dat er druiven uit mij zullen vallen of zo.

Zo waren ze, een paar dagen oud:


En toen zo 3,5 week geleden:


En dit zijn ze vandaag.

Ze lagen achter in de wei toen ik ze riep, je kan hier al aardig zien hoe ze ook deze wei langzaam de vernieling in helpen


Achter het hek:


En in de wei, ze kunnen nu staand drinken zoals Flappie hier demonstreert:


Gingi in close-up:


Sprinkles gaat braaf zitten:


Hier speelde ze Ginger net met Pim's staart:


En nog een heel charmante foto van Flappie van wat dichterbij:


Lief he